Samotność w wielkim mieście... - Netkobiety.pl

Płeć obojętna?

Szczególnie w kontaktach interpersonalnych...zarówno z mężczyznami jak i kobietami.  Wiem, że liczy się pierwsze wrażenie, ale w moim przypadku ciężko wypaść dobrze stojąc na przykład jak słup soli:/ Ciężko mi poznawać nowe osoby przez to, wychodzę na gbura i milczka:( A ja jestem sparaliżowana strachem:(.

Większości przypadków mam ochotę uciec:) A ty czemu samotna?

Bo się boicie związku, bo każdy teraz chce określenia, niczym deklaracji czy są w związku czy nie są. Boją się ograniczeń.
Efektem jest samotność. A można się spotykać, rozmawiać, spędzać czas.

No tos pomogl. Spoko, pojedz jeszcze po urodzie, rodzinie i znajomych. Nie slyszales o ludziach niesmialych?

spoko, nie czuje sie jakos wybitnie urazona, rozumeim to. Jestem swiadoma tego ze cos jest nie tak, bardzo duzo przezylam w swoim zyciu, boje sie ze albo on mnie zrani, albo ja go zranie, wiec wole to uciac ;/

tylko ja nie wiem jak się ogarnać, tzn jestem ogarnięta, ale przedewszystkim myśle o sobie, o swoim rozwoju.
kiedyś byłam w 5 letnim zwiazku który się rozpadl, facet byl totalnie zafokusowany na moim punkcie, nie mial swojego zycia i ciagle podcinal mi skrzydla, bal sie wychodzic nprzeciw, poniewaz skoro wszyscy tak robia on tez nie bedzie sie wychylal. A ja chcialam sie rozwijac, zyc, chcialam mieszkac w warszawie, a on nie chcial, i w koncu po takiej gonitwie w koncu powiedzialam, jade sama juz jest za pozno. Nie zaluje tej decyzji, dzieki temu zrobilam ogromny krok w rozwoju swojej osobowosci, kariery zawodowej i realizacji marzen.
chwile pozniej poznalam chlopaka, z ktorym bylam rok,z tym ze nie czulam sie kochana, czulam ze czasami on probuje sie dowartosciowac moim kosztem, mimo ze ogolnie bylo nam razem fajnie, ladna byla z nas para, aczkolwiek za szybko razem zamieszkalismy, sytuacja nas zmusila ze dolaczyla do nas jego matka i we 3 mieszkalismy na 40 metrach. I sytuacja zaczela nas przerastac, mowilam mu ze czuje sie nie kochana, on sie troche staral, ale jakby za malo, powiedzial ok, jezeli chcesz to ok, i tak zakonczyl sie nasz zwiazek. Spakowalam rzeczy i sie wyprowadzilam

w miedzyczasie poznałam faceta, ktory jest odemnie o 16 lat starszy, ma syna, i kobiete (z nia nie jest, zna mnie jego rodzina i ona defacto tez - w sumie od pol roku, wczesniej? chyba jednak o mnie nic nie wiedziala)

tzn poznalam go w momencie kiedy rozstawalam sie z moim narzeczonym, z tym ktorym bylam 5 lat, nie zdradzilam go z nim! - aczkolwiek B pokazal mi calkiem inne zycie, dodał mi wiatru w zagle, sprawil ze niebalam sie przeprowadzki do wawy, i przewrotu mojego zycia. I zakochalam sie w nim, ale wiedzialam ze jestem ta druga, ze sytuacja jest nie halo a on nawija mi makaron na uszy, wiec powiedzialam mu ze ja w to nie wchodze, ze to nie dla mnie. Oczywiscie uszanowal moja decyzje i na tym sie ykhmmm zakonczylo. Tzn, nie rozmawialismy przez 2 msc, i potem jakos po prostu zaczelismy pisac, ale tak zwyczajnie pisac, jak kumple, gadalismy o sytuacjach ktore nas jakos spotykaja, o pierdolach o wszystkim i o niczym, mimo ze go nie bylo w moim zyciu, wiedzialam ze jezeli cos zlego mi sie wydarzy, to moge liczyc na jego pomoc. Nie myslalam o nim, bo bylam z C., aczkolwiek kiedy spotykalam b, bylo dziwne uczucie, a spotanie bylo na symboliczna kawe itp.

i oczywiscie, B zaczal sie pojawiac czesciej, a zwiazek z C zaczal coraz bardziej sie push, Od B czulam milosc, czulam ze mnie kocha, widzialam to jak na mnie patrzyl, a C? nie nie dawal mi tego, traktowal mnie jakbym juz byla jego zona a on sam byl bogiem.

i tak sie wydarzylo, rozstalam sie z C, pozniej zaciesnilam znowu relacje z B, troche alkoholu, wrocilismy w stary tryb znajomosci, znowu minelo 2 miesiace a ja znowu poczulam sie jak ta druga, wiec znowu powiedzialam do B ze ta sytuacja dla mnie jest chora, ze dopoki on nie bedzie mial jasnej sytuacji nic z tego nie bedzie. I nie gadalismy, nie wiem z miesiac? pozniej jak zwykle, w miedzy czasie wyszlo ze wylatuje do stanow na pol roku, chcialam leciec bo wiedzialam ze z B sie wyjasni, ze albo w prawo albo w lewo, B pomogl mi w lutym tego roku wrocic do domu, od lutego do maja bylismy razem w jednym miescie, ciage razem, piekne wspolne chwile, trzeci raz to zaczelismy, w dupie juz mialam wszystko, tak bardzo ze nie chcialam jechac do stanow, ktore byly moim marzeniem.

Polecialam, pierwszy, drugi miesiac bylo ok, rozmawialismy, kolejne 2 miesiace? istna katorga, rozmowy konczyly sie fiaskiem, wieczne klotnie  pretensje, i jak bardzo chcialam wrocic tak nagle przestalam chciec, juz nie chcialam do niego wracac, cos we mnie peklo, zawiodlam sie na nim. Teraz jestem juz prawie 2 miesiace w Polsce, znowu wracam do wawy, z B? jest chora sytuacja dalej. Chociaz wiem ze teraz ja go ranie, wiem jak wyglada sytuacja, on pragnie byc ze mna, ale czuje to ze mnie traci, a ja ? juz chyba jestem stracona. Nie czuje tego wszystkiego, pociagu Czuje ze ze juz nie chce tego ratowac, ze chce zaczac od nowa.

znowu.

a

Yvena
Powiem Ci tak, i zapamiętaj sobie to.
Z ludźmi, facetami i osobami, których nie znasz spotykasz się nie dlatego żeby dobrze wypaść, ani też nie dlatego, żeby poznać życiowego partnera ..... ale dlatego że byle minuta spędzona z nowo poznaną osobą jest 1000 razy bardziej cenna niż, 5 godzin w wygodnym domowym fotelu przed telewizorem w pracy, lub z ulubioną książką.
Dlatego też stój jak słup soli, wypadaj na milczka i się BÓJ - ....nie masz nic do stracenia.
A z czasem znudzi Ci się to i zaczniesz próbować się odzywać.
Po prostu .....
Trening czyni mistrza! ;-)
Nie znałaś tego?
Ja bym się już umówił, nawet po to, żeby chwile pomilczeć i nigdy więcej tego nie powtórzyć ;-)))

Z tym się nie zgodzę (czasem lepiej zostać w fotelu, niż się z byle kim zadawać), ale z całą resztą - owszem

Praktyki Wam, Panie, potrzeba... praktyki przebywania w męskim towarzystwie... rozkminiania po przyjacielsku o co chodzi w tym życiu, jak się faceci / kobiety zachowują... o dupie Maryni pogadać. Nabrać do siebie dystansu, popatrzeć innymi oczami. Wiem to bo widzę takie wycofanie, które po prostu znika, jak się okazuje, że PEWNOŚĆ SIEBIE wraca przy pewnych doświadczeniach czy nabraniu 'ogłady' ale nie profesjonalnej lecz towarzyskiej. Yvena, mówisz, że na platformie profesjonalnej jesteś 'wygadana'. Dlaczego? Bo się dobrze czujesz nie tyle w temacie ale z oceną własnej osoby. W innych obszarach brak Ci pewności. Nie wiem co poradzić... koleżanka, która oceni Twoją atrakcyjność? Kolega na kawę? Ale POWINNAŚ już rozruszać się towarzysko. Szkoda tego lajf... Za dużo pracy powoduje, że zapomina się o własnym życiu... wiem to, znam to... Dobra myśl, znaleźć kogoś z kim się możecie spotkać niezobowiązująco, jak znajomi a nie na randkę Ale szukajcie faceta... mimo wszystko... z kobietą będzie Wam za prosto...

ale jak nabrać tej praktyki? jakos tak nie potrafie ;/

Zgadzam się z Tobą, ale dla mnie to jest mega trudne. Bardzo nie czuje takich wirtualnych znjomosci ! ale staram sie i próbuje :)

Też się zgadzam! Dlatego założyłam tu wątek. Niech to będzie pierwszy mały kroczek.
Jestem jedynaczką i do tego pracuję w domu! To nie pomaga poznawać nowych ludzi za bardzo...

Kobiety... Jak to prosto abym kogoś polubił... Widzicie? Ja np. uwielbiam mieć rację Zgodziłyście się ze mną i już Was lubię... Proste? I tak właśnie to działa. Ja też z Wwy chociaż bardziej z Ząbek. Się zastrzegam bo zaraz wejdą może tu znajomi i będą niby niewinnie prostować. Wiecie, wg mnie forum działa trochę na takiej zasadzie, że każdy ma lub miał jakiś problem. Normalnych tu mało, hihihi Więc usiądźcie i się rozgośćcie a jak się spodoba to wmiękniecie Czasami trzeba sobie i stąd zrobić urlop jednak. Zobaczycie...

tak jak ze wszystkim

a wiecie dlaczego część ludzi idzie na psychiatrie a część na psychologię?

Ponieważ na psychiatrie idą osoby które mają zaburzenia psychiatryczne, a na psychologię zaburzenia osobowości

Dlatego ja studiuje już 5 rok psychologię I zastanawiam się dlaczego nie poszłam na psychiatrie :)

Ja zupełnie inna dziedzina:) Na psychologi czy psychiatrii pewnie kazała bym siebie zamknąć:)

Mobilizacja pojawi się razem ze zbliżającym terminem oddania. To fascynujące jak nagle człowiek może się zmobilizować. Masz jeszcze rok, więc sporo czasu.

Yvena, nie mów, ze IT bo brechnę

tak naprawde to nie mam zielonego pojecia o czym chce pisac. Myślalam o "Sposoby radzenia sobie ze stresem a satysfakcja z pracy i życia u kobiet pracujących w instytucjach finansowych". chociaz nie do konca to czuje, ale mamy sie niewczuwac w prace tylko ja napisac ...

wow ! już mi dużo pomogleś ! wrocimy do tematu pracy jeszcze. Abstrachujac.

Czytajac moja historie, powiedz mi jak to wyglada z twojego punktu widzenia. Jestem przed wynajeciem mieszkania za 1700 zl, na zycie zostanie mi 1000 zl, ogarnia mnie strach, ze sobie nie poradze i ze bede sama, znajomy, zaproponowal mi mieszkanie u niego, tzn on wynajmuje to mieszkanie do lutego i powiedzial mi ze moge z nim zamieszkac za symboliczna kwote 500 zl chyba, z tym ze boje sie ze on moze miec jasne plany, tzn tez jest odemnie starszy o 16 lat, i dla mnie wszystko sprowadza sie do jednego. chociaz to moze byc tylko wyimaginowane z mojej strony, ale jak mam to rozumiec?

Osobiście uważam, że lepiej być niezależną. Nie będzie nie domówień.Ale rozumiem, że wybór jest ciężki spokój psychiczny i suchy chleb albo pełny żołądek i być może dyskomfort. Może wyolbrzymiam. Jest wiele osób, które  porostu chcą pomóc, bez dodatkowych profitów (np. ja:)). Przynajmniej chcę tak wierzyć.

Grafika komputerowa... ładnie... zawód wolny, co? Ale dlaczego masz takie ograniczone kontakty? Mało osób wokół czy się raczej alienujesz?

zastanawiam sie wlansie nad jego intencjami, jest to osoba z ktora dobrze mi sie rozmawia, i wydaje mi sie ze jest osoba mega towarzyska, on uwielbia gadac. I tak mysle ze wlasnie chce mi po prostu pomoc. I nie wiem, nie wiem teraz, bo czuje ze finansowo tego nie dzwigne ;( ze bede pracowac na wynajem mieszkania. ech. A zeby szukac czegos innego jest za pozno w czwartek zaczynam prace... a kaucja za mieszkanie nie oplacona.

o grafika komputerowa brzmi mega kreatywnie

Bella, cokolwiek, facet hetero... nałoży sobie do głowy samotną dziewczynę... nie będziesz czuła się dobrze, komfortowo raczej. Jeszcze jakbyś miała chłopaka. Ej, może przesadzam jednak za dużo tutaj dwuznaczności może być! Echhh... No cóż, a ten pokój do wynajęcia. Masz sobotę ewentualnie na poszukanie jakiś innych opcji. A jeśli już będzie on, to naprawdę podpisz umowę abyś była 'nietykalna' oraz powiedz, że jakby to nie wyglądało to jednak chcesz jasności i ją zadeklaruj. Nie wiem, jakie relacje tutaj mogą wchodzić w grę? No skomplikowana sytuacja. On jest samotnym facetem? Jak bardzo mu ufasz? Kto jest dla Ciebie? Jak go poznałaś?

No to problem się rozwiązał:)

Bo może tacy ludzie bardziej chętni są do innych relacji niż tylko z podtekstem seksualnym. Z tym facetem to po prostu uważaj jednak jeśli ma kobietę i mu ufasz oraz postawiłaś jasne bariery to... chyba spróbuj... może świat nie jest taki zły Masz rację... to sporo czasu na szukanie mieszkania oraz jest ktoś do rozmowy... Tylko... HEJ! Ty się nie wkręć!

Hej ! ja juz przerabiam taka relacje !!! nie nie nie dziękuje ! mam dosyć tych zawirowań. Ufam mu, bo mam tę ceche, a On nie zrobil nic takiego wiec dlaczego mialabym mu nie ufac?? znam mase osob gdzie mieszkania wynajmuje chlopak z dziewczyna a nie są parą. Mysle ze moge sprobowac a to i tak 3 miechy tylko. Wiec nie na zawsze

ha ha ha yvvena nie mogla by tego odebrac inaczej Tyle tam emitkonek ze najwiekszy ponurak by sie usmiechnął

dzieki napewno bede pisac i mysle ze calkiem niedlugo do tego usiade !! :) trzeba sie tym zajac, ale narazie musze tez zajac sie moim hashimoto i sieczką z mózgu ;(
ale nie chce mi sie juz o tym myslec na dzisiaj, a raczej wczoraj

także ja się wylogowuje, i bez ciezaru na sumieniu w postaci udowodni wszytskim i sobie, wynajme kawalerke i bede zyla za 600 zl

dobranoc

I aby tu nie zabrakło muzyki to...