Związkowe rytuały - Netkobiety.pl

Tak mamy
-Piję herbate ( nie lubie kawy ) z moim.zawsze jak wraca z pracy .
-Rozmawiamy codziennie o 10 lub sms na jego przerwie śniadaniowej ( dzieńdobry kochanie smacznego miłego dnia ooo takie )
-Po pracy rozmawiamy co u niego co u mnie
-Jemy wspólnie posiłki ( ja z corką każdy a mój jak w pracy to sniadnaia odpadaja wiadomo ale tak zawsze jemy razem )
-CODZIENNIE to Ja kąpie córke  ale potem ona idzie po mojego i RAZEM  odprowadzamy ją do łóżka siadamy obok życzymy kolorowych snów i całujemy w policzek . No i wychodzimy a mała zasypia
- codziennie niezależnie od godziny powrotu mojego do domu młoda śleczy na balkonie jak usłyszy nasze auto i woła na całe osiedle MARCIN PRZYJECHAŁ po czym leci na łeb na szyje otworzyć drzwi a mój ją tuli
- i generalnie to codziennie spędzamy z sobą czas na rozmowie i z dzieckiem

takie nie wpisane rytuały Nam się zrobiły bo nie było to jakoś specjalnie ustalane niby nic ważnego takie " pierdoły " jednak moim zdaniem właśnie te małe rzeczy budują więź rodzinna i w związku par ,lepiej wtedy się kominikować rozumieć - tak mi się wydaję

.

Aż musiałam się chwilę zastanowić, żeby odpowiedzieć na to pytanie. Rytuały tak wrosły w moją codzienność i wydają mi się tak naturalne, że z marszu trudno było sobie coś przypomnieć. Bardzo podoba mi się to, że przynajmniej dwa razy w  tygodniu gdzieś wychodzimy i próbujemy czegoś nowego. Zauważyłam, że wszelkie wycieczki i wychodzenie gdzieś bardzo spajają związek. Nie chodzi mi oczywiście o wychodzenie na imprezy, bo wtedy zwykle są też nasi znajomi, a w towarzystwie nie przylepiamy się do siebie i bardziej skupiamy się na innych ludziach. Bardzo lubię próbować jedzenia w nowych miejscach (dopiero niedawno to polubiłam, bo kiedyś nie lubiłam jeść na mieście), wyszukiwać jakieś ciekawe wystawy, spektakle czy wydarzenia. To odrywa nas trochę od rzeczywistości, bo w domu jednak często rozmawiamy o codzienności: pracy, rodzinie, planach na przyszłość, psach, ślubie itp. Poza domem jakoś bardziej czujemy się jak na randce i automatycznie pojawia się większy flirt i motyle, ponieważ ogląda się partnera w nowych sytuacjach, co dodaje mu elementu tajemnicy, a jednocześnie pozwala jeszcze lepiej go poznać. Zawsze cieszę się na myśl np. o wspólnych wycieczkach samochodem, choćby celem podróży miało być miejsce oddalone tylko o 50 km. Za to spędzanie czasu w domu ma inne zalety: jest ciepło, spokojnie, bezpiecznie, przytulnie, bardzo rodzinnie. To też jest potrzebne.

Z rytuałów lubię jeszcze wspólne gotowanie i picie razem herbaty, próbowanie nowych smaków. Fajne jest wspólne chodzenie na siłownię, chociaż nie mamy tam razem zajęć. Lubię też bardziej odświętne śniadania, które jemy w niedzielę. Ogólnie nie jesteśmy fanami śniadań, bo ciężko być głodnym o 9 rano. Za to w niedziele jemy trochę później i śniadanie jest na bogato. Uwielbiam też wieczory z grami planszowymi i czytanie w tym samym czasie tych samych książek, by móc potem o nich dyskutować. Dzień kończymy rozmowami do poduszki i zawsze jakoś lepiej mi się wtedy zasypia. Aktualnie naszym rytuałem jest też wspólne oglądanie Euro, chociaż po czwartkowym meczu ono mniej ekscytuje.

Tu jestem do Ciebie bardzo podobna. Uwielbiam wspólne wycieczki samochodem, choćby to miał być tylko krótki wypad. Lubię też, kiedy gdzieś wychodzimy tylko we dwoje i widzimy się w zupełnie nowych miejscach i sytuacjach. Czuję to, że wtedy oboje zupełnie inaczej na siebie patrzymy, co wynika z tego, że jesteśmy w 100% skupieni na sobie. 

Z domowych rytuałów mogłabym wymienić jesienno-zimowe wspólne wieczorne picie herbaty i poszukiwanie coraz to nowych smaków. Często też herbatę zamieniamy na wino (zwykle czerwone) albo grzańca. Lubię kiedy wówczas ze sobą rozmawiamy lub nie mówimy nic, bo wspólnie słuchamy muzyki.
Kiedy któreś z nas ma urodziny, to oprócz większej imprezy zawsze idziemy ze sobą na randkę i to wtedy dajemy sobie urodzinowy prezent.

Takie bardzo "nasze" są powroty z imprezy sylwestrowej. Bez względu na porę, czyli czasem nad ranem, kiedy jesteśmy już w domu, zawsze włączamy "Waiting for the miracle" Leonarda Cohena i tym tańcem, już tylko we dwoje, od niemal dwudziestu lat stawiamy kropkę nad "i".
Na dzień dobry i dobranoc zawsze dajemy sobie buziaka , tak samo jest, kiedy mąż wychodzi do pracy lub ja wychodzę gdzieś na pół dnia. Kiedy wraca, to bez względu na porę (czasem jest to kilka minut przed północą) siadamy, żeby porozmawiać lub po prostu jeszcze ze sobą pobyć.

Tak jest, chodziło mi o takie zwykłe rzeczy, które pomimo swojej "zwykłości" są niezwykłe, choćby dlatego, że dwoje ludzi do siebie zbliżają i w sposób wręcz wyjątkowy przywiązują.
Wydaje mi się, że rutynie w związku zapobiegają raczej niespodzianki, wzajemne zaskakiwanie się, a rytuały patrzącemu z boku mogą wydawać się do bólu nudne, a nudne, bo przewidywalne.

My po przebudzeniu się zawsze jak tylko możemy, to pijemy razem kawę. Jak jesteśmy gdzieś osobno, to pijemy ją przez telefon, albo skype'a.  Rozmawiamy o bzdetach, o tym co dzisiaj trzeba zrobić, o czymkolwiek.
Gotujemy często razem i czasami jedno usiłuje przy tym drugie wygonić od garnków W sumie nie wiem po co, bo w żaden sposób się to nie udaje, ani nam na tym specjalnie nie zależy chyba żeby którekolwiek sobie z tej kuchni poszło.

Pamiętam, że z ex lubiliśmy celebrę śniadaniową i celebrę gastro po jointach. Właściwie to mam poczucie, że wszekie te tzw rytuały jakoś bardziej lub mniej koncentrują się wokół wchłaniania przez otwór gębowy - z waszych komentarzy również taki właśnie obraz się wyłania.
Z perspektywy myślę sobie, że straszne marnowanie czasu, ale pewnie jakbym się zakochała, to ponownie sprawiałoby mi to przyjemność;)