Ja 18 lat, On 35 i sprzeciw ojca - Netkobiety.pl

Nie wydaje mi się, żeby ojciec miał się uświadamiać: on wie i nie toleruje starego faceta, chyba na początku tematu, autorka napisała, że ojciec dał jej jasno do zrozumienia - albo żyje u niego w domu, wg jego zasad, albo jest dorosła i ponosi pełne konsekwencję swoich decyzji.
Myślę, że to autorka powinna sobie uświadomić, że jest dorosła, nie dostanie tu rady, jak poukładać ojcu w głowie, by panowie zakumplowali się. To jest jej decyzja, czy chce polecieć za podstarzałym gostkiem, czy być na utrzymaniu swoich rodziców.
Nie da się zjeść ciasteczka i mieć ciasteczko.

Jak corka pojdzie na studia i bedzie mieszkac sama, a nie w konkubinacie z chlopem to ojciec i tak bedzie musial ja utrzymywac.
Druga sprawa, ze dziecko to nie lalka.
Jak czlowiek ma dziecko, to musi czym predzej zrozumiec, ze dziecko to czlowiek.
Czlowiek znaczy, ze ma seksualnosc, ma wlasne mysli, ma wlasne demony, ma wlasny charakter.
Problem jest z podejsciem jakie Ty tutaj przedstawiasz: Podejscie, w ktorym czyjes dziecko to jak zabawka.
Podobne do tego jak ludzie biora koty i mysla, ze jak maskotka bedzie cicho siedziec. Pozniej wielka afera, ze drapie.

Czesc relacji z ludzmi, z rodzenstwem i dziecmi i rodzicami, ba! nawet z dziadkami to jest to, ze ludzie beda robic cos co moze skonczyc sie porazka.
Czesc bycia z kims w rodzinie to nie odwracanie sie od kogos 'bo nie jest idealny'.
Nawet jezeli by wrocila do rodzicow z placzem, to co? Po to sa rodzice.
Nie okradla ich przeciez, nie sprzedala im telewizora by kupic heroine. Zawod milosny to nie jest tragedia czy koniec swiata.
To nie jest zdrada rodziny.

Ty tutaj i jej ojciec przedstawiacie takie myslenie: Jak corka robi cos, co dla mnie jest glupota to ja wtedy mam prawo ja wyrzucic z zycia.
Ok. W takim razie mozna to aplikowac do wszystkich sytuacji, taka zasade.
Dla mnie glupota to palenie papierosow. Czyli moglabym powiedziec do dziadka: No, palisz. Dla mnie to glupota, ja sie z tym nie godze. Jak nie rzucisz i dostaniesz raka to zostawiam cie na lodzie. Bo umierajacy na raka przyjdziesz po opieke z placzem.
Albo: Ojciec, jesz nie zdrowo, masz wysokie cisnienie i lekow nie chcesz brac. Jak zachorujesz, zaniemogniesz to jestes sam z tym. Bo ja sie na takie traktowanie zdrowia nie godze.
To samo autorka moze ojcu powiedziec. On swoje zdrowie zle traktuje, sam sie glupotami nakreca. Jak dostanie wylewu to niech sam sobie tylek podciera...
Co to za rodzina?
Bez sensu jest takie podejscie i jest bardzo niedojrzale. Ja rozumiem, jak ktos popelnia jakies zbrodnie przeciw komus. Bije, okrada, awanturuje sie...
Ale, ze wybierze partnera co mi sie nie podoba? Matko, tez mi tragedia. Wiadomo, ze nie wszystko bedzie sie podobac co bliska osoba robi. Trzeba 'get over it' jak to mowia.

Twoje myslenie jest wlasnie dziecinne.
To jest dziecinne myslec, ze mozesz sprawic, ze ktos w typie osobosci Twego ojca zostanie zmuszony do zrozumienia.
Dom plonie, a Ty stoisz w srodku i tupiesz noga, ze deszcz nie pada. Myslisz, ze zatrzymasz ogien przy pomocy samej woli.
Co trzeba zrobic to wyjsc z tego plonacego domu i zadzwonic na straz.
W Twoim wypadku? Wyniesc sie, odciac sie od ciaglego przebywania, dac czas i wtedy kontakty z ojcem naprawiac. Z punktu rownych sobie doroslych.
W zyciu, jako czlowiek dorosly, musisz sie pogodzic z tym, ze mamy niewielki wplyw na innych ludzi. Tylko oni sami moga sie zmienic.
Twoj ojciec nie zmienil sie w malzenstwie, sadzac po zachowaniu Twojej matki i nie zmieni sie w rodzicielstwie. Zona jest partnerem, Ty? Tylko dzieckiem.
Jestes ponizej jego, w jego oczach. Jestes glupsza, mniej odpowiedzialna, nie tak rozwinieta, nie masz odpowiednich zasad.
Jak niby z takiego punktu siedzenia go przekonasz?

Wszyscy Ci mowili juz co masz robic.

skąd wiesz, że twój ojciec postępuje źle?
O ile starszy jest ojciec od twojego faceta? Może jednak twój ojciec widzi coś, czego ty jako zaślepiona nastolatka nie dostrzegasz? a on zna z doświadczenia.

Zadam ci inaczej pytanie - jeśli jesteś dorosła, stanowisz sama o sobie, to dlaczego ktoś (rodzice) mieliby utrzymywać cię, płacić za twój pokój, jedzenie, ubrania, itp? Co dostają w zamian?
Wydaje ci się, że rodzice muszą zaakceptować każdą twoją głupotę, bo to jest twoje życie? Owszem jeśli to będzie twoje życie, ale jeśli korzystasz z ich życzliwości to dostosuj się do ich zasad. Będzie ci łatwiej w życiu, jeśli pójdziesz do pracy, to pensję dostaniesz za spełniania pewnych wymagań, to nie jest tak, że ci się należy za samo istnienie. Jeśli będziesz ze swoim facetem to też będą was obowiązywać jakieś zasady (które być może ustalicie ze sobą).

Skoro jest taki cudowny ten twój facet, to skąd w tobie ten lęk by zamieszkać z nim? skąd ten temat na forum?

Twój facet już się rozwiódł, toczy się sprawa? To on złożył papiery czy jego żona?

OK, ojciec nie jest zbyt normalny - czytanie prywatnych wiadomości, niszczenie rzeczy, czy utrudnianie wyjścia, bo potencjalnie mogłaby wyjść do niego jest chore i przemocowe... tym bardziej po co siedzi w tym domu? niech leci do chłopaka i będzie szczęśliwa
Co ją trzyma w domu? Ta wielka troska o zdrowie tatusia?

Rodzice mają obowiązek ale ona nie musi się uczyć, nie musi być utrzymywana przez rodziców, może się uczyć i pracować/być utrzymywana przez swojego faceta. Jest wiele dróg, którymi można podążać. Nie zmienia to faktu, że to oni są w swoim domu, to oni ją utrzymują, to oni ustalają pewne zasady... no i tu dochodzimy do początku, jak jej się nie podoba, jest dorosła, może zacząć żyć po swojemu, ale musi brać na siebie konsekwencję swoich wyborów!

Jej wybór jest prosty - niech ktoś na nią zapracuję, zaopiekuje się nią, by jej było dobrze. (Tak wiem, napisała, że ledwo wytrzymuje w domu, że boi się o zdrowie tatusia, itd... ale nie kupuję tego)

Ja juz pomijam kwestie czy ojciec ma prawo oczekiwac okreslonych zasad pod swoim dachem bo to faktycznie dyskusyjne w ktorym momencie moga sie one okazac absurdalne. Mnie bardziej zastanawia w jaki sposob Julija chce ojcu uswiadomic ze on zle postepuje. Bo napisala ze chce zeby ojciec to zrozumial. W jaki sposob ma sie to zrozumienie ziscic? Dzieki temu ze ona bedzie niezmordowanie spotykac sie w dzien i w nocy z tym gosciem i podjezdzac pod dom jego bryka? Bo naprawde jest naiwna sadzac ze w ten sposob osiagnie to zrozumienie. Co wiecej osiagnie jeszcze wyzszy pulap rozgoryczenia i zlosci ojca na siebie i na tego goscia bo to wyglada jakby mu sie wrecz w twarz smiali "patrz stary pierdzielu jak sie przejmujemy Twoim gadaniem". Nawet jesli nie jest to ich intencja to ojciec to wlasnie tak odbiera.

Tak, to mozliwe.
Coraz mniej rozumiem czego autorka oczekuje od nas. Nie da sie magicznie zmienic ojca, chyba kazdy sie tu w tym zgodzil (juz nie wazne czy popiera ojca czy nie)
W sumie nie wiem juz czy chodzi o narzekanie samo, zeby autorka mogla wyrzucic emocje czy szuka pomocy i porady.
Moze autorce jest ciezko przyjac takie rozwiazanie bo wymaga bardzo odwaznej i trudnej akcji. Wiec woli sie krecic w kolko.

Skad wiem czy postepuje zle? Wedlug Ciebie postepuje dobrze? Jak tak to chyba nie potrafisz postawic sie w mojej sytuacji , ot tak wyobrazic sobie atmosfere , ktora opisuje.
Dla Was to takie proste wszystko ,zero zrozumienia i lepiej palnac "jak Ci zle to sie wyprowadz a jak nie to siedz cicho i nie pyskuj ojcu.." niz porozmawiac bez ironii .
Ojciec ma 48 lat
Nie czuje leku przed zamieszkaniem z Nim ale na wszystko swoj czas. Po prostu wiem , ze wyprowadzka przed matura jeszcze bardziej rozlosci ojca. No i strach o zawal co nie zmienia faktu , ze jestem na skraju wytrzymalosci a wtedy nie bede patrzyla na nic i odejde a tego nie chce.Mysle, ze Wy nie rozumiecie moich relacji z rodzina.Zawsze sie podporzadkowywalam tacie wiec to eszystko mnie przerasta.
Pisalam, ze mysle o rozmowie ze specjalista no ale nikt mi nie napisal czy to dobry pomysl czy nie, poradzic cos, cokolwiek

Rozwiodl sie .On zlozyl papiery ale Ona odeszla pierwsza

Początkowo może ciężko było to dostrzec, ale teraz wyłania się tutaj obraz ojca Autorki, jako totalnie zafiksowanego despoty, u którego chęć kontrolowania i układania życia swojej córce graniczy wręcz z obsesją. Nawet jeśli Autorce się wszytko doskonale ułoży, pozostanie w szczęśliwym związku z tym, facetem i jeśli będą mieli gromadkę dzieci, piękny dom i każde z nich dobrą pracę, to dopiero wtedy, jeśli w ogóle - jej ojciec będzie to w stanie zaakceptować. Dla niego wystarczającym argumentem dla braku akceptacji tego związku, jest fakt, że facet jest rozwodnikiem i jest sporo starszy. Nieważne co będzie dalej i jak się to potoczy - tatuś wie najlepiej "co jest dobre dla jego córeczki".
O ile na początku miałem zupełnie inne zdanie, to teraz widzę, że sytuacja wygląda zupełnie inaczej. Zostawiając ZUPEŁNIE partnera Autorki, zachowanie jej ojca jest zupełnie niedopuszczalne i karygodne. Zatem jedyne co jej pozostaje to wyprowadzka i ucieczka z tego bagna.

Julijo nadal nie odpowiedzialas w jaki sposob Twoje obecne zachowanie ma tacie uswiadomic co robi zle. Ponadto piszesz ze boisz sie, ze dostanie zawalu jak sie wyprowadzisz. A nie boisz sie ze dostanie zawalu widzac Ciebie ostentacyjnie spotykajacej sie nadal z facetem, wracajacej do domu w nocy itp mimo jego protestow i mimo tego ze mieszkasz pod jego dachem?
Piszesz, ze Cie nie rozumiemu bo bylas zawsze podporzadkowana ojcu. No prosze Cie a komu mialas byc jak nie rodzicom? Gdybys to pisala jako 30 latka to ok uznalabym to za nienormalne ale jako 18 latka? Kazdy jako dziecko czy nastolatek musi sluchac rodzicow, szczegolnie do ukonczenia tych nieszczesnych 18 lat. To sa opiekunowie prawni i to oni odpowiadaja jak cos odwalisz lub cos Ci sie stanie. Takze nie przezylas zadnej gehenny bo musialas sluchac mamy i taty. A nawet dzis gdy masz juz 18 lat to jestes jak napisala Cyngli jedynie pelnoletnia co nie oznacza, ze dorosla i dojrzala.
Co do rozmowy ze specjalista to bardzo dobry pomysl. Moze on jako profesjonalista wzbudzi Twoje zaufanie na tyle, ze jego slow nie bedziesz odbierac jako atak. Byc moze rowniez naswietli Ci lepiej motywy ojca i motywy partnera.

No to tymbardziej powinnas isc do psychoterapeuty na rozmowe. Ja nim nie jestem ale wydaje mi się że zachowanie Twojego ojca moze byc przyczyna dla ktorej lgniesz do 35 letniego faceta z bagazem wieku i rozwodu. Byc moze szukasz w nim troche substytutu ojca, jakiego chcialas miec, czyli dojrzalego, odpowiedzialnego ale i czulego wzgledem Ciebie a jednoczesnie chcesz tez ojcu zamianifestowac ze od tej pory zyjesz po swojemu. Jesli terapeuta to potwierdzi to moze wtedy na spokojnie zastanowicie sie czy jest to dobra motywacja do tworzenia zwiazku z tym facetem (abstrahujac juz od niecheci ojca). Mysle ze terapeuta moze Ci rowniez pomoc w  zrozumieniu nieco uczuc ojca. Jest despota i nerwusem ok ale mimo wszystko Cie na pewno kocha. Ja mam 40 lat i nie mam dzieci ale serce mnie boli na sama mysl ze gdybym miala corke, ktora pielegnowalam i chronilam tyle lat to ona ledwo wkraczajac w doroslosc zamiast martwic sie o mature z matmy i nie wiem swoja cere od razu zaczynalaby od spraw grubego kalibru typu zwiazek z dwa razy starszym rozwodnikiem. Moze Ty tego nie czujesz ale za iles tam lat bedzie to dla Ciebie oczywiste a byc moze terapeuta bardziej umiejetnie pomoze Ci sie postawic w sytuacji ojca juz teraz.

Dla wszystkich wątpiących wyciąg z kodeksu rodzinnego:

Z jednym tu się zgodzę : z" betonem" szkoda nerwów na dyskusję. Nie po to Twój ojciec, Autorko, latami Was tresował, by teraz pozwalać na samowolkę. Poznanie faceta przez zwykłe "chodzenie" i podjęcie wiążących decyzji trzeba chyba  przyspieszyć albo utajnić. Despotyzm i dewocja to często cechy osób bezkompromisowych. Przekonanie ojca to byłby cud, a te rzadko się zdarzają.
A określenie faceta Autorki "pedofilem" jest poniżej  krytyki, nawet jak na to  forum.

Dlatego Autorka wyprowadzać się nie chce. Może zostać z domu wyrzucona, a że wyłącznie za "mezalians", a nie ciężkie przewinienia typu używanie przemocy czy okradanie rodziców, prawo stoi po jej stronie. Znam chłopaka, który mimo ciężkiego charakteru wywalczył od rodziców alimenty na opłacanie pokoju i tzw. życie po wywaleniu. I dziewczynkę, w imieniu której dziadkowie po przygarnięciu  wywalczyli alimenty od rodziców alkoholików. W patologii pewnie jest takich dramatów więcej. Może i mało kto z rodzicami walczy, a niesłusznie. Wątpię, że nawet "dobry prawnik" przekona sędziego o zostawieniu niesamodzielnego dziecka "z niczym".

Wydaje mi się, że niektórzy mylą tutaj opiekę rodzicielską z władzą rodzicielską.
Niestety, jak ktoś chce mieć dzieci, to musi też być przygotowany na to, że w pewnym momencie wygaszają jego prawa do decydowaniu o tym, co będzie dla dziecka najlepsze, bo ono samo zyskuje do tego prawo, za to rodzic nadal ma obowiązki względem swojego dziecka.

Jeśli rodzic naprawdę kocha swoje dziecko i zależy mu na jego szczęściu, to chociaż powinien próbować rozmawiać, wspierać czy tłumaczyć swoje obawy. Zamiast tego zachowuje się jak rozjuszony, zaborczy tyran, stosujący psychiczną przemoc wobec swojego dziecka. Jak tłumaczyć wyzwiska czy przeszukiwanie telefonu? Bo to chyba nie są normalne metody wychowawcze..
Jeśli się trzymać definicji, to pedofilem zostaje ten, kto obcuje płciowo z osobą poniżej 15 roku życia, więc raczej nazywanie tak faceta, który wybrał 18-letnią dziewczynę( NIEZALEŻNIE jak to wszystko się potoczy) jest zdrowo nie na miejscu.

Ja to wiem, Ty to wiesz no ale widzisz, ze wiekszosc tu na forum mysli inaczej i mnie wrecz atakuja

Fakt, może metody nie są dobre, ale nie wiesz Bagienni-k, jak do wielu rzeczy jest się w stanie posunąć rodzic, gdy czuje że jego dziecku dzieje się krzywda. Nie ma znaczenia, że dziecko tego chce , bo inaczej rodzice nie walczylliby o dziecko ktore bierze narkotyki, czy popełnia przestępstwa. Nie usprawiedliwiam ojca, ale próbuje spojrzeć na sytuację z jego perspektywy. Ja mam wrażenie, że gdyby narzeczony autorki zrobił więcej by przekonac do siebie ojca dziewczyny, to sparawa miałaby szansę na dobre zakończenie, ale on nie robi nic, tylko odwozi wieczorami autorkę demonstracyjnie pod jej dom i namawia ją do opuszczenia domu. Tak nie zalatwią sprawy, ale jemu chyba wcale na tym nie zalezy. Mam wrażenie, że im więcej jest tych niesnasek w domu dziewczyny, tym on lepiej to odbiera, jemu to bardziej pasuje. Może na początku chciał jakiegoś porozumienia, ale teraz obnosi się tylko z urażoną dumą i cierpliwie czeka.

Taaa tylko gdyby facetowi zależało na dobrym kontakcie Autorki z ojcem i też jego z jej ojcem, to zamiast ją wyciągać z domu i się potajemnie spotykać, przyszedłby normalnie jak człowiek z flaszką i by z jej ojcem pogadał. Często ludzie boją się tego, co nieznane. Ja się ojcu nie dziwię, w życiu nie życzyłabym nikomu tak młodemu związku z tak dużą różnicą wieku i na dodatek z rozwodnikiem. Żaden rodzic chyba by nie życzył rozwodnika na potencjalnego pierwszego męża swojego dziecka. Co innego, gdyby oboje byli już w jakiś sposób doświadczeni przez los.

Tymczasem ten facet stosuje własną grę psychologiczną w kierunku ojca dziewczyny. Nastawia ją wbrew ojcu, zamiast proponować pokojowe rozwiązania. Zamiast poczekać, chce, żeby się wprowadziła do niego i w konsekwencji zerwała kontakt z rodzicami. Zamiast łagodzić konflikt, podsyca go podwożeniem po spotkaniach. Sorry, ale gdyby wysiadła kilka domów wcześniej, nic by się nie stało.

Więc postawa ojca to jedno, ale postawa tego faceta wcale dobrze nie rokuje.

Po pierwsze to twój kochanek jest od ciebie starszy nie o cztery lata, a o 17. DWUKROTNIE!!!
Po drugie, to co ja robiłem nie ma tu znaczenia. Moje córki dorastały w swoim tempie i widząc że są rozsądne miałem do nich zaufanie. Widząc twoja argumentację i twoje wywody wiem że tobie do dorosłości i rozsądku jeszcze bardzo daleko. W swoich wcześniejszych wywodach kilkakrotnie podkreślałam że masz dorosnąć. Sama o siebie zadbać, sama się utrzymać. Samodzielne decyzje są wynikiem samodzielności w innych dziedzinach. Skoro tatko ma to finansować, to chce mieć wpływ na to na co jego pieniądze idą.
Wcześniej napisałem że abstrahuję od twojego partnera, bo nie chciałem się wdawać z tobą w pyskówki tam gdzie i tak nie przyjmiesz do wiadomości żadnej negatywnej oceny tego człowieka. No ale jak dla mnie podstarzały Don Juan biorący się za ledwie pełnoletnie dziecko, to pedofil.

A twoja ocena twojego ojca? Wybacz, ale miałem do czynienia z osobami w twoim wieku i wiem jak łatwo i szybko się nakręcają. Wystarczy iskra aby wywołać spazmy, a rodzice i ich opinie są podstawowym celem młodzieńczego buntu. Dlatego twierdzenia bagiennika o ojcu despocie świadczą że niewiele wie o dorastających młodych kobietach.

Skoro jest taka dorosła, to niech zmieni adres. Krótka piłka. Może nawet mosty za sobą spalić, przecież nie musi ojca widywać.

Loka ja rozumiem Wasze zdanie, że ciężko patrzeć na taką różnicę wieku w związku. Ja też zresztą nie pisałbym się na coś takiego, na miejscu tego faceta. Zresztą wcześniej o tym sam tutaj wspomniałem.
Tylko, no stało się, co mamy z tym zrobić? Możemy choć na chwilę założyć, że facet ma czyste intencje? I tak najwięcej o tym facecie, z nas tutaj wypowiadających się, wie sama Autorka. Pedofilem z pewnością nie jest, bo Autorka nie ma 15 lat, tylko 18. Nie wiem, kto zaczął tą całą przepychankę, ale zrozumiałem, że skoro facet( nawet w odruchu desperacji czy jakimkolwiek innym) naciskał na Autorkę, żeby się wyprowadziła, to nastąpiło  NA SKUTEK reakcji ojca na wiadomość z kim się córka spotyka.

Co do przeprowadzki, to pewnie Autorka czeka tylko do matury a potem, jeśli się nic nie zmieni, ostatecznie podejmie decyzję.

Nie zauważyłam, aby wybielano tu zachowanie Twojego ojca, przeciwnie - pojawiło się mnóstwo głosów, że jego postępowanie jest naganne i niedopuszczalne. To raczej Ty patrzysz na sytuację jednostronnie, tłumacząc partnera nawet wtedy, gdy jego zachowanie jest po prostu głupie, bo ściąga na Ciebie jeszcze większą złość ojca, choć sytuacja i tak jest wystarczająco napięta i dla Ciebie trudna. Co niby miało na celu to ostentacyjne pokazanie, że nic sobie z jego zakazów nie robicie? Ty po prostu nie rozumiesz, że wystarczył sam fakt, że się z tym człowiekiem spotkałaś, zaś podwiezienie Cię pod sam dom było już tylko demonstracją przewagi, co ojciec mógł odebrać jak próbę upokorzenia go.

Napisałaś coś o jakimś szacunku, zaufaniu - naprawdę uważasz, że metoda, którą wybrałaś jest właściwa? <pytanie retoryczne> Przecież Ty cały czas udowadniasz, że nie postępujesz jak dorosła, odpowiedzialna osoba, a raczej jak nastolatek sprawiający kłopoty wychowawcze.
Raz już napisałam, ale powtórzę - nie da się zjeść ciastka i mieć ciastko, tak jak to sobie wyraźnie wymyśliłaś. Podejmując pewne decyzje musisz liczyć się z ich konsekwencjami, zaś od Twojej dojrzałości zależy jak sobie z tym poradzisz. Na ten moment radzisz sobie bardzo kiepsko.

Przypuszczam, że ojciec obecnie czuje złość przeplatającą się z żalem, rozczarowaniem i bezradnością, a jego zachowanie może wynikać właśnie z tych uczuć. Radzi sobie jak umie, a że nie umie inaczej, to wykorzystuje swoją przewagę. I żeby nie było wątpliwości - ja go absolutnie nie usprawiedliwiam, to raczej Tobie usiłuję wyjaśnić jak działa ten mechanizm.

Bagienni_k, jak rozumiem, jesteś w wieku prawie jej kochanka, niektóre osoby, biorące udział w dyskusji mają dzieci w jej wieku. Trochę jak na chacie u Julki, konflikt pokoleń (?) - zaczyna się robić ciekawie

Jednej rzeczy nie rozumiem w tej dyskusji, Julka próbuje nas przekonać do tego, że ma ojca idiotę i tyrana, sama jest już taka duża, że może bzykać się z podstarzałym lowelasem, ale to nic nie zmienia! Nawet jeśli wszyscy na forum przyklasną, że ma prawo do tego, co robi, a ojcu należy zrobić pranie mózgu, by grzeczniej traktował jej chłopaka , to i tak nic nie zmieni w jej sytuacji.

Julija18 jeśli szukasz wsparcia to poszukaj go na forum dla dzieciaków. Jeśli szukasz rozwiązania swojej sytuacji u osób starszych od siebie, to posłuchaj rady - dorośnij.

Ja bym jeszcze jeden filtr na to wszystko nałożyła.
Dzieciom często wydaje się, że ich rodzice robią same najgorsze rzeczy. Jak sobie przypomnę, co ja mówiłam o moich rodzicach i ich metodach wychowawczych jak miałam 18 lat, to czasami żal mi samej siebie. Teraz patrząc na to z zupełnie innej perspektywy, mam zupełnie inne myślenie niż 10 lat temu.

Bagienni_k, a co my wiemy o matce autorki? Tylko tyle ile sama autorka nam tutaj napisała. To, że matka jest bierna w SWOIM związku, źle świadczy o tym związku? A niby dlaczego? Matka się nie skarży, to nie ona napisala list i to nie jej małżeńskie układy rozstrząsamy tutaj. Może jej jest dobrze tak jak jest? Uparłeś się, żeby udowodnić, że nie jest/nie może być szczęśliwa z tym facetem, swoim mężem? Otóż zapewniam cię, że jesteś w błędzie.

Bagienni_k pisałam już o tym, nie uważam, że jej ojciec zachowuje się normalnie, rodzice powinni wychowywać swoje dzieci dla świata, by "wyfrunęły" z gniazda. Jeśli prawdą jest, że niszczy jej rzeczy, kontroluje jej rozmowy, to przekracza granice. Być może wybuchy złości powinien leczyć, ale nie jestem lekarzem.
Co nie zmienia mojego stanowiska, ojciec jest we własnym domu, decyduje, tak sobie wychował córkę, to ponosi konsekwencję. Ojciec nie ma tak dużej mocy, by decydować w kim będzie się kochać jego córka, ale jak najbardziej ma prawo ustalać zasady funkcjonowania we własnym domu.
Dziewczyna nie ma żadnego pomysłu na tę sytuację, chciałabym sielanki, ale jej działania uderzają we wszystkich w nią samą, w ojca, w jakiś sposób w jej faceta. Wypłakiwanie się na forum w żaden sposób nie zmienia jej sytuacji, co gorsza, ona zachowuje się jak małe dziecko tupiące nóżką i powtarzające w kółko to samo.
Już napisałam - jeśli chce być uważana za dorosłą, to niech podejmuje własne decyzje/działania (nie tylko biadolenia) i ponosi ich konsekwencję.

Zawsze jest jakiś konflikt na linii rodzic-dziecko, czasem rodzice źle wyrażają swoją troskę, obawy, czasem dzieciaki działają na zasadzie przekory, ale potrafię sobie wyobrazić sytuację, że moje dziecko spotyka się z kimś niewłaściwym (np. ze świata przestępczego - to jest przykład, nie sugeruję, że jej facet jest patologią), też szukałabym sposobu, by ochronić moje dorosłe dziecko.

Bagiennik, ale Ty NIE WIESZ dlaczego matka nie mówi nic. Może nie chce zaogniać konfliktu, a może zgadza się z ojcem. Wiesz, jak to wygląda z perspektywy Autorki, ale to niekoniecznie musi byc prawda.

No fakt, nie wiem Tylko jeśli matka ma na ten temat konkretne zdanie, to niech Autorka o tym uczciwie wspomni, bo inaczej możemy się tylko domyślać. Może myśli jedno, a robi co innego. Oparłem swoje przypuszczenie na tym, iż Autorka wspomniała, że nie ma w matce oparcia. Zatem nasunęło mi to wniosek, że właśnie nie chce zaogniać konfliktu, bo prawdopodobnie nie ma odwagi się przeciwstawić mężowi. Czy to pewne? Zapewne niekoniecznie, ale przecież możliwe..

Takie a nie inne decyzje Autorki to jedno. Możemy je tutaj uważać za dziecinne czy nieprzemyślane. Jeżeli nawet Julia jest wszystkiego świadoma i będzie konsekwentnie realizować swoje postanowienia, przynajmniej w kwestii matury i studiów/pracy oraz swoich wyborów, to czy to COKOLWIEK zmieni jeśli chodzi o postawę jej ojca? Jeśli nawet istnieje cień szansy, że ten związek im się ułoży, to czy kiedykolwiek go ojciec zaakceptuje? Powiedzmy, że Autorka zda tą maturę, znajdzie pracę, będzie się sama utrzymywać i jeszcze pójdzie na studia zaoczne, gdzie jednocześnie facet będzie ją w tym wspierał i pomagał - czy nagle ot tak ojciec zmieni swoje zdanie? Nagle cudownie przekona się do swojego przyszłego zięcia?
Pytanie zatem brzmi, czy postawa ojca może się zmienić pod wpływem zmiany sposobu myślenia Autorki, świadomości dokonywanych przez nią wyborów w życiu, przy jednoczesnym trwaniu w tym związku czy pod wpływem zakończenia znajomości z tym facetem? Dla jej ojca nie ma chyba tutaj różnicy...
EDIT: Zatem ,możemy jedynie gdybać, co do roli matki w tym konflikcie. Jak to rzeczywiście jest, to się pewnie nie dowiemy, jedynie ZAŁOŻYŁEM, że matka Autorki mimo wszystko chciałaby mieć cokolwiek do powiedzenia w kwestii wychowania córki, czy nawet zrozumienia jej potrzeb lub życiowych wyborów. Co nie zmienia faktu, jakim człowiekiem jest jej ojciec..

Ja bym tę relację przerwała. Widzisz, ze nic dobrego z niej nie wynika, twój ojciec się pochorował, a twój partner wymusza na tobie przeprowadzkę, w ogóle nie licząc się z tym, jak to wpływa na twoją rodzinę. Zastanów się, kto i co jest dla ciebie ważniejsze.

Wiesz, jestem matką, wydaje mi się, że liberalną, a na pewno mamy z synem świetny kontakt, ale choć bardzo mu ufam, to nie wiem jak zachowałabym się w sytuacji, gdybym z racji swojego wieku i życiowego doświadczenia uznała, że popełnia błąd, który może go słono kosztować. Mamy zresztą taką umowę, że on samodzielnie dokonuje swoich wyborów, ale ja mam prawo do ich krytyki. Jeśli trzeba - krytykuję, jednak nie narzucam, a że chłopak również ma do mnie ogromne zaufanie, to liczy się z tym, co słyszy i widzę, że naprawdę bierze to moje zdanie pod uwagę.
Ojcu Juliji chyba nigdy nie udało się nawiązać z córką takiego kontaktu, dlatego ona nie wierzy w jego dobre intencje, ja z kolei intuicyjnie czuję, że on naprawdę nie chce dla niej źle, tylko działa w sposób wybitnie nieporadny.

''Nie czuje leku przed zamieszkaniem z Nim ale na wszystko swoj czas. Po prostu wiem , ze wyprowadzka przed matura jeszcze bardziej rozlosci ojca. No i strach o zawal co nie zmienia faktu , ze jestem na skraju wytrzymalosci a wtedy nie bede patrzyla na nic i odejde a tego nie chce.Mysle, ze Wy nie rozumiecie moich relacji z rodzina.Zawsze sie podporzadkowywalam tacie wiec to eszystko mnie przerasta.''

wyprowadzka przed maturą tylko zaszkodzi tobie samej, zapewne sama to czujesz

albo jestes dorosła i odpowiedzialna,  utrzymujesz się sama, zdajesz maturę , albo nie  jesteś. Spod skrzydeł ojca pod piórka faceta jako utrzymanka - zapewne też ci to nie w smak.

Owszem, ojcu ma prawo się to nie podobać, ma prawo o tym mowic, może nie podoba ci to, jak cie traktuje, ale obawiam sie,że twoj ojciec NIE CHCE DLA CIEBIE ŻLE
Nie chce, byś popełniała będy, które będą cię drogo kosztować. Może nie umie tego wyrazić, zna tylko takie metody, jakie stosuje, trudno.  Ale jest twoim ojcem, a nie zonkosiem, kotry dorwał się do małolaty i postepuje w szczeniacki sposob.....

może ty nie chcesz się do swojego kochanka wprowadzić, bo on nawet ci tego nie zaproponował, albo nadal jest żonaty?

może jesteś zła na swojego ojca, ale po prostu przyjmij , że on jest dojrzalszy, starszy, i może widzi to, że ten twoj wybranek ma sporo za uszami więcej, niż ty sama dostrzegasz? On tez był kiedys młody.

olinka, dokładnie też tak myślę...

To źle myslisz. Masz klapki na oczach i idealizujesz.
Prawda jest jaka jest, Twoj facet zaognia konflikt zamiast go lagodzic.
Przyszdl jak czlowiek pogadac przed czy po tym jak Twoj ojciec sie o nim dowiedzial? Bo jezeli po, to to nic nie zmienia i ja sie Twojemu ojcu nie dziwie. Moze nie stosuje dobrych metod, co tutaj juz kilkukrotnie pisalam, ale ja go rozumiem, bo dalej nie mam pojecia, co moze zainteresowac doroslego faceta w ledwie doroslej nastolatce. Nie widze tutaj zadnych opcji poza tym, ze on sobie Ciebie wychowa pod siebie i nie bedziesz mu podskakiwac tylko robic to, co on od Ciebie bedzie chcial.
Ex zona sie nie podporzadkowywala i skonczylo sie rozwodem.
Jestem przekonana, ze gdybys wziela swojego faceta na przetrzymanie, podjela jakas swoja wlasne decyzje, to jezeli ta decyzja bedzie w sprzecznosci z jego planami, to dlugo ten zwiazek nie przetrzyma.