Czego się boimy? - Netkobiety.pl

kolejny wątek polityczny będzie? Zaczęło się tak niewinnie...
Jako człowiek boję się tylko spotkać na swojej drodze złych ludzi. I o tych, ktorych kocham się boję, żeby im żadna krzywda się nie stała.

Ja się boję, że dożyję kolejnej wojny światowej, która dotknie Polski, boję się głodu i horrendalnych podwyżek cen żywności, spowodowanych akumulacją większości zasobów u niewielkiej liczby podmiotów- to z takich globalnych strachów. Za to nie boję się ani prawaków ani lewaków, nauczę się żyć z jednymi i drugimi, cenzura i tak jest i jakoś żyjemy. W ogóle Polacy mają taką tradycję, że sobie radzą pod każdą jurysdykcją :-)

Boję się,że PiS wygra kolejne wybory
I tu naprawdę nic politycznego nie mam na myśli-raczej traktuje osobiście fakt,że czekają mnie spore zmiany w moim życiu. Niekoniecznie na lepsze.

Boję się coraz większej roli Państwa w życiu codziennym obywateli i ingerowania przepisami prawa w przeróżne sfery ich życia. Wielki Brat patrzy.

Boję się
- o moich najbliższych, żeby nie stało się im nic złego
- choroby (rodziny, przyjaciół, własnej)
- wojny
- o to, że planeta ziemia jednak nie wytrzyma naszej bezmyślnej eksploatacji zasobow naturalnych
- śmierci i tego, że nie mamy pojęcia czy w ogóle coś po niej jest.

Boję się także agresywnych ludzi. Boję się i martwi mnie to, jak łatwo ostatnio szczuje się jednych na drugich w zasadzie bez większego wysiłku (spory polityczne - jeśli jesteś po przeciwnej strony barykady to od razu zasługujesz na najgorsze). Przeraża mnie niemal całkowity brak empatii u niektórych.

Wydaje mi się, że to jest fundament wszystkich naszych lęków.

Brzmi to całkiem ciekawie, Summerko, chętnie o tym poczytam.

Wydaje mi się jednak, że MamaMamusia ma także rację: o wiele łatwiej byłoby pogodzić się z chorobą np. dziecka czy śmiercią partnera w wypadku, gdybyśmy mieli pewność że są w szczęśliwszym miejscu i niedługo się z nimi spotkamy...

Pozostania prawiczkiem do końca życia.

Za dużo celebry.. zluzuj majty, jak pisze Summerka i sprawy same się ułożą.

To byłoby świństwo, gdybym sobie przypisała autorstwo słów mojego bratanka Ale ujął mnie tym i szczerze rozbawił, muszę to przyznać i chyba „zaadoptuję” sformułowanie „luzuj majty”

Czego się bałam - ludzi podszywających się pod innych.
Czego się boję - fizycznego bólu, śmierci i Boga.