Miły facet - leszcz, frajer lub mięczak? - Netkobiety.pl

Osobiście sama nie wiem, co laski widzą w cwaniaczkach i innych takich typkach.
Wolę inteligentnie porozmawiać, niż być traktowana przedmiotowo.
Może faktycznie jest tak jak piszesz: one to lubią, może je to faktycznie podnieca (budzi to moje przerażenie i sprzeciw).
Tyle teraz właśnie takich chłopaczków wyrosło, że dziewczyny przestawiły się z tych miłych, na "kasiastych".
Nawet pokolenie wyżej trudno jest znaleźć tak naprawdę miłego. Często bycie miłym jest przykrywką, potem wychodzi spod tej przykrywki cham i prostak, więc może też te młode dziewczyny "nauczone" złym doświadczeniem starszych koleżanek/sióstr/matek nie wierzą w to wasze bycie miłym, odtrącają je, uznają za ciapowatość ( ).
Ja wiem jedno, jak widzę jak facet źle traktuje kobietę, ona to toleruje, nie sprzeciwia się, a potem jęczy jak jej źle, bo facet jej nie szanuje/bije ją (oczywiście są to skrajne przypadki, na szczęście) to stwierdzam, że sama sobie jest winna. Widziały gały co brały.
Potem takie dziewczyny szukają właśnie miłych. Jednak wtedy już jest za późno, oni są zajęci.

To akurat cechy "cwaniackie", wynikające z pewności siebie, czasem przesadnej. Także to trzeba mieć to coś i czuć się atrakcyjnym, nie do zgięcia w takiej ironii. Cynizm jest lekceważeniem, a to niezbyt miła cecha, ironie mylą się z sarkazmem, a to obniża wartość wszystkiemu tylko nie sobie. I tak dalej...

Oh, gdy facet jest inteligentny, zna swoją wartość, nie jest zdesperowany, kulturalny i ma klasę PLUS pieprz w jego rozmowach- to właśnie będzie miał powodzenie wśród kobiet, gwarantuję. Trochę ironii i cynizmu nie szkodzi, wiadomo- nie o wszystkim, nie o wszystkich, w odpowiednim momencie i czasie. Nie wiem jak to mam opisać poprawnie- po prostu odpowiedni tekst w odpowiednim czasie. Taki facet wie, że kasą i samochodem nie zdobywa się kobiet. Nie będzie używał cwaniakował bo będzie wiedział kiedy jak się zachować.

Ps. Samym uśmiechem, uczynnością wpada się wprost do friend zone.

Szczeniaczki też gryzą.
Nie zawsze miły facet to mięczak. Mięczak jest wtedy gdy kozaczy, a tak naprawdę to taka pipa życiowa wyłazi (nic nie załatwi, nic nie zrobi), albo wręcz przeciwnie, gdy psychicznie i fizycznie kobietę poniża. Taki facet to nie facet, to mięczak z najgorszego sortu.

A jaka w sumie jest różnica między byciem miłym a kulturalnym i uprzejmym?

Według mnie Ansa tutaj dwa razy trafia w samo sedno.

Jak jesteś cały czas kulturalny i uprzejmy to na jedno wychodzi.
Cały czas dostarczasz tylko pozytywne emocje i dalej to już wiesz jak to idzie.

Szczeniaczki gryza, ale tylko na niby.

"Mily" to postawa wlasnie takiego szczeniaczka w stadzie, ktory pokazuje brzuszek, zeby inne psy go nie atakowaly. To postawa uleglosci i unikania konfliktow. Przy takim milym szczeniaczku kobieta musi stac sie wyrachowana suka by zachowac rownowage w stadzie

A czym sie rozni czlowiek mily od kulturalnego - Kultura to sposob zachowania w okreslonych sytuacjach oraz pewne obycie towarzyskie. Nic nie stoi na przeszkodzie zeby zimny, wyrachowany sukinayn byl nad wyraz kulturalnym czlowiekiem a mily, sympatyczny kolega - prostakiem.

"Mily" to taka postawa menadzera gdy firme odwiedza glowny dyrektor. Taki menadzer bedzie sie usmiechal, wyreczal, po trzy razy herbatke proponowal - ale on tego nie robi z uprzejmosci - nie bedzie sie tak zachowywal w stosunku do swojej sprzataczki - on to robi ze strachu przed utrata pracy.

W byciu uprzejmym i kulturalnym a byciu milym jest ogromna roznica.

Ja nie znosze milych facetow, w stylu "kelner" czyli ze jak tylko wspomne, ze mam ochote sie cos napic to on od razu sie zrywa i mi proponuje 12 gatunkow herbaty, trzy rodzaje kawy a jak nie mam na to ochoty to szybciutko pobiegnie do pobliskiego sklepu po soczek.

Natomiast lubie, kiedy facet jest mily i mi wyreguluje hamulce w rowerze zanim sie one calkowicie popsuja. Albo kupi po drodze kubek moich ulubionych lodow.

Jezeli dostrzegasz roznice pomiedzy tymi dwoma zachowaniami - jestes bezpieczny.

Ale przykład podałaś mało analogiczny z tą herbatą, a szkoda. Milusiński mówisz, że jakby przystał na Twoją propozycję, to by sie nie podobało. Ale nie napisałaś, jaka reakcja by Ci się PODOBAŁA. Rozumiem, że jak ktoś taki odpowiedziałby "to idź i sobie kup, a ja pójdę z chłopakami na piwo" albo "spier..., kasy ni mam" była by ok? Jak ktoś taki powinien według Ciebie zareagować w takiej sytuacji, hm?

A z tym wyrachowanym, ale kulturalnym sukinsynem to zajeżdża mi typem manipulatora i nie przerażaj mnie, że takowi Ci imponują. Swoją drogą fajnie to brzmi "kulturalny sukinsyn" albo "sukinsyn z tych kulturalnych"

Tom94 - awanturę? To zależy. Bywało różnie, w zależności od sytuacji. Jak byłem młodszy to reagowałem bardziej żywiołowo i krzyczałem, potem z czasem zdawało mi się, że to okazywanie słabości i starałem się bardziej dojrzale rozwiązać spór. Ale nie było też nigdy tak, że dałem się w jakiś sposób zdominować kobiecie. Byłem kiedyś w związku z kobietą, która po pewnym czasie okazała się despotką - natychmiast dobrowolnie dałem sobie siana. Gra nie była warta świeczki.
Choć teraz myślę, że może powinienem postępować odwrotnie. Jak byłem młodszy, to warto było reagować ze spokojem, a teraz takie jakie miałem w ostatnich latach powinienem ostro przywołać do pionu (bez skojarzeń )

Nektarynka - wiek podałem parę postów wyżej.

Chłopcy- zrozumienie niektórych spraw przychodzi z wiekiem i nabywanym doświadczeniem. A więc możecie się zastanawiać wieki nad pewnymi kwestiami, ale nie zrozumiecie tego Z całym szacunkiem do was

Najgorsze w takich tematach jest to, ze wiele osób myśli zero - jedynkowo.
Albo ktoś jest miły - albo ktoś jest cham.
Albo jest uprzejmy - albo burak.
Albo nadskakuje kobietom - albo je wali po twarzy.

Tyle ze świat nie jest czarno - biały i większość kobiet bez problemu znajduje to, co dla niej najlepsze gdzieś pośrodku tej skali.

Podsumowujac. Nie ma sensu tworzyć związków a życie to gra w celu uzyskania jak największej "wygranej", wygody i przyjemności jak najmniejszym kosztem. Tak to dzisiaj wygląda. Myle się?

Dla ludzi-ludzi mily facet jest milym fajnym pozytywnym czlowiekiem, natomiast dla ludzi-zwierzat jest frajerem ktoremu zaraz trzeba cos zrobic Tak dziala ich zwierzecy program

Moja odpowiedz miała charakter ironiczny. Byłem po prostu przez chwile zirytowany już "upraszczaniem" kwestii dotyczących człowieka. Jest tak jak napisał mój przedmowca. Ludzie kierują się roznymi priorytetami. Zalezy do glownie od ich samoswiadomosci i doświadczenia.

Oczywiście ze w kwestii wyboru parnera można się kierowac okrelonymi glownymi cechami. To kwestia praktyczne. Jest jednak jeszcze cos takiego jak uczucia. Bez uczuc (nie mylic z realizacja swoich dazen życiowych z zaradnym, odpowiednim partnerem) żaden związek nie ma sensu (chyba ze bylby oparty na zasadach i wzajemnym szacunku ale tak było Xdziesiat lat temu a nie już dzisiaj) bo prędzej czy później pojawi się problem zbyt małego zaangażowania. Dobrze zdaje sobie sprawę ze tylko 1/5 kobiet bierze pod uwagę glownie uczucia. Ale z ta wiedza nie ma co zrobić.

W części się zgadzam, a w części nie. A co z toksycznymi związkami, kobietami kochającymi za bardzo? Praktycznie jedynym plusem tych związków jest uczucie (miłość), co dostają w zamian?
Tak a niektórzy Panowie szukają sponsorek, bo czują potrzebę miłości . Miłość ukazuje się, gdy związek "dojrzeje". Na początku jest zauroczenie itp. Więc czym trzeba się kierować w wyborze partnera na początku znajomości? Przecież zauroczenie nie zawsze przerodzi się w miłość ?
Ale masz rację w jednym aspekcie, że coraz więcej mężczyzn/kobiet przestaje uważać miłość, za jeden z fundamentów związku.

Z perspektywy czasu wiem, że lepiej "pchać się" w potulnego jamnika, niż roszczekanego rotwailera.

Ja lubię jak facet jest sympatyczny, kulturalnie się wobec mnie zachowuje, ale nie może być za sztywno. Dobrze dopasowany do sytuacji żart, nawet z gatunku mocno seksistowskich może być fajny i podkręcić atmosferę. Poza tym bycie miłym nie oznacza włażenia w dupę. Trochę dystansu nie jest złe, człowiek to stadne bydlę - jak poczuje, że może drugiemu wejść na łeb i zatańczyć, to na bank to zrobi Facet, który sobie na to pozwoli raczej nie będzie uchodził potem za kogoś o silnym charakterze.

Jak powiedzieć? Szczerze i po męsku. Tak, aby zrozumiał. Ot po prostu. Nie zawsze wszystko musi być miłe.
Przyjaźń nie polega wyłącznie na robieniu razem miłych rzeczy, bądź rozmowie tylko o rzeczach miłych i przyjemnych.
Lepiej powiedzieć to teraz(jak Ci nie uwierzy to nie będzie to Twoja wina, to jego problem.) niż żeby później(gdy będzie już po sprawie) odkrył że Ty wiedziałeś o tym a mu nie powiedziałeś. 

A to jego "pozytywne nastawienie do ludzi"(czyt. naiwne) to niech sobie lepiej wybije z głowy. Nie można każdego na starcie obdarzać 100% zaufaniem bo większość ludzi to z pewnością wykorzysta. Zwłaszcza teraz w tych obecnych czasach, gdzie z reguły nie należy niczego się góry dobrego spodziewać po ludziach.

Po prostu powiedz mu szczerze co widziałeś, słyszałeś i co o tym myślisz. Prawda nie zawsze brzmi miło i ciekawie.

A dajmy na to taka sytuacja, facet podlizuje się niemiłosiernie kobiecie tak jak podała wyżej WitchQueen, a tej kobiecie się to podoba tylko dlatego, że taki facet pociąga ją fizycznie. Wiążą się. Myślicie, że to związek trwały czy raczej na krótką metę?

Tak teraz myślę że to ciężki temat w sumie Znaleźć tą granicę bycia sympatycznym, a bycia miłym tzn. tak cukierkowo miłym. Bo jaka jest różnica między byciem miłym, a sympatycznym? W sumie nieznaczna ale jednak chyba rzeczywiście jakaś jest. Jednak wydaje mi się że w dużej mierze jest to coś subiektywnego. Nie jest tak, że jak sympatyczny, koksiasty lanser to jest sympatyczny na plus, a jak jest sympatyczny, mało urodziwy chudy chłopaczek to jest sympatyczny na minus - czyt. miły?

Istnieje takie coś - nazywa się antypatią.

A moze jest tak- ze te mlode dziewczyny, nie doswiadczone zwiazkowo, myla pojecia.

W ich odczuciu facet, ktory jest dla niej uprzejmy/uczynny/ustepliwy/szarmancki- jest taki dla wszystkich, co czyni go niezaradnym zyciowo.
Wyobraza sobie, ze on tak samo ulegly jest w swiece meskim.

A to blad- bo bokser nie musi bic swojej zony,
Facet kulturalny, dzentelmen adorujacy kobiety- moze byc rekinem na polu zawodowym...

Inna sprawa, jesli zle traktuje kobiety- bedzie tez zle traktowal swoja kobiete.

Mysle, ze te " mlode laski" tego nie rozumieja
Odbieraja to tak, cwany= zaradny
Zlosliwy= charyzmatyczny
Olewczy= silny

Ja mam wrażenie, że słowo "miły" uzyskało jakieś absurdalnie negatywne konotacje i kobiety, które krytykują tę cechę właściwie nie rozumieją, co ona oznacza. Bycie uprzejmym, dobrze wychowanym i kulturalnym, to właśnie bycie miłym. Nie każdy miły facet daje sobie włazić na głowę, nadskakuje wszystkim, daje się wykorzystywać i ogólnie kiepsko sobie radzi w życiu. Uważam, że jeśli ktoś jest niemiły w stosunku do innych ludzi (bo to przeciwieństwo miłego), to świadczy na jego niekorzyść. Zaraz mi się nasuwają na myśl pytania, jakie ta osoba ma kompleksy i co próbuje ukryć. Dlatego uważam, że trzeba byłoby najpierw zdefiniować, co dokładnie oznacza to bycie miły, bo ciapą na pewno nie jest facet, który jest miły dla ludzi, ale jednocześnie jest zaradny, umie zadbać o swoje interesy itp. Chodzi o to, żeby facet był asertywny, a przecież bycie asertywnym, to nadal bycie miłym.

Ja intuicyjnie rozumiem, że frajer i ciapa to takie osoby, które dają się wykorzystywać, manipulować sobą i latają ciągle za kobietą, próbując jej na siłę nieba przychylić. Sprawiają wrażenie, że to kobieta jest odpowiedzialna za ich szczęście, a nikt nie lubi takiej odpowiedzialności. Nie chciałabym być dla faceta całym jego światem. Nie chciałabym też, żeby wybaczał mi moje złe zachowanie, gdybym miała jakieś ataki fochów i histerii, gdybym go zdradziła, była w jakikolwiek sposób nielojalna itp. Nie chciałabym, żeby on wtedy powiedział coś w stylu "zraniłaś mnie i bardzo cierpię, ale ci wybaczam". Straciłabym szacunek do takiego mężczyzny. Ważna jest też samokontrola emocjonalna i opanowanie, które przecież też nie przeczą byciu miłym. Podobnie jak asertywność, pewność siebie, optymizm i zdolność adaptacji do nowych warunków. Jeśli te wszystkie pozytywne cechy są spełnione, to nikt rozsądny nie nazwie takiego faceta ciapą. Np. dobry lider powinien być według mnie przyjaźnie nastawiony do ludzi i powinien ich lubić, a przecież taka osoba nie jest ciapą. Bycie miłym i umiejętność dogadywania się z ludźmi jest według mnie źle rozumiana, bo to bardzo pożądana cecha, o ile właśnie nie jest ona rozwinięta do granic skrajności. W większości zawodów takie cechy decydują o sukcesie, bo rzadko kto może sobie pozwolić na bycie mrukliwym, zadzierającym nosa burakiem, który innych ludzi traktuje z wyższością. Grunt, by z tym byciem miłym szła w parze asertywność, a nie usłużność.

Nie, ja mówiłam o honorowym zachowaniu, a nie o zachowywaniu się jak burak i prostak. Żadnego obrażania się i liści, tylko żelazna konsekwencja i olewanie histerii, fochów i zachowania a la drama queen. Nie szanowałabym go, gdyby tolerował takie rzeczy. Kiedy miałam 16 lat to też się zachowywałam jak niespełna rozumu, ale szybko mi przeszło, bo on na to nie reagował. Nie wdawał się w kłótnie, dyskusje, nie robiła na nim wrażenia moja histeria. I szczerze mówiąc jestem mu za to wdzięczna, bo dzięki temu jestem teraz normalna, a inaczej nie wiem czy bym z tego wyrosła. Patrząc na niektóre kobiety, to powątpiewam. Jeśli wiesz, że z danym facetem możesz sobie na wiele pozwolić (bo wszystko wybacza), to po prostu sobie pozwalasz. A jeśli wiesz na 100% że facet jest konsekwentny i Cię rzuci, to dwa razy się zastanowisz. Tzn. ja tego nie usprawiedliwiam, bo każda zdrada to świństwo, ale to niestety powszechne, że jeśli ktoś wszystko wybacza, to się tego nie szanuje i robi złe rzeczy.

Z tymi zdradami, to nie jest takie czarno-białe. Jestem w stanie wyobrazić sobie sytuacje, kiedy też bym wybaczyła. Tylko musiałoby się na to złożyć kilka czynników. Np. byłabym w stanie wybaczyć jednorazowy seks, który był pomyłką. Natomiast nie wybaczyłabym nigdy romansu i okłamywania mnie przez kilka tygodni, miesięcy czy lat. Kiedy się ma dziecko/dzieci, to też inna sytuacja. Nie jestem za tym, żeby wieloletni związek przekreślić z powodu zdrady i ogólnie żeby podejmować pochopne decyzje. Raczej oceniłabym to w konkretnej sytuacji. Jestem za to pewna, że taką rzecz można wybaczyć tylko raz. Gdyby się to powtórzyło, to już bym się nie wahała i nie oglądała za siebie.

No tak... Jak zwykle wszystko rozbija się o owo slawetne "to coś". Tylko, żeby nie było, bo i mężczyźni (pokaźny odsetek!) często podają taki argument jako cechę konieczną.

A ponieważ ja "tego czegoś" nie mam, zarzuciłem bycie miłym i teraz jestem już tylko (a może aż) uprzejmy. Kiedy jakaś niewiasta chce Cię, wbrew Tobie zepchnąć do Friendzony, grzecznie podziękuj i jasno jej zakomunikuj, że nie potrzebujesz i tym bardziej nie szukasz nowych przyjaciół. Możesz jeszcze dodać, że jedyne, na co może z kolei liczyć z Twojej strony, to to, że nie będziesz jej wrogiem (tak nawet wypada).

Kiedyś taki film oglądałem właśnie czemu kobiety lubią tzw "dupków". I według tego filmiku wynikało że miły kulturalny facet jest dla młodych kobiet po prostu nudny i przewidywalny. Kobieta w młodym wieku chce się wyszaleć i dostarczyć sobie skrajnych emocji. Przy takim dupku nie ma monotonni nigdy nie wiadomo co z nim przeżyjesz. Tylko jest w tym też druga strona medalu. Po latach wyszalenia się z takim dupkiem zachodzi dziewczyna w ciążę i jakoś trzeba dorosnąć i wziąć odpowiedzialność za to dziecko. A taki facet potem ucieknie bo nie ma zamiaru brać odpowiedzialności za dziecko. Taka kobieta potem zmienia myślenie i właśnie poszukuje takiego miłego spokojnego faceta przy którym wie że będzie bezpieczna finansowo itp oraz ktoś to otoczy Ją i jej dziecko opieką.

Otóż to. Bardzo dobrze napisane. Chyba nikt normalny nie chce być dla kogoś opcją zapasową i to jeszcze taką, dla której zostawia się same ochłapy, bo wszystko co najlepsze zostało już oddane "tamtemu lepszemu".

Każdy człowiek jest inny i każda kobieta. Osobiście gadanie że miły facet to frajer uważam za wielką bzdurę. Przecież miły gość jak jak najbardziej może być gościem z charakterem. Ludziom się myli uprzejmość i kultura z jakąś fajtłapowatością.

Nie lubię natomiast takiego typu, który błaga o miłość, płaszczy się i żebrze. Napluj takiemu w twarz, a on powie, że deszcz pada, daje sobą pomiatać, byle tylko panna go zechciała. To wcale nie jest miłe! Wręcz pokuszę się o teorię, że to forma przemocy, przymusu i presji. Brrrr! Przerobiłam kiedyś takiego. Nie świadczy to o mnie dobrze, ale żeby się wreszcie odczepił, po prostu, za przeproszeniem, wydarłam na niego ryja. Po dobroci się nie dało wytłumaczyć panu, że  nie jest "tym" człowiekiem i że to nie jest przeciwko niemu, tylko zwyczajnie nie czułam żadnej "mięty" oraz że będąc chora (bo akurat byłam) nie mam ochoty ani nastroju na spotkanie.

Zgadzam się. Często tacy właśnie ciapowaci, spolegliwi, płaszczący się przed kobietami faceci sami siebie określają jako miłych. I potem są żale: jestem miły, ale żadna mnie nie chce. Oni nie dostrzegają, nie rozróżniają pojęcia miły od fajtłapowaty, nie widzą, że taka fajtłapowatość jest odpychająca, bo jest sztuczna i na kilometr wali desperacją - pan się narzuca i nadskakuje każdej, bo chce by KTÓRAKOLWIEK go zechciała, obojętnie która.

Znam kilku facetów, których można określić jako miłych, ale na pewno nie niezdarnych, czy ofermowatych.

Zacząć należy od definicji pojęcia miły.

Ale odgrzew...

Anyway, z braku lepszego zajęcia coś napiszę

Tajemnica brzmi: kobieta chce mężczyznę, który dla wszystkich poza nią będzie twardzielem rozstawiającym innych po kątach (nie mylić ze schabem, czy też karkiem). Dla niej natomiast będzie milutki, choć nie uległym.