Oszukałam siebie i jego - Netkobiety.pl

Właśnie - za charakter na pewno, ale brak chemii  i takiego czystego pożądania to przeszkoda. Nigdy np: nie czułam podniecenia patrząc na niego, dopiero jak rozmawialiśmy, czy przytulaliśmy się, to miałam takie "iskry", ale samo takie pożądanie itp nie wystąpiło. I też nie byłam usatysfakcjonowana naszymi kontaktami fizycznymi... własnie brakowało "tego czegoś". Nigdy o nim nie myślałam w taki romantyczny sposób i z namiętnością...

A tak w ogóle dziękuję, nick z mojego zamiłowania do Bieszczad własnie i łaziorowania po górach

Niestety, tak często bywa z wami kobietami, że same nie wiecie czego chcecie. Kiedy mężczyzna jest taki, jakiego rzekomo chce większość kobiet (czuły, opiekuńczy, kocha was), to i tak wam nie psuje. Autorko, to nie z Tobą jest coś nie tak, sporo kobiet ma taki dylemat.
Poniżej kilka ciekawych wypowiedzi z innego tematu:

Tak działają kobiety. Im bardziej zabiegasz i pokazujesz, że Ci zależy, tym bardziej Twoja atrakcyjność spada.

Prawda jest taka choć niemiła to taka jest, że kobiety nie lubią facetów, którzy ciągle o nie zabiegają i się starają. Bardzo szybko im się taki osobnik nudzi i staję się dla nich męczący. Dodatkowo uważają takich za miękkie faje i desperatów. Oczywiście działa to w dwie strony, jednak kobiety są tutaj bardziej wyrachowane w swoich działaniach. Należy zatem być twardym skur..synem, a kobiet Ci wtedy nie zabraknie.

No taka prawda, ale żadna kobieta nie powie tego otwarcie, że woli skur..syna bo przecież to nie wypada i wyszła by na jakąś zimną s.kę. Ona nawet tego nie wie sama że woli takiego faceta, to wszystko się dzieje podświadomie w jej głowie i ona działa instynktownie, wybiera wrednego ch.ja. To tylko taka gadka szmatka, że facet ma być miły, spokojny i dobry.

To całe gadanie kobiet, że szukają wrażliwych mężczyzn którzy będę im na każdym kroku okazywać miłość, to pic na wodę. Kobieta musi poczuć kisiel w majtkach na widok faceta, a jak tego nie ma, to ile i jak byś się nie starał, to nic z tego nie będzie.

Więc odpowiedz sobie sama jak to jest z Tobą.

Ale co w tym co napisałem nie jest prawdą?
Sam się o tym przekonałem, więc wiem z pierwszej ręki jak jest.

A co powiesz o autorce? Widzi jaki jest ten kolega, docenia go, ale pisze że jej nie pociąga i dlatego ma wątpliwości. Więc nie tylko na moim przykładzie masz dowód na to co napisałem.

Właśnie, docenia Go.
Nie pisze o Nim nic negatywnego, że jest taki i owaki.

Ale to nie Jej wina, że On Jej nie pociąga.
Jedyną Jej winą jest to, że pomimo, że Jej nie pociąga to związała się z Nim.

A faceci to jak tworzą związki?
Tzw. chemii im nie trzeba?

No też, ale to kobiety potrafią tak kręcić, dawać nadzieję, a potem kopa. U nas (przynajmniej u mnie) wszystko jest jasne od początku i potem nie ma żali i pretensji, bo kobieta wie na czym stoi.

Też tak może być, bo czasami można źle odczytać sygnały. Ona może być sympatyczna i miła dla faceta, a on sobie resztę dopowie. Dlatego rozmowa jest tak ważna, bo pozwala uniknąć takich nieporozumień. Nie powiesz mi, że kobieta nie zauważa kiedy facetowi zaczyna na niej bardziej zależeć? Ale większość zamiast go przystopować, bawi się tym i dowartościowuje, gdy on się o nią stara. A potem jest żal i rozczarowanie.

No Pani Autorka.
Uwielbiam takie story, sam mam sentyment, kiedyś też tak wtopiłem. Hehhe
No niestety ale w naszym społeczeństwie od pokoleń funkcjonują pewne stereotypy i wartości odnośnie traktowania kobiet, wpaja się to od dziecka a później właśnie takie story.
Ale dobrze że w końcu powiedziałaś biedakowi co i jak. Dla niego krzywda, ale ze względu na to że twoje rozterki i postępowania są dość typowe, to zakładam że jak byś ciągnęła z nim relacje to typowo w końcu znalazł by się inny gmeracz w majtach na boku, i jeszcze większą krzywdą byś obdarzyła swojego cierpiętnika.
Oczywiście że powinnaś się wyprowadzić i zerwać kontakt. Dla siebie i dla niego.
Musisz liczyć się z tym że sprawisz mu wiele przykrości. No wiesz opiekował się Tobą, nadskakiwał przygarnął pod dach, jeszcze dawałaś mu nadzieję by po czasie stwierdzić że nic z tego i jeszcze się wyprowadzisz.
Poczuje się oszukany i skrzywdzony, no ale trudno niech się czuje, nie on jeden i nie ostatni. Więc mimo dobrych intencji zaczniesz być postrzegana przez niego jako zła kobieta. Kiedyś mu przejdzie wtedy będzie dobry czas żeby wytłumaczyć wyjaśnić. Podejrzewam że będziesz już samotna matką :], więc i bardziej szczerze docenisz jego starania i oddasz honor.
Rób co uważasz, nie wiem jak ci pomóc, ale może przyślij jego na to forum. Pomożemy, dostanie garść dobrych rad, może zmieni swoje podejście i zacznie inaczej Cię traktować i waszą relacje, i coś Ci się odmieni.
Ps.

True
Ja tez znam takich gości hehe.
Ale w tym konkretnym przypadku to Autorka mocno pomogła mu się nakręcić.
Widocznie czuje się już lepiej bezpieczniej, więc spuszcza gacha w kiblu, no przestał być potrzebny. Póki co.
Powodzenia
Pozdrawiam

Z samotna matką to taki żarcik który ma podkreślić typowość sytuacji.
Ogólnie twoja historia dość typowa, w takim kontekście formułowałem swój zapis, dorzucając pewien stereotypowy motyw z samotną matką. Ogólne znaczenie jest takie że masz gościa idealnego do związku ale nie chcesz z nim związku. Zgodnie ze skryptem i powtarzalnością szczególnie właśnie z relacji samotnych matek, często się powtarza sentencja że olały tego dobrego, wybrały tego złego a poźniej żałują jak już życie dokopie.
No ale takie życie.
Jak pisałem wcześniej musisz się liczyć z tym że gość może zmienić biegun jeżeli chodzi o postrzeganie Ciebie, jeżeli szanujesz go i liczysz się z nim a wychodzi trochę że jednak tak, to no ból dupy bo po wszystkim gość nie będzie chciał się z tobą zadawać. No trudno.
Tylko właśnie ciekawią mnie twoje intencje i szczerość oraz to czy sama jesteś do końca pewna motywów swojego postępowania od samego początku, tego bardziej zażyłego początku i czemu jednak go spławiasz. Może jednak był okres że potrzebowałaś wsparcia i zainteresowania, poczucia bezpieczeństwa które dostałaś oraz pomoc. A teraz skoro zastanawiasz się czy się nie wyprowadzić to znaczy że twoja sytuacja uległa na tyle poprawie że jesteś wstanie podjąć takie kroki, które zresztą powinnaś.
Może całkiem nieświadomie go wykorzystałaś, może wcześniej sytuacje miałaś taka że nie mogłaś więc się miotałaś. Nie zakładam że twoje poczynania były w pełni świadome przez co wyrachowane, ale możliwe że cała akcja to wynik twoich potrzeb, które obecnie nie są już priorytetowe, znaczy że się ogarnęłaś i poczułaś na tyle pewna i silna że już jesteś wstanie zakończyć znajomość. Nie wiem czy widzisz zależność. Ale ch*j zresztą, gość sam sobie trochę winien. Musi się też nauczyć, przeżyć.
Po za tym wcale nie chciałem nic miłego napisać bo zdaję sobie sprawę jak gość się czuje, i jak będzie się czuł kiedy zrobisz tak jak powinno się zrobić.
Powodzenia
Pozdrawiam

No właśnie, to jest trafione w sedno. I tutaj piszą jacyś faceci, że kobiety kochają tylko jakiś bad boyów.. a mi się wydaje, że po prostu niektórzy mezczyzni nie umieją wzbudzić namiętności w kobiecie i przez to stają się tylko  przyjaciolmi. Nie chodzi by popadać w skrajności... wydaje mi się, że każda ze stron powinna czuć taką iskrę, ż musi się postarać itp. A on od początku za mną biegał, akceptuje mnie bezwarunkowo i własnie to nie może obudzić mojej namietności, chęci starania się. Mówię, że czuję się przy nim jak córeczka, a nie kobieta. Może to przez to. Nie zwalam winy na Niego, chodzi mi własnie o zrozumienie, dlaczego tak się stało, że go nie pożądam?
Nie ciągie mnie do zadnych złych facetów, nie mam już nastu lat, myślę o poważnym życiu z mężczyzną, który mnie pokocha (z wzajemnością) i będę mogła stworzyć udaną relację na lata. Dlatego tak to przeżywam (własnie to, że nie mogę go obdarzyć namiętnością i  go pragnąć jak kobieta mężczyznę), te dziecinne teorie o tym jakie to kobiety złe i ciągną do kretynów mnie nie interesują, bo uważam się za poważną osobę, trzeźwo myślącą o życiu. Poza tym też dlatego jest mi tak cholernie źle, bo porządnych mezczyzn dzisiaj jak na lekarstwo, dużo buraków i ciężko znaleźć kogos TAK wartościowego, jak On.
Wiem, że zrobiłam źle, ale to nie było z premedytacją.  Poza tym on nie jest na mnie zły - może w sercu gdzieś na pewno,ale nie powiedział mi o tym. Mówi, że uważa mnie za cudowną kobietę i bardzo mu przykro... i że mnie kocha. Jest mi przykro i chciałam to napisać i z kimś o tym pogadać. Moje wyrzuty sumienia są wystarczającą karą dla mnie...
Krejzolko, dziękuję za wymianę zdań

To nie był mój pierwszy chłopak, wcześniej byłam z własnie takim burakiem i do dziś tego żałuję, ale to jeszcze przed pójściem na terapię, kiedy moja samoocna równała się zeru. Teraz takich unikam na kilometr, cenię w mężczyznach dobroć i mądrość życiową.
Wiem właśnie, że najgorszy to ten brak asertywności, od zawsze miałam z tym problem. Bardzo żałuję, że nie byłam zbyt stanowcza... nauczka na przyszłość, żeby jasno wyrażać swoje zdanie.
A propos tamtego chłopaka, tak, on bardzo mnie pociągał, do tego stopnia, że w jego towarzystwie nie mogłam się skupić na tym co on mówi, co mówią inni. Ech, taka fascynacja, ale cóż, było przykro przez chwilę i tyle ;-) To też jest mądry i wartościowy facet, ale fizycznie bardzo mnie kręcił.
Bardzo poprawiła  mi nastrój Twoja wypowiedź, dziękuję Ci za nią.