Porzucona z 32 letnim stażem małżenskim!! - Netkobiety.pl

To, co napisałaś i jak potraktowałaś AUTORKĘ WĄTKU , świadzcy tylko o Twej niedojrzałości.
Nie znasz dziewczyno zasad, którymi należy kierować się w życiu. Dla ciebie warości nie mają znaczenia.
Obyś kiedyś nie pisała na forum będąc " po drugiej stronie " .

Hehehe,
honia czyli uważasz, że rutyna w związku to wina partnerów? Bo nie walczą i nie urozmaicają? Ciekawa jestem jak Ty byś urozmaicała związek przez 32lata, żeby uniknąć monotonii, bo jestem przekonana, że po 2-3latach skończyłyby Ci się pomysły, no, ale wtedy to by była Twoja wina i partner mógłby z czystym sumieniem poszukać wrażeń u innej

Wasza stronniczość jest dobijająca, od czasu do czasu radzę wyłuskać z siebie nieco obiektywizmu. Jeżeli w związku dzieje się źle zawsze wina jest po obu stronach chyba, że jedno z partnerów choruje psychicznie wówczas winę można zwalić na chorobę. Nie wierzę jednak żeby temu panu coś dolegało poza lekką depresją zapewne z powodu przytłaczającej rutyny.

Zgadza się Anhedonia tylko rozpatrując ten akurat przypadek wyraźnie widać, że ten pan jednak potrzebował i szukał bliskiej rozmowy i kontaktu emocjonalnego, którego mu najwyraźniej zabrakło. Żaden szczęśliwy facet, który ma kochającą żonę nie będzie spędzał po kilka godzin na gg. Autorka wątku jako szczęśliwa i w pełni zrealizowana żona, matka i babcia zupełnie zapomniała, że jej mąż nadal jest mężczyzną a nie tylko mężem, ojcem i dziadkiem przytłoczonym rutyną, zasadami i obowiązkami.  Nie zapominajcie kobiety, że pod zasadami i wartościami, które sobie sami narzucamy w imię "człowieczeństwa" jest tylko zwykły człowiek ze słabościami. Nie każdy potrafi to wszystko ogarnąć i te słabości czasem dają o sobie znać. Niektórym rzadko, niektórym często a nie którym wcale, jednak zawsze trzeba się z tym liczyć. Po to jest partnerstwo żeby te słabości zauważać i razem się im przeciwstawiać, a nie bezgranicznie komuś ufać, że nic takiego mnie z tą osobą nie spotka. Ludzka psychika jest zmienna, dziś piszesz szansa, że dla Ciebie godność, uczciwość i szacunek są na pierwszym miejscu, jutro Twój świat może stanąć na głowie. Dopóki udaje Ci się kierować tymi wartościami to super...

Wbrew pozorom nie piszę tego wszystkiego po to żeby autorkę zdołować, tak jak wcześniej oceniła moje wypowiedzi szansa. Przypuszczam, że z moich wpisów i wniosków autorka więcej wyniesie pozytywnego dla siebie niż z Waszego biadolenia i współczucia, które jedynie bardziej ją utwierdzało w swoim cierpieniu i stracie. Dzięki temu, że ta pani nauczy się patrzeć na to wszystko z innej perspektywy będzie jej łatwiej pogodzić się z tym wszystkim i wybaczyć, a co za tym idzie nie popełniać podobnych błędów w kolejnym związku.

Lawenda nawet nie próbuj się obwiniać! Przeczytałam Twoje posty i naprawdę nie możesz sobie wyrzucać, ze mogłaś być inna i coś zrobić lepiej, bo to Ci nie pomoże. Nawet jeśli nie byliście idealnym związkiem to są inne rozwiązania niż znalezienie sobie kochanki!  Ruszaj do przodu i głowa do góry. Jeśli pozwolił sobie na stratę kochającej kobiety to kiedyś pewnie mocno tego pożałuje. Trzymam kciuki za Twój "nowy początek"

Lawenda jesteś silną kobietą i dasz radę żyć na nowo tak jak ty tego będziesz chciała .Honia zgadzam się z tobą że często winę ponoszą dwie osoby ale nie zawsze  ,gdyby maż Lawendy powiedział ,że źle się czyje i nie jest mu dobrze i dał jej szanse na zmianę ,toby było w porządku ,ale ona była przekonana ,że mu ta sytuacja odpowiada .Ja w wieku 30 lat dowiedziałam się że jestem chora na nowotwór złośliwy  ,kiedy walczyłam o każdy dzień i kiedy wlewali we mnie te wszystkie trucizny mąż był ze mną ,obiecywał że jak z tego wyjdę to będzie nosił mnie na rękach ,błagał żebym walczyła .Byłam okaleczona ,łysa  ale miałam dla kogo walczyć ,chemie trwały prawie rok ,po każdej leżałam w domu i mąż był przy mnie ,ale po roku to wszystko go przerosło ,zaczął się oddalać ,znalazł  sobie koleżankę ,z którą potajemnie rozmawiał ,potem spotykał ,ja starałam się wrócić do normalnośc .Niby jeździł na piłkę a potem szedł z kolegami pogadać a tak naprawdę jeździł do niej gdy jej mąż miał nockę .To nie chodziło o sex bo tego w domu nigdy mu nie brakowało nawet w czasie leczenia ,tylko ja nie miałam siły na szaleństwa bo byłam bardzo słaba .Masz rację czułam się winna że za mało go chwaliłam ,ale mam do niego żal ,że nigdy mi o tym nie powiedział ,nie pozwolił mi się bardziej postarać ,przed chorobą było wszystko dobrze nigdy nie myślałam o sobie wszystko robiłam dla dzieci i niego ,on zawsze o wszystkim decydował ,robił tak jak on chciał a ja przez 10 lat zawsze mu ustępowałam,bo chciałam by mnie zawsze kochał .Może i jestem winna bo nie potrafiłam szybko wstać na nogi ,może z wygody i braku wiary we własne siły i poczucia własnej wartości ,bo moje zdanie się nie liczyło ,ale starałam się a on był całym moim światem ,tylko zapomniał mi powiedzieć że coś jest nie tak .Ale ja sobie choroby nie wybrałam i nie byłam w stanie szybciej stanąć na nogi ,bo nie miałam siły ,a on nigdy nie przyznał mi się że ma przyjaciółkę ,z którą się spotyka i nie powiedział że jest tą sytuacją zmęczony ,po prostu zaczął mnie okłamywać i brnąc w to dalej .Dlatego ja nie czuję się winna tego że mąż mnie zdradził ,bo nie dał mi szans coś zmienić .Sam chciał być chwalony ,ale mnie nigdy nie chwalił ,ale na pewno zawsze się kochaliśmy ,przynajmniej tak mi się zdawało do momentu gdy dowiedziałam się o zdradzie .Czasami chęć sprawdzenia się ,dowartościowania się szczególnie po czterdziestce ,potrafi zniszczyć wszystko.Potem zostaje tylko płacz .

odłaczyc dziadkowi dostep do internetu i przelozyc przez kolano ;] trzeba go zaczac trzymac krotko!!

Witam na  forum...Pozdrawiam ,jestem zyje świat jest  piękny.Pomimo że małzonek mnie już nie kocha,daje radę..idą SWIĘTA BOŻEGO NARODZENIA cieszę się niewiem jaka będzie WIGILJA ?Chyba nie podziele się opłatkiem z meżem.Niewiem jak postąpic w końcu bedzie na WIGILJI.....Dwie córki ,syn z rodziną ,wnuki jesteśmy rodziną.Taka sytuacja zawsze jest trudna..ma napewno w ukryciu kogos...?niewiem i nie chce wiedzieć..Jeszcze nie mamy rozwodu..Kazdy zyje po swojemu....pozdrawiam

A kolejne parnetki mężą to też rodzina? Przecież jak będziecie mieli nowych partnerów to będziecie chcieli spędzać z nimi święta. I co? wszyscy zasiądziecie razem do stołu?

Nikt z dzieci nie ma żalu do ojca, że skrzywdził ich matkę? Wszyscyście wybaczyli mu romanse, zdrady i krzywdzy? Ależ miłosierdzie. Podziwiam i gratuluję.

Lawendo, mysle, ze podzielisz sie oplatkiem z mezem, przeciez wigilia to bardzo szczegolny dzien, w ktorym wybaczamy sobie urazy i inne sprawki. Czemu tak dlugo egzystujesz w takiej sytuacji, niejasnej, niejednoznacznej i bardzo niekomfortowej dla Ciebie, przeciez to jest chore, jesli ńie chcesz z tym jegomosciem juz byc, to dlaczego nadal jestes z nim pod jednym dachem ? Przeciez musisz sobie stworzyc warunki do fajnego, pogodnego zycia, bez zatruwania atmosfery obecnoscia tego gada i padalca, ktory wyrzadzil Ci swego czasu krzywde ? Panienka juz go nie chce ? Taki przystojny, fajny pan i nie ma w sobie za grosz godnosci, zeby odejsc w sina dal, skoro zachcialo mu sie zniszczyc rodzine po tylu latach spedzonych wspolnie ?