Żona chyba odeszła do innego - czy to zauroczenie? - Netkobiety.pl

ech tam, ego kazdy ma takie na jakie go stać :0
ja nie miałam szefa 20 lat, a teraz mam. młodszego szefa tytułuję szefem ale ma trochę funkcji asystenckich wobec mnie póki co bo mogę jako nowy pracownik wielu rzeczy nie umieć. szefa wszystkich szefów omijam dużym łukiem bo była już spinka a na to nie mogę sobie pozwolić
generalnie kolejne nowe otwarcie

I cały sęk w tym, że coś niby się toczy od dłuższego czasu, ale żadna ze stron o tym nie chce albo powiedzieć, albo usłyszeć. Wierzyć się nie chce, że facet był głuchy i ślepy na jakiekolwiek sygnały i/lub kobieta nie powiedziała mu ani razu wprost, o co jej chodzi. Takie podejście w stylu: jak jest wszystko dobrze, hula i gra, to jesteśmy razem a jeśli się coś psuje, to do widzenia.

Rox, szczerze to mnie przeraża takie myślenie..Ja wiem, że stolica, wielki biznes itp., ale myślenie niektórych jednostek powala na kolana. To już nie jest realizowanie ambicji, tylko chore ego, które nie pozwala trzeźwo myśleć. Ambicją może być wybieranie życiowej drogi na samym początku, ale jeśli ktoś po usilnych próbach nie daje rady znaleźć odpowiedniego dla siebie miejsca, to chociażby fakt, że ma dzieci, powinien go skłonić, aby tą dumę schował na chwilę do kieszeni. Tego przypadku z zamianą ról podwładna/przełożona nawet nie skomentuję...
Pozostaje mieć nadzieję, że człowiekowi nigdy w ten sposób palma nie odbije...

O jakim życiowym błędzie mowa? To chyba lepiej zając się domem niż siedzieć na tyłku i nic nie robić, albo czekać aż żona z pracy przyjdzie i jeszcze będzie tyrać w domu, nie rozumiem Twego podejścia w tej kwestii

Czy ja tak naprawdę się użalam? Prosiłem o radę opisując sytuację.

No właśnie, problem w tym że tu nie było żadnego sygnalizowania, żadnych rozmów na ten temat, nic. Nie mamy dzieci więc niby sprawa prosta, tylko jak wyrzucić do kosza kawał życia, "najlepszych lat" (o wiek chodzi)...
A kwestia wybaczenia to szeroki temat, raczej do zakończenia wszystkiego to dąży, już nawet z mojej strony, jestem po prostu zmęczony.

A moją żonę obchodzi co ja teraz czuję? Niewiem już sam co robić, nigdy nie miałem takiej sytuacji, cóż całe życie człowiek się uczy, szkoda tylko , że w taki sposób.

Zgnuśniał? Bo postanowił (musiał) dać na luz i odpocząć? Pracowałem po 16-18 godzin dziennie! Niczego nie brakowało. No ale Koleżance widzę najbardziej kłują te piwka... Czy jakbym wydał pieniądze na paliwo jeżdżąc w kółko po lasach i polach to by cos zmieniło (ponoć to dobre na nerwy, jeździć bez celu - nie próbowałem)

To już pytanie nie do mnie, tylko do żony.

W punkt.

Powtórzę to co pisałem kilkanaście linijek wstecz - nie było sygnałów, nie było rozmów , że coś jest nie tak, że trzeba coś zmienić, NIC. I to jest problem, bo być może nie zauważyłem , że jest coś ze mną nie tak, ale nie było nawet jednego słowa na ten temat z jej strony.
Mnie też się wydawało, że po tylu latach ją znam, a jednak...
Szczerze, nie mam pojęcia co by mogło mi umknąć, myślę cały czas o tej sytuacji analizując ją krok po kroku na spokojnie i jestem w "polu".
Pozdrawiam

Czyli jednak..

Nie dostawałeś żadnych wskazówek ani przesłanek, że jej cokolwiek w Waszym życiu nie odpowiada..Po prostu powzięła decyzję i zwinęła żagle. Patrzyła na siebie, nie widząc Twoich odczuć, kiedy nie potrafiła Tobie powiedzieć o swoich..Poza tym ona oczekiwała od Ciebie takiej a nie innej roli w Waszym życiu, więc po tym, jak nie spełniłeś jej oczkiwań, postanowiła odejść. Nie widziała najwyraźniej niczego źlego w tym, że nie potrafi komunikować swoich potrzeb ani rozmawiać o problemach.

Do alkoholu ciężko jest mi się odnosić, bo trzeba na to wyjątkowo uważać, ale w sumie jest szansa, że gdybyś wykorzystywał czas i środki inaczej, to byłoby podobnie. Nie wiadomo dokładnie do końća, o co jej chodziło, bo i tak Ci tego nie zakomunikowała. Może byłeś ślepy na jej sygnały, ale uważam, że w takich wypadkach należy w końću wydusić z siebie, co tak naprawdę nam nie pasuje, choćby w krzyku, jako ostateczności.
Ona tego nei zrobiła, bo wolała łatwiejsze rozwiązanie czyli odejście..

Ale w czym rzecz autorze? Kobieta nie chce byc z toba i jakie ma znaczenie czy ci to zakomunikowala, chciala cos ratowac, byc fair? Cos nie pykło, przestawiła wajchę i pojechałeś na boczny tor. Nie macie dzieci, nie wiem jak tam wspolne zobowiazania, ale w sumie to sytuacja jest bezproblemowa. A takie piwkowanie to straszna słabizna, sam miałem taki okres i nie ma co dziwic sie, ze kobieta patrzy na takiego faceta jak na laczka. Czekają cie wszystkie etapy zwiazane z rozstaniem i rozwodem, a za jakis czas jak sobie wszystko dobrze poukładasz, staniesz na nogi.

A osoby które miały w rodzinie problemy alkoholowe wszędzie widzą  alkoholizm.
Kobieta z mojej rodziny zrobiła będąc gościem w naszym domu aferę  mi że pozwalam mężowi na okazjonalne picie przy wyjściu z kolegami łącznie z pretensjami jaką że mnie zła żona.
A nigdy problemu alkoholowego w domu nie mieliśmy.
W innym temacie Salomonka opisała swoje drastyczne przeżycia i współczuję.  Ale jak wtedy pisał jej Paslawek nie może szukać w każdym autorze swojego byłego.  To świadczy chyba o narzucaniu na wszystko swoich przeżyć a nie przerobienia tematu.

Pytanie, czy żona Autora była bardziej zniesmaczona samym faktem picia, czy po prostu tym, że mogli ten czas wykorzystać w inny sposób..Mam wrażenie, że niekoniecznie mogło chodzić tylko o to nieszczęsne piwko, ale właśnie o fakt, że Autor "przystopował" ze swoim życiem. Jej się nie podobało to, że on chce choć chwilę się od wszystkiego odciąć. Spoczął na laurach, i choćby to nawet trwało przez krótki czas, to i tak wg niej jest nieodpuszczalne, bo ona oczekuje od niego 1000% wydajności i skutecznści.

Co do samego alkoholu, to sam biorę poprawkę na osoby, których dotknęły problemy alkoholowe, przy takich dyskusjach. Przypuszczam, że nawet, gdyby facet wypijał te kilka piwek w weekend, raz na tydzień, to już by go ktoś tutał wziął za alkoholika.

Żona w którymś momencie uznała, że nie chce z nim być.
Trzeźwo zauważyła, że komunikowanie tego faktu tylko nastręczy jej niepotrzebnych nieprzyjemności, dlatego cichaczem zaczęła rozglądać się z lepszym modelem.
Gdy go znalazła, to odeszła na gotowe, w jej pojęciu lepsze; bez przestojów i stacji pomiędzy.

Różnie sobie można to oceniać moralnie, ale w kontekście ''zrozumienia'' to tu wielkiej filozofii ani komplikacji nie ma.

napisał że niecodziennie, słowo przeciwko słowu- więc dlaczego mamy wierzyć Tobie- że to było codziennie i to główny powód.
zobacz ile z tym lat walczyłaś bo Ci zależało- a Tu Pani nic.
myślisz że wcześniej w ich towarzyskim życiu nie było piwa?

mniejsza o to. obstawiam romans bo są na to dowody a naiwnością byłoby sądzić że w pare tygodni ułożyła sobie życie.

Niezla masz zone, nie ma co.

Jednak nie kupuje, ze wszystko bylo OK i zona sie nagle wyprowadza, zmienia numer telefonu, zamki u matki i na odchodne rzuca:''zabieram tylko samochód, zostawiam wszystko ,żyj sobie sam w tym „zasr...” domu''. Musiales jej niezle za skore zajsc. Relacja musiala tez szwankowac od dluzszego czasu, widocznie tak czyms byles zajety lub byles jej tak pewien, ze wasze problemy zamiatales pod dywan. Dobre zwiazki nie rozpadaja sie z dnia na dzien.

Na twoim miejscu jednak bym sie cieszyla, przynajmniej wiesz jak wsparla cie zona w czasie kryzysu . Jak masz troche oleju w glowie, to te zyciowa wywrotke potraktujesz jako trampoline do lepszego zycia. Mlody jestes, jeszcze nie jedna firme zalozysz, odkujesz sie finnsowo i nawet rodzine mozesz zalozyc. Nie panikowalabym bym, tylko wziela sie do roboty. Was juz nie ma.

Ela.. Naprawdę daruj sobie. Chcesz abym nigdzie się nie wypowiadała , bo miałam męża alkoholika? Co to ma do rzeczy? Nie wiem wszystkiego o autorze, tak jak ty też nie wiesz, a nawet on sam o sobie nie wie albo nie chce wiedzieć. Każdy z nas wypowiada się na podstawie swoich doświadczeń. Tylko autor twierdzi że jest bez winy, a ty to z klapkami na oczach potwierdzasz, przy okazji dyskredytując każdego kto twierdzi inaczej.

Ja rozumiem żonę autora, choćby i nawet do innego faceta poszła. Nic nie dzieje się bez przyczyny.
I tyle.

Aha!!! I gdzie ja autora porównuję do swojego exa? Zagalopowałaś się Ela..

Autor swojej żony nie bił, nie przypalał papierosami, nie kopał gdy była w ciąży, nie dusił i nie próbował zabić nowonarodzonego dziecka, więc w porównaniu do mojego ex jest prawie ideałem

I jeszcze raz powtarzam; To że wiesz o mnie tak dużo nie daje ci prawa twierdzić, że porównuję kogoś do swojego byłego męża. Bo to jest najzwyklejsza, najgorszego sortu manipulacja, aby zamknąć mi usta. Nie spodziewałam się tego po tobie Ela...

Żadnych emocji nie wylewam. Napisałam ripostę na twój post który mnie właściwie obraził. Bez tego nie byłoby tematu. Jak zwykle odbieram lekcję: Nie zwierzać się, nie gadać za dużo o sobie bo zostanie to wykorzystane przeciwko tobie, kiedy tylko komu nadarzy się okazja.

Dla mnie temat zakończony. Pisz co chcesz w tym temacie i utwierdzaj autora w przekonaniu, że niczemu nie zawinił a żona mu się zbiesiła. Masz prawo i pewnie niektórym to się spodoba.

Heee? W co ja cię wciągam? Ela, po pierwsze nie jesteś moją koleżanką, bo ja tu na forum koleżanek nie szukam, a po drugie nie jesteś tu wyrocznią która decyduje kogo oszczędzić a kogo nie. Wymieniamy się doświadczeniami i tylko tyle.

Z resztą się zgadzam; Koniec offtopa.

K O N I E C.

Próbowałaś pogadać, okazać wsparcie wiecznie pijanemu facetowi?
Naprawdę zabranie zabawek jest czasami jedyną opcją, aby samej się nie dać zdołować i uzależnić.

Fajnie się kogoś ocenia, jak się nie ma pojęcia o czym się mówi.

Noben, ja uciekłam od męża nie zabierając nawet własnych rzeczy. Niczego.

Nawet telewizora który dostałam "na wyprawkę" z sierocinca a który był moim jedynym "majątkiem". Po prostu chciałam tylko uciec i choć było mi naprawdę żal tego grata chyba przez następnych kilka lat, to nigdy nie wróciłabym po niego.

Zastanów się następnym razem jak napiszesz o obsesji, bo walisz jak kulą w płot.

I znowu pewnie doczekam się pełnych znawstwa stwierdzeń, że porównuję to co przeszlam do autora wątku.
Lepiej jednak mieć co porównywać niż pieprzyć farmazony rodem z Claudii czy Poradnika Domowego.

Noben Racja, jakby ją zdradził czy wyrządził jakąś krzywdę, to by go oskubała do końca. A tak, po prostu sobie wyszła z ich wspólnego życia. Bez "zbędnych" rozmów, wyjaśnień czy uprzedzeń - do widzenia i koniec. Taka ewakuacja to jest zwyczajny brak klasy i przyzwoitości. Jeśli w takich wypadkach dochodzi alkohol, to ciężko oczekiwać trzeźwego osądu od kogoś, kto miał z tym przykre doświadczenia.

Nie daj sobie wmówić Autorze, że jesteś winny całemu złu, przez które rozpadło się Wasze małżeńswo. Plus jest z tego taki, jak ktoś wyżej już zauwaył, że masz wgląd jak niby bliska Ci osoba reaguje, jak pojawiają się problemy w codziennym życiu. Ona od Ciebie czegoś oczekiwała, a jak tego nie dostawała, to nie raczyła nawet o tym powiedzieć, bo stwierdziła, że sam musisz wiedzieć, co robisz źle..
A tak się raczej konfliktów nie rozwiązuje..

Remik

Wpadłeś w problemy, to się może zdarzyć każdemu, ale Ty się niestety w tej czarnej d**** zacząłeś urządzać.
Żona dawała Ci sygnały niezadowolenia, żaliła się też matce (teściowa się czepiała), kłóciliście się coraz częściej,  więc to nie było tak, że odeszła z zaskoczenia.
A odeszła niestety tak, że tutaj nie ma już co zbierać niestety ani liczyć na jej powrót

edit - przejrzałam Twoje posty i zobacz, jak Ty wypierasz/bagatelizujesz problem:

"JA niczego złego nie zauważyłem wcześniej, MOŻE."

"Ja już nie zwracam uwagi na to. Koleżanka pisząca te posty , czepiająca się tego piwa rzeczywiście ma problem osobisty, złe wspomnienia , a próbuje do tego porównać mnie do swojego exa. Słabe."

"Ale czy ktoś powiedział, że się przewraca od tego piwa? Że robi awantury? Że śpi na schodach/podłodze albo coś w tym stylu?"

"Powtórzę to co pisałem kilkanaście linijek wstecz - nie było sygnałów, nie było rozmów , że coś jest nie tak, że trzeba coś zmienić, NIC. I to jest problem, bo być może nie zauważyłem , że jest coś ze mną nie tak, ale nie było nawet jednego słowa na ten temat z jej strony."

i znowu:

"No właśnie, problem w tym że tu nie było żadnego sygnalizowania, żadnych rozmów na ten temat, nic."

"No ale Koleżance widzę najbardziej kłują te piwka..."

"sądzę, że po tylu latach to człowiek zasługuje na szczerą rozmowę w cztery oczy, co komu nie pasuje w związku, co zmienić itp. A nie uciekać jak szczur z tonącego okrętu..."

To mnie też bardzo zastanowiło:

"Żadnej rozmowy o chęci posiadania dziecka nie było, bo w ogóle w sumie nie było żadnej rozmowy...".
Jedna z najważniejszych kwestii w związku, a u was nie było nawet rozmowy na ten temat? Dziwne.

Wy chyba nie bardzo potrafiliście ze sobą rozmawiać. Kłótnie zakończone łóżkiem, a problem spychany pod dywan. No i się zbierało, zbierało, aż się wylało.

W dalszym ciągu nie dowiedzieliśmy się ile trwał okres od momentu utraty pracy przez autora do momentu wyprowadzki jego żony. Moim zdaniem ma to kluczowe znaczenie przy ocenie całokształtu sytuacji. Ok, są w życiu człowieka trudne momenty, ale jeśli ta sytuacja z tym piciem trwała kilka miesięcy to w tej kobiecie rzeczywiście mogła narastać frustracja związana z bezsilnością. Trudno uwierzyć, że widząc co się dzieje nie reagowała. Być może autor przemilcza niewygodne dla niego fakty albo pewnych okoliczności nie pamięta. Picie alkoholu nigdy nie jest rozwiązaniem żadnego problemu, a jedynie pogłębia już istniejące problemy. Nawet jeśli autor stracił pracę to fakt ten nie zwalnia z obowiązku jej poszukiwania. Myślę, że gdyby od razu przedstawił żonie plan dalszego działania i się go trzymał to nie doszłoby do jej odejścia. Przecież przez wiele lat byli zgodnym dobrze funkcjonującym małżeństwem.

Żona reagowała, autor napisał o tym w pierwszym poście, że były pretensje, kłótnie, godzenie się i znów coraz częstsze kłótnie.
W kolejnych postach wielokrotnie to wypiera.

Przypisywanie tych wszystkich domowych prac, jako "kobiecych" jest niewątpliwie idiotyzmem, tylko czy sam fakt, żę Autor się do tego zabrał, bo miał kryzys zawodowy, już go definitywnie skreśla? Nie mówię o jakiś innych jego "przewinieniach, ale skoro się garnie do roboty w domu..
Pewnie samo picie przechyliło sprawę na jego niekorzyść.

Cóż, osoba, która uważa, że pewne sprawy w domu są do ogarnięcia wyłącznie przez jedną osobę, jest zwyczajnie niepoważna. Nie da się ukryć, że większość owych spraw może być ogarnięta zarówno przez faceta, jak i przez kobietę. Co nie zmienia faktu, że okazywanie sobie drobnej wdzięczności za pewne działania może być miłe dla obu stron i nie mówię tutaj o całowaniu po nogach.
Poza grzeszkami Autora, wydaje mi sie, że jego żonie w ogóle nie spodobał się pomyśl, aby on siedział w domu, nawet przez ten krótki czas. To piwkowanie jeszcze wzmogło u kobiety frustrację i bezsilność, dlatego w końcu odeszła.