Związki na odległość - Netkobiety.pl

Byłem i na podobną odległość (spotkania raz na miesiąc). Jeżeli nie będzie rychłej perspektywy zamieszkania razem, to szkoda czasu. Skype nie zastąpi bliskości i dotyku. W końcu emocje opadną, wkradnie się rutyna i skończy dobra bajka.

Sądzę, że to jest do d*py.

U mnie odwrotnie niż u Jesiennowiosennej. Stara sprawa, ale faktem jest, że mój kilkuletni związek rozpadł się po tym, jak poszłam na studia a mój chłopak został w naszym miasteczku, gdzie był przyuczany do przejęcia rodzinnego biznesu. A źe na studiach musiałam utrzymać się sama, to prawie każdy weekend pracowałam, więc widywaliśmy się 1 weekend w miesiącu. Nam nie wyszło.

Też byłam w takim związku.Pół roku trwał.Trzeba było zerwać ponieważ zamiast mieszkania razem wyszło,że facet nie może wyprowadzić z swojej małej miejscowości i musi poświęcić się rodzinie oraz domu rodzinnemu.

dla mnie nie mają sensu. Związek to bliskość a nie spotkania raz na miesiąc. Skype i smsy nie zastąpią bliskiego kontaktu.

Mój pierwszy związek tak właśnie wyglądał i choć nam się nie udało, to u niektórych taki układ się sprawdza, nie jest to jednak rozwiązanie dla każdego. Myślę, że potrzeba bardzo dużej determinacji by taki związek utrzymać, bo sama miłość to czasem za mało. W takim związku wszelkie różnice i negatywne strony relacji widać wyraźniej, bo nie ma dotyku, czułości i bliskości, którymi można by było je zrównoważyć. Trzeba się liczyć również z konfliktem interesów, bo prędzej czy później jedna ze stron (jeśli nie obie), będzie musiała rzucić wszystko dla miłości, albo po związku.
Wypróbuj, a zobaczysz czy odpowiada Ci coś takiego.

Bylam w takim zwiazku dwa lata. Nie udalo nam sie bo zadne z nas nie potrafilo oderwac sie od swojej pracy,rodziny i przyjaciol zeby zamieszkac razem.
Mysle ze takie zwiazki maja sens tylko wtedy gdy w przyszlosci jest wizja zamieszkania razem. Bo widywanie sie raz na miesiac to zdecydowanie za malo zeby relacja przetrwala,mimo smsow,GG czy skype'a.

Witam serdecznie jestem tutaj nowa . Chciałambym opisać swoją historię aby poznać opinię taka neutralna

Jak jest u was na odleglosc dziewczyny? Moja dziewczyna pisze malo sms a rozmowy ja inicjuje , nie czuje sie az tak kochany a mowi co innego

Byłam w takim związku i wszystko zależy od nastawienia. W dzisiejszych czasach są przecież komunikatory, sieci voip np spam - wszystko da się zrobić

Ja jestem z dziewczyną, która nie widzi problemu w tym , ze pisze sms raz lub 2 na dzien. Mi jest bardzo potrzebna komunikacja a dla niej jakos miej.

400km odlęglosci, widzimy się 2/3 razy w miesiacu na 3-6dni, od czerwca będziemy sie wiedziec prawie caly czas ( 70/80% czasu ) az do października gdzie odleglosc z 400 zminiejszy się do 150 a po roku planujemy zamieszkac razem

Jestem w związku na odległość.

Jeśli na początku nie ma rozmów i perspektywy w ciągu najbliższego pół roku zamieszkania razem to będzie naprawdę ciężko...
Takie związki to związki przegadane czyli opierające się na rozmowie...
Związki osób bedących chociażby w jednym miescie o związki oparte o bliskosc.

Jest ogromny plus związków na odleglosc- długie i czeste rozmowy powalają na weryfikacje dopasowania, poruszenie ogrom waznych kwestii życiowych etc.

Ja się zastanawiam skad ludzie biorą czas na rozmawianie przez skype po (jak twierdzą) kilka godzin dziennie...

Mnie to bardziej wyglada na uzaleznienie od komunikatorow niz milosc

Ja bym tak nie umiała. Tzn inaczej jak np się z kimś pozna, ale w miarę jak relacja się rozwija, to nie wyobrażam sobie być tak daleko. Ale np jeśli ktoś ze sobą chodzi, potem jest rozłąka i związek na odległość bo jedna osoba wyjeżdża na studia, to jeszcze jestem w stanie zrozumieć. ale np na dłuższą metę, jak małżeństwo - jedno wyjeżdża na długo za granica - bym nie umiała tak żyć.

Związek na odległość? Przeżyłam, zobaczyłam, nie polecam. Ze względu na swoją głupotę, to i tak wytrzymałam dość długo i dość dużą odległość (8000km). Rozpadło się z prostego powodu - brak bliskości na co dzień, z czego wynikały różne nieporozumienia i brak budowania solidnych podstaw związku.
Przez Skype'a można naprawdę wiele ale to nic nie zastąpi budowania relacji na żywo, gdzie przeżywa się czyjeś (jak również i swoje) humory, smutki, radości, złości, i łózkowe figle. Jak teraz patrzę na to z perspektywy czasu to myślę, że to takie macanie się przez szybę. Tak moje osobiste doświadczenie mówi. Natomiast znam przypadki, że związek na odległość przetrwał. Jedyna ważna rzecz jaką widzę jest to, żeby tego nie przeciągnąć - żeby starać się jak najszybciej być razem.

Zgadzam się - można na odległość, ale i tak w końcu ktoś będzie musiał podjęć decyzję i opuścić swoje miejsce... inaczej się chyba nie da?

Jestem obecnie w związku na odległość i mój stan psychiczny na dzień dzisiejszy to depresja i skraj załamania nerwowego. Od ponad roku nie mieliśmy seksu bo coś się ze mna porobiło. Mówie mu że mi źle , źle się czuję itd. A on ostatnio zrobił mi jazde o seks że żyjemy jak z siostra z bratem. Wróciłam dla niego z zagranicy po wielu latach do Polski. On też przebywa zagranica w innym kraju niż ja. Jak przyjeżdża do polski to ze mną spędza 2 dni żeby zrobić coś koło domu a reszte czasu jedzie do rodziny ok. 70 km. Tak było zawsze on musi ciagle coś dla rodziny załatwiać, jechać, pożyczać pieniądze  Rodzina ciągle dzwoni ma 7 rodzeństwa , ciągle coś chce on wszystko rzuca i jedzie. On twierdzi że ja nie nadaje się do związku bo jestem hujowa. Z jego byłą miał ten sam problem. Jestem wykończona. Ma wkład poeniężny w rzeczy u mnie w domu będę musiała go spłacać. Zostałam bez pracy , bez zagranicy , sama z depresją, przytyłam, zbrzydłam , nie mam ochoty na nic. Ale ciągnięcie tego związku prędzej doprowadzi mnie do deski grobowej. Zrobiłam sie wredna , opryskliwa nie do zniesienia. Uważajcie na facetów bo to szkodzi czasami zdrowiu... ps. Jak założyć nowy wątek?