jak znaleźć znajomych - 30+ i zaczynając od zera - Netkobiety.pl

Rozumiem ja też mam wiele fobii i jakoś żyję... to była tylko sugestia bo akurat takiej nie mam, zawsze można wymyślić coś innego.

Ja chętnie pogadam. Lubię gadać o wszystkim. Zwłaszcza przez telefon Nie bój się, nie poderwę, jesteś w związku

Jakby ktos chcial popisac bez zobowiazan to chetnie. Nie poszukuje wrazen, ale chetnie popisze “o życiu”.

Rok temu pasował do sytuacji. Rozumiem, że kobiety oceniaja po charakterze, wygladzie czy portfelu. Ale z wyrabianiem sobie opinii po nicku jeszcze się nie spotkalem Wracam do siebie.

Mnie ten nick nie zniechęca. Jak masz ochotę, to pisz na priv

Dla mnie nicki nie maja znaczenia. Ty podalas troche zly przyklad, bo dla wielu facetow kobieta o “smutnym” nicku jest latwym kaskiem Wiesz pociesza, uwioda, a kobiety w gorszym stanie sa latwiejsze na zmanipulowanie.
Pamietam gdy pojawily sie czaty tak z 18 lat temu. Zaczalem Zagladac jako mlody szczawik na nicku “nie jestem łatwy”. To dopiero byl lep na kobiety. Co chwila jakas zagadywala. Ale to dawno i nieprawda. Dzis moglbym sie nazwac “jednojadro” I tez pewnie bym zaintrygowal choc nick zniecheca. Nawiasem mowiac nie jestem czlowiekiem ktory nosi potrzebe imponowania. Ty masz nick krejzolka, ale gdybym ci opisal Jakie numery robilem to bys musiala zmienic na “spokojna”.

też chętnie z kimś popiszę

Też mnie to zastanawia, bo jestem w nowym mieście, więc zaraz sobie z przyjemnością nadrobię Ja nie jestem 30+, ale jestem już po studiach więc okazji do poznawania ludzi też jest mniej.
Od siebie polecam grupy na facebooku - branżowe i związane z zainteresowaniami, często ludzie szukają towarzystwa na koncerty, rolki, gry, planszówki. Trochę osób tak poznałam W grę wchodzą też aplikacje randkowe,tam też można poznać znajomych nie koniecznie do związku tylko lepiej to najpierw zaznaczyć, żeby nie wprowadzać nikogo w błąd

Cześć,

jestem nowy na forum i od zawsze borykałem się z problemem samotności, przeglądają google trafiłem na tutejsze forum gdzie odpowiedzi użytkowników tutaj pokrywają się z moimi obserwacjami co skłoniło mnie do rejestracji.
Przez wszystkie lata potrafiłem to w jakimś raz lepszym, raz gorszym stopniu zagłuszać ten stan, czy to dzięki samotniczemu hobby, czytaniem, czy zakupami, ale ostatnio odczuwam że popadam w rozsypkę i nie potrafię się skupić na jakiejś konkretnej rzeczy. W połączeniu z muzyką, o dziwo praca trzyma mnie w ryzach by nie stoczyć się w otchłań z której wyszedłem, ale nie widzę nigdzie szans by stan samotniczego trybu życia zmienić. Jest w tym sporo mojej winy gdzie więzy przeszłości mimo że uschnięte cały czas trzymają mnie w w pewnym ucisku, ale również brak sensownych możliwości do poznania kogoś jest jakby mniej niż 10 lat temu. Wiąże się to zapewne z wiekiem kiedy wszyscy mają już swoje grupy znajomych i partnerów/partnerki, gdzie wręcz przygotowują się do życia w rodzinie i mimo że im nie zazdroszczę to czuję że zostałem sam na placu boju, który nikogo nie obchodzi.
I tu moje pytanie, co z tym fantem zrobić gdyż ścierają się we mnie dwa rodzaje myśli, chęć silniejszego zagłuszenia oraz chęć pogadania z kimś, mimo że nie za dobrze sobie w tej roli radzę. Chęć skupienia się na sobie za wszelką cenę mi nie wychodzi tak jakbym chciał mimo że wierzyłem w to mocno.
Natomiast nikłe umiejętności społeczne oddelegowują mnie na miejsce w którym zawsze byłem. Wiem tylko że w życiu najważniejsze jest szczęście, ale dobrze byłoby mu dopomóc w tej losowości.