Parapetówka u Ajsi ;) - Netkobiety.pl

I od obrońcy moralności

Aaaaa... kolega się przyplątał... Kibelka nie zamknąłem? Czyżby?

rh, znasz się pewnie lepiej, jest np. opcja aby sprawdzić ilość aktywnych użytkowników na forum?
Oczywiście inna opcja niż wejście na parapetówkę, gdzie w nocy najczęściej jesteś Ty i ja.
Tak się zastanawiam
Żeby założyć netkafejke dla nocnych noulajfów
Coś jak szczęśliwe chwile z Orange od 24:00 do 8:00, nawet fajnie nazwali :], zważywszy na, podejrzewam, specyficzny typ ludzi, siedzący po nocach, jak i strony przez nich odwiedzane :], oraz szczęśliwe chwile które wtedy przezywają hehe
Takie tam, rozkminki
A ty jak uważasz,  hehhe, albo hihhi w sumie :]

Spox, ja machnę sobie szczęśliwa chwilę i też kima :], jeszcze tylko dwa jakieś protokoły i cel dorosłości spełniony.
Dojrzałość, w końcu nie odrabianie strat, a nadganianie do przodu, różnie może być, więc wolę mieć trochę czasu w zapasie.
To będzie moja szczęśliwa chwila jak skończę hehe,
Qrwa bezsensu, nawet na nocnego onanistę się już nie nadaje. To jednak starość a nie dojrzałość.
Pozdrawiam, spokojnej nocy i szczęśliwych chwil życzę
Pozdrawiam

Ilość aktywnych użytkowników widać, po zalogowaniu się, na stronie głównej na samym jej dole: najnowszy użytkownik, ilość gości online oraz nazwy użytkowników online.

Używam ha-ha-ha, bo kojarzy mi się ze szczerym, gromkim śmiechem

Specjaliści dwaj, nie ma co

A tymczasem kobieta, może i w kosmicznym kasku, ale kobieta Teraz tak myślę, że nick SonyXperia, to nie całkiem przypadek

Wpadłem w zadumę nad sobą, nad losem świata oraz nieuchronnymi zmianami hmm...
Myślałem że kryzys męskości ma głównie odzwierciedlenie w tematach z prawiczkami fochniętymi na kobiety, ale jak widać chromosom X zbiera swoje żniwo zataczając coraz szersze kręgi.
Ehhh... Idę kupić sobie jakiś różano-czekoladowy płyn do kąpieli a potem obejrzę jeszcze raz Greya, taki zestaw zawsze łagodzi u mnie różne bóle psychiczne.
Godamn
Pozdrawiam

Mmmm... dzięki Viki, dzięki! Od razu serce szybciej bije, a oddech przyspiesza :*

czasami nie mogę zasnąć.. zazdroszczę tym ludziom, którzyprzykładają głowe do poduszki i już śpią.
Podobno kompletne zaciemnienie pozwala spać nawet kilkadziesiat godzin nieprzerwanie. Słyszałam  o takim hotelu chyba w Poznaniu.

Ja też miewam problemy z zasypianiem - wtedy muszę się "zmęczyć" - wchodzę na forum, czytam książkę, kiedyś oglądałam TV. Zasypiam od razu kiedy jestem bardzo zmęczona, po długim spacerze na świeżym powietrzu albo sesji aerobiku.

Może vicky kojarzy ten hotel?

Ja z kolei natrafiłam niedawno na ofertę Scary Hostel w Krakowie - chodzi o tzw. escape room. Jest tam cela Hannibala Lectera. Piszą o tym tak:

"Musicie odnaleźć wskazówki, które są kluczowe do rozpracowania psychiki zabójcy. Wcielacie się więc w rolę skazańców, by odnaleźć cenne informacje dotyczące sprawy. Ale pamiętajcie, że Lecter jest niezwykle inteligentny i przebiegły, więc zaszyfrował wszelkie informacje. Czy uda Wam się niepostrzeżenie wykraść istotne informacje i powstrzymać seryjnego mordercę?"

Byliście w takim escape-roomie? Chcielibyście spróbować?

Gary, a mógłbyś znaleźć ten artykuł? Może przypomnisz sobie nazwisko?

W innej netkafejce pisałam swoje refleksje jakie mi się nasunęły po prawie 1,5 roku na netkobietach coś w ten deseń właśnie nie mając pojęcia, że istnieją jakieś badania na ten temat. Chętnie poczytałabym, co piszą o tym i porównałabym ze swoimi przemyśleniami.

Niech ludzie pozakładają konta na netkobietach i zaczną pisać w parapetówkowym temacie!

Zobaczysz, jak się zintegrują!

Jestem za! A tak dokładnie to jestem za wszellkimi naturalnymi i swobodnymi sposobami integracji. Nigdy nie przemawiały do mnie i nie przemawiają metody integracji niejako wymuszane okolicznościami. Sam fakt wzajemnej współpracy w zespole powoduje już częściową integrację. I dla celow zawodowych jest to w zupełności wystarczające. Nie widzę ani sensu ani potrzeby "integrowania" pracowników poza miejscem pracy w formie obowiązkowego uczestnictwa w imprezach mających z góry określony ten cel. W szczególności poprzez angażowanie prywatnego czasu pracowników.

Moja już została bezpowrotnie zszargana ...

A taka byłam grzeczna, jak swoje pierwsze posty pisałam na forum... A tu teraz wirtualne tańce, hulanki, swawola ...

Sony, uważam podobnie jak Ty - takie mam bynajmniej doświadczenia. Wykonuję akurat taki zawód, który wymaga ode mnie zaangażowania czasem po kilkanaście godzin dziennie. O niczym innym wtedy nie marzę jak o spokoju w zaciszu własnego domu z ludźmi, których kocham i o spędzeniu tego czasu tylko z nimi. Zresztą w obecnej pracy bardzo zmieniła się atmosfera - na niekorzyść. Ludzie nie chcą od dłuższego czasu się integrować na wyjazdach, szefostwo nie może uzbierać grupy chętnych, każdy się zasłania brakiem czasu, ale to chodzi o coś innego. Poprzedni szef miał zapędy na obowiązkowe wyjazdy. Mnie się dostało kiedyś, że nie jadę gdzieś tam, ale ja wtedy naprawdę nie mogłam i nie chciałam tak naprawdę brać udziału w imprezie. Za to sporo fajnych rzeczy wychodzi spontanicznie - ktoś z pracy rzuca hasło: "Spotkajmy się tu i tu", no i się spotykamy, rozmawiamy, wygłupiamy, powstają czasem ciekawe pomysły, które w pracy zespołowej później wdrażamy w pracy. Takie są moje doświadczenia z tej pracy akurat.

I see, Szninkiela proponuję... Mam sentyment do niego i jest naprawdę fajowy

Z integracją poza pracą się na tyle zgadzam, że nie powinna być zbyt zajmująca jednak powinna wymagać zaangażowania i mieć głębszy cel niż spotkanie przy piwie
Wg mnie najlepiej oparta na zabawie...

Thorgal wiadomo, Kajko i Kokosz no i oczywiście Szninkiel, chociaż może to bardziej jak książka, jeno w komiksowej formie.

Może trochę to nie komiksy ale że coś kolekcjonowałem to uznaję że podchodzi
Ja generalnie jestem bardzo pro odnośnie polskich pisarzy s-f i fantasy, naprawdę światowy poziom, , zresztą np. takie Oko Jelenia, to np. studium nad Hanzą, zawiera wiele tez naukowych, a autorem jest chyba jeden z najlepszych specjalistów w tej dziedzinie, a element s-f gdzieś jest w tle. Mega książka obowiązkowo dla każdego kto ma coś z Gdańskiem wspólnego.
Jestem również fanem jak to nazywam literatury zaawansowanej, to jest opowiadania s-f i fantasy poprzez miesięcznik
Nowa fantastyka.
Kiedyś miałem uzbierane wszystkie numeru z 20 lat od 1 numeru od 84 roku do 2004, późniejsze roczniki też ale już nie pełne.
Kiedyś to nazywało się Fantastyka, później była nowa. Zbierałem po jarmarkach, antykwariatach, kurde od różnych ludzi, w antykwariatach kupowałem po 1zł :]
Fajne te opowiadania przed rokiem 90, wiadomo cenzura, toteż twórcy wymyślali naprawdę fajne światy, przyznam że wykazywali się kreatywnością, teraz, to często współczesne realia, to trochę łatwizna, jak nie trzeba wymyślać czegoś co nie ma odniesienia, a do tego ma być tak stworzone, że by czytelnik na tych kilku stronach zdążył wczuć się w wykreowany przez autora świat.
Niestety takie czytelnictwo skutecznie mnie z wyleczyło np. z Kinga, którego kiedyś sporo czytałem, ale jak się czyta opowiadania na kilka stron i trzeba załapać o co kaman, to taki King, który buduje nastrój opisując 20 stron jak wieje wiatr, to zaczyna męczyć. Aczkolwiek nic nie mam i doceniam oczywiście.
Niestety moja kolekcja ulokowana była w moim pokoiku w rodzinnym domu, a moja bardzo wierząca rodzicielka, podczas remontu wy***bała, coś mi mówiła o satanizmie z tym związanym, pewnie zasugerowała się podręcznikiem do RPG, opartego w świecie Ctulu, tam faktycznie okładki takie no, jak ktoś nie kumał o co chodzi to mógł sie zasugerować.
Oczywiście twierdzi że nie wyrzuciła, i jest gdzieś na werandzie, ale jest to niesprawdzalne, bo tam jest zawalone od lat.
Ale kiedyś wywalę wszystko i poszukam. Fajnie by było jak by się znalazły
:\
Pozdrawiam

No jest chociaż jeden koneser, jak wstawiłem Kriss z Thorgala, też jako jedyny poznałeś.
Nawet spoko jesteś, ale czy to znaczy że powinniśmy flirtować?  Chyba nieee?
Ale na wszelki wypadek
hihihihi

Vicky, a ja się przyznam... Ja mam te szkolenia w Poznaniu, hahahaha! Jak już sobie gadamy o tym pięknym mieście I wiem, wiem... wiem! W moim wpisie nie ma dwuznaczności a jedynie humor sytuacyjny...

You dont know anything, John Snow...;p

Bales sie przyznac?:)
Myslisz ze cie sila przelece?:))):D

Zaprosilabym cie na kawe, jakbys powiedzial, ze bedziesz. I poniewaz jestem bezposrednia, to jesli mowie na kawe, oznacza to, ze bedziemy pic kawe i rozmawiac:)

OK:) rozumiem, poszkoleniowe biby macie:)

Super:)

Kazdego traktuje tak, jak na to zasluguje:p A wiec - Bravo Ty;p

trzymam cie za slowo:)

Coooo?:))) Nie nie nie kochany, ten pierwszy wycofalam, pamietasz? Pamietasz, na pewno.
Zreszta, gdybym go nie wycofala... nie moglabym cie zaprosic:) Jeden deal wykluczalby drugi.

"Pan" czy "Pani" w pracy pomaga zachować dystans, ale przejscie na Ty to już niekoniecznie oznacza zmniejszenie tego dystansu.
Pracowałam kiedyś w firmie gdzie wszyscy byli na Ty- prezes z portrierem również, taka była wola prezesa komunikowana już pierwszego dnia pracy.
Ale wezwanie do gabinetu powiedzmy Jasia nie oznaczało towarzyskiej rozmowy i respekt był.
Natomast romans w pracy to największa głupota jaką mozna zrobić, ze względów oczywistych. Nie dotyczy oczywiscie singli, najlepiej na równorzędnych stanowiskach.

Rozumiem, ale mimo wszystko myślę, że ludzie integrują się naturalnie w trakcie pracy nad wspólnymi zadaniami, zwłaszcza trudnymi, gdy się sprawdzasz i masz poczucie sukcesu. Najważniejsza jest naprawdę dobra atmosfera w takiej pracy- gdzie promuje sie za paracę i współpracę, a nie za lizusostwo.
Gdzie szef nie tworzy atmosfery do intryg.
Gdzie góra nie awansuje miernot bo to szwagier ciotki viceprezesa.
Wtedy nie trzeba skakać na bungee.
Za studenckich czasów pracowałam w branży ..powiedzmy rozrywkowej i mielismy świetnego szefa. Integracja była na całonocnych potańcówkach w krakowskich klubach, albo na ogniskach.Wszyscy chcieli na to chodzić, bo się lubilismy i atmosfera w pracy była super.
A moglismy skakać na bungee, bo był komandosem kiedyś. Wspaniały facet...
I jeszcze jedna rzecz, która wyszła zupełnie naturalnie. Kto miał partnera lub męża, przychodził z nim, więc znalismy się wszyscy. Szef na piersza taka imprezę przyszedł z żoną.

I obie Panie mają rację... po pierwsze szef, po drugie ludzie... Nie silić się, nie lizusować. Traktować wg zaangażowania i współpracy... I to wszystko można połączyć. Jeśli ludzie się lubią to pójście na jakąś imprezę nie jest naprawdę problemem... Jessssuuu..

Ps. Wiara / niewiara jest poklosiem pewnych zgrzytow w obszarze pracy... Tez tak mialem i przez pierwsze 5 lat nowej pracy nie bylo mnie po prostu na imprezach (roznego typu) integracyjnych (po pierwszej). Doszło do tego, że zwrocono mi uwagę iż 'moi ludzie' (mniej niż 1/4 zespołu) chodzi sama na imprezy 'bez kierownika' ponieważ obrzydly mi te spotkania pod kuratela pewnego osobnika... Ufff...

Sony... Twierdzę, że tam gdzie jest zespół jest na to miejsce. Widocznie nie pracujesz w zespole i nie wiesz jak się zarządza zespołem. Nie firmą, nie grupą ludzi... Zespołem. Nie ma znaczenia korpoludek bo fajna atmosfera powoduje, że nikt nikogo nie gryzie. Mialem w swojej karierze 2 ludzi którzy byli świetni ale ich zwolnilem bo psuli mi relacje w zespole. Dobry zespół zrobi więcej niz suma ludzi w nim pracujacych... Hihihi i tak... Nie wszyscy nadają się do integracji... Tej banalnej też

@ rh Pracuję z ludźmi, i dla ludzi, indywidualnie a także pracowałam w zespole. Jestem zarówno w sytuacji pracownika, jak i osoby pozostającej w relacji zawodowej - nazwijmy to - równorzędnej. To wszystko o czym piszesz, to umiejętność pracy w zespole w sensie wypracowania dobrej atmosfery poprzez umiejętność współpracy, ale na tę współpracę składają się nie tylko oczekiwania względem członków zespołu, ale także oczekiwania członków zespołu względem siebie. Do zgranej współpracy zespołu nie jest potrzebna przyjaźń, a jedynie akceptacja faktu że jest sie członkiem zespołu, czyli umiejętność zatracenia własnej zawodowej indywidualności. Może przez zwolnienie tamtych świetnych pracownków miałeś w końcu zgrany zespół, ale słaby...

"Gwiazda" w zespole dlugo nie pociągnie. Będzie szukała dla siebie innego miejsca. Ktoś kto się zaczyna wybijać, automatycznie czuje że staje się konkurencją, także dla lidera zespołu i wtedy zazwyczaj wylatuje z pracy... albo zwalnia się sam. W końcu ostatecznie chodzi tez o miejsce pracy i wypłatę

Zapytałam o komiksy, chociaż nigdy ich szczególną fanką nie byłam. Miałam w szkole podstawowej kolegę, który namiętnie kolekcjonował Thorgala. Czasem coś od niego i jego siostry pożyczałam do czytania (mieli w domu ogromny księgozbiór) i w ręce wpadło mi kilka komiksów z Thorgalem. Uznałam wtedy, że fajny, ale wstawionej przez zabptha Kriss nie rozpoznałam.

Kiedyś bibliotekarka wypożyczyła mi „Arię – siódme wrota”. Ciekawy wizerunek prezentuje ta blondynka na okładce. Ciekawe co może zwrócić Waszą uwagę.

Nie wiem, ale nie przepadałam za „Tytus, Romek i Atomek”, chociaż moi szkolni koledzy i koleżanki tak.

@Rh, Viki:     Rh będzie w Poznaniu i ma zaproszenie Viki, a nie stwierdził, że chce się spotkać,  a mnie nie ma w Poznaniu i nie mam zaproszenia Viki, a chciałbym na pewno. Cóż takie życie

@Ela:   Mimo wszystko mam problemy z tym z kim przechodzić "na Ty", więc z ludźmi bezpośrednio mi podległymi w podobnym wieku jestem "na Ty", a ze starszymi "na Pan/Pani"; cała reszta "Pan/Pani"; czasem wyjdzie ktoś niekorzesany i mi mówi na Ty i wtedy ja jemu albo jej na Pan/Pani aż się zorientuje, albo niestety czasem też mówię na Ty i tak zostaje niekonsekwentnie; strasznie to głupie -- wolałbym chyba hierarchię wojskową;

Bar Hoppera Rh wstawił na kafejce.. Ewentualnie moglismy rozwijać temat nagrobków, to bar chyba lepszy..
Gary, a byłeś Ty w wojsku? Tam się dopiero Tyka ludzi. Jako córka Zawodowca wiem co mówię

Mój taki, że sama się wkręciłam w wielbienie bezimienne i dławienie szlochu nad zlewem No bywa @Elu w życiu, no bywa i tak A on co? Niby przychodzi, niby kawy zamawia, ale do Poznania by chętnie pojechał Faceci i tyle

Żartuję sobie ofkors, jakby ktoś coś od dealera'a przedobrzył