Domowa edukacja - Netkobiety.pl

Edukacja domowa jest piękna. zależy, co w tym czasie dziecko ma robić. Opcji jest wiele. Można iść w zupełny unschooling, niech robi co chce, byle żeby zaliczyło przedmioty na koniec roku byle jak. Bo przedmioty na koniec roku trzeba zaliczyć, żeby przejść do kolejnej klasy i nie zostać cofniętym do szkoły systemowej (tak przynajmniej jest w Polsce, w UK nie mam zielonego pojęcia).

Edukacja domowa, jeśli ma polegać na tym, że realizuje cały program z podręczników, ale w domu to już trochę słabo. Warto ten czas poświęcić na to, żeby dziecko pochodziło na kursy, poznawało przede wszystkim ludzi i siebie, łapało kontakty, umiejętności społeczne.

Wiele osób ma obawy, że jak dziecko jest w edu domowej, to jest aspołeczne. Nie musi tak być, ale wymaga  to więcej wysiłku niż posłanie dziecka z rana do szkoły "a reszta sama się wydarzy".

Moim zdaniem to super szansa na to, żeby czlowieka nie zniszczył system.

Ustal z dzieckiem co chcesz, żeby twoje dziecko osiągnęło. Jeśli chcesz, żeby poznało podstawę programową od góry do dołu, to szkoda czasu. Ona jest przeładowana i pełna bezsensownych informacji, i nawet jeśi zmusisz kogoś do przyswojenia tej wiedzy, to ona się w większości do niczego nie przyda i szybciutko wyleci z głowy, tak więc w szkole będzie uczyć się od nowa tych samych rzeczy.

Postaw na inne sposoby: uczenie się przez odwiedzanie muzeów, wystawy, wyjścia, podróże, spotkana z ludźmi, warsztaty. Niech zdobędzie umiejętności, których nie da żadna szkoła: trening umiejętności społecznych czy chociaż joga. Niech to będzie dobry rok rozwoju a nie wmuszania w siebie informacji, które potem trzeba zwymiotować na teście, żeby dostać ładny obrazek na świadectwie.