mąż nie kontroluje agresji - Netkobiety.pl

O czym tu rozmawiać?
Gość stosuje przemoc. Regularną przemoc. Wróć tam bez dzieci, spakuj siebie i je i jedź do mamy.
Chcesz czekać, aż zacznie się na dzieciach wyżywać?

To wynajmij mieszkanie i weź tam dzieci.
Nie masz wyjścia, musisz dać sobie rade. Mąż prędzej czy później zacznie wyładowywać się na dzieciach.

Czego ci w rodzinie brakowało, że pozwalasz się bić przez drugiego człowieka?!
Pewnie od początku nie było kolorowo, ale skoro u ciebie instynkt samozachowawczy nie istnieje ("udało się to jakoś posklejać" - dobre sobie) to pewnie sygnałów było więcej, ale z miłości udawałaś że ich nie ma.
Gość nie musiał się od razu z łapami rzucać, ale pewnie był moment w którym przestał cię szanować, stawał się coraz bardziej agresywny i nadpobudliwy. Pewnie coraz częściej dochodziło do kłótni. W końcu doszło do rękoczynów.

Ty nie powinnaś się bać rozwodu tylko swojego jeszcze męża. Wiesz, że ten cymbał może cię nawet zabić? I fakt, że jesteś matką jego dzieci będzie go mało interesował. Bardzo możliwe, że jako pracoholik bierze jakieś prochy o których nie wiesz, stąd ta jego magiczna zmiana.

Nie bądź głupią frajerką, która pozwala się bić dla dzieci by miały "pełną rodzinę". Nie pozwól im żyć w patologii. Nie powinnaś dzwonić do jego matki tylko na policję. Iść do szpitala na obdukcję, do specjalisty by sprawdził ci słuch. Taka ucieczka do teściowej to tylko uniki, bo dobrze wszyscy wiemy że od cymbała nie odejdziesz.

Nie pracujesz i stąd obawa rozwodu? Nie masz swoich pieniędzy i czujesz się od niego zależna, co?
Dzieci wywieźć nie możesz, ale można się wyprowadzić z domu by ograniczyć kontakt z agresorem. I nie, zlot do teściowej to nie jest dobry pomysł. Najlepiej od razu złożyć papiery o separację. I terapeuta, psycholog, psychiatra, bliska osoba. Potrzebujesz dużo wsparcia i SAMOZAPARCIA by z tego wyjść.

Nie daj się. Ja wiem, że serduszko mówi "on się zmieni", ale zdrowy rozsądek powinien ci podpowiadać artykuły wszystkich kobiet, które wierzyły w zmianę i finalnie już ich nie ma na tym łez padole. Znalezione martwe na klatce schodowej, w szambie, w wersalce. A ile takich cymbałów zamordowało całe swoje rodziny to głowa mała, non stop słychać o zabójstwach rozszerzonych.

Ty się serio nie boisz, że on może w końcu nie wytrzymać i chwycić za nóż lub młotek?

Dziękuję za odpowiedź. Aż w szoku jestem .
Masz dużo racji . Wiem że jestem walnięta ale nie chciałam dzieciom psuć świat dlatego nie poszłam na policję. Wiem, mój błąd. Już jest po ptakach.
W rodzinie brakowało mi normalnego ojca (zostałam wychowana przez ojczyma alkoholika)
Mąż jest przeciwnikiem dopalaczy, narkotyków wiec na 99,9% nic nie bierze
Ja pracuje na pół etatu . Mam trochę swoich oszczędności . oczywiście wg mojego męża na go prowokuję

W jakim wieku są dzieci?
Jest możliwość by teściowa zajęła się dziećmi, a ty pracowała na pełen etat? Potrzebujesz swoich pieniędzy i to jak najszybciej. On musi poczuć, że nie jesteś zależna od niego. Od pieniędzy, które są jego. Ja wiem, że małżeństwo teoretycznie powinno oznaczać wspólnotę, ale takie cymbały myślenie mają takie same: ja pracuję, ja zarabiam, to są moje pieniądze. A tak naprawdę jego pensja to wasza wspólna kasa. Ale cymbałom nie przemówisz, oni wiedzą przecież lepiej. Potem uważają swoich partnerów za pasożytów żyjących za jego kasę. Z czasem ta frustracja narasta i się ulewa. Skutek już miałaś okazję poznać.

On sobie niech mówi co chce, nie ma żadnego prawa stosować przemocy wobec ciebie. To już znak, że to koniec jego uczuć wobec ciebie. Już po małżeństwie. Ten chwyt za szyję powinien ci to uzmysłowić. Żadna terapia już takiej sytuacji nie pomoże. Separacja, rozwód, alimenty, opieka nad dziećmi. I wszystko załatwiaj sądownie, nic na gębę. Skoro nie bierze narkotyków to skąd taka zmiana? Musi coś brać, bo pracoholik bez wspomagaczy długo nie pociągnie w wyścigu szczurów. Zależy też co to za praca.

Pamiętaj też, że wasz rozwód nie oznacza utraty ojca dla twoich dzieci. Być może okazał się chujowym partnerem i mężem, ale będzie dobrym ojcem dla dzieci. Tego nie przewidzisz.
No i prawnik co już wspominałaś. Nie daj mu się.

Twój mąż zastosował chwyt, którego uczą na szkołach walki w celu obezwładnienia silniejszego i agresywnego przeciwnika. Jest niebezpieczny, dlatego należy stosować go w ostateczności. To nie przypadek, że masz teraz problemy ze słuchem. Powinnaś iść do lekarza i zbadać uszy.
Mąż  dobrze wiedział, że robi Ci krzywdę i  zastosował go świadomie. Pozbądź się złudzeń co do jego metod działania i wiedz, że z jego strony grozi Ci poważne niebezpieczeństwo.

Zastanów się czy wracać do domu, bo może być niebezpiecznie. Z opisu wynika, że już dwukrotnie zastosował wobec Ciebie brutalną przemoc.
Jeśli ktoś skrzywdzi Cię raz to jego wina.
Jeśli krzywdzi Cie drugi raz to Twoja wina.

Naprawdę nie wyobrażam sobie sytuacji z chwytaniem za gardło i zamykaniem w pokoju. To co zrobił przy ponownej awanturze jest jeszcze bardziej okrutne. Co zrobi następnym razem? Okaleczy Cię?
On jest niebezpieczny. Nie stawaj  do bezpośredniej konfrontacji z nim.

Prawda Ciężko też od głupiego czegoś wymagać. Głupi, tfu niepoczytalny był przecież.  Uniewinniony

Za uszy na terapię i lekarz oceni czy jest zdolny zabić, czy jednak te bicie jest pod kontrolą. Kwalifikowany jasnowidz najlepiej

Autorko, musisz z własnymi emocjami się zmierzyć. Bo jednak przeszłość rodzinna, czyli rozbita rodzina teraz jest argumentem za by trwać z mężem, któremu hamulce się poluzowały, delikatnie mówiąc. Czyli zniesiemy wszystko byle twór rodzinny pozostał w całości. Wszystko ma swoją cenę. Można i tak. Można inaczej. Inaczej też ma swoją cenę. Kwestia wyboru.

Ciebie chyba pogięło, że temu cymbałowi należy się szansa na wybaczenie. Za dużo kobiet wylądowało przez takich w grobie, ale rozumiem że jesteś facetem i inaczej na to wszystko patrzysz.
Gdyby autorka wybaczyła coś takiemu facetowi to byłoby to tylko potwierdzeniem tego, że siebie samej nie szanuje i facet może z nią robić co tylko zechce. Zdradę można przetrawić, ale świadomej przemocy już nie. To nie ten kaliber by przejść z tym do porządku dziennego. Szczególnie, że z czasem dzieci wydorośleją, założoną własne rodziny i zostaje się na starość z facetem, który nie jest warty funta kłaków i cholera wie co mu ma mózg strzeli. Jak dla mnie autorka ma prawo do  by spędzić życie w spokoju i miłości. W takiej sytuacji dla jej bezpieczeństwa pozostaje tylko szybka reakcja. Jak będzie czekać za rozwojem wypadków to nigdy od niego nie odejdzie i w końcu cymbał uderzy za mocno i przeczytamy o niej w wiadomościach. Wy faceci nie rozumiecie strachu przed własnym partnerem, co nie? Oczywiście że nie, bo we wszystkich statystykach przodujecie. Gwałty, przemoc, morderstwa. Natura was obdarzyła większą siłą i to wykorzystujecie. Dlatego ty będziesz walczył za terapią i próbował zrozumieć gościa, a my głupie baby będziemy walczyć o to by laska uciekała jak najdalej od tego cymbała i walczyła o swoje zdrowie lub życie.

Skończyły się czasy, że kobiety mają chodzić na paluszkach wokół jaśnie panów, mężów. Nie wiem w jakim kraju żyje autorka, ale mam nadzieję że jest na tyle ucywilizowany i jak machina ruszy to nie ujdzie mu to na sucho.
Strach autorko jest jak najbardziej normalny, nikt nie ma do ciebie wyrzutów o to uczucie. Ale trzeba działać. Nie ma co czekać. Dogadaj się z teściową i nie wracaj do domu. Ewentualnie poczekaj aż facet pójdzie do swojej roboty i pod jego nieobecność spakuj najważniejsze rzeczy twoje i dzieci. Nie popieram byś została u teściowej (z czasem może zmienić stronę i bronić syna) ale to jedyne miejsce gdzie nie zrobi ci krzywdy. Wątpię by podniósł rękę w obecności matki. Masz wsparcie u rodziny - to jest najważniejsze. A może masz krewnych w tym kraju? Możesz też poszukać grup pomocowych na facebooku. Może ktoś zaproponuje ci schronienie za symboliczną kwotę lub podpowie jak masz działać. Jeśli będzie trzeba to uzgodnij z prawnikiem szansę na wyjazd z kraju do matki.
Na bank są w tym kraju telefony kryzysowe, szukaj pomocy gdzie się da. Psycholog i prawnik to twój priorytet. Jeśli nie chcesz rozwodu to zacznij chociażby od separacji. Może to mu coś uzmysłowi. Jeśli faktycznie się ogarnie i zacznie nad sobą pracować to uratuje się to małżeństwo. Ale jak dla mnie: sprawa przegrana. Ten cymbał jest zbyt pewny siebie by zrozumieć, że całą winę ponosi on. Łatwiej mu to wszystko zwalać na ciebie. Wymówek będzie miał mnóstwo, każdy będzie winny. Tylko on będzie czysty, bo przecież pracuje.

Nadchodzi nowy rok pełen wyzwań dla ciebie. Przesyłam dużo sił i wsparcia dla ciebie. Nie znikaj z wątku, potraktuj go jako grupę wsparcia dla siebie. Może nasze odpowiedzi będą popychać cię do działania.

Nie czuj się urażony. Od większości mężczyzn w takiej sytuacji usłyszałabym, że my baby działamy zbyt emocjonalnie. Nowe_otwarcie myśli logicznie, ale to mogłoby zadziałać gdyby facet trzasnął ją raz w policzek lub popchnął. Wkurza mnie jednak strasznie to podejście, że autorka ma się wielce nadstawiać by cymbał zrozumiał swoją winę. On tego nie zobaczy, a propozycję terapii pewnie jeszcze wyśmieję. Może znowu ją huknie z tytułu, że specjalnie go wkurza i chce zrobić z niego wariata. Tutaj jednak mamy niebezpiecznego i nadpobudliwego faceta, któremu diabli wiedzą co wpadnie na mózg. Nie ma co bagatelizować tej sytuacji, grać na czas i inne tere fere. Im dłużej będzie czekać z działaniem tym większa szansa, że ze strachu da sobie na wstrzymanie z odejściem. Będzie miała wtedy spokój do kolejnej kłótni, której przyczyną może być wszystko. Ciekawe co wtedy jej zrobi?

Jeśli nie jest to kraj, który słynie z kamieniowania kobiet lub ogólnie bagatelizowania przemocy domowej to system powinien zadziałać. Ino autorka musi coś z tym ruszyć. Najlepiej gdyby jej rodzina mogła jej w tym pomóc.

Jeśli chodzi i terapie i psychologów to mąż uważa to za wymysł rozpieszczonych bab, którym się w tyłkach poprzewracało od tego dobrobytu.
Mąż uważa też że mnie nie uderzył bo przecież nie dostałam w twarz .

Na 99% nie ma nikogo

Tak uzalenienie typu :
-niedziele są stworzone przez leni dla leni
-ten kto nie pracuje conajmniej 6 dni w tyg jest leniem
- przemęczenie ogranizmu
- nikt oprócz niego nie pracuje dobrze ,nikomu nie można ufac że wykona swoje obowiązki jak należy
Jest to rodzinna firma
Mąż kiedyś pracowal normalnie ale będzie drugi rok jak "odleciał "
Dzieci są w wieku prawie 11 i 8
Z dziećmi nie ma głębszych więzi gdyż praktycznie nigdy go nie ma a jak wraca to jest wykończony.
Wiele razy podejmowałam temat że ma spędzać czas z dziećmi i odpocząć ale nic nie dochodzi do niego . Mąż jak nie pracuje 1.5 dnia to jest dosłownie chory . Chodzi  jak tygrys w klatce.

Tak on uwielbia palić głupa, nigdy nie przyznaje się do winy , wiem że muszę postawić go pod ścianą. Teraz mnie olewa i udaje wielce obrażonego. Pewnie czeka aż mi złość przejdzie i myśli że będzie jak kiedyś

Co, konkretnie, zrobisz?

vs

Jak widać jego metoda działa.

Co będzie przedmiotem kłótni? Jaki jest Twój cel? Ostatnia szansa? Hm... .

Wielokropek...
Powodem kłótni będzie pewnie kiedy zrozumie, że pali mu się grunt pod nogami i poważnie myślę o rozwodzie będzie próbował mnie stłamsić i złamać . Ogólnie jestem slaba psychicznie.

Tak , myślę o rozwodzie i to na poważnie.
We wtorek  dzwonię do prawnika aby umówić się na spotkanie .

Nie zgodzę się! Pisałam wielokrotnie na forum, że znam cudowną parę, gdzie mąż raz przywalił żonie (po alkoholu), aż straciła zęba. To był szok, bo to był facet wręcz "ciepłe kluchy", spokojny, cierpliwy. Trochę trwało zanim się pogodzili, ale potem to było naprawdę wzorcowe małżeństwo.
Dlatego RAZ warto dać szansę.

Autorko!
Zauważyłam że zbyt mocno skupiasz się na tym co teraz myśli Twój mąż. Wciąż piszesz że on się nie poczuwa do winy, albo uważa że Ty przesadzasz. Strasznie Ci zależy żeby ZROZUMIAŁ, że zrobił źle. Ale musisz pojąć, że do niego to nie dotrze nigdy. Bedzie miał Cię za histeryczkę. A Ty na próbach by do niego coś dotarło, zmarnujesz mnóstwo czasu.

Mieszkam w Grecji, mąż jest grekiem, tu nie ma nic za darmo, chyba że porada telefoniczna.

Ty nie powinnaś myśleć o rozwodzie tylko już pisać pozew z prawnikiem.

Ps. Niestety Grecy maja często bardzo kiepskie podejście do kobiet, wg nich kobieta ma mieć niewiele do powiedzenia.

Niebywałe! Nie jesteś zbyt bystra?

NIKT nie ma praca Ciebie uderzyć.
Ogarniaj sprawy dla siebie i dla dzieci.
Nie jesteś bezwolną, bezradną ofiarą.

Fakt, że on ma problemy w pracy, albo z pracą nie jest żadnym usprawiedliwieniem.
Uderzenie w uszy (i prawdopodobnie utrata przez ciebie części słuchu), to nie działanie w afekcie.
Będzie się dalej nad tobą znęcał.
NIE POZWÓL na to nigdy więcej.

Boisz się rozwodu a tego, że może się stać poważna tragedia już nie ?? Ratuj siebie i dzieci zanim nie jest za późno.

Co jest głównym powodem Twojego zdenerwowania?

Ze jestem miękkim jajem

ale po co ty chcesz komuś takiemu przemawiać do rozsądku? Przecież to tylko podsycanie przemocy i agresji, on się od twojego gadania nie zmieni. Co ty wyprawiasz, chcesz codziennie konfrontować się z agresorem? Po co? Skręci ci kark, albo potkniesz się na schodach, i tyle osiągniesz przemawianiem mu do rozsądku.