Aborcja na żądanie!!! - Netkobiety.pl

Snake
tacy jak Ty sa najlepszymi pacynkami do rzadzenia.

Wszsytkowiedzacy Snake oczywiscie pacynka nie jest. I wie wszystko na temat dzialanosci innych.

Snake, żeby robić coś dla jaj, to najpierw trzeba je mieć

Oj,
Snake, Snake... Do glowy nie przyszlo ze ja moge o czyms decydowac i kogos napuszczac? Moze troche na wyrost, ale w strukturze w ktorej dzialam znamy sie dobrze i nie jestesmy zalezni od zadnego polityka. Nie, nie jest to KOD.

Oj, Snake, wierzysz zygotarianom? Ow pan minister otrzymal kilka propozycji adopcji, w tym ode mnie - nie raczyl odpowiedziec. Naiwny jestes jak dziecko.

Nie wiem czy chodzi o te sama osobe - Dominik Tarczynski oglosil ze zaadoptuje kazde dziecko z gwaltu. Ja wiem o szesciu zgloszeniach na ktore nie raczyl odpowiedziec.

Ale chce wychowywać większość rodzin wychowujących dzieci upośledzone jest za wola wyboru.  W większości rodzin mąż odchodzi w takim przypadku statystyki są na wyciągnięcie reki.  Nie każda kobieta ma w sobie siły na wychowanie takiego dziecka. Każdy ma własne sumienie i to powinno zależeć wyłącznie od niego.
Oto jakie podejście mają  nasze PISowskie jelity Teraz chcą nawet zabronić antykoncepcji.

Bierzmy przykład z naszych sąsiadów Niemiec, Czech, Słowacji i nawet Węgier...

wystarczy przeczytać wątek zakochanej.w.nutach

No cóż, tego nie wiem. Musiałbym poznać zdanie takiego faceta, a nie znam. To znaczy znam ze słyszenia jeden podobny. Facet zniknął od razu ale od lat sam bez sądów płaci na dziecko i to chyba niemało. Nie jest to pewnie szczyt marzeń na rozwiązanie ale dziecko jest zabezpieczone finansowo.

Proszę mi wybaczyć, że wtrącam się do tej zażartej dyskusji.

Z zainteresowaniem śledzę ten temat od samego początku, choć sam tytuł „aborcja na życzenie” uważam za dość niefortunny i płytki. Tu już o nie chodzi o sytuację „wyskrobię się w przerwie na lunch, bo dziecko przeszkodzi mi w awansie”. Sytuacja stała się tak kuriozalna, że każda kobieta w wieku rozrodczym staje się potencjalną morderczynią, a lekarze ginekolodzy zostają sprowadzeni do roli wiejskiego położnika, którego celem jest tylko i wyłącznie odebranie porodu. Badania prenatalne stają się równie szkodliwe jak hitlerowskie eksperymenty, a lekarze dokonujący operacji w łonie matki traktuje się jak spadkobierców dr Mengele. Zamiast iść naprzód, uwsteczniamy się i pokazujemy fucka osiągnięciom współczesnej medycyny. Jeszcze trochę i penalizacja antykoncepcji stanie się faktem, a kobiety kupią tabletki tylko u znajomego dilera, a prezerwatywy będą sprzedawane na kartki i tylko wówczas, gdy przedstawimy odpis aktu małżeńskiego (oczywiście kościelny!) albo zaświadczenie o chorobie wenerycznej.

W całym tym zamieszaniu najdziwniejsze jest to, że:

- księża każą nam rodzić, mimo że sami skrzętnie ukrywają swoje (nieślubne!) dzieci przed światem
- księża każą nam rodzić, mimo że sami niejednokrotnie krzywdzą dzieci w zaciszu zakrystii i sami powodują u nich traumę na całe życie [argument pro life:  aborcja= wieloletnia trauma]
- księża każą nam rodzić dzieci z wadami letalnymi i wymagające stałej opieki, mimo że sami nie wyłożą ani złotówki na ich rehabilitację i godne życie [podczas gdy sami poruszają się bentley’ami i budują świątynie z marmuru) a po cichu uważają je za gorsze [swego czasu głośna sprawa z niedopuszczeniem chorego dziecka do komunii św.]
- dzieci z gwałtów są niczemu nie winne [zgadzam się], ale już dzieci z in vitro czy dzieci z nieślubnych związków muszą płacić za błędy rodziców [niezgoda na chrzest, stosunek kościoła do in vitro ]

Argumenty prolajferów :

- „matka, która porzuca dziecko jest podludziem” [autentyczny cytat]
- dziecko zawsze można oddać do okna życia albo domu dziecka [to akurat kłóci się z pierwszym argumentem, poza tym jakoś nie widzę, by prolajferzy tłumnie szturmowali domy dziecka i hurtem adoptowali dzieci]
- chore dziecko zawsze można oddać [i skazać je na łaskę i niełaskę polskiej służby zdrowia]
- „dała dupy to niech teraz poniesie konsekwencje” [niech powiedzą to w oczy zgwałconej kobiecie czy dziewczynce molestowanej przez ojca]
- człowiek staje się człowiekiem od momentu połączenia komórki męskiej i żeńskiej, a nawet wcześniej [ale dla jasności – przestaje nim być w momencie, kiedy staje się kobietą, która w dodatku chce sama decydować o swoim życiu]
- płód to odrębna jednostka i kobiecie wara od niego [skoro tak, to niech 2 tygodniowy płód spróbuje przeżyć poza ciałem kobiety]

Tak dla jasności, zawsze byłam przeciwko aborcji, a kiedy moja przyjaciółka stwierdziła, że nie dałaby rady urodzić chorego dziecka, byłam ciężko oburzona. Ale to właśnie fanatyzm, nienawiść i agresja prolajferów skutecznie sprowadziły mnie na „ciemną” stronę mocy. Mam dobrego męża, który będzie wspaniałym ojcem i nie powodzi nam się źle, ale do głowy by mi nie przyszło, by decydować za inne kobiety i zmuszać je do rodzenia wbrew ich woli. Jest tyle różnych, piekielnie złożonych i trudnych sytuacji, że nigdy nie wzięłabym odpowiedzialności za czyjąś krzywdę i rodzinną tragedię. Sama chylę czoła przed rodzicami, którzy podejmują codzienny trud i opiekują się swoim chorym dzieckiem. Chylę czoła przez kobietami, które zdecydowały się urodzić dziecko z gwałtu. Chylę czoła przed kobietami, które poświęciły własne życie, by mogło powstać nowe [vide śp. Agata Mróz]. Ale sama nie wiem, czy zdobyłabym się na taki heroizm w myśl zasady „tyle wiemy o sobie, na ile nas sprawdzono”.

Zainteresowanym polecam relacje dwóch kobiet: P. Joanny Ławickiej współpracującej z osobami niepełnosprawnymi oraz P. Magdaleny Tarasiuk pt. „Wokanda”. Poruszające, bardzo życiowe wpisy opisujące prawdziwe doświadczenia, które nijak mają się do demagogii i obłudnej moralności prolajferów.

I mam nieodparte wrażenie, że ustawa zamiast chronić życie, przyniesie zupełnie odwrotny skutek. Kobiety można zmusić do urodzenia dziecka, ale nie do macierzyństwa, patrz – Katarzyna Waśniewska i dzieci w beczkach. Kobiety, które będą zdeterminowane, tuż po wykonaniu testu albo zamówią bilet do Czech, Niemiec [te zamożniejsze] albo będą szukały „domowych” przepisów na aborcję [osławiony wieszak, tabletki]. To kuriozum, że w dzisiejszych czasach powstaje ustawa, która kobiety traktuje jak potencjalne zbrodniarki, a jednocześnie sama popycha je do popełnienia czynów zagrażających zdrowiu i życiu. Wbrew pozorom, kobiety to nie marchewka do surówki – nie chcą się skrobać. Ale chcą żyć.

Co ciekawe, wszyscy boimy się fanatyzmu islamskiego i brzydzimy się tym, jak muzułmanie traktują swoje kobiety, choć jak na razie – to bezpośrednio nas nie dotyczy. Ale jednocześnie popieramy fanatyzm katolicki, który dzieje się na naszym własnym podwórku i ma na celu właśnie zgnębienie polskich kobiet i sprowadzenie ich do roli inkubatora. Jestem katoliczką, ale nie toleruję fanatyzmu pod żadną postacią. Tymczasem wystarczy przeczytać kilka komentarzy prolajferów by przekonać się, że zioną nienawiścią i najchętniej paliliby kobiety na stosie [oczywiście tuż po wyłuskaniu z nich dziecka].

[Pomijam fakt, że wywołanie tej gównoburzy mogło mieć na celu odwrócenie uwagi od innych planów rządu. Może to i podła manipulacja, ale projekt ustawy jest realny i są szanse, że w przyszłości Polska stanie się europejskim Salwadorem]

Nie znam , bo grunt to obracać się w dobrym towarzystwie :-) Albo są dyskretni, a to w zasadzie to samo.

Odchodzą  bo  nie  są  dojrzali  i przerastają ich  problemy  co nie  znaczy  , że kobieta  ma  z tym  problemem  zostać sama. Związek  czy  partnerski  czy  małżeński  ma  być  na  dobre  i na  złe  tylko  ludzie  myślą, że  jak  się  wiążą  ze  sobą  to  jest  tylko  to  ,,dobre,,a wcale  tak  nie  jest. ZŁe często  przychodzi  szybko  i niespodziewanie.

Biorąc pod uwagę deklarację prac nad zgłaszanymi projektami obywatelskimi, dość jasna to lekcja. Poza tym moja wypowiedź dotyczyła rady, by zgłaszać projekty obywatelskie zamiast malować transparenty. Faktycznie jest sens zgłaszania jakichkolwiek projektów...

Tak, przyznam - trudne, szczególnie w kwestii tak drażliwej. Nie wiem jaki jest sens prowokowania do "polatania po ulicach", kiedy się nie jest w stanie przewidzieć, co z tego polatania wyjdzie. To nie sprawa krzyża, czy wywalania ze stołków, to nie sprawa TK,, czy CETA której większość nie rozumie. "Dziel i rządź" dzisiaj jest realizowane przecież w wielu sferach życia ale w takiej, która wyłamuje się spod preferencji wyborczych?. No chyba, że jest bardzo źle i pomysłów na zmiany brak albo trzeba powodu dla solidnej rekonstrukcji.. z drugiej strony władza...

Widać zupełnie inaczej rozumiemy pragmatyzm. Nie o twardy elektorat przecież chodzi. Ten akurat rządząca partia ma od lat nie do ruszenia. Nic nie musi w tej sprawie robić.  Na zwolenników 500+ przy takim budżecie też za długo nie można liczyć - wystarczy, że za chwilę policzą ile im w portfelu z tego zostanie. Targetem jest zupełnie inna grupa, niestety. Może i da zajęcie przeciwnikom rządu, choć mają oni i tak ręce pełne roboty. Nie byłoby aborcji, znalazłoby się coś innego. Jeżeli to miałby być powód najważniejszy, to chyba jego pomysłodawca nie potrafi uczyć się na błędach poprzedników. Nie wiem ile będzie trwało procedowanie. Ten sejm potrafi bardzo skracać ścieżki legislacyjne. Pragmatyczne byłoby długie procedowanie nad oboma projektami. Też zajęłyby uwagę, ale tak, by nie podkreślało arogancji władzy. No chyba, że pomysły "dla ludu" się wyczerpały. Nie wiem też czy o byciu pacynką bardziej świadczy wyrażanie niezadowolenia , czy też bierna akceptacja i liczenie, że w razie czego inni się tym zajmą albo mnie to nie dotknie. Bo przecież, jak napisałeś, ten projekt, ma szansę uzyskać akceptację sejmu, Prezydent nie lubi vetować, a od grudnia wyroki TK będą w 100% przewidywalne. A reguluje on i takie sytuacje: kobiecie w 14 tc chcianej i planowanej odchodzą wody płodowe. Trafia do szpitala. Tam lekarz stwierdza, że nie ma szans na uratowanie jej dziecka, ale dziecko żyje i nie może zrobić nic, bo klauzula sumienia nie pozwala drugiemu lekarzowi, który musi podpisać papiery, na przerwanie ciąży, dziecko jest zdrowe, kobieta też. Kobieta ma iść do domu i tam spokojnie czekać na śmierć dziecka, ma przyjść za jakiś czas jak dziecku przestanie bić serce. Jak wygląda śmierć dziecka bez wód płodowych, jak z tym wszystkim ma żyć ta kobieta? Co ma robić jej mąż, który lekarzem nie jest? Nikogo to nie obchodzi. To miało miejsce pod rządami obecnej ustawy. Nowa ustawa spowoduje nadto, że ciężko będzie znaleźć lekarza, którzy zrobi badania prenatalne dziecku w zagrożonej genetycznie rodzinie. Może to bez znaczenia dla osób, których obchodzi tylko to, co ma szansę ich dotknąć tu i teraz. Oni jednak dla żadnej władzy docelową grupą nie będą, są po prostu koniunkturalni. Nawet jeżeli to jakaś głęboko przemyślana prowokacja, to głupszej być nie mogło, tym bardziej, że jej skutki mogą być różne. A tyle  jest przecież afer do wykrycia, tyle pomników do postawienia, historii do ujawnienia, ludzi do skazania, no i co może mniej chwytliwe - reform do wprowadzenia...

Ogladalyscie dzisiaj film "Eugenika w imię postępu "?

Wpłynął na Waszą opinie na temat aborcji?

Zgadzam się z Tobą kiedy mówisz, że wiemy o sobie tylko tyle na ile nas sprawdzono. Na na szczęście nie miałam dotąd takich dylematów. Ale mogę wczuć się w dramaty osób które dowiadują się, że ich dziecko jest uposledzone w jakiś sposób, zespół Downa, niedorozwoj kończyn, wada serca czy w inny sposób.
Nie wiem jakbym zareagowała.....

Nachodzi mnie taka myśl, że za te dramatyczne dylematy tych rodziców jesteśmy po części wszyscy odpowiedzialni.
Promujemy modę na pięknych, silnych, zdrowych, mądrych zwycięzców. Słabsi są ignorowani, odsuwani od społeczeństwa, traktowani albo z ponizajaca ciekawością, deprymujacym uzalaniem się nad ich kalectwem, wysmiewani a już na pewno odsuwani z oczu "zdrowej tkanki społeczeństwa ".

Film uświadomił mi jedna rzecz.
Ja również byłabym ofiarą tej idei egenicznej.
Mój ojciec był uposledzony - miał niedorozwoj jednej nogi.
Była jak u niemowlęcia, a ponadto dosyć hm.. herlawy.

Jednak skończył studia, został lekarzem, zrobił specjalizacje, kierował dużym ośrodkiem medycznym w dużym mieście, założył rodzinę, miał dwójkę w miarę rozgarnietych i zdrowych w miarę "udanych" dzieci.

W myśl założeń Eugeniki nadawał się do sterylizacji, w dzisiejszych czasach babcia mogłaby zdecydować się na jego aborcję, a w krajach Beneluksu nawet na aborcję pourodzeniowa ( od 2014 r.).

Myślę, że nie ma prostej odpowiedzi na tak trudne pytanie jak aborcja.
Zdecydowanie jestem przeciw aborcji jako substytut antykoncepcji, co widać na przykładzie zachodu, np Francji gdzie co 10-ta licealistka przyznaje się do aborcji, a co 3 do pigułki "po".
To też pokazuje, że poziom edukacji seksualnej u nastolatków niewiele wpływa na ilość zabiegów aborcyjnych. Nie wystarczy jedynie uświadomienie seksualne, potrzeba również innej "wiedzy".

Co do aborcji w przypadku upośledzenia płodu (embrionow nie poddaje się aborcji, są za małe) to dla mnie jest kwestia sumienia, odwagi, siły, przekonań kazdego z osobna.

Na pewno trzeba stworzyć właściwe, niezbędne warunki dla wychowania upośledzonych dzieci.
Zarówno materialne, systemowe czym powinny zająć się instytucje, rząd, samorządy ale również mentalne a to już zależy od nas wszystkich. Na ile jesteśmy w stanie zaakceptować upośledzenie innych.

Jeszcze jedno przemyślenie.
Uważam, z nie można uzależniać rodziców "z wyrokiem" uposledzonego dziecka o naszej laskawej zgody na aborcję lub sprzeciwu, zakazu.
To przejaw braku prawdziwej empatii i egoizmu obu że stron.
Sama zgoda to w dużej mierze zabezpieczenie dla siebie możliwości planu "B" niż empatia dla takich rodziców.
Trzeba dać im alternatywę, co my jako społeczeństwo, które przecież wybiera rządzących z samych siebie, może im zaproponować w przypadku decyzji o urodzeniu dziecka uposledzonego. A jakoś żadna ze stron sporu nie ma ochoty podjąć tego tematu w całej rozciągłości.

Sama zgoda na aborcję lub jej brak to tylko wierzchołek góry lodowej, prawdziwa empatia wobec tych osób to nie tylko zgoda na aborcję, ale również zrozumienie traumy jaka przechodzą decydując się  na aborcję wobec było nie było ale jednak swojego dziecka.
Chyba, że zakładamy że miłością obdarzone mogą być tylko zdrowe dzieci...

Zresztą, co ja będę się wymadrzala, może wypowie się na temat matka uposledzonego dziecka?

Pan powyżej bardzo dobrze pisze.

Z tego samego powodu, dla którego ustępuje się miejsca osobom starszym albo chorym? Bo np. łatwiej im stracić równowagę? Zresztą, aborcje wykonuje się do około dwunastego tygodnia. W tym czasie ciąża jest niewidoczna, więc nawet nie wiesz widząc taką dziewczynę czy ona jest w ciąży czy nie. Ona zresztą na tym etapie sama może o tym nie wiedzieć. Nie wiem więc z czym masz problem. Jeśli już widzisz, że ktoś jest w ciąży to jest to już raczej na 100 % ciąża zaawansowana.

Nie wiem, czemu tak się niektórzy upierają, że każda kobieta, która chce usunąć ciążę to jakaś nieodpowiedzialna lala, co się puszcza na lewo i prawo. Robi to wrażenie jakby co poniektórzy uważali, że kobiety to jakieś zdemoralizowane istoty, którym jak nie zakażesz i zostawisz wolny wybór, to nie będą wstanie się przyzwoicie zachować.

Facet79
Pisalam juz na ten temat, ale moderacja wpis usunela. Nie byl obrazliwy, nawet nie byl skierowany do konkretnej osoby.
Plod taki jak w szpitalu w Warszawie (22 tyg) nie moze plakac ani wrzeszczec. Tym bardziej tak glosno zeby slychac go bylo na wielu pietrach. Po prostu nie ma czym. I dlatego umiera, bo ma pluca niewyksztalcone.
Cala sprawa jest tak przesadzona i obliczona na wywolanie skandalu, ze powazne czasopisma medyczne jej nie komentuja.

Jeśli nie są w stanie przyjąć na siebie naturalnych konsekwencji płynących z  seksu to jak je nazwiesz? Człowiek dojrzały, uprawiający odpowiedzialny seks liczy się z ciążą. Antykoncepcja może zawieźć, każda. To właśnie powinno wpajać się młodym a nie zwalać winę za niechciane ciąże na wadliwą antykoncepcję bądź też jej "brak".

Masz małe mieszkanie: abortuj dziecko, adoptuj pszczołę...

a o czym świadczy USUWANIE ciaży?o odpowiedzialności?

Aborcja to ostateczność. Pewnie że tak, trudno żeby było inaczej skoro ciąża już jest. Pytanie co to "ostateczność"? Masz skłonność do stosowania przykładów, które są bardzo emocjonalne i chwytają za serduszko. Najpierw podpierałaś się dziećmi z wadami, potem ofiarami gwałtów, teraz kiedy ustawa została jaka jest podpierasz się Gosią z toksycznego związku. To ja ci podam inny przykład, OK?

Gosia wyrusza do klubu w piątkowy wieczór, aby uczcić początek weekendu. Tam poznaje Rafała. Rafał to nadęty buc, zupełnie nie nadaje się na ojca. W zamian za to jest przystojny i całkiem niezłe z niego ciacho. Gosia spędza wieczór w towarzystwie Rafała, świetnie się z nim bawi. Po wyjściu z klubu jedzie do niego do domu żeby bawić się dalej. Rafał jak przystało zakłada gumkę. Niestety pech chciał, że gumka Rafała była wadliwa. Ani Rafał ani Gosia tego nie zauważyli. Minęły 2 tygodnie, Gosia już zapomniała o Rafale. Rafał już w tym czasie zdążył mieć dwie inne przygody. Gosia robi sobie standardowy test i... niespodzianka. Miał być niewinny numerek a wyszła wpadka.

Jak czytam w takim wątku teksty o braku odpowiedzialności albo niechęci do ponoszenia KONSEKWENCJI swoich czynów, to autentycznie mnie mdli. Po pierwsze chciałabym zobaczyć na własne oczy, jak owi piewcy ponoszenia konsekwencji w realnym życiu konfrontują się ze swoimi własnymi w decydowanie błahszych sprawach...  Po drugie, czy ktoś z Państwa zdaje sobie sprawę co oznacza dla dziecka wychowanie przez osobę, która mamusią została z poczucia odpowiedzialności ? Mam to wielkie "szczęście", że jestem dzieckiem kobiety, która stanęła na wysokości zadania i poniosła konsekwencje swoich czynów. Niestety w tym całym jej bohaterstwie zabrakło zwykłej gotowości na macierzyństwo i siły na rodzicielską miłość. Mam nadzieję, że orędownicy odpowiedzialności mają jakiś sposób na zmuszenie matek lub ojców do pokochania swoich "konsekwencji". Może nakazać ustawowo... ?

dokladnie, wprowadzic nakaz milosci rodzicielskiej.  Tak proste i skuteczne, jak w przypadku aborcji. I mozna spac spokojnie

To nie było o tobie, nie podniecaj się To o tej pieśniarce, co się rozczula losem mięsa i pszczółki Maji.

To jest brak odpowiedzialności a tłumaczenie, że lepiej usunąc niż być kiepską matką to tylko uspokajanie własnego sumienia.

Wiele matek tak bardzo pragnie dziecka, starają się latami a jak już dojdzie do ciązy i porodu to nagle baby blues, depresja poporodowa i swoich dzieci nie chcą...fakt, że to trzeba leczyć ale wiele osób sobie nawet nie zdaje z tego sprawy a i społeczeństwo patrzy na taką jak na wyrodną matkę więc milczy i pomocy nie szuka....
tak samo zachodząc w ciażę pierworódka nie koniecznie musi od razu czuć instynkt macierzyński...sama go nie miałam...przyszedł dopiero po około dwóch miesiącach od porodu...i to znaczy , że lepiej jednak żebym usunęła bo nie mam instynktu zanim w ciażę zajdę????

Akurat nie mam czego uspokajać. Nigdy nie poddałam się aborcji, bo nie musiałam. Zawsze bardzo dbałam o to, żeby geny mojej matki nie zostały przekazane dalej. Osobiście wolałabym, aby moja rodzicielka w momencie dokonywania pewnych życiowych wyborów kierowała się  bardziej empatią i swoimi możliwościami, a nie poczuciem obowiązku. Niestety, żeby zrozumieć o czym piszę trzeba samemu tego doświadczyć.

A może wielu z nich to robi? Znasz ich wszystkich osobiście, że masz taką pewność, że to co mówią to tylko puste słowa?
Mnie za to mdli pogarda do tych niewinnych istot, które nikomu nie uczyniły krzywdy.

Bo zygota nie jest człowiekiem, to jest co najwyżej taki plan człowieka, coś co może się stać człowiekiem, ale wcale nie musi. Poza tym, jeśli przyjęlibyśmy, że człowiekiem jest się od poczęcia, to za człowieka trzeba by również uznać wszystko to, co z zygoty powstaje czyli zaśniad groniasty i nowotwór, bo i tak może być, a to już jest absurd. Zygota jest co najwyżej takim planem człowieka, ale nie jest człowiekiem. Tak samo jak plan domu nie jest domem.

tak sobie tłumacz:)zagłuszaj sumienie proszę bardzo:)tak jak napisałam wcześniej aborcja na żądanie bo się wpadło to nic innego jak NIEODPOWIEDZIALNOŚĆ zaczynając od kiepskiego-lub braku zabezpieczenia

V- Może 500+ najsprawiedliwiej byłoby przydzielić na wszystkie istoty żywe:)na koty np. również:)

A gdzieś w mojej wypowiedzi wyczytałaś coś o pewności ? Zwyczajnie powątpiewam, a jest to związane z życiowym doświadczeniem. Dziwnym trafem znani mi strażnicy cudzej moralności, że swoją zawsze byli na bakier. Ale nie od dziś wiadomo, że zawsze łatwiej grzebać się w cudzej przyzwoitości, zamiast zająć się swoją własną.
Twoje stwierdzenie o pogardzie dla niewinnych istot pod moją wypowiedzią uważam za co najmniej nietaktowne. Daleka jestem od pogardy względem "konsekwencji", jak i tych którzy próbują od niej uciec. Na wszelki wypadek dodam może, że maja niechęć do pogardy w którymkolwiek kierunku nie jest jednoznaczna z aprobatą pewnych zachowań.

popieram 500+ na kota
moglabym mieć z dziesiec wtedy

szkoda tylko ze to dbanie o dzieci trwa do porodu, a po porodzie...