Jak zmusić partnera do sprzątania? - Netkobiety.pl

Masza racje, troche go do tego przyzwyczaiłam, ale szczerze to nawet nie wiem kiedy to sie stało. On przynosi prace do domu i do godziny 18 jest zajety, wiec nie robiłam problemu i sprzatałam za niego, ale jak to teraz odkręcić? a w soboty zazwyczaj nie zmuszam go do sprzatania, bo wiem, że chce odpocząć po ciężkim tygodniu.

Przekonaj go, że sprzątanie to przyjemna forma wspólnego spędzania wolnego czasu. Przebywacie w jednym pomieszczeniu, on w tym czasie np. wyciera kurze, a Ty robisz porządki na półkach. Wszystko na spokojnie i bez pośpiechu. Przy tym słuchacie ulubionej muzyki i sobie gaworzycie - czysty relaks;)

Ja zastosowałam terapię szokową (kiedy oczywiście inne sposoby perswazji nie pomagały). Dopóki sam nie posprzątasz po sobie, to będziesz siedział w chlewie. Ja po sobie sprzątałam wszystko i nie miałam problemu z bałaganem na "swoim terenie".

A mam pytanie..czy ty mu pierzesz ??  Bo widzisz ja tez mialam taka sytuacje z moim facetem,ale go nauczylam sprzatac po sobie

Strasznie mnie denerwowalo to jego balaganiarstwo..ale pewnego dnia to juz przesadzil !  Otoz stwierdzil,ze z praniem nie ma zadnego klopotu...ze to zadna robota..  i ze pranie sie samo robi !!  Zawsze ja pralam.

Po tym co mi powiedzial,kiedy robilam pranie,pralam tylko i wylacznie swoje rzeczy. I co sie okazalo ? Pewnego dnia braklo mu bielizny   Przychodzi do mnie i pyta zszokowany: ,,Nie mam nic wypranego ? ""  A ja tylko na niego spojrzalam i odpowiedzialam mu tak : ,,  Jak to nie masz ?  To twoje pranie sie samo nie zrobilo ??  "  hahahahaah 

Wtedy pojal,ze kazda praca w domu wymaga czasu..ktory to ja zawsze poswiecam...Wiec teraz jest inaczej.. Ma swoje obowiazki i koniec

Albo przyprowadz gosci do domu nagle i jak zobacza jego balagan..powiedz ostentacyjnie,oczywiscie w jego obecnosci,Przepraszam was..ale On jest takim brudasem...   ciekawe jak zareaguje haha ?

No wlasnie !

powoli,ale widac postepy...Trudno zyje sie z brudaskiem,wiem.bo sama nim jestem,choc nie dopuszczam do zarastania mieszkania 20 cm brudem.Malymi kroczkami moze twoj luby nauczy sie porzadku.

Myślę, że gdyby u Ciebie było inaczej i musiałabyć sprzątać po swoim mężczyźnie, na pewno zmieniłabyś zdanie ( kiedyś by Ci się znudziło robić wszystko za niego). A może to on bedzie miał za jakiś czas dosyć twoich "porozrzucanych rzeczy".
Sprzątanie nie jest najważniejszą rzeczą, ale ja nie lubię mieszkać w brudzie.

Mój ex był większym bałaganiarzem niż ja. Więc wiem jak to jest
Vanillia - sprzątanie to dla mnie masakryczna, bezsensowna praca. Może dlatego, że przy 4 letnim dziecku porządek to stan bardzo krótkotrwały...

Java - gratulacje! Dużo łatwiej jest od początku wyznaczyć jakiś sprawiedliwy podział obowiązków niż potem od podstaw mężczyznę współpracy uczyć

u mnie było gorzej mieszkamy ze sobą prawie rok na początku super chciałam pokazać, ze ze wszystkim dam rade, ale zwyczajnie miałam po jakims czasie dosyć ! teraz nie gotuje codziennie nie sprzątam codziennie i jest mi z tym dobrze,a co do K. to powiedziałam mu tak !! Pakuj walizeczki i wyprowadzaj się do mamusi niech ona po tobie sprząta ( jak go nauczyła) powiedziałam do tego kilka nie przyjemnych epitetów i od tego czasu ! sprząta prasuje nawet kurze i podłogę myje! Oj dziewczyny nie wolno popuszczać i co z tego że nie jest obiad zrobiony każdy ma rączki może sobie zrobić!. Moim zdaniem nic bardziej na nich nie działa jak terapia wstrząsowa oczywiście że nie przed każdym sprzątaniem, bo będzie robił na złość ale np. idziecie sprzątać on nie chce to mówisz mu co jest do zrobienia i czekasz na efekty np. prasowanie rzeczy są na suszarce nie posprzątasz tego dopóki on tego nie zrobi. J a zawsze po pracy mowie tak jest to i to do zrobienia co wybierasz ( jeśli on nie wybiera nic - to i ja nic nie robię) przychodzimy wieczorem do domu i mów dokładnie to samo patrz to samo się nie zrobi trzeba posprzątać co wybierasz....mój sposób.

Ja powiem tak. Każdy jest od czegoś w domu. Kobieta od sprzątania, facet od gotowania(bo są lepszymi kucharzami). I tyle. Nie zmuszajcie facetów do sprzątania. Zresztą. Posprzątanie 1 w tygodniu to nie taka tragedia.

Ja mojej K mówiłem że nie będę sprzątać i tyle. Koniec kropka. Ale gotować już mogę.

Razem brudzisz razem sprzatasz i tyle. Dlaczego ktos ma sprzatac po tobie?
Udowodnij ze faceci sa lepszymi kucharzami

Nic więcej dodawać nie muszę, napisałyście dokładnie to co ja chciałam w tym temacie

Krew mnie zalewa jak słyszę, że kobieta jest od sprzątania!!!
Minęły te czasy, kiedy główną rolą kobiety było posprzątać, ugotować, urodzić i wychować dziecko - widzę, że niektórym ciężko do tego przywyknąć.

Najlepsze, najzdrowsze, najrozsądniejsze i najbardziej sprawiedliwe rozwiązanie
U nas w domu też staramy się zachować taki podział.

Masz święte prawo do własnych poglądów, i jeśli Twojej partnerce taki układ odpowiada, to w porządku. Ale w kwestii tych poglądów też trzeba się dobrać. Np. ja sprzątać nienawidzę, ale nienawidzę też żyć w bałaganie i kurzu, a facetowi, który by mi powiedział "nie będę sprzątać i tyle", szybko wybiłabym z głowy pomysł wspólnego życia i mieszkania u mnie. Bo, no właśnie - co wtedy, kiedy oboje partnerzy uznają: "nie będę sprzątać i tyle"? Mają żyć i wychowywać dzieci w syfie i karaluchach tylko dlatego, że żadne z nich nie potrafi się zmusić do wykonywania codziennych obowiązków? Jak ktoś wcześniej zauważył - nie ja sama brudzę, więc nie ja sama będę sprzątać.

A to, że faceci są lepszymi kucharzami to już kompletna wyssana z palca bzdura.

Mogłabym tu przytoczyć żart o różnicy między mężczyzną a wibratorem, ale się powstrzymam.

Lepszym kucharzem jest ten, kto umie lepiej gotować, niestety dla niektórych od płci to nie zależy.

Jeszcze jedno:  bardzo nie lubie określenia "facet mi nie pomaga w domu",  "przekonaj faceta by ci pomagał.." -to z góry stawia kobietę na pozycji osoby, która wszystko musi ogarnąć i przy odrobinie szczęścia i łaski, facet jej pomoże! Sorry: dom, to nie hotel. Mieszkamy razem, żyjemy razem i dbamy i niego razem .

Chciałabym zauważyć, ze gotowanie i robienie zakupów to nie jest jakiś wielki wysiłek, a od zmywania jest zmywarka. Co by się stało, gdyby Twoja partnerka oznajmiła, ze też sprzątać nie lubi, ale może gotować i chodzić na zakupy?

Co to są "domowe sprawy" bo nie bardzo rozumiem... I czym one są, że tylko kobieta winna je wykonywać?

Jakiś Ty łaskawy... Czy Twoja przyszła żona będzie pracować? Jeśli tak to Twoja teoria o "domowych obowiązkach kobiety" legnie w gruzach bo jak i Ty tak i ona będzie zarabiać na domowy budżet, a co za tym idzie oboje jesteście na równi i co za tym idzie macie taki sam obowiązek sprzątać jak i nie sprzątać.

Jednym słowem marzysz o sprzątaczce-prostytutce. Brawo, bardzo ambitnie.

Oj, Twoja narzeczona powinna być Ci wdzięczna, że tego nie wymagasz, naprawdę jesteś bardzo wyrozumiały haha

Czyli w Twoich oczach ideał to kobieta: sprzątająca, gotująca, piorąca, robiąca zakupy, wychowująca dzieci, może jeszcze pracująca ? Czy coś pominęłam? Może Ty potrzebujesz jakiegoś robota?

Bez jaj, jak czytam Twoje posty (nie tylko tutaj) to, aż mi się gorąco robi, Twoja kobieta musi mieć nerwy ze stali, albo być bardzo uległa skoro jest przychylna wszystkim tym przekonaniom.

A dodam jeszcze, że taki facet, przy którym wszystko zrobi żona, w momencie, gdy jej zabraknie chociażby na parę dni, a są różne sytuacje choroby, wyjazdy itp. jest jak sierota, nie potrafi nic koło siebie zrobić, bo niestety całe życie ktoś go we wszystkim wyręczał.

Podejrzewam, że do tej pory "skakała" koło Ciebie mama,pewnie nie miałeś zbyt dużo obowiązków w domu, dlatego będziesz oczekiwał tego samego od Twojej narzeczonej.

No właśnie: jeśli żona wyjedzie na np.3 tygodnie gdzieś (chociaż w tym związku taka sytuacja się raczej nie zdarzy) to zarośniesz brudem Cóż..... taka sytuacja miała miejsce w kręgu znajomych: facet nie umie włączyć pralki, nie jest przyzwyczajony do tego że sam sobie gotuje. Żona musiała iść do szpitala. Efekt? Dzwonił po dorosłych synow, którzy byli bardziej przystosowani życiowo niż ojciec i pokazali mu RAZ jak włączyć pralkę i RAZ mu przynieśli obiad. Po czym wesoło skwitowali: Jesteś głodny?-ugotuj sobie

I ten macho , który miał tylko zarabiać na rodzinę (ps.żona też pracuje) poległby na tym, co bezpośrednio wiąże się z jestestwem w domu

Jakbym powiedziała, że moja mama nie wyręczała mnie w codziennych obowiązkach to bym skłamała, u mnie zawsze był podobny schemat W zasadzie nie miałam stałych zajęć, a w dodatku moja mamuśka uważa, że wszystko sama zrobi najlepiej Kiedy chciałam pomagać zawsze mówiła: "idź zajmij się sobą", a kiedy dopuściła mnie do jakiś prac domowych to i tak zawsze wtrącała swoje trzy grosze. Też mam babcię na wsi i jeżdżąc tam czułam się jak niezdara, bo byłam daleko do tyłu w wykonywaniu wszystkich czynności w porównaniu do reszty Wiele razy dogryzano mi, nazywając mnie damą i miastową (tamtejsze dziewczyny umiały wszystko, a ja nie paliłam się do roboty - wolałam posiedzieć z laptopem ) - jednak wszystko przybierało raczej formę żartu, a ja potrafię śmiać się z siebie i bywało naprawdę zabawnie
Radykalne zmiany zaszły u mnie kiedy wyjechałam zagranicę, daleko od domu, pozostawiona sama sobie - mamy blisko nie było, musiałam sobie radzić. I co? Nawet nie wiedziałam, że potrafię ugotować, upiec i tak dobrze zająć się domem. Oczywiście zaliczyłam parę wpadek, przypaliłam kilka garnków . Potrafiłam dzwonić do mamy po 4 razy w trakcie przygotowania obiadu z wołaniem o pomoc, ale wcale się tego nie wstydzę.
Chodzi o to, że wyprowadzając się domu, wiedziałam, że muszę zacząć robić pewne rzeczy sama, nie zakładałam z góry, że nie będę gotować, sprzątać, bo tego nie lubię (taki argument jest dla mnie śmieszny) . Nie przerzucałam odpowiedzialności za te codzienne czynności na osobę, z którą ówcześnie mieszkałam, ale wymagałam od niej też pewnego zaangażowania. Zawsze myślałam, że mam dwie lewe ręce, jednak okazało się, że jest inaczej

A w SFERZE moich marzeń pozostaje wciąż Krzysztof1988, który potrafi pisać po polsku i nie ignoruje moich maili... Czy kiedyś się doczekam?

Malowanie czy szpachlowanie nie jest typowo męską czynnością - ostatnio robiłam to w swoim mieszkaniu i nie powiem, żeby było to zajęcie ponad moje siły. Natomiast sprzątanie czy pranie nie jest na pewno czynnością typowo kobiecą - obie płcie świetnie sobie z tym radzą. Za to np. noszenie drewna na opał może być już typowo męską czynnością z jednej, prostej przyczyny - kobieta, ze względu na swoją anatomiczną budowę, nie powinna nosić ciężkich rzeczy. Oczywiście może to robić jeśli chce, ale musi się liczyć z poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi.

I ja rozumie że kobieta nie przytacha węgla czy drewna. Dlatego ja osobiście zwolnię ją z tych obowiązków. Nawet jak by chciała (nawet nie wyobrażam sobie by to robiła i paliła w piecu nie od tego są kobiety). Nawet tym remontem mogę się zająć sam nie ma problemu. Mogę Robić wiele innych rzeczy za nią. Nawet jak by mogła by to robić. Ale w zamian chciałbym by sprzątała i prała.

Zapewniam że więcej zyska niż straci jak sama zajmie się praniem czy sprzątaniem.

Bo to nie jest tak że moja K będzie sprzątać czy prać a ja będę leżał do góry wentylem. Nie.  Będę robił inne rzeczy które ona nie będzie chciała robić lub nie będzie mogła robić.

Kompromis. Ja nie sprzątam i nie piorę ale za to robię wiele innych rzeczy. Czy to takie złe.

Wybacz Krzystofie, ale muszę się wtrącić w Twoje, jakże ciekawe, spojrzenie na podział obowiązków. Ty - facet: zmywasz (pewnie za pomocą zmywarki), robisz zakupy i gotujesz, dodatkowo palisz w piecu (przy ostrych mrozach niech będzie, że to 5 - 6 miesięcy w ciągu roku), przeprowadzasz remont w domu/mieszkaniu (nie czarujmy się  - remontu nie robi się co roku, a i nie co dwa lata). Kobieta: pierze, prasuje układa w szafie, odkurza, zmywa podłogi, ściera kurze, układa porozwalane rzeczy na swoje miejsce, wynosi śmieci, myje okna, sprząta łazienkę, szoruje wannę/prysznic, myje kibelek. Sprawiedliwe jak diabli. Część Twojej kobiety to robota codzienna lub wykonywana co parę dni (no dobra okna raz na miesiąc, dwa). Jeśli ona na to idzie, to gratuluję. Tylko zobaczymy czy nie zmieni zdania jak zamieszkacie razem (z Twoich wszystkich postów na tym forum nie wyłowiłam czy mieszkacie razem, a na pytanie postawione wprost nie odpowiedziałeś), będziecie oboje pracować, pojawi się dziecko. Tak wiem, to pewnie daleka przyszłość, ale musisz wiedzieć (może wiesz?) - ludzie się zmieniają. To, że taki układ odpowiada jej teraz, nie oznacza, że będzie odpowiadał za 5 lat.

To byłoby pewno sensowne, gdyby nie formuła Twoich poprzednich wynurzeń:

Ja ją zwolnię, ja sobie nie wyobrażam, ja chciałbym. Negocjacje powiadasz?

Ciekawe, co jeszcze można robić spośród codziennych obowiązków, oprócz tych związanych z fizycznymi robotami typu sprzątanie, pranie, gotowanie...
Bo mam nadzieję, że nie mówisz tutaj np. o ciężkim obowiązku oglądania TV...

Teraz możesz negocjować, ustalać jak zamieszkacie razem, wtedy zacznie się prawdziwe życie. Twojej narzeczonej może się nie podobać bycie zwyczajną kuchtą i zaczną się zgrzyty. Nie ma możliwości pięknego i szablonowego poukładania sobie życia wcześniej, po prostu niczego idealnie nie zaplanujesz.

Jednak, co do tego negocjowania i tak mam wątpliwości - zapoznaj się z dokładnie z tym pojęciem. Bo trochę sobie przeczysz.

Kobiety są różne, może akurat Twojej K. to odpowiada i będzie szczęśliwa, nie mówię, że nie. Moja mama, chociaż nie pracuje, wstaje codziennie o 5 rano (od ponad 30 lat), żeby przygotować  tacie śniadanie do pracy i napić się z nim kawy, wszyscy jej się pytają po co tak robi, skoro ojciec poradziłby sobie sam. Twierdzi, że prawie cały dzień się nie widzą i wtedy mają okazję, żeby spokojnie porozmawiać i pobyć ze sobą i sprawia jej to radość, nie wyobraża sobie innego początku dnia, nikt od niej tego nie wymaga, robi tak, bo chce - takie coś rozumiem, chociaż sama chyba nie byłabym w stanie zwlec się z łóżka, jakbym wiedziała, że mogę pospać dłużej.

Może i na początku źle się wyraziłem. Mogłem napisać że chciał bym by moja K sprzątała i robiła pranie(co mam na myśli pod słowem pranie i sprzątanie napisałem wcześniej). Moim zdaniem i tu nie musicie się zgodzić, są to typowo kobiece zajęcia.

Ale jeśli będzie chciała bym ja to też sprzątał i prał to nich ona ona też robi typowo męskie zajęcia takie jak palenie w piecu i noszenie węgla do tego pieca, rąbanie drewna, wszelkie naprawy w domu itd. Bo jak ma być po równo to po równo.

Nie lepiej by kobiety zajęły się sprawami kobiecymi, a faceci sprawami męskimi. 

Więc ja jestem jak najbardziej za kompromisem.

Czy Ty kiedykoliwek mieszkałeś sam? Tak żeby zobaczyć na czym polega sprzątanie, jak nie to zapytaj mamy. Jasne może Twoja dziewczyna sprzątać raz w tygodniu, tylko wtedy będzie to zajmowało większość dnia (wnioskuję po tym, że macie dom skoro pisałeś o paleniu w piecu). Są miejsca i rzeczy do posprzątania, które się same nie zrobią. Widziałam już jak faceci traktują sprzątanie, np. po co myć wannę/prysznic, przecież jak się kąpie to się czyści. No comment.
Wyobraź sobie takie standardowy dzień, kiedy oboje wracacie do domu po pracy. Ile wtedy napraw w domu przeprowadzasz? Tylko mi nie wyskakuj z paleniem w piecu, bo to się robi raz dziennie w zimie i spokój.
Mieszkam samodzielnie już 10 lat i wiem, że rura zapcha się raz na rok, to i sama potrafię ją udrożnić. Żarówkę wymienię. I drewno i węgiel nosiłam. I w piecu paliłam. A jak elektryka siądzie, bo coś tam się przepali to wezwę elektryka, bo się na tym PO PROSTU NIE ZNAM! I nie istotne jest tutaj kwalifikacja czy zajęcie jest męskie czy damskie. Nauczenie się podstaw elektryki, podłączania kabelków i innych pierdołek jest dla mnie trudne i może nawet prowadzić do mojej śmierci po bliskim spotkaniu z Panem Prądem. Jednak w zgodzie z Twoim rozumowaniem jest równouprawnienie i niech w myśl tego kobieta się zabije.
A do wycierania kurzy nie trzeba specjalnych kursów czy uprawnień.
Aha i nie trzeba, jak ktoś już napisał, mieć do tej czynności cycków, a penis nie przeszkadza.
Niemniej jednak cieszę się, że udało Ci się trafić na taką dziewczynę, która akceptuje ten fakt (albo jak pisałeś w innym wątku kocha Ciebie Miłością Prawdziwą, więc się dostosowała), że ona ma na głowie bajzel dnia codziennego, a Ty zrobisz coś w domu jak odpływ w wannie odmówi posłuszeństwa.

Wiem na czym polega. Moja mama odkurza podłogi 1 w tygodniu, z kurzu ściera 1 w tygodniu, myje podłogi 1 w tygodniu itd. i nie zajmuje jej całego dnia i jest czysto w domu.

Wcale nie ma napraw ale sprzątania będzie na 20 min. I też się robi to raz dziennie i spokój. No chyba że ktoś odkurza dywany i myje codziennie podłogi. To już inna para kaloszy.

Tak ale z tego wychodzi że wszystkie czynności co nie wymagają specjalnych zdolności ma się robić wspólnie a te co wymagają pewnej znajomości czy zwykłej siły fizycznej to ma robić facet. Czyli facet ma więcej obowiązków od kobiety. Bo nie ma zajęć które facet w domu by nie zrobił ale za to są zajęcia które kobieta by nie zrobiła. 

A gdzie ja napisałem że ma bajzel dnia codziennego. Ja ograniczyłem się tylko do sprzątania i robienia prania gdzie nie robi się tego codziennie. Ale za to chętnie będę gotował co robi się codziennie.

Dlatego ja mówię że mogę gotować obiady. A że potrafię "majsterkować" to głupotą by było wzywać fachowca. Czyli ja oprócz spraw życia codziennego miał bym sprawy "majsterkowe" na głowie jako obowiązek. Czyli jest 1 do 2 ze stratą dla mnie.

Krzysztof1988, a wszystko już obgadaliście? Np. kiedy dzieci i ile planujecie, jak chcecie spędzać wolny czas, jakie macie ambicje zawodowe.....?  To zdecydowanie ważniejsze od obowiązków domowych i może poróznić.

Widzę, czego wątek dotyczy. Byłam jednak ciekawa jak ma się to do innych obowiązków partnerskich tak to nazwijmy żeby pasowało

Ok