Ogarnięty życiowo facet... co to faktycznie znaczy? - Netkobiety.pl

No cóż, według ostatnich dostępnych danych średnie wynagrodzenie to 3,8 koła na rękę, a mediana to wręcz niespełna 3100 na rękę. Innymi słowy: powiedz o tej marnej pensyjce tej (jak łatwo można policzyć) znakomitej większości zarabiającej mniej niż ja.

A i z tymi "młodymi dupencjami" to pojechałeś: na szczęście nie wszystkie młode, atrakcyjne kobiety to pustaki lecące tylko na kasę... choć szkoda że jest ich tak mało w stosunku do ogółu.

Do tego fragmentu najlepiej pasuje cytat z pewnego odcinka "Gry o tron": "...As if we needed any more signs the world was ending"...

Nie, to nic innego jak prawo popytu i podaży. Skoro taki "fachman" zarabia 2 średnie krajowe powiedzmy to znaczy, że jego usługi są na tyle pożądane i cenione, że dostaje tyle kasy.
Byłem na studiach, dobrze się bawiłem, polecam, nawet stypendium miałem za oceny. I pracuje w zupełnie innej dziedzinie do której się przyuczałem bo po studiach klepałbym biedę. Teraz wiem, że nawet jak rzucę robotę to zaraz znajdę nową bo potrzebują ludzi takich jak ja.
A jak chciało się mieć pewną pracę po studiach trzeba było wybrać kierunek dający zawód + sensowne staże/praktyki. U mnie w firmie dobrego automatyka przyjmą z pocałowaniem ręki, może być po robotyce, mechatronice, jak się bawił wcześniej, ma potencjał ze studiów i siedział bardziej w elektryce to też dostanie te 5k na rękę, na dzieńdobry.
A prawda jest taka, że trzeba sobie robić mocne CV i tyle.

powrót w rodzinne strony Twoje czy żony to nie żadna trudniejsza opcja niż zostanie w Krakowie, gdzie nie ma się mieszkania, a oboje wiemy na jakie pensje można było liczyć w 97, przy takim bezrobociu. O własnym mieszkaniu, w mieście które było zawsze droższe niż prowincja mało kto wtedy myślał, a kredyty nie były dostępne.
znałam ludzi którzy zrobili wtedy dużer pieniądze uczciwie, ale ciężko na to pracowali i nie bali się ryzyka
Znajomi którzy wtedy wrócili na prowincję, znależli się tam z powodu wsparcia rodziny w znalezieniu pracy i mieszkania, część z powodu kasy teścia i przywiązania żony do obiadów u mamy. Teść załatwiał zięciowi fuchę, teściowa bawiła dzieci tak i się kręciło.

jesli u Ciebie było inaczej, to jesteś wyjątkiem wśród znanych mi osób.

Ja już w wieku nastu lat wiedziałem co chcę robić: praca ta dawała całkiem sensowne pieniądze i poważanie. I temu podporządkowałem edukację, zakończoną zdobyciem tytułu mgr inż. na polibudzie i to nie polibudzie koszalińskiej czy radomskiej (bez urazy tych dwóch politechnik), specjalizacja na czołowej katedrze w tej dziedzinie w kraju. Owszem, studia były ciężkie i z poślizgami, kariera zawodowa trochę się po drodze nadwichnęła, ale w wieku 34 lat wydawało się że wracam na właściwe tory, w ostatnich latach poprzedniej perspektywy unijnej miałem 2 średnie krajowe, bywały miesiące że i więcej... Teraz jest słabiej (i tak nawet w nadzwyczajnie chudym miesiącu miałem nieco powyżej średniej, najczęściej w pobliżu półtorej średniej), ale wciąż jestem w stanie się utrzymać, nawet mieszkając w centrum miasta. Nieregularność pracy nieco utrudnia dokształcanie ( całkiem niedawno moje wyjazdy służbowe wręcz idealnie pokrywały się z terminami ewentualnych studiów podyplomowych, ale z drugiej strony bez tej kasy i tak nie miałbym ich z czego sfinansować, nikt mi nie da). Usiłują skłonić szefostwo do wysłania mnie na istotny w tej branży kurs (koszt 4,5 tys. euro), liczę że w tym roku w końcu się uda (niestety, mam polski i przez mniejszą ilość jednostek respektowany odpowiednik, więc ciężko przekonać liczącego każdy grosz nadszefa, sam tej kwoty nie wyłożę, bo wtedy to musiałoby mi się to w sensownym czasie zwrócić czyli musiałbym z miejsca szukać nowej roboty za co najmniej 1,5 koła na rękę więcej... a taka robota w mojej branży nie leży na ulicy). Muszę pomyśleć i ułożyć dobry plan; na razie układa się powoli po rozwodzie moje życie uczuciowe (czytając złote myśli Snake'a widzę jakim skarbem jest kobieta którą znalazłem), życie zawodowe też trzeba będzie rozsądnie porządkować...

Zrozumiałam że w lubelskim masz jakieś korzenie rodzinne czy Ty czy żona.
Bo nie w Lublinie chyba mieszkasz tylko na przedmieściach.
Jeśli oboje wybraliście nieznane wam miasto bo się wam podobało po prostu to jesteście jedynym takim przypadkiem z naszego pokolenia wśród par, które ja znam.
Znam nawet gościa co z wdzięczności dla bogatego teścia zmienił nazwisko na jego

Krakowa bronić nie będę, bo daje sobie radę sam ale rozumiem że ktoś może woleć mniejsze miasto z wtedy na pewno czystszym powietrzem. Chociaż strasznie dużo negatywnych  emocji coś  w tym, nie wnikam.
W każdym razie wszyscy których znam przeprowadzili sie do mniejszych miejscowości z powodów o których piszę.
Jeśli chodzi o koszty życia nie zgodzę  się.
Na pewno tańsze jest życie pod Lublinem nóż w Śródmieściu Krakowa i na pewno tańsze mieszkania.
Rolniczy teren na pewno wpływa na ceny żywności.

Na pewno nie chciałeś żony daleko od jakiegoś   kumpla wywieźć?

Najtaniej to jest pracować zdalnie dla Wawki albo Szwajcarii, Norwegii i mieszkac na Podlasiu albo jakiejś Tajlandii
Ja do niedawna pracowałem dla Wawki. Byłem w biurze raz w życiu (dwa lata temu). Teraz szukam czegoś zagranicznego.

Co jak co, ale pandemia dla IT dała większe możliwości pracy zdalnej.

No to zgaduj jeszcze raz; choć tak się składa, że ta specjalizacja jest najmocniejsza właśnie na tej którą ja kończyłem i na wrocławskiej.

W porównaniu do Podlasia to tak.
Przez pandemię teraz nie ma za bardzo znaczenia skąd jesteś. Większość moich znajomych fizycznie nie było ani razu od początku pandemii w firmach do których poszli pracować.
Wystarczy kamerka, mikrofon na meetingach i umowa przesłana i odesłana kurierem.

Ooo, to bardzo interesujące, że zamiast 25 lat trułbym się tylko 22 lata.
Niemniej jest to niewątpliwie paradoks, że przez 5 lat w Krakowie poznałem masę ludzi z Polski południowo - wschodniej, górali, nawet polskiego Tatara ale miejscowych nie bardzo I tu muszę przyznać, że czasem miejscowe laski z roku zaszczycały swoją obecnością akademiki, bo impreza była ale jakby kij w dupie miały

Uff. To widzę że masz powody nie lubić Krakowa.:D To potwierdza że ludzie że wschodu "zawzięte są" ( zdanie mojej babci i ojca stamtąd) i pamiętliwe  
Ale kończmy ten off top, który nic nie wnosi  do tematu autora ws ogarnięcia mężczyzny.
Ja dodam tyle że ogarnięcie to jest pewnego rodzaju elastyczność.  Czy jesteśmy ogarnięci testują trudne czasy, a nie łatwe. .
Pieniądze automatycznie się dla mnie z ogarnięcie nie wiążą, bo nieraz trzeba się ogarniać dysponując małymi środkami.

Assasin. Zalety są czasami wadami, a wady zaletami.
Widziałam na wschodzie spory rodzinne o w
miedzę, na które szkoda energii.
Pewne "zalety" też trzeba umieć tonować A perspektywę poszerzać. 
Tę silniejszą część mojego charakteru mam w genach stamtąd, ale mam też inną.
Dziwię  się tylko że Snake tak przeżywa kosza od panny z Krakowa przez 25 lat

Odpowiednikiem ogarnięcia jest uroda?
Bez sensu. Przeciez kobiety tez zwracaja uwage na wygląd u faceta. Musi w jakis sposob pociagac.

Uroda nie ma nic do rzeczy. 
Jak jest naprawdę  efektowna, w młodości robi Ci kuku, dużą część młodych mężczyzn oniesmiela, a przyciąga takich co chcą mieć kogoś kim można się pochwalić  obok.
Jak masz 20 lat nie wybierasz rozsądnie.
Im starszy mężczyzna tym chłodniej też może ocenić wady i zalety partnerki na życie.
Oczywiście że tzw uroda jest cenna ale bez przesady. Ma też ciemna stronę. 

Ale jak dla kogoś ogarnięcie to kasa to po drugiej stronie może być urodą.

Poza wszystkim de gustibus not disputantum..
A kasa jest policzalna.:)

A z powodu wyglądu to mnie mężczyźni pociągali gdy miałam 18 lat ostatnio..

Poza tym strasznie dziwna ta przyśpiewki ludowa, gdy wiadomo że na wsi bardziej istotna była ilość hektarów przez lata. :)
Pisał słowa chyba jakiś oderwany od pluga romantyczny poeta :)

Jakie to szczęście że jednak jesteś w błędzie... albo jednak są kobiety, które nieogarniętego też wezmą Jakoś nigdy nie miałem wielkiej kasy (chatę odziedziczyłem, z zarobkami powyżej dwukrotności średniej krajowej nigdy w zasadzie nie wyszedłem), a miałem i ładne i bardzo ładne (i to obiektywnie, a nie tylko w mojej ocenie).

A z urodą to faktycznie bywa pułapka, bo można polecieć na urodziwą, ale kompletnie niedopasowaną i potem konflikty w życiu się mnożą. A trafić na ładną, dopasowaną i z dobrym podejściem do związku to prawie jak strzelić szóstkę w Lotto. Ale czasem się udaje

To chyba na łeb padli, bo PW nigdy nie była najlepsza w Polsce (choć istotnie jest w czołówce, jednak jak patrzę na aktualny ranking, to moja uczelnia jednak wciąż wyżej ); nawet ta katedra na PW była wtedy słabsza niż na mojej.

Szczerze? Kogo to tak naprawdę interesuje ? Na pewno nie mnie. Sam piszesz ze zwrotnej kariery nie zrobiłeś a konczyles z tego co piszesz najlpesza uczelnię w Polsce.
Po drugie jak np. wybierasz lekarza to sprawdzasz , która Akademie Medyczna skończył czy po prostu szukasz dobrego lekarza.
Zreszta nie przekonuje Cie wiecej bo masz swoje twarde przekonania i zyjesz studiami które konczyles x lat temu.

Możliwe, ale to Ty pierwsza wyjechałaś z PW, a teraz reakcja jakby Cię ukłuło że nie potwierdziłem słuszności przechwałek Twoich wykładowców

Najlepsza polibuda w Polsce to to nie jest (choć czołówka i to ścisła); najlepsza była katedra. Choć wypuszczała niewielką liczbę absolwentów (średnio kilkoro rocznie). Ale za to Ci absolwenci mają co jeść. Może nie kawior i szampana, ale z głodu nie padają.

U mnie z rozpoznaniem lekarzy tak sobie, na ogół i tak idę na czuje. Co prawda staram się czytać jakieś opinie, ale jak u każdego: jakieś dobre, jakieś złe... Nikt wszystkim nie przypasuje

Nie, po prostu nie zgadzam się z tymi, którzy na siłę usiłują mi wmówić że jestem przegrywem tylko dlatego że nie zarabiam kilkukrotności średniej krajowej (gdzie przez kilkukrotność rozumiemy od blisko trzykrotności w górę). Bo jeśli TO ma być miarą ogarnięcia, to spełnia to może kilka procent facetów, a w takim wypadku lwia część kobiet oczekując ogarniętego (według tych kryteriów) mierzy nieco zbyt wysoko

Bo nie jest i chyba nikt tutaj tak nie twierdził. Trochę nadinterpretujesz posty.
Zarabiasz te 2k, ale wiążesz koniec z końcem i stać Cię na życie, a nie wegetację. Jesteś ogarnięty życiowo pod tym względem.

Dla mnie osobiście ogarnięcie życiowo wiążę się z niezależnością. Ktoś dostał mieszkanie od rodziców i żyje to wcale nie znaczy, że jest bardziej ogarnięty życiowo od osoby która wynajmuje, a po prostu ma szczęście w życiu.

Wiesz, że tak jak w każdym państwie milionerzy i w zasadzie ludzie którzy zarabiają po 30-40-50-80 tysięcy miesięcznie straaasznie podbijają takie statystyki.

No bo nie jest to miarą ogarnięcia żeby zarabiać kilkukrotność średniej krajowej. W ogóle ogarnięcie nie ma nic wspolnego z kwota na koncie o ile ta kwota daje niezależność. Bo czy ktoś zarabiajacy np 7tys z czego polowe wydaje na głupoty jest bardziej ogarnięty od kogoś kto dobrze gospodaruje mniejszymi pieniędzmi? Wiadomo ze nie.
Ważne żeby dobrze dysponować tym co się ma i aby być zadowolonym z tego co się ma. A jak nam brakuje to  nie pożyczac w chwilowkach, od rodziców czy zrzutkach.pl tylko zakasac rękawy. I nie wazne czy to praca w zakładzie mechaniki samochodowej czy na politechnice. Ważne żeby dawała komfort finansowy.
Sam komfort finansowy każdy rozumie inaczej. Mam wujka który zakupil sobie auto za 500 tys. Ja za te pieniadze kupilabym auto, przyczepe a resztę przeznaczyla na podróże a ktoś inny może by kupił wypasiony letniskowy dom.Także ilu ludzi tyle standardów. Dla Ciebie np ogarnięta osoba to osoba wykształcona więc podejrzewam , że Pania z Zabki bys sie nie zadowolil nawet jakby za swoja pensje potrafila się utrzymać a jeszcze odłożyć. Co nie znaczy , że takiej Pani czego kolwiek brakuje tylko nieodpowiada Twoim stabdardom.

Mylisz się. Dane są przekrojowe i nie ograniczają się do sektora przedsiębiorstw. Ja nie Mateuszek Kłamczuszek :-D
Możesz sprawdzić, zajęło mi to kilka minut

Britan, dlatego nie warto patrzeć na średnie tylko na mediany, bo to daje bardziej adekwatny obraz :-)

GUS podaje dane opracowane na dużo większej bazie badanych ale za rok 2018. Wtedy mediana wynosiła ok. 4100 zł ale dominanta czyli najczęstsza pensja wynosiła ok. 2380 zł brutto, a więc 1725 zł na rękę. Taką kwotą lub mniejszą musiała się zadowolić największą część pracujących Polaków w 2018 r.

Na pewno w Biedronce czy podobnym sklepie. A Janusz zatrudniający w swoim osiedlowym sklepiku, to jeszcze karnet na siłownię daje i bilety do filharmonii.

Niższa mediana oznacza jeszcze bardziej korzystną sytuację (przynajmniej finansową) autora wątku na tle społeczenstwa i tym bardziej może zlać opinie robiące z niego „przegrywa”.

No nie tak do końca. Powiedzmy dwukrotność to miałem w najlepszym okresie, teraz... między 1,2-1,3 i 1,5 średniej (choć kilka razy w roku zdarza się i mocniejszy strzał.
Więc tak różowo nie jest.

I dlatego powiem szczerze że to kwestia najbardziej mnie ciekawiąca. Chciałbym wiedzieć jak wielka jest skala tego zjawiska i jaka (co za tym idzie) jest FAKTYCZNA średnia. Dobrze myślisz: to by mi powiedziało czy i jakim jestem frajerem pracując za obecną stawkę...
Bo na papierze już można niestety powiedzieć, że obniżające się zarobki (moje w stosunku do średniej) sprawiły że JUŻ jestem mniej więcej na poziomie mediany dla swojej grupy wiekowej, a jeśli "kopertowe" ma daleko większą skalę niż sądzę, to by mogło znaczyć że jestem poniżej tej mediany, to to już by było upokorzenie...

To już chyba sam powinieneś ocenić. Na pewno mniej więcej wiesz ile zarabia się w Twojej branży , jaki jest Twój staż pracy itp. Jeżeli czujesz się jak frajej porozmawiaj z szefostwem a jeżeli pracujesz sam na siebie zwiększ stawkę.Ewidentnie czujesz ,że coś nie gra i pewnie słusznie bo ceny drastycznie poszły w górę. Każdy to chyba odczuł. Najważniejsze żebyś Ty był ze swojej pensji zadowolony jaka by ona nie była.  Ciężko się porównywać ze wszystkimi Polakami , ja tylko piszę ,że nie znam nikogo kto by pracował za naniższą krajową. Za to znam ogrom osób mających umowe na najniższą krajową a reszta pod stołem. Tak im po prostu wygodniej. W dyskontach na kasach zarabia się około 3 tys a na produkcji 3-3.5 tys jako oparator maszyn. Może osoba zamiatająca ulicę zarabia mniej ? Ale tą czynność wykonują głównie byli więźniowie.
Może też mieć wpływ ,że mieszkam na samym zachodzie kraju przy 2 granicach i u nas może stawki są po prostu wyższe. Nie mam porównania.

ale naprawdę zależy Ci na zdaniu osób które nie są z Tobą zwiążane?
Co Ci z tego że Kaśka z warzywniaka uzna Cie za nieogarniętego bo ma faceta zarabiającego więcej?
ludzie zwykle nie przejmują się takimi rzeczami.

Z pewnością, ale przecież Twoją wartość nie podbija tylko ( jeżeli w ogóle) grubość portfela. Napisałeś , że Twoje życie osobiste nabiera kolorów i ja bym na Twoim miejscu z tego sie cieszyła. Za bardzo skupiasz się na kwestiach zawodowych a one nie są jedynym filarem udanego związku i szczęśliwego życia.

Nie. Ta, którą znalazłem, jest inna, ale tym bardziej widzę większy kontrast między nią i wieloma innymi i tym bardziej mnie one wkurzają. To tak jak nawet z prostą usługą: jeśli spotkasz np. hydraulika-fuszera, który spieprzy sprawę i jeszcze skasuje jak za zboże, a potem trafiasz na autentycznego specjalistę, który jeszcze na dodatek weźmie mniej niż ten pierwszy, to to jeszcze tylko potęguje wk...nie na tego pierwszego i chęć przejechania się po nim. Tu jest tak samo.

No to przeczytałem sobie co to są te "umiejętności miękkie":
- asertywność,
- komunikatywność,
- odporność na stres,
- kreatywność,
- umiejętność pracy w zespole,
- wysoka kultura osobista,
- samodyscyplina,
- dobra organizacja pracy

i poza kulturą osobistą (to znaczy poza, że tak się wyrażę, "niższymi segmentami mojego środowiska pracy"; niestety, często w stosunku do pracowników fizycznych "Wersal" słowny nie przynosi odpowiednich skutków) niestety muszę je oszacować w skali 10-punktowej w przedziale od 2 do maksymalnie 5. No jestem po prostu przeciwieństwem typu wzorcowego handlowca. Niestety, jestem introwertykiem, więc pierwsze trzy zagadnienia z listy praktycznie u mnie leżą (choć z komunikatywnością bywało różnie: niektórzy ją krytykowali, niektórzy uważali że jest ok). Z kreatywnością też nie za dobrze. Jeśli chodzi o pracę, to działam raczej solo (i tak wolę), ale w zespole też bym się jakoś odnalazł (wtedy z kolei wzrasta we mnie chęć pokazania przydatności dla zespołu). Samodyscyplina i dobra organizacja pracy niestety też raczej leży.

I co, z tych powodów mam być niby do odstrzału? Zwłaszcza odporność na stres zawsze miałem niską, w czasie edukacji największą wydajność pracy zawsze miałem w okresie poprzedzającym zaliczenia. Na przykład ostatnio miałem przygotować prezentację na jeden temat. Przez dłuższy czas nie mogłem się zmobilizować, prezentacja miała być gotowa na konkretny dzień na 9:30. Skończyło się tym, że wstałem o 4:30 i zrobiłem prezentację, za którą zostałem ostatecznie przez przełożonego pochwalony. No trudno, taki jestem Tak, w czasach szkolnych zdarzało się słyszeć że jestem zdolny, ale leniwy: w podstawówce wystarczyło to by być w czołówce, w ogólniaku udało się dobrnąć do matury i zdać ją powiedzmy na przeciętnym poziomie, studia też jakoś wymęczyłem (choć długo trwały i do dziś wracają w koszmarach sennych, podobnie jak sen  o konieczności ponownego zdawania matury) i pracuję (w obecnej pracy już 10 lat). No niestety, nie każdy jest doskonały, a każdy musi jakoś zarabiać na swoje potrzeby życiowe. Nie ma też co pastwić się nad zagadnieniem kolokwialnie określanym jako lenistwo, bo to też niestety kwestia genetyczna, polegająca na wrodzonym niedoborze wydzielania dwóch hormonów: kto to ma naturalnie w porządku, ten jest szczęściarzem, kto nie ma, ten ma z grubsza prze...ne.

Okej.      Jesteś usprawiedliwiony. Nic nie zmieniaj. Jest git, luzik... i nie może być inaczej. Wierzę w każdy powód, który podałeś, w każdą przeszkodę której nie da się przeskoczyć ani obejść.

Jak dla mnie, Nowe otwarcie, to przykład z prezentacją dowodzi, że jesteś mega odporny na stres. Zwariowałabym, gdybym miała czekać do ostatniego dnia nad ranem, żeby coś takiego przygotować :-O
Chyba że to nie było nic ważnego i brak prezentacji przeszedłby niemal niezauważony.

Mnie się wydaje, że Ty lubisz działać pod presją i prokrastynacja, którą opisałeś tylko Tobie to ułatwia ;-)

Boki zrywać... Ciesz się cwaniaku, że urodziłeś się z w pełni funkcjonującą gospodarką hormonalną (w czym nie ma żadnej Twojej zasługi, wyłącznie fart) i bez różnych niedoskonałości (także zdrowotnych), które na co dzień musiałbyś ukrywać żeby w ogóle dostać dopuszczenie do pracy np. podczas badań. Nikt mi nie da ulgowej taryfy z tego powodu że np. jestem na granicy bezdechu sennego (ale nie przekroczonej, czyli z jednej strony odebranie prawka mi nie grozi, z drugiej nie mam żadnej refundacji ewentualnego leczenia, a możliwość wypoczynku znacznie słabsza) czy z tego że potrzebuję każdorazowej rehabilitacji oczu by zaliczyć badania okulistyczne dla dopuszczenia na wysokość powyżej 3 metrów (może też i dlatego długa jazda mnie bardziej męczy); o tym że jestem alergikiem, to nawet nie ma co gadać, bo z tym po prostu żyję, nie pamiętając o tym na co dzień... Śpię choojovo, maksymalnie kilka godzin w ciągu nocy, budzę się od byle czego (i to bynajmniej nie z powodu prostaty, tu wszystko jak najbardziej ok), muszę trzymać wagę bo dyski polecą.

Ciesz się, że nie masz tych wszystkich problemów, bo dzięki temu możesz beztrosko zgrywać twardziela...

każdy z nas się róźni ale nie ma się co oszukiwać współczesne czasy są okresem ogromnej rywalizacji i odporność na stres jest podstawą, natomiast jest masa ludzi jak Ty, którzy mogą np, mieć olbrzymią wyobraznie i umiec przekuc ja w zawodowy sukces, ale zeby to zrobic to trzeba znalezc zajecie temu sprzyjajace i madrego empatycznego szefa, znam takie miejsca i ludzi ale to są pojedyncze przypadki,

ogólnie nasz świat przypomina mocno świat zwierząt, drapieżniki biorą co chcą, reszta musi jakoś się w tym odnaleźć, można mowić że jest inaczej ale umówmy się każdy z doświadczeniem życiowym widzi że ktoś kto ma urodę, zasoby, siłę i odporność na stres znacznie łatwiej porusza się w tym świecie. Bez wzgledu na to co dal los nie mozna myslec o sobie jako ofierze, macie przyklad IT i slynnego zdjecia kilku chlopakow przy stole, wszyscy osiagneli niesamowity sukces i kto sie smieje teraz