Pogrzeb .Zachowanie mojej przyjaciółki ,a moje . Śmierć rodzica. - Netkobiety.pl

Zgadzam się, że miała prawo nie chcieć uczestniczyć w pogrzebie, zwłaszcza jeżeli dla niej to jest tylko 'znajomy z paczki'. Ale ten tekst jest mega słaby i sama zastanowiłabym się czy nie rozluźnić znajomości:
"No i co ? Ja mam teraz płakać razem z nim? Każdy ma swoje życie przecież"

Anewe napisał/a:

Zgadzam się, że miała prawo nie chcieć uczestniczyć w pogrzebie, zwłaszcza jeżeli dla niej to jest tylko 'znajomy z paczki'. Ale ten tekst jest mega słaby i sama zastanowiłabym się czy nie rozluźnić znajomości:
"No i co ? Ja mam teraz płakać razem z nim? Każdy ma swoje życie przecież"

Dla przyjaciół robimy czasem rzeczy, na które nie mamy ochoty. Nie na codzień, w szczególnych sytuacjach.
Więc albo Twoja przyjaciółka nie uważa tego gościa za przyjaciela, ma luźniejsze od Ciebie podejście, albo jest zwykłą egoistką zapatrzoną w siebie, która jest tylko wtedy gdy to nic nie kosztuje.

Jak to wygląda w waszej relacji, możesz na nią liczyć w sytuacjach, w ktorych ona nic nie zyskuje, a nawet 'traci'?

wieka napisał/a:

Mało samodzielny i bardzo wrażliwy ten wasz kolega, rozumiem wsparcie na pogrzebie, ale uporządkować grób może już sam, nie jest małym dzieckiem, czas dorosnąć. Tym bardziej jak ma siostrę, mogą to zrobić razem.

Przyda wam się asertywność.

Każdy inaczej przeżywa żałobę.
To dopiero kilka dni.
Asertywność może jeszcze poczekać.

Halina3.1 napisał/a:

Natashaa21 napisał/a:

Witam Serdecznie.

Chciałabym się Was poradzić w pewnej sprawie, ciekawa jestem również Waszego zdania.

Kilka dni temu zmarła matka mojego bliskiego kolegi (choroba nowotworowa , doszło do przerzutów , bardzo nieprzyjemna historia ).Kolega wyraził chęć mojego uczestnictwa w pogrzebie ,chciał abym przyszła chociaż do kościoła czy na cmentarz i była z nim w tym momencie wsparła go w tej sytuacji ,po prostu stwierdził że doda mu to otuchy i będzie mu łatwiej w ten sposób przez to przejść. Znamy się już trochę lat ,kumplujemy się większą paczką więc oczywiście się zgodziłam ,Kupiłam wiązankę i byłam na cmentarzu . Co prawda nie znałam osobiście jego matki ,jednak on stwierdził że to nie nieistotne ,najważniejsze że jestem ,że się pojawiłam.

Oprócz mnie i Jego jest jeszcze jeden serdeczny kolega... i moja przyjaciółka Beata .Znamy się dobrze w czwórkę. Mój problem polega na tym że Beata nie poszła na ten pogrzeb ,mimo świadomość że Y życzyłby tego sobie .Nawet zaproponował że mogłybyśmy się złożyć na wspólną wiązankę we trójkę. A dlaczego ? Bo po prostu również nie poznała jej osobiście .A pomysł wspólnej wiązanki dla tej kobiety wręcz wyśmiała... Próbowałam jej delikatnie wytłumaczyć ze przecież to jest super facet ,dobry kolega i kumplujemy się  kupę czasu ,widujemy się non stop i on chciałby żebyśmy się pojawił na tym pogrzebie .I jest podbity psychicznie ale nic do niej nie docierało .Skwitowała tylko No i co ? Ja mam teraz płakać razem z nim? Każdy ma swoje życie przecież. Zero zaangażowania ,żadnej empatii i totalna obojętność

Jestem rozczarowana jej postawą , nie znałam jej z tej strony .Jestem rozczarowana do tego stopnia że ja nawet nie wiem czy ja chce mieć taką przyjaciółkę. Od razu pomyślałam sobie a co by byłoby gdybym ja straciła jednego z rodziców w wyniku jakieś tragedii ,też by nie przyszła na pogrzeb ? Przecież nie zna ich dobrze ,też widziała kiedyś przelotem jedyne..

Co myślicie?

Troche nie rozumiem problemu. Jesli on nie jest jej tak bliski, to ma racje, ze postawila na swoim, nie kazdy dobrze znosi pogrzeby. To, ze nie poszla do jego matki na pogrzeb to nie znaczy, ze do kogos od ciebie tez by nie poszla. Moze ciebie traktuje jako blizsza przyjaciolke a jego jedynie jako kolege czy znajomego. Dorosli ludzie nie musza robic czegos czego nie chca tylko dlatego, ze wypada. Dla ciebie ten Y jest wazny, wiec ty poszlas go wspierac. Strasznie dramatyzujesz.

Wiesz na pogrzeby nikt nie lubi chodzić ,ja również nie . Dobrze że przynajmniej byliśmy w dwójkę ,bo widząc jego ból i cierpienie całej rodziny  ,sama zaczęłam płakać i się podłamywać. To było dla mnie ciężkie  i nie rozumiem dlaczego jej ze mną tam nie było...a jedyne na co było ją stać to napisanie  sms ..z pytaniem jak się czuje ?
Widocznie jesteśmy  zupełnie inne od Siebie ..

Jestem rozczarowana jej postawą , nie znałam jej z tej strony .Jestem rozczarowana do tego stopnia że ja nawet nie wiem czy ja chce mieć taką przyjaciółkę. Od razu pomyślałam sobie a co by byłoby gdybym ja straciła jednego z rodziców w wyniku jakieś tragedii ,też by nie przyszła na pogrzeb ? Przecież nie zna ich dobrze ,też widziała kiedyś przelotem jedyne..

Co myślicie?

Żeby to była sprawa między nimi to on musiałaby mieć świadomość jej zachowania , a ja powiedziałam mu że wiązanka jest zarówno ode mnie jak i od Beaty .A o jej relacji na śmierć jego matki nawet nie wspomniałam .Nie jestem ani lekarzem ani specjalistą od pogrzebów ale nie miałam ochoty dokładać facetowi jeszcze większego ciężaru.

Jack Sparrow napisał/a:

Natashaa21 napisał/a:

Jestem rozczarowana jej postawą , nie znałam jej z tej strony .Jestem rozczarowana do tego stopnia że ja nawet nie wiem czy ja chce mieć taką przyjaciółkę. Od razu pomyślałam sobie a co by byłoby gdybym ja straciła jednego z rodziców w wyniku jakieś tragedii ,też by nie przyszła na pogrzeb ? Przecież nie zna ich dobrze ,też widziała kiedyś przelotem jedyne..

Co myślicie?

Pogrzeby są dla żywych. Nie zmarłych.

Temat śmierci jest sprawą bardzo indywidualną. Jednych przeraża, drugich smuci. Trzeci śmiertelność wypierają.

Tam gdzie silne emocje, tam i dziwaczne nie raz oczekiwania i zachowania. Niektórzy potrzebują być w centrum uwagi, bo tak radzą sobie z żałobą. Ten cały korowód śmierci powoduje, że czują iż mają wsparcie, a życie zmarłej osoby miało znaczenie. Inni mają odmienne zdanie i podejście - jest to ich osobista sprawa, którą nie chcą się dzielić. Dlatego pewne rzeczy robi się ze względu na obyczaj, ale decyzję pozostawia osobie zaproszonej. Lub też szanuje się wolę osoby zmarłej co do obrządku i uczestnictwa w pogrzebie i stypie.

W takich sytuacjach wiele słów/gestów wynika ze strachu, stresu i nieobeznania ze śmiercią. Kiedyś lekarz przekazywał mi złe wieści (o zbliżającej się śmierci członka mojej rodziny) z....uśmiechem. A przynajmniej tak wyglądało. W rzeczywistości był to grymas wywołany adrenaliną, bo lekarz młody i ewidentnie nie miał jeszcze dużego doświadczenia w tym temacie i widać było ogólne zdenerwowanie, szukanie stosownych słów i próby wsparcia z zachowaniem profesjonalnego dystansu. I choć rozumiem grymas i skąd się brał, to miałem ochote zajebać typa krzesłem. Ale tak działają emocje, tak działa silny stres. Czasem coś zrobimy głupiego. Czasem coś powiemy jeszcze głupszego. Na takie rzeczy trzeba patrzeć przez palce trochę, bo tak naprawdę nigdy nie wiemy jaką traumę (lub strach) ktoś nosi w sercu.

To, że twoja koleżanka nie poszła na pogrzeb i coś ci tam odburknęła to nie ma żadnego znaczenia. W tym wypadku, tej konkretnej sytuacji to jest sprawa między nimi, a tobie tak naprawdę nic do tego.

Odniosę się tylko do ostatniego zdania. Żeby to była sprawa między nimi to on musiałaby mieć świadomość jej zachowania , a ja powiedziałam mu że wiązanka jest zarówno ode mnie jak i od Beaty .A o jej relacji na śmierć jego matki nawet nie wspomniałam .Nie jestem ani lekarzem ani specjalistą od pogrzebów ale nie miałam ochoty dokładać facetowi jeszcze większego ciężaru.

Jestem rozczarowana jej postawą , nie znałam jej z tej strony .Jestem rozczarowana do tego stopnia że ja nawet nie wiem czy ja chce mieć taką przyjaciółkę. Od razu pomyślałam sobie a co by byłoby gdybym ja straciła jednego z rodziców w wyniku jakieś tragedii ,też by nie przyszła na pogrzeb ? Przecież nie zna ich dobrze ,też widziała kiedyś przelotem jedyne..

Natashaa21 napisał/a:

Jestem rozczarowana jej postawą , nie znałam jej z tej strony .Jestem rozczarowana do tego stopnia że ja nawet nie wiem czy ja chce mieć taką przyjaciółkę. Od razu pomyślałam sobie a co by byłoby gdybym ja straciła jednego z rodziców w wyniku jakieś tragedii ,też by nie przyszła na pogrzeb ? Przecież nie zna ich dobrze ,też widziała kiedyś przelotem jedyne..

To się nazywa asertywność. Nie zna osoby zmarlej i to bardzo dobry powód żeby nie iść na pogrzeb. Dla mnie płakanie na pogrzebie po kimś kogo nie znalam też by było hipokryzją.
Twoja dbałość o emocje twojego kolegi jest przesadna. Jest zwyłym kolegą i nagle podporządkowujesz sobie cały światopogląd pod jego potrzeby emocjonalne (twoja przyjaciółka jest "zła" bo nie chce zaspokajać potrzeb emocjonalncyh kolegi ktorego zna w przelocie). Uważaj gdzie lokujesz swoje emocje, żeby sie nie wypalić. To, że twój kolega lubi wyplakiwac się w twój rękaw wcale nie znaczy, że zapewni ci taką samą mozliwość, kiedy ty będziesz tego potrzebować.
Beata zainteresowała się twoimi emocjami, napisała SMS, bo dla niej ty jesteś ważniejsza niż kolega. To że on cierpi nie sprawiło nagle, ze stała się jego najbliższym powiernikiem. Ich relacja i stopień zaangażowania jest taki sam, bez względu na to czego ten kolega od niej wymaga. Ty z przelotnej znajomosci już zamieniasz się w gorącą linie dla kolegi na którą może dzwonić w każdej sprawie która sprawia mu przykrość. Rozumiem że jak się u niego dobrze działo to też tak do ciebie dzwonil na spontanie i zapraszal cię w rózne miejsca? CZy tylko złymi emocjami planuje się z tobą dzielić?

Więc nie wiem czemu mi zarzucasz że w takiej sytuacji  przesadnie dbam o emocje kolegi.

To widać, że to nie była przyjaźń.