Dziewczyna mnie zostawiła - Netkobiety.pl

Też tak uważam. Chcę rozpocząć nowe życie, samemu. Mam teraz straszną motywację do tego, żeby mi tam wyszło. Chce skupić się na pracy i się rozwijać, szkolić język. Wiem, że mimo wszystko poznam tam nowych ludzi, nowe miejsca. Nie będę miał czasu na myślenie, bo całe dnie będę pracował, toż to praca na stolarni. Rozmawiałem po zerwaniu z jej drugą ciocią, chociaż ta cała jej rodzina jest młoda, ale mówię tak, żeby odróżnić członków rodziny, bo akurat ich średni wiek to z 32 lata. To pisałem z tą jej ciocią to mówiła, że jak się spotkamy to zawsze chętnie pójdą ze mną na piwko, pogadać i nie będzie z tym żadnego problemu.

Mam tylko ten dylemat. Czy wypada jechać i prosić ich o pomoc na początku w załatwianiu wszystkiego.

I jeszcze jedno. Chciałbym poradzić sobie tam samemu i zerwać całkowicie kontakt z moją ex. Chciałbym udowodnić sam sobie, że potrafię poradzić sobie w obcym państwie i zostać tam na stałe. I mieć gdzieś moją ex, która może za kilka lat zrozumie co straciła, a ja wtedy będę już w innym kraju Chyba, że ona też tam zostanie na dłużej, ale mam nadzieje, że jednak zostanę tam sam. Bo gdyby miała też tam zostać na stałe, to moja psychika by ciągle padała.

Nie jestem w stanie odpowiedzieć sobie na to pytanie, nie mieszkając tam. Dopiero jak tam pojadę, pomieszkam trochę to zobaczę czy to był dobry ruch, czy wręcz przeciwnie. Zawsze kierowałem się w życiu stwierdzeniem, że lepiej żałować, że coś się zrobiło, niż coś czego się nie zrobiło. A do Polski zawsze mogę wrócić.

Raczej Ty nie będziesz skazany na spotkania z nią. Wiesz, praca za granicą, poznawanie nowych ludzi, układanie życia od początku- świetnie, naprawde. Tylko takie małe ale zarypiście ważne "ale" to to, że tym wyjazdem wcale nie uciekasz od byłej bo będziecie tam razem. Chyba, że ona wróci sobie do Polski, wtedy byłoby ekstra.

Trudna decyzja generalnie. Rozważ wszystkie za i przeciw i ewentualne inne możliwości wyjazdu? Pokombinuj.

Tak teraz myślę i się zastanawiam. Na pewno psychicznie będzie mi ciężko, bo ciągle w głowie mam to, że jedziemy tam razem jako para... po prostu wszystko już mieliśmy ustalone. Oglądaliśmy mieszkania, a teraz muszę się przestawić, że mam jechać tam sam, zamieszkać sam, po pracy wracać do pustego pokoju i to mnie przytłacza i to jest jeden z głównych powodów przez które zastanawiam się nad sensem wyjazdu. Boje się, że psychicznie nie wytrzymam tego. Jednocześnie zostawiam znajomych i rodzinę i jadę do obcego miejsca, gdzie jest rodzina mojej ex. Wiem, że po kilku miesiącach zaaklimatyzowałbym się do takiego życia, być może kogoś poznał, ale boje się tych pierwszych tygodni. Ciężka decyzja przede mną, a muszę ją dość szybko podjąć...

Albo zostaje w kraju i marzenia o Anglii przepadają... i być może nie wrócą. Albo wyjeżdżam, zaczynam nowe życie, bez rodziny w pobliżu... ciężka decyzja.

Prosze o odpowiedz czekam na wasze doswiadczenia
Dzieki:)

Dzisiaj mam się z nią spotkać i pogadać o tym wyjeździe. Jak mam się zachowywać? Normalnie jak kolega, miły itp. Czy raczej z dystansem do niej?

Kurczę, przykro mi to mówić, ale to powyżej - racja!

Zresztą decyzję podejmę po rozmowie z jej wujkiem. Jeżeli wyczuje, że nie jest zbyt chętny do tego, żebym przyjeżdżał to sobie odpuszczę. Ale jeżeli nie będzie widział przeszkód, to ok. Bo jakie mają być przeszkody? Ok, rozstaliśmy się, ale to nie znaczy, że zarówno moja ex ma nie kontaktować się z moją rodziną, a ja z jej. To tak samo możecie uznać za porażkę to, że moja ex tydzień temu napisała do mojej siostry czy może ją odwiedzić, co to też jest porażka? Czy ja chce tam pojechać i zamieszkać z jej rodziną? Nie. Chcę, żeby tylko mi pomogli. Jak koledze. Ten jej wujek wiele swoich znajomych z Polski ściągnął i jakoś nie byli rodziną, to im pomógł... nie popadajmy w paranoje.

Nie ma żadnych podtekstów. Od kiedy byłem tam pierwszy raz, to od tamtej pory moim marzeniem było tam zamieszkać. I do tego chce dążyć. Wiem, że jeżeli teraz nie wykorzystam tej szansy, to pewnie już nigdy tam nie wyjadę. Dla mnie nawet lepiej będzie jeżeli moja ex wróci do kraju. Ja chcę tam wyjechać także z tego powodu, że chcę zacząć nowe życie i zapomnieć. A tutaj wszystko mi się z nią kojarzy.

Co do spotkania, to niestety do niego nie doszło. Napisałem jej wczoraj przed snem sms, żeby dała mi dzisiaj znać o której i najlepiej do 15, bo później mogę nie mieć czasu. Już wcześniej mi mówiła, że będzie mieć dziś zalatany dzień, bo idzie z mamą na miasto. Rano napisała mi sms, że wychodzi właśnie z domu i nie wie czy do 15 się wyrobi. Napisałem jej, że to lepiej, bo nie ma mnie w mieście i też na 15 powinienem już być. Napisałem jej po 14 czy pasuje jej o 16 spotkanie pod jej klatką. Odpisała "nie wiem. napisze ci". Wkurzyło mnie to i napisałem jej, że ja też mam ograniczony czas i nie będę się cały czas do niej dopasowywa" Napisała, że jedzie na badania do szpitala i że da mi znać jak wróci. Po 16 dostałem od niej sms "A czy pasowałoby ci tak po 18? To bym akurat prosto do pracy pojechała. Bo mam naprawdę zalatany dzień". Odpisałem jej, że znajdzie dla mnie całe 20 minut, miło. Napisałem, że nie przeszkadzam w takim razie i jak kiedyś o mnie pomyśli niech da znać. Dodam, że od jakiego czasu już czekam, żeby się dowiedzieć z co z tym wyjazdem i mnie to wkurzyło. To mi zaraz odpisała "a nie możesz o 18?". Napisałem, że dzisiaj jest rocznica śmierci mojego dziadka i o tej godzinie będę u niego na grobie i żeby się już nie fatygowała. I tak do spotkania nie doszło. Później przemyślałem, że może faktycznie miała ten dzień zalatany, ale wkurzało mnie to ciągłe czekanie.

Wiem i trochę mi głupio. Ale wkurzyło mnie to, że nie dotrzymuje słowa i o to spotkanie dla mnie ważne, dot. wyjazdu muszę ciągle nalegać. Bo tydzień temu w sobotę powiedziała, że w tym tygodniu się spotkamy. W środę zadzwoniłem i mówię, że mieliśmy się spotkać, że dla mnie to jest ważne, bo nie wiem na czym stoję, a muszę wiedzieć czy iść do pracy na stałe czy na sezon, bo to jest od tego uzależnione. I też muszę wiedzieć co z wyjazdem, żeby się do niego przygotować. To powiedziała mi wtedy w środę, że tydzień się jeszcze nie skończył...wczoraj gadała z wujkiem i coś mi tam przez telefon mniej więcej powiedziała, ale dzisiaj mieliśmy się spotkać i pogadać o konkretach i dlatego się wkurzyłem. Bo ja muszę wiedzieć co robić, a nie ciągle łaskawie czekać aż ona znajdzie chwilę czasu... ale jak z nią będę gadał, to ją przeproszę, że na nią naskoczyłem niepotrzebnie. Nie chce mieć z nią złych kontaktów, chociaż czasem mam wrażenie, że ona do tego dąży.

Naprawdę nie miałbym zamiaru się z nią nawet kontaktować, ale teraz nie mam wyjścia. Muszę przeprowadzić z nią tę rozmowę. Dogadać się co i jak. Bo ona też chyba na minimum 2 miesiące tam jedzie i też muszę liczyć się z jej zdaniem. A przez telefon mówiła, że najlepiej gdybym przyjechał własnie 2 miesiące po niej. To jest wszystko kwestia dogadania, ale muszę to uczynić. Jeżeli już to zrobię, dowiem się jak wygląda sytuacja, jak przedstawiła sytuacje wujkowi to będę mógł już ograniczyć kontakt do minimum i w dalszych sprawach rozmawiać już z jej wujkiem. Chodzi mi tylko o tę jedną rozmowę, bo ona po prostu musi się odbyć.

Co do odzyskania jej. To nadziei nie mam. Może źle napisałem. Nadzieja umiera ostatnia, ale nie nastawiam się na nic. Wiem, że prędzej wygram szóstkę w totka niż do mnie wróci. Gdybym się nastawiał na jej powrót to dążył bym do tego, żeby wyjechać teraz razem z nią, żeby być obok niej. Ale ja jestem gotowy zgodzić się na to, żebym przyjechał dwa miesiące po niej. Ona albo wtedy wróci do kraju, albo zamieszka sama i wtedy mój początkowy pobyt u jej wujka nic by nie zmienił. Bo jej własnie o to chodzi, żebym nie mieszkał z nią u jej wujka przez te 2 miesiące jak ona tam będzie.

Ona ma Ciebie i twoje plany dotyczące wyjazdu gdzieś więc rzuca Ci teksty na odczep. Mówiłem Ci już że z tego wyjazdu nici a ty na siłę się do niej pchasz pod marnymi pretekstami.

Dziewczyna to widzi i o ile wcześniej byłeś jej przyjaźnie obojętny to teraz prawdopodobnie zaczyna mieć Cię powoli dość, daj sobie siana z jej rodziną, chcesz jechać to na własną rękę.

Ano to Cię powinno interesować, czy ma Cię dość czy nie, że jak następnym razem przez cały dzień będzie Cię zwodzić, bo najzwyczajniej w świecie będziesz ją wkurwiał swoją (w jej mniemaniu) nachalnością odnośnie spotkania, to odbije się to na Tobie. W sensie będziesz zaś przeżywał, będą drobne złośliwości i wyrzuty jak dziś.

Najlepiej byłoby definitywnie uciąć pretekst do jakiegokolwiek kontaktu. Żeby się nie okazało, że za jakiś czas Ci jeszcze w złości wygarnie, że Ci wyjazd załatwiła.

A wracając jeszcze do mojej ex to ostatnio dowiedziałem się co mówiła naszej wspólnej znajomej i lekko mnie to rozbawiło.

Mianowicie powiedziała, że śledzi mój profil na fb i widziała jak dałem post, że jestem na urodzinach. I ona nie wie czy ja po rozstaniu cierpię czy jestem szczęśliwy i ma rozkminę. Masakra. A co to ją obchodzi.

Dlatego ja jej nie pokazuje, że cierpię. Szczerze, to bardzo za nią tęsknie i nie ma dnia żebym o niej nie myślał, nie chciał się do niej przytulić, porozmawiać z nią. Są chwile, kiedy wydaje mi się, że jest coraz lepiej, wychodzę na prostą, ale za chwile łapię doła i popełniam głupstwa jak np. pretensje do niej. Nie sądziłem, że tak można, ale jednocześnie czuje do niej wielką miłość i żal, złość. Poznałem ostatnio dziewczynę, ale jak sobie dzisiaj wyobraziłem, że miałaby przyjść do mnie, położyć się obok mnie, tak jak to było z moją ex to od razu odechciało mi się jakiekolwiek związku z inną. Nie wiem ile musi upłynąć czasu, żebym przestał cierpieć, wydaje mi się, że dopiero jak kogoś pokocham.

Dlatego mam cel, wielką motywację do tego wyjazdu.

Jeżeli tylko wszystko się wyjaśni i okaże się np. wyjazd pod koniec września. Od razu idę do pracy sezonowej, odkładam całą kasę na wyjazd plus oczywiście kupuje niezbędne rzeczy do mieszkania. Biorę się za angielski, nie miałem chyba nigdy wcześniej tak wielkiej motywacji do nauki tego języka jak teraz. A tam na miejscu jedynym celem jest rozpocząć nowe życie i grubą kreską oddzielić przeszłość. Początkowo będzie trudno, ale kiedy już na tyle się zaaklimatyzuje i oswoję, poznam nowych ludzi to i z czasem z rodziną ex będę utrzymywał bardziej neutralne kontakty. Mam nadzieje, że do końca tego tygodnia będę już coś wiedział, ale nie nastawiam się, bo widzę, że ciężki temat i ciężki wybór. Ale teraz, kiedy jestem na dnie, mogę tylko się już od niego odbić.

Ty naprawdę nie rozumiesz że ten wyjazd jest nieaktualny? Był aktualny jak byliście razem, nie jesteście więc nie jest. Ona Ci nie chce pomagać ani z tobą o tym rozmawiać bo tu chodzi o to żeby się od Ciebie uwolnić. Wszystko co ma związek z dawnymi wspólnymi sprawami jest dla niej w tym momencie czymś niechcianym.

Mówię Ci z góry że żadnego wyjazdu nie będzie. Panna wyszła, teraz interesuje ją jeszcze jak się zachowasz ale wyszła i kropka.

Moja rada to zapomnij o Anglii za pośrednictwem jej rodziny, nie upokarzaj się więcej próbami umawiania się z nią i zacznij nową drogę. Wiem jakie to jest ciężkie ale to co w tej chwili robisz to wybitnie upokarzające żebranie o jej uwagę. Ja tego nie potępiam bo rozumiem że dalej cierpisz i kochasz ale to do niczego nie prowadzi a wyjazdu nie będzie.

Pobawię się w jasnowidza i powiem Ci co będzie, otóż będziesz za nią latał, ona Cię będzie zwodziła i albo przestaniesz i kontakt się urwie albo ona w końcu powie Ci "spierdalaj desperacie" i odejdzie. Kobieta kiedy rzuciła faceta za wszelką cenę chce sobie udowodnić że zrobiła dobry wybór więc każdy krok mężczyzny poczytuje mu na jego niekorzyść a to co robisz teraz z jej punktu widzenia wygląda jak żebranie o jakiś wspólny czas.

Bądź mężczyzną i wyjdź.

"Zasłużyłeś na to"?
;/

Wybacz stary ale ona Cię traktuje jak ostatnią szmatę i nie ma do Ciebie szacunku, związku nie uratujesz to uratuj godność, wyjdź. Odetnij się i zrób coś swojego - tego wyjazdu nie będzie, jej rodzina Ci nie pomoże, ona też nie. Nie upokarzaj się teraz bo potem jak Ci przejdzie uczucie (a przejdzie) będziesz sobie pluł w brodę.

Sytuacja wyglądała następująco. Spotkałem się wczoraj z moją ex, bardzo miło się rozmawiało, wręcz na koniec sama mnie przyciągnęła i przytuliła. Nie rozmawialiśmy o nas, tylko chwilę o wyjeździe, a resztę po prostu przegadaliśmy, pośmialiśmy się. Było tak jak za starych dobrych czasów. Ale nie o to chodzi, a o wyjazd.

Powiedziała mi, że to jest już nieaktualne i nawet ona raczej nie pojedzie. Ponieważ jej wujek już nie będzie potrzebował niani od sierpnia, tylko od teraz, chociaż z miesiąc temu zgodził się na przyjazd w sierpniu. Tak więc odpadła jej praca. Co do mojej, to powiedziała, że mu już mówiła, że ja nie jadę (bo tak powiedział po rozstaniu) i to jest już nieaktualne. Powiedziała, że może pogada jeszcze ze swoją drugą ciocią i wtedy dam mi znać jak coś się zmieni. I dość pogodziłem się z tym. Dzisiaj rano dostałem wiadomość od jej cioci, która nawet nie ma 30 lat, bo to młoda rodzinka i napisała mi, że z tego co wie to moja ex ma przyjechać właśnie w sierpniu (nie wiedziała jeszcze, że jej wujek zmienił zdanie) i że nie widzi problemu w tym, żeby ja też przyjechał, tym bardziej skoro mam mieć załatwioną pracę. I wie, że to może być trochę dla mnie niezręczne, ale nie widzi w tym problemu. Że gorącą mnie pozdrawiają i mają moją rzecz to oddadzą jak ich odwiedzę. Sprawa jest w toku, ale raczej z wyjazdu nici, chociaż jeszcze zobaczymy. Bo w tym momencie wyrolowana została moja ex i ja chyba, chociaż o moją pracę nie pytałem.

Druga sprawa. Byłem wczoraj na imprezie. Tak też się stało, że musiałem pojechać do szpitala. Wiadomo alkohol i wzięło mnie, żeby zadzwonić do ex o 4 rano. Nie odbierała. To napisałem jej sms, że chciałem tylko powiedzieć, że byłem w szpitalu, ale nie odbierała. Z samego rana obudził mnie jej telefon, nie odebrałem, ale zobaczyłem, że mam od niej wiadomość napisaną wcześniej "czemu w szpitalu, co ci się stało". Odpisałem, że pogadamy później. To napisała, żebym napisał chociaż co mi się stało. Odpisałem, że dostałem szkłem. Odpisała, żebym zadzwonił do niej. Napisałem, że teraz nie mogę. Napisała "ale wszystko już ok? jesteś w domu?". Napisałem, że jest ok i żeby się nie martwiła. To odpisała, czy zadzwonię pomiędzy 16 - 19, bo wtedy będzie mieć przerwę z pracy i będzie mogła rozmawiać. Odpisałem, że się postaram. Punkt 16 do mnie dzwoni i zaczęła się dopytywać o mnie, jak to się stało, co mi jest itp. Napisałem jej wcześniej, że niepotrzebnie jej o tym napisałem, ale nie zdążyłem się jeszcze odzwyczaić, że już jej moje życie nie interesuje. To mi powiedziała, żebym jej tak nie traktował i tak nie pisał, bo mimo że nie jesteśmy razem, to się martwi i nie jestem jej obojętny itp. No i tak to było. Mówiła, że dobrze zrobiłem, że jej napisałem. Pytała z kim byłem na tej imprezie.

Z wyjazdem nie wiem co będzie. Jeżeli nawet teraz do niego nie dojdzie to i tak w końcu wyjadę, bo to jest moje marzenie i mój cel. Być może do Liverpoolu do znajomych szwagra, albo może przez kilka miesięcy poduczę się języka, odłożę pieniądze i wtedy powrócę do tematu ewentualnej pracy u jej wujka.

takie branie ja na litosc.po co ja informujesz ,ze wielce cos Ci sie stalo ,ofiara losu, az do szpitala pojechales?chcesz jej zaimponowac tym ,ze popiles i szklem oberwales?troche slabo. przeciez nie jestescie razem.brak wiadomosci to dobre wiadomosci.a co do wyjazdu ,dlaczego nie dogadzasz sie z jej wujkiem bezposrednio przez skype albo fb jak facet z facetem i bedziesz wiedziec na czym stoisz.skoro to takie Twoje wielkie marzenie to nie patrz na nia tylko je spelnij!ale Ty nie chcesz bo to szansa na bajere z nia.takie widywania sie i dyskutowania po tysiac razy o wyjezdzie oraz o Twoich odczuciach wygarnianych w zalu ,ze jej juz nie interesujesz to nic nie da.Ty nawet nie wiesz ,ze Ty jej sie wlasnie w delikatny sposob pomagasz odzwyczaic od siebie.bo jeszcze wie co u Ciebie,jeszcze Cie moze spotkac gdy zechce,ale nadejdzie dzien ,ze juz nie bedzie czula takiej potrzeby ,a Ty wciaz bedziesz cos wymyslal ,aby sie spotkac ,a wtedy bedzie klops.nawet nie dales jej zatesknic.sam sobie dzialasz bardzo na niekorzysc. wyslalem Ci link,ale chyba nie czytales ze zrozumieniem."pamietaj ,ze Ciebie nie ma w jej zyciu i jej jest z tym dobrze". stary zniknij z jej zycia,zapadnij sie pod ziemie,nie odpisuj na zadna jej ciekawosc to moze kiedys bedzie szansa. ta laska mi zalatuje na "pies ogrodnika".ona obecnie Cie nie chce ,ale nie chce ,zeby Ci sie powodzilo,wkurza ja jak widzi Cie z inna (jak opisywales) ,bo boi sie ,ze bedziesz szczesliwy ,a ona tego nie chce,ale Ciebie tez nie chce.moze kiedys choc im dluzej bedziesz tak jej meczyl dupe tym bardziej utkwisz w jej pamieci jako ta niedorajda co plakala jej w rekaw o kazdym problemie.jak sledzilem Twoj watek na poczatku to widzialem ,ze jestes gosc,radzisz sobie,unikales kontaktu,nie wdawales sie w dyskusje,dobrze grales ,ale zlamales sie,zmiekles i pokazujesz jej ,ze urwalo Ci jaja ,tydz. temu uciekles gdy ja zobaczyles na baletach, teraz po pijaku zale...pozwoliles sie przytulic?blad.trza bylo powiedziec-nie jestesmy ze soba wiec nie wypada- i tyle w temacie.anjak Cie naciagnie na sex to zrobisz blad zgadzajac sie. tak jak Fevers napisal ,a on wie co jest 5. juz w krotce ona Ci nie odpisze na zadnego smsa przy takiej postawie. podnies sie chlopie,przeczytaj sobie jeszcze raz co Ci wyslalem uprzednio!

Macie racje, całkowicie się z wami zgadzam. Po prostu nie starczyło mi sił... o wyjeździe już z nią rozmawiać nie zamierzam. Teraz rozmawiam z jej ciocią, która tam mieszka. Ciężko mi się jest do niej jednak nie odzywać. Wychodzę z domu i wszystko mi się z nią kojarzy. Ja po prostu straciłem już nadzieje, że ją odzyskam i popełniam głupstwa. Wiem, że powinienem urwać kontakt całkowicie, ale to nie jest takie łatwe. Od rozstania minie zaraz miesiąc, a ja jestem całkowicie rozbity. Zresztą ona nie daje o sobie zapomnieć. Chce się spotykać z moją siostrą i jej córką i mimo woli w jakimś stopniu będzie w moim życiu uczestniczyć. Nie chcę mi się już nawet więcej pisać, mam dołujący dzień dzisiaj... dzięki za opinie.

siemka Fevers! pewno ,ze odrabiam konsekwetnie.choc zdjecia szczescia pojawily sie na fb z jej strony(naciagane to i pod publike), to nie reagowalem,odsunalem sie w cien. moze kiedys nadazy sie okazja rozmowy.jakkolwiek usunalem sie w cien,zachowalem klase i honor i zajalem sie soba,oczywiscie nie jest latwo ,ale juz lepiej z kazdym dniem.tak jak radziles,pocierpialem,odczuwalem tak jak chcialem bo byla wazna dla mnie kobieta.

Tobiasz228 to nie jest latwe,doskonale Cie rozumiem,ale uczucia nie pomoga bo to sa tylko Twoje uczucia do niej,ktore ja nie interesuja obecnie.moze byla kobieta w Twoim zyciu ,ktorej na Tobie zalezalo lecz Tobie nie.interesowalo Cie ,ze cierpi?chyba nie bardzo. zbierz w sobie sile.jesli wlasnie myslisz ,aby ja odzyskac to powinnienes calkowicie odwrotna droge,ktora nie gwarantuje ,ze ja odzyskasz ,ale obecna droga daje pewnosc ,ze tak sie nie stanie.

Dzięki za słowa panowie. Czas ponownie się w sobie zebrać. Muszę powrócić do tego czym kierowałem się na początku. Zero kontaktu, zero czegokolwiek. Nie jest to łatwe i jak widać na moim przykładzie trudno jest w tym wytrwać. Czasami po prostu nachodzą mnie myśli, że chciałbym się z nią spotkać i pogadać tak jak kiedyś. Tak jak to było ostatnio. Poza tym jestem ciekawy co u niej, co robi i ciężko jest całkowicie się od tego oderwać. Naprawdę chciałbym urwać z nią całkowicie kontakt, bo każdy powtarza "urwij kontakt całkowicie, daj zatęsknić", ale mam czasami wrażenie, że to moje nieodzywanie się jest jej całkowicie na rękę... wiem, że dzięki temu, że ze mną zerwała, otworzyła mi mega oczy i mój kolejny związek będzie bardziej dojrzalszy, ale nacierpieć się trzeba. W życiu każdego człowieka przychodzi taki moment, że trzeba pójść naprzód, zaryzykować i rozpocząć życie na nowo... ja teraz właśnie mam taki moment.

Geniu - skoro mieszkasz w Londynie to może przyjadę do Ciebie hehe.

Cacycho Geniu I tm trzymaj. Teraz jest ciężko, żeby później było bajecznie! Gratuluję konsekwencji Nie nabieraj się na publiczne manifestacje jej szczęścia, bo to gra pozorów, żeby Ciebie szlag trafił i jednocześnie żeby sama przed sobą na idiotkę nie wyszła, bo w końcu poleciała za zieleńszą trawą i nawet jeśli dostaje emocjonalny łomot, to musi utrzymać pozory Co do rozmowy o której piszesz - jeśli mogę dać Ci radę - nie odzywaj się już do niej NIGDY. Wyjdziesz na tym tylko dobrze. Ważne, abyś zrozumiał, że ona to skreśliła na zawsze, a Ty zaakceptowałeś warunki jej gry i będziesz ich przestrzegał konsekwentnie do grobowej deski. Chyba, że chcesz się w pewnym momencie złapać na tym, że nie wiadomo kiedy przyjąłeś ją z powrotem Czego Ci oczywiście nie życzę Z tego co piszesz wnioskuję, że masz się dużo lepiej i kryzys masz już za sobą Nawet nie wiesz, jak mnie to cieszy A żeby było zabawniej - poczytaj sobie swoje pierwsze posty jakie wystawiłeś na forum prosząc o pomoc i porady. Zobaczysz wtedy wyraźnie, jak wielkie kroki naprzód zrobiłeś i w jakim szambie żyłeś To da Ci dodatkowego powera

Tobiasz - Dlatego całkowite odcięcie się od niej jest konieczne, żebyś właśnie nie popełniał tych błędów o których piszesz. W tej chwili nawet najdrobniejszy błąd z Twojej strony będzie miał dla Ciebie katastrofalne skutki w przyszłości. O to tu chodzi. Pozwól jej wywalić się na swoich projekcjach szczęścia. Gwarantuję Ci, że nie ma i nie było ani jednej osoby, która przewalając w brudny sposób związek zbudowała sobie szczęście. Tego możesz być pewien.
A to, że nie będziesz miał z nia kontaktu zadziała na takiej zasadzie, że ją może po jakimś czasie ( choć może tego nie pokazać na zewnątrz ) szlag trafić, że Ty umiesz żyć bez niej. A jeśli będzie na tym się skupiała ( a zapewne będzie ) to stanie się nieostrożna i wejdzie w destrukcyjny dla siebie związek , aby pokazać Tobie, że ona też umie być z kimś szczęśliwa. Tylko że w tym wszystkim nie będzie zauważać mankamentów swojego nowego partnera, bo w głowie będzie miała cel dowalenia Tobie. Rozumiesz? Sama wlezie na minę, którą sobie podłoży

Dr. Burn - zauważyłem, że wrzucasz wszystkich do jedno worka. Masz jeden schemat postępowania i na siłę próbujesz każdemu go narzucić. Pamiętaj, że każdy człowiek jest inny i nie wiadomo nigdy co będzie. Z tego co piszesz wynika, że żadna para nigdy do siebie nie wróciła. A dobrze wiesz, że jest masę takich przypadków. Ja nie twierdzę, że u mnie będzie tak samo, ale moim zdaniem kierujesz się swoim przykładem. Różnie w życiu bywa i gdyby tak wszystko można było przewidzieć, tak jak ty to robisz to wszyscy żyliby tak samo. Nie możesz wiedzieć co czuje moja ex i czy zatęskni czy nie. Masa jest wątków zakładanych przez kobiety, które piszą, że zerwały, a dopiero po czasie zaczęły tego żałować. Masę jest przypadków, kiedy ludzie do siebie wrócili, aby żyć kolejne lata ze sobą bardziej szczęśliwym. Jeszcze raz powtórzę - nie łudzę się, że wróci, ale nadzieja umiera ostatnia i ta nadzieja pozwala mi jakoś funkcjonować. A zauważyłem, że każdy post musisz skrytykować. Wyjazd - źle. Powrót - źle. Odzywanie się - źle. Nie odzywanie się - źle. W życiu nie wszystko jest białe i czarne.

Myślę, że Burn w dosadny sposób artykułuje to, co my próbujemy przekazać nieco subtelniej..

witaj Tobiaszku pozdrowionka

A co jej do tego, że Ty sobie ustawiasz temat z jej rodziną? Po co masz jej to wyśpiewać? By podcieła Ci skrzydła swoimi sposobami i rozp.doliła to, co już masz ugadane? Chłopie myśl tym co masz pod czerepem a nie miedzy nogami. Po lobotomii mózgu jesteś?

Eks to jest eks, NIE WY i tyle w temacie.

Tobiaszu zobacz, że Twój obecny stan jest lepszy niż bycie rogaczem.

To jest lekka przesada, jeśli nadal ją kocha to czas wszystko wyleczy.
Po co myśleć zero jedynkowo jest jeszcze przyjaźń.