Idź za głosem serca.... ;) - Netkobiety.pl

Zawsze słucham.

To nie głos serca tylko pokusa

Najpierw głos serca, ale później zawsze chłodna analiza czy dobrze tego głosu serca słuchać. Jeśli słuchałam tylko głosu serca albo tylko chłodnej analizy, źle na tym wychodziłam. Najlepsze jest to i to.

Ross,każda taki egzemplarz miała.

Mówiłam o mojej sercowej intuicji Która nawala. Ma zepsuty detektor

głosu serca nie słucham

za to od pewnego czasu słucham swojej intuicji (wg mnie jest to troszkę co innego niż głos serca) i robię to, co ona mi podpowiada.
do tej pory owszem, słyszałam jej głos, ale często ignorowalam go, gdyż teoretycznie nie miałam rozsądnych powodów, żeby jej słuchać.

a głosem intuicji jest np. ból brzucha kiedy idę na spotkanie z nową osobą. ignorowalam to przy psycholu, a organizm dawal mi znać jasno, że tego nie chce. teraz potrafię odwołać spotkanie jeśli coś takiego mi sie zdarzy i kompletnie zakończyć znajomość.

słucham jej też w innych kwestiach - nigdy się nie pomyliła i dopiero teraz, gdy to robię, jest mi dobrze w życiu

U mnie sprawa jest skomplikowana o tyle, że już parę razy w życiu byłam przekonana, że idę dobrą drogą - i koszmarnie się zawiodłam. Nie wiem... Myślę, że moja intuicja zachowuje się jak pijana.

A czy wasi mężczyźni ze zrozumieniem podchodzą do takich intuicyjnych decyzji?
Macie takie sytuacje, że podejmujecie w rodzinie decyzję i na poważnie jest brany argument "bo tak podpowiada mi intuicja"?

Nie wiem, nie mam własnego mężczyzny
Rodziny swojej też nie mam.
Ale odpowiem jak mam sama - jak mi coś intuicja podpowiada, to to jest strzał w dziesiątkę, co wychodzi dopiero po czasie. Nawet, jeśli w chwili, gdy podejmuję decyzję pod wpływem intuicji i nie jestem na 100% pewna, czy robię dobrze. Za jakiś czas okazuje sie, że decyzja była słuszna, a co dziwniejsze, często pociąga ona za sobą szereg bardzo pozytywnych wydarzeń.

Co do rodziny - odpowiem jak to było w mojej jak jeszcze byłam dzieckiem - nie pamiętam, by było cos o intuicji, najczęscie,  mam wrażenie, że decyzje były podejmowane bez tej intuicji.

Ja się kieruję przede wszystkim swoimi zasadami i intuicją. Nie raz jej nie słuchałam i strasznie na tym wychodziłam. Często było tak, że czułam, że to nie ten, a dawałam szansę i popełniałam błąd. A najszczęśliwsza byłam, gdy poczułam się dobrze, pewnie, tak na miejscu.