Samotność po 50, jak odnaleźć sens dalszego życia? - Netkobiety.pl

Gratuluje ter-pon22 ,ciesze sie razem z Toba, od czegos trzeba zaczac,jak sie zrobi ten pierwszy krok to nastepne beda juz latwiejsze.Najwazniejsze ze przerwalas ten zaklety krag niemoznosci.Bedziesz miala zarobione przez siebie pieniadze i nie bedziesz sie czula taka zdolowana.Jakos sobie zorganizujesz te dojazdy a potem moze sie trafi cos innego ,lepszego,czego Ci zycze.A narazie badz szczesliwa bo zasluzylas na to szczescie.Powodzenia w nowej pracy.

Witam koleżanki.
Ter-pon. Gratuluję:). Bardzo się cieszę, że masz tę pracę. Dojazdy się ułożą. Zobaczysz. Wszystko się poukłada. Nabieraj wiatru w żagle kobieto i do przodu, do przodu płyń .
Najważniejsze to wierzyć w siebie, nie poddawać się i tym drobnym i tym trochę większym przeciwnościom. Bo kto powiedział, że nie damy rady?
Pozdrawiam i spokojnego dnia życzę.

Witam wszystkie ,jak tam po świętach mam nadzieję że lepiej niż umnie.Sen o pracy skończył się nim się zaczął moja głowa daje mni popalić,mam wrażenie że pokazuje kto tu żądzi,nie mogę jej podskoczyć,i znowu bezsens życia.Pozdrawiam trzymajcie się ciepło dziewczyny.

Witajcie koleżanki. U mnie dolał deszcz solidnie i ciągle pada. Taka niby dołująca listopadowa aura, ale tylko wtedy gdy tak ją chcemy widzieć.
Ter-pon co się stało? Napisz coś więcej. Do stycznia w któym będziesz maiała operację już niedługo, jakoś musisz wytrzymać. Koniecznie napisz co się dzieje.
Milu, którego masz sprawę?  napisz, będę z całych sił trzymała kciuki aby Ci się powiodło.
Pozdrawiam. Spokojnego dnia.

Witajcie dziewczyny .Pytacie co się dzieje ,wszystko wróciło boli mnie głowa może zmarzłam przed wszystkimi świętymy na cmętażu ,choć byłam ubrana jak na duży mróz.Jak pisałam wcześniej moja głowa żądzi a nie ja,i moja praca odpłynęła.Proszę znajomych żeby pytali może ktoś wie o zakładzie z którym mogła bym współpracować jako chałupnik, bo tylko tak bym mogła,coś zarobić ale to nie take proste.Pozdrawiam wszystkie.

Ter-pon, nie można przyspieszyć operacji skoro masz takie ogromne dolegliwości?. Może porozmawiaj z lekarzem i powiedz mu, że nie pozwalają Ci one podjąć pracy. Choć znając naszą służbę zdrowia pewnie na wiele się to nie zda i będziesz musiała odczekać w swojej kolejce do stycznia..
Ter-pon, trudno. Jeszcze napewno znajdziesz jakąś pracę. Ale widać z tego co piszesz, że najpierw jednak musisz zrobić ze sobą porządek-wyleczyć swoją przypadłość. Wiem jak bardzo potrzebne są pieniądze, ale skoro nie bardzo możesz na razie pracować, poproś dzieci o pomoc.  Niech każde pomoże Ci przez ten okres oczekiwania na operację i po, do czasu aż wydobrzejesz,  w takiej mierze i formie w jakiej będą mogli. To nie muszą być tylko pieniądze w formie gotówki do Twoich rąk. Niech zrobią Ci choć raz w miesiącu porządne zakupy do domu, niech na własny koszt cos zrobią w domu, niech raz zapłacą choć część rachunków. Napewno byłoby Ci łatwiej. Przecież zrozumieją, że jesteś w złej kondycji, że trzeba Ci pomóc. Przecież ta sytuacja nie będzie trwała wiecznie.
Tobie Ter-pon też wszystkiego najlepszego. Trzymaj się. Pozdrawiam.

Tak myślałam Ter-pon. W tym kraju cała służba zdrowia jest chora. Pytanie tylko czy śmiertelnie?
Ale do stycznia już niedaleko, więc trzymaj się koleżanko. Dotrwasz.

Milu, od rana myślę o Tobie i Twojej sprawie. Trzymam kciuki i przesyłam moc pozytytwnej energii: do spokojnego, zrównoważonego działania. Nie daj się gadowi.
Pozdrawiam.

Milu? Odezwij się. Mam nadzieję, że wszystko w porządku, tylko nie masz czasu...

Witam wszystkie dziewczyny i dziekuje za trzymanie kcukow,niestety,tak jak myslalam,na tej sprawie sie nie skonczylo                                                                                                                          ,dalsza jest w styczniu, Ubi Lex jest dokladnie tak jak napisalas ,gnida twierdzi ze to on przyczynil sie do powstania majatku i tyle,nic nie mozna z nim uzgodnic jezeli idzie o podzial rzeczy,ustepowalam w tylu sprawach ze juz czas z tym skonczyc.Tak jestesmy wrogami publicznymi nr.1 ,nie do wiary ile nienawisci moze byc w czlowieku ktory wczesniej mowil to co napisalas ,predzej jest skolonny zabic niz ustapic.Calkowity brak zasad i tylko jakies chore projekcje w glowie w ktore on swiecie wierzy.W jego pismie do sadu klamstwo goni klamstwo,ale to moge udowodnic.Tak ewidentnie chce to wszystko przeciagnac jak najdluzej bo tak jest mu wygodnie.Ale chyba doszlo do zakutego lba ze nieruchomosc  moze byc sprzedana bo jak do tej pory to chyba myslal ze podzial majatku bedzie taki jak on chce,tzn dla niego prawie wszystko a dla mnie ledwo czastka.Niestety moze sie srodze zawiesc,ale z pewnoscia to jeszcze potrwa.Trudno,przetrzymam i nie odpuszcze.Paradoksalnie ,jak uslyszlam te jego pelne jadu i wscieklosci wypowiedzi,to stwierdzilam ze to taki typ ktory nigdy sie nie zmieni,pozostanie biednym ,zalosnym czlowieczkiem,i szkoda mojego zdrowia dla niego.Wiec jakos spokojnie to znioslam,pewnie ze szkoda czasu i pieniedzy,ale wierze ze bedzie pol na pol.Przekonamy sie w przyszlym roku.A do tej pory glowa do gory i pozytywne mysli.Pozdrawiam wszystkie mile kolezanki.

,Teosia,bedzie dobrze, nawet nie mysle inaczej.Powiedz tylko jak tak sie mozna zmienic przez te lata malzenstwa.Ze ktos ,kto byl taki wazny,kochany tak potrafi teraz dokopac.Swietnie to ujela Ubi Lex,jej opis facetow jest bezbledny.Na szczescie rozowe okulary opadly z nosa i wyjrzala naga,szara prawda.I krol okazal sie nagi.A niech mu tam,jak na dzien dzisiejszy to jestem naprawde zadowolona z bycia samej,bo samotna nie jestem.Na szczescie dla mnie mialam caly czas swoj swiat ,zainteresowania i przyjaciol.I to mi pozostalo.A co bedzie ,los zdecyduje przy mojej malej pomocy.Dziekuje za mile slowa,to bardzo duzo.Pozdrawiam.

Wiem, że są źli ludzie jak i dobrzy, bez względu na płeć. Tak mówi mi doświadczenie. Smutna twa opinia, choć pewnie prawdziwa o facetach. Facetach a nie mężczyznach. Bo mężczyzna i kobieta, to coś więcej niż facet i baba.
To kim się stajemy zależy od nas samych, tak samo jak spokój podczas rozejścia lub nienawiść i żarcie się o każdą złotówkę. Tyle nerwów i stresów i po co w sumie. Zawsze mówię - na spokojnie, pieniądze to tylko część życia a nie jego całość.

.
Witaj Milu i sympatyczne koleżanki. Z powodu obecnego braku czasu, odezwę się wieczorem, gdy będę w domu. Pozdrawiam serdecznie

Jak to dobrze Ubi Lex ze jestes i piszesz,zawsze potrafisz postawic na nogi i pocieszyc,dziekuje.Teraz ja musze jeszcze popracowac ,odezwe sie pozniej.Pozdrawiam

No i coz jeszcze moge do Twoich dwoch postow dodac Ubi Lex,nic,wszystko tak cudownie opisalas ze ja nic nowego nie dopisze.Najbardziej sie ciesze ze juz rzeczywiscie nie ponosze odpowiedzialnosci  i konsekwencji za nieodpowiednie decyzje gada.Ze juz sie nie wstydze za jego styl zycia.Powiem, ze ze spokojem i pogodzeniem sie z tym na co i tak nie mam wplywu ,czekam na nastepna sprawe.Zrobilam wszystko co mozliwe zeby jak najlepiej dla nas ,zalatwic sprawe podzialu.Trwalo to od wrzesnia ub.roku.Byly prosby,wezwania do spotkan i rozmow i nic z tego.Wiec teraz pozostal tylko sad.Szkoda, bo na tym nikt nie wygra.Ale wobec chamstwa i checi pokazania mi gdzie jest moje miejsce,jestem bezsilna.Zreszta tak samo bezsilna bylam przez wiele lat wobec zachowan bylego.Tak,smutne to jest,co stalo sie z panami ktorzy byli kiedys dla nas jezeli nie calym swiatem ,to napewno jego lwia czescia.Jedyny plus z tej calej przykrej sytuacji jest taki,ze tak jak Ty Ubi Lex,odkrylam siebie na nowo,bardzo sie zmienilam ale tak w pozytywnym tego slowa znaczeniu,wiele przemyslalam,przeczytalam i zaczyna sie czuc dobrze sama z soba.Przeszlosc minela ,pewnie ze jeszcze nie raz sie odezwie ale juz nie jest w stanie mnie dotknac i wypelnic smutkiem,tak jak jeszcze niedawno to bylo.I z tego ciesze sie najbardziej.Dobrej nocy zycze Tobie Ubi Lex,pisz jak najczesciej ,i innym dziewczynom z tego forum.

Dziewczyny, jak czytam o waszych rozwodach to przychodzi mi na myśl mój. Sprawa w sądzie trwała....10 min. Ponieważ mój mąż odszedł do innej kobiety, całą winę wziął na siebie, pozostawił wybór co do miejsca zamieszkania i.t.d. Było miło grzecznie spokojnie bez jakiegokolwiek prania brudów, bez adwokatów, więc przed sprawą staliśmy i gadaliśmy o naszych synach.  I......długo nie mogłam się pozbierać, to było 25 lat naprawdę dobrego związku.Oczywiście ostatni okres 4 lat nie był dobry, ale nie  mogę przekreślić tego co było dobre. Kochałam mojego męża bardzo, był dla mnie najważniejszy w życiu. Dlatego więc bardzo długo cierpiałam, odbiło się to również niekorzystnie na moim następnym związku. Może gdybym przez trudy rozwodu szybciej znienawidziła tego człowieka byłoby mi później łatwiej. A tak ....naprawdę bardzo długo cierpiałam. Więc co jest lepsze??????? Sama już nie wiem

Witaj evikon,ja Ci na to pytanie nie odpowiem ,bo po prostu sama nie wiem co jest lepsze.Ja nie znienawidzilam czlowieka ktory byl moim mezem,jest mi obojetny,natomiast nie jest mi obojetne w jaki sposob probuje sie ze mna rozstac do konca tzn.do ostatecznego podzialu majatku.Czegos takiego nie potrafie zaakceptowac i to zabilo resztki jakichkolwiek uczuc ktore byc moze jeszcze we mnie drzemaly.W tej chwili jest mi doskonale obojetny,nie istnieje dla mnie,jest zalosny  i nie ma co do przeszlosci z nim wracac.Nie zaluje juz niczego,otworzylam sie na nowe zycie i jest mi z tym dobrze.Wiec moze to rzeczywiscie lepsze niz spokojne,grzeczne rozstanie.Ale swoje tez przeszlam.Pozdrawiam.

Evikon ,kilka lat meczylas sie ze swoimi uczuciami? To dlugo,i czegos nie rozumiem.Piszesz ze 4 lata temu ktos wartosciowy stanal na Twojej drodze.Dostalas od losu szanse na odciecie sie od przeszlosci,na wyrzucenie ze swojego serca jeszcze gdzies tam drzemiacych uczuc do bylego i tego nie wykorzystalas.Dlaczego? Co sie stalo ze tego czlowieka stracilas.Tak mysle ze jednak trzeba definitywnie zamknac przeszlosc,oddzielic czerwona gruba krecha,nauczyc sie zyc sama z soba,polubic to ,i dopiero wtedy mozna otworzyc sie na nowy zwiazek,juz z czysta karta.Jak bylo u Ciebie? Moze za predko to sie potoczylo.Moze to bylo na zasadzie klin,klinem.A moze po prostu nie docenilas czlowieka ktory sie pojawil w Twoim zyciu po rozstaniu,i dlatego znowu jest Ci zle.

WITAJ evikon
Mądrość życiowa przez Ciebie przemawia. Imponuje, że nie zgadzasz się na namiastki...
Nasunęło mi się, że jesteś dowodem na 2 prawdy:
1. żeby fajnie żyć z kimś, NAJPIERW trzeba nauczyć się żyć z samym sobą (w "samotności") - nie DLA KOGOŚ
2. "lekarstwo/ plaster" na obolałą duszę raczej nie rokuje trwałego związku.

Witam dziewczyny co tam u was nie piszecie ,czy myślicie już o świętach .U mnie ponuro zimno w pogodzie i w życiu.A co do szacunku do drugiej osoby to teraz każdy żyje dla siebie a ta druga osoba to tylko przystawka którą można wymienić.Pozdrawiam ciepło.

Witaj Mila, witajcie dziewczyny. Jakoś tak i mnie się nie bardzo chciało zaglądać do komputera:). Nie, nie mam ani nie miałam chandry. Po prostu tak mam.Czasami jestem aktywna a czasami daję sobie spokój.To jest wtedy mój i tylko mój czas:).
" Jezeli nie jestesmy szczesliwi dzis, jak potrafimy być nimi jutro".  Święte słowa Milu, święte. Coraz bardziej Milu ugruntowuję się w przekonaniu, że wybrałam dobrą drogę:), a w zasadzie jestem tego pewna:))).
Świetnie Milu, że wyjedziesz ze swoją rodziną na Święta do syna. Oprócz radości ze wspólnego spotkania będziesz miała czas by odetchnąć innym, nieprzesiąkniętym problemami Twojego życia, "powietrzem". Zauważyłaś, że gdy wyjeżdżamy ze stałego miejsca zamieszkania, problemy dnia codziennego blakną, oddalają się? Często można wtedy, zupełnie mimowolnie ,znaleźć rozwiązania:). Ale najważniejsze, że podróżą tą, sama sobie zrobisz święto.
U mnie powolutku zaczęło się przygotowanie do Świąt. Kupuję drobiazgi, zaczynam myśleć o świątecznym menu:). Tradycją od co najmniej 15 lat jest wprowadzanie jednej, nowej potrawy wigilijnej. Staram się, aby była to potrawa  regionalna. Przeszukuję stare przepisy, grzebie w internecie i zawsze co znajdę.
Pozdrawiam Was serdecznie. I też życzę żeby dla każdej z Was, każdy dzień był małym cudem:).

Witajcie ,mam problem w Święta będę miała na obiedzie teściów córki po raz pierwszy i chciałabym podać na obiad jakieś niestandartowe potrawy.Przeglądałam internet ale nie znalazłam nic ciekawego.Może macie jakieś stare wypróbowane przepisy,takie po babci chętnie skorzystam.Jakoś znowu mam doła,w rozmowie z dziećmi nadrabiam miną,a gdy zostaję sama znowu rycze.Święta to nie jest czas,który lubię,chyba jestem w tym osamotniona bo jednak wszyscy się cieszą,a czemu ja nie potrafię?ściskam Was dziewczyny i pozdrawiam.

Witaj Teosiu, Milu. Teosiu, zajrzyj na blogi "ziemianin w kuchni", i "z pierwszego tłoczenia". Może tam znajdziesz przepisy, które zainspirują Cię do przygotowania pysznego obiadu. Co do ciast, proponuję Ci blog dorotuś "moje wypieki" lub "cukirnicze kreacje charlotty". U ziemianina spotkasz się z  kuchnią typowo polską, ziemiańską. Z pierwszego tłoczenia to kompilacja wszelkiego rodzaju potraw. Sama dosyć często korzystam z przepisów z tych blogów lub są dla mnie inspiracją do tworzenia własnych, niepowtarzalnych przepisów. Wszystko zależy od preferencji smakowych.
Teosiu, Mila ma rację. Święta już nigdy nie będą takie jak były, ale też nigdy nie były one takie same. Tak jak i te, które są jeszcze porzed nami. Życie "wymusiło" na nas zmiany, dlaczego więc uparcie mamy trwać w utartych schematach?
Pozdrawiam.

Tobie również pogodnego dnia Milu. Ja właśnie walczę z przpisywaniem na siebie, jako jedynego właściciela, dostarczanych do mojego domu wszelkich usług . A to niestety ciężka praca:))). Nie myślałam nawet, że aż tak dużo trzeba wypełniać różnych papierków i formularzy. Ile  kopii i zaświadczeń wszelkiego rodzaju i maści trzeba dostarczyć do urzędów. Ale przebrnę przez to. Obiecałam sobie. I mam zamiar załatwić to wszystko do końca tego roku.
Kolejna, magiczna i rozdzielająca mnie z przeszłością data. W nowy rok chcę wejść "czysta" , bez bagażu, nawet w postaci imienia na fakturach, które co miesiąc przychodzą.
Przy nazwisku pozostaję. Noszą je moje córki, nosiłam je przez tyle lat i nie ma się co wygłupiać. No i po co mi dodatkowe kłopoty ze zmianami wszystkiego?
Jedyne co, to poprosiłam córki, aby po mojej śmierci (będę pochowana z rodzicami) umieściły mniej więcej taki napis: "imiona i nazwisko moich rodziców oraz ich córka..... (tylko imię, bez nazwiska). I tak wszyscy którzy mnie znają będa wiedzieli o kogo chodzi.
Córki z czasem pewnie powychodzą za mąż zmieniając  nazwisko ,a ponieważ były nie posiadał rodzeństwa oraz męskich potomków, nazwisko które noszę zaginie w pomroce dziejów (przynajmniej w tej linii rodzinnych powiązań Znaczy się , nie jestem wredna, ale pisząc to uśmiecham się słodko:).
Wszystkiego dobrego Milu.

Z pewnoscia Teosiu,niezaleznosc finansowa jest budujaca.Ja, zeby ja uzyskac,pare lat temu podjelam decyzje o calkowitej zmianie mojego zawodu.Kiedy nie mozesz dostac pracy bo wszedzie jestes za stara,bo potrzebuja 20 latek ale z 20 letnim doswiadczeniem,to naprawde mozna sie zalamac.Ale stwierdzilam ,ze skoro nikt mnie chce,to czas sie nauczyc czegos nowego.Jak postanowilam tak zrobilam.Podjelam nauke ,zdalam testy ,no i pracuje.Nie jest to praca marzen ale daje niezle zabezpieczenie finansow,no i wiek nie jest przeszkoda.A ze jest daleka o cale lata swietlne od tego co wczesniej robilam,to juz szczegol.Jak sie nie ma co sie lubi,to sie lubi co sie ma.Wiec Teosiu,glowa do gory,moze Ty tez wpadniesz na pomysl zeby robic cos zupelnie innego,od tego co potrafisz.Wiek nie jest tu przeszkode,chyba ze zdrowie szwankuje.                       Ubi Lex,tez sie az  usmiechnelam,jak przeczytalam o zaginieciu nazwiska ex w pomroce dziejow.Ja nazwisko zmienilam ,a poniewaz tez kiedys poloza mnie z moimi rodzicami,tez dzieci dostaly taki przekaz odnosnie spraw ostatecznych,wiec nie bedzie problemu z napisem.Oj,ale polecialysmy daleko w przyszlosc,az strach sie bac.A w Nowy Rok jeszcze nie wejde z czystym kontem ale za to usmiechnieta i w dobrym humorze.Tak sobie obiecalam i slowa dotrzymam.Amen.Na blogi jeszcze nie weszlam,zrobie to wieczorem,chcialabym znalesc jakis fajny przepis na dobre ciasto.Milego dla wszystkich,trzymajcie sie dziewczyny.

Wiesz Teosiu, to nie jest tak, że ja czy Mila nie myślimy o przeszłości. Myślimy i to zapewne choć przez chwilę codziennie, ale zarówno moje jak i pewnie Mili myślenie "inaczej już wygląda".  Odnoszę wrażenie, że Ty Teosiu nie pogodziłaś się do końca z tym co stało się w Twoim życiu, że nie wybaczyłaś ani byłem mężowi ani sobie. I tu jest chyba przysłowiowy pies pogrzebany. Tak sobię myślę, że wybaczenie stanowi początek tych pozytywnych zmian. Wybaczyć mężowi w swojej duszy, bez jego udziału. Nie oznacza to zwolnienia go z odpowiedzialności za to co zrobił. U mnie wyglądało to mniej więcej tak: "wybaczam ci  to co mi zrobiłeś ale z odpowiedzialnością za to musisz zmierzyć się sam". No i najwazniejsze, sobie samej musisz wybaczyć wszystko co ci się nie podobało w tamtej Teosi. Wybaczyć sobie to zauważyć się, polubić pokochać, zaakceptować.
Łatwiej, o wiele łatwiej wtedy patrzy się w przyszłość, a przeszłość nie jest tak dołująca. Brak pracy jest stresujący, napewno, lecz czy nie warto w takiej sytuacji spojrzeć na to trochę inaczej. Zakładam, że dzieci Ci pomagają. Teosiu, spróbuj spojrzeć na to tak:" moja szklanka mleka jest do połowy pełna, a nie do połowy pusta". To takie przesłanie od 5 pucharów w tarocie:). Zawsze, gdy dopada mnie jakieś strapienie (w tym często finansowe) przypominam sobie właśnie to przesłanie. I zaczyna mi być raźniej, bo przecież moja szklanka jest napełniona i choć tylko do połowy to przecież jest i przyjdzie dzień gdy zapełni się cała:).
Z życzeniami spokojnego dnia, wypełnionego przemyśleniami o przyszłości serdecznie pozdrawiam.
Milu, dziewczyny, Wam też spokojnego, udanego dnia.

Witaj Ubi Lex,witajcie dziewczyny,wybaczenie sobie i ludziom ktorzy od ktorych w przeszlosci doznalo sie jakis krzywd jest niezwykla trudne.Ale bez tego nie ma pelnego ,,wyzdrowienia,, i swiadomego ,zycia.To nie znaczy ze juz tak do konca wszystko sie zapomnialo,ze nie przychodza chwile gniwu,wscieklosci  i smutku.Przychodza,ale sa odpychane ,zastepowane pozytywnymi.Nie wolno pozwalac im sie zagniezdzic na dluzej,bo zniszcza nasza psychike i zycie.A my przeciez chcemy zyc w pelni,swiadomie i szczesliwie.Ciezkie to jest ale wykonalne.Zauwazylam ze jak zaczelam inaczej myslec,nie zaglebiac sie juz tak w przeszlosc,polubilam siebie ,to i swiat jakby zaczal mi bardziej sprzyjac.Wiele rzeczy sie prostuje,wiele zaczelo sie udawac.To sa male sprawy ale ciesza .Moim ulubionym powiedzeniem w ostatnim czasie stalo sie to ,,nieraz trzeba przegrac bitwe ,zeby wygrac wojne ,,.Ubi Lex nie wiedzialam ze piatka pucharow niesie w sobie takie pozytywne przeslanie.Podoba mi sie bo dla mnie jeszcze do niedawna szklanka zawsze byla do polowy pusta.Milego dnia dla Ciebie,TTeosi i innych nas czytajacych.

Witajcie dziewczyny piszecie o tarocie,wróżbach moja siostra bardzo wierzy że w kartach,gwiazdach zapisana jest nasz przyszłość.Może i jest to prawda,moja mama opowiadała że przyszła do niej cyganka i za obiad powróżyła jej i że wszystko co wywróżyła spełniło się .Więc może i coś wtym jest ,ja wierzę w sny bo przeważnie sni mni się coś co oznacza kłopoty ,chorobę i wcześniej czy póżniej się sprawdza.Samych dobrych wróżb życzę.

Tez uwazam ze wrozby nie moga decydowac o naszym zyciu.Mozna ich wysluchac jezeli ktos zdecyduje sie isc do wrozki,natomiast decyzja co z tym zrobimy ,nalezy do nas.To my decydujemy jakie bedzie to nasze zycie,my podejmujemy pewne ryzyko zmian i bierzemy za to pelna odpowiedzialnosc.Nie mam nic przeciwko wrozbom ,a o tarocie mam takie zdanie jak Ubi Lex,takie troche zdroworozsadkowe,ale to nie wyklucza ze go lubie.Zgadzam sie w wielu sprawach z Toba ,Ubi Lex w kwestii tarota rowniez.Pozdrawiam.

Pozdrawiam Was wszystkie,wypożyczyłam dziś w bibliotece książkę,którą tak zupełnie przypadkiem wzięłam do ręki.Katarzyna Michalak ;Sekretnik''.Jestem w trakcie czytania,jest to przepis na nasze życie,na to w jakiej sytuacji się akutrat znajdujemy,świetna książka.Tak sobie myślę,że jednak w życiu nie ma przypadków,wszystko dzieje się po coś.Naprawdę polecam.Trochę odniosę się do waszej wypowiedzi odnośnie kart Tarota.Karty te bardzo wciągają,potem zobaczycie że bedziecie je pytać o wszystko i codziennie.Wiem coś o tym,mam w rodzinie księdza,który opwiedział mi o mechanizmie działania tych kart na naszą podświadomość,jak one z czasem ją zniewalają.Bardzo długo z nim rozmawiałam po tym jak zaraz po rozstaniu poszłam do wrózki,miałam totalnego doła i chciałam wiedzieć co dalej.Co prawda wróżyła z klasycznych kart,ale jednak.Trochę w te wróżby uwierzyłam,ale niestety głupoty i tyle.Pomyslcie tylko,jaka moc stoi,za tymi kartami,skąd niby one mogą znać naszą drogę życia naszą przeszłośc.Zopowiadań mojego krewnego wiem tyle że ludzie obcujący z kartami tarota z czasem stają się apatyczni pozbawieni radości życia,są poprostu zniewoleni.Wskrajnych przypadkach potrzebna jest pomoc egzorcysty.Ja nie odwżyłabym się kupić te karty i wróżyć z nich.Z początku to jest zabawa,pózniej przeradza się w tragedie życiowe.Ja mocno wierzę.że jeżeli swoje życie oddamy w ręce Boga to możemy być spokojni on nigdy nie zawiedzie i nigdy nas nie opuści.Nie myslcie że jestem jakąś dewotką,ale mogłabym na podstawie własnego życia dać kilka przykładów takiej własnie pomocy poprzez zawierzenie.Ale się rozpisałam,piszecie,że nie przebaczyłam dlatego tak mi ciężko.Przebaczyłm i to dawno i jemu isobie,problem w tym że jestem nadwrażliwcem i takim zdecydowanie gorzej się żyje.Mam jednak nadzieję,że po złym przychodzi dobre i w końcu przyjdzie i do mnie i do Was życzę tego z całego serca.

Teosiu,my tylko probujemy znalesc przyczyne Twojego zlego stanu,a pisanie o wybaczaniu bylo taka podpowiedzia ze moze w tym tkwi problem.Jezeli  wybaczylas,to dobrze, ale gdzies jeszcze jest  w Tobie jakas zadra,cos co nie daje Ci spokojnie zyc.Ja moge tylko gdybac,to Ty musisz siegnac w glab siebie i to znalesc.Nadwrazliwosc ma na to wplyw,ale to trwa troche za dlugo.Cos jeszcze musi byc przyczyna.Musisz porozmawiac o tym z kims kto ma w tym kierunku odpowiednie przeszkolenie,chyba ze juz to zrobilas.A jezeli chodzi o tarota,to tak mi sie wydaje,ze sie go troche demonizuje.Ale kazdy uwaza inaczej i ma do tego prawo. Spokojnego wieczoru zycze.

Witam  koleżanki. Teosiu, tak jak Mila uważam, że karty tarota są niepotrzebnie "demonizowane".  Sama jestem w posiadaniu takiej talii od przynajmniej 18 lat. Nie służą mi one do wróżenia, codziennego pytania o moje życie.Traktowany poważnie i z szacunkiem, nigdy nie wyżądza krzywdy. Nie traktuję ich jako zabawki i sięgam po nie tylko wtedy, gdy odczuwam taką potrzebę. Rzadko zdarza mi się wtedy robić rozkłady. Za mało wiem o nich aby próbować "czytać" przyszłość. Najczęściej biorę do ręki pojedyńczą kartę i próbuję ją poznać. We wcześnejszym poście do Mili napisałam, że są niesamowite:) - gdybyś miała możliwość przekonania się, wiedziałabyś, że twoja ręka zawsze wybierz taką kartę, która będzie obrazowała co w danej chwili dzieje się w Tobie:). Dlatego uważam, że zawarty w nich sens,  niejako "zmusza" nas do zastanowienia się nad sobą i w sobie poszukania odpowiedzi na dręczące nas pytania.I tak jak sama piszesz: nic nie dzieje się przypadkiem, ponieważ życie tak naprawdę (to moje prywatne zdanie), nie jest przypadkowym zlepkiem zdarzeń. Jest ścieżką pytań i odpowiedzi. Pytań, na które sami musimy dać sobie odpowiedź .
Pozdrawiam serdecznie, życzę pogodnego dnia.

Żyworódka napisała:
Kiedyś na TVN, w jakimś programie były rozmowy z ludźmi, którzy sięgnęli po karty tarota.
Ich wyznania były szokujące, doznawali poczucia osaczenia przez nieznane im wrogie moce, jakiegoś obłędu, życia w strachu.
Mieli poczucie zniewolenia, jakby 'ktoś' przejął władzę nad ich umysłem, życiem.
Osoby te stwierdzały, że karty tarota są niesamowite i niebezpieczne.
I że nie każdy ma 'pozwolenie' na posługiwanie się nimi.

Nie oglądałam tego programu. Ale wiem jedno i w pełni to respektuje: Tarot wymaga, aby traktować go z pełną powagą, szacunkiem i odpowiedzialnością. Nawet w swoich myślach nie nazywam go zabawą. Nigdy nie biorę kart do rąk z przysłowiowych nudów.  Nikt też nie dotyka moich kart. Mają swoje oddzielne pudełko i swoje stałe miejsce w moim domu.
Jest jeszcze pare rzeczy o których trzeba wiedzieć zanim weźmie się karty do ręki. I przestrzegać wszystkich.
Pozdrawiam.