czy kocha ? - Netkobiety.pl

dzięki Selkirk...

czasem jeździłem - ale tak jak chciała na ''babski '' wyjazd - jeszcze przed poznaniem mnie tak z nimi podróżowała - jeden facet miałem z nimi jechać.. jak piąte koło u wozu..

Michał, jeszcze co do córki, odnoszę wrażenie, że wy nie odetniecie pępowiny przez nastepne długie lata, a zdarza się, że do śmierci, potem takie duże dziecko nie potrafi żyć po śmierci rodziców i popada w ciężka depresję, choć to skrajne przypadki.
Powiedz czy córka była kiedy na zorganizowanych feriach np. ze szkoły, była w wakacje sama u babci jednej czy drugiej, spotyka się w czasie wolnym z koleżankami?
Dzieci trzeba kochać, ale nie być zakochanym, bo z tego co piszesz, to na to wygląda, skoro nie wyobrażasz sobie jednego dnia nie widzieć córki, to zdrowe nie jest.
Porozmawiaj o waszych relacjach z psychologiem, bo jak tak mocno  przywiązaliście córkę do siebie, to rozwód faktycznie będzie dla niej trzęsieniem ziemi, choć można sobie wyobrazić jakie to ciężkie dla każdego dziecka.

tak , odbierała - ale nie zamęczałem jej telefonami co parę godzin - raczej takie dwa , trzy dzienne to max.

Musisz przestać się bać. Jak będziesz miał twarde dowody zdrady, to Ty będziesz miał więcej do powiedzenia odnośnie opieki nad dzieckiem, ja bym widziała naprzemienną.
Poza tym jej też leży na sercu dobro dziecka, więc nie będzie Ci robiła pod górkę w tym względzie, tym bardziej jak będzie miała wiele do stracenia.

Michał, tak odnośnie pozostania przy żonie w imię dobra dziecka, powiem wprost. Nie zgrywaj bohatera. Nikt tego nie doceni. Teraz to się może wydawać sensownym rozwiązaniem, bo się boisz, ale jak przyjdzie co do czego, to naprawdę wyobrażasz sobie, że mógłbyś udawać przed wszystkimi normalne małżeństwo, wiedząc, że w szafie wisi trup i na każdym kroku czując zapach zgnilizny? Chciałbyś to robić LATAMI? Wspólne urodziny, wakacje, święta? Spanie w jednym łóżku? Żona aktorką jest dobrą, ale czy Ty dorównujesz jej talentem? Moim zdaniem, jeśli się teraz poddasz, to nigdy nie zaznasz spokoju. Zostaniesz pożarty przez bezradność, wściekłość i najpewniej powoli rosnącą nienawiść do żony. Prędzej czy później szambo zacznie wylewać, pojawią się spięcia, kłótnie, ciche dni. Z byle czego. Bo zupa była za słona. No, chyba, że los będzie łaskawy, to może za jakiś czas kompletnie zobojętniejesz. Staniesz się skorupą, która wie, kiedy się uśmiechnąć i wymienić z żoną trochę uprzejmości, by córka mogła sobie popatrzeć na jakże szczęśliwego tatę i mamę.

Tylko czy to naprawdę byłby DOM dla Twojej córki? Dla Ciebie?
Już to kiedyś pisałam, ale pozwolę sobie powtórzyć.
Dzieci widzą O WIELE więcej, niż się dorosłym wydaje.
I szczerze mówiąc, wkurza mnie używanie ich jako wymówki w takich sytuacjach.
Jedyne, co takie męczeństwo może Wam przynieść, to nieszczęście.

Bo prawda jest taka, że dużo lepiej zrobiłoby jej, gdyby mogła obserwować ojca, który pokazał, że nie można go bezkarnie okłamywać, zdradzać, czy robić z niego naiwnego głupca w oczach znajomych i rodziny. Że jest mężczyzną, z którym trzeba się liczyć, który szanuje samego siebie, jest świadomy swojej wartości i potrafi zawalczyć o własne szczęście. Gdyby nauczyła się, że nigdy nie jest za późno na to, by zmienić kierunek, którym podąża nasze życie. Że toksyczne, wyniszczające nas relacje należy zakańczać. Że pewne krzywdy nie powinny być nigdy zamiatane pod dywan, nieważne, czy ze strachu, czy dla jakże wątpliwego dobra rodziny.

Jesteś wciąż młodym facetem. Dasz sobie radę.

Pisałem to już wielokrotnie. Nie ma sensu przeszukiwać telefonów, tutaj szuflad, wynajmować detektywów - gdy nie chce się (nie jest się gotowym) sprawy doprowadzić do rozwodu. Takie "śledztwo" daje poczucie sprawczości i siły. Emocje buzują, ale też powodują wypalenie. Zawsze jest kłopot, że w końcu trzeba stanąć przed samym sobą w prawdzie. Każdy rozwód jest porażką. Zakończeniem ważnego etapu w swoim życiu. Często przynajmniej utrudnieniem kontaktów ze swoim dzieckiem. Trzeba sobie coś przygotować na przeciwwagę. Nowe życie. Przecież to nowe życie ma być lepsze. Tutaj prawdziwe. 
Jeszcze jedna rzecz. Nie ma sensu łączyć zdrady żony z późniejszym rozstrzygnięciem co z dzieckiem. Kobieta zawsze powie, że mąż był kiepskim mężem, a ona musiała szukać wsparcia i została przez tego drugiego wykorzystana. Trzeba by było wykazać, że jest fatalną matką, bo. np. przez romans z gachem zaniedbywała swoje obowiązki. A jak sam Autor napisał matką jest dobrą. I tu widzimy, że jeśli ojciec będzie się rzucał, chciał coś dowodzić odnośnie jej zdrad, sam sobie będzie szkodził. Bo takie wojny się przegrywa. Nie udowodni, że dziecko trzeba jej odebrać. Żona dba o swój wizerunek, przecież nawet po ostatniej imprezie każdy powie, to kochająca żona i dobra matka. Zatem można doprowadzić do załatwienia sprawy, że sam siebie wyatujesz i w końcu oni oboje i córka stworzą wreszcie rodzinę. Chyba, że gach nie jest tym zainteresowany.

Mogą się dogadać, co to do rozwodu i opieki, jak Michał będzie miał argumenty w kieszeni. Wojna nikomu tu nie pomoże. Nikt nie mówi o odebraniu dziecka.

Wieka - ja już mam tyle marynarek od niej ,że mógłbym sklep otworzyć - jak to jest ten wspaniały i wyjątkowy prezent o którym tyle mówi ,to nie wiem już sam po co się tak ekscytować marynarką.

Masz jakiś sposób, by zerknąć za zasłonę?

Wypowiadając się w tym czy innym temacie, odnosimy się do podanych info, przesiewamy przez swoje sito i dzielimy się efektem. Albo i nie.
Dla mnie to albo pic na wodę, albo autor jest tak przestraszonym dzieciakiem, że zrobi wszystko by się ze swoimi demonami nie zmierzyć.
Wydaje mu się, że to od niego będzie zależeć.
To tak nie działa.
Jedynym prawdziwym problemem w tej historii są emocje bohatera.

Człowiek, który byłby stabilny w tym temacie, przeżywałby to zupełnie inaczej, działał inaczej.

Od samego początku wybrzmiewa strach, jako siła napędowa zachowań bohatera.
Strach, któremu się poddaje albo z którym walczy, ale panicznie boi się zajrzeć pod spód, na jego siłę napędową.
Wydaje mu się, że całe jego jestestwo zależy od obecnego status quo.
Chciałby stan obecny poprawić, ale kiedy się okazuje że być może chce naprawiać coś, co nie istnieje, odrzuca tę wiedzę.

On to wszystko robi nie dla żony i nie dla dziecka, tylko dlatego że się panicznie boi.

Gdyby mu ten strach odjąć, pokazać że da się żyć inaczej i też dobrze, nie wahałby się ani chwili.
Tyle, że to wymaga pracy, przejścia i oswojenia się z nieznanym.
Czyli tego, czego autor się boi. I tak koło się zamyka.

Tu wcale nie chodzi o to, by przejąć kontrolę nad dzieckiem. Niewykonalne to zresztą, chyba nikt tego nie sugerował.
Chodzi o zebranie kwitów, które spowodują że będzie miał argumenty. Czy w sądzie, czy jeszcze zanim do tego dojdzie, przy negocjacjach z żoną.

Wtedy może mieć wpływ na kształt podziału opieki nad dzieckiem, czy na podział majątku.
Raczej nie w sądzie, ale grając tym z żoną, może sporo ugrać.
Udowodnienie winy może mieć tylko jeden podstawowy cel, uniknięcie alimentów na eks. Tutaj raczej tego tematu nie będzie, skoro ona sobie dobrze radzi.

W normalnej sytuacji, gość  powinien zbierać po cichu kwity i przygotowywać się do rozwodu, słuchając rad osób, które mają z tym do czynienia na codzień.

Kiedy byłby zdecydowany kończyć tę maskaradę, bierze kogoś do negocjacji, spisuje punkty na których mu zależy i dogaduje się z żoną. Tak, żeby do sądu poszli już z gotowymi rozwiązaniami, które sąd będzie miał tylko przyklepać.
To się nigdy nie uda, jeśli gość się nie przygotuje. Jeśli będzie liczył na wspaniałomyślność kobiety, której zdrady i oszustwa zamierza odkryć.

W normalnej sytuacji, tak powinno to wyglądać.
Patrząc na zachowanie autora, jestem w stanie założyć że przy odpowiedniej obróbce byłby w stanie wybaczyć wszystko małżonce a nawet przystać na związek otwarty.
Byle się mu żona zbyt ostentacyjnie nie pchała z kochankiem przed oczy. Jedyne na czym mu zależy, to spokój.
Przynajmniej teraz, bo gdyby już ten spokój miał, znów zacząłby stroszyć piórka.

Dobra drama, choć już przeciągana nieco. Autor dobrze zaczął, wydawało się że ma szansę wyprostować relację, ale dotarł do wiedzy której się nie spodziewał.
Piłka po jego stronie. O ile nie spierdoli wcześniej z kortu, nie podda setu.

Zerknę czasem zobaczyć na wynik, choć śledzenie na bieżąco tej jego szarpaniy z samym sobą zaczyna być męczące.

Detektyw detektywem a przy okazji dorwij jej telefon, zgraj albo pofotografuj wiadomości. Tam będziesz miał wszystko. Mocne dowody. Tobie to też ulatwi rozstanie

No ale jakiego pomysła?

A co najważniejsze, wprawdzie nie jest to odkrywcze, ale to sędziowie wydają wyroki, a nie obrońcy czy pełnomocnicy. Jednak wielu uważa, że to co im adwokat nakładzie do głowy to tak będzie, a w razie przegranej sprawy stwierdzi tylko krótko "to sąd wydał taki wyrok", że "to był jakiś kiepski sędzia".

Netk53521, twojej żonie zależy na zachowaniu status quo jeśli chodzi o standard życia, przynajmniej na razie, więc alimenty może chcieć wywalczyć, tylko czy będzie miała do takiej walki jakąkolwiek podstawę jeśli to ona jest winna?
Ja bym jeszcze dopraszała się o odszkodowanie finansowe od żony za oszukanie mnie praktycznie od początku związku i wprowadzenie, jak i systematyczne regularne wprowadzanie ciebie w "miłosny błąd", chociaż domyślam się, ze to niewykonalne przynajmniej w Polsce.

Jesli w końcu dojdziesz do myśli, że chcesz rozwodu. Co za tym idzie zakończenia jednego etapu zycia i rozpoczęcia nowego, już bez żony. Wtedy cokolwiek mozna dyskutować. A do tego jest bardzo daleko. Musisz się z tym stanem obyć, bez pędzenia ze wszystkim do przodu.
Pani mecenas powiedziała ci to co ja ci tłumaczę. Żona zrobi z siebie ofiarę. Wszelkie "dowody" stracą znaczenie, jesli dowiedzie, że małżeństwo rozpadło się dużo wcześniej. I tak jak pisałem poprzednio, co ona bidula miała poczać, gdy seksu brak, wsparcia brak - musiała szukać wsparcia u przyjaciela rodziny, a ten wykorzystał jej stan.
Z tego co czytam od wielu lat. W przypadku faceta najlepiej się rozejsc, bez orzekania o winie za rozpad małżeństwa. To bedzie trwało latami. Żona wyciagnie swoje "dowody". Przede wszystkim to, o czym my wiemy. Pożycia to w tym związku nie było od ponad roku. Pewnie, że ją zaniebywałeś. Chciałeś tylko dziecka. Itd.

co do telefonu to mozna to ogarnac bez problemu chocby instalujac apke do szpiegowania, tyle, ze nie wiem jak sad zapatruje sie na takie dowody, bo to jest ich prywatna korespondencja zdobyta bez zgody. Co do zeznawania przez detektywa to tutaj jest to jak najbardziej mozliwe, takie dowody zebrane przez licencjonowanego detektywa tez licza sie bardziej niz jakies screeny wiadomosci, bo wiadomo, ze w dzisiejszych czasach latwo zrobic fakea. Moze w Pl jest inaczej, nie wiem ale tutaj pisza, ze tak samo, szczegolnie przy rozwodach: https://detektywspark.pl/detektyw-w-sad … -zeznawac/
Mozesz powiedziec, ze zobaczyles numer wyswietlany na telefonie przypadkiem a ze ci obiecala, ze nie ma z nim kontaktu, to zdecydowales sie wynajac detektywa bo podejrzewales, ze nie jest szczera. Prawnik ci powiedziala zreszta, ze to dobry pomysl.

Selkiirk - bez szans - za każdym razem używam incognito i wychodzę z okienka żeby nie zostawić otwartego.

Samba -  nie znam się na tym ,ale myślę ,że nie mam szans ..

nie masz, musiałbyś udowodnić, jaką szkodę przez to poniosleś.

Alessandro - tak była bardzo konkretna - 2 godziny rozmowy - i aż mnie poraziło jak zaczęła mówić co się dzieje podczas rozwodów...

a tak ogólnie to :
nie napisałem ,ale żona dziś rano mi powiedziała ,że uzgodniła z MOJĄ mamą ,że wigilie spędzimy razem u nich - a od lat (odkąd nie chcę oglądać jej ojca ) - było tak ,że jechaliśmy do mojej rodziny (musieli wcześniej zaczynać) żona posiedziała z córką godzinę max dwie  - i jechały do jej rodziny -  a ja zostawałem u mojej.  a teraz ,że ona niby nie spędzi wigilii u swojej rodziny - aż się wierzyć nie chcę. Powiedziałem jej ,że jak chcę , jak dla mnie może pojechać .
no i Amok świąteczny i gadanie o prezencie trwa - jak wyszedłem do kuchni to usłyszałem ,że nie może się doczekać aż mi go da - że ''już widzi moją minę'' - ja sobie pomyślałem wtedy ,że jak to nie będzie ta koszula to faktycznie mogę mieć niezłą minę..
Opowiadała co kupiła mojej rodzinie itp.
i jeszcze próbowała wypytać o mój prezent dla niej - nie mam żadnego - nie kupię jej nic.
było pytanie chyba od Selkirka - jak żona reaguję na moje zachowanie - otóż od kilku dni chodzę trochę przeziębiony - w dodatku wychodzę na papierosa często - więc żona stwierdziła ,że to wszystko przez palenie bo ciągle wychodzę na dwór itp. i zaziębiam się coraz bardziej.
I te palenie ją denerwuję tak samo jak  na początku związku. Przyznam ,że już na pierwszej randce mi powiedziała ,że nie znosi palaczy - ja się wtedy kryłem z tym i ona nie wiedziała ,że palę (wtedy zresztą paliłem znacznie mniej - można powiedzieć popalałem ) Jak się zaręczyliśmy to wtedy zapaliłem przy niej  na imprezie jednego (trochę się zapomniałem ) ale jakoś jej powiedziałem ,że palę tylko przy alkoholu , na imprezach itp .
No a po ślubie to już paliłem otwarcie - a ona stwierdziła ,że ją oszukałem.
dała mi od siebie już parę razy na Dzień Ojca jakieś plastry na rzucenie fajek.
od jakiegoś czasu  - paczki całej w pół dnia nie ma - i ona też to obserwuję i wygaduję te fajki..

A jak zapyta, czemu nie dałeś jej prezentu, powiedz, że nie miałeś pomysłu.
Ale widać, że jak Ty jesteś wobec niej obojętny, to zaczyna zabiegać, nie wie co się dzieje, liczy Cię udobruchać.

Nie wiem sam..  w sumie trochę tak to wygląda.  Dzień w dzień gotuję mi moje ulubione dania - których i tak nie jem prawie - tyle co parę gryzów jak jemy przy córce.  Już prawie 7 kg schudłem.
Ciągle tylko ''Michasiuje'' - ja kiedyś też używałem zdrobnień względem niej ,ale teraz tylko krótko po imieniu.
i że do mojej mamy zadzwoniła żeby o wigilii pogadać..
ale to bez znaczenia.  nie mogę zejść z tej drogi.
teraz rozglądam się za jakimś dobrym detektywem .

Łatwo pisać - trudniej zrobić.
Nie jestem jakimś aktorem żeby grać.
To jest potworna sytuacja .
Ona się zresztą zachowuję jakby już myślała, że mi ''przeszło'' .

Najpierw trzeba nazbierac dowodow ktore sas uzna zeby jakiekolwiek postepowanie sadowe mialo sens.