W tym miejscu są osoby chętne do popisania - netkafejka - Netkobiety.pl

Cześć dziewczyny!
Summertime, gratulacje z powodu podwyżki. Fajnie jest czuć że człowiek jest w pracy doceniany .
Kilka, zazdroszczę ambicji. Ja zawsze byłem rodzicem idącym na żywioł. Popełniłem masę błędów wychowawczych, ale na szczęście córki sobie z tym jakoś poradziły i wyrosły na ludzi.
A propos opowieści o borówce, przypomniało mi się jak kiedyś byliśmy z moim psem u moich rodziców na działce. A że mój pies jest bardzo roślinożerny, to jak zobaczył krzaczki borówki amerykańskiej, to chodził i obzeral z nich owoce. Patrząc na to cała rodzina tarzała się że śmiechu, a mojego tate, dumnego ogrodnika, mało szlag nie trafił że mu "kundel" żre owoce.

U mnie nic nadzwyczajnego. W weekend byłem w domu, to znów zatankowałem pozytywnej energii, a poza tym codzienna rutyna, dom-praca-dom. W ten weekend mamy wycieczkę firmową, to poznam trochę ludzi z którymi będę pracował, a poza tym to na razie w pracy próbuje ogarnąć architekturę sieci, trochę procedur. Już wiem że czeka mnie kilka wyzwań którym ciężko będzie sprostać, bo z trzech osób które mam w dziale jedną zarząd chce mi zwolnić, bo jest na własnej działalności i pracuje jako podwykonawca, a to nie jest tanie, drugą muszę albo zwolnić albo wychować, bo się zwyczajnie obija, i będzie mi brakować środków na realizację wszystkiego co musi zostać zrobione. A najgorsze w nowej pracy jest zawsze to początkowe zagubienie. Zanim człowiek raz kliknie musi sto razy pytać, bo każdy buduje sieć po swojemu i czasem szybkie rozwiązanie jednego problemu może spowodować powstanie pięciu następnych, dużo gorszych. Tak że na razie bardziej się przyglądam niż faktycznie pracuję.
A najgorsze jest, że nie ma żadnej dokumentacji i jest tylko jeden człowiek który wie o co w tym wszystkim biega. Ale ja lubię wyzwania.

Siemka!
Troll Dziękuję.
Cyngli super
Chyba pójdę po zakupy, po mięsko do zmrażalnika.Ale tego jeszcze nie wiem na pewno, bo i tak jadam go w małych ilościach.Takie mielone np do makaroniku i warzyw.Wczoraj kupiłam boczek, ale nie podchodzi mi.

Kochani,
pozwolę sobie umieścić tu fragment ze wspomnianej przeze mnie książki, który mnie wyjątkowo poruszył.

" Nie przypuszczaliśmy, że potkniemy się o barierę tkwiącą w nas, rodzicach, a którą w czasie dyskusji uznaliśmy za wybitnie polską. Barierę tę określiliśmy jako nastawienie na spostrzeganie głównie negatywnych cech i zachowań.
Nietolerancja dla inności, nadmierne krytykanctwo, strach przed oceną i opinią społeczną, przewrażliwienie na punkcie szacunku dla starszych (nigdy odwrotnie!) i przekonanie, że tylko moja racja jest tą prawdziwą - nie pozwalają nam dostrzegać i doceniać bogactwa niepowtarzalności każdego człowieka, nie pozwalają nam na życzliwy stosunek do niego. Czynią nas ślepymi na wysiłki dziecka, jego dobra wolę, a czasem nawet na ograniczenia niezależne od dziecka.
W domu, w szkole, w autobusie, na ulicy - wszędzie my dorośli jesteśmy skoncentrowani głównie na tropieniu błędów, nietaktów, słabości, niepowodzeń, przewinień, by następnie - w oddziaływaniu wychowawczym - ograniczyć się do ich sumowania, wytykania, etykietowania i wydawania niezwykle surowych werdyktów. (Może i ma zdolności plastyczne, ale jest taki słaby z matematyki!...Cóż z tego, że masz takie dobre serce, kiedy zawsze wszystko, czego się tylko dotkniesz, musisz popsuć!... Owszem, poprawiłaś się ostatnio, ale nie myśl sobie, że z tymi tlenionymi włosami puszczę cię do następnej klasy!... Tylko byś leżał i słuchał tej okropnej muzyki; nic cię nie interesuje").
Na wywiadówkach w szkole - też nazbyt często - zamiast pełnej informacji o dziecku (w czym jest świetne, przeciętne, a w czym potrzebuje pomocy) słyszymy przede wszystkim narzekania na skandaliczne zachowanie dzieci i pretensje, że się nie uczą i mają dwóje. Zdarza się, że nauczyciele oświadczają wprost, iż mają dosyć takich uczniów i ich rodziców.
I chociaż gotujemy się z oburzenia, wracamy do domu i powtarzamy destruktywne opinie; nawet wtedy, kiedy negatywne uwagi nie dotyczą naszego dziecka, lecz innych. Zadajemy ból naszym dzieciom w taki sam sposób, w jaki nas zraniono.
Z bezmyślną, aczkolwiek zastanawiającą gorliwością przekazujemy naszym dzieciom zatruwające ich psychikę przesłanie, że w życiu najważniejszą sprawą i umiejętnością jest dostrzeganie zła; widzieć, wiedzieć i wyliczyć, co kto zrobił złego, co komu się nie udało, kto w czym się potknął, staje się powoli i niezauważalnie naczelną zasadą określającą nasze stosunki z dziećmi i innymi ludźmi.
W ten sposób bezpowrotnie zaprzepaszczamy szansę przekazania dzieciom istotnej hierarchii wartości, za którą teoretycznie się opowiadamy, tracimy szansę nauczenia ich zauważania i doceniania tego co piękne i dobre - w nich, w nas, w otaczającym świecie i w życiu.
Uczymy się agresji, krytykanctwa, malkontenctwa, zabijając naturalną zdolność afirmacji życia i motywację do rozwoju własnych umiejętności i zdolności."

Dzień dobry Wszystkim w deszczowe prawie południe

Cześć chłopaku

<żółwik> Też lubię

No nie wiem. Dla mnie to taka lista pretensji do rodziców, czy w ogóle ludzi dorosłych i punktowanie tego, co robią źle. Może dlatego, że to fragment, to ja nie łapię po co ta krytyka, która z konstruktywnością nie ma nic wspólnego i co autor miał na myśli. To znaczy wiem, że chodzi o refleksję, ale chyba bardziej by przemówiło do ludzi to, że kształtują następne pokolenia i że ważne jest to, w jaki sposób się to robi niż taka połajanka.
Nie kupuję tego.

A tak sobie myślę, że nie ma uniwersalnej recepty na wychowanie KAŻDEGO dziecka, bo KAŻDE jest inne.
Jedyna rzecz, która wg mnie ma charakter uniwersalny a co jest skutkiem moich spostrzeżeń z naszego forum, to samoocena. Zwróćcie uwagę, że większość tutejszych problemów, kłopotów i tragedii ma swoje źródła w poczuciu własnej wartości. Dlatego ten element należałoby zminimalizować na etapie wychowywania dziecka tak mocno, jak to tylko jest możliwe. Co oznacza, że trzeba zrezygnować z porównań do innych, zawstydzania czy wzbudzania poczucia winy, żeby później do końca życia każde jego działanie nie było próbą podtrzymywania samooceny. Bo ludzie, żeby poprawić sobie samoocenę potrafią robić straszne i/lub głupie rzeczy albo łatwo stają się obiektem manipulacji.
Dziecku należy podsuwać JEŚLI jest to konieczne właściwe wzorce i rozwiązania. Dobrze jest uczyć koncentrować się na celu zamiast na tym, żeby mu się udało albo co inni pomyślą. I lepiej zrezygnować z zakazów i nakazów, bo nikt nie lubi musieć, No i dobrze wyrabiać w dziecku umiejętność myślenia i przewidywania.

EDIT: jest taka fajna pozycja Paula Blooma „To tylko dzieci. Narodziny dobra i zła”, która chyba jest najbliższa moim własnym przemyśleniom

natchniona pomyslem na mielony obiadek, oswiadczam hhiii, ze jutro bedzie u mnie, wraz z ogorkami, Lilko , ja sie z tym facetem nie spotkam wiecej, gdyz nie bardzo mi do niego...........Ale jest On zainteresowany podrozami, a taki mam zamiar w przyszlosci,  poki co mam kilka zyciowych spraw do ogarniecia, a potem chce zwiedzac swiat, ale tylko pod katem, cieplego piasku i pieknej czystej wody, wiec kto wie, czy nie dolaczy on do nas zastanawiam sie, na razie poznaje go dalej....i zamierzam mu wyjasnic swoje stanowisko pozostania kolezanka i nic wiecej....A on wspominal, ze brakuje mu ludzi z ktorymi moglby jezdzic. Nie wiem czy wypali, ta opcja kumpeli, bo on jest zainteresowany mna i mi to okazuje bardzo, juz mu napomknelam co nie co o moim stanowisku.

Cytuje

...................................przewrażliwienie na punkcie szacunku dla starszych (nigdy odwrotnie!) ....................................

LILKO!
Dziekuje Ci, za prawde........Najbardziej ciezkim tematem dla mnie jest przedziwne sztywne podejscie dziecko kontra dorosly. Dorosli w przedziwny sposob ukladaja w glowie latorosli, maluchowi, ze jako czlonek spoleczenstwa dziecko jest mniejszoscia..ze dorosly ma wyzszosc i waznosc. dziecko jest wylacznie dodatkiem i majacym znac swoje polozenie...te sztywne mowienie na per pani, Pan. Za granica na ulicy dzieci sie usmiechaja mowia mi czesc, w sklepie mowia na Ty....i jest, to fajne takie budujace wiezi pomiedzy doroslym a dzieckiem i nie zabierajcym dziecku spontanicznosci, otwartosci....Podam Ci Lila przyklad.W polsce gdzies u znajomych bedac w odwiedzinach, podchodzi do mnie ich male dziecko takie sius majtek  i mowi usmiechajac sie na ty ..cos tam opowiadajac....na co rodzice tego dziecka w oburzenie wpadli, i zabronili mowic po imieniu, i nie pomogly moje zapewnienia, ze wcale mnie, to nie dotyka....Po co tak sie sztywnie cholduje, te znaczenia nazewnictwa......Uwazam ze to jest beznadziejne, ze ludzie ze w Polsce panuje straszny brak akceptacji siebie samych i brak poczucie waznosci, wartosci siebie samych.Nie daj Panie dziecko tyknie juz twierdzi sie, ze to brak szacunku...A wprowadzanie sztywnych zasad, jest raczej wiazaniem, raczek malych przed swoboda wypowiedzi i budowaniu wartosci.

Pytanko Byl, ktos we wrzesniu w Bulgarii?

najszybciej gojka

To prawda-ja

Summerko

Ludzie wierzący w agresję, jako czynnik w wychowaniu, są ludzmi o bardzo niskiej inteligencji emocjonalnej.Dużo mężczyzn ma z tym problem, nie jest w stanie pojąć nieprzyjemnych doznań.Nie rozumieją pojęcia, bólu, niepokoju, dziecka, wyższości swojej pomniejszanie i wszystkie inne podobne towarzyszące emocje małemu człowiekowi.Zimni bez empatii.Agresja towarzyszy ludziom nie potrafiącym w inny sposób znalezć ujścia emocjom.Sami byli chowani w niepoważaniu, i powielają reakcje znane im z dzieciństwa.Klaps trwa chwile, a rozmowa tłumaczenie, wyjaśnienie, oraz umotywowanie swoich poglądów w taki sposób, by dziecko zrozumiało, wymaga już czasu i cierpliwości .I przede wszystkim mądrości.

Gojeczka
Summerka miała nosa
Co sądzisz o wyjeżdzie we wrześniu?Czy pogoda dopisała Ci?

Sami, kiedy czytam o zachowaniu tego nowego kolegi, to przypominają mi się słowa Pieguski, że trzeba być bardzo ostrożnym kiedy ktoś tak szybko próbuje się do nas zbliżyć. To oczywiście może być niewinne, bo ktoś po prostu może mieć taki sposób bycia, ale też może to być ktoś o złych intencjach. Czytałam, że narcyzi łowią w ten sposób swoje ofiary. Są właśnie tacy czarujący.
Tak czy siak, dobrze, że to będzie dla Ciebie kolega, a nie ktoś bliższy. Lepiej dłużej tego pana poobserwować.

Sami, świetnie napisałaś o przemocy wobec dziecka. U mnie nie ma na to zgody. Kiedyś mój mąż był zdenerwowany i dał córce klapsa, miała wtedy 3 latka. To był pierwszy i ostatni raz. Zapytałam go czy w takim razie kiedy on popełni błąd, albo ja będę na coś wkurzona, mogę wtedy dać mu z liścia. I żeby wziął pod uwagę, że dziecko dopiero się uczy więc do niektórych zachowań ma prawo, a on jest dorosły i od niego można dużo więcej wymagać. Pomogło.

Lilka piegowata prawde napisala. Takich facetow nalezy sie wystrzegac. Dobrze, ze  o tym napisalas. Musze miec wlaczona lampke.Uwazam, ze za malo ludzi ttrenuje sporty, a juz szczegolnie faceci powinni dawac ujscie swym meskim hormonom, to one powuduja agresje, kiedys facet walczyl o pozywienie byl wojownikiem, i wyzywal sie na polu, a teraz  gdzie na fotelu z piwem?

Gojka  Dziekuje za ta opinie. wybralam wlasnie ten miesiac ze wzgledu na kilka czynnikow i na takie, ktore wymienilas.Chcialam jednak informacje uzyskac od kogos zaufanego. Lece do Burgas, a potem do Primorsko.Bardzo mnie ujelo, to miejsce. Bo z willi wychodza balkony na plaze.I swietna komunikatywna obsluga, bo z nimi ustalam wszystko.

Cześć i czołem

Piątek, piąteczek, piątunio Czy ktoś się cieszy tak jak ja z początku weekendu?

Chciałam się podzielić pewną myślą. To, że dziecko przewartościowuje życie jest wiadome. To, że potrafi zaabsorbować sobą tak, że na nic więcej specjalnie nie ma czasu, to więcej niż pewne. Ale to, że zagarnia na swoje potrzeby całą dostępną przestrzeń to chyba już za dużo, czy tylko mi się wydaje? Dzisiaj rano pijąc sobie kawę i czekając aż mój syn się obudzi doszłam do wniosku, że coś tu nie gra, bo o ile już się nawet przyzwyczaiłam i oswoiłam z tym, że ile bym razy zabawki pozostawione po całym domu pozbierała i wyniosła do pokoju syna, to one i tak w błyskawicznym tempie ponownie się rozsiewają po domu   Ale w moim niewielkim ogrodzie od przedwczoraj, obok piaskownicy i basenu stanęła trampolina, co spowodowało, że właściwie nie ma tam już poza kawałkiem tarasu wolnej przestrzeni. Czy to się kiedyś skończy ? Lubię porządek i przestrzeń a tu ani widu, ani słychu, ani jednego, ani drugiego?

Summerko, nie mam właściwie pojęcia, jak to jest - sprzątać po dziecku. Mój syn z Zespołem Aspergera ustawia wszystko w równiutkich rządkach, sortuje kolorami, etc. Więc praktycznie po nim nie sprzątam, po prostu nie zostawia po sobie bałaganu.
Ale mam spory kłopot z nauczeniem go kontrolowania emocji oraz CZYSTOŚCI... 5-latek, a wciąż nie chce nawet usiąść na kibelek... Przy myciu rąk wrzask, przy myciu włosów histeria, zwykłe wyjście do fryzjera zamienia się w koszmar. No i Młodemu brakuje cierpliwości. Nad tym obecnie pracujemy.

Myślę, że dzieciaki z wiekiem uczą się porządku, tylko trzeba je do tego zachęcać.

Pietruszka, a wiesz, że nie tak dawno to tak bywało.
Boszszzz, jak dobrze, że Młody wyrósł już z pieluch

Hej miłośniczko skrzypiec i wszelkich niuansów, związanych z grą na tym instrumencie Uczę się od ciebie na co zwracać uwagę.
Jeszcze nawet. nie myślę o wieku nastoletnim i problemach, które mnie wtedy spotkają. Jak to mówią małe dziecko - mały problem

Gojka, to ile u ciebie jest metrów do ogarnięcia, bo u mnie nie tak aż dużo (niespełna 180)? No i ja się wspieram pomocą Pani Krysi od czasu do czasu, b o w sumie to mi szkoda czasu na pucowanie

O technice,stopniu trudności utworów mogę gadać bez końca.Ale hamuję się bo w końcu kogo normalnego to obchodzi
Wrzuciłam kiedyś koncert Kuchlera,który grał trzyletni chłopaczek Akim Camaro.To utwór,który grają dzieci w pierwszej klasie muzycznej pierwszego stopnia.
Moja panna obejrzała i mówi: oj tam ja też tak grałam jak miała sześć lat.A ja na to: ale on miał trzy:)
A panna o boshe boshe!O jezu jezu! Też mi coś!
I tak sobie pogadałyśmy.Śmiejemy się z tego do tej pory
Czasem pyta dlaczego ja jej nie uczyłam grać jak miała trzy lata-przecież mogłam ją uczyć sama.Mówię wtedy,że większość tych chińskich dzieciaczków bardzo ciężko pracuje.A talent to tylko 1/3 zasobów.2/3 to ciężka,codzienna praca do bólu palców,kręgosłupa i nóg.
No, ale mam dziecko wytrwale dążące do wyznaczonego przez nią celu:) Właściwie ostatnio gadamy tylko o trudności utworów o trzymaniu palców o wyciąganiu czwartego palca ( czwarty palec w skrzypach to normalnie piąty czyli ten mały,który to palec moja panna ma trochę za krótki na skrzypce 4/4 więc może trzeba będzie po wakacjach kupić jej skrzypce 7/8)
Juz mnie to męczy trochę-ale mówi się: cóż.

Ja mam do ogarnięcia 300 metrów-ale z garażem tyle jest w projekcie.
Ostatnio ciągle jacyś ludzie nas nawiedzają a propos projektu bo okazuje się,że kupili taki sam i chcą zobaczyć jak to wygląda.Mam już trochę dość-szczególnie,że nasyła ich projektantka,która nam trochę projekt dostosowywała.Normalnie ludzie z ulicy przychodzą i pytają czy mogą sobie dom na zewnątrż i wewnątrz obejrzeć.Zacznę pobierać opłaty
Mam panią do mycia okien-moją sąsiadkę ale przyznam,że nie przepadam jak mi ktoś po chacie chodzi.Poza tym mam dużą córkę,dużego męża to chyba dają radę pomóc w ogarnianiu domu.
Mam irobota więc kto ostatni wychodzi go włącza.Najcześciej na dole bo na górę pies nie wchodzi i tak się nie brudzi.Wieczorem włączam na górze i można powiedzieć,że posprzątane
Słyszę,że panna wzięła z naszego starego mieszkania wszelkie nuty jakie miała i gra wszystko jak leci

Moje nie mają ZA, a też trudno je zagonić do mycia. Syn po przyjściu z boiska (kto ma syna grającego w piłkę ten wie), jak gdyby nigdy nic siada do jedzenia
A tego porządku zazdroszczę. Mimo, że nie sprzątam po dzieciach, to denerwuje mnie ich bałagan.

No właśnie, dlaczego miałby nie być samodzielnym?

Wierzę, że tam u was może być często wesoło, bo zdaję sobie sprawę, jak czasami u osób z ZA zachowania i reakcje różnią się i odbiegają od szeroko rozumianej normy społecznej. Zanim się przyzwyczaiłam, to czasami było śmiesznie, ale równie często strasznie.

Oglądałaś film „Adam”?

Nie oglądałam. Polecasz?

Hej
Postanowiłam do was dołączyć. Czuję się bardzo samotna i nie mam z kim rozmawiać. Może tutaj znajdzie się jakaś bratnia duszyczka

Siemka wszystkim, witaj Mia.

Summertimes czy już dobrze się czujesz? Moja propozycja na relaks jest następująca.

Sami, ja w tamtym roku nawiązałam znajomość z dziewczyną z Miami, ona korzysta z aplikacji Rabbit kupuje tanie przeloty i podróżuje po całym świecie.

Summertime, myślę, że jeśli nie jesteś senna, nie masz nudności, nie boli Cię głowa - to raczej nic się nie stało. Ale obserwuj się się na wszelki wypadek.
W zeszłym roku miałam podobny wypadek na schodach, poślizgnęłam się, upadłam i uderzyłam głową w schodek. Miałam potężnego guza i rozciętą głowę. Wyglądało to groźnie, ale nawet nie było konieczne szycie.

Summertime, ale gdyby coś się złego działo, to dzwoń do szpitala.

Przykro mi z powodu kuzynki Twojego exa. To była młoda kobieta?

Miała męża, dzieci?
Okropna śmierć. To jeden z powodów, dla którego do tej pory nie zrobiłam prawa jazdy.

Ja nawet na rowerze nie jeżdżę, mam kłopot z utrzymaniem równowagi.
Ćwiczenia może powinnaś sobie darować dzisiaj...

Moja siostra ma podobny problem. I ostatnio rozmawiałyśmy o rowerad trzech kołowych dla dorosłych. Ona chciałaby taki rower z tego powodu. Ja z powodu niepełnosprawności na normalnym jeździć niestety nie mogę. Niestety, bo był to mój ulubiony sport.

Cześć Wszystkim

Jak Wam się rozpoczął tydzień? Czy tak jak u mnie: od myślenia o jego końcu?
Wybieram się w sobotę na ślub i wesele kuzynki i zauważam u siebie działania sabotujące to wydarzenie, tzn. podejrzewam sama siebie (rany jak to brzmi - istna paranoja ), że z uwagi na fakt, że będę tam bez męża, to szukam sposobów, żeby tam nie iść a jak już pójdę to w podminowanym nastroju. I tak np. kupiłam sobie kilka tygodni temu sukienkę na tę konkretnaą okazję i wtedy wydawała mi się świetna a teraz jest zbyt czerwona przez co zbyt ściągająca uwagę i jak znam siebie, to zaraz zacznę wyciągać z szafy jakieś „zasłony”, żeby się ukryć.
Wygląda na to, że zaczynam ten tydzień od zniżki formy, bo zauważyłam, że męczy mnie to forum, a dokładnie powtarzające się tematy. Nie chce mi się nawet rozwijać wypowiedzi, chociaż mam pełną świadomość, że bez tego rozwinięcia autor wątku nie zrozumieć o co właściwie mi chodzi, więc po co pisać cokolwiek , w ogóle to chyba tu nie pasuję - tak jakby zbyt zwyczajna jestem. Hm...No to sobie pomarudziłam.

Zawsze nie znosiłem ślubów i wesel. Całe szczęście, że nie musiałem robić swojego (ślub był skromny - cywilny). Ale zdarzało mi się jednak bywać. Przeważnie bez pary, więc było jeszcze bardziej do dupy.

Ja też mam poniedziałek ze zniżką formy. Nic mi się kompletnie nie chce. No może poza spaniem.

Cyngli, nie wiem, czy lekarze Ci to doradzili, ale w przyszłości, gdyby się powtórzyło, to trzeba od razu otwierać okno, nawet w zimie, i żeby mały pooddychał zimnym powietrzem, które rozkurczy mu krtań. W sumie nie wiem, czy to porada na tą porę roku akurat, ale warto pamiętać
I oczywiście jak najszybciej do lekarza, ale takie działanie pozwala uniknąć zbędnej paniki. Zapalenie krtani jest bardzo charakterystyczne i na pewno rozpoznasz.