ból po rozstaniu i co dalej .. :( - Netkobiety.pl

przepraszam Kajuś, ale co za facet, jeszcze napisał, ze jednego " problemu " się pozbył, jezu jacy faceci są okrutni, mój były kompletnie nie odzywa się, jemu było to na rękę, ze się rozstaliśmy, ze odkryłam to wszystko, myślę teraz, ze się bał powiedzieć i czekał aż to ja podejmę decyzję o odejściu. Nie zostałam tak wychowana, ale wszystkim facetom, a zwłaszcza mojemu byłemu życzę jak najgorzej, żeby tak samo cierpieli jak my, jeżeli skrzywdzili to niech wróci do nich to całe wyrządzone zło. A nam życzę wytrwałości, spokoju, siły i ............ wpiszcie sobie co chcecie :-). Nie daj się Kajuś. Wiem to z autopsji, ze to boli, cholernie, ale skoro jeszcze żyjemy, to damy radę.

Dziewczyny, sama nie wiem co mogę wam napisać. Czytam wasze posty i tak sobie myślę, jakie to kurde życie jest okrutne? Jest takie piękne, a jednocześnie tak nas bardzo mocno doświadcza. Mimo tego, ze dzisiaj świat wydaje się być tylko czarny i nic nie cieszy to kiedyś przez te chmury przebije się promyczek światła. Mocno w to wierzę.

Kaju - nie odzywaj sie nie pisz, nie odpisuj, zerwij kontakt. On Cię zranił i to jest jedyny i najszybszy (chociaż ciezko tutaj mówić o tym, ze będzie działo sie to szybko) sposób na to by o nim zapomnieć. Nie ma potrzeby szukać kontaktu, a jeśli kiedykolwiek pojawi się w Tobie nadzieja na to, ze może będzie dobrze, może nam się uda, moze wrócimy do siebie - gaś ją dziewczyno - bo tylko sama siebie będziesz ranić.

Carol - bądź dzielna - bardzo współczuję.

wiku$ - facet nie jest wart tego by cokolwiek działo się dalej. Oświadcza się i dobrze mu jako singiel. Ludzie co za paranoja. Na twojej twarzy kiedyś znowu zawita uśmiech.

Ja wiem co czujecie i wiem jakie to trudne, gdy kończy się nie  zywkły zwiazek, pełen wsparcia, zrozumienia, opieki i bliskosci, ale tak miało być, a to kolejny przełom w życiu, który da lekcje na przyszłość i który sprawi, ze doceni sie jeszcze bardziej to co ta przyszłosć przyniesie

Ten okres świąteczno-noworoczno-walentynkowy jest bardzo trudny. Ale równie trudno było by CI w maju kiedy na ulice wychodzą kordony zakochanych, potem w wakacje - bo przecież miał być wspólny wyjazd i tak w koło macieju.

Carol nie pisz żadnego smsa, nie szukaj kontaktu, skoro on go nie szuka. Najpewniej on zamknął rozdział zatytułowany Twoim imieniem i ty też prędzej czy później to zrobisz. 2 miesiące od rozstania - po dłuższym związku to jak zaledwie dwa dni... to jakby było wczoraj.  Nie dawaj mu satysfakcji z tego, ze cierpisz. Trzymam mocno za Ciebie kciuki i jestem pewna, pewna, ze się uda.
Na to wszystko potrzeba czasu - odżałować swoje, przepłakać - a wtedy jak grom z nieba spadnie szczęście, nowe, ale już inne, nie znaczy, że gorsze. Bo tak samo jak było nie będzie już nigdy.

Hej Dziewczyny
już chciałam się pochwalić Wam, ze odstawiłam ulepszacze farmaceutyczne przez ostatnie dni ( psychotropy, nasenne ), a tu masz przyszedł weekend i jak zewsząd słyszałam o zabawach andrzejkowych ( mój były to A. i w dodatku 30 listopada miała być nasza rocznica poznania ) to niestety nie umiałam, nie potrafiłam się opanować. Podporządkowałam się koleżankom, które wyciągnęły mnie na urodziny do znajomych. A tam prawie same pary, i w dodatku puszczali " nasze " piosenki. Ale granice mojej wytrzymałości niestety przekroczył utwór ( discopolowy, ale mój były często mi puszczał: Żono moja - w sierpniu mieliśmy mieć ślub ), musiałam wyjść. Jestem wykończona psychicznie, kompletnego mam doła. Ja już z niego nie wyjdę. A u Was Dziewczyny jak minął weekend? Pozdrawiam ciepło

Droga Carol, ostanio dorwałam krótki tekst na necie o rozstaniu, autor podał dwie wiadomości, do czytelników. Jedną dobrą, drugą złą. Ta zła to wlasnie to co teraz dzieje się z nami - smutek, żal, frustracja, płacz, zmienne stany emocjonalne. Czasem jest dobrze, a w jednej chwili jest źle i niestety, ale to trzeba przezyć, nikt za nas tego nie zrobi, musimy zmierzyć się z tym stanem, po to aby potem było dobrze... i to jest własnie ta dobra wiadomość, to się skończy , kiedyś na pewno, wyjdziemy z tego mądrzejsze o nowe doświadczenie o otworzymy się na nowy związek. Zawsze uważałam, że nic nie dzieje sie bez przyczyny. Ważne aby się odciąć, nie pisać, usunąc zdjęcia, wiem że to nie łatwe, sama nieraz otwieram nasz wspólne fotki, ale powiem Ci, ze jak na nie patrzę, to bez emocji, nie wiem czy coraz mniej tęsknię....

U mnie weekend tak sobie, głównie to spędziłam go w domu, na szczeście juz potrafię skupić się na lekturze, a uwielbiam czytać i teraz mam na to dużo czasu, najlepsze są komedie, albo ksiązki trzymające w napięciu, z porywającą akcją. Nigdzie nie byłam, bo szczerze mówiąc nie mam nawet z kim wyjść w weekend. Najgorsze u mnie są nerwy, błahosta mnie wkurzy, np dziś kopałam w szafie szukając spodni - trzy próby znalezienie skończyły sie fiaskiem, dostałam takiego szału, że klełam jak szefc.. i tak jest z byle czym, a co dopiero jak coś poważnego się stanie. Njachętniej nie chodziłabym do pracy , tylko zaszyła się gdzieś daleko stąd, ale już miałam trochę urlopu i nie wchodzi to w grę.

Ja sobie ciągle powtarzam, że dobrze sie stało, przypominam sobie sytuacje złe, konfliktowe i jego zachowanie wobec mnie... maile, które zwaliły mnie z nóg. Staram się  to wszystko jakoś poukładać, ty też powinnas myśleć w ten sposób, a jakby on cię zdradził po slubie? jakbyś miała już dziecko, a on poszedł by w tango? własnie dobrze, że teraz się dowiedzialaś, kiedy można było wszystko odkręcić, cofnąć.. mam znajomą, która będąc w moim wieku , przepraszam rok młodsza była już po rozwodzie, a związek przedmałżeński trwał 3 lata, małżeństwo rok... i co zdrada i zamazane papiery. Carol trzymaj się dzielnie, pisz, ja loguję się codziennie i czytam różne historie, to także bardzo mi pomaga.

hej jestem tu po raz pierwszy...co mam myślec  o tym...odeszlam od chlopaka bo niedawal mi do konca tego czego oczekiwalam ale mialam nadzieje ze moze przemysli co robi i bedziemy ze soba....nieodzywalismy sie do siebie kolo tygodnia ale musialam sie odezwac do niego bo trzeba bylo poodawac sobie wszystko i pogodzic sie z tym ze chlopak niewalczy o ten zwiazek.odpisal bardzo milo nagle zaczol pisac slac buziaczki itd po klki dniach spotkalismy sie by poodawac rzeczy....byl mily szukal kontaktu itd nawet powiedzial slowa,,dziekuje przepraszam,kocham;;mowil ze niechcial wcale by tak sie skonczylo ze hce miec ze mna kontakt itd wiec w duchi cieszylam sie ze jednak przemysl sprawe i juz bedzie super ale neistety,nasteonego dnia oświadczyl ze chce byc wsparciem cche mi pomagac ze wie ze mi zalezy ale nuestety niebedziemy razem ale....to niepozeganie na zawsze i ze przeprasza za wszystko ze czuje sie rozdarty......po czym juz nastepnego dnia takie rozdarty znalazl sie chyba jednoczesnie na wszystkich portalach spolecznosciowych(wie ze i tak wszystko widze i czytam)zachowuje sie jakby nic go niezabolalo jakby byl wreszcie szczesliwy pisze koelzankom mile słowka itd....wiec po co byla tak szopka....ze chce byc ze mna skoro nastepnego zmienil zdanie...i stwierdzil niechce cie ranic ale rani bo bedac tak obecnym wszedzie swiadomie sadze wbija mi nozyk w plecy i czuje tak-ja zerwalam a on tak odwrocil sytuacje by to on byl gora ,on zerwal a ja mam sie meczyc,prosze o jakas rade.
ps jest to dobry chlopak grzeczny wiec dziwi mnie bardzo to co teraz robi jakby cchial mi dac nauczke teraz pograc na moich uczuciac

Carol - lepsza samotność (przynajmniej przejściowa) niż chłopak, który Cię zdradza. Pomyśl o tym tak jakbyś wyrwała się z toksycznego związku. Zawsze jest tak, że myślimy - co by to było gdyby - gdybyśmy zachowali się tak a tak, może wtedy by się nie stało to co się stało. To błędne myślenie. Stało się tak jak musiało i tyle. Znajdziesz faceta, który będzie Ciebie godzien, który będzie Cię kochał tak jak na to zasługujesz;) Życzę CI jeszcze raz dużo wytrwałości.

anka1234 - powtórzę to co powiedziałam wcześniej. Zamknij ten rozdział urywając kontakt - to trudne, ale z czasem docenisz tę metodę. Każdy kontakt z byłym budzi w nas nadzieje, ze może jednak jest szansa... a ta nadzieje sprawia, ze tylko przedłużamy cierpienie.

PS. nie ma znaczenia, kto zakończył związek...

byliśmy ze soba rok.ogolnie on w zwiazku byl ok-jedyne co to snerus i zwiazany ze swoja ''paczka'' a ja bylam ta co zrywala miala fochy i nieweim czy neimial dosc i niezemscil sie na mnie......

ogolnie zrobil to 4dni temu......i szkoda bo skoro ja zerwalam to po co przylazl za tydz zrobic mi nadzieje a pozniej powiedziec sorry wiem ze mnie kochasz,cche m,miec kontakt z toba ale nic niebedzie i szalenstwo i pokazywanie na nk i facebooku ze ja nieistnieje a mnie na kazdym koncie jako znajoma

bedzie dobrze:) dasz rade i wierze w ciebie proste slowa choc prawdziwe-po każdej burzy przychodzi słonce i tego słoneczka ci zycze:):):)

Kajuś, tylko dzisiaj akurat masz gorszy dzień, ale ogólnie to Jesteś, Jesteście dużo, dużo silniejsze... ode mnie. Dzisiaj byłaby nasza rocznica, dzisiaj są jego imieniny. Wspominam jak rok temu spędziliśmy ten dzień. Głowa mnie boli od tego myślenia. Od wczoraj wierzę, ze Bóg nie rychliwy, ale sprawiedliwy. Wczoraj Odwołano strasznie nielubianą, gnębiącą nas dyrektorkę. Pracowała 2 lata i kilkanaście osób się zwolniło przez nią. Tak więc, reasumując mam nadzieję, ze to zło też wróci do byłego, za to jak mnie skrzywdził. Nienawidzę go. Kajuś mnie mój były skrzywdził podczas związku, Ciebie skrzywdzono jak rozstał się z Tobą. Obie cierpimy, ale i dla nas kiedyś zaświeci słoneczko.

Ja nie wiem, co ja bym bez Was zrobiła dziewczyny, na pewno nie byłabym, a tak to jestem, tak jak piszesz Carol, jestem, jesteśmy. Pisałam już właśnie, ze zło i dobro powraca, do człowieka, także Carol przyjdzie jego czas, a budowanie szcześcia na Twoim nieszcześciu skończy sie fiaskiem, nie życzę mu źle, ale taki jest los zazwyczaj

Ciągle ktoś mówi o wracaniu zła itp., a jeśli istnieje reinkarnacja i to co ludzie przeżywają to konsekwencja ich poprzedniego życia ?

Jedna historia która kiedyś wpadła mu w ucho, na ile i czy jest prawdziwa nie wiem.
Matka miała dwóch synów, nastoletniego i bodajże 3-4latka. Nastoletni syn popełnił samobójstwo, i podczas gdy ona rozpaczała, podszedło do niej to kilkuletnie dziecko i powiedziało, że ona musiała to przeżyć, musiała poczuć ten ból bo w poprzednim życiu to ona odebrała sobie życie i ktoś przez nią wtedy bardzo cierpiał, to była jej lekcja.

Ogólnie myślę że po stracie tj. niektóre z was, płaczą, myślą, zadręczają sie itp. powinny pokazać, że mają się świetnie, ja wiem że jest to ciężkie bo samej mi było ciężko, chłopak też ze mną kiedyś tam zerwał, myślał że będę za nim płakać, prosić aby wrócił, nie powiem przez pierwszy tydzien faktycznie tak było, póżniej jednak zdałam sobie sprawę, że on właśnie tego oczekuje, wystarczyły następne dwa tygodnie aby pokazać mu jaka jestem wspaniała, poszłam na zakupy, ufarbowałam włosy, zmieniłam nieco makijaż, zaczełam wychodzić na drinka z koleżankami. Nawet nie wiecie jak szybko przyleciał, jak przepraszał i jak błagał o powrót kiedy zauważył że ja wcale nie tęsknie, choć tak nie było, bo mimo tego że tęskniłam, potrafiłam pokazać mu że traci coś cennego, a nawet pomogło mi to nieco zapomnieć. Z tym, że faktycznie trzeba sie postarać i wysilić. Ciągłe zadręczanie sie nic nie zmieni. Nie narzucam tej metody ale polecam .

Appleandorange, to prawda, że skomleć i płaszczyć się nie warto nigdy, niekoniecznie jednak siła charakteru musi podziałać jak magnes na byłego, nie każdy chce wracać choćby dziewczyna stenęła na rzęsach w swojej niezależności i atrakcyjności
Inna rzecz, nie każda chce powrotu... niektóre z nas tutaj odeszły z własnej woli, bo wplątały się w związek z niewłaściwym człowiekiem. U mnie choć nie ja zrezygnowałam, bo przez wzgląd na problemy osobistye nie potrafiłam tego zrobić, nie chciałabym tamtego faceta więcej oglądać na oczy nawet za dopłatą...  czasami po prostu długo boli rozczarowanie, czyjeś kłamstwa, fałsz, zdrady, wykorzystanie emocjonalne i co jeszcze tylko.

Fajka, oczywiście wiem, że to nie zawsze działa i też dużo zależy od powodu rozstania, czasem facet nie zrozumie, a czasem stało sie zbyt dużo złego. Podpowiedziałam tak kiedyś koleżance i sie sprawdziło, była rozdarta w sobie, płakała a kiedy mnie posłuchała, zrobiła tak, to nie dość, że facetowi zaczęło zależeć, to jeszcze ona odżyła i nie chciała go z powrotem.

Ja w poprzednim życiu miałam szczeście w miłości ..
Fajka, też znam wiele osób, którym pomimo podłości i złych postępków dobrze sie wiedzie, ale znam też przypadki kiedy to zło powraca.. przytoczę Wam słowa Biblii, nie wiem na ile jesteście wierzące, ale zrobię to, czasemw arto w cięzkich chwilach zajrzeć do tej księgi, ja tak robię, po prostu otwieram na którejkolwiek stronie i akurat przeczytam coś mądrego, co mnie podniesie na duchu...

"Miarę dobrą, natłoczoną, potrzęsioną i przepełnioną dadzą w zanadrze wasze.
Albowiem jakim sądem sądzicie, takim was osądzą,
i jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą"

Zaczęłam czytać ksiażkę, "Jeśli doczekam jutra" któraś z Was zna tę pozycję ? Koleżanka powiedziała mi, że jak ja przeczytam to naprawdę wiele rzeczy wyda mi się nieważnych.. ksiażka jest o kobiecie, która w wieku 27 lat została zatrzymana na lotnisku w Bali za przemyt narkotyków, które zostały jej podrzucone, w koczowniczych, przerażających warunkach, żyje w więzienu już 5 lat, przed nią 15.. nigdy pewnie nie wujdzie za mąż, nie urodzi dziecka.

U mnie nic nie pomogło na mojego byłego, głową muru nie rozbijesz.

Myślę, że to jest wina pogody i niestety zbliżających sie świąt, ja jak nigdy idę do pracy w Wigilię. Też mam doła od paru dni, ostatnio czuje sie gorzej, jeszcze w pracy niebardzo układa mi się z szefem. Już sama nie wiem co robić, nie mam z nim kontaktu i nie dążę, do niego, ale myślę bezprzerwy, non stop.. a najgorsze jest to , że na horyzoncie pojawił się znajomy z którym znam się od lat , wie , że jestem świeżo po rozstaniu, spotkalismy się na kawę trzy razy i ewidentnie mam od niego sygnały, nawet powiedział mi wprost.. chociaz powiedziałam, ze nie chce się wiązać.. fajny facet, naprawdę, tylko ze jak zacząć cokolwiek z kimś, jak mysli się o innym.. te mysli są nadal żywe... chciałabym być sama. Najtrudniejsze będą dla nas święta.. nie mówiąc już o Sylwestrze (

"ból po rozstaniu i co dalej"?? jestem wolna od paru dni, spadło to na mnie jak grom z jasnego nieba, żyję teraz z dnia na dzień nie myśląc o przyszłości bo to zbyt boli wszystkie plany, marzenia są już nie aktualne, ale myślę sobie, że coś po coś się dzieje i " po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój" więc, trzeba czasu, czasu i jeszcze raz czasu. A w między czasie trzeba coś robić dla siebie, ja nie miałam za dużo czasu wcześniej teraz mam go sporo i zamierzam to wykorzystać, więc kobity bierzemy się w garść i robimy coś dla siebie tylko dla siebie na co wcześniej nie było czasu albo nie mogłyśmy tego robić bo partner Nas ograniczał.

luna1988 witam

robię dużo dla siebie od miesiąca, kiedy minał pierwszy etap totalnej rozpaczy i nastąpiło pogodzenia się z sytuacją, zaakceptowanie tego, że mój chłopak odszedł i nie wróci... tylko trzeba sobie jeszcze jakoś poradzić z uczuciami, do tej osoby z tęsknotą za nią, to jest najsmutniejsze, staram się rozsądnie podchodzić do sytuacji, tłumaczyć sobie to że gdybysmy dalej byli razem, to i tak nie układałoby się pomyślnie, wiem że dobrze się stało

robię wszystko aby się wyleczyć, z tej sytuacji i stanąć na nogi, myślę odpowiednio, robię to coś dla siebie, nie zamykam się w domu, w miarę możliwości .. czas, czas

Kaju - wszystko o czym piszesz to normalne. Owszem, zgodzę się - czas goi rany, ale przez pierwsze kilka miesięcy - nie ma co liczyć na poprawę. Będzie tęsknota, wspominanie miłych chwil - bo te złe będą przychodzić do głowy, tylko wtedy jeśli się o to postarasz, będzie zastanawianie się jak to możliwe? No i co najważniejsze "bolesne otwieranie oczu" każdy kolejny mijajacy tydzień sprawi iż będziesz coraz bliżej stwierdzenia "to już nie wróci", a kiedy to sobie uzmysłowisz, potem będzie tendencja wzrostowa:) A tego Tobie życzę;)

U mnie nie ma niestety szansy na powrót, niestety ..nic nie mogę zrobić, już wszystko co mogłam zrobiłam, oczywiście poza upadaniem na kolana itd no wiecie dziewczyny, tego robić nie mogę.

Ktoś mi ostatnio powiedział, ze jak ktoś ci powie 15 razy NIE tzn to NIE,
mnie tak mój eks nie mówił, nie miał okazji, nie latałam nie prosiła, ale mogę uznać, ze tak było bo wszystko co się działo na to wskazywało, każda próba kontaktu.. dawała mi to do zrozumienia, mam nadzieję , że Tamara ma rację, niech każdy kolejny dzień, będzie tym dniem do przodu

Kajuś, ja wczoraj też miałam rozmowę z byłym po prawie 2 miesiącach nie słyszenia. W końcu chce mi oddać pieniądze za mój wkład przy kupnie naszego wspólnego samochodu. Na początku starałam się mówić normalnie, ale jak zaczął krzyczeć to ja też podniosłam głos, i na końcu powiedział cytuję " ciebie to trzeba było lać ".  Straszne to usłyszeć od faceta, który był całym moim życiem. W końcu nie wytrzymałam i się rozłączyłam. Potem jego mama do mnie zadzwoniła, ze nie chce, ale widzi, ze musi być mostem pomiędzy nami i ona się ze mną spotka, ja podpiszę umowę kupna sprzedaży, a ona mi przekaże pieniądze. W czasie jej krótkiej rozmowy dowiedziałam się, ze on już z nimi nie miesza ( albo znalazł następna frajerkę i szybciutko się do niej wprowadził, albo do kumpla, który wyjechał i zostawił mieszkanie, albo wynajmuje, choć to mało prawdopodobne, bo ma długi ) oraz, ze ona ( czyli matka ) musi się wstydzić wśród rodziny i znajomych, ze odwołaliśmy ślub itp. A dla mnie to było fantastyczne uczucie jak musiałam odwoływać prawie wszystkie rezerwacje ( oprócz kamerzysty, on załatwiał ) i księdza i oczywiście też wśród rodziny. Odniosłam wrażenie, ze to JA JESTEM WSZYSTKIEMU WINNA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! to że on mnie oszukał, skrzywdził to według jego mamy nic takiego i miałam mu po raz kolejny wybaczyć ( już raz wybaczyłam w marcu ). Nienawidzę go, a mimo to serce nadal go kocha, nawet za to " lanie "

Carol, masz go za co nienawidzić, ja mojego nie bardzo, nie skrzywidził mnie podczas trwania związku.. rozstanie było nagłe, z dnia na dzień i mało uczciwe wobec mnie, ale mielismy problemy, brak porozumienia
i stresy, złoszczę się, że nie dał nam szansy i tyle, za mało, aby się wściec i odwrócić tyłem.

będę myśleć, jak przyjdzie z mamusią to możesz być złośliwa, powiedz coś w stylu, że się trzyma maminej spódnicy, bo sam ne potrafi swoich spraw załatwić , wrr

Swięta będą cieżkie, a nagorszy sylwester, też mam zaproszenie na domówkę, gdzie bedą same pary pewnie,
możliwe że zostanę w domu, zaloguje się na forum ....

Nauczyłam sie już takiego udmowienia, duzo czasu spędzam na czytaniu książek , to mnie odrywa od rzeczywistości, przenoszę się w inny świat

Widzisz ..  ja też w tym tygodniu będę blisko mojego byłego, w miejscu gdzie on pracuje, mam spotkanie słuzbowe, ten sam budynek, szansa spotkania go jest 50 na 50 .. już na samą myśl skręca mi żołądek.

Oj dziewczyny! Przytulam Was bardzo mocno i mam nadzieję, że chociaż trochę tym łagodzę tym Wasz ból i cierpienie.

Carol - wiem, ze się nie znamy osobiście, ale powiem Ci szczerze, że po tym co piszesz cieszę się ogromnie, że nie doszło do Twojego ślubu. Pomyśl, jakie życie czekałoby Cię z człowiekiem, który tak się do Ciebie zwraca i mówi, ze "trzeba było cię lać"... Ludzie litości... co za człowiek!? Wbrew pozorom uważam, ze jesteś szczęściarą, że nie zostałaś żoną tego typa. Wiele kobiet tkwi w związkach, w których są krzywdzone i fizycznie i psychicznie i bardzo trudno im się z tego wydostać. Ty masz przed sobą całe, piękne życie, jestem o tym przekonana! Powodzenia dzisiaj!

Kaja - życzę Ci przede wszystkim, żebyś przez to wszystko przeszła - i tak jak mówiłam - przychodzi moment, do którego powoli się zbliżasz, czyli pełne zrozumienie, że już nic między Wami nie będzie, a gdy osiągniesz ten punkt potem będzie tylko lepiej.

Zacznijcie być otwarte na innych mężczyzn, a nim się obejrzycie przeszłość przestanie Was ranić.

Tamarka dziękuję Ci bardzo, a zawsze mówił, żeby kobiety nigdy nie uderzył, ot cały on się teraz ukazał. Boli mnie to, ze ja cierpię, a on się bawi w najlepsze. Jeszcze raz dziękuję Tamarka za miłe słowa i Tobie Kajuś też.

Witam czytam wsz wątek i jakze wam zazdroszcze jednej rzeczy że mimo iż rozstałyscie się to partner odszedł i nie mieszkacie razem. Przedemną rozwód którego nie chce kocham meza i wiem że i on mine kocha ele nie możemy byc razem. Mieszkamy razem i najgorsze jest to że jeszcze wiele miesiecy bedziemy razem najpierw do rozwodu a potem do sprzedarzy domu.  to okropny ból kiedy widzisz ukochana osobe i nie możesz nic zrobć żeby poprawić wasze relacje plus udawanie przed dzieckiem ze jest ok. Widać swoje trzeba przecierpieć .

Codziło mi o to że łatwiej pogodzić się ze stratą gdy si e nie widzi ukochanego, bo wtedy mamay czas na pogodzenie się z sytułacją. Co do nas niestety brak zaufania jast tak wielki że przerodził się w skrajna paranoje i nie da sie tego naprawić , nie da sie odbudować zaufania bez odcięcia od przeszłości i dania sobie kolejnej szansy. Mój mąż nie jest w stania mi zaufać a i ja nie zamknełam za sobą dawnych krzywd. Dlatego niestety nie mozemy być razem bo on nie chce dać nam tej szansy, a z koleji ja kiedy mogłam nie wykożystałam tego. Zniszczyc związek jest bardzo łatwo, jednak odbudować go graniczy z cudem pod wrunkiem że obie osoby chcą o niego walczyć niestety mój mąż nie umie wybaczać myślę że duma mu na to nie pozwala a szkoda.

Witam Cię kaoka, myślę, ze najlepszą terapią jest to, ze będziesz tutaj z nami na forum  jesli chodzi o psychologa, to ja byłam osobiście trzy razy, troszkę mi to pomogło na razie dałam sobie spokój, wolę rozmawiać z ludźmi, z bliskimi. Osobiście radzę Ci spróbować, może Tobie to pomoże, ponadto dobry jest sport, nie wiem czy lubisz wysiłek fizyczny, ale podnosi się wtedy tak zwany hormon szcześcia, oraz czujesz się zmęczona, a to ułatwia zasypianie. Masz jakieś hobby ?

Pamiętaj, że obecność bliskich osób- przyjaciół jest konieczna i niezastapiona, płacz ile możesz, nadejdzie dzień, że wypłaczesz wszystko!

Też pamiętam dzień kiedy tu zawitałam, jest lepiej ..

dzięki dziewczyny :**