Czy w kolejnych związkach stajemy się bardziej czy mniej wymagający? - Netkobiety.pl

Z mojej perspektywy z wiekiem staje się bardziej świadoma swoich oczekiwań, doświadczenie podpowiada mi, czego się wystrzegać, a na co zwracać uwagę. To już na wstępie pozwala mi mocno zawęzić grono potencjalnych partnerów. Z drugiej strony wobec osób, które przeszły 'wstępna selekcję' pozytywnie i nawiązałam z nimi bliższy kontakt, jestem w stanie przymykać oko na wady i natręctwa zdecydowanie bardziej niż kiedyś. Jestem też bardziej świadoma z czym jestem w stanie iść na ustępstwa, a co jest dla mnie niepodważalne.

Wg mnie wymagania w kolejnym związku rosną, co wynika z wcześniejszych doświadczeń i większej świadomości. To, że jest się bardziej świadomym siebie i tego, na co jest się w stanie przymknąć oko wcale nie zmienia tego, że nie ma się ochoty na jego przymykanie, a lepsza znajomość swoich własnych potrzeb i uczekiwań, co do partnera tylko podnosi poprzeczkę, jak ktoś nie chce chadzać na kompromisy z samym sobą.
Ponadto doświadczenia z poprzednich związków powodują, że już nie daje się wiary słowom, często bacznie obserwuje się zachowania potencjalnego partnera pod kątem niechcianych cech i zachowań, żeby negatywnie reagować na wszelkie ich przejawy.
Podsumowując, moim zdaniem albo raczej w moim przypadku poprzeczka poszła do góry.

PS. Znalezione w sieci:

Pierwszy poważny związek (w LO) nauczyl mnie, jak być nie powinno
Potem nastal czas prob i blędow, ale wchodząc w związek z moim obecnym męzem po prostu wiedziałam juz, czego chce, czego oczekuję od drugiej osoby, i ile mogę tez sama dac.
Nie uchroniło nas to co prawda przed dosyć poważnym kryzysem (bez zdrady, ale na tyle poważnym, ze zastanawiałam się -( i on chyba tez), nad sensem tego związku), ale wydaje mi się, ze teraz jestesmy już na prostej.
To niby taki slogan, ze jest się ze sobą na dobre i zle, ale cos w tym jest - warto pamietac, ze kryzysy będą, ze to naturalne, ze nie zawsze jest rozowo i sielankowo. Wazne tylko, jak do tego podejdziemy. Jeśli przy pierwszej klotni odwracamy się na pięcie i odchodzimy, no to każdy związek się sypnie, bo ludzie nie sa idealni, maja swoje wady.

Trudno jednoznacznie to ocenić z perspektywy czasu.
12 lat jednego związku, który - może i naiwnie uważany za szczęśliwy. Po jego gwałtownym zakończeniu, 5 lat przerwy na "zapomnienie". I mimowolne krzywdzenie kobiet z tego tytułu.
Za trzy lata minie dwukrotność mojego drugiego, prawdziwego związku, odnosząc się do poprzedniego.
Nie uważam, że coś mnie to nauczyło w trakcie pierwszego, w przerwie i w trakcie obecnego.
Jakim byłem, takim samym fujarą pozostaję.
I dobrze mi z tym.