Szukam wirtualnej koleżanki - Netkobiety.pl

dziecko se strzelcie ze tak powewiem
xd
lubicie dzieci czy nie bardzo??chyba ze z gory opcja odpada.

Wirtualne świntuszenie Ci w głowie
Chyba już pisałeś pod innym nickiem. Nic z tego, nic za darmo
Erotoman za dychę
Najpierw porozmawiaj z partnerką, co Ci chodzi po głowie, może znajdzie Ci bezpieczniejsze zajęcie.

Albo znajdź takie hobby, żeby nie musieć ukrywać przed partnerką.

Lojalność najważniejsza.

Wiadomo że z kobietami zawsze lepiej pogadać
Dlatego udaj się do psychoterapeutki, możesz rozmawiać online, przynajmniej będziesz w porządku wobec partnerki. Jest szansa, że skieruje Cię na bezpieczniejsze tory.
Tak czy tak, nic za darmo

Oj wieka, czy Ty masz jakas traume w zwiazku z niewiernoscia partnera?

Ciężko to opisac, ale aktualna moja relacja z partnerka jest na zupelnie innym poziomie niz wszystkie inne relacje do tej pory. My non stop po kilku latach relacji rozmawiamy. Jest przyjazn, jest bliskosc, jest namietnosc... Wie, ze mam wstpliwosci, co do decyzji o nie posiadaniu dzieci.

Jednak dobry zwiazek jak sie okazuje nie jest pancaum na wszystkie demony jakie siedza w ludzkiej glowie. Rozmawiamy prawie o wszystkim.
Nie mam problemu, aby szukac pomocy u specjalisty jak czuje, ze cos jest nie tak. I 2 miechy temu bylem na konsultacji u bardzo sympatycznej Pani psycholog. Troche sobie pogadałem.

LunaXx35 zamierzałem zalozyc jakis watek i pewnie to zrobię. Przelewanie mysli na papier zawsze pomagało mi poukladac sobie pelne rzeczy w glowie. Poczatkowo przeglądałem to forum, aby poczytać o ludziach i ich problemach. Szukalem czegos bardziej realnego jak filmy, książki, czy artykuly na onecie.

Hmm... Jakie wg. Ciebie mam ciągoty?
Aktualnie od dawna żyje w swojej bańce znajomych. Uznałem, że warto poznać kogoś innego. Inne spojrzenie na świat i życie.

Właśnie chce sie tego dowiedzieć.

Życie nie kończy się na dobrej relacji damsko męskiej.

Dlatego postanowiłem się skonsultować u Pani Psycholog. Ogólnie warto było. Byc moze ma rację. Moją sugestie o kryzysie wieku sredniego zignorowała. Powiedziała, że każdy człowiek ma ograniczoną pojemność. Do tej pory byłem w trybie walki, a teraz kiedy osiągnąłem cele jakie sobie kiedys założyłem odprężyłem się i dogoniły mnie zdarzenia z przeszłości (m.in. śmierć młodego członka rodziny). Zdiagnozowała stan na pograniczu depresji. Sugerowała rozważenie farmakoterapii. Pomysł odrzuciłem. Następnie terapie. W tym przypadku nie jestem na nie. Jednak na razie z tego nie skorzystam, bo nie chce osłabiać poczucia bezpieczeństwa w moim związku.

Autentycznie ja nie szukam takiej "przyjaciółki". Aktualnie nie wyobrażam sobie relacji z inna kobietą i ogólnie życia bez niej.
Adopcja odpada. Po prostu ani ja ani ona tego nie czujemy.

Moge, ale korzystam z telefonu i pisanie tu jest wybitnie niewygodne.

Ty znowu z tym kombinowaniem za plecami. Ja nic nie kombinuje. Ona wie, ze mam koleżanki z którymi czasem sobie pisze. Bardzo rzadko się spotkam lub spotkamy na żywo. Jednak wszystkie znam dłużej niż ją. Jestem raczej introwertykiem i nie potrzebuje dużo kontaktu z ludźmi. Prawdziwie silną więź zbudowałem chyba tylko z 2 osobami w życiu. Moją był narzeczoną i obecną partnerką.

Nie mam wątpliwości, że dostałbym wsparcie od partnerki. Jednak uważam, że jeżeli nie ma potrzeby to nie warto z tego korzystać.

Facet w związku powinnien wprowadzić stabilność i poczcie bezpieczeństwa. I to mi się raczej udało. Jednak co to za facet, który nie do końca radzi sobie sam ze sobą? Jak taki facet ma obronić kobiete/rodzine?

Zresztą tak jak napisałaś faceci nie lubią się przyznawać do słabości, ale to dlatego, że żyjemy w takim, a nie innym społeczeństwie.

Nie bardzo rozumiem jak mozna sie wkrecic w relacje od zwyklego pisania. Zreszta mam już swoje lata, swoje przeżycia i wkręcenie sie w wirtualna relacje raczej mi nie grozi.

Dlaczego nie moge porównywać moich aktualnych koleżanek do przyszłych koleżanek? Ludzie caly czas poznają nowe osoby. Ja w sumie też czasem kogoś nowego poznam.

Tak nie wiem czego szukam, bo nie wiem w czym jest problem.

Bezinteresownie? Nie. Ludzie nie sa bezinteresowni. Zreszta kazda relacja miedzy ludzmi nie jest bezinteresowna. Utrzymujemy kontakt z ludzmi, którzy cos nam daja w zyciu. Czesto jest to cos niematerialnego. Chociażby chwilowo lepsze samopoczucie. Nie chce bezinteresownej relacji. Obie strony mogą na takiej relacji skorzystać.

Jestem w tej komfortowej sytuacji, ze nie musze aktualnie niczego ukrywać w relacji. Jednak rozsądek nakazuje, aby pewnych rzeczy nie mówić. Słowa mają moc i potrafią ranić. Nie opaczne słowa
moga zostać mylnie zinterpretowane i podważyć poczucie stabilności i bezpieczeństwa.

Chociaż w sumie masz racje. Szkoda energii i czasu na poznawanie nowych osob. Nie bardzo mi sie chce. Szansa, ze bedzie fajny flow jest mala.

2 miechy temu wprowadziłem zmiany w zyciu, ktore liczyłem poprawią moje kondycje psychofizyczną. Codzienna aktywność fizyczna, całkowita rezygnacja alkocholu oraz ograniczenie spożycia cukru. Jakieś tam efekty są, ale mało spektakularne.

Nawet najlepsza Pani psycholog nie pomoże jeżeli samemu sobie człowiek nie pomoże.

Jestem sceptyczny, co do tej depresji, chociaż wyjaśnienie dlaczego tak się czuje brzmiało logicznie. Jednak chyba ze mna nie jest tak zle. Jednak jak poczuje sie gorzej to pewnie pojde do specjalisty.

Joga to zlo. Ja po jodze mialam atak paniki. Nigdy wiecej. Moja corka kiedys w podstawowce miala na wf joge cala klasa to w te dni zawsze najgorzej sie buntowala.  Inne byla spokojna.  Joga nigdy w zyciu

"Złem" to Ty jesteś, dlatego joga Ci szkodzi
Czyli jak Tobie szkodzi, to nie znaczy, że innym nie pomaga i nie mówię tu o sobie.
W każdym wątku piszesz o sobie, jakbyś była wzorem do naśladowania, a jest wręcz odwrotnie

Może gdybys inaczej zatytułował wątek, byloby to inaczej odebrane. Niestety wirtualna koleżanka dla faceta, zapewne większości kojarzy się prędzej czy później z wirtualną zdradą, bo to tego prowadzą takie znajomości. Chyba że Twoja partnerka o tym wie i nie ma nic przeciwko temu. Myślę, że dużym plusem jest Twoja samoświadomość. Możesz wiele pracy wykonac sam i nie jest Ci nikt inny potrzebny do tego. Jeśli potrzebujesz kobiecych rad, wystarczy napisac wątek i zaraz dostaniesz prawdziwe babskie spojrzenie na temat.
Możesz też poczytać o męskim wsparciu, które dla facetów jest dużo  cenniejsze niż sami sądzą. Polecam  na fb Marcina Wąsika, ja go uwielbiam słuchać.  Daj znać co myślisz

Pozostaje częściej "wychodzić do ludzi". A Ty chcesz zamienić siedzenie na d**** na siedzenie na d****

Oj dziewczyny. Ja doskonale rozumiem, ze nie ma przyjaźnie damsko męskiej, ale od razu podejrzewać zdradę? I to wirtualną?

Prawdziwą przyjaciółkę mam jedną i jest nią moja kobieta. Niestety jak zapytałem, czy będziemy po rozstaniu się przyjaźnić odpowiedziała kategorycznie nie. Nie trafiły do niej żadne argumenty, że ta nasza przyjaźń jest taka fajna i ze nie zdarza sie to często itd. Więc jeżeli chce zachować najlepszą kumpele to musze być grzeczny. :-)

Co do forum to już troche żyje na tym świecie i jakoś nie wkręciłem się nigdy w żadną społeczność, więc nie wiem czy tu się to uda. Szczególnie, że pisanie tutaj nie jest zbyt wygodne.

Widocznie to zależy. Ja sie wkręciłam i mam super przyjaciela, ale... przeszliśmy różne etapy naszej wirtualnej znajomości,  pisaliśmy o wszystkim i o niczym, o seksie również. W sumie dzięki temu, że jest bardzo świadomym człowiekiem, szanującym moje granice i naszą przyjaźń, dziś jest ok. Ale jest dobrze, dlatego, że interesujemy sie swoim życiem po prostu z troski  bez podtekstów. Ja jestem sama, on ma kobietę,  która jest zazdrosna, więc staram się ograniczać kontakt, aby nie powodowac miedzy nimi spięć. Tak więc,  jeżeli kochasz swoją kobietę, zastanów się czy warto, bo wbrew pozorom nawet w znajomość online można się nieźle wkręcić i odpłynąć....

Piryt, szukasz kobiety, która by miała dzieci, prawda?
Rozejrzyj się dokoła. Są matki, które nie mają dziecka z kim zostawić, możesz je popilnować na placu zabaw, na przykład. Pogadaj sobie z sąsiadką.

Co mają w głowie faceci? Myślę, że są bardzo rodzinni.
Czyli ty  chciałbyś mieć oprócz tej fajnej relacji jeszcze jedną?

Otóż uważam, że kobiety na takich wirtualnych relacjach bardzo źle wychodzą i raczej z niekorzyścią dla nich.

Mezczyzni, ktorzy biora matke z dzieckiem, to nie desperacja. Chca zalozyc rodzine i nie przeszkadza mu, ze jego wybranka ma juz dzieci czy dziecko. Znam mnostwo takich par. Jesli sa jeszcze mlodzi moga sie rowniez postarac o wspolne dziecko.

Nieprawda, że kobietom przyjaźń kojarzy się z seksem, jeśli już to tak samo jak facetom.
Po prostu zażyłe kontakty powodują, że przeważnie jedna strona za bardzo się angażuje i liczy na coś więcej. Życie.

W każdej relacji,czy to wirtualnej, czy realnej jednej osobie może zacząć bardziej zależeć.

Tamiraa rozmowy z botami i ogolnie sztuczne kobiety to na razie pieśń przyszlosci. Chociaż myśle, że jak to dopracują to ten sposób substytowania relacji będzie miało wzięcie. Zyjemy w ciekawych czasach.

Wydaje mi sie, ze kazda relacja z fajnym flow ma wartosc dodana dla obu stron. Chyba, że kobiety nie doceniają wsparcia i możliwości przeprowadzenia ciekawej rozmowy itp.

Pamiętam jak kiedyś wszedłem w relacje z dziewczyną chyba typu borderline. Naprawde początkowo było ekstra. Później robiła niezłą świeczkę emocjonalną, a że miałem wtedy trudny czas to tym bardziej to uderzało we mnie. Aż w końcu dla własnego dobra musiałem się z tego wymiksować... Jednak ta relacja wcale nie była bezsensowna. Bardzo ciekawe doświadczenie i wspomnienia. Chociaż tuż po odcięciu się wcale tak bym pewnie nie powiedział. Po dłuższym czasie sie spotkaliśmy i chyba ona też pozytywnie tamten czas wspomina. Znow był fajny flow. Jednak zdecydowałem się nie odnawiać znajomości majac w pamięci jaki rollercoaster ta dziewczyna potrafiła zrobić.

Oj tam sparzyłem od razu. Nasza relacja przez pewien czas miała bardzo fajny Flow. Co z tego, że później zrobiła się dla mnie toksyczna? Ogólnie i tak sporo z niej wyniosłem.

Co do tej depresji to ostatnio mam wątpliwości, czy ją mam. Czuje się całkiem dobrze. Wróciła mi chęć do pracy. Patrze jakby trochę optymistycznej w przyszłość.

Wieka bez przesady z tym siedzeniem w domu. Pracuje przeważnie z domu to fakt, ale my bardzo dużo wychodzimy i podróżujemy po kraju/europie/świecie. Kluczem tu jest My, bo większość czasu spędzamy razem. Sam nie wiem, czy to dobrze, czy źle... Chyba dobrze.

Co do odnowienia znajomości z przeszłości to spróbowałem to w pierwszej kolejności. Niestety chemia nie działała. Nawet z kuzynką z którą na studiach byliśmy bardzo zżyci... teraz ona dom dzieci itp. Przydałby sie zastrzyk nowej krwii, ale ja jako introwertyk nie łatwo nawiązuje relacje.

Kolegów mi nie brakuje. Fakt jakieś 2 lata temu odciąłem się od najlepszego kumpla, bo uznałem, że jest toksyczny, ale sporo kolegów jeszcze zostało. Mam stałą ekipę z którą spotykam się regularnie oraz 3 kumpli z którymi jest utrzymywany stały dobry kontakt. Dorzucić jeszcze moge męskich znajomych mojej wybranki (nie wszystkich lubie).

Pisałem na samym początku, że nie czuje się osobą samotną.

Wieka! Ty i te twoje kolokwializmy

Napisałem wyżej. Chce wyjść, ze swojej bańki. Od dawna w moim życiu nie pojawił się ktoś nowy z którym byłaby fajna relacja. Zmieniłem praca, ale praca zdalna nie sprzyja budowaniu relacji, albo po prostu nie trafiłem na ludzi do których czułbym chemie.

I nie nudze mi się. Na brak zajęć nie narzekam. Jedynie co mam to niezbyt intensywne poczucie bezsensu moich działań. Bo w sumie jestem na etapie, życiu że mogę wiele rzeczy... Nie myślałem, że zdobycie pozycji i zasobów okaże się takie łatwe i stosunkowo szybkie. Moge zbudować dom. To przedsięwzięcie na wiele miesięcy. Tylko po co dom dla naszej dwójki? Moge zwiedzać świat i to robie, ale nie jest to coś co jakoś strasznie mnie jara. Żyjemy w czasach dużych możliwości. Dokładnie wiem czego chce, ale jeszcze nie wiem jak to osiągnąć. Jednak kiedyś też tego nie wiedziałem, a jednak znalazłem swoją drogę. Teraz pewnie też ją znajdę tylko potrzeba na to trochę czasu. Musze zaakceptować, że być może popełniłem błąd nie chcąc mieć dzieci i żyć dalej.

Szybkie samochody, piękne kobiety i adrenalina

Czyli deprecha.  A jest coś, co lubisz?

Mam rozumieć, że masz dobre życie tylko brak w nim celu? Stąd wirtualne koleżanki?

Innego pierwiastka... To mrzonki
Ale marzenie to piękna rzecz, więc może na tym poprzestań
Chcesz zjeść ciastko i mieć ciastko... Nie da się.

Mieć i zjeść nie można, alezawsze można zjeść ciastko i kupić kolejne, a potem jeszcze jedno i jeszcze. I tak dalej, az ciastka w końcu zbrzydną.

Marzenia sa po to, aby je realizować... :-D

Wiele filozofi traktujących o szczęściu są ok.
Problem z tym, że trzeba w nie naprawdę uwierzyć. Człowiek nie wybiera w co chce wierzyć, a w co nie. To w co wierzymy to jest mieszanka naszych genów oraz przeżyć.

Zmiana przekonań to długotrwały proces i często skazany na niepełny sukces, bo w czasie kryzysu stare przekonania uderzają. Ciężko zmienić nature człowieka. Łatwiej ją po prostu zaakceptować.

Mam doświadczenie w przeprogramowaniu swoich schematów myślowych. To ciężka praca nad sobą. I teraz musze dalej nad sobą pracować. Chociaż liczyłem, że chociaż w tym wieku będe mógł sobie odpuścić walke z własną podświadomością.

Najważniejsze to musze aktualnie zaakceptować, że mam to co wydawało mi się, że chce. Brak dzieci, brak problemów, cisza i błogi spokój...