Rozwód za kilka dni - Netkobiety.pl

300? Lepszy niż mój;-)
Nic ci nie poradzę w temacie rozwodu, takowy dopiero przede mną, ale daj znać po rozprawie.
Powodzenia! Dokop dziadowi!;-)

Wiecie co mnie denerwuje, że ktoś w ogóle ma czelność proponować takie alimenty na swoje dziecko. W dodatku jeszcze taka osoba niejednokrotnie twierdzi, że bardzo kocha dziecko i uważa się często za pokrzywdzoną.
Mnie zawsze szkoda dziecka w takiej sytuacji. Jak takie dziecko się czuje kiedy dociera do niego, że ojciec na niego skąpi. Wiadomo, że ojciec go nie kocha i ma głęboko gdzieś.
Ojciec moich dzieci również paskudnie wobec nich zagrywa. 
Przyłączam się. Rozwód - dobra decyzja. Powodzenia.

Dziękuję,
Listę wydatków  już przygotowałam i skrupulatnie policzyłam koszty utrzymania. Bardziej boje się tego, że emocje wygrają i łzy same polecą. Z tego co wiem, mąż będzie zeznawał pierwszy, ponieważ on złożył pozew o rozwód czy jest inaczej?

Jak u Ciebie? Radzisz sobie jakoś. .

Jestem już po rozwodzie, sprawa trwała raptem 20 minut -  tak można szybko się rozwieść i zakopać 12 lat wspólnego życia. W zasadzie byliśmy dogadani co do opieki nad dziećmi, teraz można powierzyć władzę obojgu rodzicom z zaznaczeniem, że miejsce zamieszkania dziewczynek jest przy mnie.
Postanowiliśmy się spotkać przed rozwodem  i spróbować się dogadać. Była walka o wysokość alimentów, ale ostatecznie były już mąż zapłaci po 400 zł na dziecko.  Udało się również podzielić majątek na jednej rozprawie na moją i dzieci korzyść. Dom należy do mnie.  W całej tej paskudnej sytuacji jakiej jest rozstanie bm. zachował się ok, ponieważ w banku kredyt jest też na niego. 
Mój przykład daje dowód na to, że można rozwieść się w miarę kulturalny sposób, nie chciałam bezsensownej walki przez którą ucierpiałyby również moje dzieci a do miłości i tak nikogo zmusić się nie da.
Psychicznie jest ze mną o wiele gorzej, ponieważ mąż dawkował mi rozstanie według siebie, powoli się wycofywał, ale przychodził i szukał kontaktu interesował się, zastanawiał się. Ja zamiast zaakceptować fakt ciągle żyłam nadzieją, że jeszcze nie wszystko stracone.
Teraz dopiero do mnie dotarło, że on odszedł i już nie wróci, przyznał się też że się z kimś zaczął spotykać. To boli jeszcze bardziej.
Świadomie daje sobie kilka dni na przeżycie bólu, płaczę, wyrzucam mu jeszcze żale, jeżeli mam ochotę krzyczę żeby dać upust emocjom, kiedy jestem sama w domu. Potem muszę iść dalej i przestać rozpamiętywać co było kiedyś.
Jest mi trudno.

AiR to jeszcze będzie boleć przez jakiś czas jednak poczytaj soj pierwszy watek ten z przed roku tam w pewnym momencie byłaś dużo silniejsza i stanowcza, twój mąż jak poczuł twoją moc to nagle zaczął zachowywać się tak jakby mu zależało na powrocie, on  nie liczył się z tobą i twoimi uczuciami  bo on cię wtedy jeszcze potrzebował, ty mu  uwierzyłaś mu bo go kochałaś.  Nie rob sobie z tego powodu wyrzutów sumienia. Ja myślę, że  ta kobieta była już wcześniej jednak cos mu z nią nie wychodziło i dlatego tak przeciągał to odchodzenie jednak i podczas ostatnich świąt ponownie nawiązali kontakt i wtedy podjął decyzję o odejściu.
Twój mąż wykorzystywał cię w brzydki sposób i dalej próbuje to robić, choćby sprawa z alimentami, 800 zł na dwoje dzieci (uczące się ) to jednak bardzo mała kwota i nie ma tu tłumaczenia dla niego, on powinien sprężyć  się i dorobić, to są również jego dzieci i na nie powinien łożyć odpowiednią kwotę. No chyba, że pomoże ci spłacać kredyt na dom, jednak nie liczyłabym na to.  Daj sobie na razie czas na pogodzenie się z rozpadem rodziny jednak pamiętaj to ty byłaś  całym motorem waszej rodziny i bez niego spokojnie sobie poradzisz. Młoda jesteś jeszcze kawał życia przed tobą, z czasem otworzysz się na nowych ludzi i może znajdzie się ktoś  taki co da ci szczęście, bo zasługujesz na nie po latach huśtawki, która twój mąż ci zafundował.
Nie żałuj że ma inna kobietę, teraz ona będzie musiała znosić jego humory i marazm, on to ma we krwi i z czasem znowu będzie chciał  uwiesić się na kimś, bo przecież oprócz alimentów będzie musiał się utrzymać, opłacić mieszkanie, ZUS-y, podatki itp, a już nie będzie AiR, która za niego to pociągnie. Nie wiadomo czy ona wówczas będzie chciała z nim być więc  AiR nie zdziw sie jak za jakiś czas on znowu będzie próbował wrócić,  jednak nie daj się na to nabrać. A o podwyższenie alimentów wystąp za jakiś czas, to są pieniądze na dzieci, a on jest młody i zdrowy  więc niech się weźmie do roboty.

Okazało się, że mój bm. nie poznał kogoś niedawno, tylko to trwało od około dwóch lat, po rozwodzie wszystkie fakty zaczęły układać się jak puzzle.  Wszyscy mówili, że jest coś na rzeczy a ja nie mogę się pogodzić z tym, że mu tak ufałam... to jakaś głupota. On przez cały czas mydlił mi oczy i powtarzał, że jestem po prostu nienormalna...że sobie wymyślam, dopisuję historię a on do nikogo nie odchodzi.
Teraz mam tak dużo złości, żalu że chwilami myślę, że zwariuję przez to co dzieje się w mojej głowie.

Ehhh, wchodzę sobie na forum zobaczyć co się dzieje po takim czasie i nagle to czytam. Ale się wkurzyłem. Wyobrażam sobie jak się czujesz i jest mi przykro. Niestety - miękkie serce i twarda dupa jednak idą w parze.
Witaj w nowym życiu. Wierzę, że szybko wyjdziesz na prostą i zaczniesz się nim cieszyć i doceniać. Wierzę, że z perspektywy czasu będziesz szczęśliwa z takiego obrotu rzeczy, bo to on zachował się jak dupa wołowa, Ty zrobiłaś wszystko co mogłaś. Zapomnisz o tym, emocje miną, odbudujesz się i będzie ok.
Jemu wróżę jeszcze kilka wybojów na drodze życiowej.

Jak tam się trzymasz, byłaś w tym roku na Woodzie?

Grunt, że się już ogarniasz. Lepiej późno niż wcale Teraz już tylko krok po kroku i do przodu. Sama zobaczysz, że za tą górką wcale nie jest aż tak strasznie

To co on poczuje, lub nie, niech nie będzie już Twoim zmartwieniem. Niech karma, fatum, sprawiedliwość, przypadek, czy inne wymyślone ustrojstwo czyni swą powinność Jego droga jest jego drogą, Twoja jest Twoją. Więc skup się na swojej. Twoim zadaniem jest teraz odbudowanie się. Dostarczaj sobie jak najwięcej przyjemnych bodźców, rozpieszczaj się, zapewniaj sobie porządną dawkę endorfin - sport pomaga. Teraz musisz wygrać z chemią swojego mózgu i wyrwać się z kręgu cierpienia. Obierz sobie jakieś nowe cele i na nich się skupiaj. Jakaś nowa ścieżka kariery? Jakieś nowe hobby z dupy? To jest dobry moment na rewolucje! Chciałaś zająć się paralotniarstwem? Świetny pomysł, czemu nie! Chciałaś nauczyć się grać na perkusji? Do dzieła! Potrzebny jest cel, coś co zajmuje mózg, nadaje kierunek i dostarcza pozytywnych wrażeń, które pozwalają przeczekać ten ciężki okres. Trust me

A co u mnie?
Powiem, że w sumie nie mam na co narzekać. Ciągle się coś dzieje. Raczej same dobre rzeczy.
Zakotwiczyłem się na dobre w stolicy. Czuję się tu dobrze. Złapałem teraz nową pracę, którą lubię i daje mi całkiem sensowny zarobek. Odnotowałem kilka sukcesów na amatorskich zawodach w swojej dyscyplinie (ale też w sumie zmagam się ciągle z jakimiś kontuzjami - w tym momencie mam przerwę, po operacji nastawienia przegrody nosowej i jakoś próbuję znieść to, że nie mogę ćwiczyć ), gdzieś tam pojeżdżę, gdzieś tam poznaję nowych ludzi, dużo czasu spędzam z przyjaciółmi. Co tu dużo gadać - jest fajnie
Oczywiście czasem mnie jeszcze gdzieś tam stare emocje wracają, czasem wracam myślami, porządkuję wszystko, ale nie obciąża mnie to mocno. Dystans emocjonalny ciągle się zwiększa z czasem i czuję, że całkowita wolność od tego już jest tuż za rogiem
Najfajniejsze jest to, że czuję już to co wszyscy pisali - że to zła kobieta była i te rozstanie to w sumie bardziej dar niż przekleństwo. Czasem mam naprawdę ochotę kupić butelkę wódki gościowi, który z nią teraz jest.
Z życia uczuciowego, to może nie jest jakoś super, ciągle czuję opór przed angażowaniem się w cokolwiek, ale poznaję różne kobiety i sprawia mi to przyjemność. Czuję się atrakcyjny. A na ten moment mam układ tzw. friends with benefits z jedną przyjaciółką, która jest w podobnej sytuacji jak ja, też nie chce się angażować w nic, a wspólne chwile są dla nas bardzo przyjemne.
Nie będę się rozpisywał za bardzo, coby wątku nie zaśmiecać. W jakiejś wolnej chwili napiszę na swoim jakiś dłuższy update

A Woodstock w tym roku był znowu super! Muzycznie w sumie średnio, ale mimo wszystko było parę niezłych koncertów, bawiłem się jak debil i znowu 3 dni minęły zbyt szybko.