Co robię nie tak? - Netkobiety.pl

Im bardziej będziesz desperacko szukał tym bardziej będą uciekać od Ciebie. Żyj swoim życiem, poszerzaj krąg znajomych i kiedyś Cię trafi. No i nie spinaj się tak każdy ma swój czas na miłość.

A kto mówi o spadaniu z nieba. Przeczytaj jeszcze raz mój post. Najlepszą rzeczą, którą możesz zrobić w takiej sytuacji jest poszerzanie kręgu znajomych. Jak będziesz zakładał, że jesteś pechowcem naznaczonym do tego, żeby nigdy nie mieć dziewczyny i to sobie wmawiał to dziewczyny to wyczują i będzie lipa. Co do spadania z nieba możesz nie wierzyć, ale wiele par się poznaje w dość niezwykłych pewnie jak dla Ciebie sytuacjach typu kolejka w sklepie czy przystanek.

Autorze tematu, w tym mieście dziewczyny nie znajdziesz. Ja również pochodzę ze Słupska i NIGDY nie miałem dziewczyny, a jestem trochę od Ciebie starszy.
Podobnie jak Ty unikam imprez, gdyż to nie w moim stylu. Wyjechałem do innego miasta na studia i tam poznałem dziewczynę. Niestety, potem mnie zdradziła, ze studiami średnio wyszło i teraz wróciłem na stare śmieci. Nikogo od tamtego czasu nie poznałem, a wierz mi trochę podrywałem.

Mój kolega z przedszkola poznał dziewczynę w Koszalinie, a inny z okolic Gdyni.

Obaj nie przepadają za imprezami i panny w mieście Biedronia nie mieli.

Dziwny zbieg okoliczności, czy jest coś na rzeczy?

Dzięki za odpowiedzi!

Nie wierzę, że kiedyś za tym będę tęsknił, bo i tak wiem, że ONA nigdy się nie znajdzie. Niestety moja praca po 8 godz dziennie (a czasem 12-nadgodziny) raczej wyklucza mnie na dłuższe wypady rowerowe, dlatego mogę sobie pozwolić na góra 3-godzinną przejażdżkę .

Może faktycznie coś w tym jest, że to miasto jakieś pechowe jest? Bo to jest niemożliwością, żeby od 2 klasy tech. nie trafiła się żadna. Wczoraj też dowiedziałem się, że kolejna koleżanka właśnie urodzi dziecko i to też taka osoba, po której w życiu się nie spodziewałem. Nade mną naprawdę panuje jakieś fatum

Typowe problemy małej mieściny.  Kobiet w Słupsku w odpowiadającym Ci przedziale wiekowym jest pewnie ze 2-3 tysiące odejmując od tego brzydkie, nudziary, zajęte, mężatki, zaciążone i takie, które tylko na papierze tam mieszkają zostaje Ci przy dobrych wiatrach kilkadziesiąt.

Lukasy, w moim odczuciu czekanie jest dobre dla kobiet. Zauważ - mężczyzna podchodzi do kobiety, a ona albo go akceptuje, albo jego zaloty odrzuca. W przypadku kobiet szukanie na siłę poprzez rejestrację na portalach randkowych, albo umawianie się z kolegami, nie wychodzi najlepiej, a kiedy olewają znalezienie faceta to go znajdują, ale jest to spowodowane tym, że mężczyźni podchodzą.

Gdyby tak nie było, nadal byłyby same. I zauważ, kobieta kiedy jest wolna to najdłużej pół roku, zawsze kogoś kobieta znajdzie. A mężczyzna? Niekiedy jest sam przez spory okres czasu.

Zwróciłbym uwagę na to, że korzystanie z badoo, w przypadku naszego miasta absolutnie mija się z celem, gdyż aktywnych użytkowniczek jest tylko 1 strona.
Z fotką.pl jest podobnie.

Wczoraj zagadałem w jantarze do 2 dziewczyn i każda była zajęta. Znaczy się w rozmowie wspomniałem o wieku, że kobiety lubią starszych od siebie i kobiety przytaknęły, że to prawda i że ich chłopak jest od nich starszy. Rozmowa się kleiła, ale skoro kogoś miały to dałem spokój. Podobnych sytuacji miałem kilka.
Nie to, żebym był jakimś podrywaczem, po prostu kiedy jest jakaś okazja staram się poznawać kobiety. Wszystkie jednak są zajęte.

Lukasy możemy się poznać w realu i razem wyjść na laski.

Kiedy usłyszałem że mają chłopaka, chwilę jeszcze porozmawiałem i oznajmiłem, że będę już leciał.

Brainless, Ciebie również chętnie poznam osobiście. Możemy wymienić się swym doświadczeniem.

Odnoszę wrażenie że każda jedna kobieta jest zajęta.

Na pewno w wieku 22 lat ma się jeszcze sporo czasu. Gorzej niestety to wygląda z mojej perspektywy, kiedy przekroczyło się trzeci krzyżyk. Jak się widzi samotną osobę po trzydziestce, to od razu na myśl nasuwa się, że musi być z nią coś nie tak, skoro nadal jest sama. Przeciętny człowiek w tym wieku ma już poukładane życie osobiste, a niektórzy to nawet zaczynają je na nowo po przebytych burzliwych związkach.
Tak że zaprawdę powiadam, nie ma co panikować. Czasu w przypadku autora wątku jest jeszcze całkiem sporo.

EDIT: A co do internetu - to on bardziej przeszkadza, niż pomaga.

Zająć się sobą - tak, pracować - tak. Rozwijać zainteresowania - tak. Natomiast na pewno nie "czekać", aż się znajdzie, ani nie szukać na siłę.
Po prostu skupić się na sobie jednocześnie poszerzając zwykłe kontakty międzyludzkie.
Określenie "miłość przyjdzie wtedy sama" używane na forum jest niefortunnym skrótem myślowym. Oznacza on mniej więcej tyle, że człowiek prowadzący bogate życie towarzyskie, posiadający zainteresowania i coś sobą reprezentujący, nie siedzący w domu - spotka w końcu na swojej drodze n-tą kobietę, z którą nawiąże relację bogatszą niż koleżeństwo. Ważne, aby stało się to w sposób naturalny, a nie wymuszony.

Reasumując, kto szuka - ten wyjdzie na desperata i skończy jako sfrustrowany samotnik odpychający kobiety.
Kto będzie "czekał, aż sama się znajdzie", ten się nie doczeka i skończy z ręką w nocniku. Wyjdzie na to samo.
Kto natomiast umiejętnie wyłapie szansę na poznanie drugiej połówki, kiedy ta się nadarzy w toku normalnej, prawidłowej socjalizacji i rozwoju towarzyskiego, ten osiągnie na tym polu sukces.

EDIT: zdarzają się oczywiście wyjątki, w moim otoczeniu znajduje się osoba, która nie ukrywa, że szuka drugiej połowy, ale mimo to podoba się kobietom. Tutaj prawdopodobnie dochodzą do głosu jego cechy: pewność siebie, odpowiedni wygląd i ogólnie wysoki poziom "męskości", a także dobre sytuowanie materialne, przez co jego poszukiwania wydają się chyba płci przeciwnej czymś słodkim, a nie oznaką żałosności.

To zależy.
Jak się z tymi znajomymi gdzieś chodzi tam, gdzie pojawiają się inni ludzie, to chyba oczywiste, że prędzej czy później pozna się jakieś dziewczę.
Jeżeli to nie jest ten typ znajomych, z którymi się praktykuje wspólne wyjścia, to wtedy warto zadbać o to, żeby pojawiły się nowe znajomości.
Dlatego wspomniałem o zainteresowaniach i ich roli w rozwoju towarzyskim.

Na moim przykładzie - najwięcej szans na poznanie drugiej połówki miałem dzięki temu, że interesuję się skokami narciarskimi. Gdyby nie małe zdecydowanie z mojej strony w newralgicznych momentach - być może dzisiaj nie byłbym "sfrustrowanym samotnikiem będącym dla kobiet meblem".
Biorąc pod uwagę, że w wieku 22 lat już pracujesz, zarabiasz na siebie i oszczędzasz, wydajesz się ogarniętym człowiekiem, o wiele bardziej ogarniętym, niż ja byłem w Twoim wieku. Moim zdaniem nie masz się czego bać, grunt, żebyś nie robił z braku kobiety na horyzoncie problemu.

Na moim przykładzie widzisz doskonale, że są o wiele bardziej "poważne", "zaawansowane" przypadki od Twojego. Coraz częściej wstaję i chodzę spać z myślą, że swoją szansę na szczęście w życiu już zmarnowałem i teraz czeka mnie już tylko równia pochyła, ale mimo tego jeszcze cały czas próbuję się jakoś wziąć do kupy. Choć nie jest to dobre, oglądam się ciągle na innych, słucham ich opowieści, obserwuję to, co robią i widząc, jak o wiele bogatsze życie mają inni, wpadam w jeszcze większą frustrację.
Dlatego mogę Cię przestrzec, abyś nie wpadał w błędne koło analiz, fobii i gonienia za osiągnięciem potrzeb, których zaspokojenie powinno być naturalną konsekwencją Twego uporządkowanego życia.
Dlatego, choć łatwo się to mówi, warto porzucić myśli o tym, że możesz stracić życie - bo myśląc o takich rzeczach człowiek skończy w wariatkowie.
Nie warto również z ewentualnej relacji z kobietą czynić panaceum na swoje stany samotności czy zwątpienia.
Dobrze, że masz pasję, rozwijaj ją dalej. Na tym się skup. Być może poszukaj jeszcze jakiejś, takiej, która będzie się wiązać z poznawaniem większej ilości ludzi.
Ja już kilkakrotnie zmieniałem miejsce zamieszkania i pracę szukając swego miejsca na ziemi. Niestety w życiu nie wszystko przychodzi łatwo.
Dlatego tym bardziej doceń fakt, że masz dopiero 22 lata i tak naprawdę zaczynasz swoją przygodę z życiem. Zostaw fatalistyczne myśli za sobą.

Do tego, skoro jesteś mobilny, mógłbyś np. spróbować rejestracji na którymś z licznych forów dyskusyjnych dla pasjonatów fotografii i jeździć np. na zloty.

Bardzo dziękuję Wam, że się wypowiadacie w moim temacie.

Niestety, pracuję na pełen etat (40 godz. tygodniowo), często nawet po 12 godz, do tego w systemie 3-zmianowym, więc po pracy raczej człowiek chce wrócić do domu i odpocząć oraz zregenerować siły.

Tylko u mnie jest jeszcze ten problem, że ja nigdy nikogo nie miałem, praktycznie zero kontaktu z kobietami (o cielesnym nie wspominam). Fajnie by było nauczyć się żyć samemu, ale jednocześnie z myślą, że ktoś czeka na Ciebie i będziesz miał dla kogo żyć. Może faktycznie się tym za bardzo przejmuję? Przecież są o wiele poważniejsze sprawy, a nie takie błahostki... Tylko przeraża mnie fakt, że już pełno znajomych razem, zaręczeni, dzieci, a u mnie zero, pustka....

Ja dręczę umysł analizami, ale nie polecam ;] Lukasy, zarejestrowałeś się na jakimś portalu randkowym? Tam ponoć można kogoś poznać nie mając nawet zbytnio czasu

Jestem  zdecydowanym przeciwnikiem portali randkowych oraz ogólnie portali społecznościowych polegających na wszechobecnym lansie. Nie dołączam się do polecenia.
Od analiz jestem na razie uzależniony ale walczę z tym. One rozwalają mi życie i doprowadzają do obłędu. Analizy należy zwalczać.

Będziesz musiał podjąć działania, żeby zmienić swoją sytuację. Następne dłuższe wolne możesz przeznaczyć na jakiś spęd z innymi pasjonatami fotografii. Trzeba tylko chcieć.

Dzięki za uznanie, po prostu dzielę się doświadczeniami i spostrzeżeniami. No i zawsze dobrze wiedzieć, że w Słupsku są ludzie z podobnymi problemami

Jak się ma problem to się go rozwiązuje, a nie szuka nędznego substytutu. No ale to tylko moje zdanie.
Ludzie setki lat radzili sobie bez tego ustrojstwa i było dobrze.

A Ty co?
Jak dla mnie idiotyczne porównanie.

Jakbyś nie zauważył, to zmieniły się czasy i teraz trudniej kogoś poznać w realu niż w Internecie.

Ale czasy się zmieniają. Ja sama unikałam różnych możliwości i jak na tym wyszłam? Nie mogę powiedzieć, że dobrze. Znajomi czasem zastanawiają się czemu jestem sama. Tak wyszło. I co, mam się popłakać?;) Szkoda tylko patrzeć jak tacy młodzi ludzie się katują. Jak ja miałam 20 lat, to żyłam świadomością, że wszystko przede mną i jakoś to będzie. Teraz zostało: jakoś to będzie

Ekspertem nie jestem, ale widziałem i przeczytałem wystarczająco wiele, żeby nie pchać się w to bagno. Umiem też wyciągać wnioski. Ergo, nie muszę prażyć swoich łap w ogniu, żeby wiedzieć, że parzy.
Bądź sobie złośliwa do woli, jeśli to Ci poprawia humor Ja bardzo doceniam inteligentne (i trafne) docinki

EDIT: I właśnie w tym temacie od początku wspominam, żeby w pewnych aspektach nie szedł moją drogą, więc tu się z Tobą zgadzam

Widzę, że w temacie gorąąąąąco się zrobiło.

No więc właśnie - pewnie tak też będzie u mnie, że wszystko przede mną, a potem zaskoczenie? Oczywiście nie będę siedział jak święta krowa na czterech literach i czekał, aż spadnie ona z nieba i wychodzę do ludzi, jednak to też przynosi marne rezultaty.

Żeby nie było, że temat ciągle kręci się wokół mnie, Wam też życzę z całego serca drugiej połowy, bo na nie zasługujecie! Właśnie jak to jest, że wartościowi ludzi często mają pod górę, a taki byle kto z łatwością kogoś znajdzie?

A po co takie pytanie zadajesz?
Skup się na sobie, a nie na innych.
Dla Ciebie ktoś może nie być wartościowy, a dla innej osoby jest wartościowy.
Każdy ma inne wartości.

Krejzolka82 ma tam wyżej rację. "Wartościowy" to pojęcie względne.
Ludzie pewni siebie i świadomi swej wartości znajdą kobietę i odniosą sukces towarzyski, nawet jeśli w Twoich oczach nie będą wartościowi.

To ja ci go poprawię, à propos mojego nicku: Ilu bezmózgowców potrzeba, by wymienić żarówkę?
- A co to jest żarówka?

Koniec offtopu. Moderatorzy nie bić.

Moim zdaniem wątek nie przyjął się, bo trochę zbyt ogólnie tam napisałaś. Ale jak chcesz popisać to proponuję PW. W razie czego jestem do usług.

Przeczytałam Twój wątek i jest on zbyt ogólnikowy.
Ale udzielaj się tutaj w paru wątkach, to na pewno poprawi Ci się humor, gwarantuję Ci.

Dobrze, że przyznajesz sam, że porównanie idiotyczne, bo straciłabym do Ciebie szacunek, nabyty w trakcie czytania Twoich postów

Internet to miejsce na poznawanie ludzi jak każde inne. Pod warunkiem, że znajomość przenosi się w miarę szybko do reala, bo nie mam na myśli internetowych romansów w nieskończoność.
Ja sama wczoraj spotkałam się z facetem, który mieszka jakieś 3 km ode mnie. Gdyby nie internet - i tak, portal randkowy - nie miałabym nawet pojęcia, że taki facet istnieje. Bo jednak raczej nie ma szans w mieście 200tys mieszkańców, żebyśmy na siebie wpadli np. w galerii handlowej. Choćby dlatego, że samych galerii jest tu z 15, dokładnie to nie wiem
A zainteresowania, poglądy itp - akurat mamy podobne.

Porównanie nie tyle idiotyczne, co nietrafione. Chłopak napisał tu, aby uzyskać rady jak kogoś poznać. Sam stwierdził, że nie ma za dużo znajomych, więc jakie rady byłyby przez Ciebie aprobowane? Tym bardziej, że nie jest typem, z tego co pisze, który zaczepi kobietę na ulicy. Nikt tu nie gloryfikuje jednego, określonego sposobu życia. Każdy dorzuci jakąś cegiełkę, po co od razu ją oceniać?

Na tym portalu nie pojawiłem się w celu uzyskania szacunku. Wręcz przeciwnie, sugerowałem się opinią, że nie głaska się tu po główce tylko jedzie marudy równo z trawą. Taki substytut służby wojskowej (mnie na szczęście pobór już nie objął). Na razie wypada to średnio, ale liczę jeszcze na poprawę.

Internet to nie żadne miejsce. Miejscem jest park, sala koncertowa, kino, kawiarnia itp.

Ale dobrze wiemy, że znajomość "nie przenosi się w miarę szybko do reala", bo najpierw trzeba się przebić przez stado debili, dewiantów, oszustów. Jeżeli w ogóle pies z kulawą noga zajrzy na nasz profil. Mam zarzucić linkami albo cytatami z tego forum, jak wygląda rzeczywistość portalowa? Daleko szukać nie trzeba.

Naprawdę cieszę się, że wam się udało. Życzę wszystkiego najlepszego. Nie będę teraz statystycznie wyliczał, na co byłyby większe szanse w przedstawionym przez Ciebie przykładzie. natomiast jakbyś zamiast surfować po portalach poszła do tej galerii handlowej to mogłabyś poznać pięciu innych facetów zamiast tego jednego z portalu, a nawet jeśli nie, to istnieją jeszcze inne miejsca i sytuacje poza centrami handlowymi, gdzie takich ludzi można zapoznać.

Reasumując, nie wybieram się do szkoły specjalnej i autorowi wątku też to odradzam. Nie bronię innym mieć innego zdania i przekonywać do niego autora wątku. Myślę, że zrobił się tu już za duży offtop, a temat o portalach randkowych znajduje się w innym dziale.

EDIT: Napisałem wszystko, co miałem do powiedzenia. Jeśli ktoś chce ciągnąć temat, to proponuję PW. Niedługo zmykam z forum i kończę na dziś. Będziecie miały swój tryumf

Nic mi się jeszcze nie udało. Ale dzięki
A z racji wykonywanego zawodu, owszem, poznałam dzisiaj następnych dwóch facetów w realu Po portalach łażę sobie w przerwach w pracy, niestety nie są to aż tak długie przerwy, żeby wyskoczyć do galerii handlowej czy do klubu wysokogórskiego
A na triumfie mi nie zależy. Przedstawiam tylko swój punkt widzenia, popierając go przykładem

Alexandra - ale powiem Ci, że mi ten Twój wątek też jakoś nie bardzo siadł, a przecież fajnie się z Tobą rozmawia może po prostu się nie wstrzeliłaś z tematem, nic straconego, przecież rozmawiasz, gdzie jest napisane, że koniecznie musisz w swoim wątku

Ale po to tworzy się wątki, bo chce się poznać zdanie innych na dany temat, a nie sobie po prostu pogadać

Jutro autor wątku tu zajrzy i się nie przebije przez te offtopy ;]