Teściowa inna niż wszystkie- niestety negatywnie! - Netkobiety.pl

Czesc
Z tego co tu piszesz to nie jest za ciekawie... (wiem cos o Tym niestety tez mam problem z przyszla tesciowa ale o Tym juz pisalam w innym watku) Wracajac do Ciebie hmm a wgl maz rozmawial z twoja tesciowa? Wytlumaczyl co i jak? No skoro do niczego sie nie doklada, to powinna Cie troche odciazyc w codziennych sprawach (pranie gotowanie srzatanie). Zamiast byc wdzieczna Wam za goscinnosc i pomoc to jeszcze ma jakies ale ;/

A tesciowa nie moze wyprowadzic sie gdzies ? Do znajomych, rodziny ? Zeby was troche odciazyc w sensie malego mieszkania...

Wprowadziliście się do teściowej mieszkającej na 34m a teraz dziwisz sie, że nie ma sielanki? Swoją drogą nie ogarniam jak można w takich warunkach dorobić sie dziecka... Znaczy technicznie wiem jak to przebiega, ale ja nie wyobrażam sobie radosnych łóżkowych harców z teściową pod ręką - bo 34m, to przeca sredniej wielkości kawalerka jest.
Jedyna rada - wyprowadzcie się. Nie może i nie będzie zgody dopóki siedzicie sobie na głowie.

Pali,nie sprząta dzieckiem się nie zajmuje.........
No proszę Cię!
Dziecko zrobiliście sobie sami czy wcześniej pytaliście teściową o zgodę?
Nie będę odkrywcza ani miła niestety. Ona jest u siebie, i ma prawo robić co chce, ma prawo nie zajmować się dzieckiem bo to Wasze dziecko, nie jej. Nie masz ochoty wyprowadzić się do ojca to mieszkaj z nią i nie marudź. Gdyby było Ci naprawdę źle to nawet dłuższy dojazd męża do pracy nie zniechęciłby Was do przeprowadzki.

No ręce i opadły, miałam wrażenie, że ten Twój post to żart albo trollowanie ale chyba jest "na poważnie"?....

jesteście dla autorki tematu za ostre
sama powiem, ze znam temat gdzie matka ma rentę socjalną i jedno z dzieci musi mieszkać z nią na 36 czy 38 metrach. jedno z dzieci. biedna córka i jej mąż z dzieckiem
matka z rentą socjalną mieszka u siebie, ale mieszkania nie utrzyma, pali 2 paczki dziennie, że małą Julkę tym dymem inhaluje, zięć opłaty robi i wiecznie drze koty z teściową, nie wyprowadzą się bo mają jedną wypłatę, bo dziewczyna nie pracuje...starsza kobieta ma problemy, jest osobą niebezpieczną i konfliktową.

tak masz prawo wymagać, aby nie paliła w domu, sprzątanie jest dyskusyjne
nie masz prawa żądać opieki ani prezentów
to twoje dziecko-utrzymuj jej sama, skoro woli kupić flachę-jej biznes!
masz prawo żądać, aby nie palono w domu-szkodzi to twojemu dziecku

A jakby młodzi mieszkali "u siebie" to W OGÓLE nie byłoby ŻADNEGO wspólnego problemu
Matka by musiała martwić się o własne opłaty a "dzieci" o swoje sprawy a nie o to na co matka trwoni swoje...

Namówcie teściową na odwróconą hipotekę. Wtedy dziedziczenie mieszkania ceduje się na bank, w którym hipoteka jest zaciągnięta. Ją będzie wtedy stać na samodzielne mieszkanie i życie na normalnym standardzie - będzie otrzymywala comiesięczną ratę, a Wy się wyprowadzicie bez poczucia winy, że ona sobie finansowo nie poradzi. Bo poradzi sobie świetnie i nie będzie dla nikogo ciężarem ani nikt nie będzie jej zaglądał do portfela. Po jej śmierci bank przejmie nieruchomość. Proste.

Kriss, ale autorka cos wspomina o zarządcy i głównym najemcy, więc domyślam się, że nie jest to mieszkanie własnościowe a komunalne. Jeśli tak jest, to nie można sprzedac mieszkania, które należy do gminy czy spółdzielni, bo nie jest się jego właścicielem

uciekła bym z tego domu i to jak najszybciej,raz że mieszkanie jest małe jak na 3 dorosłe osoby i dziecko które w końcu też rośnie i będzie potrzebowało swojego konta
ma też dorastać przy babci która pali jak smok,nic nie robi?
płacicie za wszystko? to idzcie mieszkać na wynajęte na razie co za różnica gdzie będziecie płacić? przynajmniej będziecie na swoim
albo z Twoim ojcem zamieszkajcie,co z tego że mąż będzie miał dalej do pracy,daleka to odległość?
ja swojej teściowej też nie mam cudownej,ale nie oczekuję od niej tego aby zajmowała się moimi dziećmi,oczywiście czasem się zajmie ale to nie jest jej obowiązek

Chyba wszystko zostało już napisane. Dodam tylko, że gdyby się do niej sprowadziło obce małżeństwo z dzieckiem, to by musiało coś płacić. Ty byś chciała mieszkać za darmo? Uważasz, że to w porządku? No to jesteście z teściową podobne - ona nie chce robić opłat. Ty uważasz, że powinna robić prezenty, zajmować się dzieckiem - ona uważa, że powinniście jej dawać pieniądze, wyprowadzać psa i sprzątać. Obie macie duże wymagania. Biedny ten Twój mąż...

Dzięki:) Moja sygnaturka wpasowuje się w wiele wątków;)

Jednak troche pomijany jest fakt mieszkania z osoba chora psychicznie a moim zdaniem to jest głowny problem, bo nie oszukujmy sie ZUS nie daje renty za darmo,lekarze tez nie opiniuja o chorobie psychicznej bez podstaw. Skoro ma rente socjalna choruje od dzieciństwa, mysle że nie o wszystkim tu wiesz lub maz troche zamydlił Ci oczy bo matka w miare dorze funcjonuje. Renta socjalna to jakies 500-600 zł,niewiele można zrobić z takimi pieniędzmi a pewnościa nie da sie z tego dołozyc do wesela.
Nie powinnas mieszkać z dzieckiem z osoba lecząca sie psychiatrycznie, bo to zawsze ryzyko, może jednak zamieszkajcie u Twoich rodziców?
Matka męza dostanie dofinansowanie z opieki do czynszu, ale też moga obciązyc męża alimentami na siebie bo to osoba niepełnosprawna własciwe bez srodków do zycia.
U mojego brata na korytarzu zawsze smierdzi papierochami bo chory sasiad kompulsywnie pali i tez cala renta idzie na tytoń a potem prosi o jedzenie,przychodza tam codziennie z opieki i całe szczęście bo sam nie dba o siebie ani o mieszkanie. Z Twoją teściową może byc podobnie, jej zachowanie wynika z choroby,nie zawsze to jest lenistwo, dlatego jednak dobrze pomyslec o wyprowadzeniu sie.
Jeżeli jednak mieszkacie razem może by wyznaczyc tesciowej jakies miejsce do palenia, mieszkanie malutkie ale może macie balkon czy pokój tesciowej, gdzie by paliła przy zamknietych drzwiach.
Mysle, że mąż zdaje sobie sprawę z choroby matki i znacznie mu latwiej opiekować sie matka bedac na miejscu, ale choroba, choroba musza być jakies granice, niech chociaż sprzata po sobie ( umyc po sobie talerz) i pali w wyznaczonym miejscu, awantury nic nie dadza a moga pogorszyc stan zdrowia, porozmawiajcie oboje spokojnie z mamą a najlepiej porozmawiać z lekarzem psychiatra jak postepować z taką osoba.
Najlepiej sie wyprowadzic i wymeldować bo mama może zaczać zadłużać mieszkanie,moim zdaniem problem jest w chorobie psychicznej Twojej tesciowej i nie nalezy tego nazywać udawaniem bo mozna sie w przyszlosci bardzo niemilo rozczarowac. Dowiedz sie koniecznie na co choruje tesciowa i poczytaj o tej chorobie, mysle ,że czas tu otworzyć oczy, bo problem z którym sie mierzysz jest znacznie powazniejszy.

Pisala w pierwszym poscie, renta jest na chorobe psychiczną.
Przez tyle lat robi ZUS i lekarzy w bambuko bo lekarze sie nie poznają na oszustwie? Mysle, że prawda jest zamiatana pod dywan a to przeciez osoba z renta psychiatryczną.

Żyworódka, ja mysle, że zachowanie tesciowej wynika z jej choroby, jest to osoba zyjaca dniem dzisiejszym byle cos zalalic, zjesć i sie wyspać,jezeli syn sie wyprowadzi matka jako osoba niepelnosprawna psychiatrycznie i z mala renta dostanie alimenty albo dofinansowanie i pomoc z Mopsu, moim zdanie powinni sie wyprowadzic tym bardziej ,że jest dziecko.

Vinga masz rację,problemem jest skupiona na sobie tesciowa i jest to problem w sumie nie do przeskoczenia, bo tesciowa choruje przewlekle od wielu lat i jej zachowanie ( zdziwaczenie) może być objawem choroby. Mąż nie powiedział całej prawdy, bo co miał powiedzieć zamieszkaj z moją chorą psychicznie matka, jest w sumie niegroźna tylko zdziwaczała? Powiedział ,że udaje a ZUS daje renty na zyczenie każdemu z ulicy, ZUS predzej zabierze rente niż ją da bez uzasadnienia, nie wierz w takie bajki.
Dowiedz sie na co choruje teściowa o poczytaj o tej chorobie, bedzie ci latwiej z nią postepować

Maja 84, powiem szczerze, że zupełnie nie przywiązałam uwagi i nie rozpatrywałam zachowania teściowej autorki pod kątem jej choroby psychicznej.
Podeszłam do tego faktu, tak jak Gojka.

Ale teraz, po przeczytaniu Twojej wypowiedzi i sugestii, przychylam się do tego, że łącznie zachowanie teściowej może być wynikiem jej choroby:
- skumulowanie uwagi na sobie, znajdowanie przyjemności w paleniu papierosów i piciu wódki z koleżankami, przy jednoczesnym braku zainteresowania i nie wykazywaniu radości narodzinami wnuka, brak chęci do wyjścia poza dom, nie przywiązywanie wagi do porządku w domu, zupełna beztroska i zdanie się na innych w zabezpieczaniu jej dachu nad głową  - słowem, życie w swoim własnym świecie.

Jednakże, jak mówi przysłowie: "babka wróżyła na dwoje".
Bo równie dobrze, zachowaniem teściowej może kierować czysty egoizm, wygodnictwo, postawa roszczeniowa wobec syna - o czym już wcześniej pisałam.
Skoro mieszkają razem już 5 lat, to uważam, że jest to wystarczająco duży okres czasu, żeby zaobserwować przyczyny takiego zachowania - nawet dla laika (synowej).

Vinnga, oczywiście, że to wszystko, co podnosimy/piszemy jest naszym 'gdybaniem', póki autorka nam nie dopowie:
- czy syn mieszkał razem z matką przed ślubem?
- czy też wówczas płacił wszystkie rachunki?
- z jakiego powodu zamieszkali razem z matką/teściową po ślubie (pytania z postu Vinngi),
- czy były ustalenia odnośnie podziału płatności (kto, co i ile),
- od jak dawna jest teściowa na rencie psychiatrycznej,
- czy wcześniej też nie poświęcała czasu na porządki, czy tylko od momentu wspólnego zamieszkania?
- autorka pisała, że gotuje, ale czy to znaczy, że jedzą ze wspólnego kotła, teściowa daje na jedzenie?
pytania można by mnożyć...

Oczywiście, że problem jest złożony.
Po przeczytaniu wątków o 'nadgorliwych' teściowych, autorka przedstawiła, jak sama pisze 'inną historię' życia z teściową - tak odmienną od tamtych. To było inspiracją do opowiedzenia o sobie.
Takie zupełnie przeciwstawne historie.

Nie jestem perfekcyjna w porządkach, ale to, co czasem pokazują w "Perfekcyjnej Pani domu"...to dla mnie syf,kiła i mogiła.
Skoro teściowa autorki  nie sprząta, to przy takim metrażu, taki byłby obrazek w JEJ domu.
Piszesz, że gdyby mieszkała sama,...ale nie mieszka, z jakichś powodów wyraziła na to zgodę - to zobowiązuje obie strony.

Co do dziecka...to nie wyobrażam sobie, żeby mieszkając razem, nie pomóc synowej w pierwszych dniach po porodzie.
Wiecie, ta kobieta faktycznie musi być chora...bo dla mnie, to przejawia takie odchylenia od normalności w postępowaniu.

natomiast Zuzsie tak zinterpretowała powyższą wypowiedź autorki:

może nie wkładaj w jej usta słów, których nie wypowiedziała.

boja sie kredytu nie boja tesciowej

Umknął mi ważny szczegół;
autorka w pierwszym poście pisze, że wprowadziła się do teściowej 5 lat temu. Dziecko ma 7 miesięcy. Czyli świadomie z mężem zdecydowali się na powiększenie rodziny już mieszkając u teściowej od ponad 3 lat.

Czyli doskonale wiedzieli jaka teściowa jest; że "pali jak smok", że nie sprząta, nie gotuje i w ogóle jest przeokropną współlokatorką. A zdecydowali się sprowadzić na świat maleństwo - w TAKIE warunki. Ta odpowiedzialność rodzicielska jest porażająca. Były 3 lata, kiedy mogli zatroszczyć się o odrębne lokum - bo wiadomo - wpadki się zdarzają. Nawet, jeśli dziecko było nieplanowane, można było przewidzieć obrót sytuacji w oparciu o dane i fakty.

Autorka miała dane na talerzu a i tak zdecydowała się nie wyprowadzać, a wprost przeciwnie, na 34 metrach kwadratowych - powiększać rodzinę.

Uprzedzając świętą rodzinę - tak, uważam, że jeśli ktoś zawiera zwiazek małzeński powinien liczyć się z faktem, że przewidziane jest w planach dziecko. A już szczególnie po 3 latach.

ja sobie tak siedze,mysle i wymyslilam wlasnie to:tez na poczatku widzialam moja tesciowa jako kobiete ktora chciala sie wtracac i w ogole wszystko inne.podkresle ze jestem z mezem po slubie 4 lata i mniej wiecej kilka miesiecy przed slubem zamieszkalismy razem w jednym domu z jego rodzina(mieszkania oddzielne).urodzilam dziecko i strasznie bylam zla ze jego rodzina sie wtraca.te 4 lata pozniej zachorowalam na nerwice lekowa i depresje.nikt tak sie tym nie przejal jak ta moja wtracajaca sie tesciowa.moja wlasna matka praktycznie mnie olala a tesciowa opiekowala sie moja corka.pomagala w czym mogla mimo ze sama jest chora.dodam ze nie raz bardzo zle o nich myslalam.teraz uwazam ze moja tesciowa jest cudowna kobieta.naprawde duzo czasu mi zajelo zebym to stwierdzila.szkoda tych zmarnowanych lat.synowe-czy kiedykolwiek podeszlyscie do swojej tesciowej i dalyscie jej spontanicznego buziaka tak jak np swojej mamie?czy nie uwazacie ze to by duzo zmienilo?taki maly,czuly gest z waszej strony.mam dopiero 22 lata ale jednak troche mi zajelo zebym mogla docenic moja tesciowa.mysle ze wlasnie ona najbardziej zasluguje na to zebym dala jej buzi czy ja przytulila.przyznam ze nigdy tego nie robilam ale chyba zaczne.tak mysle ze trzeba do tego dojrzec.oczywiscie rozumiem ze moga sie zdarzyc takie tesciowe ktore sa niereformowalne

Witam.

Oby więcej takich wypowiedzi. To co piszesz, świadczy o Twojej dojrzałości, pomimo młodego wieku.
Dobrze, że potrafiłaś zmienić tok swojego myślenia, z krytyki zachowań teściowej do pełnych respektu dla jej poczynań.

Fakt, że to dopiero choroba pozwoliła Ci spojrzeć na teściową innymi oczami, bo znasz to przysłowie niedźwiedzie, że "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie".
Wtedy doceniamy zaangażowanie, pomoc, troskę - nie traktujemy tego, jako ingerowanie w nasze życie.
Wszystko inne się już nie liczy, te nieporozumienia na tle często 'bzdetów' urastających do rangi wielkich problemów.
Liczy się to, że w momencie zaistnienia prawdziwego problemu, zagrożenia życia chorobą, teściowa wykazała się dobrymi cechami charakteru - pomoc, zaangażowanie, troska, opiekuńczość.

I Ty to doceniasz i sięgając wstecz, dostrzegasz jałowość i bezsensowność  nieporozumień, będących prawdopodobnie wynikiem niewłaściwego pojmowania jej zachowań.

Pozostaje mi życzyć Ci, aby ten stan porozumienia między Wami pozostał już na zawsze.

Jeszcze dodam, że bardzo osobiście poruszyła mnie Twoja wypowiedź, bo właśnie w święta przy łamaniu się opłatkiem, jedna z synowych powiedziała mi dużo ciepłych słów, i że nie wyobraża sobie innej teściowej.
A bywało, że czasem były między nami spięcia, choć nie drastyczne, ale właśnie o jakieś 'bzdety' - źle/niewłaściwie pojmowane zaangażowanie w sprawy dorosłych już dzieci.

Serdecznie Cię pozdrawiam.