Jakie narodowości lubicie, a jakie nie za bardzo? - Netkobiety.pl

Ja miałam bardzo dobre kontakty z Niemcami. W przeszłości szczególnie z jednym z nich. Zdecydowanie zapracował u mnie na dobre zdanie o swoim narodzie

Jezeli moge coś dodać, to poznałam ludzi z przeróżnych zakątków świata,
ludzie ze swoimi przekonaniami, mentalnościami, ogólnie ok, nawet Niemcy nie są tacy żli.

Zauważyłam że ludzie z czarnego lądu często chcą by robić tak jak im się podoba, inaczej nazwą Cię rasistą(mowa o tych zyjących w Eu)
a w ich krajach to biały nie ma zbyt duzo do powiedzenia.../często to oni są mało tolerancyjni w stosunku do białego człowieka.

Najgorzej wspomninam włochów niestety, straszni to gracze, wiekszość fałszywi,
chcą uchodzić za porządnych, wspaniałych, cholerni zakochani w sobie
"Bo ja to Włoch jestem"- cudowny wspaniały, najlepszy... A tak naprawdę to tchórze, aktorzy, niesamowici manipulanci,
na pokaz wiekszość rzeczy robią.

I nie mówię tu o paru przypadkach, ale poznałam  w życiu bardzo duzo włochów, niestety.
I najzabawniejsze że oni naprawdę myślą, są wręcz święcie przekonani że każda polka na nich poleci
Ja nie wiem co te polki w tych Włochach widzą, wcale oni tacy piękni nie są, przeważnie niskie rumcajsy...chodż są tez wysocy blondyni
dodam że ja nigdy nie byłam z włochem, i nigdy bym nie chciała, oczywiście staram się być kulturalna, grzeczna w stosunku do nich, ale mam po prostu alergie na nich,  już jak tylko słyszę język włoski, to mną trzęsie
zbyt wiele widziałam, słyszałam, i  dobrze poznałam ich mentalność.

Ja nie przepadam za Hiszpanami, dosłownie z wszystkimi, których poznałam coś było nie tak - mowa o obu płciach. Zupelnie mi nie leżą ich temperamenty, jakieś takie rozmemłanie... Nie lubię też Litwinów. Mieszkam w UK, ale nie lubię Angoli - są cholernie dwulicowi, wręcz skali brakuje

Całkiem nieźle dogadywałam się z białymi z RPA, poznałam sporo Portugalczyków, których lubię, Czesi są ok. Brazylijczycy są ok.

Tyle, że to takie generalizowanie jest - wszędzie się znajdzie jakiś jeden odstający od reszty.

Miałem okazję poznać kilku Białorusinów i w miarę fajni ludzie, kulturalni, życzliwi itp.

Co do Ukraińców to trzymam ich na dystans, jakoś za bardzo nie pałam miłością do nich za to co zrobili nam Polakom w latach 40,
Do tego strasznie się panoszą w naszym kraju, jeszcze z 10 lat i będą zachowywać się jak u siebie.

A tak to w każdej nacji znajdą się tacy czy owacy.

Co do Francuzów to ja kiedyś miałem z kilkoma kontakt w pracy (głównie przez internet) i chyba jest w tym coś co piszecie o nich bo z jednym tak się pokłóciłem, że nie mogłem do siebie dojść przez cały dzień, straszny pajac

Tu nie ma miejsca na obiektywne oceny, bo opieramy je na własnych jednostkowych doświadczeniach.
----------negatywnie ----------
Francuzi - wyniosli, szanujący tylko nacje równe sobie (w istnienie wyższych nie wierzą).
Anglicy - z wiecznymi pretensjami, niby rozumieją zachowanie innych nacji ale ich nie akceptują.
Niemcy - prześmiewcy, kpią z większości poza paroma nacjami.
----------pozytywnie-----------
Kraj z V4, jakos wyzej wymienionych cech nie stwierdziłem Słowaków i Węgrów (także w krajach Bałkańskich).
Co do Czechów to mieszane opinie, Ci z þółnocy którzy pewnie mieli wiekszy kontakt z Polakami to zachowywali sie wyniośle, Czesi z południa (Brno/Morawy) - byli normalni.

Z racji profesji, częsty miałem kontakt z lekarzami pogotowia ratunkowego.
Obecnie, to moi znajomi. Do przyjaciół ich nie zaliczę, bo służbowe to było przede wszystkim.
Pan doktor. Po habilitacji. Nasz obywatel, z Senegalu pochodzący. Czarny, jak smoła. Niesamowity gość!
Bardzo go lubię. Także przez językowe lapsusy.
Pediatra. Wybitny, moim zdaniem, bo moje dzieci bez wahania w jego ręce oddawałem. Uroczy człowiek z polską żoną i ślicznymi dwiema mulatkami z nich pochodzącymi.
Drugi, to Hindus o ciemnej karnacji. Chirurg.
Nawet nie wiem, czy z Subkontynentu, czy Cejlonu pochodzi.
Fachowiec. Operował mnie w drobnym zabiegu.
Mieszka blisko mnie z żoną, również Hinduską z którą studiował. Pobrali się tutaj.
Niemiec? Jest moim sąsiadem, który mówi, że polski dla niego za trudny. Ożeniony z Polką, 30 lat temu.
Rosjanie, Ukraińcy, Białorusini.
To ludzie są. Żyć im przyszło tam, gdzie ich ojczyzna jest.
Przestępców ze wschodu dużo było kiedyś. Którzy swoich łupili w naszym kraju.
Ci zwykli, to nasze podobieństwo. I tak powinno pozostać, bez względu na obecne odbieranie przez wierchuszkę wspólnej historii czy szpilę wbijaną w kolejne otwarcie tzw. "polityki historycznej".

Trudny temat bo każdy miał jakieś osobiste kontakty i trudno na tej podstawie wydawać opinie. Właściwie by coś konkretnego powiedzieć o narodzie to trzeba by tam pomieszkać kilka lat i to funkcjonując w bliskich kontaktach z b. dobrą znajomością języka a nie jako czasowy pracownik.
Ponad to, w wielu krajach europejskich mocno funkcjonuje polityczna poprawność ......trzeba z kimś być blisko by poznać, co tak naprawdę myślą
Do tego ciążą zaszłości historyczne i wzajemne stereotypy .....a i my sami Polacy też mamy swoje skrzywienie.
Osobiście raczej bym powiedział o niektórych cechach dominujących w ocenianym narodzie które się nam podobają lub nie.

Czego najbardziej nie lubię? Silnego przekonania o wyższości własnego narodu....a dotyczy większości dużych państw. Głównie Niemców, Włochów, Francuzów, Rosjan. W przeciwieństwie do Polaków przekonanych do swojej niższości, głupoty i zacofania
Często istnieje rozdźwięk pomiędzy spostrzeganiem zwykłych ludzi a społeczeństwa.....jak u Rosjan - wspaniali ludzie, ch...y naród (mili, serdeczni, pomocni....ale jak władza każe to ci w łeb strzelą).
W sumie temat jak rzeka....

Mojej sympatii nie budzą, jako nacja, Włosi, wydają się zarozumiali, mężczyźni często mają przedmiotowe podejście do kobiet i wykazują się brakiem szacunku, poza tym nie przepadam za ludźmi głośnymi, rozkrzyczanymi, bardzo ekspresyjnymi, o mocno emocjonalnym sposobie bycia, a oni są tacy. Nawet język włoski mnie irytuje, brzmi, jakby mówili w jakimś ciągłym nakręceniu...

Trochę miałam okazję pojeździć na świecie, więcej czasu spędziłam w krajach azjatyckich i o ile, to są dobrzy ludzie i życzliwi, to raczej z dystansem podchodzący do osób spoza ich kręgu kulturowego, więc ciężko mówić o braku sympatii, ale o zażyłości także :-)
Zdecydowanie, dobrze dogaduję się z Rosjankami (tylko kobiety, bo faceci są beznadziejni) - mam dwie bardzo dobre koleżanki Rosjanki, z którymi łatwo mi przyszło złapać kontakt i utrzymywać cały czas relację, chociaż one od kilku lat już mieszkają w Europie Zachodniej, więc nie wiem, czy jeszcze można mówić o nich jako Rosjankach..
Zupełnie oddzielną nacją, która mnie wręcz zachwyca są Australijczycy. Mają w sobie tyle luzu połączonego z odpowiedzialnością, zamiłowanie do przyrody i natury, po prostu są tak słoneczni, jak ich kraj, że nie można ich nie uwielbiać :-D

Języków uczą się niechętnie i poziom nauczania ogólnie jest tam niższy niż w Polsce.
A nawet, jak próbują mówić po angielsku, to z francuskim akcentem i nie sposób ich zrozumieć...

Co do do poziomu higieny, to też byłam w szoku...
Ale perfumami się oblewają... już w college'u (czyli gimnazjum) to zauważyłam.

Zwykle, jak jestem za granicą i spotykam nasz największy towar eksportowy to wolę się nie przyznawać, że mam z nimi coś wspólnego.

Dużo typowych tępych sebików spotykałem, więc może dlatego takie wrażenie mam. W każdym razie doły społeczne.

Co innego na wakacjach, ale tam też się zdarzyło parę czarnych owiec spotkać

Zależy znowu jacy Polacy i skąd

Spotkałam kilku kiedy studiowałam i bez wyjątku, byli to mili, kulturalni ludzie, świetnie mówiący po angielsku i totalnie zasymilowani z brytyjskimi kolegami, jak i też innymi nacjami (u nas studiowały chyba wszystkie narodowości świata). Z drugiej strony, kiedy pracowałam w pubie, to miałam "przyjemność" poznać rodzimą patologię w postaci pani, która u nas sprzątała na czarno- zero prawie języka, polski jak z rynsztoka, rasizm 100% i kombinatoryka na całego. Normalnie udawałam, że nie jestem z naszego kraju przy niej, bo strach było być z nią powiązaną przy ludziach.

Niestety też mam takie obserwacje. Tak jak wspominałam, za granicą za wiele nie bywałam, ale prawie wszyscy Polacy, o których wiem, że wyemigrowali to margines, nierzadko ludzie, którzy mieli w Polsce problemy i po prostu uciekli za granicę. Hitem jest gość, który wyjechał do Anglii z żoną, która zatrudniła się w domu publicznym (wiedział o tym), a on na portalach społecznościowych wygłaszał manifesty o upadku wartości i o zepsutych homoseksualistach, którzy chcą zniszczyć Zachodnią kulturę.
Jak pomyślę, że przez tych ludzi inne narody mogą myśleć, że Polacy są tacy jak ci imigranci, z którymi mają styczność to jest mi bardzo źle ):

Jak mieszkałam w Kanadzie zetknęlam się z Polakami, ale to byli przeważnie ludzie z dobrymi zawodami, pracowicie, ambitni. W Anglii i Holandii kompletnie inna bajka. W Holandii dziwili się, że jestem Polką. Niestereotypową Polką. Mam rude włosy i nie jestem blondynką co by to nie miało znaczyć...

Byłem niedawno w państwie zachodnim, gdzie jest sporo Polaków. Mieszkałem u rodziny więc siłą rzeczy spotykałem się z ich znajomymi Polakami. Normalni, fajni ludzie, którzy wybrali sobie życie w innym kraju. Pracują, a w piąteczek idą się zabawić do knajpy. Zabawne było spotykać Polaków na ulicy, bo język polski słyszy się dość często. Nie, wcale nie lecą bluzgi Polskie matki z dziećmi na plaży najładniejsze ale o tym już kiedyś pisałem. Stolica jest kosmopolityczna. Widać tu ludzi wszystkich ras i języków. Pytaliśmy się rodzinę i ich znajomych jak są traktowani przez miejscowych, uwaga uchodzących obecnie za jedno z najbardziej tolerancyjnych i otwartych społeczeństw. Otóż mówią, że nie bardzo traktują Polaków. Mało jest oczywiście otwartych ataków ale drobnych złośliwości sporo. "Wiesz, żebyśmy się zesrali, dla nich jesteśmy takimi Rumunami". To ostatnie jest może mało zrozumiałe dla najmłodszych ale starsi pewnie zrozumieją I co znamienne, ci Polacy, których poznałem albo o których mi opowiadali mało nawiązują kontaktów z rdzennymi miejscowymi. Nawiązują kontakty, związki, małżeństwa z innymi narodowościami, które też tam zawitały ale nie z miejscowymi. Z Hiszpanami, Meksykanami, Hindusami itp. ale nie z miejscowymi. Ci, których ja poznałem, to ludzie, którzy na tyle dobrze zarabiają, że korzystają z życia. Często jeżdżą po dosłownie całym świecie. Potem zaś "Wiesz, gadam w knajpie z miejscową dziewczyną. Gadamy długo, fajnie nam się gada, widać że zainteresowana. W końcu pada z jej strony TO pytanie - skąd jesteś? No i wiem, że po temacie. Odpowiem, że z Polski i nie ma rozmowy..."

Nie, to nie było w czasie rozmów w czasie tych wycieczek, tylko w kraju, w którym pracują. Owszem, Polki tak nie mają. Na podobnej zasadzie jak w Polsce Ukrainki są cenione towarzysko, a Ukraińcy jakoś nie
Czy to chodzi o renomę akurat Polaków mężczyzn? Trudno powiedzieć. Gdyby i ci, o których pisałem byli jakimiś robolami ale nie są. Pracownicy korporacji czy też szerzej biurowi, szeroko rozumiani artyści. Nie mają problemu z kobietami innych nacji, które też przyjechały tam do pracy, również z innych krajów Europy zachodniej. Te miejscowe jednak jeśli już, to chciałyby Niemca, Szweda, nooo Francuza ale Polaka?

Ja bardzo lubię Hiszpanów i Meksykanów za ognisty temperament.

Normalka, hipergamia się kłania...

Osobiście jako lubiane nacje mogę wskazać Białorusinów i Węgrów, stosunek obojętny do Ukraińców.

Ja bym powiedział, że Polacy nie tolerują popularnej na zachodzie postaci kobiety z dwiema lewymi rękami i one o tym wiedzą W końcu ile facet dorośnięty w Polsce może wszystko robić za kobietę? Jedzenie z knajpy albo co najwyżej z mikrofali, brud, bałagan i jeszcze kobiety piją więcej niż faceci Polacy O związkach z miejscowymi się nie będę wypowiadał, żeby nie zdradzić za wiele rodzinnych historii ale ogólnie żadna rewelacja. Ciekawostka i tyle. Zaś ponieważ ci, których znam nie wiążą z tym miejscem planów aż po grób, to specjalnie ich nie korcą. W knajpach jest i tak wybór po pachy, w czym akurat miejscowe nie brylują Nieważne, oni tj. Polacy jakoś poszkodowani tym odrzuceniem się nie czują.

zgadzam się
wiem, że są różne gusta i guściki, ale konie z rzędem temu, kto mi wytłumaczy, na czym polega niby ten urok tych kurdupli, z wielkim ego

Nie lubię Polaków.

Taka sobie hipoteza dla usprawiedliwienia tego że brudasy gwałcą kobiety, dokonują zamachów bombowych i organizują w gangi.
Muzułmańska kobieta nie ma prawa podnieść wzroku na mężczyznę. Mężczyźni nie chcą pracować, nie uczą się języka, są agresywni i niebezpieczni. Wyjątkiem są Turcy którzy są cywilizowani i mimo różnic kulturowych z większością można porozmawiać. Pozostali to dzicz. W radio co kilka tygodni słychać o rozbiciu kolejnego gangu o podłożu terrorystycznym, handlującego ludźmi czy zajmującego się innymi równie przyjemnymi zabawami.
Uchodźcy się nie asymilują bo się nie asymilują. I tak jak woda nie łączy się z olejem, tak uchodźcy nie asymilują się z europejczykami. Ma z nimi problem Francja, mają Niemcy, Włosi, Szwedzi. I nie dlatego że wszyscy są nacjonalistami tylko dlatego że dzicz jest dziczą i nie asymiluje się z cywilizowanym społeczeństwem.

Mieszkam na osiedlu gdzie jest sporo obcokrajowców. Z moimi sąsiadami Turkami mogę normalnie porozmawiać, mało tego, jak jest taka potrzeba nie obawiam się zostawić u nich kluczy od mieszkania. Imigrantów zarówno Niemcy jak Turcy, jak ja obawiamy się tak samo. Turczynka nie spoufala się raczej z białym, choć widziałem mieszane pary, ale nie boi się spojrzeć w oczy, czy krótko porozmawiać. Imigranci nie zamykają drzwi do mieszkania, ale jak pojawia się obcy mężczyzna, to kobiety chowają się żeby ten na nie nie spojrzał. Od kiedy ta chołota pojawiła się na osiedlu zaczęło się wyrzucanie śmieci przez okna. Coś czego przedtem nie było. Szkoły w moim mieście są najbardziej niebezpiecznymi w całym kraju związkowym. Przez uchodźców właśnie.
Ale ty wyjmiesz jedno zdanie z wypowiedzi, bo nie chodzi o to że ktoś nie przedstawi argumentów. Chodzi o to żeby go zdyskredytować. Gwałty, terroryzm i gangi powiedziane jednym tchem? Ale rzucę coś o tym że inni też gwałcą. To obniży wymiar informacji o terrorystach. W zeszłym tygodniu niemiecka policja rozbiła dwie grupy w dwóch różnych landach. Ale to Niemki są winne bo im nie dają.
Obraźliwe, osobiste złośliwości - poniżej poziomu forum

Tak zgadza się. I dlatego są tak znienawidzeni przez Anglików ponieważ wprowadzili całkiem inny etos pracy, który jest zbyt ciężki dla tych flegmatyków. Polak w krótszym czasie zrobi to co zrobiłoby dwóch czy trzech Anglików.

Podrywały ciebie bo jesteś przystojny. No i tam feminizm poszedł w inna stronę niż w Polsce. Mam wrażenie, że kobiety nie boja się podrywać facetów i wychodzić z inicjatywą. Mnie Niemki i Holenderki brały za jakiegoś południowca. Nawet w naszym kraju Polki pytają mnie czy nie mam pochodzenia zagranicznego. Uroda dużo działa jednak łatka ciemnych biedaków-katoli jest nadal silna.

Kolega z podobnej branży jakiś czas pracował u Anglików i to wspominał jako jeden z cięższych punktów aklimatyzacji. Musiał się nauczyć pracować kilka razy mniej wydajniej jeśli nie chciał konfliktów z zespołem Anglików. Odpowiednie rozłożenie pracy żeby wyglądało, że cały czas pracuje. Więc robił, wyrzucał do kosza, drugi raz robił, wyrzucał do kosza, trzeci raz robił. JEST! Zrobione!

Wytłumaczenie jest proste. Na zachodzie nie było zaborów, wybijania elit w obozach koncetracyjnych czy lasach, nie było PRL i marnowania ludzkiego potencjału a biurokacja zachodnia jest przyjazna i pomocna obywatelom. Załatwić coś w urzędzie holenderskim to dla mnie była czysta przyjemność. Zostałem potraktowany o niebo lepiej niż w polskim. Panie były miłe i kulturalne. Można było swobodnie zagadać itp. Całkiem inny świat. Tam biurokracja nie rzuca kłód pod nogi przedsiębiorcom jak u nas. Nie traktuje każdego obywatela jak potencjalnego złodzieja. Po prostu inna mentalność.

Może dlatego że wskaźniki mówią o wydajności w postaci PKB na obywatela, a taki wskaźnik nie odzwierciedla wydajności pracy pojedynczego pracownika, a raczej sprawność polityki ekonomicznej państwa? A może to że skoro startowaliśmy w 1993 od 12 tysięcy dolarów, to obecne 30 tysięcy to i tak spory sukces? Ale co ja tam wiem?

Wydajność w UK zależy od typu resortu. W prywatnym, to raczej jak się nie narobisz, to się nie dorobisz. Ale w typowym urzędzie czy instytucji councilu to... zupełnie inna sprawa.

Miałam przyjemność, tzn wątpliwą, pracy w bibliotece. O ile biblioteka to super miejsce, to jej pracownicy i zarządzanie było totalną porażką braku kompetencji i marnowania kasy. Zamiast zatrudniać 10 osób z przynajmniej funkcjonującą jedną półkulą mózgową, tam było 20 mało kumatych ludzi, którym najprostsze czynności zabierały godziny. Jak się okazało, że dla mnie dokładnie taka sama praca to kilka minut na kompie (bo zwykle to były proste requesty i jakieś banalne zamówienia), panie się bardzo obraziły

Na szczęście nie było to dla mnie żadne główne zatrudnienie na którym musiałam polegać, więc po kilku miesiącach sama się zwolniłam, bo ta posada odbierała mi chęć do życia. Patrzenie na niewydolność i głupotę jest po prostu męczące. Muszę dodać jeszcze, że wynagrodzenie za tą miernotę było całkiem całkiem, więc mieli się jak paczki w maśle

Soreczka, żyłem na emigracji i pracowałem w największym oddziale pewnej firmy w UK. Ty raczej harowki na oczy nie widziałaś, stąd znowu spojrzenie w statystyki bez żadnej interpretacji. Nie wiem co z Tobą się dzieje przez ostatnie tygodnie, ale coś nie gra. Ale po raz kolejny zazdroszczę easy życia od urodzenia. I owszem byłem wydajny jak cholera, bo nie było wyjścia. Skargi też składałem, gdy miałem sam zastąpić np 3 Brytoli. Nigdy więcej żadnej emigracji do UK.

Pytanie, chyba głównie do panów: ile dni zajmuje wstawienie małej łazienki (prysznic, kibelek, umywalka, kaloryfer na ręczniki i kafle)? Mówimy o przestrzeni 2 x 3 metry.

Bo naszym angielskim fachowcom, według ich obliczeń, to zajmie jeden i pół tygodnia...

Interesujący temat, choć bardzo subiektywny:) Chorwaci zawsze poruszą moją Duszę czymś szczególnym, niezwykłym i po ludzku pięknym. Trzy wydarzenia z nimi związane przechowuję w swej pamięci w postaci najdroższych wspomnień. Poza tym lubię Węgrów i Czechów. Nie przepadam za Anglikami i Francuzami.

Chiny też były kolonizowane, w swojej historii do współczesności nie mieli oni tradycji ekspansji, a teraz proszę bardzo - uczą się, więc ten trend może być zmienny.
O zmarnowaniu historii szkoda więcej komentować, bo to akurat można pod każdy kraj podpiąć. Tutaj drabina nas dynamiczna i nigdy nie wiemy co dalej będzie. Jedyny problem z historią jest taki, że zwykle nie wyciągamy z niej wniosków.

O pojęciu, że Polska ma być rezerwuarem to szkoda pisać, to już teoria spiskowa godna niejednego szura

Problemem współczesnej Polski jest brak rozstania z PRL - obecny dyzmokratyczny twór stanowi ciągłość prawną o polityczną "byłej" sowieckiej marionetki. Nie było typowej czystki wewnętrznej w służbach, elitach i to się teraz mści... znaczy nie mści, bo po prostu są realizowane postanowienia okrągłego stołu.

------------------------------------

Patrząc na to, że pracowałem krótko za granicą, a różne ludy tubylcze poznawałem na wakacjach pozwolę sobie wymienić listę ludzi, z którymi mam pozytywne i negatywne skojarzenia.

Na plus:
"Bracia Słowianie", czyli Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie, Słowacy. Nigdy nie miałem z nimi problemu, zawsze sympatyczny kontakt
Turcy - zawsze pozytywny kontakt miałem z nimi. Widać, że historia dobrze się im przysłużyła i (przynajmniej mieszkający na zachodzie kraju) siedzą pewnie jedną nogą w kulturze europejskiej.
Chazarowie - mimo czasami nieokrzesania zawsze pozytywne spotkania były. Przy okazji bardzo fajne festiwale mają.
Kurdowie  - lubię ich określać bliźniaczym narodem z racji sytuacji w jakiej się znajdują. W Polsce mamy ich niewielką reprezentację, ale dużo działającą na polu społecznym. Do tego pracowici i mocno zintegrowani (choć nie zasymilowani).
Włosi północni - Pracowici, zdyscyplinowani i przedsiębiorczy.
Rumunii - Mimo biedy to bardzo sympatyczni i otwarci ludzie.
Japończycy - Specyficzni, ale w przypadku pracy czy rozmowy to nigdy nie było z nimi problemów. Choć nadmierny pracoholizm i zamknięte podejście w przypadku rozmów dało się odczuć. Jednak to inna kultura.

Neutralny stosunek:

Czesi - U wielu debata na temat historii kończy się sprawą Zaolzia i niby naszej agresji z 1938 roku. W stosunku do Polaków wydaje mi się, że przyjęli "Niemieckie podejście", gdzie patrzą na nas z góry
Chińczycy - widać, że totalitaryzm mocno wpływa na nich. Niby wydają się być mili, ale często to taka maska. Przy okazji zwykle spotkałem się z dużą podejrzliwością
Szwajcarzy - Szwajcarzy to taki bardzo ciekawy przypadek, który z naszej perspektywy jest nie do zrozumienia
Niemcy Wschodni - z racji warunków mimo większego radykalizmu zawsze nawiązywałem szybciej nić porozumienia. Mają typowe cechy choroby społecznej pozostawionej przez sowiecki but.
Włosi Południowi - całkowite przeciwieństwo ich braci z północy, choć na swój sposób ich spontaniczność ma swój urok. I mam wrażenie, że kobiety z południowych Włoch są sympatyczniejsze i bardziej otwarte.
Grecja - Sympatyczni ludzie, ale podobnie, jak Włosi z południa - lenistwo i kombinatorstwo strasznie rzuca się w oczy.

Negatywny stosunek:
Cyganie - no tutaj lepiej nie będę pisał, żeby moderacja posta nie wykasowała
Izraelici - buta i arogancja straszna, do tego ten ciągły kompleks ofiary...
Niemcy Zachodni - butni i aroganccy. Zwykle z ich przypadku spotykałem się ze zjawiskiem wymuszonego koleżeństwa i formy traktowania "biedniejszego sąsiada"
Francuzi - Upadły naród moim zdaniem. Poza butą i arogancją, spotykałem się z bumelanctwem. Problem z komunikacją (pierwszy raz, byłem w okresie gimnazjum - to wstyd, żeby w takim Disneylandzie gimnazjalista musiał palcem pokazywać pani obsługującej co chce kupić, bo pani w żadnym języku poza rdzennym nic).
Brytyjczycy - Wszyscy wyżej już napisali co trzeba.