Dlaczego inne kobiety mnie nie lubią podczas gdy mężczyźni uwielbiają? - Netkobiety.pl

Myślę, że sama sobie odpowiedziałaś na zadane w tytule wątku pytanie Pewnych cech charakteru raczej nie zmienisz, pozostaje Ci to zaakceptować i cieszyć się taką, jaką jesteś. Mnie niektórzy ludzie odbierają jako przemądrzałego właśnie dlatego, że trzymam dystans do innych- za dużo o ludziach wiem i zbytnio się nie spoufalam.

Aż się zastanawiałam, czy to ja tego tematu nie napisałam.
Marku, dziękuję za ten post! Dokładnie tak jest jak piszesz.
Ja zawsze źle się czułam wśród kobiet, bo denerwowało mnie ich zachowanie i to od samego dzieciństwa. Pamiętam jak na koloniach grupka dziewczyn stawała wokół jednej histeryczki, która płakała jak to bardzo tęskni za domem, ale było widać, że jawnie udaje, byle by inne ją pocieszały.
Potem w szkole zaczęły się plotki dziewczyn, których te nie cierpiałam, nie lubiłam jak robiły coś pod publikę.
I dokładnie zauważyłam to, że większość kobiet denerwuje to, że mam własne zdanie, nie robię tego co wszystkie, nie pindrze się pół dnia, nie strzelam fochów, aby coś na facecie wymusić, albo dla zasady, żeby znał swoje miejsce. Dla mnie to chore zagrywki. Lecz mi nie jest źle z tym, że kobiety mnie nie lubią. Ja ich też nie lubię, he he.

Iceni kiedyś było mi źle, że mnie dziewczyny nie lubią, że nie potrafią się tak ze mną "przyjaźnić, konie kraść itd". Teraz z tego wyrosłam. Mam taką jedną przyjaciółkę, ale nie jesteśmy ze sobą blisko. I według niej przyjaźń jest wtedy, gdy jedna za drugą zawsze stanie murem. No ja mam inne zdanie. Dziewczyna grubo przegięła, bardzo okrutnie potraktowała swojego chłopaka, ja się z początku nic nie odzywałam, ale ona nadal narzeka na niego (chociaż wina ewidentnie jest z jej strony), więc jak już wprost mnie zapytała co ja o tym myślę (bo zauważyła, że nie narzekam razem z nią), to jej powiedziałam, że w tej sytuacji nie będę po jej stronie, bo ewidentnie go skrzywdziła wręcz. To ona mi z tekstem, że ze mnie żadna przyjaciółka, bo ona nie potrzebuje kazań, tylko ponarzekać sobie z drugą dziewczyną na niego. No sorki, ale ja inaczej patrzę na to czy jest przyjaźń.
Więc nie, to nie jest tak, że dziewczyny mnie nie lubią, bo ja je nie lubię. Ja po prostu z czasem zrozumiałam wiele rzeczy.
Ale są też takie, które lubię, które kierują się podobnymi wartościami.

Iceni Ty udajesz, że nie wiesz o co mi chodzi, czy faktycznie nie wiesz? Takich przykładów jest tysiące i nie, po jednym przykładzie nie określam całej płci (sama jestem dziewczyną). Bywają wyjątki, że potrafię się dogadać z dziewczynami, ale to jest rzadkość. Czy jeszcze masz jakieś pytania do mnie? W ogóle o co Ty się sapiesz do mnie? Że lepiej czuję się w męskim towarzystwie serio??? Ja z tym problemu nie mam, a Ty masz?

Dobrze Iceni dziękuję, że podzieliłaś się ze mną swoimi przemyśleniami. A skąd moja uwaga, że się "sapiesz"? Bo temat w ogóle nie jest mój, ja tylko napisałam, że mam podobnie, z tym, że ja się nie przejmuję, że gorzej mi idzie dogadać się z kobietami, napisałam z jakimi dokładnie i że czasem zdarzają się przypadki, że się dogaduję. A Ty mi próbujesz cały czas udowodnić, że to ze mną jest coś nie tak no i że potrafię po jednym przykładzie skreślać całą płeć (napisałam tylko jeden przykład, bo po pierwsze: to nie mój temat, a po drugie więcej mi się nie chciało, więc wybacz, że pół życiorysu tutaj nie opisałam).

Autorka napisała że nie lubi tych kobiet bo one jej nie lubią. Skoro one ją w ten sposób traktują to co, ma się im podlizywać żeby ją lubili ?
Niby w jaki sposób z Tobą rozmawia ?

Nie uważasz, że autorka jest obiektywna, racjonalna w porównaniu do tamtych i tego typu kobiet ? Zamiast płakać, jęczeć i narzekać woli najpierw przeanalizować sytuację, a następnie w sposób logiczny podać możliwe sposoby rozwiązania, a skoro tamtym się to nie podoba.

Zresztą jak jest jakiś problem, to należy go w sposób racjonalny przeanalizować, i wypracować ostateczny wniosek. A jeszcze lepiej zanim podejmie się decyzje być przewidującym, należy przeanalizować i połączyć fakty, a nie później jęczeć i narzekać.

Wiekszość kobiet działa w sposób emocjonalny, ale są takie, które rozwiązują problemy i podejmują decyzje tylko i wyłącznie w sposób logiczny ( znam kilka takich kobiet ze swojego otoczenia, 3 ekstrawertyczki i 2 introwertyczki).

To przecież normalne że jak jest jakiś problem to się szuka źródła lub źródeł tego problemu i następnie analizuje i wypracowuje ostateczne rozwiązanie.
Podaj mi argumenty, które przemawiają za tym że podejście emocjonalne jest lepsze od racjonalnego.

Nie jestem adwokatem, po prostu temat jest ciekawy.

Jeżeli jest ci smutno albo czujesz się zraniony  to lepiej jest przytulic, pocieszyc, pomoc wyladowac zlosc niz siedziec i analizowac problem.

Czasem racjonalne rozwiazanie moze kogos zranic (na przyklad nie powiesz kolezance, ktora ostatnio utyla wprost zeby nie zakladala tych samych spodni bo wyglada jakby mialy jej strzelic wszystkie szwy na tylku, ale powiesz to jakos oględniej by jej nie urazic - a to jest kierowanie sie emocjami. Tak samo jak nie bedziesz tlumaczyl dziecku, ktore placze z tesknoty za matka ze mama zaraz wroci tylko je przytulisz i pocieszysz, bo placzace dziecko ma gdzies logike.

Jak facet stoi przed zepsutym samochodem i ze zlosci kopie w opone to nikt mu nie zarzuca, że zachowuje sie nieracjonalnie i emocjonalnie, no bo przeciez kopniakiem kola nie naprawi, ale jak kobieta narzeka na faceta to jest  nieracjonalna i histeryczka.

Miedzy innymi dlatego sie różnimy, poniewaz swiat nie jest tylko racjonalny i logiczny, ale tez emocjonalny. Kim bysmy byli bez emocji? Robotami pozbawionymi wrazliwosci i empatii.

Nie ma  lepszych i gorszych narzedzi - jak chcesz wbic gwozdzia to uzyjesz mlotka, ale  srubki nim nie wkrecisz - czy zatem srubokret jest lepszym narzedziem?

Tak samo jest z kobietami i mezczyznami. Plakanie nad popsutym samochodem go nie naprawi tak samo jak przeklinanie. Ale facetowi wolno w takiej chwili rzucac mięsem i jest wszystko ok, ale jak kobieta sie rozplacze to baba... a przeciez to jest tylko inny sposob wyladowania frustracji w danej chwili.

Nasza emocjonalnosc moze jest utrapieniem dla osob logicznych, ale nie bez powodu to wsrod mezczyzn jest kilka razy wiecej samobójstw, dewiacji i zaburzen psychicznych - bo mezczyzni sobie z emocjami radzic nie potrafia.

Poza tym argumenty (przynajmniej niektore) do mnie nie przemawiaja.

Twierdzi, że nie lubi kiedy kobiety robia cos pod publiczke (jak ten udawany placz ) - przeciez faceci tez mnostwo rzeczy robia pod publiczke - cale nastoletnie zycie wielu chlopakow sie z tego sklada i ta biedna dziewczynka niczym sie nie rozni od takiego nastoletniego kogucika . Tyle ze ona chce pocieszenia, a on podziwu.

Albo co ma wspolnego postawa przyjaciolki z niechecia do plci zenskiej); Przeciez stanie murem za przyjacielem to jest wlasnie TYPOWO  meska postawa. To wlasnie faceci trwaja w przyjazni nawet jak ten zagra nie fair, bo meska przyjazn ponad wszystko. I to raczej tamta kolezanka wykazala sie meska postawa z domieszka solidarnosci jajnikow.

Jezeli ja nie lubie osob przewrazliwionych na swoim punkcie to nie lubie takich i kobiet, i mezczyzn. 

Absolutnie mnie nie dziwi, że ktos sie moze lepiej dogadywac z plcia przeciwna. Ale ocenianie calej grupy (no ok, nie calej, ale jednak duzej jej czesci) kobiet, że sa takie, owakie i inne jest odrobine seksistowskie.

Czy placzaca kobieta jest gorsza od placzacego faceta? Bardziej denerwujaca? Czy autorka nigdy nie widziala placzacego na pokaz chlopca?

Archeologia, ale niech tam...

Nie dziwne, że nie wiedzieć czemu jeśli za prawdopodobne przyczyny podaje się to co w powszechnym mniemaniu uchodzi za zalety. Problem leży w nieumiejętności dostrzegania swoich wad, a te widzi otoczenie i reaguje właśnie na nie. Odrzucenie nie jest miłe, ale może stać się milsze jeśli za jego przyczyny uzna się, że po prostu plebs nie jest w stanie docenić tej chodzącej doskonałości...

Uwaga komunikat!!!
Nie jestem autorką tego tematu, dziękuję za uwagę, dobranoc.

Podpisuję się obiema rękami pod tym postem.

Czasem wydaje mi się, że niektórzy na siłę szukają różnic między obiema płciami, podczas gdy z moich obserwacji wynika, że zdecydowanie więcej nas łączy niż dzieli. Raczej jest to kwestia charakteru niż samej płci.

Pozwalam
Pozwól i ty, że zrobię to samo w stronę twojego powyższego posta, ponieważ "brutalną szczerość " , o którą nie proszę mam w podobnym do ciebie miejscu, czyli gdzież w okolicach mi to lotto..

Są różne typy ludzi, także kobiety które swoim stosunkiem chcą w ten sposób często punktować u płci przeciwnej . Nie oszukujmy się mężczyźni chcą typowej kobiecości u partnerki, tak jak i kobiety chcą typowej męskości u partnera - oczywiście skrajności nie polecam, ale kobieta myśląca i zachowująca się całkowicie jak mężczyzna? Właśnie ta "inna mentalność" przyciąga nas ku sobie, bo dopełnia. Chyba że szukamy kumpla/kumpeli do pogadania, do bliższych kontaktów na dłużej odpada. Obracałam się w różnym towarzystwie i tak na serio osobowość/charakter człowieka nie zależy tak bardzo od płci, a stygmatyzowanie kogoś tylko dlatego, że jest kobietą, bądź mężczyzną jest słabe - bo na świecie jest pełno fajnych kobietek, jak i mężczyzn wartych poznania . Działając w ten sposób zabieramy sobie możliwości. Co śmieszne tego typu ludzie sądzą właśnie, że są obiektywni/wyjątkowi pod względem otwartości na innych .

Nie uważam tego co kobiece za lepsze, tak samo jest z męską sferą.

Gdyby mnie ktos zapytal o skrzypce, to bym.Ci znalazła namiar na dobry sklep muzyczny. Konkretne pytanie,, konkretna odpowiedz. Od prawienia kazan byl moj byly mąż, a nie ja. Widzisz, jak sie pomylilas? Nie Ty pierwsza i nie ostatnia......

Za kazdym razem, gdy ktos chce mi przyczepić jakąś etykietkę,  to okazuje sie, ze nie bardzo pasuje.  A ja wtedy pekam.ze śmiechu:-))).

I bardzo sie mylisz co do mnie. Jesli ktos pyta- odpowiem. Na forum wrzuca sie problem, , to każdy ma prawo cos powiedzieć. W realu nauczylam sie niczego nie mowic nie pytana. Oszczędność glosu, stresu i czasu.

I nie uzależnianiam swojego szczęścia od meskiego zainteresowania. Kto czyta moje inne posty, wie to doskonale. Znowu się kolejna pomylila.....

A to, ze kobiety wolą faceta szefa.... Same sobie szkodza-jak w takim razie walczyc o powierzanie wyższych stanowisk kobietom?.......wtedy sie robi cos w stylu: "gra nie warta świeczki"....

Mimo wszystko jednak przychyle sie do tego, ze pewne tendencje w obrebie plci wystepuja: kobiety, statystycznie piszac (czyli wiekszosc, a NIE kazda) sa bardziej empatyczne, opiekuncze, ugodowe i emocjonalne- bo w koncu to one rodza dzieci, wiec te cechy sa im biologicznie potrzebne, a mezczyzni (wiekszosc, NIE kazdy) sa bardziej analityczni, mniej empatyczni, bardziej agresywni i sklaniaja sie bardziej ku indywidualizmowi- co tez jest biologicznie zrozumiale w kontekscie obrony terenu i stada.

Oczywiscie nie zyjemy teraz w jaskiniach i nie polujemy na mamuty, ale wplyw biologii na nasze zachowanie jest ogromny.

Biorac pod uwage powyzsze, oczywistym jest, ze jezeli kobieta przejawia wiecej typowo meskich cech ( a biorac pod uwage rozklad statystyczny, taka mala grupa kobiet istnieje, podobnie jak mala grupa mezczyzn, ktorzy nadawali by sie na przedszkolanka roku), to bedzie jej raczej ciezko funkcjonowac w typowo babskim towarzystwie. Znam to az za dobrze z wlasnego doswiadczenia. Od malego kolegowalam sie z chlopakami, bo normalnie nie rozumialam dziewczyn dookola mnie: fascynacji lalkami, plotek, histerii, jakis dziwnych gierek. Z drugiej strony one uwazaly mnie za osobe bezduszna, niegrzeczna i dziwna pod wzgledem zainteresowan (jako dziecko mialam hopla na punkcie dinozaurow i spraw kryminalnych ).

Dzis mam lat 40 i chociaz potrafie sie dopasowac w towarzystwie (no bo trzeba), to jest to dla mnie bardzo meczace. Nie interesuja mnie rozmowy na temat tego co jedna pani powiedziala drugiej pani o trzeciej pani. Jak z kims rozmawiam, to zawsze o czyms konkretnym, nad czym pracuje w danym momencie lub o polityce (taki konik). Nie przeszkadza mi spieranie sie z kims, bo nie odbieram tego personalnie: moge pozrec sie niesamowicie w jakims temacie z przyjacielem czy kolega, a dziesiec minut pozniej scisnac mu lape i pojsc na piwo. Nie wierze w dobro "wyzalania sie"- jest to dla mnie bezproduktywne marnowanie czasu- a jak ktos ma problem, to analizuje i staram sie znalezc rozwiazanie. Najgorsze pieklo jakie przezylam to byla praca w 100% kobiecym zespole, w ktorym wytrwalam rok, na koniec praktycznie dostajac bolu glowy nawet myslac o biurze.

Nie dziwne wiec, ze wszyscy bliscy przyjeciele jakich w zyciu mialam to zawsze byli faceci.

I nie chodzi o to, ze co meskie jest lepsze (czy na odwrot), ze analiza jest lepsza od emocji, ale ze trudno sie wpasowac w srodowisko jak sie od niego znacznie odstaje. Dlatego tez ja wybralam takie w ktorym czuje sie dobrze i gdzie nie musze sie wyginac jak tanczaca kobra by nie wyjsc na antysocjalnego buca bez grama zdolnosci do wspolodczuwania.

Otóż to.

Eee...no bez przesady! O kieckach nie? Ja tam o kieckach mogę godzinami Uwielbiam ciuchy I lakiery do paznokci. Mam bzika na punkcie wypielęgnowanych dłoni. I jeszcze perfumy sa mi bliskie. Na szczęście ja lubię kobiety i dlatego mam z kim o tym pogadać.

Z męskich cech i upodobań to tak bardziej podążam w stronę schabowego i golonki.  Uwielbiam też chili. Najostrzejsze. Takie, przy którym twardziele purpurowieją No i podobnie jak Beyondblackie nie wierzę w wyżalanie się i leczniczą moc współczucia. Jest to jednak raczej uwarunkowane posiadaną wiedzą na ten temat, a nie jakimiś tajemniczymi cechami przynależnymi do płci

Poza tym dwa razy w życiu padłam ofiarą napaści seksualnej . W jednym przypadku byli to koledzy, z którymi świetnie się czułam i im ufałam (tak, to były te czasy gdy nie lubiłam dziewczyn i zadawałam sie jedynie z chłopakami ).  W związku z pracą i z różnymi wolontariatami napatrzyłam sie też na to , do czego ci, o niebo lepsi od kobiet, faceci są zdolni. Dlatego ja osobiście jestem ostrożna wobec mężczyzn , którzy nie są moim mężem, bratem lub ojcem. A podobać chce się sobie

Ugodowość, opiekuńczość, empatia, analityczność, emocjonalność to są cechy biologiczne? Naprawdę? I od kiedy analityczność to cecha męska?

Nie generalnie, ale ich natezenie.

Wystarczy tylko poobserwowac zespoly meskie i zenskie podczas pracy. Kiedy kobiety nastawione sa na kooperacje, zwracaja duza uwage na to jak czlonkowie zespolu sie czuja, sklaniaja sie w kierunku bezpiecznych rozwiazan; mezczyzni maja sklonnosc do rywalizacji, nawet kiedy widza sie jako druzyne (bo o ile chca byc w zwycieskiej druzynie, chca tez byc najlepszym w tejze druzynie), przedkladaja wykonanie zadania nad uczucia czlonkow zespolu i maja sklonnosc do ryzyka. I nie ma w tym nic dziwnego- za te sklonnosci odpowiedzialne sa hormony plciowe i struktura mozgu (np ilosc komorek lustrzanych).

V, to nie jest seksizm. To jest REALIZM. Powala mnie po prostu jak lewicowy marksizm kulturalny neguje zdrowy rozsadek i biologie. Mezczyzni i kobiety sie roznia- i to jest wspaniale Bo sie DOPELNIAJA. Jakiez smutne byloby spoleczenstwo skladajace sie z samych agresywnych, super ambitnych, rywalizujacych jednostek, podobnie jak takie w ktorym, kazdy ryczy z byle powodu, stara sie chronic wszystkich poprzez ugodowosc, nawet w obliczu sily i boi sie czegokolwiek ryzykowac.

Choc nie wiem jak bys socjalizowala "pozytywnie" przecietna kobiete, nigdy zmieni sie w faceta. Bo nie taka jej rola. Obie role- mezczyzny i kobiety- sa spolecznie wazne i biologicznie uwarunkowane. Mamy rownouprawnienie, mozna studiowac co sie komu zywnie podoba, wiec dlaczego kobiety nie wybieraja lukratywnych studiow inzynierskich i informatycznych, a masami ida na psychologie i literature? Ktos je zmusza? Nie. Tak po prostu wybieraja, bo jest to bardziej zgodne z ich natura i zainteresowaniami.

Beyondblackie  i _v_  jak właśnie do tego zmierzam, że to nie są cechy biologiczne tylko kulturowe, ukształtowane w trakcie wychowania. Az boję się napisać ale chodzi o ten straszny gender.

Jakiś tam wpływ hormonów jest, bo np. testosteron zdecydowanie wpływa na poziom agresji i czy tę bezrozumną rywalizację alfa males.

ale sa tez kobiety z wysokim poziomem testosteronu
jak i panowie z niskim
czy to znaczy ze nie sa kobietami czy mezczyznami?
to naprawde nie sa kwestie plci tylko danej osoby

ja niestety bylam tak socjalizowana: mialam wyprzedzac mysli i pragnienia innych ludzi, w tym obcych,bo przeciez wszyscy byli ważniejsi niz ja. a potem mialam te pragnienia spelniac - najlepiej od razu i bez szemrania i bez "nie"
efekt byl taki,ze przez wiele lat bylam - patrząc z zewnątrz- mega opiekuncza, empatyczna itd itp

teraz muszę to wszystko odkręcac, bo zwyczajnie zrobiono ze mnie służąca, która ma dbac o innych, bron boze o siebie.

Instytucjonalnie nie, ale co z tego skoro od dziecka słyszą, że maja gorsze mózgi i że to chłopcy są od tego żeby liczyć, bo potrafią myśleć konkretnie, a one nie. I że tak jest i już, tak więc koniec dyskusji! Wybierają to do czego są przeznaczone, a sposób myślenia przecież bardzo silnie generowany jest tym czym umysł nasiąknie. czyli tu akurat nie o biologie chodzi.

Mam zatem nadzieję, że zgodnie z biologią rodzisz dzieci i nie stosujesz żadnej antykoncepcji. Podli marksiści.

Bardzo smutną masz wizję obojga płci.

Bo to zwykła nieprawda. Polecam wpisać w google "współczynnik skolaryzacji w Polsce" i porównać wyniki. Mam wrażenie, że nie zapoznałaś się z danymi na ten temat. Tendencje się odwracają, a "zdrowy rozsądek" to bardzo relatywna rzecz.

Samochód to jest dopiero pole do popisu dla stereotypów.
kiedyś czytałam artykuł dość popularnej polskiej trenerki life coachingu. W przeszłości pracowała na wysokim, typowo męskim stanowisku w policji. Któregoś dnia musiała zdać bardzo trudny egzamin praktyczny z jazdy samochodem uprzywilejowanym. Wszyscy postawili na niej krzyżyk, bo przecież to nie możliwe żeby kobieta to zrobiła. No gdzie, z tym gorszym, mózgiem, z tymi babskimi fanaberiami. Tymczasem ona zdała celująco, lepiej niż niejeden kolega. dlaczego? wcale nie dlatego, że miała jakieś męskie cechy i potrafiła myśleć jak facet. Powód był zupełnie inny. Po prostu jej ojciec zadbał, żeby od siedemnastego roku życia codziennie prowadziła samochód. Najzwyczajniej w świecie się więc tego bardzo dobrze nauczyła. Nie stała się facetem za kierownicą,za to dzięki regularnej praktyce stała sie po prostu dobrym kierowcą.
Tak jest na każdej innej płaszczyźnie. Posługujemy się tym co umiemy. Jeśli umiemy myśleć w jakiś jeden konkretny sposób, to na prawdę potrzeba dużych wstrząsów, aby to zmienić.
Nie wyznaję żadnej lewacko- marksistowskiej ideologii. W wielu punktach światopoglądowych jestem naprawdę konserwatywna, ale nie wierze w to, że kobiety nie moga być dobrymi szefami, planistami, żołnierzami itp, że nie poradzą sobie w biznesie, że nie mają ścisłych umysłów i nie myślą logicznie tylko emocjonalnie. To jest nieprawda! sama jestem tego najlepszym zaprzeczeniem, bo prowadzę firmę, wychowuje dzieci i rozwijam sie, bo pokonałam depresję, wyleczyłam potworne traumy z dzieciństwa i nie jestem, naprawde nie jestem zależna od żadnego mężczyzny i żaden mężczyzna mnie nie uzupełnia

Jak się dziewczynkom zamiast komputera lalki kupuje, a potem urządza im na koloniach zajęcia z makijażu, podczas gdy grupa chłopców ma zajęcia z informatyki  (autentyk), to potem się okazuje, że dziewczyny się nie interesują matematyką i lubią kolor różowy tylko, że biologią czy genami akurat nie ma to wiele wspólnego.

alez moze dla Ciebie to jest zwykla czynnosc zyciowa
w panstwach arabskich jest zwykla - ale tylko dla mezczyzn

przecież do niedawna jeszcze tak samo bylo w Europie. kobiety nie mogly miec swojej własności, spod opieki ojca przechodzily pod opieke męża, brata lub syna, bo przeciez jako te emocjonalne i niezbyt ogarnięte życiowo nie dalyby rady same zarzadzac swoim majatkiem

ciekawa sytuacja jest w serialu Opowieść podrecznej - pierwszym krokiem do odebrania kobietom wolnosci jest przelanie ich srodkow z ich kont na konta ich mężów.

ciekawe jak bys zareagowals gdyby Ci szef powiedział, ze Twoja wypłatę odtad bedzie oddawal Twojemu mezowi, bo Ty pewnie od razu wydasz na spodniczki i najnowsze lakiery z kolekcji zimowej w koncu jestes taka emocjonalna - jak to kobieta

Nie zgadzam się. Nie ma czegoś takiego jak przystosowanie płciowe. Na pewno nie na płaszczyźnie predyspozycji mózgu.
Generalnie wierze w to, że albo masz mózg matematyczny, albo humanistyczny (chociaż tu też zdania są podzielone bo np nigdzie nie udowodniono, że są osoby, które z cała pewnością nie nauczą się matematyki) . Płeć nie ma tu jednak nic do rzeczy. Kwestia interpretacji jest natomiast uwarunkowana jedynie stereotypami w stylu kobieta to, mężczyzna tamto. Owszem, biologia na płaszczyźnie choćby gospodarki hormonalnej determinuje różnice między płciami, ale skupiając się tylko na niej nie doceniasz wkładu otoczenia i wychowania. A jest to wkład ogromny.

Sorry, ale to co wypisujecie to zwykla propaganda feministyczna, ktora chyba za cel uznala sobie ignorowanie biologii.

W UK tylko 12.5% ludzi pracujacych w STEM to kobiety. Pomimo kampanii, pomimo wrzaskow od przynajmniej dwoch dekad, ze trza wiecej kobiet "na traktorach", pomimo parytetow i pomimo tego, ze zatrudnienie w tych fachach bardzo dobrze placi. Nikt kobiet tu nie powstrzymuje, wrecz przeciwnie- sa tam pchane, zachecane, niemalze przekupywane przez uniwersytety. No i doopa, bo wiekszosc kobiet po prostu tych kierunkow NIE CHCE studiowac.

Wy mylicie zupelnie pojecia. Dla Was "nie chce studiowac inzynierii mostow"= "jest niezdolna do studiowania inzynierii mostow", a to wcale nie tak. Moze i jest zdolna, ale MA INNE ZAINTERESOWANIA. Inne, nie znaczy gorsze. To, ze kobiety wola pracowac z ludzmi, ze zwierzetami (wiekszosc wetow to kobiety w UK), pomagac ludziom i zajmowac sie naukami humanistycznymi to zadna hanba. Robia to co lubia i w czym sa dobre.

Czyzby celem feminizmu bylo przymuszanie kobiet do wyboru zawodu, by ideologicznie, bylo po rowno?

Jesiennowiosenna, nigdzie nie napisalam, ze NIE MA kobiet, ktore pracuja w zawodach technicznych albo takich, ktore maja techniczne zainteresowania. Oczywiscie, ze sa. Podobnie jak mezczyzni studiujacy psychologie, pediatrzy mescy, nauczyciele malych dzieci, pielegniarze i fryzjerzy. Ale so oni w mniejszosci. I to powinno dac do myslenia.

Biorac pod uwage to, ze na zachodzie Europy- np w UK w ktorym mieszkam- nie ma zadnych barier by kobieta zostala inzynierem, zolnierzem, policjantka, hudraulikiem czy inzynierem, a facet uczyl dzieci przedszkolne, byl pielegniarzem, pracowal w HR czy tez zajmowal sie weterynaria malych zwierzat, zastanawiajace jest to, ze sklonnosci do wybierania takich zawodow po obu stronach sa niewielkie. Moze i jest wiecej osob wybierajacych pewne profesje niz 50 lat temu, bo nie ma juz zadnych zakazow czy tez ostracyzmu ze strony instytucji i spoleczenstwa, ale konsekwentnie te liczby sa MALE.

Ja nie pisze, ze kobiety sa niezdolne do wykonywania zawodow technicznych, bo to bylaby bzdura, ale, ze jest generalna tendencja wsrod nich, do nie wybierania tego typu zawodow, ktora wcale nie wynika z uwarunkowan kulturowych, ale z podstawowych roznic w budowie mozgu pomiedzy kobietami i mezczyznami.

Nawet byly zrobione badania na niemowlakach i te niemowletach, ktore w sposob oczywisty, nie mogly byc uwarunkowane przez spoleczenstwo, wybieraly zabawki i stymulanty typowe dla plci: chlopcow interesowaly przedmioty, dziewczynki zwracaly wieksza uwage na twarze.

I nie ma to zadnego zwiazku z seksizmem. Seksizm to stwierdzenie:"Kobieta nie nadaje sie na informatyka", czego ja nigdzie nie napisalam. Jedyne co stwierdzilam, to to, ze gro kobiet taki zawod nie interesuje. Bardzo fajne wyjasnienie tego zjawiska podal James Damore, ktory kiedy pracowal dla Google opublikowal memo w ktorym wyjasnil dlaczego jest tak malo kobiet programistow.