Czy zamieszkać z chłopakiem? Wiele aspektów, proszę o radę! - Netkobiety.pl

No właśnie. Chyba tylko przy podziale obowiązków domowych.

Jeszcze do przykładu Artemidy z manicure za 240 zł:
Po pierwsze: jeśli mąż mi od czasu do czasu zrobi taki prezent, fajnie, ja się ucieszę i będę wdzięczna, on będzie zadowolony, że sprawił mi radość, wszystko to, o czym pisałaś. Ale od czasu do czasu. A nie co miesiąc. Bo wtedy to już przestanie sprawiać radość i mi i jemu. Mi, bo dla mnie to już norma, żadna niespodzianka, przyzwyczajenie. Jemu, bo co to za przyjemność zostawiać co miesiąc kupe kasy u manikiurzystki, bo mi to też super radości nie sprawia, przyzwyczaiłam się i uważam, że mi się należy.
Po drugie: dlaczego to zawsze kobieta ma być stroną obdarowywaną? Jeśli mąż mi ufunduje ten przykładowy manicure, to za jakiś czas ja jemu coś, co sprawi mu radość. Dlaczego zawsze kobieta ma się cieszyć z prezentu, a mężczyzna z tego, że dał? Nie można czasem na odwrót? Też jest fajnie. Skoro ja się czuję doceniana, bo dostaję prezenty i zaproszenia na kolację, to mój mąż też chyba powinien się tak poczuć, a nie tylko doceniać mnie, bez żadnej wzajemności.

Buhahahahahaha!!!!!!!!

Smierc przez zachichranie ponioslam

Gdybym chciala sluchac mojej matki bylabym dzis sfrustrowana 31letnia dziewica noszaca dlugie spodnice i wlosy grzecznie splecione w warkocz, w grubych okularach, tyrajaca na mala kawalerke i chleb z mlekiem

Przez to ze jej nie posluchalam wiedzie mi sie o wiele lepiej

Wyjątki potwierdzają regułę. Nikt nie powiedział, że wszyscy rodzice są idealni.
Nie wiem, czy masz dzieci ale byłabyś rada, gdyby szanowały twoje zdanie i ceniły twoją opiekę i pomoc.

Cos w takim razie sporo tych wyjatkow nawet na tym forum.
Dzieci to indywidualne istoty a nie male kopie nas samych.
Nie bede od nich wymagac zeby postepowaly tak jak ja czy stosowaly sie do moich rad.
I na ich szacunek bede chciala zapracowac. Nie bede oczekiwac go niejako z urzedu...
Z urzedu nic sie nikomu nie nalezy...

Zamieszkanie razem jest najlepszym testem dla związku i wydaje mi sie rok randkowania wystarczy żeby podjąć taka decyzję. Ja po roku z chakiem zdecydowałam się na przeprowadzkę do obcego kraju, do faceta z którym widywałam sie raz na miesiąc a czesem raz na 2 miesiące i jestem zadowolona z decyzji. Oczywiście przeszkadzało mi na poczatko że wszystko jest jego, ale w końcu on sie na to zgodził.

Zamieszkanie w jego mieszkaniu ma takie plusy że jak coś nie wyjdzie mozesz z dnia na dzień sie wyprowadzić, nie potrzeba nic dzielić i się dalej użerać o majatek.

Uważam tez że do momentu prawnego uregulowania podziału majatku, czyli slub albo jakiś kontrakt nie musisz wnosić dużego wkładu finansowego, bo w razie rozstania to tylko na tym stracisz. Jak się dorobisz to zawsze mozecie kupić inne mieszkanie razem.

Yoghurt, przeinaczasz czyjeś słowa, nadinterpretujesz, mieszasz pojęcia, narzucasz swoje zdanie, a w dodatku jesteś wyrażenia obraźliwe. Szczerze podziwiam tych, którym chce się w ogóle z Tobą jakkolwiek rozmawiać.

Artemido i Remi - mądrze piszecie, aż chce się Was czytać.

Jestem ciekawa, kiedy odezwie się założycielka tematu.

Obraźliwe teksty w stronę innych użytkowników na naszym forum nie są tolerowane. Dyskutujemy argumentami, nie robimy profili psychologicznych rozmówców. Mod Vinnga

Masz rację. Ale tym razem i yoghurt ma trochę racji. Biedny i cwany może się wzbogacić - oszukując zaradnego. To możliwe, gdy umie manipulować, zwłaszcza gdy trafia na uczciwego a przy tym zakochanego. Nas też oszukano. Jednak cokolwiek się dzieje, mamy skłonności do poszukiwania rozwiązań, a nie tłumaczenia się z niepowodzeń i szukania winnych - co jest podstawową różnicą między bogatymi a biednymi, między ludźmi sukcesu a nieudacznikami.

Żydzi mawiają: jeśli masz problem, który można załatwić pieniędzmi, to ty nie masz problem. Ty masz wydatek.

Autorka jest uczciwa, to widać słychać i czuć. Jej partner i jego rodzice też to widzą - dlatego ciepło ją przyjmują, kochają, chcą dawać. Wiedzą, że ona też będzie dawać - bo to oczywiste. Nie wyliczają, bo wiedzą, że nie ma to sensu.

Ostrzegam kobiety:
1. Jeśli facet nie chce Wam niczego dawać, jeśli skąpstwo uważa za cnotę, czeka Was przy nim bieda (choćbyście wygrały w lotto i miały miliony). Skąpstwo jest czymś zupełnie innym niż oszczędność. Skąpi ludzie żałują też czasu i przytulenia...
2. Jeśli nic nie ma i trwoni wszystko co zarobi, też czeka Was przy nim bieda. A "gdy bieda wchodzi drzwiami, miłość ucieka oknem".
3. Jeśli nie traktuje kobiety jak kobiety, jeśli traktuje Was jak kolegę, to za mało.

Uparcie wracam do tego, że układy między mężczyzną a kobietą NIE SĄ I NIE POWINNY BYĆ SYMETRYCZNE. Partner Autorki czuje to, dlatego się upiera przy płaceniu i chce dawać. Autorka sama nie wie co czuje, bo się kiedyś sparzyła. I myśli, że wkład powinien być równy. A nie. Powinien być taki, przy którym oboje dobrze się czują. I jeśli mają bardzo różne poglądy na ten temat, muszą koniecznie pouzgadniać szczegóły I trzymać się uzgodnień. Bo przy niezgodności może się porobić niefajnie.

Merredithhh, gdzie wyczytałaś, że kobieta nie powinna dawać prezentów mężczyźnie?

A jeśli chodzi o te paznokcie, dajmy im spokój. Powiedz o biustonoszu: czy powinnam sobie kupić taki za 15 zł i zdeformować biust? Mój najtańszy aktualny biustonosz kosztował 145 zł. Czy mam nie iść do ginekologa prywatnie, tylko czekać w kolejce i cierpieć gdy mi coś dolega? Itd.

Amen

Kolezanka widocznie chce wracac do czasow Sw Augustyna, ktory twierdzil, ze kobiety sa takim ubytkowym produktem, ze nawet sie zastanawial nad jakoscia ich duszy. Wtedy rozumiem, ze mozna by bylo je traktowac grzecznie, jak jakis niedorozwinitetych, od czasu do czasu dajac in zabawki.

W moim przypadku mówimy właśnie o zastanawianiu. Być może źle ubrałam to w słowa. Moja wypowiedź tu ma na celu podpusmowanie właśnie za i przeciw a z racji takiej, że wydaje mi się, że jak na swój wiek jestem osobą dorosłą i nie postępuję pochopnie, analizuję swoje położenie.
NIe jestem księżniczką, która czeka na zapewnienie dóbr matertialnych. Koszty dotychczasowego nazwijmy to życia dzielimy w zasadzie po równo, ale on i tak płaci częściej gdy gdzieś jesteśmy itp, także daje wyukazywać mu się jako mężczyźnie i pozwolić  mu potierdzać to, że finansowo jest zdolny do utrzymania rodziny i posiadania w przyszłości dzieci, a stabilność finansowa chyba każdemu facetowi jest sprawą istotną. Nie wykorzystuję tego w każdym razie (bo i ja rónież czasem gdzieś go "zapraszam" poprostu za to płacąc).

Ktoś wcześniej pytał o to czy będę tam zameldowana. Choć tego nie chcę, taka propozycja wyszła już z jego strony.

Nie zamierzam podejmować decyzji w oparciu o zdanie innych. Uważam, że to miejsce stworzone jest by poznać opinię innych, często bardziej doświadczonyc, a także spojrzeć na nurtujące nas kwestie z innej persektywy czyli właśnie ze strony innych, nie zaangażowanych osób więc ja poprostu korzystam z tej możliwości.

Reasumując. Jestem pewna tego co czuję oraz nie szukam wymówek:)
Cieszę się, że pojawia się tu tyle opinii.

Nie wiesz tego. I nigdy się nie dowiesz, co by było, gdybyś słuchała matki. Możesz przypuszczać. Ale nie możesz wiedzieć.

Drogi Motylu, gdy masz brać pod uWAGĘ wypowiedzi, WAŻ uWAŻnie.

Jeśli ktoś jest nieszczęśliwy, sfrustrowany i przekonuje, że cały świat jest winien jego indolencji, jeśli się okopuje na swoich pozycjach i jest zupełnie zamknięty na wiedzę - słuchając go i idąc drogą, którą zaleca, możesz dotrzeć tam gdzie on jest. Czy chcesz tam być?

Jeśli ktoś jest szczęśliwy, spełniony, tworzy udany związek radzi sobie we wszystkich sferach życia, słuchając go możesz dojść tam, gdzie on jest. Wybór należy do Ciebie.

Jeśli chodzi o pracę i skuteczność kobiet... Cóż, jesteśmy świetne w niektórych zawodach. Jednak materialne podstawy cywilizacji stworzyli mężczyźni. To oni są projektantami, inżynierami, budowlańcami, mają siłę i chęć tworzyć drogi, mosty, statki, domy. Ile w tych zawodach kobiet? Mało. Bardzo, bardzo mało. Co robią kobiety? Skutecznie obsługują proces produkcji, handlu, pomagają leczyć, uczą, opiekować się chorymi, dawać światu miłość i piękno...

Ale najdonioślejszym zadaniem jest urodzić i wychować dziecko. Bez tego nie będzie inżynierów i budowlańców. To nasz wkład.

A domy, drogi i mosty, mężczyźni zbudowali dla nas. Ponieważ nas kochali, kochają i chcą się o nas troszczyć. My stanowimy motywację. Nie dla wszystkich. Dla gejów żadną. I dla niedorozwiniętych emocjonalnie też żadną.

Wyrwanie matki z domu było koniecznością w warunkach raczkującego kapitalizmu (potworna bieda na wsi, przeludnienie), a potem doskonale dopracowanym pomysłem komunistów. Chodziło o rozerwanie rodziny. Poszło daleko. I teraz mamy: zamiast matczynej piersi - mm i walka jak o niepodległość o PRAWO KOBIETY DO WYCHODZENIA i rozdzielania się z niemowlęciem, zamiast obiadu w domu, przygotowanego i podanego z miłością - śmieci pożerane sposobem troglodytów. Zamiast rozmowy - tv. Zamiast miłości - gry komputerowe. Zamiast wspólnego pieczenia i ubierania choinki - wycieczka do sklepu.

Niektórzy uważają, że tym przemianom winne są pieniądze. A winien jest rozpad rodziny i głupota komunistów, i tych, co sobie dali mózgi wyprać.

Autorko droga! Jak masz mężczyznę, który chce dawać, budować z Tobą przyszłość, dla którego stanowisz motywację do pracy i rozwoju - trzymaj go i nie puszczaj. Niech się angażuje na wszelkie możliwe sposoby. Finansowo też. Niech mu nie zostają zbędne (wolne) moce przerobowe w żadnej dziedzinie, bo jeszcze zechce je wykorzystać jakaś piękna sąsiadka, co byłoby złe dla Ciebie, dla niego, dla Waszego związku i dla Waszych dzieci.

Zdecydowanie stawia jasno, a od samego początku ustaliśmy, że co by się nie działo podstawą jest rozmowa. O ewnetualnych problemach czy wątpliwościach również. Ufam mu, nie mam oporów przed rozmowami na każdy temat. No może chciałabym by nieco częściej mówił o uczuciach, ale jak sam mówi jest wrażliwy ale nie wylewny i jego uśmiech, postępowanie wobec mnie mówi o wszystkim bez slow.
Mam nadzieję, że uda Nam się taki stan rzeczy utrzymać jak najdłużej.
I.. tak, wprowadzę się, gdy tylko znów podejmie ten temat. Na razie mam czas na przeanalizowanie i mamy do tej rozmowy wrócić w tym tygodniu (a co, niech nie myśli, że jest tak łatwo) :-)

Ciągle czytam, że kobieta powinna brać. Moim zdaniem powinna tyle samo brać i dawać, w każdym aspekcie wspólnego życia.
Jeśli zgadzasz się ze mną, to się cieszę, a jeśli czegoś nie doczytałam, to przepraszam.

Kupuję to czego potrzebuję i na co mnie stać. Jeśli biustonosz za te przykładowe 145 zł spełnia moje wymagania i mnie na niego stać, to kupuję. Jeśli mnie nie stać, to albo muszę zadowolić się tańszym, albo poprawić moją sytuację finansową.
I tu w ogóle nie chodzi o cenę, tylko o realne finansowe mozliwości. Jeśli po odliczeniu wydatków związanych z domem zostają mi pieniądze, to kupię nową sukienkę, kolejną parę butów, perfumy. Jeśli nie zostają, to nie kupię.
Nie: mąż zarabia na utrzymanie domu i wszystkie opłaty, a ja na swoje przyjemności. Tylko: oboje zarabiamy na dom, a nadwyżki przeznaczamy na przyjemności.
A zdrowie to nie zrobienie paznokci, więc tu nie ma co porównywać. Żeby ratować zdrowie warto się zadłużyć, wydać całą wypłatę itd.