Odszedł... - Netkobiety.pl

SonyXperia napisał/a:

feniks35 napisał/a:

Dlaczego nie ma porownania? Bo mowilam do biologicznego ojca? Jak widac tez umialam byc niegrzeczna i przejawiac w tym momencie egoizm. Wiadomo ze nie mozna go w dziecku utrwalac ale bez przesady i demonizowac wieszczac juz na reszte zycia postawe wrednego rozpuszczonego bachora

Nie ma, bo na zaufanie i przychylność obcego dziecka (taką prawdziwą, nie wymuszoną postawą rodzica) trzeba sobie zapracować, a to jest bardzo trudne, a czasem wręcz niemożliwe. Tu z jednej strony chłopak jest mocno związany z matką a z drugiej chyba dodatkowo nie do końca akceptuje jej partnera, lub w pewien sposób rywalizuje z nim o matkę. A partner Autorki nie ma do tego serca.

Sony, ale zauważyłaś, że o tą matkę RYWALIZUJE z dorosłym facetem 5-LATEK
Bo chyba Ci to umknęło Sorry, to niezłośliwie tylko wydaje mi się, że tak mogą pisać wyłącznie osoby, które dzieci jeszcze nie miały.
To dzieciak! On reaguje całkiem NORMALNIE! Więcej, byłoby podejrzane i źle świadczyło o jego relacji z matką, gdyby reagował inaczej.
A partner to dorosły facet.
I chcesz powiedzieć, że 5-latek w ogóle może RYWALIZOWAĆ z dorosłym???? Pomylenie pojęć totalne... albo dorosły musi być na tego 5-latka etapie rozwoju emocjonalnego...

Zorija napisał/a:

SonyXperia napisał/a:

Nie ma, bo na zaufanie i przychylność obcego dziecka (taką prawdziwą, nie wymuszoną postawą rodzica) trzeba sobie zapracować, a to jest bardzo trudne, a czasem wręcz niemożliwe. Tu z jednej strony chłopak jest mocno związany z matką a z drugiej chyba dodatkowo nie do końca akceptuje jej partnera, lub w pewien sposób rywalizuje z nim o matkę. A partner Autorki nie ma do tego serca.

Sony, ale zauważyłaś, że o tą matkę RYWALIZUJE z dorosłym facetem 5-LATEK
Bo chyba Ci to umknęło Sorry, to niezłośliwie tylko wydaje mi się, że tak mogą pisać wyłącznie osoby, które dzieci jeszcze nie miały.
To dzieciak! On reaguje całkiem NORMALNIE! Więcej, byłoby podejrzane i źle świadczyło o jego relacji z matką, gdyby reagował inaczej.
A partner to dorosły facet.
I chcesz powiedzieć, że 5-latek w ogóle może RYWALIZOWAĆ z dorosłym???? Pomylenie pojęć totalne... albo dorosły musi być na tego 5-latka etapie rozwoju emocjonalnego...

Tak zauważyłam. Rywalizuje w ten sam sposób jak rywalizuje czasem między sobą rodzeństwo. Rywalizuje o to, co dla niego jako dla dziecka - 5 latka jest całym światem a jest nim matka. O wyłączność na miłość, o zainteresowanie, o bycie najważniejszym. Rywalizuje na swoim dziecięcym poziomie i ramach swoich dziecięcych potrzeb, więc oczywiste jest to że rywalizuje bierzemy w cudzysłów. Chyba nigdy nie miałaś do czynienia z problem dziecka partnera.

Monika - spotykacie się co kilka tygodni ,a on wybucha gniewem i dało się zauważyć ,ze jest furiatem?
Obym się myliła ,ale gdybyście widywali się częściej lub (o zgrozo) mieszkali razem - byłaby awantura na awanturze....
Oczywiście -zrobisz co zechcesz ,ale dobrze sie zastanów czy takiego właśnie życia chcesz.

P.S. Jak długo jesteście parą?

Ja dodam jeszcze tylko, że są sytuacje, które są patologiczne.
Ale nie wynikają one z powodu tego, że maluch zachowuje się tak czy inaczej. Dziecko to dziecko, wielu rzeczy nie rozumie, wiele rzeczy chce bo chce i już, czasem ma zaburzenia emocjonalne, jest nadaktywne, ma adhd i co tam jeszcze.
Powodem patologii jest rodzic - który pozwala i toleruje zachowania, które wykraczają poza "normę" lub nic z nimi nie robi.
Ale moim zdaniem to nie ten przypadek. Po pierwsze dlatego, że "przewinienie" dziecka jest naprawdę malutkie. Wręcz mikroskopijne W ogóle, jak dla mnie, do pominięcia. No chyba że jakiś dorosły ma braki w samoakceptacji i bierze sobie takie zdanie dzieciaka za bardzo do siebie. Szkoda, że nie miał kontaktu z nastolatkami partnerki Takie dzieci to dopiero potrafią dobić. Wiem coś o tym.
Po drugie - Autorka jednak reaguje. Chodzi z dzieckiem do psychologa i widzi problem.

Dlatego - jak dla mnie - facet jest mocno niedojrzały i nie nadaje się do roli, jaką próbuje odgrywać - partnera dla kobiety z dzieckiem.

monika921128.18 napisał/a:

nemezis21 napisał/a:

Myślę ze twoje dziecko jest najnormalniej w świecie zazdrosne. Tu potrzeba dużo rozmów . Cierpliwości i czasu. To że jest nadpopudliwe bądź agresywne- może jakiś sport , zajęcia będą mogły mu rozładować emocje. Bo wydaje mi się ze młody po prostu jest zagubiony i w ten sposób odreagowuje.
Co to Twojego obecnie ex. Takie zachowanie źle wróży. I nie opieram się tutaj na wydumanej przeze mnie psychologii tylko na podobnych przykładach z życia. Nawet jeśli ktoś przez jakiś czas jest do rany przyloz Ale podczas pierwszego niepowodzenia się poddaje to nie warto inwestować w taki związek. Prędzej czy później wychodzi z takiego prawdziwa natura.

Nie wiem już co mam myśleć. Po co mu w takim razie były te plany na przyszłość... Po co w ogóle zawracal mi głowę. Jak chciał się pobawić to nie musiał prawie w każdym miesiącu jechać 800 km, mógł znaleźć kogoś na miejscu u siebie... Był żonaty 7 lat, więc jest zdolny do stałego związku...

Opowiem ci historię. Kawałek bo tego strasznie dużo. Sama wyciągnij wnioski. Kobieta z dwójką dzieci poznała faceta. On miał syna. Obydwoje po rozwodzie. Syn mieszkał z nim. Pewnego dnia wprowadzili się do tej kobiety. Na początku wszystko ładnie. Na rękach ja nosił. Pewnego dnia kobieta i jego syn poklocili się. Mały był bardzo rozszeniowy. Albowiem i jego matka i ojciec starali się przekabacic to na swoją stronę więc spelniali wszystkie jego zachcianki. Ojciec dziecka nie rozmawiajac ze swoją kobieta uwierzyl w wersję syna. Smakowali się i poszli spowrotwm do siebie. Kobieta kochała więc dzwoniła i pisała. W końcu się zeszli spowrotwm. Sielanka. I zaczęła wychodzić jego natura. Apodyktyczny samiec. Idiota.  Cholerny awanturnik. I do tego damski bokser.

monika921128.18 napisał/a:

nemezis21 napisał/a:

Opowiem ci historię. Kawałek bo tego strasznie dużo. Sama wyciągnij wnioski. Kobieta z dwójką dzieci poznała faceta. On miał syna. Obydwoje po rozwodzie. Syn mieszkał z nim. Pewnego dnia wprowadzili się do tej kobiety. Na początku wszystko ładnie. Na rękach ja nosił. Pewnego dnia kobieta i jego syn poklocili się. Mały był bardzo rozszeniowy. Albowiem i jego matka i ojciec starali się przekabacic to na swoją stronę więc spelniali wszystkie jego zachcianki. Ojciec dziecka nie rozmawiajac ze swoją kobieta uwierzyl w wersję syna. Smakowali się i poszli spowrotwm do siebie. Kobieta kochała więc dzwoniła i pisała. W końcu się zeszli spowrotwm. Sielanka. I zaczęła wychodzić jego natura. Apodyktyczny samiec. Idiota.  Cholerny awanturnik. I do tego damski bokser.

Ojciec mojego dziecka jest alkoholikiem, damskim bokserem, klamca i awanturnikiem, w dodatku nieplacacym alimentów. A ten partner jest zupełnie inny. Nawet nie ma co porównywać. Jedyna wada to właśnie takie jego fochy... Można powiedzieć, że dziecinne.

Nie chodziło mi o to żebyś ich porownywala.  Tamten alkoholikiem nie był. Chodzi o analogię w zachowaniu - foch.

nemezis21 napisał/a:

monika921128.18 napisał/a:

Ojciec mojego dziecka jest alkoholikiem, damskim bokserem, klamca i awanturnikiem, w dodatku nieplacacym alimentów. A ten partner jest zupełnie inny. Nawet nie ma co porównywać. Jedyna wada to właśnie takie jego fochy... Można powiedzieć, że dziecinne.

Nie chodziło mi o to żebyś ich porownywala.  Tamten alkoholikiem nie był. Chodzi o analogię w zachowaniu - foch.

Sugerujesz, że każdy kto strzela fochy jest apodyktycznym damskim bokserem?

Nie wiem już co mam myśleć. Po co mu w takim razie były te plany na przyszłość... Po co w ogóle zawracal mi głowę. Jak chciał się pobawić to nie musiał prawie w każdym miesiącu jechać 800 km, mógł znaleźć kogoś na miejscu u siebie... Był żonaty 7 lat, więc jest zdolny do stałego związku...

Tylko że on był żonaty i ma dwoje swoich dzieci... Mówi że jego dzieci były w tym wieku zupełnie inne. Mój syn rzeczywiście na tle rówieśników to żywe srebro... Z tego co mi mówił to jego poprzedni związek rozpadł się, bo stracił pracę, wtedy jego żona wykrzyczala mu ze przez dwa ostatnie lata jest z nim dla kasy. Strasznie go to rozbilo, miał depresję, może jej nie wyleczyl, nie wiem...

Sugerujesz, że każdy kto strzela fochy jest apodyktycznym damskim bokserem?

Mam 25 lat. Kiedy ciągnie mnie za włosy łapie go za ręce i mówię że nie wolno. Czemu sprzedał mi kit o żonie Twoim zdaniem?

Ja zauważyłam, że mały chce być razem z nami, jak my byliśmy we dwoje w moim pokoju to on mówił że nie ma ochoty bawić się sam, mimo że gdy jestem z nim sama w domu nie ma z tym problemu. Koleżanka zasugerowala mi, że może ma pragnienie normalnej rodziny, chce w tym uczestniczyć a nie, że jest to jakaś zazdrość z jego strony. I nie byłoby problemu ze strony mojego partnera, gdyby nie to że po chwili przytulania mały potrafił zacząć mnie ciągnąć za włosy np bo coś mu się nie spodobało. Ogólnie na każdą sytuację gdy coś nie jest po myśli mojego dziecka ono reaguje agresja skierowana w moją stronę...