Szukam jedynakow. - Netkobiety.pl

A czym mamy się różnić od innych ludzi? Jesteśmy tacy sami jak inni.

Kasiiiiiaaaa - mialam na mysli ze inni mysla o nas ze jestetsmy egoistyczni i nie potrafimy dac sobie rady w zyciu.
Nadia 100- z pozoru tacy sami jak wszyscy ale postrzegani jako slabo radzacy sobie w zyciu.
A ja jestem wlasnie odmiennego zdania-to wlasnie my wychowujacy sie bez rodzenstwa, musimy sobie sami wyznaczyc sciezki ktore sa nie przetarte przez starsze rodzenstwo.

To już chyba nie w dzisiejszych czasach. Kiedy byłem dzieckiem to faktycznie jako jedynak byłem np. w klasie rodzynkiem, bo prawie każde dziecko miało jakieś rodzeństwo. Taki był wtedy model rodziny. Teraz jedynaków jest mnóstwo. Zresztą są takie sytuacje jak np. z moim synem, który niby jest jedynakiem, a z drugiej strony ma jeszcze troje przyrodniego rodzeństwa z którym nie ma żadnego kontaktu. Więc jest jedynakiem, czy nie jest ? Niby jest, bo jest wychowany w pojedynkę, ale teoretycznie nim nie jest.

Nie bardzo rozumiem o co chodzi z tym przecieranie ścieżek.Każdy z rodzeństwa to osobna jednostka.Nie słyszałam jeszcze o tym by rodzeństwo wykonywało ten sam zawód,skończyło tę samą uczelnię i ten sam kierunek.Zresztą to i tak ma niewiele do rzeczy.
Ze niby jakie to ścieżki przeciera starsze rodzeństwo?
Jestem jedynaczką i wiem,że mam gorzej niż nie jedynacy.
Jako dziecko zostałam pozbawiona tego chcianego lub niechcianego towarzysza zabaw i codziennych obowiązków.Zazdrościłam dzieciakom majacym rodzeństwo-bo one zawsze miały się z kim bawić,z kim wracać ze szkoły,z kim pośmiać się przed snem.Kiedy jechały na kolonie czy obóz to mimo,że nikogo nie znały miały siebie na początek.
Ja dopasowywałam się jako dziecko do towarzystwa bo chciałam je mieć.A mieć wokół siebie dzieciaki można wtedy jak dzielisz się fajnymi zabawkami,zapraszasz do domu i nie jesteś indywidualistą.
Nie byłam więc nigdy samolubna.

Ja jestem jedynaczką