Być Chadem? - Netkobiety.pl

Nowe_otwarcie napisał/a:

Psycholog Na Niby napisał/a:

Jak ten gościu jest 40+ to tylko mu współczuć.

Coś konkretniejszego psychologu pod szafą chowany?

Może wieczorem, póki co jem obiad za 3 cyfrowa sumę. Bądź gotowy chłopczyku.

Nowe_otwarcie napisał/a:

Psycholog Na Niby napisał/a:

Może wieczorem, póki co jem obiad za 3 cyfrowa sumę. Bądź gotowy chłopczyku.

Faktycznie, zaraz też wyskoczę coś zjeść. Nie muszę wydawać trzycyfrowej sumy by zjeść smacznie

Każdy ma różne definicja zaradności.

Tak miało brzmieć, nie jestem czterdziestolatkiem w kryzysie żebym musiał komukolwiek coś udowadniać i przy okazji podlewać swoje ego.

Ale Ciebie bolą te zarobki NO kolejny temat poświęcasz temu, że istnieją faceci zarabiający lepiej niż Ty i istnieją kobiety, które na to zwracają uwagę
A patrząc na to, że w niektórych zawodach już 30latka może mieć 5cyfrowe zarobki to trochę nie rozumiem, czemu miałaby z dobrego serca brać sobie faceta, który zarabia o połowę mniej.

Psycholog Na Niby napisał/a:

Tak miało brzmieć, nie jestem czterdziestolatkiem w kryzysie żebym musiał komukolwiek coś udowadniać i przy okazji podlewać swoje ego.

Zbiłeś mnie z tropu swoimi wywodami. Czekam niecierpliwie na twoje dalsze analizy.

(Tak naprawdę kusi mnie żeby napisać że mam je lekko w dupie, ale starasz się być taki tajemniczy że nie chcę cię zniechęcać; może nawet coś śmiesznego spłodzisz, chociaż szczerze mówiąc wolę humor Gary'ego. No, Elka mnie jeszcze wczoraj rozbawiła jak cisnęła M!ri

No dobra, to już wiesz jak wysoko zawieszona została poprzeczka; możesz przygotowywać swoje wystąpienie; w wolnej chwili rzucę okiem )

Lady Loka napisał/a:

Ale Ciebie bolą te zarobki NO kolejny temat poświęcasz temu, że istnieją faceci zarabiający lepiej niż Ty i istnieją kobiety, które na to zwracają uwagę
A patrząc na to, że w niektórych zawodach już 30latka może mieć 5cyfrowe zarobki to trochę nie rozumiem, czemu miałaby z dobrego serca brać sobie faceta, który zarabia o połowę mniej.

Faktycznie muszę Ritę wstrzymać, bo chyba więcej się tu jednak znajdzie takich, które traktują faceta zarabiającego nieco mniej jak ułoma... chyba wystarczy podociskać panie z odpowiedziami i nagle nawet tutaj się okaże że to nie mit

Nowe_otwarcie napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Ale Ciebie bolą te zarobki NO kolejny temat poświęcasz temu, że istnieją faceci zarabiający lepiej niż Ty i istnieją kobiety, które na to zwracają uwagę
A patrząc na to, że w niektórych zawodach już 30latka może mieć 5cyfrowe zarobki to trochę nie rozumiem, czemu miałaby z dobrego serca brać sobie faceta, który zarabia o połowę mniej.

Faktycznie muszę Ritę wstrzymać, bo chyba więcej się tu jednak znajdzie takich, które traktują faceta zarabiającego nieco mniej jak ułoma... chyba wystarczy podociskać panie z odpowiedziami i nagle nawet tutaj się okaże że to nie mit

Aha! To ja wreszcie rozumiem! Skoro świat działa tak, że kobieta albo chce z kimś być, albo uważa go za ułoma, to jasne jest, dlaczego niektórzy panowie tak alergicznie reagują na wymagania, których by nie spełniali. Przecież to obraza w najczystszej postaci!

Bo przecież nie bywa tak, że kogoś nawet lubisz, szanujesz, ale nie chcesz z nim być z jakichś względów...

NO, nie. Dla mnie to, że ktoś mnie nudzi, przekreśla jakiekolwiek lubienie. I znam wielu panów, których szczerze lubię (nie w Twoim - dla mnie nieco dziwnym - ujęciu tego słowa), a nie chcę być z nimi w związku. I nie sądzę, żebym ich tym obrażała.

W ogóle dziwne jest dla mnie to oczekiwanie, że w każdym czy prawie każdym trzeba widzieć materiał na partnera, a inaczej ten ktoś się poczuje urażony. Niby pełno tu panów z niska samooceną, jakimiś kompleksami, którzy by chcieli, żeby chociaż jedna, jakakolwiek zwróciła wreszcie na nich uwagę, a z dyskusji wychodzi, że to niebranie ich pod uwagę jest wielkim grzechem i obrazą. Takie to egocentryczne bardzo i świadczy raczej o przekonaniu o własnej wspaniałości. Bo ja np. nigdy nie uważałam, że wszyscy inni, większość czy nawet połowa powinni widzieć we mnie materiał na partnerkę.

NO ma taki sam mindset jak forumowe piwniczaki. Oni biedni z góry odrzucani za brak kwadratowej szczęki, a on biedny niesprawiedliwie odrzucany za niskie zarobki. Wszyscy przekonani, że im się kobieta należy.

Niskie zarobki dla danego kraju (według oficjalnych i uniwersalnych definicji) to takie oscylujące wokół wynagrodzenia minimalnego, a nie średniego lub ciut powyżej

Nowe_otwarcie napisał/a:

Niskie zarobki dla danego kraju (według oficjalnych i uniwersalnych definicji) to takie oscylujące wokół wynagrodzenia minimalnego, a nie średniego lub ciut powyżej

Niskie, bo to takie minimum potrzebne na życie. Za tą "średnią" w Warszawie nie kupisz nawet pół metra mieszkania. A w banku nie masz się co nawet pojawiać.

Nowe_otwarcie napisał/a:

M!ri napisał/a:

Niskie, bo to takie minimum potrzebne na życie. Za tą "średnią" w Warszawie nie kupisz nawet pół metra mieszkania. A w banku nie masz się co nawet pojawiać.

Primo: nie mieszkam w Warszawie.
Secundo: ceny mieszkań w stolicy zawsze są odwalone w górę. Ceny mieszkań w Tokio to dopiero kosmos; czy w tej sytuacji każdy kogo nie stać na kupno mieszkania w Tokio zarabia mało w skali kraju? Niekoniecznie.

A kogo obchodzi "w skali kraju"? Chyba tylko urząd statystyczny. Dla pozostałych "mało" to tyle, ile uważają za mało. Zawsze możesz zwrócić się do mieszkanek Rumunii, one powiedzą Ci że to dużo.

Nowe_otwarcie napisał/a:

M!ri napisał/a:

A kogo obchodzi "w skali kraju"? Chyba tylko urząd statystyczny. Dla pozostałych "mało" to tyle, ile uważają za mało. Zawsze możesz zwrócić się do mieszkanek Rumunii, one powiedzą Ci że to dużo.

Jeśli tak pogrywasz, to odpowiedz mi tylko na jedno pytanie: dlaczego takie kobiety tak się obruszają za nazwanie je materialistkami, jeśli jest to nic więcej jak NAZWANIE FAKTU zgodnie z jego ogólnie przyjętą definicją słownikową?

Może ja Tobie odpowiem: bo Ty mylisz pojęcia.
O materializmie można mówić, gdy pragnie się pieniędzy i dóbr materialnych bardziej niż innych wartości, choćby miłości czy wolnego czasu, a nie jak Ty to sugerujesz - gdy ma się wymagania/oczekiwania w tym obszarze.
Czy to jest zrozumiałe?

SaraS napisał/a:

NO, nie. Dla mnie to, że ktoś mnie nudzi, przekreśla jakiekolwiek lubienie. I znam wielu panów, których szczerze lubię (nie w Twoim - dla mnie nieco dziwnym - ujęciu tego słowa), a nie chcę być z nimi w związku. I nie sądzę, żebym ich tym obrażała.

W ogóle dziwne jest dla mnie to oczekiwanie, że w każdym czy prawie każdym trzeba widzieć materiał na partnera, a inaczej ten ktoś się poczuje urażony. Niby pełno tu panów z niska samooceną, jakimiś kompleksami, którzy by chcieli, żeby chociaż jedna, jakakolwiek zwróciła wreszcie na nich uwagę, a z dyskusji wychodzi, że to niebranie ich pod uwagę jest wielkim grzechem i obrazą. Takie to egocentryczne bardzo i świadczy raczej o przekonaniu o własnej wspaniałości. Bo ja np. nigdy nie uważałam, że wszyscy inni, większość czy nawet połowa powinni widzieć we mnie materiał na partnerkę.

To zadaj sobie odnośnie tych panów pytanie: czy przy założeniu że byłabyś sama to czy rozważałabyś któregoś za partnera? Bo na takim etapie nie ma uczucia, raczej mimo wszystko pewna kalkulacja. Jeśli być mimo tego nawet nie rozważała, to wniosek jest prosty i nie ma sensu obudowywać go słodkopierdzącymi wykrętami: dany gość jest dla ciebie pod jakimś względem (jednym lub wieloma) niepełnowartościowy i koniec, nie ma co owijać żeby nie poczuł się urażony.

Nowe otwarcie:
Z perspektywy osoby która tam mieszkała, to mylisz sie co do cen mieszkań w Tokyo
Oczywiście, w ścisłym centrum które wyznacza linia metra yamanote, która okrąża dzielnice (chiyoda) w której znajduje sie pałac cesarski, to tak, tam ceny potrafią być z kosmosu.
Ale pomijając to, to Ty, emigrując  do Japonii, i sie tam żeniąc, bez problemu kupił bys tom w tokyo.
A jeżeli chodzi o wynajem mieszkań, to tutaj sytuacja jest 1000 razy lepsza niz w Polsce ogólnie, nie mówiąc o warszawie.
Pracując za najniższa stawkę+ kilka nadgodzin (której nikt w tokyo nie zarabia) dostaniesz na rękę 200tyś jenów.
I bez problemów za 100tys wynajmiesz sobie mieszkanie razem z ubezpieczeniem i opłatami.
Jeżeli chciałbyś poświecić godzinkę na dojazd do pracy, to w tej cenie masz 2 pokojowe mieszkanie.
Teraz spróbuj sobie gdziekolwiek w Polsce za polowe stawki minimalnej wynająć mieszkanie z opłatami,

MagdaLena1111 napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Jeśli tak pogrywasz, to odpowiedz mi tylko na jedno pytanie: dlaczego takie kobiety tak się obruszają za nazwanie je materialistkami, jeśli jest to nic więcej jak NAZWANIE FAKTU zgodnie z jego ogólnie przyjętą definicją słownikową?

Może ja Tobie odpowiem: bo Ty mylisz pojęcia.
O materializmie można mówić, gdy pragnie się pieniędzy i dóbr materialnych bardziej niż innych wartości, choćby miłości czy wolnego czasu, a nie jak Ty to sugerujesz - gdy ma się wymagania/oczekiwania w tym obszarze.
Czy to jest zrozumiałe?

Ale jak dochodzimy do kwestii wpływu materializmu na podejmowane wybory, to już nie za bardzo mylę pojęcia, bo mamy do czynienia z jak najbardziej materialistycznym kryterium wyboru. Koniec, kropka. Tego akurat nie zmienisz.

Nie wspomnę już że takie kryterium wyboru prowadzi w prostej linii właśnie do definicji którą podałaś (bo uczucie zostaje skreślone na rzecz grubszego portfela, wolny czas... jakoś częsta jest zależność pomiędzy wysokimi zarobkami i brakiem czasu dla rodziny, na wypoczynek...).

Starasz się upraszczać, ale też ścieżki i tak ostatecznie tam prowadzą

Nambi taka dygresja.
wyobraź sobie że sa pasje któe nie wymagają dużych nakładów finansowych.
I chyba nie za bardzo rozumiesz co znaczy słowo kompleks.
To że  ktoś zarabia mało nie musi mieć od razu kompleksów na tym punkcie, nawet w stosunku do tego co zarabia dużo.
tak samo kobieta która ma małe piersi nie musi mieć z tego powodów kompleksów, nawet w zestawieniu z jakaś obficie obdarzaną panią.

SaraS napisał/a:

NO, nie. Dla mnie to, że ktoś mnie nudzi, przekreśla jakiekolwiek lubienie. I znam wielu panów, których szczerze lubię (nie w Twoim - dla mnie nieco dziwnym - ujęciu tego słowa), a nie chcę być z nimi w związku. I nie sądzę, żebym ich tym obrażała.

W ogóle dziwne jest dla mnie to oczekiwanie, że w każdym czy prawie każdym trzeba widzieć materiał na partnera, a inaczej ten ktoś się poczuje urażony. Niby pełno tu panów z niska samooceną, jakimiś kompleksami, którzy by chcieli, żeby chociaż jedna, jakakolwiek zwróciła wreszcie na nich uwagę, a z dyskusji wychodzi, że to niebranie ich pod uwagę jest wielkim grzechem i obrazą. Takie to egocentryczne bardzo i świadczy raczej o przekonaniu o własnej wspaniałości. Bo ja np. nigdy nie uważałam, że wszyscy inni, większość czy nawet połowa powinni widzieć we mnie materiał na partnerkę.

NO ma taki sam mindset jak forumowe piwniczaki. Oni biedni z góry odrzucani za brak kwadratowej szczęki, a on biedny niesprawiedliwie odrzucany za niskie zarobki. Wszyscy przekonani, że im się kobieta należy.

Nowe_otwarcie napisał/a:

SaraS napisał/a:

NO, nie. Dla mnie to, że ktoś mnie nudzi, przekreśla jakiekolwiek lubienie. I znam wielu panów, których szczerze lubię (nie w Twoim - dla mnie nieco dziwnym - ujęciu tego słowa), a nie chcę być z nimi w związku. I nie sądzę, żebym ich tym obrażała.

W ogóle dziwne jest dla mnie to oczekiwanie, że w każdym czy prawie każdym trzeba widzieć materiał na partnera, a inaczej ten ktoś się poczuje urażony. Niby pełno tu panów z niska samooceną, jakimiś kompleksami, którzy by chcieli, żeby chociaż jedna, jakakolwiek zwróciła wreszcie na nich uwagę, a z dyskusji wychodzi, że to niebranie ich pod uwagę jest wielkim grzechem i obrazą. Takie to egocentryczne bardzo i świadczy raczej o przekonaniu o własnej wspaniałości. Bo ja np. nigdy nie uważałam, że wszyscy inni, większość czy nawet połowa powinni widzieć we mnie materiał na partnerkę.

To zadaj sobie odnośnie tych panów pytanie: czy przy założeniu że byłabyś sama to czy rozważałabyś któregoś za partnera? Bo na takim etapie nie ma uczucia, raczej mimo wszystko pewna kalkulacja. Jeśli być mimo tego nawet nie rozważała, to wniosek jest prosty i nie ma sensu obudowywać go słodkopierdzącymi wykrętami: dany gość jest dla ciebie pod jakimś względem (jednym lub wieloma) niepełnowartościowy i koniec, nie ma co owijać żeby nie poczuł się urażony.

No więc póki nie ma uczucia (ani związkowego zainteresowania czy czegokolwiek, całej tej "chemii"), to nie rozważałabym nikogo, bo nigdy tak nie robiłam - najpierw zainteresowanie, potem rozważania. Ale żebyś nie powiedział, że unikam odpowiedzi, proszę bardzo: gdyby wyciągnąć ich cechy, spisać mi je na kartce i spytać, czy mogłabym się związać z facetem, który jest taki, taki i taki, to przy niektórych powiedziałabym tak, a przy innych nie. Bo tak właśnie jest: niektórzy mają coś, czego nie chciałabym u partnera, inni nie, ale to dyskusja czysto teoretyczna. Nie ma chemii, więc są kumplami, przyjaciółmi, a nie partnerem.

Może to u Ciebie najpierw jest kalkulacja, a później zainteresowanie?

I znowu, niepełnowartościowy, ech... A jeżeli np. podobaliby mi się wyłącznie blondyni, to by znaczyło, ze wszystkich ciemnowłosych uważam za niepełnowartościowych? Jak ktoś stwierdzi, że mam dla niego za duże/małe cycki albo jestem zbyt/za mało aktywna, to też znaczy, że jestem niepełnowartościowa dla niego? Bo ja tak tego nie odbieram. Raczej jak: okej, ma taki gust, możemy się kumplować niezależnie od tego, czy podoba mu się mój tyłek/hajs/hobby.

nambi jeszcze raz, ty nie rozumiesz co to znaczy kompleks.
Sam fakt braku wysokich zarobków nie oznacza bycie zakompleksionym na tym punkcie.
Tak samo jak brak dużych cycków nie oznacza kompleksów na tym punkcie.
Tak jak pisze Adela:  pieniądze nie zniwelują takich cech charakteru, jak chęć dominacji , czy tam potrzeba " nie bycia gorszym".

Szeptuch napisał/a:

Nambi taka dygresja.
wyobraź sobie że sa pasje któe nie wymagają dużych nakładów finansowych.
I chyba nie za bardzo rozumiesz co znaczy słowo kompleks.
To że  ktoś zarabia mało nie musi mieć od razu kompleksów na tym punkcie, nawet w stosunku do tego co zarabia dużo.
tak samo kobieta która ma małe piersi nie musi mieć z tego powodów kompleksów, nawet w zestawieniu z jakaś obficie obdarzaną panią.

Rozumiem doskonale co znaczą kompleksy u mężczyzn na punkcie zarobków, stanowisk itp. A rywalizowanie na tym polu z partnerką przerobiłam aż 3 krotnie we własnych, byłych już związkach. Piszę na podstawie tego co obserwuję. Nie musisz się z moimi wnioskami zgadzać.

Nambi napisał/a:

Szeptuch napisał/a:

nambi jeszcze raz, ty nie rozumiesz co to znaczy kompleks.
Sam fakt braku wysokich zarobków nie oznacza bycie zakompleksionym na tym punkcie.
Tak samo jak brak dużych cycków nie oznacza kompleksów na tym punkcie.
Tak jak pisze Adela:  pieniądze nie zniwelują takich cech charakteru, jak chęć dominacji , czy tam potrzeba " nie bycia gorszym".

Nie, nie zniwelują. Ale te cechy, które oboje wymieniliście (rozumiem, że "potrzeba nie bycia gorszym" wynika z zaniżonej samooceny, poszukiwania poczucia własnej wartości na zewnątrz) akurat mogą przeszkodzić np. w otrzymaniu awansu czy rozwijaniu własnych umiejętności (wyższa pewność siebie to np. umiejętność łatwiejszej, lepszej autoprezentacji, sprawniejsze wykonywanie zadań itd.), a to jakoś tak się jednak dziwnie wiąże z pieniędzmi.

Ciekawe, ze przyczepiłeś się tylko do tego jednego słowa: "kompleks". A co z resztą? Przecież to była tylko jedna z cech, które wymieniłam i tak naprawdę to w pewnym sensie w całej mojej wypowiedzi mało istotna, bo chodziło o to, że ci mężczyźni (dobrze zarabiający) nie mają kompleksów na pkt zarobków, stanowisk bo nie muszą ich mieć. Po prostu jeden potencjalny problem odpada.

A odpowiedz jet bardzo prosta dlaczego przyczepiłem sie tylko do tych 2, dokładnie ujmując, rzeczy( kompleksy i brak spełnienia) bo z reszta sie z toba zgadzam, wiec po co miałbym sie do tego przyczepiać.
dlatego użyłem słowa: dygresja

Nowe_otwarcie napisał/a:

Nambi napisał/a:

Rozumiem doskonale co znaczą kompleksy u mężczyzn na punkcie zarobków, stanowisk itp. A rywalizowanie na tym polu z partnerką przerobiłam aż 3 krotnie we własnych, byłych już związkach. Piszę na podstawie tego co obserwuję. Nie musisz się z moimi wnioskami zgadzać.

Hmmm... rozumiem że w tych wszystkich trzech przypadkach na koniec relacji beznamiętnie, bez drgnięcia choć jednego nerwu twarzy poderżnęłaś gardło ich poczuciu własnej wartości tak jak to zademonstrowałaś tutaj?

A co zademonstrowałam? I dlaczego uważasz, że jestem/byłam odpowiedzialna za ich poczucie własnej wartości? To oni mieli problem, jeśli poczucia własnej wartości szukali na zewnątrz. Co miałam zrobić Twoim zdaniem? Zwolnic się z pracy? A może przekwalifikować, żeby ich poczucie własnej wartości moim kosztem wróciło na właściwe tory? To nie ja ich uważałam za gorszych w stosunku do mnie. To oni sami siebie za takich uważali.

Nambi napisał/a:

Nowe_otwarcie napisał/a:

Hmmm... rozumiem że w tych wszystkich trzech przypadkach na koniec relacji beznamiętnie, bez drgnięcia choć jednego nerwu twarzy poderżnęłaś gardło ich poczuciu własnej wartości tak jak to zademonstrowałaś tutaj?

A co zademonstrowałam? I dlaczego uważasz, że jestem/byłam odpowiedzialna za ich poczucie własnej wartości? To oni mieli problem, jeśli poczucia własnej wartości szukali na zewnątrz. Co miałam zrobić Twoim zdaniem? Zwolnic się z pracy? A może przekwalifikować, żeby ich poczucie własnej wartości moim kosztem wróciło na właściwe tory? To nie ja ich uważałam za gorszych w stosunku do mnie. To oni sami siebie za takich uważali.

Są różne typy ludzi, z różnymi źródłami poczucia własnej wartości. Potrzebują różnych rzeczy do tego realizować cel: na jednych działa totalne zgnojenie, na innych najlepiej (to pogardliwie określane przez niektóre kobiety, także tutaj) pogłaskanie po główce.

Co miałaś zrobić? Może próbować zrozumieć, wyjaśnić i uspokoić że ich obawy nie są uzasadnione, a nie wyśmiać.
Twoja "analiza" bije po oczach jakimś chłodem, bezdusznością, totalnym brakiem emocji, jakby wydała ją królowa lodu a nie normalna, czująca kobieta, zero empatii. Zimna, wręcz "gadzia" analiza...

Co więcej, pewne jej elementy (może i całość) wyglądały w stylu " jesteś jaki jesteś, masz przejebane, już z tego nie wyjdziesz" (jak to zamknięte koło że facet ma przez niskie poczucie własnej wartości cechy, które... skutecznie uniemożliwią mu awans i lepszą kasę, a więc i podniesienie własnej wartości. Czyli: tak już jesteś, zostaje ci tylko pogodzić się z tym albo sznur/pochlastanie się.

Po takich analizach jak Twoja w wykonaniu psychoterapeutów to praktycznie idę o zakład że odsetek samobójstw wśród facetów by wzrósł.