Kilka problemów zdrowotnych - Netkobiety.pl

Witajcie, mam kilka problemów, z którymi nie potrafię sobie poradzić.

Po pierwsze są to bóle głowy. Występują niemal cały czas już od kilku lat. Robiłem różne badania w tym tomografię zatok i rezonans głowy, wyniki były dobre.

Po drugie wzmożona senność w ciągu dnia niezależnie od tego ile godzin śpię. Senności towarzyszy apatia i kiepska koncentracja. Robiłem badanie snu i też wyniki wyszły dobrze.

Po trzecie bardzo często czuje się zmęczony, nawet bez intensywnego wysiłku fizycznego. Mam bóle mięśni i stawów nawet bez wysiłku fizycznego i śpiąc ponad 8h.

Po czwarte prawie cały czas jestem w stanie wzmożonego stresu. Nawet pozornie błache rzeczy mocno mnie stresują bez wyraźnego powodu. Stresowi towarzyszą także objawy podobne do zespołu jelita drażliwego.

Byłem u różnych lekarzy z tymi problemami i robiłem różne badania ale nigdy nie wyszło nic niepokojącego. Czy mieliście kiedyś podobne problemy lub znacie kogoś kto miał?

Wiem, że nie jesteście lekarzami i nie tu powinienem pytać o coś takiego ale tylko tu mam konto więc tu zapytam najpierw. Chciałem zapytać na znanylekarz.pl ale tam trzeba wybrać specjalizację lekarza, którego się pyta, a u mnie będzie raczej więcej niż jedna. Przy okazji wiecie może jaką najlepiej wybrać przy takich problemach?

Agnes76 napisał/a:

Tutaj coś więcej o możliwościach nabytych na kursie samoknontroli umysłu
https://zwierciadlo.pl/psychologia/1028 … wiaza.read

Jak widzę coś takiego:

Rzecz polega na samokontroli umysłu, pełniejszym korzystaniu z jego potencjału. Nie od dziś wiadomo, że wykorzystujemy go w bardzo ograniczonym zakresie – mówi się o 2–10 procentach. Tyle że – dodają badacze – te 10 procent dotyczy osób uważanych powszechnie za geniuszy.

to już wiem, że to robienie ludzi w balona. Ale jak ktoś chce się nauczyć medytować i nie dorabia do tego jakichś niestworzonych filozofii, to czemu nie? Wszystko jest dla ludzi, a akurat ta zabawa jest względnie niewinna.

Co do medytacji i różnej jej form, to ogólnie pełna zgoda.

Z medytacją to nie jest taka prosta sprawa. Trzeba ją opanować, ponadto jest wiele sposobów medytowania itp.
Jak Ci nie pomaga  medytacja, to sobie klep zdrowaśki, też dobre na uspokojenie
Joga, podobnie jak wiele innych ćwiczeń, też nie jest dla każdego. Ja osobiście nie mogę ćwiczyć jogi z pewnych względów, są też tacy, którzy doznali kontuzji. Więc jak wszystko, system ćwiczeń i technikę relaksacyjną każdy musi dopasować do siebie.

Jack Sparrow napisał/a:

Rzecz polega na samokontroli umysłu, pełniejszym korzystaniu z jego potencjału. Nie od dziś wiadomo, że wykorzystujemy go w bardzo ograniczonym zakresie – mówi się o 2–10 procentach. Tyle że – dodają badacze – te 10 procent dotyczy osób uważanych powszechnie za geniuszy.

to już wiem, że to robienie ludzi w balona. Ale jak ktoś chce się nauczyć medytować i nie dorabia do tego jakichś niestworzonych filozofii, to czemu nie? Wszystko jest dla ludzi, a akurat ta zabawa jest względnie niewinna.

Co do medytacji i różnej jej form, to ogólnie pełna zgoda.

Wiesz, nie szłam na ten kurs by stać się geniuszem i nie z tego względu polecałam ten kurs. Po prostu uważam, że jest dobry na wyciszenie umysłu i kontrolowanie myśli. Cały ten stres najczęściej bierze się z tego, że obawiamy się skutków naszych działań i wyolbrzymiamy zagrożenia. Życie w stresie wyczerpuje, spala naszą energię, zaburza koncentrację, To się potem odbija na pamięci krótkotrwałej, bo nie można zapamiętać czegoś, czego mózg nie zarejestruje gdy w tym czasie zajmuje się potencjalnymi zagrożeniami. Stres przygotowuje organizm do walki, więc cały czas organizm pracuje na najwyższych obrotach. Mięśnie są napięte i przenoszą te obciążenia na ścięgna i kości, więc nawet reumatyzm może być skutkiem stresu. Podwyższone ciśnienie bije w  cały układ krążenia z sercem i mózgiem włącznie, więc bóle głowy czy palpitacje serca nie są niczym nadzwyczajnym w takim przypadku.
Jeśli kurs nauczy kogoś osiągać spokój i zadowolenie z życia to na pewno będą to bardzo dobrze wydane pieniądze.

A zebys wiedziala, ze modlitwa mnie bardziej pomaga i uspokaja niz te wszystkie medytacje i jogi razem wziete

Nic w tym dziwnego, tej formy medytacji zostałaś nauczona i potrafisz ją zrobić dobrze.

Badałeś tarczycę?

A nasze ciała i mózgi nie lubią takiej bezczynności i nie lubią zapadania się w krainie fantazji. Potrzebujemy realnych wyzwań i zadań do wykonania. Większość twoich objawów jest związanych:

O swoich objawach pisałeś wielokrotnie na tym forum i wszyscy radzili ci to samo: usamodzielnij się wreszcie i pójdź do psychiatry i psychologa. Samo magicznie nie zniknie.

Rozpocznij współpracę ze specjalistą, który ma doświadczenie w przypadkach takich jak twój - najlepiej po konsultacji z jedną z fundacji/stowarzyszeń, które zajmują się pomocą samotnym facetom. A reszta to już typowe postępowanie diagnostyczne i odfajkowywanie kolejnych rzeczy z listy, które mogą powodować twoje objawy. Proces ten często zajmuje miesiące lub nawet lata.

Ja mialam takie same objawy plus kilka innych zanim mnie zdiagnozowali z hipoglikemia. Oczywiscie takie same objawy moze dawac wiele innych chorob dlatego nie ma co zgadywac tylko idz do lekarza zrob badania.

badałes sobie be 12?]

Podstawą leczenia w takim przypadku jest rozładowanie stresu.
Zapoznaj się z różnymi technikami relaksacyjnymi  które pomogą Ci wrócić do równowagi - tu dobrze sprawdza się uzdrawiająca medytacja.
Ja bym Ci polecała zrobienie  kursu Samokontrola Umysłu Metodą Silvy (albo książkę pod takim tytułem). Na nim powinieneś się nauczyć  jak radzić sobie ze stresem i osiągać spokój.

Z medytacją to nie jest taka prosta sprawa. Trzeba ją opanować, ponadto jest wiele sposobów medytowania itp.

Z medytacją to nie jest taka prosta sprawa. Trzeba ją opanować, ponadto jest wiele sposobów medytowania itp.
Jak Ci nie pomaga  medytacja, to sobie klep zdrowaśki, też dobre na uspokojenie
Joga, podobnie jak wiele innych ćwiczeń, też nie jest dla każdego. Ja osobiście nie mogę ćwiczyć jogi z pewnych względów, są też tacy, którzy doznali kontuzji. Więc jak wszystko, system ćwiczeń i technikę relaksacyjną każdy musi dopasować do siebie.

Ale przecież zarówno mózg jak i ciało nie są bezczynne. Nie dość, że pracuję fizycznie to jeszcze trenuję więc ciało jest bardzo czynne, co do mózgu to staram się po trochu czytać, uczę się angielskiego, gram w gry, które wbrew pozorom mocno pobudzają mózg, skłaniają do przemyśleń, rozwiązywania zagadek i wzbudzają cały szereg uczuć.

Pisałem o objawach wcześniej w kilku różnych wątkach, a teraz chciałbym to zebrać w jednym miejscu stąd ten temat.

Jesteś zmęczony to odpoczywasz, jesteś zestresowany to się relaksujesz żeby stres opadł.

To jest mało.

On jest przede wszystkim zmęczony swoim życiem. Nie życiem w ogóle, ale swoim życiem.

Poza objawem stresu, ciągłego napięcia to wszystkie inne objawy pasują jak ulał do boreliozy.

Co do off topu:

Sam stosuje medytacje pustki.

Na wietrze we włosach, na dotyku słońca na policzku, na szumie krzewów i drzew w ogrodzie, na dotyku poręczy od fotela, wszystko co sie dzieje TERAZ, żadnego wybiegania w przyszłość, ani analizowania przeszłości.

Ale od leczenia, najważniejsza jest profilaktyka, w pewnym weku, rozumie sie, że na silę udowadnianie swojej racji, nie ma sensu, że czasem lepiej odpuści, i cieszyć sie zdrowiem, niz targać w błocie z kretynami, którzy różnicy nie widza, bo na codzien w tym gównie żyją.

Denerwować się to znaczy mścić się na własnym zdrowiu, jak mawiał Hemingway

Siedzenie na garnuszku u rodziców i walenie konia do rysunkowych postaci wychodzi ci bokiem. I nie jest to dogryzanie ci, ale spostrzeżenie. Brak samodzielności = nadmierne siedzenie oraz brak zadań i problemów do samodzielnego rozwiązania. A nasze ciała i mózgi nie lubią takiej bezczynności i nie lubią zapadania się w krainie fantazji. Potrzebujemy realnych wyzwań i zadań do wykonania.

Lucyfer666 napisał/a:

Stres, stres, stres. Od tego zacząć, bo typowy efekt kuli śnieżnej, jak chodzi o wpływ na organizm.

Wiem, tylko pytanie jak skoro większość metod redukcji stresu nie działa.

SmutnaDziewczyna007 napisał/a:

Jack Sparrow napisał/a:

Siedzenie na garnuszku u rodziców i walenie konia do rysunkowych postaci wychodzi ci bokiem. I nie jest to dogryzanie ci, ale spostrzeżenie. Brak samodzielności = nadmierne siedzenie oraz brak zadań i problemów do samodzielnego rozwiązania. A nasze ciała i mózgi nie lubią takiej bezczynności i nie lubią zapadania się w krainie fantazji. Potrzebujemy realnych wyzwań i zadań do wykonania.

O ile twoja wulgarnosc mi na ogol sie nie podoba to tutaj odpowiedz 10/10.

Patrząc po twoim ostatnim poście raczej nie powinnaś nikomu wytykać wulgarności. Doskonale wiem, że usamodzielnienie się rozwiązałoby sporą część moich problemów, może nawet tych zdrowotnych ale jaki jest sens się nad tym zastanawiać kiedy jest to nie niewykonalne z najprostszego powodu, muszę szukać innych sposobów. Na prawdę, szczerze chciałbym zastosować ten najlepszy ale nikt mi nie da miliona ani nawet 500k na mieszkanie w mieście, tak samo nie dostanę kredytu na taką sumę, a nawet gdybym dostał to co to za rozwiązanie stawać się niewolnikiem banku na 30lat.

(...) nikt mi nie da miliona ani nawet 500k na mieszkanie w mieście, tak samo nie dostanę kredytu na taką sumę, a nawet gdybym dostał to co to za rozwiązanie stawać się niewolnikiem banku na 30lat.

Ciekawe jest to że pierwsza myśl dzidziusia to: "a kto mi da takie pieniążki?".Nie chodzi danie kredytu, bo o tym pisze później. Wg niego każdy kto ma mieszkanie to dostał je tak od ręki XD.  Nie zastanawia się jak sam może zarobić, jaki zawód wybrać żeby tyle osiągnać, nic. Pierwsza myśl kiedy pojawia się na horyzoncie konieczność podjecia jakiegoś zobowiązania to jest pytanie a kto je ma za niego przejąć.