Nie chcę karmić piersią. Czy można mnie nazwać wyrodna matką? - Netkobiety.pl

Iga, piszesz, że jesteś "dentystom", a w profilu masz zawód "architekt". Dwa kierunki kończyłaś czy ściemniasz?

Z zawodu jestem dentystom, ale mam kursy architektoniczne. Mój wymarzony to architekt i może kiedyś. A na profilu napisałam to, bo może kiedyś będę i architektem.

,,Szczęśliwa i zadowolona mama, to szczęśliwe dziecko.'' Prawda.......

To znowu ja

Olinko ponisolo mnie, juz przeprosilam

Po RAZ KOLEJNY napisze, ze nie krytykuje mam, ktore z jakis powodoow (waznych) nie karmia piersia. Ja wierze, ze butelkowe dzieci sa zdrowe, madre itd. Twierdze jedynie, ze jednak naturalne jest lepsze.

Dzieki Artemida za przytoczone argumenty nic dodac nic ujac.

Boli mnie (rowniez w realu), ze niektorzy rzucaja stereotypowymi argumentami za podaniem butli w imie wyzszych idealow typu: zeby mama sie wyspala, bo dziecko cycki deformuje, bo... I pelno rownie glupich okreslen: krew mi sie gotuje. Albo moje ulubione: ja bym nigdzie nie wyszla z dzieckiem, bo jakiz to wstyd karmic publicznie (!)

Bedac w Pradze, a czesto tam jestem, nawet kilka razy w roku widze na kazdym kroku szczesliwe mamy z dziecmi na cycu. One wcale sie nie chowaja. Czasem tak karmia kilkulatki (!)

Co jest wstydliwego w tym? Nie naleze do ekshibicjonistow i raczej staram sie nie eksponowac biustu karmiac dziecko. Robie to zawsze dyskretnie. Jedno co zauwazylam to to, ze wlasnie kobiety, a nie mezczyzni potepiaja widok matki karmiacej. Faceci raczej albo nie zwracaja na to uwagi albo komentuja to bardzo zyczliwie.

Przepraszam, ale nie mogłam ,,ą'' zrobić i napisałam ,,om''. Ale wiem jak się odmienia.

Moją kuzynkę ciotka karmiła piersią do czterech lat. I to nie był jakoś piękny widok; wielkie dziecko przy cycu.

Hehe dobre.

Mało tego Nika- Ty,Twój partner- jesteście tak samo ważni jak dziecko.I najlepiej ustalić to na samym początku "macierzyńskiego holokaustu"- jak mawia mój mąż:)

Nie uwazam, ze karmienie duzych dzieci jest dobre, ale w Czechach nikomu. Nie przeszkadza dlugie karmienie, tam jest to normalne.

Sama karmilam corke ponad 2 lata, ale uwazam, ze to stanowczo za dlugo, choc ksiazkowo pokarm matki przestaje byc wartosciowy dopiero po 3 roku zycia. Dziecko traci zdolnosc calkowitego wchlaniania tego rodzaju pokarmu.

Teraz zamierzam karmic do 1,5 roku. Czas pokaze czy sie uda.

Wszystkim naturalnie karmiacym albo tym, ktore zamierzaja obrac sposob karmienia taki wlasnie zycze powodzenia i wytrwalosci!

Bo ZWYKLE chciec to moc - tego zycze

nie anhedonia, ja nie twierdzę że jestem lepsza bo karmię butelką, nie nazywam swojego dziecka mądrzejszym a siebie najlepszą matką.
ja tez mialam spac z niemowleciem przy cycu, karmic 6 miesiecy, zakupiłam kilka opakowań płatków laktacyjnych(babydream), które teraz używam jako płatki do demakijażu.

przykre jest to anhedonia, a także do was mówię dziewczyny-matki, że gdy już nasz berbeć sie pojawi to jedna od drugiej usiłuje być lepsza, a że w twarz powiedzieć nie wypada, to można krytykować na forum, wtedy pokazuje się kto nie ma klasy. a dziecko ma "najlepszą matkę", ale tez głośną przekupkę:> kojarzącą mi się ze sprzedażą ryb na rynku gdańskim...
kompleksy, brak urody, brak wykształcenia, klasy-a dziecko to pierwsza okazja być może w życiu, aby pokazać tej, która od nas była zawsze o krok do przodu, że jest gorsza.
mówię o własnym środowisku. albo o tym, co mnie spotkało ostatnio.
ja owszem nie powinnam była wiele razy wytykać, ale pukałam się w głowę patrząc na dziewczyny z mojego środowiska, na co sobie pozwalały, co miały.
1)moja bratowa- ciążą studencka, chybko ślub(kościelny!!!), na szczęście dzidziuś przed magisterką więc do przodu; mąż nadal student-imprezy, piwka, aż przyszedł rozum-gdy drugie dziecko miało pół roku; karmione dzieci piersią.
W drugiej ciąży tez imprezki mężusia.
2)moja siostra własna-zagrożona ciąża, szwagrowe imprezy do oporu i rozwiązania
3)moja własna matka-"ojciec nigdy nie wstał", "byłam sama", "chłop nie musi", "nie spałam do 6miesięcy z tobą"
4)koleżanki, koleżanki, koleżanki

No i trafiłam na faceta, który dziś tak jak zawsze o piątej się zerwał bo mały płakał, 3 razy robił podchody zanim usnął. Karmił też wcześniej. jadwiniu gdzie w twych pięknych opowiadaniach jest twój mąż? Gdzie zajmuje on miejsce? Słyszę tylko troje dzieci i ja. Ojciec incognito? Dla mnie karmienie to sprawa całej rodziny.
Moja babcia uważa, że mąż nie powinien wstawać bo rano idzie do pracy. Pewnie dlatego wychowała trzech egoistów. Moja matka też miała takiego misia-spacza.
Spałam 12 godzina na dobę w drugim tygodniu życia dziecka. Dzięki mojemu partnerowi. Ale każdy wybiera sam i ponosi konsekwencję wyborów. Moje koleżanki wybierały "kasiastych",, żeby nie pracować; Dziś są same. A jak facet jest, to pali fajki w łóżku i śpi w butach. każdy sobie meża wybiera sam.
Dla mnie podstawa to:sprząta po sobie, a skarpetki kładzie w jedno miejsce, a papierochy na dwór!!!!!
Moja rodzina nie jest idealna. Mój partner zarabia mało, ja wcale, ale jestesmy razem. Trzymamy sie, bo moja mama usiłuje spartaczyć całą naszą pracę. Chetnie bym miala kolejne dziecko, ale chcę wrócić do pracy.

Ja też na początku jak zombi chodziłam, dlatego chrzest za każdym razem planowaliśmy jak już się zaczynało układać. Z czasem dziecko rzadziej chce jeść. Moje dzieci też czasem całymi nocami na cycu wisiały, ale to w końcu mija i dziecko reguluje sobie czas na sen i czas na jedzenie. Niektóre dzieci potrzebują więcej bliskości, co poradzić? Butelkowe też tak czasem mają i mamy też jak zombi chodzą. Nie ma reguły nadal twierdzę, że karmić warto i nawet trzeba

na całym forum tak robię, więcej nie będę, nie wiedziałam.
ok.

Właściwie to nie wiem co chciałaś tą wypowiedzią przekazać.

Czy sądziłaś, że macierzyństwo to same przyjemności? Na pewno tak nie sądziłaś, a jeżeli, to już wiesz, że tak nie jest.
KAŻDA matka przez to przechodziła, w mniejszym lub większym zakresie.
Też mam swoje zdjęcia z tego okresu i nie są najpiękniejsze. Co z tego?
Miałam duże kłopoty z karmieniem przy pierwszym dziecku, ale się udało. To była moja decyzja i  mimo naprawdę ciężkiej w pewnym momencie sytuacji, bardzo się z tego cieszę. Moją córkę też będę do tego namawiać w przyszłości. Jeżeli postanowi inaczej to też będzie jej decyzja.
Jakby się  nie udało, to nie rwałabym włosów z głowy tylko zaczęła karmić butelką. Na szczęście nie było potrzeby.

Tak, ojciec też powinien brać udział w pracach przy dziecku. Mój mąż nie musiał wstawać w nocy do karmienia przez pierwszych 6 miesięcy (bo tyle czasu karmiłam) ale za to wykonywał wszystkie inne prace: kąpał (córkę wykąpałam pierwszy raz gdy miała jakieś 4 miesiące, syna - nie kąpałam w niemowlęctwie wcale), prał, wychodził na spacery etc. Nawet gdybym od początku karmiła butelką to i tak nie żądałabym aby wstawał (w tych pierwszych miesiącach) nocami nakarmić dziecko bo ja mogłam się wyspać w dzień, a on szedł na cały dzień na uczelnię. Potem przy karmieniu butelką, kiedy i ja zaczęłam pracować, robiliśmy to zamiennie. 

Pytasz co zostało z wielkiej miłości (zapewne chodzi Ci o bratową)?
Jeżeli przez zmęczenie spowodowane pojawieniem się dziecka w domu, miłość znika to chyba jej nigdy nie było.
Bywa, że czasem sytuacja przerasta młodych rodziców i sobie nie radzą. Jednak muszą sobie poradzić bo inaczej w ich związku nie będzie się działo dobrze.
Takie sytuacje, dodatkowe obciążenia pomagają nam lepiej poznać drugiego człowieka.

I dla mnie rzecz podstawowa - mieszkać samemu, bez rodziców czy teściów obok, pod, nad.

No no, że niby prawda w oczy kole.
Posadzę dzisiaj moją mamę przy laptopie, Jej wiek można określić- "She is in her 50." Napisze, jak to po cesarce, z późniejszymi komplikacjami była zmuszana do karmienia piersią. Rozcięty wzdłuż brzuch, z zaropiałą raną i łzami bólu w oczach usiłowała karmić. No tak, tylko jak tu karmić, skoro pokarmu po dwóch dniach nie było (urodziła mnie 7., a do karmienia przyniesiono 9.)?

Poza tym- nie widzę, żeby ktoś tu szukał poklasku. A zresztą, to jest wybór kobiety, czy chce, czy nie chce karmić piersią.

Nie, nie jest najważniejsze. Dziecko jest ważne, ale kobieta nie jest jedynie matką- jest też żoną lub partnerką, jest czyjąś przyjaciółką, jest córką.
Właśnie z takiej postawy potem z dzieci wyrastają mali terroryści, którym się ustępuje.
Mama ma prawo do tego, by spotkać się z przyjaciółmi, jeżeli ma chęć i motywację- zapisać się na fitness, aerobik, basen, rowery lub cokolwiek innego. Zapewne przed pojawieniem się dziecka, kobiety mają jakieś pasje. Nie powinny zamykać się w czterech ścianach lub być na wyłączność dla dziecka, ponieważ potrzebują odpoczynku i oddechu od małego człowieka, któremu poświęcają zapewne i tak większość swojego czasu.
Wydaje mi się też, że dziecko nie musi być karmione tylko i wyłącznie piersią- jak mama ma ochotę gdzieś wyskoczyć, to przecież można dziecko nakarmić butelką. Można połączyć karmienie naturalne i sztuczne.

I jeszcze jedno- miałam kiedyś przyjaciółkę, ale po wpadce, zamążpójściu i porodzie mogę jedynie powiedzieć, że była moją przyjaciółką, a szkoda, bo mogłyśmy pogadać o wszystkim. Od prawie dwóch lat czasem widujemy się na ulicy, kilka razy proponowałam jej spotkanie, czy też spacer, żeby oderwała się choć na godzinkę od domowych pieleszy, ale widziałam, że jej entuzjazm nie był taki, jak zawsze. Odcięła się też od naszej wspólnej przyjaciółki, która w podobnym czasie urodziła dziecko i zapewne miałyby ze sobą więcej tematów.
Szkoda, że zapomniała o tym, że jest nie tylko mamą i żoną.

A tamta druga przyjaciółka? Drugi raz zostanie mamą, ale ma czas, żeby ze mną się spotkać, co prawda nie ma z kim małego zostawić, bo mąż pracuje za granicą, więc przyjeżdżam do niej, ale mały jest tak wychowywany, że wie, iż nie jest pępkiem świata. I ma dla mnie czas, przyjaźń kwitnie już prawie 10 lat .I dzieci, mąż tego nie zmieniły.

Edit:

To już nie zależy tylko i wyłącznie od teściów.
Bo znam małżeństwa, które świetnie sobie radzą, a mieszkają właśnie na, pod lub nad.
My planujemy mieszkać nad moją mamą, ale o to się nie martwię, ponieważ jest to osoba, która nie wtrąca się do niczego.
Mama też mieszka nad moimi dziadkami. Wielopokoleniowy dom. I nie wyobrażam sobie mieszkać nigdzie indziej.

Jaga Baba wyrwałaś zdania Anhedonii z kontekstu. Poza tym zapewne nie są to pierwsze wypowiedzi Anhedonii na tym forum, które czytasz, więc nie zarzucaj jej innych, niż ma, poglądów.

Po drugie - czytaj uważnie albo jak kto woli, ze zrozumieniem.
Anhedonia napisała wyraźnie: "w okresie bezradności i zależności NIEMOWLĘCEJ". Nie porównuj okresu niemowlęcego do późniejszego bo to zupełnie różne rzeczy. 

Twoją mamę oczywiście zapraszamy na forum i pewno niejedna chętnie przeczyta jej wypowiedzi.

Rozumiem też oczywiście, że musisz się podpierać zdaniem mamy, skoro własnych doświadczeń w tym zakresie nie masz.

Jakbym widziała te wredne piguły w szpitalu...karm, przystawiaj, trzymaj dziecko non stop na cycku bo mleko MUSI polecieć!
Ale to pewnie dlatego że moja wiedza na temat karmienia jest równa zeru, córka zrobiła się ospała, przelewała się przez ręce, straciła prawie 20% wagi początkowej w 2 dni, nie wypróżniała się a wyniki badań miała tak złe że musieliśmy zostać dłużej w szpitalu... Moja, moja, moja wina...

Ostatnio na kolędzie usłyszałam od księdza że moje dziecko będzie źle wychowywane i gorsze bo nie jest dzieckiem ślubnym. Jeśli dodać do tego fakt że do tego będzie mniej inteligentne, chorowite i skończy bez żadnego wykształcenia przez moje lenistwo i mój prymitywizm to chyba lepiej będzie jak w ten piątek będzie ten koniec świata, bo nieciekawa przyszłość czeka córkę....

Mam przyjaciółkę, która miała to nieszczęście w szczęściu, że urodziła mniej więcej w tym samym czasie co jej dwie bliskie koleżanki i jeszcze ze trzy znajome. Tam to dopiero była jazda! Zaczęło się porównywanie kto lepiej zajmuje się dzieckiem, która jest lepszą matką (w tym stałym punktem programu było oczywiście naturalne i sztuczne karmienie) oraz które dziecko rozwija się lepiej. Po tym praniu mózgu dziewczyna prawie wpadła w depresję, a ja długie godziny spędziłam na tłumaczeniu, że nie jest złą matką i że brak pokarmu wcale nie jest jej winą, ani że nie jest żadną tragedią, że jej mała pewne umiejętności posiadła dwa tygodnie później niż mówią o tym podręczniki. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że zamiast cieszyć się macierzyństwem, to same kobiety się tak nakręcają, czasem odnoszę wręcz wrażenie, że zachowują się jakby uczestniczyły w jakimś chorym wyścigu szczurów.

Też miałam cesarkę i normalnie karmiłam piersią. Ja wprost sama narzucałam się pielęgniarkom, żeby mi pozwoliły, żeby mi dały dziecko. W efekcie Michaś na oddziale noworodkowym był tylko noc tuż po cesarce, kiedy wyłam z bólu.

Mnie się wydaje, że na matki karmiące piersią jest równie wielki najazd, jak na te nie karmiące. Inaczej nie byłoby tu dyskusji i ataków na te wszystkie "jebni**te świruski", które wolą naturalne od sztucznego, które wolą mieć podkrążone oczy z niewyspania (fajny pogląd nawiasem), od których uciekają faceci (a to wina karmienia, czy moze niedojrzałości ?), a na dodatek nigdy nie mają czasu dla siebie (no jak facet wieje od matki karmiącej,a dziecko podobno ryczy wniebogłosy całymi dniami...).
Wkurza mnie to, że najpierw jakaś matka tlumaczy, ze nie chce karmić piersią,  zaraz znajduje rzeszę fanek, które naskakują na kobiety, które karmią, które mają ODMIENNE zdanie na ten temat, niż autorka wątku.  Karm sobie butlą jak chcesz, mnie to zwisa i powiewa, ale i Ty odwal się od karmienia piersią, bo wbrew wspaniałym, przytoczonym argumentom, mleko matki jest dobre, czy wam się to podoba, czy nie. A żeby tego było mało, karmienie piersią wcale nie jest taką koszmarną zmorą, jak wam sie wydaje. Nadchodzi moment, kiedy wszyscy łapią swój rytm. I nie ma tu znaczenia, jak karmisz. Ale skoro ja mam szanować to, ze wybrałaś butlę, szanuj to, ze ja karmię piersią.

A JAKIEKOLWIEK porównywanie własnego dziecka do innego i matki do matki jest moim zdaniem przejawem braku dojrzałości. Skoro mam dziecko, chcę je wychować jak najlepiej, to głęboko gdzieś mam, czy twojemu dziecku wcześniej wyjdą zęby i czego używasz do przemywania dziecku tyłka. Naprawdę, wisi mi to, bo widzę, że i mnie idzie w tym wychowywaniu całkiem dobrze. Rodzice porównują rodziców i inne dzieciaki, nie tylko pod kątem karmienia, więc to żaden argument popierający, co jest lepsze.

I nie, nie jestem "matką Polką". Nie wychowuję dzieci bezstresowo i nie zaniedbuję swojego zwiazku. Jestem zdrową egoistką, świadomą zołzą, kobietą. I tak, wybrałam karmienie piersią przede wszystkim dla WŁASNEJ WYGODY. Za miesięczny koszt mleka w proszku wyliczyłam, że wolę kupić sobie dobre buty, w dodatku nie miałam ochoty pieprzyć się z mieszaniem i pilnowaniem wody w termosie i noszeniem akcesoriów do karmienia dziecka gdziekolwiek się ruszę, kiedy najbardziej atrakcyjne pojemniki miałam tuż pod nosem.

Nie potępiam matek, które karmią butlą. Dobra butla nie jest zła. A dodanie zagęszczacza niejednemu dzieciątku pomogło przy wprost chlustaniu pokarmem z żołądka.  Butelka to też kupa dobrego, tran na odporność można podawać dzieciom juz od 3 m-ca. Mleko modyfikowane ma w sobie odpowiednio dobrany sklad, dzięki któremu i te dzieci na butelce żyją, są zdrowe i odporne na choroby. Ale i Wy, karmiące butlą, nie obwiniajcie cycków o wszelkie nieszczęścia w  rodzinach, związkach i małżeństwach czy o niezdrową rywalizację miedzy rodzicami, które dziecko lepsze.

A odpowiadając na pytanie zawarte w wątku: NIE, nie jesteś wyrodną matką. To tylko mleko- nie krzywdzisz swojego dziecka. Przeciwnie- nie zastanawiasz się przecież, czy go w ogóle nie karmić. W byciu niewyrodną nie liczy się rodzaj mleka, liczy się miłość.  I to,co dasz swojemu dziecku przez cale życie.

luc przeczytałam dokładnie cały wątek. Nie odnoszę się tylko do wypowiedzi z forum tylko ogólnie do opinii większości społeczeństwa. Zostałam zmieszana z błotem po wyjściu ze szpitala przez położną środowiskową, lekarkę mojego dziecka i część znajomych matek, którym kapało z cycków od dnia porodu. "Bo robię krzywdę mojemu dziecku, bo gdybym naprawdę chciała to bym karmiła, bo jestem leniwa i wolę dać butlę, bo nie ma czegoś takiego, że nie mam pokarmu bo karmienie dziecka to naturalna czynność".

Nikogo nie interesowało jak ja to przeżywam, jak się czuję wybrakowana i gorsza bo moje dziecko płacze a ja nie potrafię jak każda normalna matka go sama nakarmić. Myślę, że gdyby nie ta presja otoczenia lepiej bym zniosła to, że podaję butelkę.

Mam w nosie to, kto jak karmi, czy z własnego wyboru, czy z przymusu. Nie moje dziecko, nie moja sprawa. Ważne że najedzone. Ale oczekiwałabym trochę wsparcia dla tych które z karmieniem mają problem. A tego niestety u nas nie ma. Jeśli sama karmisz to jesteś super matką, jak podajesz butlę jesteś leniwa i wygodna, krzywdzisz dziecko. I takie stereotypy występują u min. 70% społeczeństwa (chodzi mi głównie o kobiety bo faceci są raczej neutralni). Dla nich nie ma nic pomiędzy.

Edit: i McMiodek myślę może zakończyć tą dyskusję

Jakie piguły są to ja wiem. Też usłyszałam przy pierwszym dziecku: "Wsadź mu to w gębę, a nie się zastanawiasz, żreć mu się chce".

Wiedza piguł jest przerażająco niska i wszystkim się wydaje, że istnieje "instynkt macierzyński", który włączy się pstryk jak się urodzi dziecko. W Polsce poziom wiedzy na ten temat jest zaskakująco niski

Moja wspaniała szwagierka, która juz wtedy karmiła drugie dziecko przyszła do mnie do domu i delikatnie wytłumaczyła co i jak i pomogła maluszkowi złapać pierś większą od niego. Miałam wrażenie, że moja brodawka jest większa niż on może zmieścić w usteczkach. Mimo bólu, który towrzyszył mi przez pierwsze 2 tyg wykarmiłam go i przestałam podawać mm.

Twierdzę, że położne są NIEPRZYGOTOWANE i ich wiedza na temat karmienia naturalnego jest strasznie niska (!)

Przez to wiele kobiet doświadcza traumy zamiast poczuć, że wszystko jest dobrze i że pewne dolegliwości mogą się pojawić i one sobie z nimi poradzą.

Dotarłam do badań Amerykańskich naukowców, które mówią, że jedynie 1% kobiet rzeczywiście nie może karmić piersią z powodów "anatomicznych".

Ja bym winę za to, że kobiety chcą a nie mogą zrzuciła również na silne reklamy mlek, które są reklamowane jako identyczne z kobiecym. Wielka bzdura!
Mleko matki jest inne za każdym razem, ba! Mleko nocne jest bardziej tłuste niż to dzienne, a z początku posiłku jest rzadsze żeby dziecko się napiło, potem jest gęstsze, dlatego dziecko powinno opróżniać pierś do końca. W upalne dni mleko jest b rzadkie więc nie ma konieczności podawania płynów itd... Dlatego mm nigdy nie dorówna maminemu

nigdy nie sugerowałam się reklamami mleka dla dzieci,daje Bebiko które jest chyba jako jedyne dostępne od kilkunastu lat w Polsce
żadne Bebilony,Nan i inne reklamy tego typu mleka mnie nie interesowały
na początku próbowałam gerbera niestety jest trudno dostępne,więc pozostało stare i sprawdzone bebiko
oczywiście każda mama kupuje mleko takie,jakie pasuje jej dziecku

dokładnie  przy małym dziecku trzeba się liczyć z wydatkiem na mleko ok.100 -120 zł,potem jak dziecko ten wydatek się zmniejsza bo przecież je wtedy co innego
nie patrzałam pod tym kątem oszczędności,bo gdybym miała oszczędzać na dziecku używała bym też tetrówek i nie wydawała nastepnej stówki na pampersy,można było by tak wymieniać na czym oszczedzić jeśli chodzi o dziecko

Hej dziewczyny,
Już od jakiegoś czasu śledzę Wasze wypowiedzi.

Najpierw odpowiem na pytanie autorki. Wyrodną matką przez karmienie butelką, nie staniesz się. Wyrodna matka, to dla mnie taka, która nie interesuje w ogóle dzieckiem, króra zagłodziła by maluszka lub porzuciła.
Jeżeli nie chcesz, to nie MUSISZ.
Z tego tytułu nikt nikomu dziecka przecież nie odbierze.

Moje podejście co do karmienia piersią jest dla mnie oczywiste. Mleko matki, to najlepszy pokarm jaki maleństwo może dostać. Więź pomiędzy matką, a dzieckiem przy karmieniu piersią jest niesamowita. To ile kruszynka ma przyjemności z ssania cycuszka, jaką przyjemność jej to daje.
Oczywiście, że karmiąc butelką też można tulić, głaskać, ale nie będzie to tak długo i czeęsto trwało jak przy piesi. Bo przy naturalnym karmieniu przystawiasz dziecko tak często jak tego potrzebuje. Karmienie mlekiem modyfikowanym odbywa się co kilka godzin. Mało tego, matka czeęściej jest skłonna komuś dać butelkę, żeby ją ktoś wyręczył. 
Nikt chyba nie wspomniał o wyćwiczeniu mięśni odpowiedzialnych za mowę. Przy długim ssaniu dziecko ćwiczy wszystkie te mięśnie.

Jadvinia: Mleko matki jest inne za każdym razem, ba! Mleko nocne jest bardziej tłuste niż to dzienne, a z początku posiłku jest rzadsze żeby dziecko się napiło, potem jest gęstsze, dlatego dziecko powinno opróżniać pierś do końca. W upalne dni mleko jest b rzadkie więc nie ma konieczności podawania płynów itd... Dlatego mm nigdy nie dorówna maminemu ."
To dla mnie dobry argumenty

Całą ciążę bałam się, że z jakiś powodów nie uda mi się karmić piersią. Wszystkie matki mnie uspokajały, że dam radę.
Niestety mójnmaluszek ważył 2,650 przy po urodzeniu, później jeszcze stracił wagę do 2,500.
Był taki malutki, że nie miał siły zaciągnąć piersi. Niby ssał troszeczkę, ale po ważeniu nie był cięższy. 1,5 godz przystawiałam malłego, żeby uczył się jeść z piersi. Dopiero potem ściągałam laktatorem i to co nie wypił sam, dostał resztę z butelki.
Prawie wszyscy mówili, że jak już mały zakosztuje butelki, to nie będzie chciało mu się meczyć i ssać piersi. Ale ja się nie poddałam. dzięki mojej dwum położnym. Wierzyły, że mały da radę.

Przez 2 mesiące moje Wyglądało jak powyżej. Nawet w nocy. Około 3, 4 godziny na wszystko potrzebowałam. Bez pomocy mojego męża, nie przeszłabym tego.

Największą "tragedią" była dla mnie namowa jednej położnej, żeby dać mleko modyfikowane zanim wyjdę ze szpitala, bo powinnam mieć jedną porcję na zapas. Tzn., po karmieniu piersią , wyciągnąć z lodówki, podgrzać,i dać, a dopiero to co nie zjadł ściągnąć do butelki na następne karmienie. Ryczałam jak głupia. Teraz wiem, że niepotrzebnie.

Później dostałam zapalenie. Nie chciałam antybiotyku.mw nocy gorączka, cała obolała nadal po 3 godziny ściągałam mleko i karmiłam. Tydzień czau, aż ból piesri osiągnął punk kulminacyjny. Straszne,ale ten maluszek, te 2,5 kilo było dla mnie jak 10 do podniesienia w tym okresie.
Nie chciałam antybiotyku, bo z autopsji wiem, że jednemu dziecku zaszkodziło mleko matki z antybiotykiem.
W końcu położna przetłumaczyła mi, że dla dziecka ważniejsza jest zdrowa matka pod względem fizycznym i psychicznym niż mleko z persi.

Na dzień dzisiejszy połowę zrobiłabym inaczej. Przede wszystkim moje psychiczne nastawienie bym zmieniła.
Z drugiej strony wiem, że moje poświęcenie było zwycięstwem, nad tym , że w końcu synek nauczył się jeść tylko z piersi.

Na dzień dzisiejszy jestem z siebie dumna, że dałam radę to przetrwać i nauczyć synka ssania.
Jeżeli jednak jakaś kobieta zrezygnuje przy dużychbtrudnościach, to jestem w stanie zrozumieć, że przejdzie na butelkę, ale pierwsze miesiące zawsze można karmić ściągniętym mlekiem. Poza tym 1%.
No ale to jest trudniej robić, jak wymieszać proszek.

Jeżeli jednak nie jest ona przekonana co do lepszej jakości mleka matki, to niech karmi modyfikowanym. Nie jest dla  mnie gorsza, ale żal mi maleństwa.
Nie zrozumiem jednak matek, co z góry zakładają, że nie będą karmić w ogóle piersią.

Strach o wygląd piersi jest dla mnie niezrozumiały. Ciąża ma większy wpływ na zmianę wyglądu piersi, jak późniejsze karmienie. Więc jeżeli boją się o swój wygląd, to nie powinny zachodzić w ciążę moim. Zdaniem.

Nam się też coś od życia należy...

Zgadzam się. Ale dopóki dziecko nie umie powiedzieć, czego mu brakuje, matka powinna przestać być rozkapryszonym bachorem. Wznieść się ponad własny egoizm, przestać być skrajnie egocentryczna. Jeśli tego nie umie, nie powinna była decydować się na dziecko...

no tak nika gdyby miała rossmana pod nosem to być może skorzystałabym z tej oferty,niestety najbliższy rossman jest 25 km od nas
więc pozostaje mleko z biedronki za .... 19,90 od poniedziałku chyba
tak reklamy tyczą się tylko karmienia po 6 miesiącu

Nikt wprost nie może reklamować, ale wiadomo jak jest w praktyce. te gotowe mleczka dla dzieci na oddziałach położniczych w super małych buteleczkach jednorazowych "żeby mama się wyspała". Jak mi tak powiedziały, to powiedziałam, że się wyśpię jak przestaną trzaskać drzwiami

Nie lubię pl szpitali

daja jednorazowe buteleczki. daly i mi:>

Jak tylko wchodzę do polskiego szpitala to alergii dostaję. No a jak słyszałam lub widziałam podejście położnych do noworodków i matek po porodzie, to scyzoryk w kieszeni mi się sam otwierał.
Jestem szczęśliwa, że mogłam urodzić w Niemczech. Położne podchodzą jak do ludzi, a nie jak do zwierząt.
Nie rozumiem, bo ja byłabym szczęśliwa, gdybym mogła w służbie zdrowia pracować właśnie na takim odziale. Gdzie nie ma się styczności z samymi smutnymi sytuacjami, natomiast z przywitaniem niwego życia.

Uups, to chyba inny temat

Uważasz karmienie piersią za brak godności?

Mi zabrakło słów.

Miriam masz rację.

Mój mąż jednak rwał się do wielu zajęć związanych z maluszkiem i w ten sposób też nawiązywał z synkiem więź.
Przez pierwsze 2 tygodnie prawie w ogóle nie przebierałam synka. Mąż go zawsze usypiał, bo ja ściągałam mleko, więc nasz synek nie nauczył się zasypiania przy cycusiu. A jak karmiłam maluszka, to jego tatuś go głaskał, śpiewał lub opowiadał różne historie, z których zrywaliśmy boki.

Był okres, że mały mógł spać tylko w pionie, bo pokarm mu się cofał. ja spałam, relaksowałam się, a mój mąż godzinami trzyzmał go na rękach. Do tej pory miło wspomina ten czas jak mały mu na klacie wtulony zasypiał.

A tak czy inaczej zawsze można dać butelkę tatusiowi ze ściągniętym mleczkiem

Mój mąż też lubiał karmić butelką, tylko ten przywilej miał żadko. Jak mały nauczył się ssać pierś to już zapominałam na czas ściągać pokarm. Pewnie dlatego, że laktator mi zbrzydł.

Codzienne sprawy, obowiązki mogą jednak wpłynąć szybko na zmniejszenie czasu, który chciałobysię przeznaczyć na czułości z maluszkiem.
A jak karmi się piersią to jesteś niejako "zmuszona" do dania siebie i swojego czasu tylko dla dziecka. Wszystko inne może poczekać.

Tak samo nie przeszkadza mi to, że mój synek potrzebuje kogoś obok siebie, żeby zasnął.
Przeznaczamy ten czas na budowanie naszych więzi z synkiem.
Czytamy, tulimy się, śpiewamy, całusów 20 sobie dajemy, itd.
A dla innych dzieci mają same zasypiać, bo w tym czasie mamy mogą posprzątać np. po kolacji.