Co nas wkurza w ludziach w autobusie, w markecie itp.?? - Netkobiety.pl

Witam.

No to ja Cię przebijam, bo ze mnie jeszcze większa paniusia. Nawet produkt za 1,50 zł płacę kartą.
Zdarza się, że Panie ekspedientki się wkurzają i pokazują mi informację, że płatności kartą tylko powyżej 10 lub 20 zł.
Wówczas spokojnie tłumaczę, że znam przepisy bankowe i kartą mogę już płacić od złotówki. Jak to nie pomaga, to proszę o rozmowę z Panią kierownik i po konsultacji na linii pracownik-kierownik uznawana jest moja racja.

Poza tym, jest to estetyczniejszy kontakt klienta z dłonią pracownika, bo mnie właśnie wkurza wciskanie wydanej reszty pieniędzy i rachunku, bezpośrednio do ręki zamiast położenie do pojemnika przy kasie.

Masz zupełną rację, że jesteśmy/społeczeństwo jest 'pod lupą'.
Zatem wiedzą 'góra', jak przeciętnie w większości żyjemy...i co...i nadal nic dobrego dla nas, z tego podglądu nie wynika.

smerfetkaaa, w Biedronce robię zakupy, ale coraz mniej, bo niektóre oferowane produkty bardzo obniżyły swoją jakość.
Zdarza się też, i to niejednokrotnie, że ceny niektórych produktów są porównywalne albo wyższe, od tych oferowanych w innych punktach.

Ciemnooki, wydaje mi się, że tym postem pokazałeś, że nie tylko "spiskowcy" zachowują się, jak dzieci.
Ktoś odpisze, że płaci kartą, bo to wygoda/bezpieczeństwo, to Ty twierdzisz, że to "pierdołowata teoria".
Ciebie to irytuje, a inni dla wygody swojej płacą kartą. A jak ktoś ma same drobne i musi je liczyć przy kasie? To przecież też może człowieka wkurzyć. Ja sama kartą nie płacę, ponieważ jej nie posiadam, ale moja mama ma i jest to wygoda. Na przykład u nas w Biedronce nie ma terminala i przy kasie musiałyśmy część rzeczy zostawić, ponieważ nie miałyśmy takiej gotówki przy sobie.

Mnie w hipermarketach, autobusach denerwują dzieci, które wrzeszczą wniebogłosy, a rodzice nie zwracają im uwagi, bo albo się boją lub wstydzą, albo wychowują dzieci bezstresowo. W sumie na jedno wychodzi. Najgorzej, jak taki dzieciak wymusza na rodzicach kupno zabawki, czy słodyczy, a rodzice ulegają.
W wakacje pojechałam na zakupy i stałam w kolejce do kasy, przede mną była kobieta z córkami, na oko 9-letnie, wyrośnięte panny, mniej więcej moich gabarytów. Zaczęły się popychać i jedna z tych dziewuch wpadła na mnie, nadepnęła mi na stopę, a byłam w sandałkach, nie powiem, żeby to było miłe, tym bardziej, że złamała mi paznokcia. Dziecko nawet "Przepraszam" nie powiedziało, pewnie nawet tego słowa nie słyszało nigdy. Matka zamiast ją upomnieć, żeby mnie przeprosiła, to powiedziała, że mają przestać się tak bawić, bo sobie krzywdę zrobią(!), na mnie nawet nie spojrzała, na co moja mama niby do mnie skomentowała sytuację, ale tak, żeby one słyszały- coś o przepraszaniu i wychowywaniu.
Sytuacja przypominała mi reklamę, gdzie mama upomina dziecko- "Nie kop pana, bo się spocisz."

Druga rzecz, która mnie denerwuje to ludzie z wózkami, którzy nie wiedzą, że inni też tymi marketowymi pojazdami poruszają się po sklepie. Idzie kuma i spotyka drugą kumę, obie mają wózki. Staną tak, że blokują przejście. A jak zwrócisz im uwagę prosząc o to, by zrobiły miejsce, to z łaską przesuną kosze, jeszcze spojrzą, jak na kogoś, kto co najmniej je kopnął.

W autobusie denerwują mnie młodzi ludzie, którzy puszczają muzykę z telefonu tak, żeby wszyscy słyszeli. Nie zwracają na nic i na nikogo uwagi.
Również irytują mnie autobusowi łuskacze pestek słonecznika lub chipsowi chrupacze.

Marketowe ogłupienie wprowadza mnie w skrajną irytacje Nie da się postawić wózka pod bokiem, tylko trzeba stanąć w poprzek alejki

Oczywiście wszystko nasila się przed świętami, kiedy w sklepie tłum, alejki zapchane, ale jeden czy drugi hardcore "da radę". Pcha się miedzy ozdoby choinkowe z koszykiem i zwala wszystko jak leci, ale wiązanka oczywiście na obsługę bo tak ciasno ustawili, że przejść się nie da, a wystarczyło wózek zostawić pod bokiem, przecież i tak poszedł tylko pooglądać...

Zacytowany przez Ciebie fragment tyczył się tylko i wyłącznie tego, że zwróciłem komuś uwagę że może być inaczej niż się danej osobie wydawało. Tylko że zamiast normalnej dyskusji ktoś to spłycił do jakże popularnych wycieczek osobistych. 'Pierdołowata teoria' to dorabianie sobie do moich postów różnych wybajdurzonych rzeczy przez osobę x, y czy z. Więc to nie ma nic wspólnego z płaceniem kartą tak stricte tematycznie. Koniec offtopu.

Nigdzie nie napisałem żeby kompletnie porzucić karty / gotówkę i obstać przy jeden opcji bo któraś jest lepsza a tylko zwróciłem uwagę że ludzie czasem z lenistwa / głupoty etc etc korzystają z kart a to CZASAMI może być namolne bo jak ktoś napisał - czasem prościej wyjąć dychę, dostać bilon reszty i do widzenia bez zbędnego grzebania się z kartami, terminalami, pinami i innymi cudami. Czytajcie ludzie co się do was pisze ze zrozumieniem, będzie fajniej. Serio ...

btw w żadnej Biedronce nie można płacić kartą

Brawo!

Ludzie są inni, a to nie jest równoznaczne z tym, że są dziwni

Nie pisz posta pod postem, edytuj

Mały update:

- palenie w windach
- chamstwo w sklepach ( klienci aferujący się o byle co, zazwyczaj przez własną głupotę )
- ludzka tępota i ograniczenie umysłowe ( niektórym jest przykładowo trudno zrozumieć, że DA SIĘ nie oglądać tv, nie chodzić do fast-foodów, nie oglądać badziewnych filmów w kinach - krótko mówiąc - klapki na oczach )

W sklepach:
- wciskanie mi w tyłek wózka/koszyka/siebie - byle bliżej do kasy.
- ludzie pytający o to, czy mogą wejść w kolejkę przede mną i to kiedy ja sama mam do skasowania kilka rzeczy, a ten ktoś cały koszyk. Bo on się spieszy, a mi to nie wolno. I obraza majestatu, kiedy się nie zgodzę.
- starsze panie wciskające się w kolejce, bo im się należy. Po zwróceniu uwagi wykład na temat niewychowanej młodzieży.
- osoby, które szukają portfela dopiero po usłyszeniu ceny. Kolejka długości Muru Chińskiego, zakupy kobieta (najczęściej) ma wyłożone od przynajmniej 10 minut, jej jedynym zadaniem jest popychać co chwilę wózek, a po dojściu do kasy i usłyszeniu ceny nagle zabiera się za poszukiwanie portfela w przepastnej torebce, jakby konieczność płacenia była co najmniej niespodziewana. W konsekwencji wszyscy stoją i słuchają okrzyków "ach, gdzież ten portfel mi się schował, hihihi, na pewno brałam, spokojnie, o jest, hihihi".
- ludzie spotykający kogoś w sklepie i urządzający pogaduszki w przejściach między półkami, blokujący tym samym dostęp do towaru. Poproszeni o przesunięcie się zawsze oburzeni.
- biegające dzieci. Jeśli matce to nie przeszkadza, to niech uwiąże "pociechę" na krótkiej lince, żeby pod nogami plątało się wyłącznie jej.

W autobusach:
- osoby rzucające krzywe spojrzenia, kiedy rozmawiam przez telefon. Nigdy nie robię tego głośno, nie mam potrzeby informować całego autobusu o swoich sprawach, a na pewno odbywa się to dużo ciszej niż rozmowy między sobą wielu tych krzywo patrzących. Jak ja śmiałam przerwać ich okrzyki swoim odebraniem telefonu? Zgroza.
- dzieci krzyczące na cały autobus. Ostatnio sytuacja - ojciec wchodzi z 5-tką dzieci, miejsc siedzących brak, dzieci łażą, wrzeszczą, biegają, wrzeszczą, szturchają wszystkich i hm... wrzeszczą. Ojciec stoi z tyłu i ignoruje aż do przystanku, na którym mieli wysiąść. Inna sprawa - nauczycielki z wycieczkami w tych autobusach. Nie uważam, żeby 12-letnie dziecko miało problem ze staniem w autobusie, przynajmniej ja takich nie miałam i nie czuję się zobowiązana do ustąpienia im miejsca. Jeżeli wejdzie 30-osobowa wycieczka, to nawet w dość pustym autobusie miejsc brak, a do tego szanowne wychowawczynie próbujące przekonać pasażerów, że dzieci powinny usiąść, bo inaczej się pogubią. Pogubią? Bywa, nie moja sprawa, ja jej do bycia nauczycielką nie zmuszałam. A później marudzenie dzieci (a myślałam, że 12-latkowie - na oko - są dojrzalsi), że ten siedzi, a ja nie, awantury, brak reakcji nauczycielek i ich spojrzenia pod tytułem "to wasza wina".
- ludzi, którzy zastawiają automat z biletami. Jeżeli akurat wypadło mi gdzieś jechać w godzinach szczytu i nie mam gdzie po drodze na przystanek kupić biletu (bo mam właściwie przystanek 2-3 min od domu), to nie obchodzi mnie żaden tłum, ja bilet kupić muszę i to zrobię. I nie interesuje mnie to, że moje "przepraszam" i chęć kupna tego biletu rozdzieli na moment rozmawiające panie. Ani trochę. Zwłaszcza, że mogą stanąć kawałek dalej.
- kobiet z dziećmi w wózkach, które dostaną butelkę/soczek z rurką i machają nim, dopóki nie ochlapią całego autobusu. Reakcja pani bardziej przypomina "rozkoszny aniołeczek" niż "przepraszam bardzo za nie".

Ja do niedawna myślałam, że jestem cierpliwa dzięki lat jazdy komunikacją miejską. Jednak kiedy chłopak siedzący obok mnie całą drogą nucił, śpiewał bądź mówił do siebie to nie potrafiłam się skupić nawet na przeglądaniu Internetu w komórce... Pozostałe sytuacje już zostały wymienione.

Wkurza mnie, że ludzie się nie myją i śmierdzą. Nie obchodzi mnie, czy ktoś jest stary, bezdomny itp. Moja 96 - letnia ciotka, która kokosów nie ma, tylko skromną rentę jest zawsze czysta, zadbana, wygląda i zachowuje się zawsze jak dama. Można, wystarczy chcieć, a mydło nie kosztuje majątku.

Wkurzają mnie niewychowane bachory szalejące po sklepach, tramwajach i restauracjach, podczas, gdy ich rodzice nie reagują. Dusiłabym to towarzystwo gołymi rękoma. Szczytem wariactwa była ostatnio sytuacja, gdy siedmiolatek usiłował zmusić mnie do opuszczenia miejsca w tramwaju rycząc i piszcząc jak szalony, bo on chciał tam usiąść, a matka zaledwie niechętnie zwróciła mu uwagę.

Wkurza mnie jak prowadzające się z rękę pary zajmują całą szerokość chodnika i ani ich wyminąć, a przecież zdechliby z tęsknoty jakby się puścili na moment. Uprawianie niemal gry wstępnej w środkach komunikacji zbiorowej też mnie wkurza, ale trochę mniej.

Wkurzają mnie stojące nade mną, sapiące babska w tramwaju. Nieważne, że mnie też może coś boleć, mogę mieć gorszy dzień itp. Zawsze ustępuję ewidentnym staruszkom, co to ledwo wchodzą do tego tramwaju, ale tym, co biegną do tramwaju, pchają się depcząc ludzi i jeszcze gdaczą, że to młodzież nie wychowana, ustępować nie mam zamiaru.
Nie mogę znieść, po prostu wzbudza we mnie agresję, gdy ktoś się na mnie czy to w kolejce, czy w tramwaju wpycha, ociera się o mnie, wjeżdża mi w nogi wózkiem sklepowym itp. Mam ochotę kopać i gryźć w takiej sytuacji. A już poszturchiwanie mnie i przesuwanie np. łapskiem za ramię kończy się zwykle awanturą. Co ta ma być za porządek, że ktoś obcy brudnymi łapami mnie dotyka, zamiast kulturalnie powiedzieć "przepraszam".

Traktowanie mnie w sklepie, autobusie tudzież w urzędzie jak nieproszonego gościa. Ostatnio w Tesco kasowaliśmy z moim lubym przy kasie samoobsługowej. Pech chciał, że się franca zacinała. Podeszła do nas pani, która te kasy w razie czego restartowała. Spojrzała na nas jakbyśmy popełnili jakąś zbrodnię, kilkakrotnie musiała coś tam wciskać żeby się nie zacinała, była przy tym tak niezadowolona jakbyśmy specjalnie jej zacinali tą kasę. Potem terminal nam nie chciał przyjąć za pierwszym razem karty, więc też my byliśmy "be". Mieliśmy też ze sobą sporo piwa, bo to był wyjazd na majówkę. Oczywiście skasowane i zapłacone w tej wewnętrznej kasie przy stoisku alkoholowym i tam nam pominęli przez pomyłkę i nie skasowali jednej puszki piwa. Babsko nawarczało, że tego nie ma na paragonie i potraktowało nas jak byśmy tego nieszczęsnego browara chcieli ukraść. Zachowała się jakbyśmy byli jakimiś żulami, co to kradną browce i kasy psują.
Jak ktoś się podejmuje pracy z ludźmi, to mnie to nie obchodzi czy jest zmęczony i ile mu płacą, ma być dla mnie po prostu ludzki i wykonywać rzetelnie swoją pracę, a nie się obrażać na cały świat.

Poza tym wnerwia mnie jak psy srają na chodniki - jakby mój dog niemiecki, albo co gorsza koń srał na ulicy, to by ludzie musieli zacząć fruwać żeby taką ilość kału ominąć.
No i muzyka z telefonu - ja nikogo nie katuję moim metalem symfonicznym, albo gothic rockiem, więc czemu do cholery mam słuchać disco polo albo hip-hopu, choć nienawidzę serdecznie.

Też potrafię pocisnąć z łokcia jak się wkurzę, albo opierniczyć kogoś z góry do dołu. Właśnie też jestem zdania, że głupszego nie powinno się utwierdzać w przekonaniu, że mu wszystko wolno. A jak ktoś przez to stwierdzi, że to ja jestem chamska, to raczej nie umrę ze zgryzoty

Kiedyś byłam świadkiem zabawnej sytuacji: jechałam autobusem do pracy, tłok i ścisk jak w puszce z sardynkami. Przystanek, wsiada kolejna porcja ludu, jeden pan rozpycha się łokciami. Kobieta stojąca tuż koło niego pyta:
- Dlaczego się pan tak pcha?
Facet: - Bo chcę żeby się pani posunęła... przesunęła!
Pani-cięta riposta: - Przesuwać to pan może meble, a posuwać swoją żonę.

Przyznaję bez bicia, że czasem zdarza mi się wsiąść do windy z... zamkniętą w worku, ale wciąż bardzo śmierdzącą zawartością kuwety moich kotów Ale mieszkam na 11. piętrze i też nie zawsze mam czas schodzić po schodach, ale zawsze modlę się, żeby nikt nie wsiadł po drodze do tej samej windy... Co nie zmienia faktu, że mnie bardzo irytuje kiedy ktoś pali papierosa w windzie, jakby nie mógł tej chwili zaczekać aż wyjdzie przed blok. Potem winda cuchnie przez parę godzin nawet. Jak ktoś może kopcić, to ja mogę smrodzić kocią kupą

Strasznie irytuje mnie, gdy w kolejce do kasy ktoś stojący za mną dźga mnie w tyłek wózkiem. I pomimo zwrócenia raz uwagi robi to ponownie:-P

Nie mam takich sytuacji. Nie obchodzą mnie obcy ludzie

Ależ prymitywizm w czystym wydaniu.Takiej to na pewno bym nie chciała spotkać w autobusie,albo markecie.Żeby bez ostrzeżenia komuś dawać z łokcia,albo "wypychać się na chama",a do tego jeszcze częstować wiązanką w miejscu publicznym.Ciekawe czy opisująca sytuację chodziła kiedyś o dwóch kulach,na pewno nie jest to łatwe i czasem się kogoś niechcący potrąci.
Że "nie dostanie w mordę" super,a naprawdę w domu nie nauczyli wyrażać się kulturalniej?
A najbardziej wkurza "gdy ktoś uzewnętrznia swoje chamstwo".Nic tylko ryczeć ze śmiechu i zastanawiać się ,dlaczego nikt wcześniej się do tej wypowiedzi nie przyczepił?

Możnaby się kłócić czy warto od razu komuś "dawać z łokcia" czy po prostu wystarczy ostry,ale kulturalny komentarz do sytuacji,w końcu to co mówimy świadczy tylko o nas,a ktoś kto stosuje takie wypowiedzi nie jest dla mnie zbyt wiarygodny,zwłaszcza że pisze to kobieta i wymagałoby się trochę kultury osobistej.Ma to także wpływ na to w jakiej roli będą nas postrzegać świadkowie tego zdarzenia.Według mnie na chamstwo nie trzeba reagować chamstwem bo to zwyczajne błędne koło,czy nie skuteczniejsza bywa cięta riposta ,czy nie więcej daje satysfakcji?