Jak i gdzie poznać dziewczynę w 2025 roku? - Netkobiety.pl

Muqin, ja to wiem. Nie trzeba mi tego tłumaczyć. I wiem, że cokolwiek chłopakom się napisze, to do nich i tak nic nie dotrze. Ale niech szukają. Może im się trafi taka kobieta idealna, jaką sobie wymyślili
    Shini, ok, cechy wyglądu jak najbardziej rozumiem. Cechy charakteru mniej więcej też taka kobieta może mieć. A czy bierzesz pod uwagę w ogóle fakt, że kobietami często kierują hormony? Ja tak na codzień jestem spokojną osobą. Ale gdy mnie dopadnie PMS, to dużo łatwiej mnie wkurzyć byle czym? A wiesz np, czym jest połóg po ciąży? Twoja przyszła partnerka po porodzie będzie musiała przez to przejść. I wtedy uwierz mi, nie będzie sobą. Niedawno sama się z tym mierzyłam. Potrafiłam płakać nawet do kołysanki dla dziecka. Balansowałam na granicy depresji poporodowej, może jakąś lekką miałam, nie wiem. Po prostu w jednej chwili się zmieniłam. Potrafiłam się cieszyć i płakać na przemian. Ludzie nie są jednowymiarowi. W naszym życiu są sytuacje, które mają na nas  jednak wpływ. Musisz się liczyć z takimi sytuacjami. Ale poza tym to ok, pilnuj się, by nie trafiła ci się histeryczka. Ale tak mi się wydaje, że jak trafisz na kobitkę, która ci się spodoba i ty jej, to i tak przymkniesz oko na jej krzywe akcje.

Wilczyco, tak myślałam, że po to zadałaś swoje pytanie. Bardzo trafne, bo też mi się przypomniała dyskusja na ten temat.

@Lunka - tak przypuszczałam na granicy pewności, że wiesz. Wykorzystałam trochę ten twój wpis

@ChuposkiChłop

Ten twój uniwersalnie atrakcyjny to pewna odmiana statystycznego. Przydatna tak samo jak statystyczny.

Najlepsza możliwa wersja siebie - jakże fajne określenie, pozornie pełne treści, a jakby się pokusić o doprecyzowanie...niby intuicyjnie zrozumiałe, a jednak... co właściwie przez to rozumiesz? Serio pytam.
Zakładając  zawężenie do samego wyglądu to co to właściwie jest?  No dobra, czyste ma być, czysto odziane, włos umyty, uzębienie zdrowe...oj, muszę chyba lecieć do ortodonty bo mam ciut krzywą górną trójkę, korygować to czy jeszcze nie? Przecież  ten uniwersalnie atrakcyjny ząbki ma idealne. I już lekko krzywa górna trójka zaczyna stanowić problem wielki jak Himalaje...
Ktoś niedawno zalinkował jakichś dwóch modeli i jednego aktora, któraś z pań skomentowała, że dla niej oni są niczym Ken, ten od Barbie. Dokładnie - idealne niczym plastikowa lalka, tak z wyglądu. I równie pozbawione charakteru. Prosto z taśmy. Ładne? Poniekąd i na swój sposób, ale czy atrakcyjne? Jest grupa kobiet, która lubi akurat taki typ męskiej urody, lalkowaty. I ok. Ale w realu panie, te prawdziwe,mają swoje "typy" całkiem daleko odbiegające od tego lalkowatego.
I tu odchodzimy od mężczyzny uniwersalnie atrakcyjnego troszkę w stronę prawdziwego życia. Kobiety mają swoje "typy", oczywiście wielce zróżnicowane, bo też i kobiety są zróżnicowane. "Typ" to na przykład "wiking", "kulturysta", "drwal", makler giełdowy", "południowiec"...rzucam tak luźno, bez pretensji do precyzji, chodzi mi o pewien sposób opisywania mężczyzn z użyciem czegoś na kształt ikonek. Rzucasz "wiking" i mniej więcej masz obrazek mężczyzny. I już się pokazuje podział kobiet na wielbicielki określonych "typów męskiej urody" . Już, na tak jeszcze mało zindywidualizowanym poziomie widać, że ten uniwersalny wcale nie jest uniwersalny, bo jak którejś się podoba "typ drwala" to dla niej uniwersalnie atrakcyjny ma już masę niedostatków urody.

Atrakcyjność to zadbanie, piszesz... szeroki termin. Żeby uzyskać wielce przez pewna grupę pań ceniony tak zwany wygląd "niedbały" to się trzeba solidnie napracować. A innym paniom, kurczę, ten starannie wypracowany niedbały wygląd się nie spodoba, bo ...niedbały.
Atrakcyjność to wytrenowanie, piszesz... A jest  i to statystycznie zauważalna grupa pań, które zbyt rozwiniętą muskulaturę określą z pogardą "mięśniak" (być może popełniając typowy błąd atrybucji) i ...odrzucą po pierwszym spojrzeniu, nawet nie próbując tego błędu atrybucji skorygować rozmową , bo z "mięśniakiem" na pewno nie ma o czym gadać.
Dobrze dobrany ubiór...no powiedzmy, pod warunkiem, że dodamy iż do okoliczności i sytuacji. Oraz do typu urody, gustu własnego danej pani, ale ok, z ubiorem zgoda, podobnie jak z higieną osobistą.

Tak na zakończenie pozwolę sobie zauważyć, że szukając partnerki szuka się jednej pani. Jeśli ktoś chce mieć "duży przerób" to oczywiście inaczej do sprawy podejdzie, ale , co powszechnie wiadomo, ilość w jakość nie przechodzi.

Istnieją też pewne, dość powszechne kanony urody(męskiej czy damskiej), nie ma sensu się o to specjalnie burzyć..Mogą też istnieć określone atrybuty, które stanowią swoisty sygnał odstraszający dla płci przeciwnej, która ciężko przezwyciężyć.
Sam miałem problem przez długi czas, kiedy po goleniu widziałem w lustrze odbicie twarzy nastolatka, który ledwo dochodzi do pełnoletności. Wystarczyło zacząć używać trymera, po czym sytuacja się znacznie poprawiła. Mówię tu raczej o swoim odczuciu, bo nawet mi przeszkadzało niejako to, że w okolicach 30tki mogę wyglądać jak chłopiec..

Trudno się nie zgodzidz z Chuopskim.
Najlepsza wersja siebie brzmi dość jednoznacznie. Muqin się nie zgadza chyba tylko dla zasady.
Nie sportkałam się z amatorką śmierdzących skarpetek, albo pryszczy na twarzy. Wszystko co możesz zmienić na plus zmieniasz. Jeśli wychodzi ci za dużo wysiłku w zmiany to się z wadami oswajasz. Do tego zdrowy rozsądek. BMI 30 to już nie jest wada, ale zaniedbanie, również zdrowia nie tylko wyglądu, tu nie ma miejsca na akceptacje. Docięcie 5% body fat będzie kosztować więcej niż jest warty efekt, więc akceptujesz że masz 20, ale za to szerokie barki.

Chcesz pokoju, więc szkuj broń nuklearną żeby zastraszyć cały region. Owszem potrzeba do związku jednej osobby, co nie zmienia faktu, że jeśli podobasz się wszystkim kobietom wokół to łatwiej ci te osobę znaleźć, a potem przy sobie zatrzymać.
To czesty błąd myślenia, możesz wygrać nie grając, albo poddając się na starcie.

Może nie wchodźmy za bardzo w sztukę wojenną, bo zaraz dojedziemy do sporu "Clausewitz czy Sun Zi" i dalej kierunek "zderzenie cywilizacji Wschodu i Zachodu"   a analogia do pozyskiwania partnera/partnerki trochę kulawa, to jednak nie całkiem to samo co pozyskiwanie terytoriów czy kładzenie łapki na czyichś surowcach.

Im więcej mam możliwości projekcji siły tym więcej scenariuszy będzie dla mnie dostępnych ... jakie masz przełożenie na znalezienie partnerki? No trochę może, jakaś tam strategia w szerokim znaczeniu może mieć zastosowanie, ale z partnerką wojny nie prowadzisz tylko byś ją raczej chciał zachęcić. Tak sądzę. Było nie było partnerka to człowiek, nie zagłębie surowcowe. Jeśli nawet się ją zdobywa to przecie nie zbrojnym atakiem.

Jak już się zastraszyło jakiś region i ma się te dostępne scenariusze to któryś należy wybrać. Wszystkich na raz się nie da zrealizować. Sądzę, ze tu da się jakąś analogię znaleźć z tym zdobywaniem partnerki - warto chyba wiedzieć, jakiej szukam i po co. Jednym z głupszych pomysłów na życie jest solidnie się napracować i osiągnąć to, czego wcale się nie chciało tak naprawdę.

Co do najlepszej wersji siebie odnośnie wyglądu to dzięki za doprecyzowanie.  Z tym to się spokojnie mogę zgodzić z zastrzeżeniem, że realizując należy się pilnować, by nie popaść w perfekcjonizm, który ogólnie jest już wadą nie zaletą , no i warto pamiętać, ze sam wygląd, choć zdecydowanie istotny przy pierwszym kontakcie, później nieco traci na znaczeniu.
Zafiksowanie się tylko na jednym "typie" odnośnie wyglądu, takie prawdziwe zafiksowanie, to się rzadko zdarza. Raczej to idzie w kierunku preferencji. Oceniając wygląd dokonujemy z automatu atrybucji razem z jej błędami. A korekta błędów atrybucji odbywa się na poziomie rozmowy.

Z tezą iż jeśli podobam się wszystkim wokół to łatwiej znaleźć i zatrzymać to się zgodzić nie mogę. Po pierwsze dlatego, że jest absolutnie niemożliwym podobanie się WSZYSTKIM WOKÓŁ. Niemożliwy do zrealizowania cel to gwarantowana klęska.
Po drugie dlatego, że wbrew pozorom zbyt duży wybór wcale nie jest dobry, tak samo jak zbyt mały, tylko z innych powodów.

Z celami-kobietami jest pewien problem...co na jedna zadziała, na inną zadziała odwrotnie. Nie ma zmiłuj. Kobieta to nie most do zdobycia. Chcąc zdobywać kobiety musisz sobie dookreślić, jakie. I po co. Inaczej zdobywasz chętną tylko na flirt czy krótki romans, inaczej tą, co szuka partnera jeśli nie na życie to przynajmniej na dłuższą relację. Co jedną zachęci drugą zdecydowanie zniechęci.
Najlepsza wersja siebie jeśli dotyczy tylko wyglądu działa krótko. To jest pierwsze sito selekcji. O naprawdę dużych okach.
Jeśli celem twoim jest przebieranie w ofertach ok, cel jak cel. Moim zdaniem bezsensowny, ale co kto woli. O to ci chodzi, o przebieranie w ofertach? Czy o znalezienie produktu odpowiadającego twoim oczekiwaniom, zaspakajającego twoje potrzeby?
Między Lucą Castellanim a przeciętnym szarym mirkiem jest całkiem sporo opcji i wariantów, bierzesz z dwóch krańców skali.
Nikt nie mówi, że się ten mirek nie ma ulepszać, skądże znowu. Pytanie - w co on ma zainwestować żeby osiągnąć cel. Czy wygląd wystarczy? Nie sądzę. No i przede wszystkim co jest tym celem mirka? Bycie Castellanim? Bo Castellani wygląda jak wygląda i na pewno nie ma nijakich problemów w znalezieniu stałej partnerki? Przecież to zwyczajnie głupie myślenie jest. Ma, jak absolutnie każdy. Może inne niż opisywany mirek, ale że ma - gwarantowane. Ze znalezieniem przygodnej może nie ma. Czyni go to osobiście szczęśliwym? Nie znam człowieka, ale szczerze wątpię. No chyba że tylko tego oczekuje od życia.

Tak w związku z "byciem najlepszą wersją siebie" - moim zdaniem zawężanie do wyglądu jest ogromnym błędem strategicznym.

Bardzo fajna teoria. Ile myślisz przeciętny człowiek spotka ludzi na swojeje drodze? Większosć ludzi cieszy sie że ma kogokolwiek. Z jednej strony opowiadasz ze za dużo opcji jest złe, z drugiej strony przedstawiasz to tak jakby każdy przeciętny mireczek z brzuchem od piwa w nieskończoność mógł sobie wybierać czy chce romans, czy zwiazek, czy na życie, czy na 10 lat. Oczywiście w stanie świadomej swiadomości bo może wymyślic czego potrzebuje i dostać to od życia, bo ma do tego środki i zdolności. Zamiast pojsc na siłke i ogarnąć dobrą prace i trafić w 80% gustu lepiej żyć fantazjami, że akurat spotka się dziewczyne która szuka mireczka z piwnym brzuchem, zakolami i uzależnieniem od coca coli

Nie do końca rozumiesz o czym mowa, więc może zostawmy metafory

Ja to już raczej nigdy nie znajdę sobie nikogo nie wiem jak wy bo może jak będziecie mieć trochę farta i będziecie bardzo chcieć to wam się uda może nawet tu na forum kto wie życzę wam tego z serca bo możecie być dobrymi i fajnymi ludzmi

W procentowanie nie wchodzę, nie umiem tego narzędzia użyć prawidłowo w tej rozmowie. Do reszty może się odniosę.

@Shini, na tym etapie to może sobie głowy nie zawracaj PMS i połogiem... trochę jakby przedwcześnie

3. Tak. Dostałeś nawet 100 porad jak i gdzie wysyłać CV,  co to doradca zawodowy, ktoś robił przegląd ofert z OLX dla Ciebie.

Spoko tak sie przyczepilem bo czytalem raz, drugi, trzeci. Ale sens łapie

Sęk w tym, że jesteśmy.....tylko częściowo. Gdyby tak było, to nie istniało by coś takiego jak moda czy zmieniające się standardy piękna. To byłby jeden, niezmienny i uniwersalny kanon cech, jakie się podobają. A tym czasem, nawet w ramach jednego kręgu kulturowego standardy te się zmieniają. Zobacz na samą europę. Rzymianki bandażowały sobie piersi, bo te w modzie były małe. Potem odwrotnie. Gdzieś tam po drodze były rubensowskie kształty, była moda na małe, sportowe pupki, potem się zrobiła moda na duże uda i szerokie biodra i to wszystko podlega fluktuacjom. Poza tym zmieniamy się też wraz z wiekiem. To fajnie jak ci się podobają koleżanki z klasy jak masz 12-15 lat, ale jak masz 45 lat i wzdychasz dalej za takimi lolitkami, to coś z tobą nie tak.

Nawet patrząc na obecne czasy - co innego podoba się europejczykom, a co innego np japończykom. To czego oczekują od nas kobiety w PL różni się od tego, czego oczekują od facetów kobiety w USA.

Piękno i pożądanie jest w oku patrzącego.

1) Wszędzie na około. Jak widzę przynajmniej połowę facetów na ulicy, jak się ubierają, w jaki sposób wysławiają, to zachodzę w łeb jakim cudem mają obrączki na palcach. A sam znam paru takich, co to raczej można ich rozpatrywać w kategorii kary za grzechy niż nagrody za całokształt, a dupeczki to zmieniają co kilka tygodni-miesięcy. Ale większość z nich to tylko się ogląda za kobietami i wzdycha. Jak ty czy większość forumowych inceli.

2) Bo tu nie chodzi o tężyznę fizyczną i wielkość bica. Chodzi o konsekwencje, o posiadanie marzeń i celów, o umiejętność dążenia do nich. O świadomość swoich mocnych i słabych stron. Facet świadomy, zadbany, realizujący swoje ambicje ma zawsze większe szanse niż życiowy nieogar, którego przerasta byle pierd.

3) Przy dzisiejszych możliwościach podnoszenia kwalifikacji lub przebranżowienia? Owszem.

Kobiety to nie są mityczne stworzenia i wolne od wad. One też mają swoje kompleksy, też mają swoje skrzywione oczekiwania i wzorce. Już wychodząc z samego pytania "jak mogę się podobać innym" pokazujesz jaką fają jesteś (nie ty personalnie - to do wszystkich z takim podejściem). Bo to źle postawione pytanie pokazuje twoje oblicze - słabego, zakompleksionego, szukającego atencji. Pracuj nad sobą i przede wszystkim DLA SIEBIE. Zastanów się jak być najlepszą wersją siebie. Co w sobie lubisz, czego nie lubisz. W czym jesteś dobry, a w czym nie. I pracuj nad tym, aby niwelować wady i maksymalizować zalety. A ludzi na swojej drodze odsiewaj. Nie otaczaj się potakiwaczami, bo oni tylko ciągną człowieka na samo dno. Utwierdzają cię w przekonaniu o swojej pseudozabiestości lub mizerii i ostatecznie w twoim życiu nie zmienia się nic na lepsze. Nie rób niczego pod publiczkę. Ten fałsz się czuje. I on zniechęca wszystkich ludzi. Wszystkich z wyjątkiem ludków, którzy takiego DUFFa/chearliderki w swoim życiu potrzebują, bo na jego plecach jadą.

Oczywiście, że mężczyźni też patrzą na wygląd. Sęk w tym, że my w kwestii wyglądu mamy znacznie mniejsze wymagania niż kobiety. Kobietom podoba się garstka facetów, za to mężczyznom podoba się większość kobiet.

Czemu mnie to ani trochę nie dziwi xD

Mireczek nie jest przystojny, on jest chuopskim chłopem, w typie bardziej PRL niż współczesnym. Ale na takiego znając życie byś nawet nie spojrzała...

zgadzam się z tym kobiety są o wiele wybredniejsze od mężczyzn na moje nieszczęście niestety

Zemdlić może od tego waszego narzekania, naprawę. Kobiety są wybredne? Fakt. Niedojdę z brakami w uzębieniu to i święta Cecylia by olała, nawet gdyby mariaż z kimś takim miał jej dać bezproblemową wejściówkę do nieba. Jakoś fajni faceci, ogarnięci życiowo, na pewnym poziomie i nie mówię tu tylko o koncie w banku, nie mają problemów  ze znalezieniem sobie pary, wprost przeciwnie - babki ustawiają się do nich w kolejce. A tu tylko narzekania, że kobiety wymyślają, że wybrzydzają, że powinny się dostosować... Sorry, ale do czego mają się dostosować? Do facia który sobą nic nie prezentuje, a wymagania ma takie, jakby z urzędu królowa angielska mu się należała?

Miklosza, stękasz i stękasz, ale tak szczerze powiedz; Co zrobiłeś żeby podnieść swoją atrakcyjność? Pól roku temu albo więcej, pisaleś że schudniesz i co? Dalej tylko o tym piszesz i "planujesz". Będziesz chodził na "siłkę"... Taaa.... Tak samo jak Julka pójdzie do nieba. Ten sam kaliber mrzonek reprezentujecie.

Fajne dziewczyny szukają fajnych chlopaków i odwrotnie oczywiście też.

Jak masz problem ze znalezieniem sobie kogoś do pary, to sorry, ale problem leży w tobie.

Howgh.

Ale cios Jak Tyson w najlepszych latach. Albo Koeman czasami.

Swieta Cecylia to swieta. Ona zadnego by nie wybrala. Nawet chada

No właśnie nie. Kobiety szukają przystojnych facetów. Fajny = przystojny, charakter nie ma żadnego znaczenia. Ja mam bardzo niskie wymagania, większość kobiet by je spełniała, ale żadna na mnie nie spojrzy, bo nie wyglądam jak model z okładki. Gdybym wyglądał, miałbym większe wymagania i wtedy to ja nie spojrzałbym pewnie na te kobiety, które teraz mnie odrzucają.

Ale co podymał to jego, a w razie czego luźno nową ogarnie. Dla niego to bez znaczenia, to jakby Musk zgubił 100 dolarów. No chyba, że nie miał intercyzy, oj to może zaboleć...

Serio tak sądzisz, ChuopskiChłop? Że rozwód po 30 latach związku to jak dla Muska zgubić 100 dolarów? Że "co se podymał  to jego" i że "nową na luźno ogarnie" - to ja ci napiszę, czemuś człeku samotny i bez pary.  Bo z takim podejściem do związku... co najwyżej kupisz sobie dymanie.
Albo ci już mózg wyprało albo kpisz i parodiujesz.

Pewnie że nie śledzę wnikliwie, sorki. Tak rzuciłam odnośnie konkretnego wpisu.
FWB to wyjątkowo trudna wersja relacji. Nie istnieją wzorce z przeszłości do naśladowania, zwykle w praktyce po jakimś czasie jedna ze stron zaczyna chcieć więcej albo któraś ze stron znienacka się zakochuje w kimś z zewnątrz. FWB z zakłada spory emocjonalny dystans miedzy partnerami. A ludzie...szukają bliskości emocjonalnej, nawet podświadomie.

A ile masz lat Chuopski?

Jak ktoś wszedł w związek mając lat 23 i trwał w nim lat 30 to obawiam się łatwo sobie z tym nie poradzi. Na pewno łatwiej mając sukcesy zawodowe i pieniądze, jest w co uciec od własnych emocji,  ale wiesz, za pieniądze nie kupisz zaufania, lojalności, bliskości...tego, co bywa w związkach wartością istotną, a trudną do oszacowania.

Sformułowanie "kobieta jest mi potrzebna do tego i jakiejś znajomości-przyjaźni"   brzmi jak  mocno przedmiotowe traktowanie tejże. Ok, ja pojmuję (chyba? ) w czym rzecz i realistycznie - słabe szanse masz na związek.  Nie dlatego, żeś jakiś paskudny, zaniedbany nieudacznik tylko dlatego, że mało jest kobiet, które by miały podejście takie, jak twoje. Powiesz czego  chcesz szczerze - większość poczuje się przedmiotowo traktowana. Albo uzna, że "zacznijmy od tego i ja spowoduję, że on się zmieni i zechce więcej" czyli  myślenie życzeniowe w wykonaniu pani. Albo podobne klimaty. Będziesz udawał, że chcesz czego innego niż chcesz - lepiej nie myśleć ile się pojawi emocji i to wcale nie takich pożądanych.
Ale wiesz, to nie dlatego, ze kobiety ogólnie są paskudne kreatury, kasy chciwe i (... tu wpisz dowolne złe o kobietach), tylko dlatego, że w twojej ofercie brak wysoko przez chyba większość pań (przez pewną część panów też, ale to cię akurat nie interesuje) cenionego oraz pożądanego towaru  - bliskości emocjonalnej. Najwyraźniej jeśli chodzi o relacje bliskości emocjonalnej potrzeby masz zaspokojone przez matkę.  Osoba znana ci o"od zawsze", zapewne w wielu sprawach nawet rozmawiać nie musicie, bo tak dobrze się znacie. Nie o to chodzi, żeś nieudolny maminsynek. I nie napiszę, że "powinieneś odciąć pępowinę" i się od matki uniezależnić emocjonalnie, bo wcale nie wiem, czy dla Ciebie to by był dobry pomysł.  Po prostu tak to widzę.

Sądzę, że honorowa w znaczeniu uczciwości w dotrzymaniu umowy. Ja się zakochałam i odchodzę z fwb o czym informuję uczciwie i druga strona ni pretensji ni żalu do mnie nie ma, bo taka była umowa. FWB z zasady z tego co wiem nie jest się w stanie przekształcić w fw(ithout)b.
Tak, Bert, to rodzaj luźniej relacji, ale nie tylko do pobzykania, jak to ująłeś. Luźnej, rzadko się udającej w praktyce, ale jest w tym więcej niż sam seks.

Uciekanie od seksualności jako takiej to prosta droga do stałej frustracji, obawiam się im dłużej tym gorzej. Nie namawiam, nie nakłaniam. Zadatków na mnicha nie masz i ta wizja ci nie pasuje, ok.
Wolę się upewnić - jesteś ze spectrum autyzmu? Piszesz o wybiórczości pokarmowej.
Zależnie od odpowiedzi mogę kontynuować, wygodniej mi wiedzieć.

Wiem. W końcu w nazwie mamy przykazn...
Za malolata byłem przez chwile w takim układzie. Nawet nie wiedzialem ze ma nazwe. My to nazywaliamy "ale nie bedziemy ze soba chodzic". Skonczylo sie klasycznie pojawily sie uczucia i uslyszalem "albo bedziemy ze sobą chodzić albo koniec"
To bylo wiecej niz seks. Duzo sympatii

To, co i jak piszesz w rozmowie ze mną pasuje do spectrum, ale z drugiej strony łatwo wpaść w pułapkę "to podobne, tamto podobne czyli spectrum" w sytuacji, w której te podobieństwa są wynikiem zbiegu okoliczności czy interpretacji niewłaściwej.

Ja bym na twoim miejscu potraktowała diagnostykę priorytetowo, z jednego prostego powodu - w to warto zainwestować. Żeby samemu wiedzieć, na czym się stoi. Wieloaspektowo. Jesteś w spectrum - są rzeczy, których nie ruszysz. Nie jesteś - możesz (przynajmniej teoretycznie) sporo zmienić. Jesteś w spectrum - innymi sposobami zmieniasz to, co da się zmienić niż neurotypowi. Bo, żeby nie było - ludzie ze spectrum też mogą sporo w sobie zmienić, spectrum nie powinno być argumentem, by olać wszystko,  smęcić i się frustrować. Ludzie ze spectrum  najpierw muszą odróżnić, co jest nie do ruszenia, a potem spokojnie mogą się zająć resztą.

Piszesz o wybiórczości pokarmowej - bywa w spectrum, ale również ludzie ze spectrum, całkiem niezależnie od tegoż spectrum miewają zwyczajne złe nawyki żywieniowe, przyzwyczajenia itd które jak najbardziej zmienić mogą. Jak jest u ciebie - diabli wiedzą, tak na teraz. Nie istnieje coś takiego jak "dieta typowa dla osób ze spectrum", to jest całkowicie zindywidualizowane, tak samo jak wybiórczość pokarmowa jest u ludzi ze spectrum całkowicie indywidualna. Da się twoją dietę ruszyć czy nie ma co próbować? Póki nie masz diagnozy sam nie wiesz, odpuszczasz temat. A to jakby ucieczkowa taktyka... Tak jest z bardzo wieloma sprawami w życiu dorosłych ze spectrum - wyłapanie, czy to da się ruszyć czy do tego trza się dostosować to duża sprawa, pozwala się sensowniej ustawić do życia jako całokształtu.

Bliskość emocjonalna zapewniona przez matkę plus rodzinę - u neurotypowego można przy tym majstrować z pożytkiem dla tegoż neurotypowego, ale jeśli spectrum to wara od majstrowania przy takim układzie z użyciem psychologicznych narzędzi przeznaczonych dla osób neurotypowych. Tu się trzeba ustawić do sytuacji, że kiedyś matki zabraknie.
Zaniedbanie - no tak czy tak zaniedbany być nie musisz, ale inaczej się to zmienia u osób ze spectrum.
Się zdecyduj czy szukasz seksu czy związku, luźnego i specyficznego ale związku. Bo to są jednak różne rzeczy.

Temat "dorośli ze spectrum" mam ogarnięty lepiej niż statystyczna osoba, dzieci - z drugiej ręki czyli o tyle, że każdy dorosły był dzieckiem i zwykle nie ma sklerozy ani nie cierpi na amnezję, jak się rozmawia dzieciństwo jakoś tam wypływa. 
Żarcie masz w wersji " nie zjem, a jeśli mnie zmusicie albo sam się zmuszę to wyrzygam? "

To, co by ci najbardziej pasowało w sprawie związku/seksu jest towarem deficytowym i takim pozostanie. Tego nie ruszysz. Swoje karty możesz wzmocnić. Nie że dasz radę mieć super, gramy tym, co nam dano.

No to z żarciem jakieś pole manewru masz, ale zapewne nie za duże.
Są rzeczy, których się nie da zmienić i takie, które się da, sztuką jest rozróżnienie. Taki ogólnik, ale wydaje się sprawdzać. Byle nie pakować z odruchu oraz wygodnictwa do worka "nie da się zmienić" tego, co w worku "da się zmienić" powinno wylądować.
Potrzeba bliskości emocjonalnej jest w wyposażeniu fabrycznym neurotypowych, u tych ze spectrum zaś w wersji odmiennej, nie że w ogóle jej nie mają, ale mają inną. Worek "nie da się zmienić".

Pisałeś o swoim zaniedbaniu, co właściwie miałeś na myśli?

W obozach dawali też zupę, zwykle z brukwi. Poza tym taka dieta zapewnia niedobory wszystkiego w bardzo krótkim czasie czyli - chwilowo nie ma co za bardzo kombinować.
Ale...ginekomastia plus uporczywy  trądzik - won do endokrynologa!   Bardzo możliwe, się z tym da się coś zrobić.

Ze mną nie rozmawia się skutecznie używając ocen typu 2/10. Sorki, mam swoje ograniczenia, to ocenianie uważam za szkodliwy idiotyzm. Można się tym pobawić, ale serio sensu ono  nie ma.

Kobiety o wysokim BMI to produkt niszowy. Bywają bardzo wybredne i złudzeniem jest myślenie, ze skoro mają wysokie BMI to łapią każdego chętnego. Taką niewybredną teoretycznie można trafić jak się zaplącze między statystycznych, szanse bliskie zeru obawiam się. Rzecz jasna panie z wysokim BMI pisują na innych forach czy tam używają innych aplikacji niż te statystyczne. Nie wykluczam istnienia niszy dla panów o wysokim BMI, bo panie też różne gusta i preferencje miewają. Świadomie siebie mniejszości raczej się nie pchają tam, gdzie wiadomo, że nie znajdą.

Mało ich. Szpilki w stogu siana. Oraz - w naturze są, w necie nie szukają, bo nie chcą być obiektami hejtu, uznały że i tak w necie nie znajdą i więdną w samotności gdzieś tam...