Jak uporać się z niechcianą miłością? - Netkobiety.pl

No szkoda że jak przyszła do Ciebie kobieta i się rozebrała to nie dałeś jej ankiety do wypełnienia i zazadales pieczątek pod zgodą na seks.
Podchodzisz do niej jak do jeża.. Za dużo gadasz w łóżku i wszystko psujesz.
I może to Tobie nie jej coś się zmieniło po porodzie. ?
Pomyslalam przez moment cczytając te posty ze to może i taka nakręcajaca gra uzgadniać co zrobimy i jak.. ) ale widać nie bo żonie nie podeszło..
Człowieku po co ona miałaby przyjść i  nago się przytulac? Pomyśl..

Może się jakoś nie do końca dobraliscie w tych damsko męskich rolach i Ty takiej pptrzebujesz co za głowę Cię chwyci i pociągnie gdzie trzeba? ale  nawet jeśli tak to i tak coś z tym można zrobić. A ty masz wiele do nadrobiebia chyba.

Z góry przepraszam za bezpośredniość (moderacja - forum seks), ale wybacz - to ja leżałem w tym łóżku a nie Ty. Może i gadam za dużo - ale nie chcę jej urazić i nie chcę nic na siłę. Żadnych gier. Powiedziałem wprost, że chcę się kochać - a ona odpowiedziała tak, jak czytałaś we wcześniejszym wpisie. Jeśli ta sytuacja tak bardzo Cię nurtuje, dodałem potem "ale mi już stoi", zasugerowałem, że jeśli z powodu opryszczki nie może się kochać,  to ja zrobię jej dobrze językiem a ona mi ręką, ewntualnie loda przy dobrych wiatrach. I nic - "idź spać głupi". Skończyło się na spaniu w łyżeczki, tyle że potrzymałem sobie za cycki. Co tu było Twoim zdaniem więcej do zrobienia?

W dobrych czasach - kiedy był jeszcze seks, moja głowa sama wędrowała tam gdzie trzeba. Zwykle nasze zabawy zaczynały się od tego, że jej robiłem dobrze językiem, aż do pierwszego jej orgazmu - dopiero potem zabierałem się za siebie.

Bartku, jeśli pozwolisz, chciałabym zostawić słowo i w Twoim temacie. Domyślam się jak się czujesz i nie zazdroszczę stanu w jakim się znalazłeś. Z boku Twój obiekt westchnień wygląda na straszną manipulatorkę. Nie dosyć, że "użyła" własnego dziecka, by zbadać, czy jeszcze wzbudza w Tobie emocje, to jeszcze ta scena w pracy... Normalnie oczami wyobraźni widzę, jak kładzie palec na Twoich ustach i mówi rzewnym tonem: Nie kończ, powiedziałeś już wszystko... Scena rodem z Luz Maria albo Zbuntowany anioł. Ale jak widać, zadziałało, bo może nie wpadłeś w mega dołek, ale gdzieś Ci to w pamięci zapadło. Jednak nie martw się, Twój obiekt westchnień wróci do domu i mąż ją ukoi w swoich ramionach. Mam nadzieję, że wyczuwasz, że to tylko ironia. Nie piszę tego, żeby Ci dokopać tylko, żeby nakierować Cię na inną ścieżkę rozumowania.
Nie myśl o tym co u niej, co ona robi, co zrobi, co zrobiła. Myśl o tym jak Ty się czujesz w tym wszystkim. Sam napisałeś, że jesteś lepszy dla rodziny, dla otoczenia, bardziej znośny i fajny. Zastanów się nad tym.
Co do rady dawanej Fotografowi, nie do końca się zgodzę. Są różne kobiety. Ja mam tak, że z niektórymi facetami lubię pisać i mówić otwarcie o seksie. Z jednym rajcowało mnie jak pisał jak byłam w pracy, co mi zrobi i jak mnie wyłomocze. Inny natomiast, jeśli tylko poruszał sprawy okołoseksowe, to robiłam się wycofana i zrażało mnie to. Nie każda kobieta lubi za włosy i do jaskini. Ja lubię, ale nie z każdym Więc u Fotografa sprośne słówka mogą przynieść odwrotny skutek.

/Fotograf
Tym razem nie wiem, czym Cię ubawiłam, ale miło mi
A tak na marginesie, wszystkiego najlepszego z okazji urodzin Ja swoje obchodzę dzisiaj. Sama. I też mam czas, żeby dużo rzeczy podsumować i się zastanowić nad sobą. Swoją drogą, teraz będę bardziej czekała na relację z Twojego weekendu, niż na swój weekend

A więc życzę wszystkiego najlepszego! Szkoda że jesteś sama w tym momencie - wal na priv jak coś. Relacją się z chęcią podzielę, z chęcią również bym Cię poznał - koleżeńska relacja - więc ponownie zapraszam na priv

Co do odwołań do Anioła czy Luz Maria - to  było na topie w 2002 - 2003 roku, teraz są Twoje urodziny więc sądzę,  że byłaś wtedy nastką - więc mniemam że masz około 35 lat (+/- 2,3 lata) - ja mam 42, a oglądałem to wtedy ze swoją młodszą dziewczyną - i powiem Ci - Milagros była w dechę. Moja stylówa - dzinśowe szorty, T-shirt i czapka z przekrzywionym dachem.

Wszystkiego najlepszego jeszcze raz !

Nie weszłaś. Wyraziłaś swoje zdanie prosto z mostu - to cenię. Partnerek miałem w życiu 3 (nie licząc przygód za nastolatka) - dwa kilkunastomiesięczne związki + ta sama żona od 15 lat - zawsze w sferze seksu dbałem najpierw o ich przyjemność - moja głowa zawsze trafiała tam gdzie trzeba, bez przyciągania Moja relacja z żoną jest dziwna i tyle. W mojej odpowiedzi absolutnie Cię nie atakowałem - tylko mimo posuniętego wieku, kobieta niezbadaną dla mnie jest

Napisałam Ci maila

Ela - miała opryszczkę, ale schodzącą już - wiem bo widziałem. Jak małolat łapałem ją za krocze, popieściłem tam gdzie trzeba, ruchy jej ciała dostarczyły mi odpowiedź - była podniecona ale jednak odmówiła zbliżenia. Nic już nie rozumiem. Zawsze ten sam scenariusz - daj mi spac, bo zmęczona jestem. Próbuję w nocy,  "na śpiocha" - zaczyna poruszać biodrami, te frykcyjne ruchy, ale odmawia zbliżenia. Robi to, bo po prostu nie ma na mnie ochoty, tak mi się wydaje. Ale zaraz potem leży na mnie i domaga się objęcia. Głupi jestem i głupi umrę.

Zgadzam się. Piszesz, że żona bierze duże dawki Euthyroxu, ale jej zachowanie i objawy wciąż wskazują, że dawka jest za niska. Przy zbyt dużej dawce wpadłaby w nadczynność, a tu raczej zupełnie odwrotne objawy występują (nadaktywność, nerwowość, wybuchowość, bezsenność itp.). Zazwyczaj prawidłowa dawka wynosi 1,3-1,5 mcg na kg masy ciała, więc jeśli wiesz, ile żona waży, to sam możesz sprawdzić, czy właściwie dobrała dawkę

No tak, odwieczny dylemat po rozstaniu: pisać, czy nie pisać życzenia urodzinowe, świąteczne itp.? To ja Ci powiem tak: jak czujesz, że masz chęć napisać, to napisz. Nie masz ochoty napisać, nie pisz. Cokolwiek byś jednak nie zrobił, myśl o sobie i o tym jak się czujesz. Nigdy o tym nie zapominaj. Jeśli chcesz jej złożyć życzenia, bo czujesz sympatię i poniekąd czujesz się "w obowiązku" na dotychczasową znajomość pożyczyć jej wszystkiego najlepszego, to to zrób. Ale musisz się liczyć z możliwością, że dostaniesz od niej odpowiedź na zaczepkę. Jakieś pytanko, jakaś aluzja... Nie kombinuj, nie odpisuj więcej. Ona zamknęła temat z Tobą, Ty zamykasz temat z nią. Ostatecznie, definitywnie, jak w Milionerach
Co do imprezy, na którą Ty miałbyś pójść, żeby nie myśleć... Jaki jest sens? Nie myśleć możesz również w domu. Jeśli tylko pozwolisz sobie na myśli o niej to te myśli Cię dopadną, czy będziesz na imprezie ze znajomymi, czy w domu z rodziną, czy sam. Od Ciebie zależy, co z tymi myślami zrobisz. Bo tak jak pisałam wyżej: te myśli mogą nadpłynąć jak fala, ale równie dobrze jak na to pozwolisz, jak ta fala odpłyną.
Trzymaj się chłopie i myśl, że jutro jest zwyczajny piątek 18/10, a nie jakiś wyjątkowy dzień.

Bartek_30... ja z kolei uważam, że powinieneś zdecydowanie odpuścić sobie pomysł ze składaniem życzeń i nie ma to nic wspólnego z kulturą lub jej brakiem. Ratuj własny tyłek i odetnij się całkowicie, bo się chłopie zamęczysz. Tym samym dasz pannie jasny sygnał, że nie pragniesz kontynuacji znajomości. Uwierz, przeżyje i rozpaczała nie będzie. Inaczej dziarskim krokiem będziesz zmierzał do pkt.2 na swojej liście. Wykasuj jej numer, zdjęcia i co tam masz z nią związane, bo będziesz rozkminiał wypada/nie wypada, odpisze/nie odpisze, a jak nie odpisze to dlaczego, skoro ja pamiętałem, może już jej nie zależy, nie myśli, a może jeszcze odpisze, a jak odpisze to co odpisze..  i tak w kółko. Rozumiesz?  Za chwilę święta, potem Nowy Rok, itd., też będzie wypadało złożyć życzenia, no bo czemu nie?  Nie dawaj sobie pretekstu do myślenia o niej, bo tylko się będziesz niezdrowo nakręcał. Mówi ci to facet z rocznym stażem w odcinaniu się. Sam przerabiałem listę od pkt.2 i wierz mi - nie chcesz tego.

Tez do tego zmierzam - do wymazania z pamięci.
O ile miałem pon wt taka energię docdzialania, sile itd, byłem wesoły i do przodu to od wczoraj jakos zjazd koszmarny.
W pracy mijałem dziś ja dwa razy. Oschle cześć z obu stron. Cały czas jakos o tym myśle - gdzieś z tylu głowy mi coś cały czas nie pozwala zapomnieć, jakiś głos mówi może to jeszcze nie koniec, może jednak, jakas iskra itd. Tak jakbym w każdym działaniu chciał zostawić delikatnie uchylona furtkę - żebym broń Boże się nie przekreślił na amen. Ta głowa to jednak je***ta.
Nic chyba nie wyślę, sam zdecydowałem ze to koniec ze to się nie uda w tym wydaniu jak ona mówi ze obawia się ze nigdy go nie zostawi, i nie jest dla mnie partia bo boi się ze mnie skrzywdzi, czyli już zakłada ze może mnie skrzywdzić, ze co? zdradzi mnie jak jego ze mną??? Masakra. Nie miało to sensu dlatego to urwałem. Wiec należy w tym wytrwać. Muszę znaleźć ta sile co w pon miałem. Dziś miałem tak kiepski dzoen ze nie potrafiłem wywalić jej z głowy. Wyszła wcześniej z pracy i cały czas rozmyślanie po co wyszła, może jej facet wrócił zza granicy, a może ma kogoś innego? Sprawdzałem czy jest dostępna na portalach, nie była, rozkmina w głowie co robi, z kimś jest? Przecież ona nie rozstaje sie z telefonem.Masakra kryzys totalny. Idę zaraz spać mam nadzieje ze jutro będzie lepiej. Ost wszystkie weekendy spędzaliśmy razem wiec w weekend jest najgorzej. Muszę znaleść zajęcie ma cały weekend zeby nie myśleć i czas leciał.

Hrefi, nie gadaj, odstawiłeś jednak kochankę? Kiedy?

Romans zaczął się sypać w czerwcu. Poprostu nikogo już nie cieszyła taka forma związku. Doszliśmy jakby do ściany. Kilka kolejnych miesięcy to stopniowe umieranie romansu z momentami wybuchów powrotu. Później narosły wzajemne pretensje, żale i złość na siebie. Od 2 tygodni nie mam kontaktu z kochanką i nic mnie do niej nie ciągnie. Niestety romanse w pracy mają to do siebie, że nie da się całkowicie odciąć. Dlatego tak organizuje pracę aby jak najmniej mieć punktów styczności z obszarem w którym pracuje kochanka. Chcę już o tym wszystkim zapomnieć. Wiem jednak, że kochanka to trochę jak nałóg - zawsze istnieje ryzyko powrotu do nałogu. Mam tego świadomość i podjąłem wyżej wymienione kroki aby się przed tym zabezpieczyć. Trudno coś więcej napisać - za mało czasu upłyneło. Myślę, że za 3 miesiące będę miał jaśniejszy punkt widzenia.

Ja trzyma za Was wszystkich kciuki - serio wierze, że czas może wiele zdziałać na naszą korzyśc.
Dziś jest o wiele lepiej. Nowe siły do działania.
Jeśli chodzi o mnie - ja nie mam  bagażu, nie mam kobiety, żony, dzieci więc teoretycznie powinno być łatwiej i musze ją potraktować jak każdą wcześniejszą dziewczynę - normalną ex.
To co pisze Hrefi -  "Wiem jednak, że kochanka to trochę jak nałóg - zawsze istnieje ryzyko powrotu do nałogu"
Tym bardziej jak wspominam ten ogień jakiego nie doświadczyłem nigdy wcześniej.
łapie się mimo wszystko jak zaczynam wspominać że ter wspomnienia się zacierają, bez szczegółów, ogólnikowe
i nie powodują już takiego bólu - a raczej myśl że było fajnie, ale koniec żyjemy dalej - neutralnie.

Nic, było i MINĘŁO...... chwiałabym być już na takim etapie, żebym mogła wspominać miłe chwile, ale jak na razie czuję na przemian złość, żal i sama juz nie wiem, czy do bylego kochanka, czy też do samej siebie, że pozwoliłam sobie na ten romans.

Fotograf jak tam weekend???
jesteśmy ciekawi i mamy nadzieje że wszystko się układa.

Jesli chodzi o mnie to był względny spokój i stabilnośc przez ten miesiąc.
Przedwczoraj sms w południe: Możemy się spotkać na 15 min?
odpisałem po kilku h: Nie ma mnie w domu (nie miałem zamiaru się spotkać)
Ona: Ok nieważne już. ja:ok. Cisza.
Wczoraj z rana (nie było mnie w pracy): Ciągle myślę o Tobie, nie potrafię zapomnieć i bardzo mi Ciebie brakuje.
Odczytałem po kilku h i nic nie odp.
Mijałem ją dziś w pracy to tylko część.
Zaburzyła mi znowu grunt pod nogami i walcze żeby coś nie odpisać.

To jest zwyczajna i wyrachowana zabawa drugą stroną i jej uczuciami. Był kiedyś wątek Kolegi johnadoe, gdzie doszło do podobnego przypadku. Trwało to chyba dłużęj, ale w końcu Kolega się otrząsnął na dobre(chyba?) i stracił kontakt ze "swoją" panną. Sytuacja była zbliżona, gdzie miało miejsce to winiszczające i wkurzające przyciąganie i odpychanie. Zatem najlepiej zlać z góry zimnym strumieniem i tyle