Nagie fotki od innej dziewczyny - Netkobiety.pl

Nie bardzo mi wychodzi cytowanie postów, oto Twoje słowa Autorko:

"Sam mówił, że szczera rozmowa będzie zawsze naszą siłą."

Macie okazje przećwiczyć jak Wam to wyjdzie i czerpać siłe ze szczerości. Ja bym porozmawiała, powiedziała jak się czuję i że moje zaufanie zostało nadszarpniete. Poprosiłabym o zmianę hasła. Wydaje się z Twoich opisów wydarzeń, że jestes BARDZO WAZNĄ Osobą dla swojego partnera, że bardzo Mu zależy. Tym bardziej warto postawić sprawe uczciwie. Nawet jesli to był szczeniacki wybryk, który dla Ciebie jest jak zdrada, to na pewno trzeba to omówić. Jeśli będziecie zostawiali tego typu sprawy bez rozwiązania - zamiatali pod dywan - to ile tego pod tym dywanem będzie za pare lat?

to smacznego !:*

Oj współczuję Ci strasznie.
Niestety trafiłaś na dwulicowego typa, który potrafi być dla Ciebie słodki, wytrwale Cię zdobywać, a jednocześnie za plecami się z Ciebie śmiać. To straszne, że są tacy ludzie.

Jestem dla Ciebie pełna podziwu, że wytrzymałaś i udało Ci się dowiedzieć prawdy.

Myślę, że więcej dowodów nie potrzebujesz. Pokaż mu wszystko, co wiesz. To będzie Twoja chwila triumfu (choć przykrego).

Z jego strony teraz zacznie się przepraszanie, stawanie na rzęsach, byś mu wybaczyła, bo on więcej nigdy, bo sam nie wie, jak mógł być taki głupi itp. Nie daj się nabrać. Nie zmieni swojej obrzydliwej natury.

Trzymam mocno za Ciebie kciuki. Uda Ci się przez to przejść. Nie trać więcej czasu na takiego gnojka.

Nawet nie wyobrażam sobie, jak można zrobić komuś takie świństwo. I to komuś, komu wyznaje się uczucie i zapewnia się go o jego wyjątkowości. Po prostu zwyczajnie nie mieści mi się to w głowie.
Przeczytałam Twój wątek od początku i jednak okazało się, że dziewczyny miały rację - jak zdradził raz, to zdradzi i kolejny. Nie łudź się, że jak przeprosi, popłacze i przyjdzie z kwiatami to się zmieni, bo z tego co widzę, to nie jest ten typ. Przede wszystkim jednak nie daj sobie wmówić, że to Twoja wina, że zdradzał Cię, bo np. Ty mu czegoś nie dawałaś, że byłaś "za grzeczna", a on chciał się wyszaleć z fajną s*czką. To wyłącznie jego wina. W jednej chwili przekreślił wszystko, co do tej pory razem budowaliście. Nikomu nie życzyłabym takiego partnera.
Dasz sobie radę, kochana. Wiem, że to Cię może nie pocieszy, ale lepiej, że zawczasu dowiedziałaś się, jakie z Twojego faceta ziółko, zamiast obudzić się z ręką w nocniku, kiedy mielibyście już dzieci.
Trzymaj się!

Znaczenie słowa s*czka w jakim go uzyłam (właściwie zacytowałam) obraża zwierzęta o ile rozumiesz o co mi chodzi. Miałam na myśli osoby o bardzo niskim poziomie moralności i etyki. Może jestem anachroniczna, ale kobieta, która wie, że facet ma partnerkę i uwodzi go to szmata
Co do fantazji - tak powinno być - para ma realizować swoje fantazje w swoim własnym dwuosobowym gronie, wszelkie lubieżności dozwolone o ile nie obrażają żadnego z partnerów.
Nie bronił się bo go zaskoczyłaś, słusznie zrobiłaś, pewnie nie wyciągnie z tego wniosków na przyszłość ale to już jego mańka.

Mam 31 lat, dwie dziewczyny lubiły przesyłac mi nagie fotki. Fotki były piękne, bo nagośc jest piękna i naturalna. Jedna z dziewczyn nawet chciała, aby ją nago fotografować i abym sobie te fotki zatrzymał i je miał. Znajomości z tymi dziewczynami rozmyły się, ale fotki i miłe wspomnienia zostały.
Na fotkach widac dużo, ale nie jest to pornografia, nie są rozkraczone. Inna dziewczyna z którą byłem kilka miesięcy bardzo chroniła swoją nagość, w zasadzie tylko rozbierała się przed seksem, w zasadzie to ja ją rozbierałem i po akcji ubierała się natychmiast.
Nigdy ani jednej, ani drugiej, ani trzeciej ani kolejnej nie pokazywałem fotek innych dziewczyn.

on też nie pokazywał, wpadły w moje ręce przez spryt.
nie była to zdrada rodem z hollywódzkich filmów, gdy przyłapuje się partnera w łóżku z inną. Ale jeżeli ja teraz się tak czuję to nie wiem jak czułabym się, gdybym go przyłapała na faktycznym czynie...
Nie mieści mi się to wszystko w głowie.
Miłość mi się miesza z nienawiścią, a granica zaciera, balansuję z jednej strony na drugą.
Nawet jeżeli faktycznie mnie kocha, to nie mogę mu tego wybaczyć. Po prostu. Nie.

Może kiedyś odważę się zacząć z nim rozmawiać. Ale jedno wiem, już nigdy nie będzie mnie miał, w jakikolwiek sposób.

A z tą suką chętnie bym porozmawiała. Ale szkoda moich nerwów, zachowam klasę.
Kto się śmieje ten się śmieje ostatni.
Dziękuję

Dasz sobie radę:)
W żaden sposób nigdy na Ciebie nie zasłużył.. Kręcą go su*ki to niech się zadowala takową:) Najwidoczniej kobiety z klasą nie są dla takiego prymitywa:)
A ponieważ Ty masz klasę , podniesiesz się po tym wszystkim.

W żadnym wypadku nie masz racji on tylko wtedy będzie się tylko lepiej maskował !!!

Jesteś mądra widzę że nie jestem tu sama zawsze winien jest zdrajca.

To jest właśnie nasz problem dawanie szans

Nie trać kochana wiesz na ilu ja ropuszników trafiłam nim znalazłam swą słodką żabcię:-)))) u Ciebie tez tak będzie po prostu źle trafiłaś on nie jest godzien oddychać tym samym powietrzem co Ty!!!A ta laska to szmacisko (niestety takie sĄ)NIE MARTW SIĘ BO KRZYWDA RAZ WYRZĄDZONA WRACA Z PODWÓJNĄ MOCĄ!!!

Tak, wiem. nie wątpię, że spełniam rolę w jego życiu. Ale nie będzie mnie miał. Skoro nie potrafi docenić. Wiem, że to będzie dla niego największa kara.
Jest uzależniony od mojej obecności w jakiś sposób.

Czas pokaże.

Tulawiedźmula, myślałam, że to będzie moja "dobra żabcia". Pozbierał mnie po poprzednim związku, porzuceniu właściwie, które bardzo przeżyłam. Obiecał azyl,i był tym azylem. Do wczoraj. Co najgorsze zawsze jak było mi źle, musiałam z nim porozmawiać. A teraz jest potwornie i to z jego powodu, czuję się jakbym straciła grunt pod nogami.

A ta laska...nie mogę się przestać katowac oglądaniem jej zdjęć. naprawdę jest paskudna oO
ale facetów czasem nie sposób zrozumieć. cóż, nic po mnie w jego życiu.

Nie zasluguje na Ciebiem kretyn i wulgaryzm w jednym ! Tak sie smial za Twoimi plecami to teraz ma! Jestes bardzo madra dziewczyna i zaslugujesz na lepszego chlopaka. Niech teraz idzie sobie do s*czki, powodzenia! a jej zdjeciami sie nie przejmuj, nie ogladaj za facetami nie nadazysz, nie ma sensu. Trzymaj sie cieplo kochana! jestesmy z Toba

Nie biorę tego tak,że moja była gorsza, to zawsze boli tak samo jak tak bardzo się kocha, ale minie zabliźni się i przyjdzie nowe uczucie...Jesteś silną kobieta dasz radę.

Nie dzwoni. Póki co. Pewnie pójdzie popić i wtedy zadzwoni. W piątek jak to się stało powiedziałam, że nie chcę mieć z nim do czynienia. Ale napisał następnego dnia rano, powiedział, że on nie może beze mnie.
Kazałam mu się nie odzywać.

Potem znów się odezwał, skończyło się tak samo. Tyle że mu nawrzucałam znowu.

"Wątp we mnie, jestem człowiekiem, pełnym ułomności jak każdy z nas. Ale nigdy nie wątp w to , że moje uczucie jest prawdziwe."

"wiesz co jest najgorsze? że absolutnie nic mnie z nią nie łączy, nie zależy mi na niej , nie jestem rozdarty ani nic w tym stylu.
nigdy nie byłem i przez taką głupote spierdoliłem to co jest najważniejsze, najpiękniejsze w moim życiu.
i dlatego sie nienawidze. a mimo wszystko własnie przez to Cie straciłem. Mam ochote sobie zrobić ała."

"błagam Cię
Pamiętaj mi, nie wybaczaj, wypominaj, szydź, ale nie znikaj."

To fragmenty tego co mówił, pisał...
Ja ciągle się nie odzywałam, snuł monolog, po czym powiedział, że przyjedzie do mnie nawet jeśli ma pocałować klamkę.

Jak taki całuśny to obsmaruj tą klamkę czymś niefajnym:)

Bardzo mnie zranił. Bardzo upokorzył. Bardzo poniżył.
Nie chcę wracać do tego, jak czułam się czytając wtedy wiadomości, które wymieniają.
Trzęsłam się tak, że nie byłam w stanie dojść do łazienki, nie przebarwiam.

Wczorajszy i dzisiejszy dzień wygląda schematycznie, najpierw narasta we mnie olbrzymia złość na niego, pogarda, potem płaczę, a jak się popłaczę to zaczynam tęsknić. Jak ochłonę dochodzę znów do wniosku, że nie, nie mogę się do niego odzywać.
I tak w kółko.
Nie wiem gdzie jest mój mężczyzna, gdzie się podział człowiek, którego tak kocham
Niejednokrotnie wpadał w dołki, rodziły się w jego głowie jakieś schizy, że ktoś mu mnie odbierze. Ja uspokajałam, zapewniałam. I on zawsze mówił, że jest tylko mój, to bardzo często mówił na dobranoc. A tym co zrobił zaprzeczył każdy raz kiedy powiedział, że jest mój. Co gorsze- nikt mi go nie zabrał, on sam się oddał.

Wiem, że mnie kocha. Dał tego dowód niejednokrotnie. Małymi i dużymi gestami, słowami i czynami.

Wiem, że czuje się pewnie równie okropnie co ja.
Ale myślę, że dotarło do niego co się stało. Osądza się surowo, równie surowo jak ja go osądzam.

Boli mnie, że ta laska o mnie wiedziała. Zrobił idiotę z siebie w jej oczach i ze mnie idiotkę.

Nie wiem co będzie za parę miesięcy. Na razie nie chcę z nim rozmawiać, nie chcę mieć z nim do czynienia, nie chcę go widzieć. Nie wiedziałam, że granica między miłością a odrazą jest tak cienka.
Straciłam grunt pod nogami. On również, został tylko on i jego bezkres głupoty jak sam to nazwał.

Kolejny dowód na to, że ścierwo się nie zmienia - pozostaje ścierwem.

A im łagodniejsze masz serce, tym mocniej jesteś kopana przez takie ścierwa.

Trzymaj się mocno, jesteś rozsądną dziewczyną. I to Cię ratuje.

Pewnie mnie skrytykujecie, ale postanowiłam mu wybaczyć.
nie mieszkamy razem, nie mamy dzieci, nie uprawiał z nikim seksu, a ja wciąż jestem daleko- nie tłumaczę go, ale to okoliczności łagodzące.
Zdrada zdradzie nierówna.
Postanowiłam wybaczyć, to proces długi. Nie znaczy to oczywiście, że chcę dalej w związek brnąć.

Fala złości, żalu, upokorzenia minęła. Teraz jest faza smutku.
Napisałam mu elaborat, jak to wygląda z mojej perspektywy, jak się czułam i jak czuję się teraz.
Musiałam się tego wszystkiego pozbyć, kumulacji mieszających się ze sobą emocji, myśli.

Słusznie czynisz, chcąc wybaczyć, zarazem nie pakując się dalej w ten związek.
Przebaczenie pomoże przede wszystkim Tobie samej, byś pogodziła się z tą sytuacją, przetrawiła ją i nie czuła upokorzenia ani bólu, co najwyżej żal, że chłopak tak to zniszczył.

Trochę lepiej. nie ukrywam, że dlatego, że znów rozmawiamy. Nie tak często, nie tak beztrosko. I ja i on zrobiliśmy się przewrażliwieni. Trzymam się na dystans, zmieniam temat jak próbuje czułości czy czegokolwiek.

Za miesiąc jedzie na wesele (miałam iść z nim, ale nie idę, jasne) w okolice miasta, w którym będę studiowała. Najprawdopodobniej się zobaczymy, bo powiedział, że wpadnie do mnie.

Niedawno dzwoniła do mnie jego siostra. Nie wiedziała co się stało, ale powiedziała że 2 dni nic nie jadł i praktycznie nie wyszedł z łóżka. Wierzę, że sam również to przeżył.

Ale wedle nieśmiertelnego banału: niektóre rzeczy i osoby docenia się dopiero po stracie.
Taki morał z tej historii

nie można ludzi do jednego worka wrzucać. każdy jest inny. Ja wiem, że gdybym raz zawaliła, nie powtórzyłabym tego.

ale nie w tym sęk.
nie dążę do bycia z nim. już nie... : )