Znajomość z Internetu? Zdecydowanie tak! - Netkobiety.pl

Tak, tak, trzeba być ostrożnym, szczególnie poznając kogoś w Internecie. Dlatego ja zawsze trzymałam się z daleka od ludzi z sieci
Tym razem jest inaczej. Wiem, że teoretycznie mogę się mylić. Jednak prawie pół roku codziennego, regularnego kontaktu skutecznie zminimalizowało moje myśli o tym, że to niebezpieczne O wielu rzeczach rozmawialiśmy, bardzo dużo o nim wiem. Na pewno nie wszystko, bo to zwyczajnie nierealne. Jestem dobrej myśli, radości dużo mi dała ta znajomość. Mimo wszystko wiem, że rozsądek i zimna głowa przede wszystkim

Trzeba być ostrożnym poznając kogokolwiek, gdziekolwiek, bo i w mięsnym można poznać oszusta, który będzie chciał uwieść, wykorzystać i porzucić.

Miło czytać rozwijającą się przyjemnie relację, ale jeszcze milej będzie przeczytać za parę lat, że jesteście razem, układa się lub też - że rozstaliście się, ale radzisz sobie dobrze. Siedemnaście lat to jeszcze niewiele, choć sama pamiętam jak w tym wieku związek potrafi się wydawać tym na całe życie, na amen i jak nie ten to żaden inny, ale generalnie bardzo rzadko tak się zdarza.

Troszkę więcej dystansu, żebyś nie wpadła jak śliwka w kompot, ale poza tym trzymam kciuki!

Ja mam męża z internetu, więc można ;-)

Trzeba jednak zachowywać ostrożność na początku i w zasadzie to tyle.

P.S Co zrobisz, jak spotkacie się na tych wakacjach, a on okaże się kimś innym? Masz plan awaryjny?

Aaa, no to świetnie, masz wszystko zaplanowane.

Pozostaje życzyć wszystkiego dobrego i oby się wszystko udało tak, jak sobie tego życzysz.

Hotel tylko dla Niego czy dla Waszej dwójki?

Spoko, Twoja decyzja, Twoje życie.

Ile On ma lat?

Jesteś niepełnoletnią osobą, czy Twoim Rodzice wiedzą, jakie masz plany?

Jest 2 lata starszy ode mnie i jeśli chodzi o teoretyczne zagrożenie z jego strony to nie martwię się niczym. Tak jak mówiłam, w razie komplikacji w każdej chwili mogłabym wyjść i więcej by mnie już nie wdział. Poza tym może to dziwić, ale co do jego uczciwości jestem pewna
Rodzice nic nie wiedzą. Gdyby dowiedzieli się o jakimkolwiek chłopaku nie miałabym życia
Wie za to o wszystkim moja przyjaciółka, także dostałam "nakaz" telefonowania do niej każdego dnia podczas tej wizyty

1. To nie były pytania skierowane do Ciebie.
2. Czytanie ze zrozumieniem się kłania.

Wiem doskonale, o to nikt nie musi się martwić, tak samo jak o "uprawianie seksu w hotelu".

Powinnaś się o to martwić. Co zrobisz, jeśli będzie oczekiwał seksu? Będziesz udawała, że nie wiesz o co chodzi? Odmówisz (i tym samym prawdopodobnie wakacje będą ''spalone''), czy po prostu dasz dyla do domu?
Nie atakuję Cię, pytam z ciekawości.

A tak z ciekawości, skąd 19-letni Chłopak ma kasę na hotel?
Czyli dobrze rozumiem, że wynajmiecie jeden, wspólny pokój?

A po za tym to, że masz już w głowie jakiś scenariusz to nie oznacza, że ten scenariusz zrealizujesz.

Nie rozumiem takiego ciągłego gaszenia mnie i jątrzenia - to ze złośliwości?
Ma, bo pracuje - to raz. Ma, bo SAM posiada kawałek sadu - pieniądze ze zbiorów - to dwa.
Okłamywanie rodziców? Nie wiem... Powiedziałam, że na tydzień wyjadę do przyjaciółki, to taki grzech?

Ja ten scenariusz z nim spełnię, bo on sam proponował zajęcia na czas wizyty. I o dziwo nie mają one nic wspólnego z dzikim seksem

Widzę, że pisanie tu jest bez sensu, bo jestem odbierana jako panienka, co zamierza z nieznajomym się puszczać. No trudno.

Malinka17, ale nikt Cię nie odbiera tak.
Napisałaś na forum, to po prostu piszemy sobie w Twoim wątku.

Ja po prostu chcę, żebyś była ostrożna i tyle.

Mnie na serio nie interesuję, co Ty będziesz robiła z tym Chłopakiem w hotelu.

To pisanie sprowadza się do, może niecelowo zastosowanej, złośliwości. Wieje nią w Twoich wiadomościach. Ostrożna będę i powtarzam to od początku - może nikt się nie spodziewał, ale mam granice, których nie przekroczę. I nie pozwolę jemu ich przekroczyć. Gdybym nie była pewna jego szczerości i uczciwości nie zgodziłabym się w ogóle na przyjazd. Dzięki za troskę, uwagi i poświęcony czas - wszystkie te słowa naprawdę jeszcze raz przeanalizuję i przez to będę jeszcze ostrożniejsza.
Dziękuję za uwagę

Z mamą jest generalnie ok, ale tata... Kiedy tylko wspomnę o jakimkolwiek koledze, lecą komentarze, np "nie sprowadzaj żadnych gachów do domu", co brzmi... Chłodno i ostro. Pewnie dlatego nigdy ŻADNEGO kumpla nie zaprosiłam do domu nawet na chwilę. Zwyczajnie nie chcę uwag taty. Zawsze byłam samotna, zawsze bez chłopaka, bo się odcinałam. Właśnie z tego powodu tak przeżywam tę obecną znajomość i tak na nią liczę

Na Twoim miejscu powiedziałabym chociaż mamie.
Ze względów bezpieczeństwa, ale też dla zwykłej lojalności.

Nieuczciwość nie popłaca. Jak oszustwo się wyda, to stracisz b. dużo. Zwłaszcza, że wciąż mieszkasz u rodziców.

----

Z kolei pierwsze spotkanie z moim mężem po trzech latach znajomości wirtualnej plus telefonicznej - to był szał.
Mieszkałam wtedy za granicą, a on w Polsce. Zaprosiłam go na 2 tygodnie na wakacje. Przejechał autokarem ponad 3000km.
Miałam go odebrać z dworca. Pojechałam z koleżanką. A jak go zobaczyłam, to już wiedziałam, że wszystko będzie ok. Intuicyjnie.
Zabrałam go do domu i tyle. Miał zostać dwa tygodnie, a został kilka miesięcy. Do Polski nie wrócił już sam, tylko ze mną.

Nie wiem, na ile znasz swojego chłopaka. Ale sama będziesz wiedziała, czy dobrze się przy nim czujesz, czy nie.

Tak tylko głośno myślę, zaproponowałam to, bo napisałaś, że relacje z mamą są ok.

Wiesz, prawdę mówiąc, będąc na miejscu Twojej mamy - nie chciałabym, by moja niepełnoletnia córka spędzała noc w hotelu z praktycznie obcym (bo w realu się jeszcze nie znacie) dla niej facetem. Bez urazy.

Myślę, że na Twoim miejscu powiedziałabym mamie o wszystkim i nocowałabym w domu. A z chłopakiem będziesz mogła spędzać całe dnie. Nocy przecież nie musisz, zwłaszcza, że sama napisałaś, że nie zamierzasz uprawiać z nim seksu.

@Cyngli, teraz to pewna jestem jednego - że wszystko muszę jeszcze raz dokładnie przemyśleć

Pewnie, nie zaszkodzi przemyśleć tego jeszcze raz.

Podobno jestem mądrą i rozsądną dziewczyną, teraz może trochę zaślepioną, ale jednak poradzę sobie
Zastanowię się jeszcze raz, może racja, że lepiej byłoby, gdybym została u siebie.

W tamtym wątku moja opinia od początku do końca była taka sama.
Jedynym błędem, który popełniłam, było zacytowanie całego postu, a nie jednego zdania, z którym się zgodziłam, przez co odebrałaś mój post jako dwulicowość. Nie chciało mi się tego tłumaczyć, myślałam, że każdy zrozumie, o co mi chodziło. Mam nauczkę, że trzeba DOKŁADNIEJ cytować posty, bo nie każdy się domyśli, co miałam na myśli. I tyle, cała historia.
Na forum zdarzają się tego typu nieporozumienia, bo to tylko słowo pisane.

I tak, jak napisałam w tamtym wątku - nie jestem tu po to, by dymy robić.
Nie warto z tego robić tragedii i awantury.
Dla mnie sprawa jest zamknięta i nie mam do nikogo o nic pretensji.

Zgadzam się.

Wierz mi lub nie, ale z całego serca życzę Ci, żebyś do nas odezwała się z samymi dobrymi wiadomościami!!!

Jeszcze raz, powodzenia!!!

lol,
a wątek wyżej jest jak to kobietę z ulicy porwali, a tutaj młoda wie, że jak będzie coś nie tak to sobie wyjdzie z hotelu..., tylko potem nie pytajcie gdzie był Bóg, tylko gdzie miała mózg?

Diana, ujęłaś bardzo dobrze wszystkie zagrożenia , które mogą mieć miejsce. Mam nadzieję, że Malinka przeczyta ten tekst i będzie mądra z tych przed szkodą.

Oficjalny komunikat za około 260 godzin.

Mówiłem- zapisuj ;))

Ile jeszcze?

To powodzenia.
Uważaj na siebie, pamiętaj, że to Ty decydujesz co chcesz zrobić.

Daj znać, jak było.

Co prawda jeszcze doba przed nami, ale po pięciu dniach mogę śmiało stwierdzić, że wszystko poszło jak najbardziej po mojej myśli. Chłopak lepszy niż mi się wydawało. Nie okazał się szaleńcem, psychopatą czy zboczeńcem. Pierwszą noc spędziłam w domu, ale uwaga, kolejne cztery z nim, obecnie nocuję u siebie.
Imponuje mi, jest zabawny i rozsądny, charakter mnie zauroczył. Były pocałunki, dotyk, kontakt, przytulanie, ale nic wbrew mnie się nie wydarzyło. Tak jak wspominałam wcześniej - dużo spacerowaliśmy, pokazałam mu miasto, graliśmy i oglądaliśmy filmy.
To tylko kilka dni, jednak czuję wyraźnie, że to może okazać się wyjątkową relacją, jeśli już taką nie jest. Czuję, jakbyśmy znali się od dawna, swobodnie się zachowuję przy nim i rozmawiam na każdy temat, o wszystkim: bzdetach, życiu, przeszłości i przyszłości. Wiem, że mnie rozumie. Jestem jak w bajce. Spotkanie udane. Bardzo.
Dziękuję za wszystkie udzielone rady, przemyślałam je, a decyzję podjęłam zgodnie ze sobą, kierując się sercem i tej decyzji w żadnym stopniu nie żałuję.

W teorii cztery noce spędziłam u przyjaciółki, w praktyce - z nim. Byłam kontrolowana właśnie przez przyjaciółkę. Mamie przedstawiłam wersję, że kolega przyjeżdża w piątek, tego samego dnia też jej go przedstawiłam, rodzice go widzieli. Także skłamałam, co mnie dręczyło mocno, ale koniec końców poznali go i wiedzą o nim. Jestem szczęśliwa, że tak to wyszło