Czy się w to pakować - Netkobiety.pl

Rita, nie rozumiem Twojego przekazu i zaraz to wyjaśnię i chce też zwrócić Ci uwagę na to, że autor zna te kobietę zaledwie kilka miesięcy, a od dwóch jest z nią w związku.
Uwierz mi, on jest w takiej sytuacji, że naprawde niczego nie musi.
Może jedynie tak wybrać. Ponieważ ma wątpliwości założył ten wątek.

Dlaczego nie rozumiem Twojego przekazu? Otóż, moja droga przy całym zrozumieniu tego, że akurat ten temat interesuje Cię szczególnie, to jest coś, co jednak mi się nie podoba.
Piszesz szeroko o tym, jak to łatwo żyje się z osobą chora psychicznie, że właściwie to żaden problem i za każdym razem swoje posty kończysz jedna łyżka dziegciu, czyli jakimś porządnym straszakiem.
Gdybym ja była na miejscu autora, to powiem szczerze nie wiedziałabym, czego właściwie mam się trzymać. Niby da się spokojnie żyć ze schizofrenikiem, ale jednak okazuje się, że nie da się.
Mieszasz mu w głowie i to mi się nie podoba.
Twój facet jest z Tobą, bo po pierwsze jesteście ze sobą długo, Ty wspierałas go, gdy wychodził z nałogu, konkretnie z alkoholizmu ( tak, wiem, że alkoholikiem pozostaje się do końca życia, można jedynie pozbyć się nawyku picia alkoholu), więc i on czuł potrzebę odwdzięczenia się Tobie i wspierania Cie w chorobie.
Na dodatek macie dziecko i nawet planujecie mieć drugie.
Autor jest młodym facetem, jak sam o sobie napisał, jest normalnym młodym mężczyzną pochodzącym z fajnego domu, w którym panuje miłość.
Zapewne słyszał on o schizofrenii, jednak osobę chora na to najprawdopodobniej spotkał pierwszy raz w życiu.
Dlaczego nie bierzesz pod uwagę tego, że ten młody mężczyzna nie ma żadnego powodu, by aż tak komplikować sobie szczęśliwe i poukładane, jak trzeba życie?

Niby więc straszysz go, a jednocześnie opowiadasz, że nie ma czego due bać.
Dlatego właśnie nie rozumiem o co właściwie Ci chodzi.

Spokojnie dziewczyny, nikt mi w niczym nie miesza, rozumiem intencje zarówno jednej jak i drugiej z Was. I to chyba mail zniechęcił mnie najbardziej bo chyba nie byłbym gotowy oglądać Darii w takim stanie przy ewentualnym nawrocie choroby. Może nie jestem wystarczająco dojrzały albo na wyrost mówiłem, że ją kocham, bo może gdybym ją kochał to bym został. Bo tak jak się domyślacie rozstałem się z Darią. Wszystko zostało zbudowane na kłamstwie i mimo, że rozumiem że to ukryła to mocno mi to siedziało. Emocjonalne akcje z jej strony nie pomagały. Chcę normalnej relacji, może nie tyle beztroskiej co nie obciążonej takimi kwestiami. Nie chcę okłamywać przyjaciół i rodziny, żyć w tajemnicy, obawiać się jutra czy pilnować przyjmowania leków, chcę równego partnerstwa, nie konieczności opieki. Było mi trudno, rozmowa była bardzo emocjonalna z obu stron, nie obyło się bez małego dramatu ale temat zakończony. Jest mi ciężko bo tęsknię ale wiem, że podejmuje dobrą decyzję dla swojego zdrowia psychicznego. Dzięki jeszcze raz za wszystkie komentarze. Eli i Ricie za pokazanie ludzkiej strony tej choroby i gratki z okazji ślubu. Dzięki Ulle, M!iri i innym za komentarze na temat samotności, w którą bym się wpakował. To nie jest łatwy czas dla mnie bo przede mną odchorowanie półrocznej relacji, gdzie już chciałem mieszkać razem i żyć razem. Mam nadzieję, że czas leczy rany. I że z tęsknoty się nie złamię. Mądrze pisaliście, że muszę wybrać to co dobre dla mnie, nie dla niej. i tak wybrałem. I liczę, że jeszcze kogoś poznam. Już bardziej trzeźwo, bez głodu związku, miłości i seksu.

Dobra, rozważna decyzja. Czas leczy rany.
Powodzenia

Ciekawość.

Dzięki za zainteresowanie. Odchorowywanie idzie bardzo kiepsko. Mocno tęsknię i cały czas mam w głowie, czy nie przesadziłem z obawami  i czy może nie byłoby dobrze. Czy Daria nie byłaby osobą, która dobrze radziłaby sobie z chorobą, była na lekach i czy by nam się nie układało. Mamy kontakt pisany, niby bez dramatów, pisała mi, że mnie rozumie ale bardzo ją boli moja decyzja, ale nie chce być sama i że kogoś zdążyła poznać i czeka na rozwój sytuacji. Ukłucie mocne, nie powiem, bo co jak on da jej szansę i będzie dobrze? Może zmarnowałem szansę na miłość, trudną bo trudną ale miłość. Więc sama widzisz, że mam mętlik w głowie i w sercu. Zawsze byłem uczuciowym facetem. Co ciekawe, podzieliłem się prawdą z rodzicami na temat rozstania. Rodzice uznali, że podjąłem dobrą decyzję, mimo, że zdążyli polubić Darię, ale dobro i spokój syna jest najważniejszy. Feniks, staram się rozumować jak to opisałaś, ale i tak mi trudno.

Myślisz, że to może być ściema? Jeśli tak to nie powiem, zadziałało. Bo nie wydaje mi się, żeby była dziewczyną lecącą na dwa fronty.

Tak i jak widać powyżej, nie tylko ja mam takie wrażenie. Próbuje Tobą manipulować w ten sposób, żeby osiągnąć to, co teraz czujesz. Skoro zaczyna nowe, to pisze Ci że ją boli stare? Rozmawia z Tobą ? Po co? I jeszcze dowala, że prawie od razu kogoś ma? Ja (jakbym była nią i miała kogoś) bym juz wtedy miała ex głeboko - nowy obiekt, motylki te sprawy i bym Cie spuściła na drzewo.
Hmm wiesz, czasem nam się tylko wydaje, że kogoś znamy, mogła lecieć na dwa fronty - przecież nie rozstałeś się z nią pół roku temu a nagle wyskakuje z jakimś jegomościem?

Może macie rację. Powiem Wam, że przerasta mnie ta sytuacja i możliwość tak krzywych zagrywek z jej strony. Postaram się lepiej analizować co pisze. A może macie rację, powinienem urwać kontakt i się nie karmić sam nie wiem czym. Resztkami kontaktu z jej osobą. Bo wiadomo, że nie wyłączyłem uczuć jednym kliknięciem.

No i teraz zobacz, takie byś miał życie z nią - ciągłe rozkminki. Ale powiedz szczerze, po co chcesz analizować? Myślisz - hipotetycznie - że jeszcze zmienisz zdanie? Czy nie jesteś pewny swojej decyzji? Zobacz co sobie robisz analizując rozmowy. Przerasta Cie sytuacja - ale już zerwaliście, więc w sumie nie ma co tu przerastać, prawda? Decyzja podjęta, finito, zamknięte. Wiadomo, że ciężko. Wszystko ciężko, nawet życ teraz. Ale niestety, te rozmowy i rozkminy nie pomogą Ci isc dalej. Jesteś mądrym facetem, widać, że szczerym - nie rób sobie tego. Zdecydowanym ruchem urwij kontakt, uwierz - tylko tak dojdziesz do siebie. Przecież chcesz stworzyć fajną relacje, nie stworzysz jej będąc mentalnie w starej. Im szybciej na prawdę zakończysz, tym szybciej się wyleczysz i będziesz gotowy na nową miłość.

Warto dodać, że ona potrafi tak zakręcić chłopakiem, że traci dla niej głowę... żebyś nie zaproponował wspólnego mieszkania, tak by Cię trzymała rok czy dwa, bo wiedziała, że mieszkając razem wszystko się wyda, więc powiedziała...
Dlatego ona nie jest taką jaką dała się Ci poznać, w jakiej się zakochałeś, to była jej maska w wiadomym celu. I dalej gra Ci na emocjach. Musisz się odciąć.

Jak się rozstałeś, to nie wypytuj co u niej, nie rób z siebie "przyjaciółki"
To jest złe niezależnie czy ktoś jest chory czy zdrowy.
Ona być może wskoczy od razu w inną  relację, przecież nie żyje na pustyni i nie biega z nożem w ręku, jest atrakcyjna to pewnie jacyś się kręcą wokół niej.
Niekoniecznie Ci napisała o nowej znajomości by wzbudzić zazdrość. Informuję się o kimś nowym raczej by zerwać kontakty.
Więc jeśli to Ty piszesz do niej,  to przestań.
Jeśli Ona, poproś ją by przestała.
Ale to już nie Twoja sprawa autorze.
Przy rozstaniach zawsze coś  boli, ale nie można rozstawać się na pół gwizdka.

Przeczytałam ten watek cały i bardzo współczuje, ale uważam ze podjąłeś najmądrzejsza decyzje.

tak to są te gry które uwielbia bawić się nasz mozg.
Doskonale wiesz ze męczyłbyś się strasznie, nawet jakby brała leki to byś za każdym razem myślał czy to dzisiaj?
Ale, z tego co pamiętam to zerwałeś z nią jakoś w zeszłym tygodniu a ona już wstawia zdjęcie z innym, co oznacza ze jak ty myślałeś o tym co z tym fantem zrobić to ona nie próżnowała..... dlatego tym bardziej lepiej ze podjąłeś właściwą decyzje.
Z dnia na dzień będzie lepiej po prostu musisz dać sobie czas ochłonąć i poblokować ja wszędzie.