Żona go zostawiła a teraz wróciła, nie wiem co robić. - Netkobiety.pl

To żalosne jak on się zachowuje. Dorosły czlowiek bez wlasnej woli. I jeszcze śmie mowic Ci, że przeprasza Cię za swoje niezdecydowanie. No sorry, ale zycie to nie piekna bajeczka, pelna ochów i achów i sentymentalnych pierdów. Albo jest sie z kims, albo tkwi sie w swojej przeszłości.

Normalnie cierpienia młodego Wertera. Ty mu tego balaganu nie zafundowalas i nie musisz odpowiadać za czyjeś błędy. Nie jestes egoistką kiedy, mówisz o swoich potrzebach tylko on, kiedy przetrzymuje Cię w niepewności i jeszcze przeprasza za swoją glupotę i całkowity brak wolnej woli, którą ograniczyła mu szanowna wspaniała malżonka. Zaczniej na nią źle mówic, to jeszcze zacznie jej bronić .

No i się spotkałam z nim na lunch, rozmawialiśmy półtorej godziny. Nie potrafiłam postawić sprawy na ostrzu noża. Tematu nie zamknęliśmy, to nie jest dobry czas na takie rzeczy. Wyjeżdżam jutro, nie mam zamiaru się stresować rozstaniem i mieć spieprzone wakacje. Wytłumaczyłam mu co kobieta myśli jak słyszy "kocham Cię jako matkę moich dzieci", wyjaśniłam że większej krzywdy on jej nie zrobi poza tą którą już zrobił, a dziećmi się niech nie zasłania, bo jeden syn już ma swoją rodzinę, drugi za miesiąc wyjeżdża za granicę, a trzeci ma 27 lat więc to już prawie dojrzały facet. Ta baba specjalnie kłóci się z nim przy najmłodszym synu, tak żeby wszystko słyszał i brał jej stronę. Ale to nie ma nic do rzeczy w tej chwili. Kocham go, więc jeszcze poczekam, i tak mieliśmy się nie widzieć przez następne dni. Nikt nikomu nic nie obiecywał, poza regularnym kontaktem w czasie naszych osobnych wakacji. On powiedział że to rozwiąże tak czy inaczej, a ja powiedziałam że nie będzę czekać wiecznie.
Wiem, powiecie że jestem zrypana i macie może rację, bo szłam na to spotkanie z zamiarem ucięcia tego definitywnie, ale jak go zobaczyłam to nie mogłam. Wiem że mam przewagę psychologiczną, bo go nie potrzebuję, to znaczy nie jestem zdesperowana żeby z nim być bo coś tam. Ja sobie doskonale daję radę sama, mam pieniądze, dom, samochód, w dodatku jestem dość atrakcyjną kobietą. Nie potrzebuję go żeby z nim być, chcę być z nim bo go kocham, bo przy nim czuję się dobrze.
Jak już napisałam, wyjeżdżam jutro z samego rana, mam głowę zaprzątniętą innymi rzeczami i nie zamierzam sobie psuć wakacji. Zobaczymy jak się to rozwinie, znam człowieka dobrych parę lat, znam go "bardzo dobrze" od kilku ładnych miesięcy, nie pozwolę kilku tygodniom zmarnować tej relacji.
Za trzy tygodnie przyjeżdża do mnie na tydzień kolega zza granicy, dobry przyjaciel. Bez podtekstów seksualnych proszę, żeby nie było. M. wie że będę gościła u siebie mężczyznę, jest zazdrosny. I dobrze. A potem co będzie to będzie.

No cóż... Z przykrością w tej całej sytuacji zauważam jeszcze więcej podobieństw do podsuniętego tu wcześniej wątku autora o nicku maciejewskiadam. W zasadzie jedyną różnicą jest to, że tam żona była od ładnych kilku już lat "byłą żoną" (w przeszłości był rozwód, a tu - półtoraroczne porzucenie, odejście małżonki. W obu sytuacjach widać spore podobieństwa: małżonki o przemocowych skłonnościach, będące "górą" i ustawiające wedle własnego "widzimisię" partnera, a ci - pozbawiony najwyraźniej swego atrybutu - skołowani, bezwolni i cienko piszczący.
Może to jakiś znak czasu, że jakoś sporo takich "menszczyznów" o takiej konstrukcji psychicznej: jak ktoś walnie, huknie - już skomlą potulnie...?
Autorko - to już Twoja decyzja. Może i dobrze, że wciąż dajesz "Wam" (dziwnie to "wam" brzmi w kontekście tego wątku, nieprawdaż?) czas. Jednak chyba wiesz jak wszystko się potoczy... Musisz być konsekwentna. Chociaż Ty.

Istnieją różne schematy. Również taki, że decyzja już dawno podjęta, teraz tylko trzeba ją na kogoś zwalić.
Np na niezrównoważoną żonę. Taki wybieg zwalnia przecież z odpowiedzialności , no i furtka na przyszłość też pozostaje otwarta.
Jaki schemat tutaj istnieje to jeszcze za wcześnie wyrokować.
Może facet rzeczywiście ma wątpliwości,trudną sytuację,  a może nie i to tylko jego wybieg - "chciałbym, ale nie mogę, wybacz".
Z czasem prawda wyjdzie na jaw.

Tak, to schemat  widziany Z drugiej strony. Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. Zapewne Ivy71 nigdy sie nie dowie, w jakim celu są te gry, w które zostala wciągnieta. Jenak chyba leczenie związku i zrozumienie swoich zyciowych dylematów kosztem innych postronych osób to juz moim  zdaniem chamstwo i czysty egoizm.

Pterodaktyl, masz rację.
Wskazuję na coś innego. Nie róbcie z chłopa niedojdy, bo może decyzję juz dawno podjął, że będzie z żoną.
Teraz tylko stara się ładnie z tego wybrnąć, wskazując, że to żona się uparła itp., a on czysty, no ofiara okoliczności.
Chciałby, ale nie może być z autorką;)
Nie wiem, czy tak jest, ale taka mozliwość także występuje.

Ale co on tam ma w głowie to naprawdę nie wiem, może ma wątpliwości, może boi się rozpocząć nowe życie,
może jest uzależniony od żony, może rzeczywiście to niezrównoważona kobieta ...
A może nie do końca było tak, że żona go porzuciła "za niewinność" i teraz to zobaczył. Trudno wyrokować.

Najgorsze co może spotkać autorkę to moim zdaniem stworzenie sobie w głowie jego obrazu, jako biednego faceta bez wyjścia,
bo będzie to skutkowało tym, że ona emocjonalnie będzie tkwiła w tym związku bardzo długo, a on będzie miał spokój w domu,
a emocje , podbudowanie ego z nią.
Na to się niestety zapowiada, ale jeszcze mozna mu dać szansę, bo może rzeczywiście się pogubił.

Wróciłam z urlopu, rzeczywiście świetnie wypoczęłam, jestem wciąż w doskonałym nastroju choć wiem że burza mi wisi nad głową.
Kontaktowaliśmy się w ciągu tych dwóch tygodni, dzwonił codziennie, raczej nie podejmowaliśmy tego tematu, ale kilka razy to było nieuniknione. Tamta kobieta przyszła do mojego domu podczas mojej nieobecności. Skąd miała adres, nie wiem, on twierdzi że jej nie powiedział gdzie mieszkam, może od wspólnych znajomych. W każdym razie przyszła i rozmawiała z moim synem, który powiedział jej że mama jest na wakacjach i wróci za tydzień. Oczywiście powiedziałam o wszystkim M. żeby miał świadomość. Z jego relacji wynika że ona próbowała dzwonić do niego codziennie, wyzywając go, oskarżając że przez niego np. nie śpi, nie je i ma włosy w bałaganie. No a jak ma być inaczej, ona teraz zachowuje się jak zdradzona żona, więc ja się nie dziwię. W środę podobno zrobiła mu taką awanturę że powiedział jej że od teraz zero kontaktów aż przyjedzie i wyłączył komórkę, ale do mnie systematycznie dzwonił. Jeszcze w sobotę rozmawialiśmy, dzwonił z lotniska, powiedział mi że ona wyjeżdża 15-go na swoje wakacje, że teraz to on odetchnie, że już na pewno będzie mógł podjąć jakieś kroki, że ona wie że on jej nie kocha i wie też że on kocha mnie. I żebym poczekała jeszcze tych kilka dni. Ona prawdopodobnie miała go odebrać, nie wiem bo od tamtej pory już nie mieliśmy kontaktu.
Taka sucha relacja dla tych którzy się angażowali w wątek.
Ja sobie bardzo dużo rzeczy przemyślałam w ciągu tych dwóch tygodni. Po pierwsze i najważniejsze to ja nie chcę być wrzucona do roli kochanki. Nie chcę być tą drugą, nie chcę nie mieć możliwości kontaktu wtedy kiedy ja potrzebuję. Nie chcę się zamartwiać i czekać na jakąkolwiek wiadomość, nie chcę spędzać samotnie wieczorów i weekendów, nie chcę sporadycznych kontaktów raz na jakiś czas i seksu jeszcze rzadziej, żeby nie wiadomo jaki dobry on nie był. Nie zgadzam się na to, nie na to się pisałam na początku związku. Nie chcę ochłapów, chcę wszystko albo nic. I ja wiem że muszę się z nim spotkać bo przez telefon się nie zrywa, więc boję się tego spotkania, ale nie dam rady tak tego ciągnąć pomimo że go kocham. Wiem że będzie chciał się spotkać już w środę, jak ona wyjedzie. Zamierzam dać mu ultimatum - albo ona albo ja i czas do końca miesiąca. Bez kontaktów. Wiem że będzie chciał maksymalnie wykorzystać czas ze mną kiedy jej nie będzie ale ja nie chcę być zapchajdziurą. Potrzebuje czasu na refleksję to niech ma, beze mnie. Zamierzam mu powiedzieć żeby przyszedł jak będzie wolny, przynajmniej w umyśle.
To będzie strasznie ciężkie dwa tygodnie...

Miejmy nadzieję że sytuacjia szybko się rozwiąze!!
Mam nadzieję że PAN odzyskał "jaja"
Zastanawia mnie tylko..
To czy on tak często dzwonił.. Bo miał "wolne" od żony dwa czy ten jego kontakt nie wynikał powiedzmy z syndromu "psa ogrodnika".
Pojechała na wakacje a więc możesz tam kogoś a nóż widelec łyżka poznać.. PAN nie chciał być zapomniany.
Przepraszam, że " mące" ale znam tego typu zachowania z autopsji!!
Tak czy siak ja też trzymam kciuki!!! Bądź trwarda ))

Jak dla mnie .... to on już delikatnie się wycofuje.
Niby nie daje niczego do zrozumienia wprost, ale wysyła takie dyskretne sygnały przepowiadające.

Ma wątpliwości...???
Jakie...???
Czyli co PAN będzie sobie teraz wybierał "lepszą" już po tym tekście powinnas kopnąć go w dupe...
Jednak jaj nie odzyskał a co teraz odstawia to tzw klasyk gatunku, gra biednego misia.. A on co.. Ani wte ani wewte...
Hmm miom zdaniem im szybciej odetniesz się od niego tym lepiej dla Ciebie.. I szkoda tak na prawdę że przez ten cały urlop odbieralas telefony od niego.. Założenie było takie że mieliście "odpocząć" od Siebie..
Jak chcesz coś jeszcze "ugrac" to musisz być stanowcza, zero kontaktu póki się nie określi... Swoją postawa jesteś ewentualnie wywrzeć jakieś wrażenie na nim..
Ale co to jest w ogóle.. On będzie teraz się zastanawiał...
Zgadzam się z przedmowca.. To tchorz!!!

Kochana, nie jesteś głupia tylko prawdziwa, Twoje uczucia i deklaracje dla niego takie również są .
Głupi to jest ten facet bo stracił prawdziwego przyjaciela i szczere uczucie .
Głupi bo wybrał bagno w z którego miał szansę wyjść .

Jego strata, nie daruj mu już swojego cennego czasu.. nie zasługuje na to.

Syryngia, a może podzielisz się tu swoimi wrażeniami? O swojej lampce ostrzegawczej na przykład. Cóż, ja się zangażowałam przypadkiem i teraz jest mi tak bardzo trudno. Wierzyłam że oni są w separacji, opierałam się długo żeby się nie zaangażować, dopóki mnie nie zapewnił z całą stanowczością że wszystko idzie do szybkiego rozwodu. A  teraz sama już nie wiem co to było. Na pewno nie mieszkali razem. Na pewno nie ukrywał się ze mną, chodziliśmy za rękę jawnie po mieście, wyjeżdżaliśmy razem, nocował u mnie, byłam parę razy u niego. Wszystko się zmieniło odkąd ona postanowiła wrócić i tak zrobiła nie pytając go o zgodę. Do dupy z tym wszystkim...

Cóż, u mnie to są dopiero początki, ale wiem, ze życie pisze różne scenariusze, więc obserwuję póki co.
Kiedy zapaliła mi się czerwona lampka? Kiedy "była" - bo są po rozwodzie - zaczęła węszyć i zrobiła mu awanturę przez telefon...
Najpierw mnie to rozbawiło, potem z nim porozmawiałam i po prostu zapytałam co będzie jeżeli ona nagle zechce go odzyskać?
On twierdzi, że to wykluczone i wydaje się być konsekwentny w tym co mówi i robi...ale jak to będzie? Czas pokaże.
Za stara jestem na jakieś gierki i podchody, wywalam kawę na ławę i po prostu rozmawiam, pytam, odpowiadam na pytania. Szkoda czasu na dziecinne domysły i mydlenie sobie samej oczu. Samotność boli, ale nigdy nic na siłę i z łaski. Boso, ale w ostrogach ;-)

Nie mniej jednak śmieszą mnie takie kobiety... Najpierw się rozwodzi, potem jakby bielmo takiej z oka schodzi, szczególnie wówczas, gdy widzi, że "były" układa sobie życie z inną, i - co gorsze dla takiej - jest z tą inną szczęśliwy :-)
Zawzięte toto, chęcią zemsty aż kipi, i zrobi wszystko, żeby byłemu jeszcze raz spieprzyć życie. A "były", jeżeli na to pozwala, to jest frajer nie mężczyzna. Ja frajera nie chcę, jednego już miałam :-)

Mój "były" jeszcze przed rozwodem oprowadzał się z naszą wspólną znajomą - naturalnie dowiedziałam się o tym ostatnia :-) Oczywiscie rozwód był natychmiast, bez zbędnych ceregieli, bez kopania się po łydkach - dużo mu darowałam, ale wiedział, ze jak podskoczy to skończy marnie ;-) I sobie żyją do tej pory, moze nawet dobrze, nie wiem, bo mnie to kompletnie nie interesuje.
Po prostu każdy załozył swoje podwórko i się na nim bawi jak chce ;-)

Ivy, doskonale rozumiem co czujesz bo sama przez to przechodziłam!
No ale cóż.. polak mądry po szkodzie a i z boku wszystko wygląda jakby jaśniej i klarowniej.
"Boli" to, że to takie powtarzalne i schematyczne. Mój ex, jak jego żona postanowiła walczy, zachowywał się identycznie jak Twój. Wycofywał się tylnymi drzwiami, robił się z Siebie biednego misia, decyzji podjąć nie mógł. Wcześniej zapewniał o wielkiej miłości, składał piękne deklaracje, ze będzie moim mężem i ojcem moich dzieci. Płakał jak to mówił.. A ja to wszystko kupiłam. Zakładałam, że jak ktoś jak coś mówi to tak jest.. Koniec końców tak samo okazał się tchórzem i egoistą. On tak na prawdę chciał sobie dobrze "zrobić", to jemu to było potrzebne do szczęścia, ja byłam środkiem choć wierzę, że jak mówił to co mówił to sam w to wierzył. Z dojrzałością emocjonalną nie ma to nic wspólnego bo życie to nie bajka i jak tylko pojawiły się trudności to po prostu uciekł... i jak czytam Twoją historię to niestety mam wrażenie, że Twój właśnie robi to samo.. Chodź trudno Ci to teraz ogarnąć. Zostaw go z tym, ty i tak już nie masz tutaj nic do powiedzenia...

Ivy, trochę złości nie zaszkodzi . Tylko pamiętaj - bądź babką z klasą. Żadnych tam kontaktów z jego ex żoną. Tu trzeba się zachować odwrotnie niż podpowiadają emocje.

Musisz sobie przede wszystkim uświadomić:
- że się zaangażowałaś emocjonalnie,
- że facet cię zwodził/zwodzi,
- że facet cię nie traktuje poważnie.

Wez zagryź zęby i ochłodź tę relację. Nie masz wyjścia. Musisz przejąć karty i je zacząć rozdawać - ale takie, które są najlepsze dla ciebie.

Fakt, nie jestem mu nic winna. I fakt, to jest na jego warunkach. Byłam bardzo nieostrożna, dałam się ponieść emocjom, ale przecież na tym miłość polega, prawda? Nie mam zamiaru kalkulować, przeliczać, co mi się opłaca a co nie, jestem osobą niezależną i facet do życia mi nie jest potrzebny, pewnie dlatego tak boli bo ja zrezygnowałam z facetów na jakiś czas gdy się to zdarzyło. Myślałam że zostaniemy przyjaciółmi i tak by było lepiej, jak teraz widzę. Ale się zakochałam, samo przyszło, teraz ciężko się odkochać. Jestem zmęczona, mam tego dość, tych wszystkich facetów. Jedno wiem, nigdy się już nie zwiążę z kimś kto nie będzie zupełnie wolny choćbym miała całe życie spędzić sama.
Twoje ostatnie pytanie... Tak, nie spotka się ze mną dopóki ona nie wyjedzie, tak ustaliliśmy (chyba on to na mnie wymógł ale przecież nie protestowałam), a przynajmniej ja słowa dotrzymuję. Dlatego ciekawi mnie bardzo co on zrobi jak ona jednak nie wyjedzie.
No nic, dzisiaj idę na "randkę", jutro jakoś przetrzymam i w piątek się okaże. Ten weekend musi być decydujący. Ciężko mi...

Wiem Ivy że Ci ciężko!!!
Na prawdę wiem!!!

Wiem tez, że liczysz na cud dlatego jeszcze tego nie skonczylasz!!

Ty pytasz, co on zrobi jak żona nie wyjedzie w piątek.
A ja zapytam Ciebie! Ciekawe co Ty wtedy zrobisz?

IsaBella, dzięki, prawdopodobnie jest tak jak mówisz.

kochanka, nic nie zrobię, na pewno ja pierwsza nie zadzwonię. Zresztą, będę miała od niedzieli inne rozrywki. A potem... może to samo umrze śmiercią naturalną, nie wiem.

chceuciekacstad - dla mnie teraz też sytuacja jest niezrozumiała, na początku go tłumaczyłam, ale trochę sobie przemyślałam wszystko na wakacjach. Ja wciąż staram się widzieć światełko w tunelu i nie wiń mnie za to. Ale pomału zwijam żagle z tego potłuczonego okrętu. O "randce" go nie informowałam, od poniedziałku nie mamy kontaktu. Ale o wizycie kolegi wie, powiedział że będzie zazdrosny. No i fajnie, niech będzie.
Jestem trochę zdruzgotana, jak mogłam się tak pomylić? Wciąż nie wierzę.

Zmieniam się chyba powoli w damskiego "Maciejewskiego", he he...
A tak poważnie, to wczoraj miło spędziłam wieczór z pewnym panem, ale ciągle wszystko w duszy porównywałam. Trudno będzie komuś wejść w Jego buty. A po powrocie do domu znowu dopadły mnie wątpliwości. A co jak on mówi prawdę? Jak naprawdę chce tak poprowadzić sprawę żeby żona sama się od niego odczepiła i w tym celu chroni w pewnym sensie mnie, żeby później w razie czego nie było że to ja rozbiłam małżeństwo? Do tej pory mu ufałam i tak naprawdę to on mnie niegdy nie okłamał, przynajmniej w tym co dało się sprawdzić. W końcu to on zna tą swoją żonę lepiej niż ja.
Ech, widzicie jak się miotam? Jakoś muszę wytrzymać do jutra a potem zobaczymy. Naświetliliście mi wszyscy sprawę, biorę wszystko pod uwagę, mniej więcej wiem na czym stoję, ale przecież mogę się mylić, różne rzeczy się dzieją na świecie. No i jak zwykle gram adwokata diabła przed sobą samą.
No nic, mogę zaplanować co się stanie ale przewidzieć tego do końca nie jestem w stanie. Na pewno jest łatwiej przerwać łańcuch niż się z nim miotać. Zdam relację jak już się stanie. Proszę, trzymajcie kciuki.

Ach, naiwna wciąż jesteś.

Odpowiedz sobie szczerze:

jesteś w takim "układzie" szczęśliwa?
czujesz się szanowana i najważniejsza?
czujesz, że on jest na 100% z tobą szczery?
czujesz, że tak wygląda "normalny" związek?
czujesz się pewnie?
czujesz się bezpiecznie?
czujesz, że wszystko jest w porządku...
czujesz, że tu nie ma tajemnic..

haha , telenowela .. wybacz Ivy..ale ten facet jest śmieszny . Mam wrażenie że on podbija swoje ego .. "popatrz jak ta żona mnie uwielbia "... a ja myślę tylko o Tobie choć grozi mi śmiertelne ryzyko pogryzienia przez psa sąsiada "... żenujące

Wiesz co , proponuje aby on przed wyjściem do ciebie założył czapkę niewidkę-Jak juz przechytrzy wszystkich szpiegów , detektywów i jakimś cudem dotrze do Twojego mieszkania to pamiętaj zaslon wszystkie okna: firanki , rolety , okiennice aby ktos jakies fotki nie strzelił z zewnątrz bo żona go juz nie przyjemnie.

Przepraszam za te ironię ale tu poprostu brakuje slow na jego zachowanie. Ukrywa sie jak małe dziecko z cukierkiem przed rodzicami.....

Witaj Ivy,
Śledzę Twój wątek i właśnie przeczytałam słowa, które cytowałaś z wypowiedzi Twojego (no nie wiem jak nazwać, więc może) partnera, które mnie wzburzyły i powodują że nie mogę się powstrzymać od komentarza.

"może do niej nie wracać"

Co to znaczy wogóle?!?
Czy to znaczy, że ona myśli, że oni są teraz razem?!?
Dlaczego ona tak myśli skoro on Tobie mówi coś zupełnie innego?
Na jakiej podstawie ona tak myśli?
Co zatem on opowiada jej, że tamta kobieta ma podstawy sądzić że tworzą parę, że są razem, że może od niego wymagać żeby się z Tobą nie kontaktował, bo inaczej ma zamkniętą drogę do niej? Co takiego on mówi jej o ich sytuacji i o Waszej sytuacji.

Naprawdę jest wiele rzeczy, które powinien Ci wyjaśnić. A Ty nie daj sobie nawijać 'makaronu na uszy", bo tu niestety intuicja podpowiada, że facet ściemnia. Ściemnia Tobie, żonie, sam pewnie nie do końca wie czego chce i tak jak napisała chceuciekacstad łechce nieprawdopodobnie jego ego ta cała sytuacja: "żona za mną szaleje (a w podtekście nie postawione wprost pytanie, bo jak taki biedny miś mógłby coś takiego pomyśleć, a jednak...) a co Ty zrobisz".
Trzymam za Ciebie kciuki.

Ivi pisałam ci o tym juz na pierwszej stronie tego wątku ale takiego scenariusza prawdopodobnie nie brałaś pod uwagę. On jedna wersje ma dla żony druga dla Ciebie. On sam podświadomiena niechce podjąć decyzji o waszym rozstaniu bo wyjdzie na " tego " złego " - narobił Ci nadzieji ale jednak zostawił Cie dla zony. Moze chodzi tu o opinie w waszym towarzystwie ??  Ale jesli Ty go zostawisz , to biedny miś nie miał wyjścia musiał z żoną sie pogodzić bo ty go zostawiłaś .... Bo to była Twoja decyzja nie jego .

No żesz ku.....  kurteczka dżinsowa ....  jak to parę razy przespali ???? Tak Cię niby kocha ?? że się pzrespali ? Boszeeee może jeszcze ona go do tego zmusiła ????

Nie pociesze Cie ale moj maż usluszal dokładnie takie same słowa jak prosił o szanse na naprawienie naszego malzenstwa po jego zdradzie.

Ona czuje sie zdradzona a on probuje odbudować ich relacje . Sam ich sex o czymś świadczy ??

Czy Ty w tym momencie czujesz sie zdradzona ??

A nie, to ja pisałam że niby ona tak myśli o nas, w znaczeniu że seks pozamałżeński można tolerować :-)

Wy na pewno wszyscy macie jakąś rację. Nie wiem jeszcze jaką strategie przyjąć, pewnie pójdę na żywioł i zobaczę jak będzie, czy porozmawiać z nim po seksie czy przed, ha ha ha! Na pewno pukacie się w głowę ale jak mam okazję to czemu mam nie skorzystać? A skąd wiadomo kiedy mi się następnym razem zdarzy?
W każdym razie, żarty na bok, strasznie się denerwuję. Ale wiem że jak trza to trzeba. Zobaczymy wieczorem, może w ogóle nie przyjedzie.

Jestes dalej małżeństwem

Tylko Ty sie nie rob sobie nadzieji ze jesli on do Ciebie przyjedzie oznacza ze Ciebie wybrał. Żona wyjechała wiec on skorzystał z okazji, jak zona wroci bedzie kontakt urwany , zminimalizowany z Toba. Juz miałas próbkę jego zachowania jak zona była obok.

Moja droga , pewnie ze wykorzystaj... inaczej pewnie po seksie on zacznie gadkę że jednak żona i rodzina .. lub nie powie a tak zrobi... Już Ci nadał status kochanki.. bo po kryjomu przed zoną do Ciebie idzie.

Sex..a po sexie powiedz że przyszłości nie widzisz, ... mina pana bezcenna .

I wiesz co..
Po co on Ci w ogóle mówi takie rzeczy.. Jaki on biedny.. Żona nie pozwala mu się z Tobą spotykać.. Straszy...
Ojj.. Jaki on biedny mis!!! To wszystko ona , ta zła żona!!!! Ona, ona!!!!

Przepraszam za brak polskich czcionek, pisze z tableta. Wiem ze to co teraz napisze prawie nikomu sie nie spodoba. Na chwile obecna nic sie nie zmienilo. Spedzilismy fantastyczny weekend, prawie caly czas we dwoje, w nocy i wiekszosc dnia. Nie wiem jak on sie synom z tego wytlumaczy a zona i tak sie dowie bo cokolwiek by im naklamal to przeciez matce powiedza ze ojca w domu nie bylo dniami i nocami.
Juz pierwszej nocy rozmawialismy duzo o przeszlosci, troche o przyszlosci. Mysle ze on odpowiadal szczerze, na jego pytania odpowiadalam bez wahania. Ale... gdy zapytal czy ja wyobrazam sobie nas razem w przyszlosci zapadla chwila ciszy. Nie zamierzona. Nie spodziewal sie takiej reakcji, ale mysle ze i jemu i mnie dalo to wiele do myslenia. W kazdym razie, odpowiedzialam ze kiedys to sobie nas wyobrazalam, ale w sytuacji jaka jest teraz to nie. Nie padly zadne deklaracje z zadnej strony, poza jego stwierdzeniem on musi to jakos rozwiazac.
W sobote rano pojechal do domu, wrocil o drugiej, pojechalismy na dlugi spacer, potem on pojechal do domu bo ja musialam swojego syna zawiezc do pracy. A potem, tak jak w piatek przyjechal dosc pozno bo tlumaczyl sie synem, tak w sobote nawet nie czekal na mojego smsa ze jestem juz w domu bo byl juz w drodze. Dzisiaj rano pojechal znowu do domu na chwile "sprawdzic", bylismy umowieni na popoludnie, ale nawet nie wiedzialam kiedy przyjechal z powrotem, byla jedenasta. I znowu spedzilismy swietnie czas poza domem. I dalam sobie kupic drogie kolczyki. I dlatego o tym pisze bo moj eks maz kupil mi bizuterie zaledwie kilka razy wiec bylam troche zmieszana, ale w koncu pomyslalam, jak chce to niech placi. Kurde, jak o tym pisze to wcale nie mam wyrzutow sumienia.
Tak ze, Drogie Panie i Przystojni Panowie, jako ze moj status z partnera zmienil sie w kochanke, zamierzam to wykorzystac, bo taki seks to nie wiem czy kiedykolwiek bedzie mi jeszcze dane przezyc. A o zone to niech sie on martwi, jak ona do mnie przyjdzie to klamac nie bede. Ja jestem wolna, niezalezna kobieta i nie potrzebuje do zycia zadnych facetow. Ta pauza przy mojej odpowiedzi na pytanie o przyszlosc zmienila wiele.
Pewnie jestem glupia, pewnie niemoralna, ale nie zamierzam niczego zalowac. Moja pozycja w tej chwili jest czysta, kocham go bardzo ale ja rozstanie z nim juz w swojej glowie przezylam i wlasciwie nic nie stoi na przeszkodzie zebym to w jednej chwili skonczyla, pod warunkiem ze bede chciala. A w tej chwili nie chce. I on dobrze o tym wie. Z nas dwojga to on bedzie mial przechlapane jak podejmie niewlasciwe kroki. Bardzo Wam wszystkim dziekuje za wsparcie, wpadne tu jeszcze za jakis czas powiedziec jak sie to zakonczylo, zakonczyc sie jakos musi :-)

Mariola, seks byl taki od samego poczatku :-)
Tak, to rzeczywiscie strasznie glupie jest ze kobieta moze miec ochote na seks... Jak nie moge byc partnerem to bede kochanka, przynajmniej tymczasowo.
Pragne podkreslic ze wszystko to co napisalam to jest moj stan swiadomosci na chwile obecna, nie jestem w stanie przewidziec jak sie zmieni. Moze za tydzien bede miala dosc, moze za miesiac, nie wiem.