Czat i jego psychologia :) - Netkobiety.pl

Kilka lat temu czatowałam i to dość intensywnie, poznałam bardzo dużo osób z którymi do dnia dzisiejszego mam fantastyczny kontakt a i mogłabym się pokusić nawet o stwierdzenie, że przerodziło się to w przyjaźń.
Po jakimś czasie jednak towarzystwo z sieci się "wykruszyło", a to co teraz można tam zastać jest przerażające. Banda zboczeńców lub sfrustrowanych "pożal się boże " czterdziestoletnich mężulków szukających taniego seksu. Niestety nikt nie dba o poziom dyskusji na czatach tematycznych. Wchodzą dzieci. Brak kontroli nad tym co pokazuje się w kam. internetowych dostępnych po kliknięciu "tak mam 18 lat" , ciężko spotkać kogoś z kim można wypić "wirtualna kawę" i szczerze pośmiać się do monitora.... już nie wspomnę, że chyba nierealne jest trafienie na osobę, z którą można się zobaczyć  w rzeczywistości bez obawy czy to nie jakiś napalony transwestyta.
Mam nadzieję, że nie uraziłam żadnego czateriana, ale takie są niestety moje spostrzeżenia na chwilę obecną.

I znowu: Ci okropni mężczyźni
To chyba zależy też: na jakim portalu otwierałaś ten czat.

Ja doświadczyłem znudzonych mężatek koło trzydziestki. Zadziwiło mnie, z jaką łatwością podają swój nr tel. oraz deklarują chęć spotkania..
Samotne trzydziestolatki również robiły na mnie wrażenie .
Jedna pani zaprosiła mnie do siebie podając imię, nazwisko, domowy adres, to, że w domu mieszka sama, adres i rodzaj pracy (sfera publiczna). Brakowało tylko numeru konta i PIN-u .
Przebiła ją zdesperowana 40-stolatka. Po wymianie kilkunastu linijek przysłała mi zdjęcia swoich wszystkich intymności i nazwę nawilżacza, który będę musiał użyć, aby się w tych intymnościach zanurzyć .
Jeżeli nudziłbym się, to mogłem skorzystać z zaproszenia uroczej (całkiem ładnej) masochistki. Przysłała mi zdjęcia swojej piwnicy. Zobaczyłem wyposażenie i zrozumiałem, że istnieją sprzęty, których istnienia wcześniej nie podejrzewałem .

Spotkałem (przy okazji większej imprezy) kilka dziewczyn (normalnych) z którymi czatowałem. Było całkiem miło, choć wyobrażałem sobie je całkiem inaczej.

Raz spotkałem się (a raczej zostałem zmuszony do spotkania moralnym szantażem) z ciekawą dziewczyną poznaną na czacie. Było... DZIWNIE.
Potem nie wiedziałem: jak się zachować .

Ja czatowałam kiedyś i to na tyle intensywnie, ze dzisiaj jesteśmy małżeństwem W sierpniu minie 7 lat
Mam sporo bardzo miłych doświadczeń. Kilka osób poznanych przez czat, do dzisiaj utrzymuje ze mną kontakt. Zarówno faceci jak i kobiety.
Jeśli chodzi o złe doświadczenia, trafiły mi się one raz. Był to po pewnym czasie rozmów szantaż emocjonalny. Bardzo dziwne doświadczenie.

A jak myślicie , dlaczego ludzie na czatach ( ogólnie w internecie, ale rozmawiamy o czacie) kreują swoją tożsamość? co ich do tego skłania? kompleksy, możliwość bycia kimś innym przez te kilka godzin w sieci? spotakliście się  z takim przypadkiem na czacie, że poza faktem podawania innych danych to pan rzekomo kierownik okazywał się np. panem po szkole podstawowej któremu nawet nie chce się szukać pracy.
Ja nie trafiłam osobiście na tak skrajne przypadki, ale jedna z moich znajomych miała takie doświadczenie. Do dziś zastanawiam się co nim kierowało że przykoloryzował każdy aspekt swojego życia.

To ci, z którymi ja miałam do czynienia kłamali co do swojego wyglądu Co jest wg mnie najgłupsze w całej tej wirtualnej otoczce, bo przecież wyda się najszybciej

Pracę zawodową można jeszcze ukryć (chociaż wszystko może wyjść na jaw przy najbliższej, zupełnie przypadkowej okazji!) ale wyglądu już raczej się nie podrasuje w ciągu 1-2 dni

Myślę, że świat wirtualny daje złudzenie, że przecież ta druga strona wie, że internet rządzi się swoimi prawami i ewentualne kłamstewko wliczone będzie na ten właśnie rachunek.

Myślę, że tacy ludzie zawsze istnieli.

Kiedyś ukrywali się za ogłoszeniami prasowymi.
Kolega prowadził dawniej mądrą gazetę erotyczną z działem ogłoszeń.
Standardem było zaniżanie wieku (nawet o 20 lat), górnik przodowy (bez zębów) zamiast dyrektora i nasz ulubiony: pan dochtur (pisownia oryginalna) .

Internet rzeczywiście rządzi się innymi prawami. Dla mnie znajomości internetowe są czymś bardzo niepewnym. Dlatego do interesujących osób telefonuję i w trakcie rozmowy weryfikuję część rzeczywistości. Nie radzę robić tego przez SKYPE: głos można bez problemu zmienić, a nawet obraz. Wystarczy szybki procesor.

Mi doskonale czatowało się z tą dziewczyną. Nie miałem jednak zamiaru jej spotykać. Zmusiła mnie informacją, że pozostawia swoją ciężko chorą przyjaciółkę, by spotkać się ze mną. Poczułem się w obowiązku pojechać.

Miałem też podobną sytuację do Twojej. Pół roku ciekawych rozmów na czacie. Potem dziewczyna unikała moich telefonów. Zawsze nie mogła odebrać, bo to... bo tamto.
Po miesiącu przestałem próbować. Do dzisiaj nie rozumiem: dlaczego nie chciała rozmawiać, mimo, że zaakceptowała w mailu tą formę kontaktu.

Ja Ci powiem jeszcze coś dziwniejszego... "on" odezwał się do mnie już po dłuższym czasie milczenia. Napisał mi na GG, że musi mi się pochwalić czymś. Jak w końcu "zgadaliśmy się"...to oznajmił mi, że został tatą...i urodziła mu się córeczka. Na końcu kazał mi zgadnąć jak dał jej na imię... ehhh... Dziwny to był człowiek, ale co najgorsze bardzo go lubiłam. Nie wiem dlaczego, ale bardzo "przyciągał" do siebie. A zastanawiało mnie zawsze to, że "jak mógłby kłamać, skoro wiedziałam o nim prawie wszystko". Podał swój adres, znałam numer stacjonarny... wysłałam do niego kartkę z wakacji, która otrzymał i podziękował za nią. Wszystko było bardzo realne.

Na czacie spotkałam tak przedziwnych ludzi, że dziś wydaje mi się to wręcz jakąś nierealną przeszłością Natomiast z każdym grałam w otwarte karty; związki mnie nie interesowały, romanse też, lubiłam po prostu poznawać ciekawych ludzi i lubię zresztą do tej pory, tylko no cóż..... w necie i trzeba się z tym liczyć, każdy jest nastawiony na seks

Cat, ale mnie tez związki nie interesowały. Każdy z moich rozmówców to rozumiał. Tylko ten jeden osobnik, coś sobie planował względem mojej osoby.
No a z mojego "nie planowania" wyszło nawet małżeństwo
Mam dwóch dobrych kumpli, którzy z wirtualnych, stali się realni. Widzieliśmy się prare razy (daleko od siebie mieszkamy). Z jednym z nich byłam i jestem w na tyle przyjacielskich stosunkach, że nawet zadzwonił do mnie się pochwalić kiedy się zaręczył
U drugiego zatrzymaliśmy się w drodze nad morze. Była to nasza pierwsza wizyta, a czuliśmy się w swoim towarzystwie jak starzy kumple.
Pamiętamy o swoich urodzinach...życzeniach na święta... no i kontaktujemy się ze sobą od czasu do czasu.
Czyli przy odrobinie szczęścia, można trafić i na fajnych ludzi

Jestem stałą bywalczynią czatów. Czatowałam i czatuję nadal z wieloma osobami, w różnym wieku. Z wieloma ludźmi utrzymuję kontakt do dnia dzisiejszego, z większością z nich spotykam się regularnie. O ile dobrze pamiętam, tylko trzy spotkania okazały się totalnymi niewypałami. Żeby nawiązać ze mną kontakt, dana osoba musi mnie czymś zainteresować. Zdesperowanym/znudzonym/zdradzającym/żonatym/itp panom mowię stanowczo NIE. Mężczyznom, którzy zaczynają rozmowę od tekstów typu "co masz na sobie?" też mówię "do widzenia". Chociaż wyjątkiem jest mój obecny przyjaciel. Na czaterii w pokoju z kamerkami napisał do mnie okropny natręt, zadający niesmaczne pytania, proponujący seks. No nie było sposobu by się go pozbyć, gdy go blokowałam, logował się pod innym nickiem i dalej mnie męczył. W końcu, porządnie poirytowana napisałam mu co o nim myślę. Od razu przestał, przyznał, że w tym momencie zainteresowałam go swoją osobą, przeprosił i rozmawialiśmy normalnie. Przyjaźnimy się już trzy lata, studiuje w moim mieście, więc możemy się dość często spotykać. Podsumowując-na czacie można znaleźć wartościowych ludzi.

Mnie zazwyczaj zaczepiały kobiety na portalu, na którym lubiłem spędzać czas.
Niektóre okazywały się całkiem interesujące.
Rozmawialiśmy na bardzo różne tematy.

No dobrze, a gdzie czatujecie?

Ja czatowałam na wp. Zazwyczaj był to czat ogólny.
Co do zaczepek, to najczęściej używałam takich bardziej "przyziemnych ników", które nie przyciągały napaleńców
Zaczepiałam często, również niki które wydawały mi się "nieszkodliwe".
Stanowczo jednak wole fora.

Może dlatego, ze na czacie czasami nie ma czasu żeby zastanowić się nad tym co ktoś mówi. Jak i nad swoimi odpowiedziami. Nie znaczy to, że zamierzam zawsze 10 razy analizować każde najprostsze pytanie, i każdą odpowiedz. Chodzi bardziej o to, że na forum rzadziej udziela się odpowiedzi "nie wiem" Dlatego rozmowa jest ciekawsza.
Na czacie natomiast, minutowa cisza (pomiędzy "nie wiem"..."no"... )jest już niewygodna w rozmowie.

Może na forum można poznać się lepiej właśnie dlatego, że wypowiedzi są bardziej konkretne, przemyślane...
Czat jest tak jak napisałaś, bardziej anonimowy i nie każdy przykłada się do takiej rozmowy.

Ja przeważnie nie mam zwyczaju pisać do kogoś pierwsza. Zawsze czekam, aż ktoś zagada. Zwracam uwagę na nick. Nie chodzi mi o to, żeby był jakiś oryginalny i ciekawy, ale żeby nie był wulgarny/obraźliwy/trollowaty. Czasami ciężko o normalnych ludzi, szczególnie w godzinach wieczornych/nocnych. Najlepszych ludzi poznaję nad ranem, przed 4/5 rano. Między czatem a forum jest spora różnica, sama jestem zarejestrowana na kilku forach i zdecydowanie wolę je bardziej od czatów, chociażby z tego powodu, że mogę sobie poczytać wypowiedzi danej osoby na jakiś temat i wyrobić sobie o niej opinię.

Ja wolę forum ponieważ utrzymana jest kultura wypowiedzi. Na czacie irytuje mnie  brak kontroli nad poziomem dyskusji (konkretnie  na interii). Na czaterii najczęściej rozmawiałam na czacie ogólnym, bo nie miałam cierpliwości do odpowiedzi na pytania " z kąt klikasz" hahaha

No i jeszcze jedno: na forum, jak sama nazwa wskazuje masz szansę na dyskusję na dany temat; nieważne, czy to jest film walentynkowy, czy projekt ustawy o związkach partnerskich. Jest szansa na wartościową dyskusję i przyłączają się te osoby, które się danym tematem interesują. Na czacie (lub CHACIE ) o to trudno.
Okej, można wejść do kafejki tematycznej, ale tam wcale nie masz gwaranta rozmowy na temat książek na przykład.

A czy czatujecie dla ściśle określonych korzyści jak np. nauka języka?

PIERWSZY RAZ KIEDY OTWORZYLAM CZATA MYSLALM ZE POROZMAWIAM I ZNAJDE JAKAS BRATNIA DUSZE .BYLAM WTEDY WE WLOSZECH I CZULAM SIE BARDZO SAMOTNA .I MI SIE UDALO ODPISAL PAN Z MOJEGO MIASTA.BARDZO WARTSCIOWY PAN .DO TEJ PORY UTRZYMUJEMY KONTAKT .TRAFIALAM TEZ NA ROZNYCH DELIKATNIE POWIEDZIAWSZY NIEDORSLE DZIECI KTORYM POTRZEBA ZABAWKI ,ALE SZYBKO USOWALAM KONTAKT.TRZEBA UWAZAC ALE CZASAMI ZABAWA PRZEDNIA

Co do kreowania się w sieci- nie rozumiem, co w tym jest niezrozumiałego... Przecież normalne jest, że kobieta prędzej umówi się z wysportowanym, wysokim Adonisem, niż z zaniedbanym kulfonem i z dyrektorem firmy niż operatorem pilota z długoletnim stażem... Tak samo kobiety siebie "podrasowują" w rozmowie, by facet ich nie skreślał na starcie. Tak łatwo jest wcisnąć "zakończ rozmowę"! A takie osoby mają nadzieję, że jak już osoba się z nimi umówi, poświeci czas, to mimo ich pewnych "usterek" ktoś im jednak po prostu da szansę. Wiem, że to naiwne i proste myślenie, ale jak widać, tak myśli wielu.

Niestety, nie trafiałam na nikogo innego, niż:
-troglodytów potrafiących wydawać z siebie niewiele więcej niż prymitywne "no, aha, mhm, yhy" + "co tam powiesz"
- nudziarzy lecących schematem cześć-jak masz na imię- ile latek- skąd jesteś - yyy... i co tam powiesz?
- zboczeńców, fetyszystów, niewyżytych seksualnie itp...

i to właśnie dla mnie jest niezrozumiałe, po co imponować czymś czego się nie posiada? co  z tego, że nie kliknie odrazu w "zakończ rozmowę" skoro osoba która mu imponuje to twór który właśnie wymyśliłam?
Tu nie chodzi o pewne "usterki" - ludzie patologicznie kłamią zaczynając od postawowaych inf kończąc na wartościach. Po co? dlaczego ludzie tracą energię na zmyślanie, zamiast dążyć do samorealizacji w realu?

Myślę ,że dużo zależy od tego w jakim celu ktoś się tam pojawia. Bo są osoby które szukają TYLKO I WYŁĄCZNIE przyszłej żony czy męża i wtedy mają bardzo rygorystyczne kryterium i prowadzą selekcje. Jeśli jest ktoś kto po prostu chce sobie pogadać to da szanse każdemu rozmówcy:)

To fakt:) Haha:) Kryteria czasami są bardzo zawyżone;P
Summa Summarum na czacie zdarzają się też normalni, ciekawi rozmówcy:)
A jakie fora polecacie?:>
Oprócz tego

Z moich wrażeń - dużo zależy od własnego nicka Kiedy chciałam porozmawiać z kimś sensownym to logowałam się jakąś kombinacją z użyciem "normalna". Z kolei kiedy miałam ochotę na rozmowy z podtekstami - używałam nicka "dziewczynka", "dziewczynka25" czy nawet "dziewczynka28". To była pierwsza selekcja tych, którzy mnie zaczepiali : ) Niestety, nick "normalna" stwarzał ogromne ryzyko, że nie nadążę z odpisywaniem we wszystkich otwartych okienkach...

W ogóle nie wdawałam się w rozmowę z osobami, które w pierwszych pięciu linijkach zadały pytanie w stylu "jak wyglądasz? ", "masz fotkę?", "co masz na sobie?".

Cudaków spotkałam tam najróżniejszych. Traktowałam to jako coś zupełnie normalnego w tych miejscach. Kiedy cudak był zbyt cudaczny - kończyłam rozmowę. Największe moje zdziwienie budzili jednak panowie, którzy po kilku zdaniach wyskakiwali z pretensjami, że za wolno odpisuję i na pewno z kimś jeszcze rozmawiam. No bardzo to dziwne, że jak delikwent mnie zaczepił to ja natychmiast nie zamknęłam wszystkich wcześniejszych rozmów Zadziwiająco dużo było takich zaborczych

Może dlatego, że nie spędziłam tam nigdy zbyt dużo czasu, bo zawsze po kilku minutach wypłaszały mnie stamtąd nicki typu "zesz... młodą" (autentyczny nick) czy tam inne "żonkę_już_miałem"?

No, alee... dlaczego mam tracić mój cenny czas na byle kogo? Nie wchodziłam tam po to, by być czyimś błaznem czy jednostronną rozrywką- nie będę zabawiać kogoś uroczą rozmówką, jeśli jest w stanie mi zaoferować zwykłej wzajemności.

Też zawsze starannie dobieram nick, ale tym zboczeńcom trudno znaleźć coś, co się nie kojarzy dwuznacznie. Prosty przykład. Lubię kolor zielony, więc raz dałam sobie nick "zielona". Wnet zaroiło się priwami od facetów o treściach mniej więcej takich:
[RastaZiom]- skręcisz mi blanta?
[biznesmen45]- ja mam dużo sałaty, if you know what I mean... ;]
[Deflorator]- mmm... niedoświadczona? Bo tak się skłąda, że szukam dziewicy!

Dlaczego? Przecież to dość logiczne, szczególnie że na takich czatach można znaleźć czystą dziewczynkę za niewygórowaną cenę powiedzmy 100 zł. Nawet mniej jeśli jest młoda i całkiem niedoświadczona. A w razie niezadowolenia z usług, można ją wykopać za drzwi bez zapłaty, bo jeśli szuka klienta za parę zł na chacie, to pewnie nie ma pojęcia o zawodzie, że o alfonsie nie wspomnę.

To dużo sensowniejsza opcja niż np. iść do knajpy i próbować coś poderwać, bo to też kosztuje - drinki same się nie kupią, nie postawią, nie ma pewności czy dziewczyna nie pójdzie przypudrować noska, a nawet jeśli się zgodzi na seks, to czy w połowie nie zwymiotuje Ci na spodnie. No i przede wszystkim traci się czas.

Tak samo z szukaniem randek na portalach typu sympatia - trzeba najpierw gadać, potem się umówić, potem najlepiej pokazać gest i zapłacić za kolację (która niejednokrotnie jest o wiele droższa niż 100 zł, bo przecież na randki dorośli ludzie nie chodzą do mac'a), postarać się, żeby ją uwieść i dopiero wtedy MOOOŻE będziesz mieć seks.

A Ty nie chcesz tego wszystkiego tylko chcesz seksu.

siedziałam kiedyś na czatach,wyleczyłam się z nich bo tam chodzi tylko o jedno - seks

Czasem nachodzi mnie chęć, by pogadać sobie z kimś innym, kimś kto ma inne poglądy, inne spojrzenie na świat, kimś obcym. Chciałabym, by miało to bardziej charakter rozmowy, czegoś bardziej dynamicznego, ale ciężko jest mi odnaleźć się na czacie.
Przeszkadza mi, to o czym pisaliście anonimomowość - a co za tym idzie poziom rozmowy, przeszkadza mi, że w wielu wypadkach chodzi o seks, albo o filirciki, tworzenie złudzenia, że jest się kimś innym... itd dlatego zdecydowanie wolę forum ;-)

Na forum jest inaczej - tu albo przyłączamy się do tematu, który nas interesuje, albo temat zakładamy i liczymy, że pojawią się w nim osoby zainteresowane. Od razu jest jakiś punkt zaczepienia, jakiś wspólny temat. Na czacie zaczynamy od zera. Najpierw trzeba rozmowę zacząć, odrobinę poznać rozmówcę, żeby zobaczyć czy on w ogóle nadaje na zbliżonych falach.
A to też nie daje gwarancji, że znajdą się wspólne tematy.

Tu nie jest problem ze znajomymi, tu byłby problem z pracodawcami.

Jak przyszły szef wywala Twoje cv do śmietnika to się niestety nie da zweryfikować, czy robi to dlatego, że masz za niskie kompetencje, czy może wygooglował Twoje imię i nazwisko i dowiedział się przykładowo, że jesteś lesbijką, a on jest ultrakatolikiem, albo że jesteś politycznie skrajnie prawicowa, a on jest skrajnie lewicowy i mu podpadłaś.