czy facet może zostawić gdy pierwsza wyznałam miłość - Netkobiety.pl

czy tylko mnie się wydaje, ze znowu jest wysyp trollowych tematów o tym samym?

Nawet nie próbuj rozumieć powyższej wypowiedzi.

A co do tematu to w taki opisany przez Ciebie sposób może zachować się każda osoba niezależnie od płci.
Sęk w tym, żebyś po prostu się jasno dowiedziała czego konkretnie oczekuje od Ciebie i związku ten Twój facet, a on musi to jasno przedstawić bez ukrytych szczegółów, jeśli jest uczciwy.

odezwał się po jednym dniu i nie skomentował tego wyznania, ale był czuły. Niestety są małe wzloty i upadki w tej relacji, jednak największy problem stanowię chyba ja. Długo się schodziliśmy, a on nie był pewny czy chce wchodzić w związek. Nachodzą mnie więc myśli, że on nie do końca chce z kimkolwiek być. Mimo to niejedna dziewczyna na moim miejscu byłaby szczęśliwa ponieważ on zachowuje się jak dojrzały partner. Nie jest jednak typem wylewnego faceta. Jest emocjonalnie skryty i niedostępny, nie rzuca słów na wiatr, a uczucia okazuje czynem. Ja z kolei jestem bardzo wrażliwa i potrzebuję dużo czułości. Z góry zaznaczam, że nie pociąga mnie jedynie jego niedostępność. Wiem, że z mojej strony to jest to i nie chcę nikogo innego. Wyznałam mu to wszystko oraz to że bardzo go kocham. Nie wiem jak poradzić sobie z własnymi kompleksami, niepewnością czy na niego zasługuję. Męczy mnie to. Poza tym znam jego byłą partnerkę. Byli ze sobą kilka lat, rozstali się blisko 10 lat temu a on był od tej pory sam. Ta dziewczyna już dawno ułożyła sobie życie, a jej nowy partner sprawia wrażenie bardzo ciepłego człowieka. Jak widać nie tylko mnie brakowało u niego większego zaangażowania, myśli o założeniu rodziny czy dziecku. Bardzo to wszystko skomplikowane, a wszyscy obracamy się w bardzo wąskim gronie znajomych, przy czym ja jestem dużo młodsza i nie mam jeszcze ugruntowanej sytuacji zawodowej czy finansowej. Jest do dla mnie powód do kolejnych kompleksów mimo że zdaję sobie sprawę że niczego mi nie brakuje. Nie chcę tego zniszczyć przez nieuzasadniona zazdrość czy brak pewności siebie.

Prawda pewnie leżała po środku. Z opowieści znajomych, rodziny mogę domyślać się jak było. Póki co w mojej relacji wszystko zmierza ku dobremu, nie mogę jedynie poradzić sobie z dręczącymi mnie obawami, brakiem pewności siebie. Innymi słowy nie chcę dojść do momentu, w którym zacznę sabotować swój związek. Sprawy nie ułatwia fakt, że ta poprzednia partnerka oraz jej obecna rodzina są bardzo blisko naszego kręgu przyjaciół. Kiedy wspólnie spędzamy czas, zastanawiam się jakie ja miejsce zajmuję w tym wszystkim. Czego mnie może brakować na tle tamtej osoby, a skoro często z nią przebywam nie da się nie porównywać. To tylko poprzednia partnerka, nie była żoną, nie mają dziecka mimo to dużo o tym myślę. Rozmawiałam o tym z partnerem, ale nie chcę więcej drążyć bo zdaję sobie sprawę że taka nieuzasadniona zazdrośc wsteczna mogłaby dużo zepsuć.

Zdaję sobie sprawę nad czym muszę pracować, ale teraz będzie 4 weekend z rzędu kiedy który spędzimy ze znajomymi na wyjeździe w tym z jego byłą. Powiem szczerze, od początku była to trudna relacja która podkopała moją pewność siebie. Okazało się, że on przez długi czas jeździł tam na wspólne wydarzenia, o których mnie mówił zdawkowo albo wcale. Wtedy nie byliśmy jeszcze parą, ale już jakiś czas się widywaliśmy. Niedawno zobaczyłam zdjęcia z tamtych wydarzeń i takie rzeczy trochę bolą. Mój partner zarzeka się że nie chce mieć dzieci, a na jednym ze zdjęć trzyma jakieś dziecko. Przychodzą mi do głowy różne myśli, w tym całkiem abstrakcyjne że gdyby miał szansę to zszedłby się ze swoją byłą która była jego pierwszą, wieloletnią partnerką (myślę że to jego jedyna dziewczyna, po niej przez 10 lat był sam). Teraz ich relacje są przyjacielskie. Nie da się nie myśleć, że on żałuje że to dziecko które co weekend widujemy nie jest jego, a domek za miastem sąsiadujący z domem jego brata nie jest jego. Wiecie co, mozna byc najbardziej pewną siebie dziewczyną, ale nie muszę tolerować przyjaźni mojego chłopaka z jego byłą. Nie byli małżenstwem, nie maja dzieci, a ja wcale nie muszę co weekend przebywac w jej obecności. Z drugiej strony nie mogę przecież nie uczestniczyć w życiu swojego chłopaka który mnie tam zaprasza albo robić scen zazdrości.

To jakiś zawoalowany żarcik?

Odpowiem na powyższe pytania 3 razy nie. Widujemy się w sezonie średnio co weekend. Ona przyjaźni się z jego rodziną, przyjaciółmi. Mają dobre relacje, może łączy ich sentyment, byli ze sobą kilka lat, to był ich pierwszy związek (dla mojego faceta jedyny poza mną teraz). Oboje są dobrymi ludźmi. Jakiś czas temu kupiła dom w sąsiedztwie jego brata, prowadzi w nim pensjonat i wszyscy spędzamy w tej miejscowości weekendy i wakacje (ale nie nocujemy o niej). On długo ukrywał nasz związek. Teraz jest już normalnie ale o byłej dziewczynie sam mi nie powiedział, zostałam poinformowana przez ich znajomych ale nikt nie chce mi zdradzić szczegółów. W zasadzie temat tej dziewczyny wypływa równie często jak temat innych znajomych.

Ciezko to wytłumaczyc ale powiem w ten sposob. Ja mu calkowicie ufam i wiem ze nie robiłby nic za moimi plecami, a juz w ogole ze mna wyjezdzał do tego towarzystwa bo zwyczajnie gdyby nie chcial to nie bylby ze mna. Chodzi mi o taki mentalny aspekt, ze on moze ma swiadomosc ze nigdy i tak sie juz nie zakocha bo kochal raz swoją pierwsza dziewczyne i moze nadal ja kocha ale nic z tym nie zrobi. Gdyby czysto abstrakcyjnie miał do wyboru z kim chce byc to obawiam sie ze wybrałby ją. Z drugiej strony czuję że jest we mnie zauroczony a nawet zakochany (mowię tu o uczuciu dojrzałych ludzi które rodzi się powoli)