On myśli ze mamy oszczędności... - Netkobiety.pl

Ale On myśli że z czego płaciłaś te rachunki, ubrania itp..? 1500 na rachunki, ubrania, rzeczy dla dziecka to nie jest znowu strasznie zawrotna suma.
On robi codzienne zakupy, pewnie na rodzinę z 3000 wychodzi, więc wie, że życie jest drogie.. Skąd to przekonanie, że tam jest jakaś zawrotna suma?

nie wiem co poradzić- ale naprawde uważasz, ze tylko On i dziecko zasługują na nowe ubrania? a Ty nie?
Rozumiem, że Cie zaskoczył- bo jak opowiadałaś mu wczesniej że tam zostaja pieniądze to kaplica...
Na Twoim miejscu spokojnie powiedziałabym mu- słuchaj, tak mnie zaskoczyłeś sugestią, że są tam oszczędności, ze nie wiedziałam co powiedzieć.
Ale niewiele tam zostało, bo pieniądze wychodziły na bieżąco.
Może usiądźmy razem nad tymi wydatkami i zaplanujmy jakieś limity....

On twierdzi, ze ja dużo wydaje na siebie. Ze mam ciagle coś nowego i dlatego chce sprawdzić stan konta. Może faktycznie za dużo kupuje tych ubrań, jestem trochę zdruzgotana..

Ja bym powiedziała prawdę. Pieniądze można zawsze zarobić, ale z zaufaniem już jest gorzej. Problem ja tu widzę inny...chcesz go oklamac. To nie jest w porządku. Być może to niejednorazowa sytuacja, dlatego Cię sprawdza.

1500 zł na miesiąc na dziecko i dorosłą kobietę, na wydatki na rachunki i pozostałe to nie jest jakaś duża suma. Wysokie macie te rachunki? Czy dziecko chorowało i wydawałaś kasę w aptece? Czy potrzebowało dodatkowych wydatków na szkołę/ przedszkole? Ustalałaś z partnerem, że pieniądze na Twoim koncie mają być odkładane?
Jeśli wyłożyłaś 1000zł miesięcznie na same ciuchy, to facet ma prawo się wkurzyć. Ale jeśli poszło na konkrety, to mu wypunktuj

A dlaczego on myśli, że masz odłożone jakieś pieniądze? Skąd mu to się wzięło? Moim zdaniem powinnaś powiedzieć prawdę i nie kombinować z pożyczkami. Później możecie wspólnie ustalić kwotę, którą będziecie odkładać.

Powiedz prawdę. Już pomijając to, że sytuacja przez Ciebie opisana jest naprawdę niefajna, w końcu sama się możesz zaplątać w swoje kłamstwa.

A więc boisz się, że to będzie koniec?
Koniec związku?
Bo się okaże, że nie jesteś wystarczająco oszczędna i przez to wystarczająco dobra, żeby być w związku?
Pytam serio.

Poza tym uważam, że wymaganie od ciebie abyś udostępniła partnerowi swój rachunek jest nie w porządku. Nie ulegałabym jego prośbom jeśli nie miałabym na to ochoty. A ty nie masz ani ochoty, ani odwagi.

500 plus jest od niedawna. Ale nikłe szanse na zlikwidowanie.

Nie robi się zakupów, to łatwo psioczyć, że za dużo na nie schodzi Jak mój mi niekiedy mówi, że pieniądze szybko idą, a on takie swoje ma dłużej, to mu przypominam, że ja za "domowe" muszę opłacić rachunki, kupić żywność dla nas i naszych zwierząt oraz wszelkie domowe pierduty, a on ze swoich kupuje sobie picie i przekąski, więc jak ma z tym problem - może wziąć całą kwotę i opłacić to wszystko, ja sobie chętnie posiedzę z książką zamiast ganiać po sklepach. Jakoś dociera do niego.

Nie będę zaprzeczała, że mi też przemknęła przez głowę myśl, że autorka nie o wszystkim nam tu napisała
Ale ostatecznie tego nie wiem, więc nie będę zakładała, że „na złodzieju czapka gore”. Tym bardziej, że sama pamiętam taki czas, kiedy miałam wyrzuty sumienia za każdym razem, gdy sobie coś kupowałam, bo wcześniej byłam przyzwyczajona, że muszę oszczędzać. Gdybym wówczas trafiła na faceta, który umiałby zręcznie manipulować moimi wyrzutami sumienia, to mogłabym rzutować na niego swoje własne obawy o konsekwencje własnej rozrzutności i własne myślenie o sobie jako osobie słabej, ulegającej pokusom.

Miłychamie, nie rozumiem, nie jesteś z nią, a dokładasz sie na ciuszki?
PS kosiniakowe i 500 to nie są JEGO pieniądze...

Ok.. To ja nie chcę by ludzie z budżetówki kupowali ciuszki z pensji- niech śmigają po ulicy z gołym tyłkiem..

Szczerze to pomyslalam to samo co Zapbth. Nie robilam wyliczen ile kosztuja ciuszki i inne rzeczy potrzebne w domu ale jesli na tyle duzo ze z tego 1500 zl niewiele zostawalo to Autorka nie miala zadnych podstaw zeby ukrywac to przed partnerem, co wiecej powinna go od razu uswiadomic "sluchaj chlopie co miesiac kupuje to to i to i zostaja jakies grosze wiec nie spodziewaj sie na koncie jakis zawrotnych oszczednosci".  Z niewyjasnionych natomiast przyczyn nigdy nie uswiadomila parntera ani nie wyprowadzila z bledu a wrecz musiala go utrzymywac w przekonaniu ze te oszczednosci istnieja  bo nie wierze ze nagle wpadl na pomysl ze na koncie musi byc pare tysiecy. Stad teraz strach w oczach ze on chce to zweryfikowac. Obstawiam, chociaz moge sie mylic oczywiscie,  ze z zakupem  "ciuszkowym" dla siebie poszalala raz czy drugi duzo wiecej niz bylo to wskazane ( co sama zreszta z lekkw zasugerowala) ale miala nadzieje ze sie w nastepnych miesiacach jakos powstrzyma z wydawaniem i stan konta sie mniejwiecej wyrowna a tymczasem nie udalo sie co wiecej parnter niespodziewanie powiedzial sprawdzam i teraz bedzie wtopa.
Co do tego czyje sa te pieniadze polemizowalabym. Bo jesli partner swoja pensje wydaje na cala rodzine i Autorka ma wiedze i mozliwosc weryfikacji mniejwiecej na co ile jest wydawane  to nie widze powodow dla ktorych 1500 mialoby byc traktowane wylacznie jako jej kasa bo nie wiem konto jest na nia.
Edit: przeczytalam posta Autorki jeszcze raz i jestem wrecz pewna ze o to chodzi. Z jej posta nie bije jakos swiete oburzenie ze partner spodziewa na koncie oszczednosci przy jej uzasadnionych wydatkach tylko wstyd ze poszalala z wydatkami zbytecznymi. Gdybym miala czyste sumienie to nie probowalabym krecic i pozyczac kase zeby pokazac ze te niby oszczednosci istnieja bo umialabym sie obronic racjonalnymi argumentami czemu kasy na koncie jest malo.

A ja polemizowałabym z powyższym
Bo jeśli partner swoją pensję wydaje na całą todzinę to robi to, gdyż tak może i chce, czyli jest to jego WYBÓR. To nie oznacza, że autorka ma automatycznie zachowywać się analogicznie lub podobnie.
Chyba, że oboje UMÓWILI się na pewne zasady i jedno z nich nie przestrzega ustaleń.
Ale to znowu tylko nasze gdybanie.

Czyli ciuszki mamy powinny wyleciec z zakupow z tej kasy

Oj mozna mozna. Nie chodzi o rozliczanie ale jesli jedziemy na jednym wozku to i jakos wydatki konsultujemy. Ja pracuje i maz tez i nie dzielimy na Twoje moje ...jest nasze. Oznacza to ze konsultujemy wydatki. Nie wyobrazam sobie sytuacji zeby sobie kupic ciuchow za kilka stow bez uprzedzenia i zeby maz zrobil tez to samo a potem okaze sie ze jest jakis pilny wydatek i ojjejuu mamy problem. I tak jest tak ze ja jako baba wydaje na te swoje łaszki wiecej niz on ale odbywa sie to za jego wiedza i w poszanowaniu jego zdania na ten temat. Nie widze w tym nic uwlaczajacego. A nawet jesli sa podzialy Twoja i moja pensja to wtedy sprawiedliwie byloby na rachunki i jedzenie  sie zrzucac a jak cos komus zostanie na kocie to wolnoc Tomku w swoim domku.
Moj kolega z pracy uwazam ze ma to fajnie zalatwione. Zona tez dostaje 1500 zl na dziecko  ustalili ze to sa faktycznie pieniadze dziecka a nie ich i tego nie ruszaja. Wcale nie zarabia duzo ale z zona zyja z jego pensji i pozwalaja sobie na wydatki w ramach tej kwoty.

Teoretycznie tak. Ja za 500+ mojego syna nie kupuję sobie ciuchów ani nie funduję fryzjera. Za to wysyłam syna na rehabilitację, muzykoterapię... To są jego pieniądze. Jeśli coś zostaje, to odkładam do skarbonki na koncie internetowym w banku. Ostatnio kupiliśmy z tych pieniążków farbę i boazerię do nowego pokoju dla Młodego, bo najwyższy czas na remont.

A przy malutkim dziecku wydatki są jeszcze większe, środki czystości, pampersy... dzieci szybko rosną, więc ubranka, buty...

Czyli robisz to co moi znajomi i co mi sie osobiscie bardzo podoba.

Uwazam, że to jedyna dobra opcja w tej sytuacji. Źle bym się czuła, gdybym wydawała te pieniądze na swoje zachcianki. Nawet, gdyby jednocześnie dziecku niczego nie brakowało.

Gdybamy, a autorka nie odpisuje już raczej.

Ooo, to o to Ci chodzi, oburzony podatnik Cóż, różni ludzie nie chcą się dokładać do różnych rzeczy - tylko chcenie nie ma na to wpływu, więc nie wiem, co to ma do rzeczy.

Cóż, nie spodziewałam się tak urozmaiconych opinii

Otóż, dziecku niczego nie brakuje (uważam osobiście, że jest rozpieszczona - ma półtora roku). Zapewniam jej podstawowe potrzeby jak i te mniej podstawowe. Mężczyźnie memu tez nic nigdy nie brakowało. Miał nowe ciuchy, obuwie, dołożyłam się do tv, kupiłam meble dla dziecka itp itd. Z perspektywy czasu stwierdzam, ze obylabym się w tym momencie bez tych dwóch bluzek czy spodni ale cóż, czasu nie cofnę.
Czym jest spowodowany mój strach? Partner jest trochę porywczy i nie trafiają do niego argumenty takie jak to, ze opłaty i inne wydatki, przyjemności kosztują. On chce mieć to co ma i w dodatku odkładać. Mieć ciastko i zjeść ciastko.  Jego pensja idzie na żywność ale także na jego przyjemności takie jak 2x dziennie piwa i papierosy.
Jeszcze nie pokazałam mu tego konta ale po prostu boje się kłótni, zwłaszcza, ze jestem osłabiona, wyczerpana (diagnoza lekarza, powaga) a ostatnio mieliśmy duży kryzys w związku z którego powoli wychodzimy (ja żyłam studiami i dzieckiem, może trochę mniej nim, później okazało się, ze mój organizm nie nadąża a on wciąż myślał o swoich potrzebach - inny temat).

Hm...czyli on WYOBRAŻA sobie, że na twoim koncie odłożona jest konkretna kwota, której w rzeczywistości nie ma, a ty się obawiasz jego reakcji, gdy się okaże, że kasa dawno się rozeszła. Tak samo jak masz podstawy ku temu, żeby obawiać się reakcji partnera, zapewne tak samo jesteś świadoma, jakie oczekiwania ma on co do stanu twojego rachunku. A to oznacza, że już wcześniej musiał formułować jakieś swoje oczekiwania w tym temacie. A skoro obawiasz się, jak teraz zareaguje, to oznacza, że wcześniej nie wyprowadzałaś go z błędu i pozwalałaś mu żyć w przeświadczeniu, że jakaś kwota na czarną godzinę znajduje się w twoim posiadaniu.
Wiesz, że prawda kiedyś musi ujrzeć światło dzienne? Nie ma sensu zwlekać. Wydaje mi się nawet, że czym prędzej to zrobisz, tym lepiej, bo odwlekanie tego z pewnością obciąża cię psychicznie. To, co teraz sobie fundujesz, tj. straszenie się i przeżywanie stresu związanego z oczekiwanym odrzuceniem (porzuceniem) może, ale nie musi się ziścić.
Na twoim miejscu wolałabym wiedzieć na czym stoję, na miejscu twojego partnera zresztą również Lepsza najgorsza prawda niż najpiękniej zapakowane kłamstwo.

I ma mnie to obchodzić?

Raczej pogląd pracuj to będziesz miała. A jak leżysz to nie powinnaś mieć. Natomiast 500+ jest dotowane między innymi z moich pieniędzy. A autorka kupuje sobie ciuszki.

Oczywiście, że oburzony. Nie ma w tym nic strasznego. Pieniądze te są na co innego, nie ciuszki jakieś baby. Szczególnie podły podatek wobec osób, które zarabiają powiedzmy 2k na rękę, wynajmują same kawalerkę za np. 1400, jakiś miesięczny bilet, powiedzmy 100zł i za resztę muszą żyć. W sumie z miesiąca na miesiąc. Dokładając się do programów, gdzie jakieś babce zbyt dużo się wydaje na jej osobiste ciuchy, albo i tych z dochodem przekraczającym i 5k. Dobrze, że choć trochę zaczęto ograniczać te bzdety.

Wiesz, na ile mi wiadomo, to pieniądze z 500+ czy innych socjali (żeby nie było - też niespecjalnie podoba mi się ich idea) znakowane nie są, toteż to po prostu kwota zasilająca budżet uprzywilejowanych i nie ma specjalnego znaczenia, czy ktoś kupi sobie ubrania z 500+, a dzieku nakupuje z wypłaty czy odwrotnie.

Miłychamie, zawsze będą istniały budżetowe pieniądze wydawane na coś-  i wiele rzeczy pewnie by Ci sie nie podobało, np limuzyna urzednika, a dziewczynie żałujesz bluzki.
Ja nie dostaję żadnych zasiłków w tym 500+ chociaż mam 2 dzieci- zaznaczę- ale i tak uważam że są gorzej wydane pieniądze, ale nie twórzmy off topa...

@Cyngli
Zgadzam się z Tobą. To nie pieniądze przeznaczone dla matki, tylko na dziecko.

Pewnie, ze nie są znakowane. Masz tutaj rację. Z tym że jestem przeciwnikiem całkowicie temu świadczeniu, a już na pewno ograniczeniu go do progów finansowych. Można też przemyśleć formę i rozliczenia na co poszło. Ponieważ można kupić za wypłatę, a można wydać np. 200zł na dziecko i na tym koniec. Może to być rozwiązane np. w formie darmowego żłobka, dopłat do lekarzy dziecięcych lub innych do 500zł, dopłat do obiadów, które mogą być wdrożone. A nie na zasadzie damy, damy, będą głosować.

Zawsze też można wprowadzać ograniczenia. A ten program nie istnieje od zawsze i kolejny raz krzywdzi najbiedniejszych, samotnie żyjących. I mam nadzieję, że w końcu w debacie publicznej znajdzie się ktoś kto zauważy kuriozum, dawania tego chociażby najbogatszym. I jest naprawdę dobry sposób, który nie powoduje strat u bogatszych, a zysk u biednych. Są to zwolnienia podatkowe. Nie pisz mi czego komu żałuje. Nie znasz mnie

Chomik9911, racja, 50 pieluch marki pampers to ok. 50zł, 1200gr mleka bebilon ok. 65zł, moje bobo zużywa obecnie 4-5 paczek pieluch na miesiąc i ze 3 opakowania mleka; samo to wychodzi plus minus 400zł, a gdzie chrupeczki, gerberki, smoczki, ubranka, proszki do prania dla niemowląt, mydełka dla niemowląt, wilgotne chusteczki,  że o zabawkach nie wspomnę. Apteczne zakupy dla bobasa to już w ogóle armageddon w portfelu :-). Kiedy małe się przeziębiło, to nie było u pediatry terminu bliższego niż 3-4 dni, prywatna wizyta wyniosła 120zł, a za parę dni druga wizyta, tym razem kontrolna. 500+ wystarcza jedynie na najbardziej podstawowe potrzeby dziecka.
Nie przypuszczam, żeby mamie, która dostaje 1500zł zasiłków zostawało jakoś super dużo kasy na fatałaszki, zwłaszcza jeśli opłaca z tego jeszcze rachunki.

I żeby mnie nikt nie oskarżał, że z jego podatków kupuję najdroższe pieluchy, to informuję, że nie pobieram 500+, gdyż mi nie przysługuje ;-)

A ja was proszę, nie dywagujcie. Nie założyłam tego tematu po to aby ktoś oceniał czy 1500zl wystarczy na potrzeby dziecka lub czy komuś się podoba, ze istnieją takie środki. Błagam was.

Jaja sobie robisz?
Po to jest forum, by dyskutować.

Nie masz innej opcji, jak szczerze pogadać z mężem.

Hahah. Jaką dywagacją? Też jestem matką, wiem co i ile kosztuje.

Popłynęłaś z kasą,  bywa. Ale miej odwagę się mężowi przyznać, przecież Cię nie zabije.

A ja nie pisałam, czy mi się podoba, czy nie.

Mąż, partner, chłopak. Wszystko jedno. Towarzysz życia.