Czy byliście kiedyś z kimś kto nie kręcił Was fizycznie? - Netkobiety.pl

Ok tylko czy to że nie wypaliło bo niby nie pasowaliście pod wieloma względami, to w rzeczywistości nie chodziło o to że ta atrakcyjnośc poniżej przeciętnej spowodowała że ciężko było się Tobie zakochać/zaangażować itd?

Właśnie stąd ten temat, że mnie ciekawi czy ktoś np oczarował kogoś bo był przebojowy, świetnie się rozamwiało mimo że fizycznie, nie było pociągu ale nagle coś pykło?
Z drugiej strony właśnie sęk w tym czy często sami nie szukamy kogoś nie z tej ligii? Jakie macie przemyślenia? Dlatego może to nie wypala itd?

Czy  można obniżyć poprzeczkę ale czy to ma sens? bo czy wtedy jestesmy w stanie się zakochać itd?

Fiskars Ty jesteś kobietą czy mężczyzną? Sorry za seksizm, ale to niejasne, a mnie w sumie ciekawi czy szukasz konstruktywnej porady życiowej czy to czysta teoria?

Podajesz strasznie szerokie kryteria, chociaż (w tytule) zaczynasz od wąskich. Ciężko tak konkretnie powiedzieć.

Ale spróbuję.

Byłam kiedyś w całkiem długiej i bardzo pełnej niedopowiedzeń relacji, że to było aż niezdrowe, z kimś, kto fizycznie mnie nie pociągał i z czasem zaczynał irytować. Jednocześnie fajnie się z nim gadało i spędzało czas i z jednej strony byłam prawie pewna, że to coś więcej: miałam silne emocje (ale nie jestem pewna, czy je dobrze rozpoznawałam). Z drugiej jego i moja rodzina już nas praktycznie mieli za parę, a my nie prostowaliśmy. Jak wreszcie kiedyś poruszyliśmy temat między sobą, to się bałam, że "zerwie" ze mną (chociaż w sumie nigdy się nie "zeszliśmy" oficjalnie) ale jednocześnie wiedziałam, że to nie jest miłość na zabój. Z czasem się od siebie oddaliliśmy, choć na dobrą sprawę chyba nigdy nie byliśmy jakoś bardzo blisko. Widywaliśmy się rzadko (studia), był dłuższy czas, że coraz mniej rozmawialiśmy, jak się widzieliśmy rozmowy były jakieś wymijajace, mi było nieswojo, a krótko potem on "zerwał" ze mną SMS-em, a mi było przykro, że nie w 4 oczy. Zasadniczo z perspektywy widać, że to nie miało za bardzo przyszłości i było bardzo pełne nieporozumień / braku przewidywania.

Więc to jest moje doświadczenie z kimś "niepociągającym, chyba że się strasznie skupię i nastroję, żeby jakieś elementy zaczęły mnie pociągać". Dodam, że nie mieliśmy relacji seksualnej, co też jest w sumie dziwne.

Ogólnie bardzo rzadko, chyba nigdy nie mam tak, że mijam kogoś na ulicy i myślę sobie "ale ciacho". Patrzę na zdjęcia teoretycznie przystojniaków i nic. (No dobra, wampir z brytyjskiego Being Human był przystojny). A jednocześnie jak patrzę na mojego teraźniejszego faceta, to ma często taki seksowny profil albo inny szczegół wyglądu. Jakbym się bardzo postarała, dałabym radę przyszpilić jakieś konkretne cechy wyglądu, które są dla mnie atrakcyjne ogółem, chociaż część takich cech to nie tyle wygląd co tak jakby - coś w ruchu, motoryka czy jak.

No i z moim facetem od razu wpadliśmy sobie w oko, jak się tylko spotkaliśmy fizycznie. To było po dłuższej znajomości na innym polu przez internet (nie randkowanie). Zjechalismy się i coś kliknęło. A przy tym nie bylismy dla siebie zupełnie obcy. Myślę, że tło relacji ma znaczenie i fakt, że jesteśmy dla siebie nawzajem atrakcyjni, po prostu nie przekreślił potencjału, tylko dał szansę. A fakt, że lubiłam go z charakteru i że okazaliśmy się życiowo kompatybilni (mimo przeszkód, bo miałam wtedy radykalnie odjechane poglądy na wiele rzeczy) zadecydowały o powodzeniu, bo (prawdopdobnie) bez tych dwóch rzeczy związek by się posypał.

Podsumowując: wygląd to nie wszystko, ale bez wyglądu to może nie być miłość.

Bo tak oceniają faceci Kobiety raczej tylko 3 stopniowo. Brzydal, Może-być i ciacho.

A co do pytania.
Raz spotykałam się z kimś kto mnie odpychał, ale próbowałam sobie wmówić że wygląd to nie wszystko, tylko dlatego że był dobry. Wytrzymałam kilka miesięcy i z obrzydzeniem zakończyłam związek.
Byłam też z bajecznie pięknym mężczyzną i wpływało to bezpośrednio na moje uczucia do niego. Kochałam go szaleńczo, obsesyjnie. To o takich miłościach pisze się wiersze i piosenki. I nawet ja, bardzo racjonalna osoba, byłabym w stanie sobie zrobić tatuaż z jego imieniem. Kto nie przeżył takiej obsesyjnej miłości, ten nie zrozumie. Taka miłość aż boli i odbiera rozum.
Byłam tez z facetami "Może-być" i o ile byli fajni i inteligentni, to też byłam prawdziwie i mocno zakochana, choć może faktycznie nie do poziomu obsesji jak przy tym wyjątkowo przystojnym.
No i na pewno atrakcyjność partnera wpływa na chęć seksu z nim. Pięknego i seksownego chce się wciąż dotykać.

Nie ma co się dziwić i oburzać, faceci działają tak samo. Najbardziej kochają i najwięcej wybaczają pięknym kobietom.
A kobiety to nie jakieś egzaltowane stworzenia które patrzą tylko na wnętrze. Dla nas wygląd też się liczy.

Madoja - w punkt

Nie. Nigdy. Po co tracić czas?

Ale jak to? A ja zawsze myslalem ze liczy się wnętrze i serduszko..

Mój mąż jest "normalny". W tym sensie, że nie wyróżnia się z tłumu w jakąkolwiek stronę. Poznaliśmy się na imprezie, siedział naprzeciwko mnie i po prostu z grzeczności zagaił rozmowę. Wkrótce przegadaliśmy w zasadzie całą noc, wymieniliśmy się numerami telefonów i potem rozmawialiśmy całymi dniami i godzinami. Pamiętam jak początkowo myślałam sobie, że teoretycznie on nie jest w moim typie. Bo od zawsze ciągnęło mnie do blondynów z ciut dłuższymi włosami. A on ma krótkie i ciemne. Nie ubiera się modnie (schludnie tak ale jego ulubiony zestaw to zwykłe jeansy do tego jednokolorowy t-shirt bez jakiegokolwiek napisu i czarny sweter). Ale jak chodzi o sylwetkę to już jest moim typie, bo kompletnie odrzucają mnie umięśnieni faceci i otyli, a on był i jest tak zwyczajnie szczupły.

Więc odpowiadając na pytanie czy kręci(ł) mnie fizycznie - na początku na pewno nie. Znaczy się początkowo fizyczność nie było tym co mnie do niego przyciągnęło. Czy teraz mnie kręci? Zdecydowanie tak ale to raczej na zasadzie: ponieważ go kocham to mi się podoba. A nie ponieważ od razu wpadł mi w oko to się zakochałam.

Ok tylko jak ocenić ten sam poziom atrakcyjności? W jaki sposób? Bo status finansowy czy poglądy to są bardziej oczywiste rzeczy, ale poziom atrakcyjności chyba już nie

A może być facet przystojny z problemami z higieną i nieznośnym zapachem? Wydawać się może że przystojny to raczej jest zadbany, ładnie pachnie itd.
No chyba że przystojny to tylko np. wysoki albo super rysy twarzy

No jak to jak? Chyba sam wiesz co ci się podoba i kto dla ciebie jest 5/10 a kto 10/10. Każdy se sam ocenia.

No i co z tego? Mogą się oceniać i 20/10. Nie wiem co to kogo obchodzi, poza bólem dupska.

Stąd właśnie to pytanie, bo ten temat jest poniekąd taką dyskusją, bo co jeżeli my celujemy w osoby dajmy na to 8//10 gdy sami jesteśmy poniżej średniej/przeciętnej?
W myśl zasady " nie dla psa kiełbasa" albo "za wysokie progi..."
Dlatego byłem ciekaw jak ocenić swoją atrakcyjność względem czyjeś, z drugiej strony co? obniżamy swoje standardy żeby kogoś mieć? To chyba bezsensu, dlatego właśnie pytanie czy zawsze byliście albo teraz jesteście z kimś kto Wam się super podoba i nie wiem autobus, kawiarnia, ulica - ktoś idzie a Wy wpatrzeni w niego/ w nią jak w obrazek czy niekoniecznie?

No bo to działo w dwie strony, skoro my kogoś nie chcemy mówiąc brutalnie, to dlaczego ktoś ma chcieć nas skoro my może ten sam poziom atrakcyjności/fizyczności prezentujemy

Takie przykłady siedzi przed TV facet, który no ma z 15 kg za dużo, łysy, bo połowy włosów już nie ma, a z drugiej strony fajny facecik, nieźle ubrany, pachnący, lekki zarost, bujna czupryna itd ale czy Ty jako kobieta jesteś z tej ligii jego? czy bardziej za przeproszeniem tego łysego?

U faceta tak samo, jakaś nieurodziwa kobieta, źle ubrana itp, a z drugiej strony fajna laska, but na obcasie, rajstopki itd

I teraz no..pytanie te top 1 też chcą osoby ze swojej ligii i tu jest problem, dlatego ten temat po prostu.

Tak, tak szpilki i rajstopki xd

Wiele badań na ten temat zrobiono. Największy wybór partnera ze wzajemności mają osoby przeciętne. Większość kobiet ocenia facetów bardzo negatywnie. Większość facetów zawyża oceny kobiet.

Ja byłem z kimś, kto przestał mnie kręcić fizycznie. No a tak poza tym, to nie dałbym rady się związać z kimś, kto mnie nie kręci. Chyba że nie byłoby w tej relacji sfery intymnej. Wtedy mogłoby to zadziałać, bo nie chciałbym się do czegoś zmuszać.

To też tak nie działa, bo po pierwsze nikt nie będzie świadomie się downgradował, a przy długotrwałym związku liczy się również osobowość

Po drugie nigdy nie wiesz, czy ktoś nie chce sobie nadmuchać ego twoją osobą.

Po trzecie wygląd fizycznie nie zawsze idzie w parze z cechami charakteru, które sprawiają, że dana osoba nadaje się do długotrwałej relacji.

A to nie wychodzi na jedno? W sensie nie kręcił fizycznie = nie w Twoim typie?

Jak dla mnie ktoś kogoś kręci czyli jest w czyimś typie, jest atrakcyjny dla kogoś itd niejako to są tożsame określenia

xddd
no co, widac kto ma jakie wymagania xd

Nie. W dużym skrócie.

Próbowałem kilka razy i wiem że jak podczas pierwszego spotkania nie spodobamy się sobie nawzajem to nic z tego nie będzie.
To musi być z dwóch stron.

Musi być te "przyciąganie" aby pojawiła się chemia.

Takie osoby które nam się nie podobają mogą być co najwyżej fajnymi koleżankami/kolegami i nic wiecej ...

wyjąłeś mi to z ust

W takim razie jestem wyjątkowo piękną i atrakcyjną kobietą, ponieważ żaden z wyżej wymienionych aktorów nie jest w mojej opinii przystojny. Nie mój typ "pyzaty przystojniaczek chłopaczek".

Czyli odmówiłabyś gdyby zaproponowali Ci randkę? :-)

to kto wg Ciebie jest przystojny? Paul Dano? Marty Feldman?

Ja obstawiam, ze u facetow funkcjonujeje to na zasadzie, ze jak jest kobieta ladna, to im wystarczy. A u kobiet to bardziej skomplikowane i biora pod uwage wiecej czynnikow. Przeciez u wielu gatunkow tak jest, ze to samice oceniaja samcow duzo bardziej restrykcyjnie a samce podbijaja do kazdej. Imo u ludzi jest podobnie.

Ja tez spotykam wiecej atrakcyjnych kobiet niz mezczyzn ale jak jestem w Polsce. W stanach mniej wiecej po rowno. A w niemczech spotykam jednak wiecej atraktyjnych facetow. Ale mysle, ze bierze sie to stad, ze osobiscie uwaza, ze slowianski ty urody tworzy ladniejsze kobiety a slowianie faceci imo nie sa szczegolnie atrakcyjni. Germanski typ urody imo ma zupelnie odwrotnie - kobiety o szczece Arnolda srednio mi sie podobaja. A w ameryce wszyscy sa tak przemieszani, ze jest mnej wiecej po rowno.

Nie, ludzie juz cie odpisywali na dokladnie to samo pytanie, tylko ty nie czytasz.Albo nie rozumiesz.
Jak sie komus nie podobaja ludzie z jego ligii, to jest jego problem. Lysy, gruby faces z chipsami i piwerkiem moze podbijac tylko i wylacznie do kobiet z kategorii Cruz, ale zycie go zweryfikuje. A to czy on zostanie sam, bo musie inne nie pogobaja. Czy wezmie sobie tlusta grazyne do pary, to juz kwestia indywidulna. Pewnie zalezy od priorytetow danego osobnika. Pzzeciez sa resze ludzi pozostajacych w zwiazkach z braku laku a sliniacych sie do ladniejszych, nawet na forum bywaly takie przypadki.

Rzecz w tym, że portale randkowe są specyficzne, opierając się bądź co bądź na innych kryteriach niż ma to miejsce w realnym życiu. Tam masz TYLKO zdjęcie i jakiś przemyślany, albo i nie, zdawkowy opis, który musi Ci wystarczyć za wszystko, co wiesz o danej osobie zanim podejmiesz decyzję, w którą stronę przesuniesz jej profil. W życiu to jednak działa zupełnie inaczej. Na szczęście zresztą.

Swoją drogą takich dyskusji było tu już od groma. Zamiast powtarzać te same pytania i treści, możesz przeszukać forum i się z nimi zapoznać.

Powielasz narrację ludzi zafiksowanych na wyglądzie, klasyfikujących ludzi na tych ze swojej ligi i tych poniżej, tylko w oparciu o wygląd.
Ludzie mają różne fiksacje, jednak w życiu tak to nie wygląda, nie jest czarno- białe.

Jest raczej oczywiste, że wchodząc z kimś w relację romantyczną i chcąc mieć przyjemność z bliskości fizycznej, podobać się sobie trzeba.
Tyle, że to nie musi wcale oznaczać jakiejś klasyfikacji i dobierania się ludzi z tych samych tabelek punktacji;)

Podobać się sobie, to szerokie pojęcie. Dla mnie np usmiech i dobra energia podbija niesamowicie atrakcyjność.
Wizualnie bardzo atrakcyjna kobieta, która chodzi naburmuszona, rzucą epitetami na prawo I lewo, nie ma żadnej wartości w omawianym kontekście, nie chcę jej towarzystwa.
Ile zresztą razy słyszałem relacje koleżanek, którym kolana miękły gdy zobaczyły atrakcyjnego kolesia. Stan ten mijał, gdy ten otwierał usta i zaczynał mówić.

Czasem jest też tak, że dana osoba ma dla nas neutralny wygląd, ale ma coś takiego w sobie, co przyciąga. Różnie na to mówią.

Skupianie się tylko na wyglądzie i ocenianie ludzi tylko w tym kontekście to czysty blackpill. Z reguły używają tego incele, żeby sobie jakoś wytłumaczyć swoje niepowodzenia. Ale zdarza się, że ten pogląd artykuują kobiety uchodzące za atrakcyjne (czasem tylko w swoich oczach, ale nie zawsze), które nie mają innych rzeczy, albo ich nie dostrzegają, na których mogłyby oprzeć swoją wartość. U facetów tego nie zauważyłem.
Tzn nie u atrakcyjnych, o tych którzy uważają się za nieatrakcyjnych (też różnie z tym jest) I na tej podstawie tłumaczą swój brak powodzenia, wspominałem.

Z tego się biorą zachowania, w których ludzie w oparciu o wygląd nadają albo odbierające sobie i innym wartość. Oni jej nie dostrzegają w sobie, w swoim wnętrzu.

Leczy z tego wyjście na ulicę i przyjrzenie się parom. Tam jest wszystko wymieszane. Ludzie cenią wygląd, ale cenią też inne rzeczy.
Każdy ma swoje preferencje i to jest ok. Robi się mniej ok, gdy się robi z tego nakładkę na wszystkich.

Odp. na pytanie w temacie. Kiedyś próbowałem czegoś więcej z kobietą, która nie podobała mi się fizycznie ale miałem z nią świetny flow.
Ona nie była brzydka, miała pewne cechy które mnie się niedobrze kojarzą. Myślałem że da się to przeskoczyć, że inne rzeczy które były na wysokim poziomie, pociągną resztę.
To nie zadziałało, a ja dostałem swoją nauczkę.
Kobieta się wkręciła, ja się jakoś wyplątalem ale znajomość poszła w cholerę. A był tam potencjał na fajną relację koleżeńską.

Inny przykład, to kobieta atrakcyjna, jednak z zupełnie innej bajki. Też nie dało się z tego nic ulepić, za duże różnice.

Więc, z mojego doświadczenia- wygląd nie jest na tyle ważny, by się tylko nim kierować albo ściśle przestrzegać jakichś miejsc na skali. Choć oczywiste, że pierwsze wrażenie opiera się na nim.

Jednak nasze reakcje na czyjś wygląd są ważne i jeśli ktoś się nam nie podoba, z jakichkolwiek przyczyn, lepiej sobie darować.
Jeśli ktoś się nam bardzo podoba, też warto się zastanowić. W takim przypadku zdarza się robić nakładkę na inne cechy, to chyba u nas mężczyzn częściej. Ktoś, kto nie ma doświadczenia z kobietami i jest zdesperowany, może wtedy przepaść z kretesem.

Dokładnie o to mi właśnie chodziło! Czasami spotykam na swojej drodze takie właśnie osoby, emanujące wręcz nieustannie pozytywną aurą, ciepłem, uśmiechem a na dodatek wielką życzliwością. W połączeniu z przypadkiem, kiedy mam do czynienia z przeciwną płcią i to jeszcze o podobnym spojrzeniu na świat, rodzi się owa atrakcyjność, niesamowicie przyciągająca mnie do takiej kobiety.
Z kolei, osoby bardzo atrakcyjne wizualnie, mogą niestety czasami być zbyt zadufane w przekonaniu o wartości swojej urody. Czyni je to potem mało wartościowymi w przypadku, kiedy jedynie swoją urodą próbują torować sobie w życiu drogę, uważając ja za swój jedyny i niepowtarzalny atut.

Też mi się wydaje, że to jednak są jakieś wyjątki, choć może w niektórych środowiskach częstsze, szczególnie w czasach socialmediów lub w kręgach VIPów, gdzie na swojej urodzie, sławie i przepychu ludzie zarabiają grubą kasę.

Z pewnością atrakcyjny wygląd może iść w parze z cudowną osobowością czy charakterem, gdzie tym bardziej "ciągnie" nas do takich osób. Opryskliwość czy dystans może wynikać z pewnych uprzedzeń lub przeżyć albo rzeczywiście być swojego rodzaju "filtrem" na natrętów, zainteresowanych jedynie płytką formą relacji.

Tylko tak piszecie, ale nawet na co dzień w życiu też widać że osoby atrakcyjne/ładne/przystojne/pociągające mają lepsze szanse nawet na pracę. Rekruter/Rekruterka prędzej wybierze osobę atrakcyjną. W Banku pracują same konkretne laski i przystojni faceci, co innego poczta czy jakiś urząd. Hostessy/Hostowie czy jak to sie mówi też zawsze atrakcyjnych się szuka.
Oczywiście w relacji nie jest najistotniejszy wyglad ale ten pociąg musi być, ktoś musi kogoś kręcić więc to co na zewnątrz w pierwszym etpapie znajomości jest bardzo ważne.
Ktoś tu pisał że nie liczy się wygląd tylko aura, tylko żeby tę aurę wywołać musi być fizycznie dość atrakcyjnie że tak to ujmę. Jeśli ktoś kogoś fizycznie nie kręci to żadnej aury nie zbuduje.

Zdarzały mi się spotkania/randki gdzie druga strona od początku była na "NIE" i to w tak skrajny sposób że poczuć się można było jakby się mało związane ręce/nogi i zaklejone usta.
Nic nie dałoby się zrobić, taka relacja od 1 minuty była skazana na porażkę.

Ok no to pytanie takie, ktoś Ci nie odpowiada i nagle się uśmiechnie i już super atrakcyjny i można się z tą osobą wiązac?No tak to raczej nie działa.

Więc uśmiech owszem ale chcoiaż trochę musi ktoś się komus podobać.

A Ty pewnie z tych co kupują żywność w sklepie na podstawie kolorowego opakowania
Gwarantuję Ci , że wolę towarzystwo Miśka z brzuszkiem sfatygowanego życiem, jesli ma fajną osobowosć, niż przystojniaczka bez osobowości, chociażby w ciuszkach prosto spod igly.
Nie piszę tego z wyobrażeń, tylko takie mam zajęcie, że wiele, naprawdę wiele nowych osób poznaję.
A Ty chyba na kanapie siedzisz
Nie , nie byłabym z kimś kto mnie nie kręci.
A kierowanie się tylko wyglądem kończy się jak u Motocyklistki, poranieniem innych i siebie.

Przyznaję musiałam wygooglać.

Kwestia gustu. Poza tym, że pierwszy jest wciąż żonaty, więc randka odpada, tak odmówiłabym a drugi już nie żyje (też był żonaty).

Zaproszenie na randkę przyjęłabym od Sean Bean lub Colin Firth.

Fiskars Niby masz rację, ale przecież to wrażenie, jakie np. wywiera kandydatka na dane stanowisko czy nawet potencjalny partner/ka poza wyglądem sensu stricte jest jeszcze ruchy, mimika, uśmiech i otwartość na drugą osobę jest równie ważna. Można kogoś olśniewać wyglądem, ale jednocześnie pozostać gburem, zbyt aroganckim i pewnym siebie(czy raczej samego wyglądu), patrzącym na innych z góry.
Nie wspominam już o tym, że tyle gustów ile ludzi..