.. - Netkobiety.pl

Przyjaciel okazal się nieprzyjacielem ale halooo. Gdyby ona nie chciala z nim byc - mógłby na rzesach stanąć i Pan by nic nie wskóral. Zdejmij ją z tego piedestału. Ona Cie nie chce. I to jej decyzja a (nie)przyjaciela.

Ale jakieś "Dlaczego ja" się zrobiło.
Opisałeś, że olewałeś swoją partnerkę  od ponad roku. Miałeś szansę to milion razy przywrócić do normalności, ale tego nie zrobiłeś. Pewnie ocknąłeś się dopiero wtedy jak "przedmiot" twojego olewania psychicznie się uwolnił od ciebie.
No co ci tu napisać, współczuję, że czujesz się teraz opuszczony i samotny, ale chyba tego chciałeś, a teraz się oszukujesz, że nie bo dziewczyna wybrała innego. Lubisz się ciągle utrzymywać w stanie niezadowolenia i smutku, warto się tym zająć.
Ciekawi mnie fakt tej mamy, napisałeś, że mieszkała u was, po czym piszesz, że nie mieszkaliście u siebie, jak to było w końcu, mieszkaliście w mieszkaniu jej mamy?

Trzeba było jej nie rzucać

"Pod koniec związku gdzie rozmawialiśmy aby się rozstać, natomiast ostateczna decyzję podjęła ona,"

Napisałem iż to kobieta podjęła ostateczna decyzję aby się rozstać

Ponieważ dopiero po rozstaniu potrafiłem się obudzić , zrozumieć jak ważną jest dla mnie kobieta , obudziłem się z tego stanu i zrozumialem że to nie byłem do końca ja . Wiem jak ważną jest rozmowa , wsparcie ona sama , wiem jak wspaniała osoba Jest , oraz wiem że to ta kobieta której chciałbym oddać całego siebie oraz robić wszytko aby co ranka widzieć jak budzi się z uśmiechem na twarzy. Przykre ale dopiero teraz wiem że to kobieta z którą chciałbym się zestarzeć.
Niestety znam też swojego" przyjaciela " i wiem że nie do końca gra czysto, jego intencje opierają się na korzyściach .

Tak to prawda, moje zachowanie było bardzo nie fair, co nie oznacza że miałem ją gdzieś , nie miałem ale nie potrafiłem jej dostatecznie wspierać i okazywać miłości , nie potrafię sobie wybaczyć że cierpiała przez mój brak wsparcia ...
Nie jestem rozgoryczony że znalazła innego i prawdopodobnie mojego przyjaciela tylko rozwalony że straciłem to co naprawdę kocham , ochłonąłem i wiem że ją kocham że zależy mi na niej jak na nikim innym , on jest moja pierwsza niestety nie miałem nigdy doświadczenie , teraz to wszytko jest dla mnie nauczka na całe życie i wiem że już nigdy nie pozwolę aby się w sobie zamknąć , aby nie wspierać .... Problemy w związku zawsze jakieś się pojawiają ale chciałbym je rozwiązywać w zarodku i być przed wszystkim wsparciem i radością dla osoby która przecież tak bardzo kocham. Od rozstania minęły 3 miesiące natomiast od przekreślenia moich szans półtorej

Spróbuj proszę uwierzyć że była by szczęśliwa i że potrafił bym jej dać to wszystko na co tak zasługuje jak nikt inny , mam pewność że nie dopuścił bym do powrotu sytuacji bo nie chce wrócić dla złamanych ambicji , chce wrócić aby założyć z nią rodzinę, aby starać się o nie każdego dnia, aby małymi gestami pokazywać jak bardzo jest ważna i jak bardzo ja doceniam , a aby ją wspierac w decyzjach i działaniach , aby pomagać w codzienności i pokazać że każdy dzień potrafi być wspaniały i wyjątkowy ,

Zakładając iż mi wierzysz , proszę czy masz jakieś rady jak ja odzyskać ?

Dodam iż mam świadomość jak bardzo zawinilem i mam do siebie ogromny żal za to aczkolwiek to będzie moja pokuta , nie dopuszczam do siebie żadnych innych kobiet, nie wejde przez najbliższy czas w żadną relacje a myśli uspokoję praca , chce wyjechać na około pół roku aby zająć się czym innym. I czekać na nią nie wiem ile będę w stanie ale na pewno warto gdyż nawet kilka procent szans na powodzenie to dla mnie bardzo wiele  gdyż włączę o całe swoje życie , mi nie ma tu nic nadzwyczajnego bo ona przez rok o mnie walczyła , cały czas walczyła , i ja na pewno nie zrezygnuje z niej , nawet jak będę miał być z boku jako jej anioł stróż , będę czekał i czekał

Zakładając że jest tzw plastrem , prawdopodobnie długo to nie wytrzyma , czy wtedy  miałbym szansę , czy po takim związku znów zacznie o mnie myśleć czy raczej będę nadal przekreślony ?

Teraz bardziej tęsknisz ,żałujesz,bo eks jest niedostępna dla Ciebie.
Ten Twój niby przyjaciel to wygląda na plastra i drugą gałązkę ,myślą że idealizujesz dziewczynę i to bardzo oraz życzeniowo
przewidujesz że po powrocie zapomnisz o wszystkim ,to błąd prawdopodobnie wszystko wróci szybko na stare tory a Ty szybko jej nie odpuścisz tego że związała się z tym facetem.
Twój związek jeszcze przed rozstaniem był bardzo mocno uszkodzony ,ten jej nowy związek to wielka nie wiadoma i nie Twoja już sprawa.
Zajmij się teraz sobą i zatroszcz o siebie ,zamknij przeszłość ,na moje oko to nic z was nie będzie nawet jak jakimś cudem wrócicie do siebie,oboje macie jakieś ukryte deficyty i oczekiwania od siebie z kosmosu stąd te "depresje"frustracje,rozczarowania ,mnóstwo urazów o nie wiadomo co - przepalone na stykach ja na to tak mówię do wymiany ,nie do naprawy .

Niestety położyłeś sprawę, ale najgorsze jest to, że sam do tego doprowadziłeś własnymi lekkomyślnymi działaniami. Wprowadziłeś lisa do kurnika, a lis jak to lis skorzystał z okazji. Niestety, sprawy związane z funkcjonowaniem związku powinny być załatwiane między partnerami bez udziału osób trzecich. W swej beztroskiej naiwności myślałeś, że Twój "przyjaciel" Ci pomoże. Nie dziwie się, że jesteś teraz wściekły na całą sytuację bo w końcu facet perfidnie wykorzystał sytuację, ale gdyby nie Ty to do tego by prawdopodobnie nie doszło.
Przeczytaj co sam napisałeś "dodam iż do naszego związku wprowadziłem swojego o 10 lat starszego przyjaciela z którym przyjaźniłem się około 10 lat , zabieraliśmy go na wspólne wypady na weekend itp.". Przecież to było proszenie się o kłopoty. Teraz to już po temacie niestety.

Jeżeli Edzio uważał, że kumpel robi przysługę siedząc u jego (ex) kobiety przez 2 tyg. bo przynajmniej nie jest sama w tym trudnym czasie ich rozstania, kiedy sam chciał mieć czas i spokój na przemyślenie wszystkiego (z tego co pisał drażniło go jej wydzwanianie), to o czym my tu mówimy?
Nagle jak zobaczył, że się do siebie zbliżyli, to zaczęło mu na niej zależeć i zrozumiał jak bardzo ją kocha?
Poza tym, z tego co Edzio pisał, nie jest chyba na 100% powiedziane, że tu chodzi o tego przyjaciela?

Może napisała, że kogoś ma by Autor odpuścił, a może pojawił się ktoś zupełnie nowy?
Poza tym Edzio pisał, że zamykał w sobie i chciał mieć święty spokój. Nie przeszkadzało mu przecież, że "przyjaciel" pociesza jego (ex) kobietę. Jeżeli by byli takimi dobrymi kumplami, to raczej powinno być odwrotnie. To jego kumpel powinien pocieszać, a nie ją.
Nie wyobrażam sobie by w jakimś kryzysie moja przyjaciółka pocieszała mego (ex) faceta, a już tym bardziej nie myślałabym, że super bo nie jest sam w tym czasie, no chyba, że by mi na nim nie zależało. Inaczej, nawet zwykłą rozmowę za moimi plecami uznałabym za zdradę, a tu facet siedział u niej 2 tygodnie! I Autorowi to początkowo nie przeszkadzało.
Czyżby myślał, że facet będzie ją tylko pocieszał w czasie kiedy Autor będzie się zastanawiał czy kocha, a potem jak uzna, że tak, to będzie im kibicował? O naiwności!

No cóż. Przecież wtedy podjęliście decyzję o rozstaniu więc nie byliście parą, także teoretycznie facet miał wolną drogę i z niej skorzystał.
Ja wśród znajomych mojego partnera znam jedną taką parę, gdzie kumpel związał się z ex kumpla i nadal przyjaźnią. Sytuacja była jednak taka, że ów facet wprost przyznał drugiemu, że to chyba nie to i planuje rozstanie, na co ten drugi, że ta kobieta mu się podoba ale wcześniej nic nie robił bo chciał być lojalny ale teraz kiedy wie, że on z nią nie planuje przyszłości, to czy miałby coś przeciwko temu by zaczął do niej podbijać, a ten mu wprost powiedział, że nie. Tak się złożyło, że ta kobieta to odwzajemniła i są już parą kilka lat, a nawet się zaręczyli. Tamten facet w międzyczasie też poznał inną dla której stracił głowę i też się niedawno zaręczyli i wszyscy zadowoleni.
Tyle, że tamten koleś, przyjaciel, zapytał czy może czy on nie ma nic przeciwko. Kobieta też przecież mogła nie chcieć wiązać z kumplem ex.
Twój kolega wybrał inne rozwiązanie, co nie znaczy, że nie był lojalny w czasie trwania Waszego związku i nie podobała mu się wcześniej ta kobieta. Skoro rozstaliście się, widocznie uznał, że może spróbować i mu się najwyraźniej udało. A czy i jak ich relacja się rozwinie, nikt nie wie.
Ja poznając tamte dwie pary, o których wspomniałam uważam, że bardzo dobrze się stało bo w tej konfiguracji znacznie lepiej do siebie pasują i widać, że jest im dobrze tak jak jest.
Pisałeś, że kobieta chciała stabilizacji, oparcia... może ten 10l starszy facet jej to da?

EDIT: Jak Ci tak bardzo na niej zależy to możesz napisać, że ją kochasz itd. i będziesz na nią czekać i orbitować wokół w nadziei, że jak jej relacja z "przyjacielem" się skończy, da Wam szansę, tylko wtedy to Ty będziesz plastrem. Tak czy inaczej to bez sensu. A już na pewno nie radziłabym Ci ją stalkować wiadomościami czy nachodzić bo to przyniesie odwrotny efekt. Moim zdaniem najlepsze co możesz zdrobić to spróbować się odciąć i żyć własnym życiem bo nawet jak ich relacja nie przetrwa zbyt długo, wątpię czy tak jak teraz deklarujesz z takim zaangażowaniem zaczniesz o nią walczyć. Prędzej czy później pojawi się refleksja, że tak szybko odpłynęła w ramionach drugiego, zaczniesz robić wyrzuty, Twoja samoocena spadnie do zera itd.
Ja np. nie wyobrażam sobie bym miała starać o faceta, który łaskawie do mnie wrócił z ramion innej bo nie wyszło, nawet jakby zapewniał, że kocha nad życie. Z drugiej strony też nie zaufałabym facetowi, który przez rok zachowywał jak Ty, że nagle się zmieni.
Gdybyście jakimś cudem do siebie wrócili, to przepis na toksyczną relację. I kolejne miesiące, a może i lata w plecy.

Szczerze? jakby coś takiego mi facet wypisywał jak Autor kilka postów wyżej, to zaczęłabym się obawiać:

To nie jest to co na kobiety działa, szczególnie takie, które chcą stabilizacji i oparcia. Wręcz przeciwnie. Jeszcze tu brakuje by Autor zaczął stalkować dziewczynę i/lub szantażować, że popełni samobójstwo "z miłości".

Moim zdaniem Autor w tej relacji nie chciał być, potrzebował wytchnienia bez tej kobiety dlatego początkowo się cieszył, że kumpel ją pociesza (jemu dała spokój). Zdefektował dopiero jak ta dwójka do siebie zbliżyła i nagle wielka miłość wybuchła.

Można by rzec, że przyjaciel wyświadczył mu przysługę. Też tak to widzę. Bo on teraz został sam, puste łapki. A miał w łapkach kogoś kto się starał i w końcu przestał. Ojoj. Ona też mu wyświadczyła przysługę. Nie musi się już zastanawiać (a to męka prawdziwa była dla niego), nie ma już wobec niej zobowiązań, ona już niczego od niego nie oczekuje. Może spokojnie zająć się swoim wnętrzem i podróżami wgłąb swojego jestestwa.