Jak żyć? - Netkobiety.pl

"to koniec że vos w nim pękło, że ma dosyć. Kocha mnie  ale nie widzi sensu związku."
............................................................................................................................................................................

Gdyby Cię kochał widziałby sens, to taki tekst obliczony na złagodzenie decyzji o porzuceniu, widzisz gdyby nie zafascynował się nowym obiektem może i była by jakaś szansa dla was, kłótnie to nie są znowu aż tak dziwne w długich związkach żeby przesądzały o być razem czy nie, jednak jak pojawi się ewentualność trzeciej osoby w związku sytuacja się zmienia, jak piszesz jest między nimi zmowa i chęć spróbowania życia razem a więc musisz przyznać rozmowy między nimi są dość zaawansowane, zadbaj o dowody jego zdrady, nie dawaj przyzwolenia na trójkąt w związku, jeśli przed rozwodem, mieszkając razem on będzie utrzymywał kontakt pozamałżeński to jest to faktyczna przyczyna waszego rozejścia a nie jakieś kłótnie, nie słyszałam jeszcze aby kochanka miała dobry wpływ na kryzys w małżeństwie, nie wiem jak Cię pocieszyć bo dobrze to nie wygląda u Ciebie, jeśli pojawia się ktoś trzeci to już nie ma dobrego zakończenia, nie proś go, nie błagaj, co by Ci miało dać  takie bycie na siłę, nie szarp się z nim, nie udowadniaj mu że powinien Cię kochać, puść wolno

Dziękuję. Nie wiem kim ona jest. Poki co wczoraj mąż okazał się fair. Opłacił wszystkie rachunki, ustaliliśmy ile komu zostaję na życie. Jak będę się z nim szarpać w sądzie to ugram znacznie mniej dla siebie i syna. Boję się że ta czy inna zbuntuje męża i zmieni kwestie ustaleń. Wszystko jest bardzo świeże. Nie radzę sobie. W tym momencie gdyby tylko dal mi sygnał to rzuciłabym mu się w ramiona

Twój mąż Ciebie obwinił o wszystko. To nieprawda, ale pewnie mu wierzysz, albo uwierzysz. Wystarczy odpowiedni kij, bo przysłowie głosi "jak się chce psa uderzyć, to kij się znajdzie".

Twój mąż robi błąd. Chce zacząć żyć z osobą, której nie zna, z którą nie spędził dużo czasu, z którą być może nie miał seksu, albo co dopiero zaczynają się poznawać. Zniszczenie swojego życia rodzinnego dla romansu to może być uliczka prowadząca do samotności, z której on nie będzie miał powrotu.

Choć w to nie uwierzysz, to:

1. rozmowy nie pomogą, terapia nie pomoże, wyjaśnienia nic nie zmienią; to wszystko będzie tylko po to, abyś się łudziła odpowiednio długo, że będzie razem znowu tak samo jak przed zdradą

2. najważniejsze co powinnaś teraz zrobić, to na sztywno ustalić finanse... o tym powinna być przede wszystkim rozmowa

PS. na tej grupie moralni ludzie mówią, że jeśli chce się z kim innym żyć, to najpierw trzeba rozbić rodzinę... ciekawe czy Ci piewcy moralnego życia przyjdą tutaj pochwalić męża że jest taki szlachetny, że nie zdradza, ale najpierw bierze rozwód.

Kiepska wymówka. Wynajem niewielkiej kawalerki nie kosztuje miliony. Dla Ciebie najważniejsze jest układanie sobie życia na nowo, a bez jego wyprowadzki to niemożliwe.

Droga Ewelino, dwa i pół roku temu przeżyłem to samo co Ty teraz. Zazdroszczę trzeźwości umysłu, że od razu poszłaś z tym do psychologa. Jego pomoc będzie nieoceniona.

Twój jeszcze mąż już popłynął i przeniósł wszystkie uczucia na swoją boczniarę. Jeżeli zgodzisz się aby dalej mieszkał z Wami to przygotuj się na najgorsze. Będziesz widzieć swojego męża jak będzie w domu "fruwał pod sufitem" a Tobie będzie na taki widok serce się krajać. Będziesz kazdego dnia, 24h/dobę zadręczać się tym widokiem, odczujesz jaka jesteś/stałaś się dla niego przezroczysta i obojętna. Będziesz czuć i widzieć jak jego dusza tańczy ... A twoja? Twoja będzie w takich momentach wyła z rozpaczy, że: odstawił Cię, tak po prostu na "boczny tor". Jak tak można! (A no można jak widać!)

A Ty tkwiąc w przeświadczeniu że tak trzeba, bo go KOCHAM,  bo przecież tyle lat spędziliśmy RAZEM ( i to wszystko ma pójść na marne?) Bo przecież dziecko, bo rodzina, bo znajomi, bo sąsiedzi ... będziesz tkwić w swojej nieodwzajemnionej, bezinteresownej i szczerej miłości będziesz usychać i płakać, płakać i jeszcze raz płakać. A wiesz czemu? Bo jeśli kochasz uczciwie i szczerze ( a nie na niby) to uwierz mi, że tak będzie.

Będziesz musiała znaleźć w sobie siłę aby to wszystko przetrwać, aby to udźwignąć i jakoś przeżyć i jakoś normalnie przy tym wszystkim funkcjonować, bo przecież jest dziecko, praca, dom.

NIE POZWÓL wpędzić się w taki stan, bo najprawdopodobniej skończy się to dla Ciebie załamaniem nerwowym i wielkim poczuciem krzywdy, które będzie uwierać coraz bardziej i bardziej przez wiele miesięcy.

Moja rada, z perspektywy czasu, to : natychmiastowe wystawienie walizek jeszcze męża za drzwi, z informacją że jak mu tak dobrze z boczniarą to niech szybciutko się do niej wyprowadza! I niech nie zapomni brudnych skarpetek i gaci zabrać. I że jak zmądrzeje i jednak zdecyduje się totalnie zerwać z nią wszystkie kontakty, to możecie spróbować coś powoli naprawiać.

W każdym innym przypadku, niech nie liczy na nic, bo nic nie będzie i już żadnej szansy nie dostanie.

PS
abstrahując Twoją sytuację, którą opisalaś, Twój jm jest Ciebie ZUPEŁNIE NIE WART!!!

Wyrzuć go z mieszkania. Dla mnie to wygląda tak, jak piszą inni - zostawia sobie Was jako koło zapasowe.
Gdyby Cię kochał, to nie rozwijałbyly znajomości na boku.
Jeśli powiedział Ci prawdę i znajomość dopiero się zaczęła, a wcześniej zachowywał się, jakby Cię kochał, to faktycznie (mimo tragedii dla Ciebie) zachował się możliwie dobrze - lepiej tak niż prowadzić podwójne życie i się oszukiwać.

Kurde siedzę  myślę i się nakręcam. Czytam Was i jakby niektórzy siedzieli w mojej głowie. Wstrząsnął mną wpis że on sie nie wyprowadzi, ja będę sie starać prac mu gacie itd licząc na cud, a on będzie latał do niej. Obwiniam się. Gdybym bardziej sie starała byłby szczęśliwszy w związku. Kiedyś był epizod że wchodził na portal fla swingersow, xlspalam go na tym  powiedział że tylko ogląda. Uwierzyłam. Teraz zlspslam go na portalu date zone. Tez podobno tylko   ciekawości. Dodam że w łóżku nigdy nie było jakoś sztywno i lubiliśmy die realizować i gadać co lubimy. Chyba  że facet 42 lata kryzys wieku typu glowa diwieje dupa szaleje.

Hmmm... to jest to, co mówi żone. Jednak nie odszedł zanim nie pojawił się ktoś trzeci. Pytanie na ile tam już coś wykiełkowało.

Niemniej jednak, najpierw kogoś poznał, chce tam spróbować. Dopóki nie było osoby trzeciej trwał w obecnej relacji, zapewne z wygody i rutyny.

Pytanie więc kluczowe, czy fakt poznanania kogoś trzeciego, nie jest już zdradą?

Jeśli tam wszystko jest jeszcze niewinne, to faktycznie chwała mu, że chce zakończyć, zanim tam się rozwinie na dobre.

A czy można było to załatwić inaczej? Jasne.

O tym, czy facet zachowa się inaczej, uniknie schematów, zapewne Autorka przekona się w niedalekiej przyszłości. Na razie sprawa mega świeża, no przynajmniej dla Autorki.

To są trudne sprawy... Jest w miarę szczęśliwe małżeństwo... takie poprawne... ona, on, dzieci, praca... Potem jedno z nich się zauroczyło w kimś...
I co dalej? Mówić żonie/mężowi? Nie mówić? Seks? Zdrada? Bez seksu? Uciąć kontakty od razu...
Możemy powiedzieć "nie karmić zauroczenia".

Ale jeśli się zdarzyło? To co wtedy?

Ooo... proszę. Właśnie. Pochwała dla męża.

Zakochał się, mówi o tym żonie szczerze... uff... i chce odejść zanim będzie seks.

O. Brawo. Właśnie chodzi o finanse.
Nie wystawiaj walizek. Nie działaj emocjonalnie.
Finansowo pewnie z nim ustaliłaś korzystnie.

Teraz twoim celem jest aby on nie mieszkał z Tobą.

Pytałaś go jakie widzi rozwiązanie:   "Finanse ustaliliśmy, ok, tak zostaje. Ala ja jeszcze nie chcę Cię spotykać każdego dnia?"

Najelpiej aby kochanka zrzuciła się razem z nim na wynajem mieszkania i aby się wyprowadził. Nie sądzisz?

Pytałam go czemu nie wynajmą czegoś razem. Piwiedzial, że to jeszcze nie ten etap znajomości.
A ja teraz swoją pracą, syn w 8 klasie tuż przed egzaminami  dwa koty I pies. No i mąż co na to w eiekszosci finansuje.

Wg mnie jak on i kochanka zaczną cokolwiek życia dotykać, to pewnie zaraz się skonfliktują. Przecież trzeba się poznać, chodzić ze sobą, spędzać dnie, razem żyć, aby się poznać. Oni mają w głowie tylko swoje kolorowe wizerunki, które staną się szare, gdy przyjdzie do prawdziwego życia.

Finanse są ważne, dobrze, że na to zwracasz uwagę.
Skoro nie chce się wyprowadzić, to może będziesz go tolerować w domu...

Nie wiem, czy tak jest. Nie wiem kim ona jest. Mąż twierdził ze jeszcze nic między nimi nie było  że to niedawno poznana aj uż przyjaźń. Powiedział że go zauroczyła i oboje chcą pójść dalej. I że chyba się zakochał

Kochana, po pierwsze metoda 34 kroków, po drugie dobry adwokat, po trzecie koszty i wydatki ponoszone na dziecko i dom, po czwarte książę wypad za drzwi i tow trybie natychmiastowym.
To jest cholernie trudne, żeby podnieść się po ciosie zadanym przez najbliższą osobę, w dodatku z zaskoczenia. Nie pozostaje Ci nic innego jak wstać otrzepać kiecę i przygotować się do ciężkiej walki jaka Cię czeka w sądzie. Na początek oczywiście wizyta u prawnika, a jeśli ciężko się trzymasz psychicznie to również psycholog.

Ewelina bardzo Ci współczuję,5 miesięcy temu przechodziłam to samo.Rano byliśmy normalnym dogadujacym się małżeństwem  a wieczorem wywalił,że kocha inną kobietę i już nie chce ze mną być.Jezuuu jak ja to przeżyłam,jak chodziłam za nim i prosiłam z"zastanów się,mamy dzieci,zmienimy coś,daj nam szansę".Jednak do niego nic nie docierało i pewnie wszystko jej powtarzał i mieli ze mnie polewkę.Nie rób Ewelino tego co ja,nie poniżaj się ,nie blagaj.On musiał sobie już to i tak przemyśleć więc Twoje prośby nic nie pomogą.On Cię nie kocha i nie szanuje.Znajdz jakaś koleżankę czy kogoś z rodziny ,wyplacz się ,wygadaj ,pisz tu na forum.Ale jemu nie pokazuj rozpaczy.On od tego będzie rósł.To zwykły egoistą,który nie myśli o Was,o waszym synu ,liczy się on i ona.Wiem,że Ci bardzo ciężko teraz ,też to przechodziłam,z łóżka nie miałam siły wstać a trzeba było iść do pracy i grać przed ludźmi...Ale daj sobie CZAS on naprawdę pomaga .I nie daj sobie wmówić absolutnie,że to Twoja wina.Ja też się obwinialam.Ale to on zostawia rodzinę.I teraz będzie mówił jaka Ty niedobra itp itd.,żeby sie wybielić przed samym sobą i przed nią.Ściskam Cię cieplutko .Trzymaj się.

Mój synek ma 6 lat.Jak tak na niego patrze to zastanawiam się jakim to trzeba być sku....nem,żeby zostawić takiego fajnego chłopaczka dla jakiejś baby,bo tatuś się zakochal.No w głowie mi się to nie mieści .Syn autorki mimo 14 lat też kiedyś ojcu za to podziękuję....Tacy ojcowie to poprostu dno.

Jeśli ludzie są samotni, to szalenie trudno poznać kogoś fajnego, z kim można żyć. Dlaczego? Bo jak ludzie są starsi, to wiedzą jakich wad nie zaakceptują u partnera/ki.

Twój mąż łatwo poznał kobietę, nawet seksu ze sobą nie mieli, a już planuje odejście od rodziny. Wg mnie kompletnie się pogubił i nie rozumie co się wokół niego dzieje. Oni się nie znają wzajemnie. Ale nie mogą poznać, bo ze sobą nie żyją. Jak będą mieli możliwość poznania się lepszego, to ten ich romans padnie bardzo szybko. Daję na to 90% szans.

Może i nabierze tempa... jak u młodych kierowców -- im więcej gazu, tym większego dzwona zaliczą na drzewie.

Nie, nie ... on nawet nie myśli jak z tego wybrnąć. Biegnie na oślep jak oszalały...

Chyba nie stawiasz tezy:    "Mąż zdradził, bo u nas były awantury"  ???
Zdradził bo chciał zdradzić, szukał na portalach, wpadl w zauroczenie, romans.

Ja bym robił tak jak Ty. Ustalił finanse, tolerował go w domu, i czekał... przez jakiś czas.

Fakt. Nie da się ukryć, że jak ktoś czuje się zdradzony (swoją drogą to takie para-uczucie, bo u każdego, co innego jest pod nim), to co by ten zdradzacz nie zrobił, to i tak jest najgorszy na świecie, mógł inaczej, lepiej, szybciej, później, itd.
Podobnie z rozstaniami: mogł powiedzieć, mógł nie mówić, mógł nie przedłużać, mógł chociaż spróbować, itd.

W tym wszystkim tylko odczucia tego, kto czuje się skrzywdzony są prawdziwe, a reszta, to tylko szukanie winnego za nie.

"Po analizie na zimno uważam, że prawdopodobnie mówi prawdę że nic między nimi jeszcze nie było. Prawdopodobnie poznał ją na portalu randkowym i poprostu pisza  a być może i gadali w realu. On ostatnio tylko na messengerze siedzial."

Ja bym się do tej jego wersji nie przywiązywała. Za jakiś czas się może okaże jak to faktycznie było.

Nie rozmawiałam. To jest jeszcze mega świeże. Poki co jestem uzależniona finansowo od niego. Ja zarabiam mało. Mamy kredyt na mieszkanie jeszcze 18 lat i kredyt na samochód. Samochód planujemy sprzedać i kupić coś mniejszego fla mnie, on ma służbowy. Ale obecnie samochód jest wart jest mniej niż kredyt i jestem w czarnej dupie.
On płaci prawie wszystkie rachunki  mam od niego z pracy pakiet zdrowotny, bez którego ciężko by mi było. Wielkodusznie zgodził się ho dostawić i pokrywać część kosztów że swojej pensji. Po odliczeniu i i rozdzieleniu kasy jemu zostało około 3000 i mi z dzieckiem tyle samo. Nie realne jest żeby wynajął za to mieszkanie i się utrzymał w Warszawie. Miał negocjować podwyżkę. Ja więcej nie wyciągnę że swojej pracy na państwowym etacie.

Widzę  że myśląc o finansach w ogóle nie myślisz kategoriami majątku tylko pensji i ile z niej zostaje i komu.
To nieistotne ile zostaje jemu. To jego problem.
Nie napisałaś czy macie wspólny kredyt czy jest on we frankach.?
Ile warte rynkowi bez patrzenia na kredyt jest wasze mieszkanie?.
Ile warte samochód.
Jeśli mieszkanie jest duże czy  nie stać Cię na kredyt to trzeba zamienić na mniejsze.
I co to za myślenie: państwowa pensyjka? Jak za komuny. Państwowa pensyjka to może być 10 tys i prywatną 3 tys.
Jak zarabiasz mało i nie masz widoków na wysokie alimenty to szukaj innej pracy.
A może ma z zgodzi się na przyzwoite alimenty w zamian za odzyskanie połowy mieszkania?
Zacznij myśleć i liczyć. Bo może nie masz wiele czasu na korzystne rozwiązania.
Koniecznie przeczytaj wątek Painisfinite  i to nie po łebkach.
.

Mój wątek nie będzie dla niej pomocny bo kończy się w momencie  zerwania romansu z pierwszą  Panią  ale były kolejne. No chyba że jako historyczną analiza podobieństwa odczuć.

Można zawsze poczytać wszystkie moje posty począwszy od najstarszych.
Moim zdaniem rokują tylko te małżeństwa gdzie widać po odkryciu zdrady że komuś na drugiej stronie zależy. I to niezależnie czy był seks czy inne układy.
Po zachowaniu męża autorki widać że On ma ją gdzieś wiec trzeba dbac o inne rzeczy.

Czyli po odliczeniu wszelkich kosztów stałych (kredyty, czynsz, rachunki) zostaje Wam „na życie” 6 tys. zl na 3-os. rodzinę. Śmiem twierdzić, że to wcale nie tak mało....
Na Waszego Syna dostaniesz alimenty, przy rozwodzie z jego winy - również możesz się starać o alimenty na siebie. Tak, żebyście we dwójkę z synem mogli się utrzymać. Mieszkanie zawsze można sprzedać, kredyt spłacić, resztę pieniędzy jakoś podzielić i na coś przeznaczyć.

A czemu Ty się martwisz, jak mąż utrzyma się za 3 tys.? Przecież podobno odchodzi do kobiety, to rozumiem, że koszty wspólnego życia będą ponosić we dwójkę. Licząc, że ona wniesie również min. 3 tys. to mieliby 6tys. na dwie osoby. Można jakoś żyć Jak chce zaczynać „nowe życie” to myśle, że powinien przedstawić Ci plan, jak to ma wyglądać. Ale na pewno nie zgodziłabym się ma wspólne mieszkanie pod jednym dachem .... taka opcja nie wchodziłaby w grę... jak dawno temu mój były odchodził to przez ileś czasu mieszkał katem u swojego brata zanim sobie „wszystko ułożył” .... ostatnie, czego chciałam to oglądanie go każdego dnia...

Jak ktoś chce na nowo być kawalerem a ma dzieci, musi się liczyć zwykle że sporą obniżką poziomu zyciowego.
No chyba że jest bogatym człowiekiem czyli ma dochody pieciocyfrowe, inne nieruchomości niz mieszkanie z kredytem. .
A tu goście zarabiają po 7 tys i myślą że będą żyć jak dawniej. 
Nie będą .
Jeżeli mieszkanie autorki w Warszawie jest warte przykładowo 1, 5 mln na ten moment i ma np 500 tys kredytu, to lepszym rozwiązaniem dla nich obojga byłaby jego sprzedaz że spłatą kredytu oraz podzielenie kwoty tak by żoną mogła kupić mieszkanie dla siebie i syna A On kawalerkę.
A nie mieszkanie razem..

Myślę że na twoim miejscu robiłbym dokładnie tak jak Ty...

" A ja czekam aż go nie będę oglądać. Chcę mi się wyć. Pomóżcie mi."

Wszystko kiedyś minie. To chyba jedyne pocieszenie obecnie. Twoje upokorzenia i smutek też się skończą.

Ewelinko, przykro mi ze i Ciebie to spotkało, ale jesteś mega dzielna, naprawdę, trzymaj tak dalej.

Zbieraj dowody, tak jak tutaj wszyscy radzą, lepiej to mieć i nie skorzystać niż później żałować. Mysl teraz o sobie i dziecku, nie pros, nie blagaj, nie płacz przy nim, stawiaj sprawę jasno. On jest na haju, Twoja rozpacz by go tylko wzmacniała (wiem z doświadczenia ).

Lepiej by było jakby mąż nie mieszkał teraz w domu, bo sie zameczysz ta sytuacją a teraz musisz myslec o swoim zdrowiu. Syn jest duży, 8 klasa, to tak jak u mnie, egzaminy itd, potrzebny mu teraz spokój.

Moj maz byl w domu i to byl błąd, dla niego bylo tak wygodnie, ale mnie to wykończyło psychicznie i fizycznie. Psycholog radzila nam odseparowac sie od siebie, to są olbrzymie emocje.

nie każdy ma nerwy ze stali. nie każda ma taki charakter. Ja tak dałam radę , ale autorka pisze: pomóżcie mi... nie każdy ma taki silny umysł który trzyma emocje w ryzach, nawet jak są ogromne.
więc pomóż soboie autorko, bo to nie jest chwilowe zaćmienie: tu nie ma co zbierać , a musisz ratować siebie by się nie załamać- pakuj mu walizki skoro sam nie rozumie- o pomoc finansową zwróć się dio jego rodziny a o wsparcie do swoich przyjaciół
współczuję Ci- nie  niewiernego męża, ale tego ze jest takim egocentrycznym dupkiem
idz do prawnika.
będzie dobrze jeszcze kiedyś.
jak On jest takim Idiot..ą że opowiada żonie jak będzie sobie urządzał randki z Panią, to maszeruj do prawnika, do sądu po alimenty na dziecko, i niech spróbuje wyrzuvcić Ciebie i dziecko z domu- zobaczy czy to łatwe.
wnieś o separację i zamieszkanie syna z Tobą w waszym domu.

warto spróbować a nie zakłądać ze się nie uda.