Wieczna krytyka z jego strony._. Przesadzam? - Netkobiety.pl

On jest psychologicznym tyranem. Ty nie przesadzasz, on tak. Pamiętaj, że dla prawdziwej miłości nie trzeba się zmieniać fizycznie. To nie Ty się powinnaś zmienić, zmień faceta. To nigdy nie minie... On później może biegać i przepraszać, udawać że się zmienił... Niestety, tacy ludzie rzadko się zmieniają, chyba że pójdą na terapię ale to długa droga...

Wiesz, że on nie ma prawa tak do Ciebie mówić. I nie to nie są żarty. Słowa, które ranią nie są żartami. Nie musisz się na to godzić. Nie musisz tego znosić. Zasługujesz na więcej. Nieważne ile ważysz, ile masz wzrostu. Zasługujesz na więcej i możesz więcej. Mam nadzieję, że któregoś dnia w to uwierzysz i powiesz dość. Pamiętaj, że strach przed samotnością ma tylko wielkie oczy. Nigdy nie jest łatwo wyjść z takiej sytuacji, ale życzę Ci, żebyś odnalazła w sobie siłę.

Ten człowiek jest toksyczny. Od toksycznych ludzi najlepiej trzymać się w bezpiecznej odległości, a jeśli jest to możliwe, to zupełnie wyrzucić ich ze swojego życia.
Przypuszczam, że samemu posiadając niskie poczucie własnej wartości, usiłuje umniejszać Twoją - stąd ta ciągła krytyka, która podnosi jego własne ego i poprawia mu samopoczucie. To jest oczywiście będne koło, ale tak działa ten mechanizm.

Kochana, on Tobą manipuluje, serwuje Ci burze różnych uczuć, karmisz się tym.. To błędne koło. On się nie zmieni. Swoje frustrację przelewa na Ciebie, za wszystko Cie obwinia.. Bo zupa była za słona. Odpowiedź sobie na pytanie, czy widzisz sobie z nim przyszłość za dwa lata, pięć lat? To się nie zmieni, uwierz mi, naprawdę taką chcesz mieć przyszłość?

Chyba masz niską samoocenę skoro tkwisz w związku z kimś, kto swoimi słowami i zachowaniem pokazuje tobie, jak bardzo nie liczy się z twoimi emocjami. Lubisz związki, w których jesteś lekceważona i dołowana oraz pomiata się tobą? Jakbyś uważała, że zasługujesz na lepsze traktowanie i miłość, to już dawno odeszłabyś od kogoś, kto ci tego wszystkiego nie daje a w zamian funduje wieczną frustrację.

Zgadzam się, że ta próba usiłowania usprawiedliwienia jego zachowania, a nawet szukania winy w sobie - jest to typowe zachowanie osoby będącej pod wpływem toksycznego, manipulującego partnera. Warto, żeby Autorka zdała sobie sprawę, że wbrew temu co zapewne sądzi, już jest pod wpływem działań tego człowieka, a lepiej raczej nie będzie. Świadczy o tym zresztą obniżanie poczucia własnej wartości, choć przecież zdrowy związek powinien je podnosić i zamiast hamować pęd do przodu, to uskrzydlać.
P.S. Z pierwszego posta wynika, że to jest partner, nie mąż.

Ten tekst jest poniżej jakiegokolwiek poziomu, a obracanie go w żart ma tylko zatrzeć paskudne wrażenie, jakie wywołał. Nie ma jednak żartów, które odbywają się czyimś kosztem.

Nie jesteśmy małżeństwem, ba my nawet ze sobą nie mieszkamy. Jestem u niego często na kilka dni ale oficjalnie nie mieszkam tam. On by chciał ale ja mam obawy, ponieważ mam wrażenie że chciałby tylko po to żeby miał posprzątane i codziennie obiad pod nos. Jak kiedyś z nim rozmawiałam o przyszłości co dalej, bo przecież ludzie mają plany na życie to jego jedyny plan to wprowadź się nic wiecej. I zarzut typu jak ja chce planować przyszłość jak ja nie potrafię uporządkować swojego życia i do niczego w nim nie doszłam. Po tych słowach też zaczęłam się mocno nad tym zastanawiać że może przez to on taki jest ale z drugiej strony to co miałam wg niego osiągnąć ? Każdy musi być kimś konkretnie i mieć mega osiągnięcia? Fakt nie poszłam na studia, bo trochę zaprzepaściłam naukę i w sumie wszystko co związane ze mną, bo całą uwagę skupiłam związkowi a reszta jakoś bedzie. Chciałabym żeby było dobrze ale ja już nie wiem czy to faktycznie gdym ja się zmieniła może czy tylko on tak mi wmowil. Jeszcze cały czas twierdzi ze jak chce to mogę go zostawić i znaleźć palanta co tylko jedno będzie chciał i kopnie mnie w dupę bo na pewno nie znajdę drugiego takiego jak on.

On naprawdę Tobą manipuluje.. Pokazuje, że bez Niego nic nie znaczysz i chyba, sama zaczynasz w to wierzyć?
Znaczysz bardzo wiele a bez niego, zaufaj mi, będziesz znaczyć jeszxze więcej, bo już nie będzie Cię krzywdzil.

Uciekaj od niego!

weź sobie do serca, to co dziewczyny powyżej piszą. Podpisuję się pod każdym ich słowem.  Juz słyszę, w tym, co piszesz, jak jego chamstwo wobec siebie usilujesz przed nami usprawiedliwiać - już cię zmanipulował.  Poza tym, co , jestes taka strasznie beznadziejna, ''on taaaki cudowny i doskonały i nadal z tobą, taką zła i paskudną'', wytrzymuje? No order mu dac!!! ( IRONIA!!!) Niech szuka sobie kogos, kto mu odpowiada. No ale własnie - TY MU ODPOWIADASZ- bo dajesz się tłamsić i sobą manipulować. Normalna, zdrowo myśląca kobieta odpyskowałaby chamowi i zamknęla przed nim drzwi.
i nie nie " bo ja go taaak kooocham wielce" . Związek buduje się nie po to, by się poniżać nawzajem, albo dawać sobą pomiatać, ale by kazdemu z partnerów było w nim lepiej RAZEM, niz kazdemu z osobna. Związek ma cię wznosić do góry, pomagać w zyciu, partner ma być twoimi skrzydłami, a nie kulą u nogi . Masz w związku czuć sie co najmniej tak samo dobrze, jak sama, a nawet lepiej - ale nigdy gorzej!!!
Uważaj,  następny etap to będzie '' kto by z tobą wytrzymał, chodzącą  beznadzieją, tylko ja, twój pan i władca, z tobą wytrzymam''. A na dokładkę oprócz PONIŻANIA słownego dojdzie bicie - kiedy poczuje się ZBYT pewny - gdy będzie to związek formalny, zamieszkacie osobno, lub urodzisz mu dziecko....
Nie przesadzam, od takich sygnałów zaczyna się przemoc. Małymi kroczkami urabianie - najpierw, bys poczuła się mała, niepewna siebie i zagubiona bez swojego " pana". Już tak zaczynasz się czuć!
A ostrzeżeniem niech bedzie dla ciebie to, że napisalaś tutaj, pytając o wręcz oczywistości- czy słusznie ci się nie podoba sposób jego bycia i odnoszenia się do Ciebie...
Moim zdaniem bardzo dobrze, że zdajesz sobie sprawę, że tak to  nie powinno wyglądac

Podpisuje sie czterema konczynami. Wypisz, wymaluj moj byly maz. Sam, zakompleksiony i z niskim poczuciem wartosci, wyniuchal sobie, ze dolowanie i ponizanie mnie mu poprawi nastroj. Jestem dzis szczesliwa rozwodka w dlugoletnim zwiazku z mezczyzna, ktory mnie kocha i szanuje i z ktorym planujemy slub we wrzesniu

Nie boj sie byc sama. Boj sie byc w zwiazku z toksykiem.

Kochana jeśli nie zamierzasz posłuchać tutejszych dobrych rad i chcesz dalej tkwić w takim związku .mam dla Ciebie poradę. Trudna Ale mozliwa. Musisz być twarda. Tzn jak Ci powie że jesteś grubą - wzruszenie ramion i stwierdzenie ze Ty się sobie podobasz. A jak jemu się nie podoba to nie musi patrzeć.
O drugie sama znajdź jakieś wady i niego oczywiście fizyczne. I kiedy on Ci z czym wyjedzie możesz stwierdzić ze Ty to pal licho Ale on powinien się martwić o swoje np zakola.
Po trzecie za tekst o szafie : won z łóżka !!!!
z tym ze to tylko wtedy kiedy zdecydujesz się jednak zostać w tym związku co ja również z całą szczerością odradzam. Pozdrawiam

Nie, nie przesadzasz. Facet Cię nie szanuje, obraża i jest chamski w stosunku do Ciebie.
Nie wiem na czym polegają te jego starania ale z tego co opisałaś to na pewno na wpędzeniu Cię w kompleksy. Zapewne tak robi bo sam je ma, a poprzez zaniżenie Twojej wartości buduje własną.

Otwórz szerzej oczy bo z tej miłości wpadniesz w bagno z którego trudno wyjść.

Dziękuję kochane za wszystkie odpowiedzi. Czasem warto przeczytać opinię ludzi patrzących z boku, daje to dużo do myślenia i umacnia w swoich racjach, które nie dokońca uważało się za właściwe.

Następny etap będzie taki,że facet strzeli Cię w pysk,a potem będzie regularnie lał.A im bardziej będziesz uległa,tym bardziej on się będzie nakręcał,aż zrobi z Ciebie niewolnicę,do lania po mordzie,żeby odreagować stres,do prania,gotowania,etc.,i na koniec do seksu,być może brutalnego,a jakże.Facet kocha tylko siebie,a Ty nie kochasz Jego,tylko,jak ktoś tutaj wspomniał,bycie z Nim,i pewność,że NIGDY Ciebie nie zostawi,dopóki będziesz Jemu uległa,i spełniała wszystkie Jego zachcianki.

On stosuje przemoc, Ty go strofujesz, on przycicha, by po chwili znowu ubliżyć, Ty strofujesz... . Toksyczny taniec.

To Twoje słowa o tym, jak Ciebie traktuje.
O co i z kim chcesz walczyć?
Co chcesz zrozumieć? Że on Cię nie szanuje? Że nie kocha (kochający człowiek nie zachowuje się w sposób przez Ciebie opisany)?
Co musi się stać, byś powiedziała DOŚĆ?

Przeczytaj, ze zrozumieniem, zdania z mej sygnatury.

Jasne. Nie jest tylko tak. Podświadomość.

Nic tu po mnie.

Kochana Autorko, te dwie strony,  to to samo co tgzw "miesiąc miodowy". Najpierw jest źle, by później karmić Cie tymi dobrymi chwilami. Później znowu jest źle, i tak w kółko..
On Tobą steruje, manipuluje, Ty go usprawiedliwiasz, bo "przecież mój Misiaczek potrafi być dobry, jest wtedy taki kochany" a Ty jak ta durna (przepraszam) wybaczysz te złe chwilę bo zaraz czeka Cię nagroda, te dobre.
A poza tym, zauważyłam, że chyba należysz do grupy kobiet typu "zmienię go". Nie ludz się, nie zmienisz bo on tego nie chce. Ty nie możesz za niego chcieć. Hm miałaś może przykre dzieciństwo? Czułas się mało kochana, lub miałaś przykładowo alkoholika w rodzinie? Przepraszam za takie osobiste pytania, ale przejawiasz symptomy zespołu DDA (dorosłe dzieci alkoholików)

Nadal go usprawiedliwiasz - to błąd. Mało tego, coraz wyraźniej widać, że na wszelkie niewygodne odpowiedzi, czyli niezgodne z tym, do czego samą siebie i nas również usiłujesz przekonać, zaczynasz reagować w sposób nerwowy. Przypomnę jednak, że z jakiegos powodu tu się pojawiłaś i ten powód dla nas, patrzących z boku, którym na dobrą sprawę zupełnie obojętne jest co z tą otrzymaną wiedzą zrobisz, nie wydaje się tak błahy, w jaki zaczynasz go obracać.